Net zoals we in de Kapelhoekschool gebruik maken van de Axenroos, bv. bever om zorg te dragen, worden er in Tanglen Elementary geen dieren gebruikt maar wordt een kind een week lang Star of the Week. Vorige week was Thano aan de beurt en vol trots kwam hij naar huis met een poster die diende versierd te worden. Dankzij de creatieve hulp van Catharina werd zijn poster een echt juweeltje en kon deze voor een weekje richting school vertrekken om na het einde van de week richting huis te keren.
Thano mocht als eerste in de rij staan, de juf helpen met allerhande taken, ... Hij glom iedere avond van trots toen hij van school terug keerde.
Aangezien we aan het skiën waren op Pasen is de paashaas ons huis voorbij gehuppeld en waren er geen eitjes te bespeuren. Thano vond dit niet kunnen want de paashaas was bij zijn vriendjes in de wijk op bezoek geweest en hij was ons huis vergeten aan te doen. De dinsdagmorgen was het zover en de paashaas had dan toch ook de weg gevonden richting Ella Lane, waar voor ieder kind (Belgische) chocolade te vinden was en een pyjama (voortzetting traditie oma Corry). Het gejuich was tot ver buiten Minneapolis te horen en de avond sliep iedereen met zijn nieuwe pyjama aan.
Ondertussen ben ik deze week voor mijn praktisch rij-examen geweest en geslaagd! Ik mag dus verder de wegen in en rond Minneapolis onveilig maken
Onze kinderen beginnen al goed ingeburgerd te geraken in
Minnetonka. Catharina mocht naar een
verjaardagsfeestje van een vriendin en heeft daar veel plezier beleefd. Ze kwam thuis met haar ene hand gedecoreerd met henna... Na de ergste sneeuwellende had ik de
kinderen beloofd dat ze na Spring Break naar huis mochten komen met de
schoolbus en belofte maakt schuld Zoals te zien in vele Amerikaanse films namen de kinderen voortaan dus de gele schoolbus richting thuis. De eerste rit is in ieder geval super goed meegevallen en ze
komen sindsdien iedere avond met de schoolbus naar huis. Voor mama terug een taxirit minder.
Goede Vrijdag hadden de kinderen én papa een dagje vrij af en dan
maakten we van de nood een deugd om er nog eens op uit te trekken... Doro de harde winter was het mooiste skigebied in Minnesota namelijk enkele weken langer geopend en nu we met zijn allen kunnen skiën wilden we die kans niet onbenut laten. Donderdagavond reden we richting Noorden van Minnesota (ongeveer 5 uur rijden) om te belanden in Grand Marais, op zowat een uurtje van de Canadese grens, aan het fraaie Lake Superior. Een mooi appartement met
uitzicht op het reuzemeer en met 3 slaapkamers, 2 badkamers, volledig
ingerichte keuken, liet op zich wachten.
Bij aankomst werd het jammer genoeg tijd om de kinderen in hun bedje te
laten duiken.
Vrijdag hadden we een volle dag skiën gepland. De temperaturen schommelden rond de 0 graden
en met volop zon hadden we meer dan plezier genoeg. Zowel Marcin, Thano en Catharina hebben een
skihelm en bril en ze konden naar hartenlust skiën of kunstjes uithalen. Het skigebied telt meer dan 70 pistes waarvan de helft blauwe pistes, ideaal dus voor ons skiniveau.
Zaterdag kregen we jammer genoeg een sneeuwstorm over ons
heen en werd het skiën geannuleerd. Dan
maar gebruik gemaakt van een lokale activiteit rond Pasen. Ieder kind diende er 5 opdrachten te
volbrengen om daarna een prijs te kunnen kiezen. Met de zakken volgeladen met kleine attenties; trokken we richting
zwembad om te genieten van de glijbaan, basketten, sauna, bubbelbad,
Zondag werd het helaas tijd om in te pakken en
om nog een laatste keer de skilatten te benutten. Om daarna richting Minnetonka te rijden
maar we maakte nog eerst even de tijd om te stoppen in de Texas Road House (met
dank aan Petra om ons kennis te laten maken met deze typische Amerikaanse restaurantketen).
De eerste week terug thuis in Minnetonka is voorbij gevlogen. De jetlag zorgde er voor dat we deze week geen wekker nodig hadden om wakker te worden (maar wel in het weekend...). Bjorn had een bijzonder drukke werkweek en ook Catharina moest deze week haar beste beentje voorzetten. Samen met alle leerlingen van de zesde graad nam ze deel aan een musical over piraten. Deels live en deels playbackend bracht ze het er schitterend van af. Haar vuurdoop op het podium ligt meteen achter de rug.
Om van de drukke werkweek te bekomen hadden we voor de kinderen in het weekend enkele verrassingen in petto. Het startte vrijdag al meteen na school. Met de zwemtas in de hand pikten we Arwen op en de twee meisjes en twee jongens konden zich uitleven in het waterpark of America. Dit zwemparadijs ligt vlak naast de nog meer beroemde Mall of America en telt bijzonder veel glijbanen. Het tofst vonden de kinderen evenwel de wave board waar ze konden surfen op golven die naar boven stromen. Bjorn vervoegde de familie na een alweer lange werkdag zodat we samen het weekend konden inzetten. We bestelden in de lokale snackbar een portie biertjes die ons vakkundig in twee plastic zakken gevuld met ijs werden afgeleverd - een wegwerp frigobox zeg maar... De kinderen genoten van een reuzenpizza en er was nog wel meer reuze... ketchup niet langer bij de fles maar gewoon met een dispenser aan de muur als zou je zeep nemen om de handen te wassen...
Zaterdag lastte Catharina een extra turntraining in op weg naar de staatskampioenschappen over twee weken. Bjorn nam de gelegenheid te baat on in de buurt van de gym in de bossen gaan mountainbiken. Het had de ganse nacht geregend, dus voelde hij zich thuis in het Belgische weer en parcours... Dit is trouwens een van de weinige parcours die als een knooppuntennetwerk in de bossen is uitgestippeld. Geen enkele meter asfalt en aardige klimmetjes zorgden dat de kuiten gesmeerd werden. In de vooravond trokken we richting centrum naar het Target Field, de thuisbasis van de basketploeg de Timberwolves. Marcin maakte zich op voor een echte basketmatch van de thuisploeg en was dan ook verward toen de All Stars tegen de Harlem Globetrotters bleken te spelen en het spel voor geen meter vooruitging. Pas na geruime tijd had hij door dat dit een komedie was in plaats van een echte basketwedstrijd en genoot hij van de vele trucjes die vertoond werden... Al waren het smullen van popcorn en het drinken van bier wel degelijk ingrediënten van echte basketmatchen. Thano was, mede voor de vermoeidheid, wat overdonderd door het vele lawaai en de luide muziek die de sfeer door het stadion joeg..
Zondag speelde Thano voor het eerst een klein tornooitje met zijn team. Alhoewel ook hij met en tegen spelers van twee jaar ouder speelt, moest hij niet onderdoen. Eén van de wedstrijden stond hij in de goal; bij de andere matchen mocht hij de aanval op gang brengen. De drie matchen werden vlot gewonnen en Thano was apetrots... Dat nieuws moest Marcin zeker horen... Bij thuiskomst arriveerde al snel een Nederlandse collega van Bjorn met zijn gezin. Zijn vrouw Sue had de kinderen al leren skiën, we vierden eerder Sinterklaas nog samen. De kinderen van hun gezin (de twee dochters en de jongste zoon) waren dus geen onbekenden voor onze kinderen en ze doken al snel de speelkelder en de kamers in... De tijd vloog voorbij terwijl we genoten van een Belgische bourgondische maaltijd met biefstuk friet, chocolade, zelfgemaakte cake en taart en heel wat wijn en bier...
Terwijl we van de voorzomer aan het genieten waren in België is de maand maart aan zijn eind gekomen... tijd dus om de link naar onze foto's van de afgelopen maand op de blog te plaatsen... We hebben meteen ook de foto's van onze vakantie in België opgeladen...
Zaterdag 5 april werd onze laatste dag op Belgische bodem, maar we namen afscheid in schoonheid. Van het mooie weer maakten we gebruik om enkele tuinterrasjes onveilig te maken. Het begon op de middag bij Frits en Renate. Terwijl de jongens in de tuin aan het voetballen sloegen, verorberden wij een lekker huisgemaakt aperitiefje dat als snel naar meer smaakte... Toegegeven de 'bar'kunsten van Frits zijn hoger dan de squashtalenten... Na de lekkere maaltijd sloegen ook de papa's nog aan het sjotten terwijl Els snel huiswaarts reed achter extra kledij voor Thano... hij was immers wat te ijverig geweest om de bal uit de vijver van de buren op te vissen...
Na de voetbalmatch trokken we richting Peter waar de familie Olevier present tekende. Raf had voor de bubbels gezorgd en Heidi voor de smakelijke rijsttaart. Ideaal om krachten bij te tanken... Vervolgens reden we naar het huis van de voeding in de Spanjestraat waar we met z'n allen aan tafel konden schuiven terwijl de kinderen naar hartelust konden spelen in de fabriekshal. Voor de gelegenheid brachten onze kinderen nog een laatste keer een groet van de Amerikaanse vlag ... kwestie van het engels te onderhouden als ze maandag weer naar school vertrekken.
Aan alle mooie liedjes komt evenwel een eind... en dus ook aan deze fantastische week op Belgische bodem. Zondagmorgen vertrokken we voldaan richting Rijsel met een volgestapelde auto.. De terugreis verliep vlot, al duurde het wel anderhalf uur alvorens we op de luchthaven van Parijs konden vertrekken. Er moest namelijk nog snel een onderdeel vervangen worden... Gelukkig hadden we voldoende overstaptijd in Chicago voorzien zodat ze op tijd de taxi richting Ella Lane instapten.
Bij thuiskomst waren we verheugd vast te stellen dat negentig procent van de sneeuw verdwenen was en de woning in goede handen was gegeven bij de buren. De kinderen doken vermoeid hun bedje in... en wij volgende niet veel later... Om de dag erop zonder wekker perfect tegen 8 uur op het werk te kunnen zijn nadat Bjorn ook al enkele uurtjes naar de Ronde van Vlaanderen had kunnen kijken...
De week in België was fantastisch. We hebben bijzonder leuke momenten beleefd, lekker gegeten, heel wat bijgepraat... Aan iedereen van harte dank om dit mogelijk te maken en in het bijzonder nen dikke merci voor Bed en Breakfast De Ruiter!!!
Catharina begon woensdagnacht aan haar slaapmarathon, want
van het verblijf in België maakte ze gebruik om enkele nachtjes op locatie te
slapen. Het begon bij Lies en Lore; vervolgens bleef ze onverwacht ook in Ieper
bij Lieselot tukken en vrijdag vergezelde ze Amber bij oma Monique Van de
vrijheid maakte ze gebruik om donderdagnamiddag met de buurmeisjes op
winkeluitstap te trekken in het centrum van Roeselare. Daar kreeg ze nog een
mooie verrassing voorgeschoteld . Met dank aan foto Ludiek wordt Catharina momenteel
als promo gebruikt voor de fotos die nog dienen genomen te worden voor het
Vormsel van de 6de jaars. In
de ganse etalage is Catharina te zien op grote en kleine fotos, pennenzak,
rugzak, We namen ook een kijkje en het resultaat mag er wezen. Catharina glom van trots.
Donderdagnamiddag namen we nog even de tijd om wat te
relaxen bij opa en oma en dat was nodig aangezien we s middags ons buikje rond
gegeten hadden aan de huisgemaakte garnaalkroketten. De schade van kerstavond
was meteen ingehaald s Avonds werden we verwacht bij Johan en Nancy waar we
voor het eerst deze week konden genieten van Belgische frietjes. Voor de kinderen werden die vergezeld van
frikandellen (die we hier in Amerika ook niet kunnen vinden) en voor ons
stoofvlees. Om de avond mooi af te
sluiten genoot Bjorn nog van een Omer De dag van de streekproducten was meteen
compleet.
Vrijdag werden we tegen de middag bij oma Monique verwacht
om boomstammetjes met appelmoes te eten. Kort daarvoor had Bjorn al een valies
Belgische lekkernijen bij elkaar geshopt in de Colruyt Bij mij sloeg de
vermoeiheid na de middag pas echt toe en ik heb dan samen met Thano een uurtje
gerust. Thano had namelijk nog training
bij Torhout en hij wilde deze zeker niet missen om klaar te staan voor de
wedstrijd tegen Lichtervelde op zaterdag.
De voorlaatste avond zijn we samen met Danny en Ann nog gaan
eten bij David Seelen in Bissegem. Eens
zonder de kinderen want we konden gebruik maken van de babysit (omas en opa). Ideaal om eens bij te praten bij alweer een
culinaire verwennerij. Tegen middernacht zochten we voldaan ons bedje op om
daarna vroeg uit de veren te zijn om te supporteren voor de gelegenheidswedstrijden
van Marcin en Thano, die beiden opgesteld werden bij hun team van KM Torhout.
Maandagmorgen genoten de kinderen van een typisch Belgisch
ontbijt, namelijk ontbijtkoeken. In
Amerika vinden we deze niet en hier hebben ze hun buikje meer dan vol
gegeten. Natuurlijk hoort aperitieven,
gourmet, ook bij onze culinaire verwenweek.
Met een korte tussenstop bij tante Isabel en nonkel Bert
werd het voor Marcin tijd om terug zijn ploeg van Torhout te begroeten. Trainer Alexander had namelijk voor de
gelegenheid een zwembeurt met de ploeg voorzien. Vooruitziend want wellicht zou
er op ene gewone training toch meer gebabbeld dan gespeeld geweest zijn Oma Monique en Raf werden als taxichauffeur
ingeschakeld want Els had een date met de dames van de badminton waar we
heerlijk gingen eten op de markt van Roeselare.
Bjorn nam op dat moment de tijd om te squashen met Frits en
Hein en wilde revanche nemen voor de verloren wedstrijd van november. De druk werd verhoogd maar met een nipte
meerscore behaalde Hein de overwinning. Al hing zijn tong ditmaal wel op zijn
schoenen. Meteen een waarschuwing fysiek zit alles weer snor met Bjorn (ook
met de voet) en dus is scherpte nodig voor de volgende match
Dinsdag werden de kinderen verwelkomd in hun klas op de
Kapelhoek en konden ze vertellen over hun avonturen en ook een dag les
meepikken. Bjorn en Els namen de tijd om
een fietstocht te maken met Eddy en Heidi en iets te gaan eten in het Sterrebos
en een terrasje in het centrum mee te pikken.
Om 16 u haalden we de kinderen op, die behoorlijk onder de indruk waren,
om daarna richting Lichtervelde te rijden om samen met meter Heidi Nieuwjaar te
vieren.
Woensdag werd het net als vanouds een dag van taxirijden
voor Els. Bjorn afzetten bij de
tandarts, Catharina bij Lies, Lore, Britt en Fleur. Marcin zou bij Robbe gaan spelen en Thano bij
Emiel. Nadat iedereen keurig werd
afgezet zijn wij op bezoek geweest bij Patrick en Ellen en werd het even de
tijd voor tokking
s Avonds werd de strijd gestreden tussen Torhout Dosko Beveren
waar Torhout de overwinning op zijn naam kon schrijven. Het werd verbroederen tussen de 2 ploegen en
een uniek moment voor Marcin. Met dank aan zowel trainer Alexander (voor dit
iniatief) en Dosko Beveren (om dit mogelijk te maken). Marcin kon niet nalaten
om zijn vroegere trainer Mathias te sarren met het resultaat en kreeg
vervolgens een verdiende koude douche. De teammakkers van Torhout lieten na
afloop dan weer weten dat Marcin is van us. Voor ons werd het een tof moment
om bij te praten met de ouders en een blij weerzien met de Bijzonder eU11, want
de voetbalzeges of verliezen volgen we nog iedere week via de blog.
We sloten de avond af bij de buren met een lekker glaasje
wijn en een kaasplank en overheerlijk brood iets dat we hier ook missen indien
het we het zelf niet bakken .
Bjorn wilde weten hoe zijn conditie was en daarom nam hij de
tijd om samen met de buren te mountainbiken in de regio Brugge. Zijn conditie blijkt toch nog niet tip top
in orde te zijn maar het kan ook te maken hebben met de warmte want voor ons
was het 30 graden warmer dan in Minneapolis.
Toch genoot hij van de tocht met de Kapelhoekrijders. Met dank aan
Jurgen en Ronny voor het gebruik van respectievelijk de fiets en de helm.
Intussen was het was
het voor Marcin, Thano en Catharina een moment van blij weerzien met eerst Jolien
en Ruben en later met Myrthe en Thobe. Jolien
en Catharina doken de verkleedkoffer in terwijl Ruben al een tijdje klaar stond
om de shotten. Bij Jo en Lindsay kon
vooral Lexy (hond van Jo en Lindsay) de kinderharten veroveren. Wij genoten intussen van het lekkere eten,
wijn, dessert, en natuurlijk ook van
ieders gezelschap.
Zondag konden we nog eens onze kelen smeren en waren we
supporters voor Lukas die basket speelt in Roeselare. Voor ons was het de eerste kennismaking met
de sport. Het voordeel hiervan is dat
alles binnen gebeurt. Tijdens de pauze konden we het natuurlijk niet
laten om even een bezoekje aan de bar te brengen waar Eddy en Heidi ons
vervoegden.
Tegen de middag werden we verwacht bij Hein en Aniana waar
we voor het eerst dit jaar buiten konden BBQen. De jongens kregen het nu pas echt warm en
voetbalden al snel in ontbloot bovenlijf Een groter zomergevoel kan je niet hebben op
dit moment van het jaar!
De jetlag begon bij ons echt toe te slaan en dan werd het
voor ons stilaan tijd om op tijd in ons bedje te kruipen. Maar wel met een fantastisch tevreden gevoel omtrent ons eerste vakantieweekend terug in België. De vijf maanden afwezigheid leken er niet geweest te zijn!
We zagen er al een tijdje naar uit, en zeker nadat Bjorn
vanuit Nederlands ons aanmaande om lichtere kledij mee te nemen richting België
voor ons weekje vakantie . Zomer is op komst!
Op donderdag 27 maart zijn we met 1 uur en 15 minuten vertraging (en bij -8°C) vertrokken
richting Charles de Gaulle (Parijs) om daarna met een spurt de TGV te nemen
richting Rijsel. Bjorn kwam ons ophalen
zodat we nog een halfuurtje konden soezen in de auto vooraleer we in Roeselare
belanden. De ene had al wat meer
geslapen dan de andere en Marcin had alle records gebroken 3 films van
anderhalf uur en vijf uur slapen tijdens een 8 uur durende vlucht! Het soezen
was welkom want het beloofde een drukke week te worden waar we met volle teugen
gingen genieten.
Bij aankomst in Roeselare werd het vooral een blij weerzien
met de omas, opa en Raf, waar we de nodige tijd namen om te Nieuwjaren en hoofdzakelijk om bij te
kletsen. De kinderen smulden van de
lekkere soep, spaghetti, cake, en speelden naar hartenlust buiten bij de
aangename temperaturen. Lukas en Lara kwamen even later ook binnen vallen en
hierdoor werden de kids afgeleid van de eerste vermoeidheid.
Bjorn, opa Antoon en Raf waren via Stievie aan het genieten
van de koers. We wilden tonen dat we
hoofdzakelijk de Belgische TV volgen en dat kon natuurlijk ook in de
buitenlucht. Catharina ging nog even langs in Flink en Fris
om te turnen terwijl de kaarters hun best deden om zoveel mogelijk hun schade
in te halen. Dat kaarten hadden we toch gemist .
s Avonds kropen we
moe maar voldaan in ons bedje om dan s morgens paraat te staan en te
supporteren voor de wedstrijd Meulebeke Dosko. Marcin wist niet of hij nu zou supporteren
voor Andreas die bij Meulebeke speelt of voor Robbe, Dante, Victor, Rune, die
bij zijn vroegere ploeg Dosko speelde.
Wij hebben vooral genoten van de derde time, het bijkletsen
in de bar , een pintje, Meer moest
dat niet zijn (tenzij misschien wat meer tijd om er eentje extra te kunnen
pakken )
We zullen zeker in stijl arriveren komende vrijdag! Els had nog haar laatste knipbeurt bij jawel, een mannelijke kapper. Catharina had vorig weekend een verjaardagsfeestje en hierbij konden haar nagels verzorgd en gekleurd worden en Thano heeft ook zijn nieuwe tenue van PSA (Plymouth Soccer Association) aan.
Thano heeft blijkbaar nieuwe krachten met het uniform want vorige week speelden ze een wedstrijd waarbij ze deze hebben gewonnen met 20 - 0. Zo fier als een gieter kwam hij binnen gewandeld om 15 minuten later al als een roosje in zijn bed te slapen.
Dit weekend deden we nog de laatste aankopen om richting België te vertrekken. Catharina heeft alvast een nieuwe outfit en de valies zal in ieder geval meer dan vol zitten. Zaterdagavond hebben we genoten van een lekkere fondue. Voor de eerste keer heb ik hier een slagerij gevonden waarbij een ruime variatie aan vleessoorten was.
Bjorn is al vertrokken en zal maandagmorgen landen in Parijs om daarna de wagen te nemen richting Nederland. De kinderen hebben nog 3 dagen school en woensdagavond zijn er nog school conferences. Hierbij hebben we de mogelijkheid om de leerkrachten te ontmoeten en krijgen we een beeld van de vooruitgang die de kinderen dit schooljaar boekten.
Donderdag nog een vlugge beurt bij de orthodontist om daarna omstreeks 15 u richting luchthaven te vertrekken.
Nu de dooi is ingezet hebben we ons afgelopen weekend nog snel even naar de skipistes gehaast. Ditmaal reden we ruim een uurtje ten zuidoosten van Minneapolis waar een iets groter skigebied ligt. De skilessen van Els en de kinderen lieten ons toe om een ganse dag samen diverse pistes te verkennen. Thano sprong op die pistes as succesvol met de latten van de grond en Marcin probeerde al heuveltjes op en af te skiën. Even werd hij te overmoedig waarbij hij hard met zijn gezicht op de ijzige sneeuw smakte. Meteen een les in nederigheid en meteen ook het signaal voor ons om skihelmen voor de kinderen aan te kopen...
Na het skifeest trokken ze nog even langs voor een feestje bij Maja, collega van Bjorn, waar de meisjes naar Amerikaanse traditie cupcakes konden versieren. Els en Bjorn konden er kennis maken met enkele Fransen die hier al een tijdje wonen. De Europese connecties breiden zich trouwens vlot uit, want vorig weekend was er ook al een Nederlands gezin te gast. Aangezien zij twee jongens in de leeftijd van Marcin hadden, werd de speelkelder als snel onveilig gemaakt... en werd de X-Box gebruikt om een match Nederland-België te spelen. Els en Bjorn genoten van het delen van ervaringen met een koppel die niet bij Cargill werkt maar duidelijk dezelfde dingen meemaakt.
We sloten het weekend af met een blik vooruit naar de lente. We schaften ons een nieuwe fiets aan voor Catharina zodat we de skilatten straks kunnen inruilen voor gezinsfietstochten. Maar eerst nog even richting België... De planning heeft intussen vaste vorm gekregen en de voet van Bjorn is na twee injecties terug pijnvrij zodat fietsen én squashen op het programma zullen staan. Vrijdagavond bezocht Bjorn al even de lokal badmintonclub hier en woensdag slaan Els en Bjorn voor het eerst een pluimpje op Amerikaanse bodem. Kwestie van voorbereid te zijn... Vorig week werd een Nederlands oppas even uitgetest en de kinderen vonden het reuze. We kunnen dus met gerust hart aan het sporten slaan...
Dat de lente in zicht is, valt ook te zien aan de sportagenda. Langzaam maar zeker wordt het wedstrijdschema voor de jongens duidelijk. Eind april beginnen ze er aan en het duurde tot halfweg juli. Marcin kreeg zijn wedstrijduniform vandaag mee naar huis en zal voortaan met nummer 51 spelen, want elke speler van de club heeft al een vast nummer en trainingspak met naam op geborduurd. Thano speelde de afgelopen weken ook zijn eerste indoorwedstrijden waarbij hij er eentje won en eentje heeft verloren.
Nagenieten van Chicago en andere leuke 'februari-momenten'
Wat vliegt de tijd toch snel... Februari was duidelijk een korte maand want hij was voorbij voordat het echt beseften. Intussen hebben we tijd gevonden om de hoogtepunten van de maand op picasa te zetten... Ruim 500 foto's en dus was het opnieuw een maand waar we niet stil gezeten hebben. Geniet alvast mee via deze link:
De lente is in zicht... Sinds vandaag is de dooiperiode ingezet die al zeker een week zal duren. Zaterdag was het evenwel nog altijd -7°C, maar de zon schonk als ware het een eerste lenteprik. En dus wou Bjorn na weken indoor training meteen een buitentraining inlassen. Het werd een fantastische rit doorheen sneeuwvlaktes en muren van sneeuw die soms tot een meter hoog reikten. Het is evenwel nog even de weg zoeken hier en de eerste duurtraining duurde langer dan gepland want enkele biketrails waren in de sneeuw niet te vinden. Gevolg... een rit van 65 kilometer in de sneeuw... Na een half uur de drinkbus bevroren, een uurtje later het voorste versnellingsapparaat vastgevroren en even nog wat later waren de trappers en de versnelling achteraan omgetoverd in ijsduiveltjes! Dito voor de voeten en benen van Bjorn, die de eerste rit bijgevolg wel nog even zal herinneren. Maar de eerste stappen richting enkele mooi toertochten in Minnesota en New York zijn gezet...
Zondag zijn Catharina en mama nog vlug even naar de skipistes gegaan, want over enkele weken gaan die dicht. Marcin en Thano waren de afgelopen dagen wat ziekjes met lichte koorts en zij mochten thuis genieten van de home cinema. Via de I-pad kunnen we de Nederlandstalige film huren en Verschrikkelijke Ikke 2, dé rage hier in de US, stond op het programma. Het weekend werd afgesloten met een typisch Amerikaanse afsluiter van een cinema-avond: aan huis geleverde pizza, online besteld...
We hebben net zoals vele Belgen hier ook gesupporterd op woensdagavond. Aan enthousiasme lag het zeker niet maar spijtig dat het maar een gelijkspel werd. Marcin en Thano hebben al duchtig geoefend voor het WK. Vrijdag heeft Marcin zijn Belgische pruik, T-shirt, bal, ... meegenomen naar school om te tonen hoe hij hier zal supporteren. Kwestie van te kunnen evenaren met de Amerikanen ...
Van zaterdag op zondag gaan we in Minnesota al over van wintertijd naar zomertijd. Dit wil zeggen dat we onze klok een uurtje vooruit draaien en dat we tijdelijk maar 6 uur tijdsverschil met België zullen hebben. Wat voor ons al een uurtje minder tijdsverschil is om te overbruggen bij onze terugkeer binnen 3 weken. De lente begint hier stilletjes aan in het land te komen want de temperaturen zullen de komende week tot 8 graden stijgen en dooi is ingezet. Al zal het wel nog even duren alvorens de meterdikke sneeuwlaag in onze tuin verdwenen zal zijn.
Voor diegene die nog twijfelen, een man kan wel degelijk multitasken. Ja ja, Bjorn kon voorbije zaterdag fietsen, puzzelen en skypen tegelijkertijd. Chapeau hiervoor ... Bjorn zorgt ervoor dat zijn conditie terug op peil is tegen 30 maart want dan gaat hij een toer doen met de buren regio West-Vlaanderen. Alhoewel hij misschien niet zo hoeft te vrezen want trainen zal in Roeselare voor de buren wellicht ook wat moeilijker liggen met het hondenweer van de voorbije weken.
Het eindresultaat van de puzzel konden we zaterdagavond bewonderen. Onmiddellijk kreeg deze puzzel een ereplaats bij de rest van ons Coca Cola hoekje. De kinderen zagen het onmiddellijk groots en hebben een grote spaarpot gekocht. Alleen moet deze nog gevuld raken, ben eens benieuwd of dit zal gebeuren tijdens onze assignment.
Zondag was het de beurt aan de medailles en voetbalshirts van de kinderen. 's Morgens namen we uitgebreid te tijd om kaders te zoeken en het werd een echte collectie. Catharina, Marcin en Thano kunnen nu dagelijks hun medailles bewonderen. Voor Marcin hangt er nog een extra Tshirt want bij het winnen van een tornooi worden er hier geen medailles uitgereikt maar wel T-shirts. En bij deze laten we ook weten dat Marcin met zijn U11 team vorige week de finale speelde in Ralia U12 (indoor voetbal met boarding) en deze ook heeft gewonnen.
Zondagavond werd het nog even de tijd om te genieten van een lekkere kaasfondue en een glaasje wijn en zo konden we een rustig en gezellig weekend afsluiten met een oog op de live uitreiking van de Oscars. Alleen jammer dat de Belgische film het niet haalde...
Morgen en overmorgen verwachten we nog een extra portie sneeuw en kan het ruimen opnieuw beginnen. We zoeken nog steeds een m/v met talent om sneeuw te helpen ruimen.
Zondag hadden we de eerste Amerikaanse voetbalvriendjes van Marcin en Thano op bezoek. De ouders hebben we dan maar eens laten kennis maken met de Belgische bieren en natuurlijk ook het gebak van de Belgische wafels. Leffe, Omer, Rodenbach zijn hier de revue gepasseerd.
Marcin poseerde dan ook vol trots met de tricolore pruik die hier zeker in juni nog uit de kast zal komen. Mama had ondertussen al een bijhorende shirt gevonden. Iedereen kon er wel de humor van in zien.
Dinsdag straalde Catharina wat ze had net haar trainingspak gekregen die ze verplicht is aan te doen om naar turnwedstrijden te gaan. Niet alleen een turnpak is verplicht maar ook de training. Handig hierbij is dat de voornaam op de jas is geborduurd en op de broek de familienaam. Kwestie dat er geen onderlinge wissels kunnen gebeuren.
In de school worden er 3 maal per jaar sterren uitgedeeld. Hiermee worden kinderen die de voorbije periode goed hun best hebben gedaan uitverkoren en krijgen ze een diploma. Wij kregen vorige week een mail met daarin de vermelding dat één van onze 3 kids verkozen was voor een Tanglen Pride Star. Maar voor ons was het ook een verrassing om te zien wie deze in ontvangst mocht nemen. Klasgenootjes mogen een naam op een papier schrijven van wie de schoolregels het best toepast en zorgt voor anderen. Deze wordt dan tot eind mei een Tanglen Pride Star.
Bij het binnenkomen was er al tromgeroffel en per graad en klas werd er iemand gekozen. In de derde graad had Marcin het genoegen om deze in ontvangst te mogen nemen en vol trots stapte hij naar voren.
Na de plechtigheid konden we nog nagenieten van het Tanglen Pride lied en de leerkrachten hadden hier ook hun beste beentje voorgezet om een lied te maken en te zingen.
Voor ons was dit echt geslaagd en het deed ons deugd om te zien dat Catharina, Marcin en Thano in de groep zijn opgenomen.
De laatste dag in Atlanta reden we downtown om de drie grote
trekpleisters van de stad te bezoeken. Allereerst hielden we halt in de wereld
van Coca Cola, want hier in deze staat is het zwarte goedje in een apotheek
uitgevonden. Voor de kinderen was dit één van de leukste musea die ze al
bezocht hebben. Naast leuke weetjes en heel wat marketingmateriaal mochten ze
ook proeven van de zowat 100 soorten Fanta van over de ganse wereld. Uiteraard
waren er ook tientallen variëteiten van Coca Cola te proeven. Verder in het
museum de kluis waar het recept bewaard wordt én een heuse bottelarij. Buiten
liep de temperaturen intussen op tot aangenaam lenteweer, zodat we onze lunch
voor het eerst op terras konden nemen!
Na de lunch namen we afscheid van Petra en de kinderen, want alhoewel
ook zij maandag en dinsdag geen school hadden, moesten ze in de late namiddag
wel nog naar de Nederlandse taalschool. We trokken het centrum dus verder doos
met ons vijven. Op de volgende halte moest Bjorn even mijmeren naar zijn jonge
dagen als journalist. In de CNN tower konden we namelijk live zien hoe het
nieuws gemaakt wordt. Voor de gelegenheid werd Thano even weerman en 'toverde'
de regisseur ook het gezicht van Marcin op de weerkaart. Dat CNN niet altijd
vrienden maakt over de hele wereld was duidelijk te voelen aan de zware
security die ons doorheen het gebouw permanent begeleidde.
We sloten het bezoek aan het centrum af met een zoektocht naar Fred
Deburghgraeve in het Olympische park. Na vriendelijk advies van de lokale
politie vonden we de monumenten waarop alle Olympische medaillewinnaars te
vinden waren (dus ook de andere Belgen zoals Ullla Werbrouck, etc). Even
verderop lag de Olympische fontein.
In de vooravond zakten we helaas terug af naar de luchthaven. Net voor
het vertrek richting Minneapolis konden we ook nog afscheid nemen van Marc, die
een vlucht richting Tampa moest nemen voor zijn werk. Moe maar zéér voldaan
sliepen de kinderen op de terugvlucht en dat was maar goed ook aangezien we
omstreeks 23 uur pas terug thuis arriveerden en de dag erna de schoolbanken
opnieuw wenkten... Als afsluiter van de reis kregen we bij thuiskomst nog een
leuke verrassing: tijdens onze reis was het opnieuw een twintigtal centimeter gesneeuwd
en dus mocht Bjorn de oprit ruimen indien hij de dag erna naar het werk wou
rijden... Amper twee dagen later zou evenwel opnieuw een sneeuwstorm over
Minnepolis trekken, ditmaal met ruim dertig centimeter sneeuw zodat Els en de
kindjes ook hun deel van het sneeuwruimen zouden hebben. Door de storm werd
school op vrijdag voor de gelegenheid immers opnieuw afgelast en bij ons
vervangen door lessen Nederlands ten huize Del'haye... Met al die sneeuw is de
sneeuwmuur langs onze oprit intussen ruim anderhalve meter hoog geworden en
ligt overal rond het huis zowat een meter sneeuw... Dat belooft als het hier
zal dooien...
Als John Denver zo lovend over de Blue Ridge Mountains zingt en je bent er amper anderhalf uurtje van verwijderd, dan moet je wel de wagen instappen om op verkenning te gaan. De rit naar het berggebied bood vooral een zicht op weide vlaktes die nog maar eens de uitgestrektheid van de US illustreerden. Eenmaal in het stadje Blue Ridge aangekomen openen evenwel de poorten naar een berglandschap dat aanvoelt als een kruising tussen de Eifel en de Moezel. Achter zowat elke bocht krijg je nieuwe fraaie uitzichten en meteen wenste Bjorn dat hij zijn fiets meegenomen had. De temperaturen waren immers ook al geklommen naar aangenaam lenteweer. En wanneer we na een uurtje kronkelen door de bergen halt hielden in Helen, bleek op de parking een drietal wielertoeristen net de wagen op te zoeken... Hun Merckx fiets deed Bjorn nog verder mijmeren...
Niet onlogisch, want Helen toverde ons zowaar volledig Duitsland in. Dit kleine bergdorpje is gebouwd in Bavariaanse stijl en elk huis dat bijgeplaatst worden moet het Duitse uitzicht versterken. Overal zijn trouwens Duister souvenirs te koop, Duits bier en braadworsten,... En ook de Duitse buurlanden zijn niet vergeten... en als echte Belg konden we het niet nalaten om even te poseren bij de Belgische vlag. En om in de Belgische sfeer te blijven sloten we de dag 's avonds zelfs af bij lekker Belgisch bier... en Italiaanse dessertwijn. Meteen de start van onze laatste nacht in Marietta nabij Atlanta. Jammer, want we begonnen net te wennen aan het lekkere eten, de aangename temperaturen en de familiale band. We voelden ons na enkele dagen echt thuis, de kinderen konden het prima met elkaar vinden en de vele gesprekken leerden ons dat de ervaringen die we doormaken gelijklopend zijn. Morgen nemen we afscheid maar die laatste avond werden de plannen voor een weerzien in Minnesota al gesmeed...
By the way- onderaan links op onze blog is er ook een link te vinden naar de blog waarbij de belevenissen van Petra, Marc, Amelie en Daniel te vinden zijn. Een aanrader!
Dankzij Daniel blijven we op de hoogte van het weer in Minneapolis en via Google Earth laat hij ons zelfs de weg naar huis zien... Gelukkig is het intussen in Atlanta elke dag warmer aan het worden en met wat geluk halen we voor ons vertrek zelfs vijftien graden Celcius... Tijd dus om volop te genieten van het weer en de mooie omgeving. Onze tweede dag in Georgia ging van start met een bezoek aan een poppentheater, waar ze een educatieve kindervoorstelling over het weer bijwonen, waarna alle kinderen een zon als handpop mogen maken in het lokale atelier. Uiteraard namen de meisjes ruimschoots de tijd om hun zonnetje tot in de perfectie te bewerken. Thano en Daniel hadden intussen al een doek gevonden waarachter ze hun eigen versie van de voorstelling konden naspelen.
Na het culturele intermezzo was het tijd voor een natuurbeleving. Even buiten de stad ligt namelijk een enorme steen van een berg. Zomaar in het niets in een fraai natuurdecor. Op de flanken werd indertijd een prachtige beeldhouwwerk gemaakt van de sleutelfiguren in de burgeroorlog. Gelukkig moeten we de steile berg niet beklimmen en konden we de kabellift naar boven nemen. Bovenop dit natuurwonder konden we genieten van een fenomenaal uitzicht op Atlanta en omgeving, die verrassend groen kleurt. Hier en daar zijn nog enkele restanten van de sneeuwstorm van de voorbije dagen terug te vinden.
Het weekend sloten we af in een Texas Roadhouse restaurant, op aanraden van Marc en Petra die eerder al enkele maanden in Dallas woonden, waar deze keten bijzonder populair is. Verrassend genoeg hebben ze ook een vestiging in Minnesota, die we zeker nog zullen opzoeken. Het restaurant is namelijk bijzonder geliefd bij de kinderen. Enerzijds omwille van de lekkere verse broodjes die je als opwarmertje krijgt. Anderzijds omwille van de kilo's pindanoten die je gratis mag verorberen en waarbij het de gewoonte is om de schelpen gewoon op de grond te gooien. Wat thuis en elders op restaurant niet mag is uiteraard veel leuker...
De eerste dag van onze vakantie bezochten we meteen een nieuwe staat: Tennessee. Na Florida, New York, Minnesota, Wisconsin, Illinois en Georgia meteen de zevende staat die we met de familie in de States verkennen. Net over de grens met Georgia is immers het Tennessee Aquarium gelegen. Alvorens de twee uur durende rit aan te vatten, kregen we van Petra nog een Amerikaans ontbijt (maar met Vlaamse kwaliteit) aangeboden: pannenkoeken. Gelukkig de Vlaamse versie én zelf gebakken... Het zorgde er voor dat we lekker lang de tijd namen om wakker te komen bij het ontbijt terwijl de kinderen tijd te kort kwamen om het speelgoed in huis uit te testen. De meisjes sloegen zij aan zij aan het knutselen terwijl de jongens de langste file van Atlanta aan het bouwen waren.
Volgens onze gastfamilie is het aquarium in Tennessee stukken beter dan het exemplaar in Atlanta. We konden enkel beamen dat dit museum van hoge kwaliteit was. Het parcours liep via metershoge acquaria waarin unieke vissen, haaien en nog meer fraais te bewonderen waren. De kinderen kregen de kans om enkele vissen te strelen en bleven vooral wat langer staan bij de speelse pinguins. De lekkere maaltijd over de middag en het ijsje na het bezoek smaakte voor hen mogelijks nog meer... Het was enkel een voorsmaakje van de culinaire hoogvlieger die ons bij terugkomst te wachten stond. Marc testte namelijk zijn nieuwe BBQ uit. Het was intussen wel wat fris buiten (amper 5°C), maar dan kon de smaak niet deren. De bijpassende wijn zorgde ervoor dat we opnieuw tot in de vroege uurtjes ervaringen bleven uitwisselen...
