|
Als John Denver zo lovend over de Blue Ridge Mountains zingt en je bent er amper anderhalf uurtje van verwijderd, dan moet je wel de wagen instappen om op verkenning te gaan. De rit naar het berggebied bood vooral een zicht op weide vlaktes die nog maar eens de uitgestrektheid van de US illustreerden. Eenmaal in het stadje Blue Ridge aangekomen openen evenwel de poorten naar een berglandschap dat aanvoelt als een kruising tussen de Eifel en de Moezel. Achter zowat elke bocht krijg je nieuwe fraaie uitzichten en meteen wenste Bjorn dat hij zijn fiets meegenomen had. De temperaturen waren immers ook al geklommen naar aangenaam lenteweer. En wanneer we na een uurtje kronkelen door de bergen halt hielden in Helen, bleek op de parking een drietal wielertoeristen net de wagen op te zoeken... Hun Merckx fiets deed Bjorn nog verder mijmeren...
Niet onlogisch, want Helen toverde ons zowaar volledig Duitsland in. Dit kleine bergdorpje is gebouwd in Bavariaanse stijl en elk huis dat bijgeplaatst worden moet het Duitse uitzicht versterken. Overal zijn trouwens Duister souvenirs te koop, Duits bier en braadworsten,... En ook de Duitse buurlanden zijn niet vergeten... en als echte Belg konden we het niet nalaten om even te poseren bij de Belgische vlag. En om in de Belgische sfeer te blijven sloten we de dag 's avonds zelfs af bij lekker Belgisch bier... en Italiaanse dessertwijn. Meteen de start van onze laatste nacht in Marietta nabij Atlanta. Jammer, want we begonnen net te wennen aan het lekkere eten, de aangename temperaturen en de familiale band. We voelden ons na enkele dagen echt thuis, de kinderen konden het prima met elkaar vinden en de vele gesprekken leerden ons dat de ervaringen die we doormaken gelijklopend zijn. Morgen nemen we afscheid maar die laatste avond werden de plannen voor een weerzien in Minnesota al gesmeed...
By the way- onderaan links op onze blog is er ook een link te vinden naar de blog waarbij de belevenissen van Petra, Marc, Amelie en Daniel te vinden zijn. Een aanrader!
|
