Het voetbalseizoen is goed en wel op gang geschoten. Voor Thano stond onlangs een wedstrijd tegen de club van Marcin op het programma en die wou hij uiteraard niet verliezen... Het werd uiteindelijk 1-1 na een goal van Thano... En verdient hij langzaam maar zeker een faam bij zijn team waar hij niet alleen op het veld maar ook in het doel weet uit te blinken. En al helemaal als oma en Heidi nog een bezoekje brengen...
Op dinsdagavond stond de ladies night op het programma. Heidi mocht samen met Els en de Hollands-Belgische damesclub op stap gaan. Na een hapje in downtown trokken ze naar Mills City voor een concert van Stromae. Heidi maakte nog maar eens kennis met het verplicht tonen van een paspoort om een biertje te bestellen. Els had alvast de Belgische driekleur in aanslag... Maar na de eerste teugjes gerstennat werd het tijd voor een ontgoocheling van formaat. Stromae was namelijk achter het podium gevallen en afgevoerd naar een ziekenhuis in Minneapolis... Geen concert dus voor de dames die dan maar verweesd huiswaarts keerden...
Intussen waren de bezoekers door Els al wel ingewijd in de wondere wereld van het shoppen in Minneapolis.... koopjes zoeken, bonnetjes printen, onderhandelen aan de kassa, bestellen via internet, outlets bezoeken,... alle shoppingtrucs hebben ze intussen al onder de knie. En tussendoor uiteraard de verplichte stops in de Carribou koffieshops om de batterijen op te laden... Al werd dit in de Mall of America wel vervangen door een bezoek aan het Hard Rock cafe...De enige plek waar bier ook op bierkaartjes gezet worden, zo zou oma leren in haar zoektocht naar onderleggertjes voor een vriend van Raf.
Tussen al het shoppen door werd gelukkig ook tijd gemaakt om diverse hoekjes van Minneapolis te ontdekken en een fietstocht te maken via Cargill naar Lake Calhoun.
Ook in september maakten we ons op voor bezoek in de bed & breakfast Olevier. Oma Monique maakte voor een tweede maal de oversteek naar onze nieuwe thuis, ditmaal vergezeld van Heidi. Het werd een blij terugzien dat voor het eerst ook beklonken kon worden met een fris getapte Jupiler... Enkele maanden geleden hadden we immers via een website de mogelijkheid gevonden om Jupiler vaatjes bij ons thuis te laten leveren. Aanvankelijk dachten we dat dit vaatjes waren met een draaitapje aan, zoals die vroeger al op de markt gebracht waren. Bij aankomst bleken het evenwel vaatjes te zijn voor een tapinstallatie... Bier aanwezig maar geen tapinstallatie... dan maar handig gebruikt gemaakt van koerierdienst oma die zowat haar volledige valies ingenomen zag door dit kleinnood dat Bjorn online via Vandenborre die oma liet leveren.... Het positieve hiervan is dat oma bij terugkeer voldoende plaats zal hebben om kledij richting België te nemen... Meteen na de rondleiding in de woning werd de tap in gebruik genomen en het is onbeschrijfelijk hoe lekker een Jupiler van het vat in Minnetonka kan smaken... onze gasten werden zowaar stiekem verliefd op dat goudklompje... En de jongens kregen maar niet genoeg van het tappen...
En van bier drinken gesproken... nu we toch de smaak te pakken hadden zouden we de dag na aankomst maar meteen het nuttige aan het aangename koppelen. Na de voetbalwedstrijd van Marcin trokken we richting St Paul om Heidi de toeristische trekpleisters te laten zien.... maar ook om in downtown Rice Park te bezoeken waar die dag een bierfestival gepland stond. Vijf lokale brouwerijen streden er voor de titel van beste lokaal bier. We kochten snel een bierpot en zagen meteen dat het geen toeval was dat we hier aanwezig waren. De bierpotten die verkocht werden waren namelijk de overschot van het Schmitt Germanfest.... een feest waar we vorig jaar in juni aan deel namen met... oma Monique (en Raf & Leentje)... De cirkel was dus rond en het Schmitt bier was ook het enige dat te drinken was... wij spaarden de titel van beste lokaal bier alvast voor de Jupiler van Minnetonka...
Om te zorgen dat we van al dat bier niet dronken werden, moesten we uiteraard ook de maagjes op tijd spijzen. Nadat we Monique in het vorig bezoek de typische Amerikaanse keuken hadden leren kennen, besloten we ditmaal wat verfijnder te eten en dus trokken we naar het Thaise restaurant van onze buren waar we heerlijk smulden van de oosterse keuken en een Italiaanse glaasje wijn... de toon voor het tiendaags bezoek was gezet... voetbal, op tijd een biertje, lekker eten en genieten, wat bijkletsen en tussendoor een toeristisch bezoekje... De komende dagen zal Els er nog shoppen en koffie drinken in de Carribou aan toevoegen!
Met de start van het nieuwe schooljaar pikken we ons normale leventje terug op. Dat betekent elke avond wel ergens naar toe rijden voor de sport van de kinderen en weekends volop in het teken van voetbalmatchen. Thano promoveerde dit seizoen naar het topteam van Tonka United in zijn leeftijdgroep. Een nieuw team, waarin hij gelukkig ook vier spelertjes van zijn vorig team in terug vindt en ook de vorige assistant coach. Dis is nu hoofdcoach geworden en om het nieuwe voetbalseizoen door te spreken, nodigde hij alle spelertjes in ouders bij hem thuis uit voor een pizza-party. De coach tot voor enkele jaren de hoofdcoach tennis geweest te zijn in het sportcentrum waar Thano nu tennis les volgt. Hij bleek ook een professionele tennisspeler geweest te zijn ... in zijn tuin lag logischerwijze dan ook een tennisveld, zodat Thano zich als een vis in het water voelde en met zijn voetbalploeg al snel aan het tennissen sloeg... Tussendoor werd ook nog een duik in het zwembad naast het tennisveld genomen.
Met het nieuwe schooljaar is gelukkig alleen de vakantie ten einde gelopen en niet het mooie weer. Dat is nog volop van de partij met temperaturen tussen de 20° en 30° C. Els nam de kinderen in het weekend bijgvolg mee voor een laatste duik in het waterparadijs van het lokale pretpark. Een typisch Amerikaans ijsje (ijsbolletjes) mocht daarbij niet ontbreken. Wellicht het laatste bezoek aan het pretpark...
Bjorn bleef intussen thuis want met zijn voetherstel komt het er vooral op aan om veel te rusten... al zorgden we er natuurlijk voor dat hij niet teveel gaat vervelen... en dus kwamen Lori en Kevin een avondje op bezoek om de specialiteit van Bjorn te verorberen... een glaasje wijn en pasende broodjes met brie... La Dolce Vita!!!
Nu de school opnieuw van start is gegaan, trekt het normale leven zich weer op gang. Althans gedeeltelijk, want Bjorn zit nog de ganse week thuis om te herstellen van de operatie en om zeker te zijn dat er geen complicaties optreden. Daarna mag hij ook weer naar het werk, al zal Els wel enkele maanden chauffeur moeten spelen. We blikken terug op een fantastisch mooi zomer. Het weer was schitterend, we genoten vroeg van een luilekker vakantie in Aruba, waarna de kinderen zich met volle goesting smeten in hun sport. Daarna kregen we vrienden, collega's en familie op bezoek zodat we bewuster dan ooit genoten van de vakantie en telkens iets opnieuw uit testen. Tussendoor genoten we van de kalmte en de natuur aan de cabin van de vrienden en kon Bjorn meer dan ooit zijn mountainbike van stal halen. We laten je alvast mee genieten van de foto's van de voorbije maand terwijl we ons opmaken voor de volgende Belgische bezoekers aan onze B&B over twee weken...
Na bijna drie maanden vakantie én een weekje eerder dan de meeste kinderen in Minneapolis, trokken de kinderen gisteren opnieuw naar school. Donderdag hadden we met het gezin al de twee scholen bezocht om kennis te maken met alle leerkrachten en alle praktische zaken af te handelen. Marcin krijgt voor het eerst les van een leraar. Het zal zeker even wennen worden want hij is gekend voor een strenge aanpak. De ganse week was hij al aan het hopen om bij één van de tweede andere vijfde graad juffrouwen te kunnen zitten, maar die hoop werd donderdag aan duigen geslagen. Wel was hij opgetogen wat hij voor wiskunde opnieuw in een aparte klas de leerstof van een jaartje hoger kan volgen met dezelfde lerares als vorig jaar. Wedden dat hij dit jaar meer dan ooit zijn beste beentje zal voor zetten in de wiskundeles?
Thano start in de derde graad en was tevreden met de leerkracht. Hij zal ook wiskunde in de vierde graad kunnen volgen en mogelijks zelfs op een advanced level. Op die manier blijven de twee jongens dus met hun wiskunde minstens op het Belgische niveau en zelfs ietsje voorop. 's avonds zorgt juf Els nog altijd plichtsgetrouw dat ook het Nederlands en Frans op peil blijft en ook hier zijn de punten in goede lijn. Marcin heeft zelfs plezier in zijn Frans! De komende weken zullen ze wellicht ook eens een interim leerkracht voor de klas hebben want aangezien Els alleen staat om de kinderen naar alle sporten te voeren, zal Bjorn af en toe eens bijspringen als leerkracht. Niet meteen iets dat de kinderen naar uit kijken...
Catharina vatte maandag de achtste graad aan en volgt Frans in de negende graad. Omdat haar wiskunde vorig jaar niet zo sterk was krijgt ze dit jaar dubbel zoveel wiskunde en dat zinde haar eerst niet zo sterk. Intussen vernam ze dat een vriend ook dit zelfde traject volgt, waardoor het enthousiasme al gestegen is, al ziet ze niet echt uit naar de extra wiskundeles. Al zeker niet omdat dit ten koste gaat van een vak dat ze zelf mocht kiezen (fotografie)...
We blijven de kinderen dus in lijn houden met het Belgische schoolsysteem zolang dit mogelijk blijft... volgend jaar hebben de kinderen drie maanden vakantie want het schooljaar eindigt al op 3 juni en wordt pas op 7 september hervat.. tenzij we intussen in België zijn gestrand en de kinderen op 1 september keurig in het Belgische systeem mogen stappen...
Nadat we haar officiële verjaardag al kort gevierd hadden met de Ieperse familie en een diner in de Mall Of America, stond vrijdag 28 augustus het échte feest op de agenda. En tiental vriendinnetjes én en vriend zouden in de namiddag op bezoek komen en Catharina stond zo goed als alleen voor alle voorbereidingen. Die ochtend werd Bjorn namelijk in het ziekenhuis opgenomen voor de geplande voetoperatie. Een nasleep van de voetproblemen van enkele jaren geleden, die door een gerenomeerde sportdokter hopelijk voorgoed de wereld uit geholpen kunnen worden. De voortdurende pijn werd veroorzaakt door twee gewrichten waartussen het kraakbeen volledig was verdwenen. Die benen werden nu aan elkaar gezet met een bout, want de gewrichten in kwestie buigen bij een gezonde mens slechts twee percent, zodat er amper een beperking in gebruik zou moeten optreden. Sinds onze overtocht naar Amerika werd die pijn om de drie maanden bestreden met injecties met steroides en cortisone, maar die bleken nog amper een week voor soelaas te kunnen zorgen.
Gelukkig is een ziekenhuisopname hier compleet anders dan in Belgie. In een op service gerichte cultuur staat wachten niet in het woordenboek en is alles gepland met oog op de patient. Gevolg... om 7.45 dropte Els mij af in het ziekenhuis. Meteen na het invullen van wat papieren werden we naar een kamer geleid waar enkele minuten later een verpleegster uitleg kwam geven over wat zou gebeuren die ochtend. Meteen daarna werd al een infuus gestoken en kwam een dokter langs om de verschillende soorten verdoving te bespreken en kon ik zelf bepalen hoe de verdoving zou plaats vinden: plaatselijk, volledig of deels volledig. Dit laatste betekent dat je autonoom blijft ademen en er via de rug verdoving wordt geplaatst tot het einde van de operatie, waarna je meteen weer ontwaakt. Omdat het herstel vlotter verloopt werd onder lichte dwang van Els voor het laatste gekozen. Daarna kwam de dokter langs om alles nog eens te bespreken en zijn handtekening op mijn voet te plaatsen als bewijs dat alles besproken was en we de juiste voet zouden aanpakken. Dan mocht Els huiswaarts keren om Catharina te helpen met de voorbereiding van het feestje. Een kwartiertje later werd ik in slaap gebracht om anderhalf uur later wakker te worden met een gips aan het been. De kleurkeuze werd vooraf ook doorgenomen en ter ere van Marcin koos ik voor het paarse kampioenenkleur. Over twee weken komt er een nieuwe gips... Na de operatie werd Els gebeld en op het scherm kon ze mee volgen wanneer ik was geopereerd en wanneer ik in recovery was. Een uurtje later reed een verpleegster me naar de auto en klaar was kees... Els kreeg intussen een soort step mee, waarmee ik mij straks door het huis kan bewegen zodat de belasting via de krukken niet te zwaar zou worden....
Thuis was Catharina al meer dan een dag in de weer om het verjaardagsfeestje voor te bereiden. Ze kreeg daarbij hulp van haar beste Amerikaanse vriendin die voor de gelegenheid twee dagjes bleef slapen om te helpen met de voorbereiding en de opkuis. Op donderdag werden koekjes en cakes gebakken en op vrijdagmorgen werd het huis omgetoverd in een tropisch sfeertje. Op het programma stond uiteraard de verplichte taart, spelen op de trampoline en het speelplein, chillen en het maken van gommetjes voor school... een creatieve activiteit mocht uiteraard niet ontbreken! Voor de drankjes kreeg ze steun van onze vrienden van de boerenmarkt. Die kwamen aan huis smoothies maken en dat was maar goed ook, want Els moest intussen ook Thano naar het tennis voeren want dit weekend was hij ingeschreven voor een tornooi dat startte op... vrijdagavond 17.30 uur... Hij won zijn match maar zou een da later in de volgende ronde uitgeschakeld worden. Uiteindelijk verliep het feestje vlekkeloos en Bjorn kon alles van in de zetel (en eventjes ook vanuit het bed) gadeslaan...
Home sweet home! Met veel plezier deelden we vier dagen lang onze thuisbasis in Minnetonka met de familie. Voor hen kwamen bepaalde kamers in de woning bekend voor van het skypen, andere delen verrasten hen dan weer volledig. De kinderen genoten vooral van de biljart tafel waarbij Hannes al snel een volledige laddercompetitie in elkaar wist te boksen. Tussendoor liet hij Marcin zien hoe hij naar Brugge kan kijken vanuit de USA, al moest hij dan wel toezien hoe ze schaamteloos de boot in gingen tegen Zulte Waregem.... Eerder had hij tussen het shoppen door al de match tegen Manhester United wisten te volgen. Want shoppen werd er gedaan... Via de outlet in Wisconsin over de outlet in Eagan, de TJ Maxx, de Ridgedale om te eindigen in de Mall of America... De buit kon niet langer in de vier valiezen en dus werden er twee extra stuks ingeschakeld om naar Belgie terug te keren...
Gelukkig is Minneapolis ook veel meer dan shoppen... De jongens verkenden de uitdagende mountainbike parcours (inclusief Thano!), met zijn alles verkenden we leukste plekjes in de stad via een fietstocht op de vele lokale trails... Onderweg werd kennis gemaakt met de Yoghurt lab en sculpture garden.. Plekjes die onze vorige bezoekers zeker en vast zullen weten te plaatsen. De laatste dag bezochten we Saint Paul en downtown Minneapolis waar vooral het Twins stadium, de skywalks en de beroemde concertplaats op 1st Ave op het programma stonden.
Toch zorgden we voor onze gasten ook voor unieke ervaringen die anderen hier nog niet mee maakten... Cargill vlees op de BBQ (picarnha) en bovenal op vrijdagavond een drive in cinema - op en top Amerikaans zoals in de films... je zoekt met de wagen een plekje voor een reuzescherm, stemt de radio af op het lokale radiostation en in afwachting van de film ontsteek je de BBQ (of ga je een potje kaarten zoals Bjorn en Johan deden). De kinderen speelden intussen wat voetbal of frisbee, terwijl de dames voor een veilige stek op de achterbank kozen om zeker geen last te hebben van muggen...Op één avond zijn liefst drie films te bekijken, maar aangezien dit pas van start gaat bij het vallen van de avond, kozen wij ervoor om de kinderen na één film al richting Minnetonka te rijden...
Twee jaar nadat we in Wisconsin Dells de beslissing namen om dit Amerikaanse avontuur aan te vatten, verbleven we opnieuw twee dagen in het mekka van de waterpretparken. Net zoals vorig jaar namen we onze intrek in The Wilderness, omdat we hier konden beschikken over een luxueus appartement in plaats van een hotelkamer. Het bood ons de gelegenheid om ons eigen potje te koken, wat vooral voor onze Belgische gasten een verademing was na de weken van restaurants en hotels... Hannes en Lieselot werden uitgedaagd om hun grenzen te verleggen op de waterattracties en na twee dagen hadden ze er bijlange nog niet genoeg van gekregen. Johan en Bjorn moesten bij de Hurricane samen in het bootje stappen, wat zorgde dat de boot bijzonder snel en hoog de trechter in werd gestuurd...
Nieuw dit jaar is dat het waterpretpark ook een bar in het water heeft in één van de negen zwembaden, en dus voelden we ons wel verplicht om dit uit te testen terwijl de jongens in het ene en de meisjes in het andere bad aan het stoeien gingen. Hannes had de handen meer dan vol met de overenthousiaste en energieke Marcin en Thano...Gelukkig waren er uitdagende attracties genoeg en konden we tussendoor ook energie kwijt in een partijtje watervolleybal.
's Avonds werden Belgische tradities in ere gehouden... Marcin kon zijn vreugde niet de baas met de sjaal van Club Brugge die hij van de gasten kreeg, terwijl de volwassenen de tafel na het eten snel ruimden voor een partijtje wiezen met een glaasje bij de hand.
Omdat onze gasten slechts één weekje in de USA vertoeven werd het na twee vééél te korte dagen al tijd om richting 'home' te trekken. We stilden onze maagjes in het overheerlijke Thaise restaurant van onze buren waarna de bed & breakfast Olevier de deuren mocht openen!
Chicago bruist in de zomer. Naast de gratis concerten in tal van parken, vormen ook de stranden van de stad een ware trekpleister. De stad is immers gelegen aan een reuzengroot meer waarvan je het einde niet kan zien. Alsof je aan de zee vertoeft dus. En indien je dan Belgische bezoekers hebt die van zee en stranden houden, dan mocht een namiddagje op het strand zeker niet ontbreken. Els zette haar afkeer voor zand even opzij en dompelde zich ook onder in de zee... Voor de gelegenheid was er dit weekend boven het meer ook een airshow zodat we er meteen gratis animatie bij kregen. Eerder op de dag hadden we de show ook al vanuit de hoogste toren van Chicago kunnen aanschouwen waar we dankzij de selfiestick van Lieselot ook een mooie groepsfoto konden maken.
En net zoals aan de Belgische kust eindigde ook hier een namiddag strand met een bezoekje aan het ijssalon. De stad heeft immers een Ghirardelli vestiging. Dit is het beste Amerikaanse chocolademerk dat we vorig zomer in San Francisco hadden ontdekt. Naast chocolade serveren ze ook prachtige en vooral smaakvolle ijscoupes... De dag werd afgesloten bij een ander culinair genot: de typische dikke pizza van Chicago, veroberd op een terrasje op de navy pier waar het reuzenrad ook voor een leuk ander zicht op Chicago zorgde.
Aangezien het bezoek aan Chicago helaas van korte duur is, maakten we meteen na de receptie ons al op voor een fikse namiddag- en avondwandeling met op het programma de voornaamste attracties: de riverwal, Millenium park, Cloud Gate, crown fountain, Buckingham fountain, navy pier, ... Allemaal fotogenieke plaatsjes en onderweg voldoende tijd om bij te praten... De jongens waren niet van Hannes' zijde weg te slaan terwijl de dames vooral samen poseerden om hun Instagram collectie aan te vullen... Het werd een prachtige valavond met temperaturen rond de 25°C en unieke zichten op de stad. Er was zelfs een gratis concert in het park, maar de klassieke muziek kon de jonge generatie helaas niet bekoren...
Zaterdag 15 augustus was het dan zover... na bijna een jaar van plannen en vooral uitzien naar het moment was het zover... kort na de middag ontmoeten we de familie Del'haye-Vercooren in Chicago. Als ontmoetingsplaats hadden we geopteerd voor de Duitse brouwerij Hofbrauhaus... Dit ligt vlak naast de luchthaven waar zij de huurauto moesten afleveren en zorgde eveneens voor een sfeervol weerzien met een live Duitse orkestje. Een jaartje geleden vierden ze hier ook al onze eerste nieuwjaarsdag op Amerikaanse bodem, dus voor ons was dit bekend terrein. Terwijl zij dit rit van Detroit naar Chicago afhaspelden, maakten wij nog snel even de tijd om de botanische tuinen te verkennen. Catharina droeg voor de gelegenheid de prachtige turnshirt met haar naam erop, die ze vanuit België eerder was toegestuurd. Bij deze hartelijke dank aan de verzender van dit kleinood!
Gelukkig gingen we selectief te werk, want onze gasten waren sneller dan verwacht ter plekke. De kinderen genoten vooral van één van de tuinen waarin modeltreintjes rond toerden. De planning was evenwel ideaal want zowat tegelijkertijd reden we de parking van het restaurant op... de nummerplaat uit Ontario en die uit Minnesota parkeerden neus aan neus en het eerste biertje op het terugzien kon genuttigd worden, waarna we richting centrum trokken en onze intrek namen in de Enbassy Suites. We voelden ons meteen thuis want ondanks het gebrek aan een sofa tussen de twee kamers, mochten we wel meteen aanschuiven voor een receptie met hapjes en drankjes... Ideaal voor de volwassenen terwijl de kinderen andere plaatsen van het hotel onveilig maakten...
Donderdagmiddag sloot Bjorn de deur op het werk achter zich voor tien dagen. We maken ons immers allemaal op voor een Belgisch familiaal weerzien. Dat zou van start gaan in Chicago waar we Johan, Nancy, Hannes en Lieselot zouden ontmoeten na hun twee weken zwerven door Canada. Om alvast in de vakantiesfeer te komen, besloten we een dagje extra vakantie te boeken en op vrijdag Six Flags bij Chicago te bezoeken. Dit attractiepark staat namelijk bekend voor de beste rollercoasters ter wereld. Het park telt er liefst 14... waarvan de snelste en steilste houten rollercoaster. Dit mocht niet op ons TO-DO lijstje voor Amerika ontbreken, zeker nu ook Thano vlot al die attracties uit wil testen. Hij bereidde zich bij het ontwaken alvast voor met een monsterontbijt... Tussendoor genoten we vooral van de verfrissing van de waterattracties want de temperaturen klommen vlotjes boven de 35°C... Wat uiteindelijk resulteerde in een hevig onweer met prachtige luchtbeelden...
Tijdens de tweede week van augustus namen de kinderen
allemaal golfles in Eagle Lake. Iedere
voormiddag van 9 to 12 u werden hen de beginselen van het golf aangeleerd en
leerden ze ook welke club ze voor welke slag moeten gebruiken. Na het kamp kregen ze ook hun golfclubs mee
naar huis waar Marcin al de voortuin onveilig maakte.
Met heel wat oefening voor de boeg besloten we dan ook de
proef op de som te nemen en gingen Bjorn en ik de uitdaging met de kinderen aan
om te golven. Bjorn en ik hebben slechts 5 uur les gekregen maar
oefening baart kunst!
Op zondagmorgen kochten Bjorn en ik nog vlug een golfset en
off we went! We probeerden eerst nog wat
balletjes te slaan op de driving range en na een 15-tal minuutjes werd het tijd
om 9 hole course aan te vatten. We speelden hier ongeveer 2 uur aan en op het
laatste nippertje verloor Bjorn bijna zijn game ten voordele van Marcin...
Heel dorstig en moe vertrokken we richting huis om na te
kaarten over de gezellige namiddag en binnen 2 weken staan we terug op de
course! To be continued
We kregen van onze vrienden terug een uitnodiging om een
weekend te vertoeven in hun cabin in Hayward.
Het eerste weekend van augustus werd zo onmiddellijk ingepalmd. Het
verkeer richting Noorden beloofde druk te worden want op vrijdagmiddag
vertrekken heel wat Minnesotans naar hun cabin.
De rit werd onderbroken met een tussenstop in de kaasfabriek Burnett in
Grantsburg te Wisconsin.
Tijdens onze vorige stops wisten we al dat er hier
overheerlijke pizzas worden geserveerd en met een ijsje als dessert mocht
alvast de pret niet ontbreken. Thano
koos voor de gelegenheid voor een supermanijs waarbij zijn tong algauw blauw
kleurde ! Heel even waande hij zich dan
ook superman!
Bij aankomst hadden we geen tijd om onze valiezen uit te
pakken want we wilden nog snel gaan uitvaren en genieten van de ondergaande zon
en volle maan op het meer. Later op de avond zouden de ouderparen dit alleen doen met een biertje in de hand!Wel veroverden we tijdens ons vierde bezoek symbolisch de cabin door de Belgische Jupiler vlag te laten wapperen aan de voordeur.
Voor dag en dauw waren de jongens paraat om terug te gaan
varen op het meer en wat waterpret te beleven.
De papas maakten ondertussen de wegen in de Wisconsin bossen
onveilig. Bjorn voelde zich als een vis
in het water en heeft volop genoten van zijn mountainbiketocht.
In de namiddag namen de familie Kramer al onze kinderen op
sleeptouw en konden ze terug tuben op het water. s Avonds werd de maaltijd door Bjorn en ik
geserveerd waar we voor de eerste maal rechtstreeks van de Cargill slachterij aangekocht vlees op de BBQ
klaar maakten.
Met een hevig onweer s nachts konden we de zondag niet veel
meer doen dan black jack spelen. Onze
kinderen werden voor het eerst in dit spel ondergedompeld waar Thano als een
echte 3x na elkaar black jack riep en zo het casino bijna op een bankroet
afstevende. Het weekend sloten we af
met een karting rit en dan werd het stilletjes aan tijd om terug richting
Minnetonka te rijden waar Thano zijn nieuwe bed nog werd opgezet. Door het vertrek van een Nederlandse expat konden we immers een stapelbed op de kop tikken...
Juli... een maand boordevol fotogenieke herinnneringen
De zomer laat zich hier van zijn beste kant zien met dagelijks temperaturen rond de 30°C en weinig regen. Het kon dan ook niet anders of de voorbije maand hebben we amper stil gezeten. De TV was werkloos, ons fototoestel zoveel te minder. Geniet mee via deze link
Met de laatste week in het vooruitzicht namen we de tijd
om nog een aantal leuke plekjes in en rond Minneapolis te bezoeken. We begonnen onze zondag met een bezoek aan de
farmers market. Dit is de lokale groente
-en fruitmarkt van de regio. Iedere dag
kan je daar verse groenten en fruit goedkoop aankopen. Natuurlijk mocht een bezoek aan een coffee bar
niet ontbreken. Deze wordt namelijk
uitgebaat door vrienden van ons en zo kon iedereen proeven van een smoothie ,
koffie, Dit deed me even denken aan de
talrijke koffies die ik hier verorberde met Lindsay in de Caribou.
Na het gezellig rondwandelen en keuvelen, werd het tijd om
richting Minnetonka te rijden want daar verwachtten we een Belgische collega met zijn gezin die ook
de overstap maken om hier als expat te komen wonen. Natuurlijk mocht een Belgisch menu hierop
niet ontbreken en werden er mosselen met verse frietjes gemaakt! Dank je wel aan de huiskok Bjorn!
Nadat de nodige maagjes waren gevuld nam Bjorn ook nog Marc,
Ilse, Rune en Eryn mee naar de Minnehaha falls waar ze genoten van een
wandeling en van het rond rijden met een go-cart! Voor één keer mochten hier ook de kinderen
aan het stuur zitten en werden de straten rond Minneapolis onveilig gemaakt.
Op maandag vertrok het gezin Creyf richting Wisconsin Dells
voor een aantal dagen waarna we ze op woensdag terug verwelkomden in
Minnetonka. Alsof ze nog niet genoeg
waterpret hadden gehad, werd er een namiddag zwempret beleefd in het zwembad
van de buren. We werden hiervoor uitgenodigd door onze
buurvrouw waar ze heerlijk konden vertoeven en verfrissen.
Voor de laatste avond op Amerikaanse bodem werden er
nogmaals smores rond het kampvuur gemaakt waar we nog even aan het nakaarten
waren van de heerlijke momenten die we samen hebben beleefd. Hierbij namen we ook nog een aantal gekke
bekken fotos! Op vrijdag namen we met
spijt in het hart afscheid en we hopen van jullie snel terug te mogen
verwelkomen in Minnetonka! Tot ziens!
Dat de maand juli druk zou worden qua voetballen, wisten we
natuurlijk al langer. Op 10 dagen tijd
heeft Marcin 11 wedstrijden gespeeld met zijn ploeg Fusion U12. Afwisselend reden we naar Blaine voor de
Schwans cup of naar Shakopee voor state tournament.
Vooraleer de Schwans cup wordt geopend gaat dit gepaard met
een officiële openingsceremonie. Hierbij
komen alle ploegen die deelnemen van verschillende landen (Denemarken, Mexcio,
Canada, Oeganda, op een groot plein samen waarbij de vlag van het land wordt
gedragen en tevens ook de vlag van de club waarbij je speelt, vergelijkbaar met de opening van de Olympische spelen. Met ongeveer 2000 voetbalspelers werden we
per ploeg naar binnen geloodst en waren de kreten van de Fusion ploeg ver boven
de andere ploegen te horen! Als afsluiter
werden we nog getrakteerd op vuurwerk.
Met fierheid mogen we zeggen dat Marcin's ploeg de beker
van de Schwans cup mee naar huis heeft genomen. Hier speelden ze wedstrijden tegen ploegen
uit Illinois, Mexico, Iedere wedstrijd duurde 2 x 30 minuten en tijdens de
laatste dagen werd er een waterpauze ingelast wegens zomerse temperaturen (boven de 35°C) We hadden een aantal Belgische supporters
meegebracht waarmee ze naar de overwinning toe juichten.
Met de matchen die tijdens het jaar werden gespeeld heeft
het team zich ook gekwalificeerd bij de 6 beste ploegen van de staat
Minnesota. Hierdoor moesten ze nog 3
wedstrijden spelen tegen andere Minnesota ploegen spelen tijdens de play-offs om de kampioen van Minnesota te bepalen. Helaas verloren ze beide wedstrijden in de play-off poule zodat ze de finale misten. De vermoeidheid van zoveel
dagen na elkaar te spelen speelden hen parten en nu zijn we volop aan het genieten van hun
verdiende rust.
Marcin zal volgend jaar nogmaals bij de U12 spelen. Vanaf U13 wordt er 11 tegen 11 gespeeld en
willen geen risico nemen op kwetsuren bij het toch wel bijzonder fysische spelbeeld hier in Amerika.
Hij werd onmiddellijk geselecteerd bij de try-outs om bij de A-ploeg
te spelen.
En niet alleen de ploeg heeft gevierd, maar ook de ouders,
maar hiervan worden er geen fotos gepubliceerd!
De mooie zomers hebben hier ook wel eens een neveneffect. In onze buut raast af en toe een tornado voorbije. Daartoe worden de kinderen op school en Bjorn op het werk ook geoefend om te schuilen. Eenmaal per maand loeien de sirenes in de stad als test voor een eventuele tornado. Terwijl onze Belgische vrienden op bezoek waren, kregen we al af te rekenen met een hevige storm. Ook hier wordt je via de media en de GSM verwittigd. We legden uit dat we een schuilkelder hebben zonder vensters voor het geval het erger zou worden, maar dat dan de sirenes in de stad eerst moeten loeien. Dit hebben we sinds ons verblijf hier nog niet meegemaakt.
Amper één nacht later werden we midden in de nacht even gewekt door loeiende sirenes en toeterende GSM berichtjes... Een tornado zou over een kwartiertje in de buurt voet aan grond zetten en dus was het schuilen geblazen. Nog snel plaatsten we de voetbal goal en tuinstoelen binnen om daarna de kinderen te wekken en met zijn negenen op de grond te schuilen in onze kelder; vergezeld van een voorraad water (zoals voorgeschreven), een GSM en een Ipad om de weersontwikkelingen te volgen.
De tornado zette uiteindelijk voet aan grond op 40 km van onze deur en was afgezwakt toen hij bij ons voorbij raasde. Veel wind en regen, maar verder niet veel soeps en dus trok iedereen terug naar bed .... tot een half uurtje later aan zinderende nagolf van wind kwam. Deze storm was erger en deed de woning letterlijk daveren, de hemel bleef onafgebroken verlicht door de vele bliksemflitsen (soms meerdere per seconde). Bjorn hield alles angstvallig in de gaten want de invallende donder zette ook enkele huizen in lichterlaaie.
Na een korte nacht konden we de volgende ochtend de schade opmeten: 60.000 gezinnen zouden twee dagen zonder elektriciteit komen te zitten, startend aan de overkant van de staart. In onze tuin werden twee bomen ontworteld zodat Bjorn aan het zagen kon slaan (voor de veiligheid werden twee andere bomen die aan het kantelen waren ook verwijderd). De trampoline was een metertje verplaatst en tegen de brievenbus tot stilstand gekomen en internet lag een volledig dag plat.... maar al bij al zijn we er zonder kleerscheuren doorheen gekomen...
Afgelopen weekend mocht Thano voor het eerst deelnemen aan een tennistornooi. Hij volgt intussen al een tijdje tennisles en de plaatselijke tennisclub organiseerde zijn eerste tornooi, dus werd hij uiteraard aangemoedigd om deel te nemen. Alles verliep op training vlot, dus kwam hij met grote verwachtingen aan de start. En dat loonde, want zijn allereerste wedstrijd won hij zowaar. De twee sets draaiden telkens op een tie-break uit die hij in zijn voordeel wist te beslechten. Niet slecht, want als 8-jarige moet hij wel spelen bij de spelers tot 11 jaar... Een dagje later werd hij wel in de volgende ronde uitgeschakeld.
Marcin was intussen met zijn team begonnen met de eindronde van de reguliere competitie. In de eindronde strandden ze op de tweede plaats. Die gaf recht op een barageduel tegen de tweede van een ander deel van de staat Minnesota. Die werd uiteindelijk met 1-0 gewonnen, waardoor het team de komende week deelneemt aan het Minnesota kampioenschap met de beste 6 ploegen van de staat. Intussen speelt hij ook de USA Schwanns cup tegen international teams. Een druk programma, want in totaal zal hij 11 wedstrijden in 10 dagen spelen... en dit bij temperaturen boven de 25°C... en bij twee jaar oudere voetballers...
Tussen de tennis, het turnen en het voetbal door, bezochten we afgelopen weekend ook een rodeo wedstrijd in de buurt. Vooral voor paardenliefhebber Erin was dit uiteraard iets om naar uit te kijken. Naast de klassieke rodeowedstrijden werden ook heel wat andere competities gehouden waarbij de cowboys en cowgirls hun kunsten konden etaleren. En aangezien wij de familievoorstellingen bijwoonden, was er ook animatie voor de kinderen voorzien. Zo streden Thano en Marcin mee in een wedstrijd waarbij je zo snel als mogelijk een kaartje van de staart van een kalf moet weten te trekken. Marcin spurtte als eerste naar het dier toe maar besefte dan dat het niet zo makkelijk is om dat ding van die staart te plukken aangezien het kalf het zelf op een lopen zet... (op de foto is hij te zien met zijn gele voetbalshirt aan...)
