Wat een fijne job heb ik toch ! Het fijne er aan is dat ik voor de eerste keer in m'n leven het gevoel heb dat ik er écht goed in ben. Tegelijk verloopt alles tot nog toe zonder stress. Ik weet natuurlijk wel dat er andere dagen zullen komen, maar ik kan niet meer zeggen dan dat het me goed afgaat.
Er zijn leuke zaken in het vooruitzicht; een aantal binnen- en buitenlandse beurzen onder andere. In de loop van juli vertrek ik een aantal dagen richting Stuttgart, en enkele maanden later volgt drie dagen Parijs, en een week Nurnberg. Wegens de hoge kostprijs van de reis kan ik dit jaar nog niet mee naar Hong Kong, maar volgend jaar ben ik er zeker bij. Een belevenis waar ik alvast naar uit kijk...
In ieder geval merk ik dat ik flink aan de beterhand ben doordat ik me terug overal kan begeven. Drukke plaatsen, die me eerder enorm angst aanjoegen, betreed ik zonder vrees. Het geroezemoes of lawaai waar ik vroeger soms knettergek van werd stoort me niet eens meer, meer nog, het valt me op momenten, wanneer ik in goed gezelschap ben, zelfs niet meer op. Ik lig zelfs niet erg meer wakker van de paar kilo's die ik in feite zou moeten afvallen. En, allerbelangrijkst, ik heb me terug voor de volle 100 % geëngageerd naar de verenigingen waar ik al enige jaren vrijwilliger bij ben, maar waar ik het laatste jaar niet erg veel aandacht aan besteed heb.
Omdat ik geen volledige maand verlof nemen kan tijdens augustus, is de mogelijkheid om opnieuw een kind uit de regio Tsjernobyl op te vangen gedurende een maand uitgesloten. Misschien lukt het me vanaf volgend jaar wel weer. Ik ben alweer volop bezig met het aanschrijven van scholen en bedrijven, in naam van de andere vereniging waar ik vrijwilliger ben, een NGO die weeshuizen in Roemenië, Moldavië, en sinds kort ook Bulgarije voorziet van materialen: kleding, speelgoed, bedden, matrassen, wasmachines, ... je kan het zo gek niet bedenken. Een aantal jaren geleden hadden we een actie op touw gezet waarbij we scholen bezochten met een bespreking over de toestand in Moldavië, aan de hand van een beklijvende powerpoint presentatie. Hierna lieten we de kinderen dozen beplakken en beschilderen, waarna ze die konden vullen met kleine geschenkjes voor kinderen die nooit eerder in hun leven een cadeautje hadden gekregen. Aan de hand van lijsten per weeshuis met het aantal kinderen, hun leeftijd en geslacht, lieten we de dozen vertrekken, eventueel aangevuld met spulletjes uit ons magazijn. Na enkele weken volgde een nabespreking met de kinderen hier in België, waarbij ze foto's te zien kregen van het transport van hun dozen - van vertrek tot aankomst - en, belangrijker, foto's van de kinderen die de geschenken kregen. "Hey kijk, dat kindje daar heeft mijn doos gekregen !" of "Dat kindje heeft de tekening die ik gemaakt heb vast !" Kinderen die gelukkig zijn doordat ze andere kinderen gelukkig gemaakt hebben, het is een uitzonderlijk, fijn gevoel, dat veel meer gestimuleerd zou moeten worden.
Ondertussen vertrekt elke twee weken een volle opligger met materialen richting Moldavië, Roemenië of Bulgarije. Ik heb m'n baas kunnen overtuigen om binnenkort de stockruimte eens grondig op te ruimen. Tientallen dozen met produkten die niet meer in ons gamma zitten of waarvan we geen licentie meer hebben, en die vroeger de container op gingen zullen nu mogen worden opgehaald door onze vereniging. Zodra ik een aantal andere mensen uit de business ken, zal ik ook hen hiervoor aanspreken. Ik kan m'n talent om mensen iets te doen kopen net zo goed gebruiken om mensen iets te doen weggeven, denk ik dan. Tientallen mails zijn ondertussen de deur uit... En zodra de mogelijkheid zich voordoet reis ik met de vrachtwagen een keertje mee, om te helpen bij de verdeling, en ondertussen de schrijnende toestanden aldaar op beeld vast te leggen, zodat ik dit als overtuigingsmateriaal gebruiken kan...
Hey... ik plan terug dingen... ik heb alle narigheden achter me gelaten en geniet weer. Ik geniet weer van mijn kinderen, mijn huis en mijn prachtige tuin. Ik geniet weer van muziek zonder me erdoor te laten meeslepen. Ik geniet weer van de alledaagse dingen, het geluk in de kleine dingen. Ik geniet van mijn werk, ik geniet van mijn vrienden en familie. Ik geniet van de korte lunchpauze en het heerlijke gesprek met een persoon die me na aan het hart licht. Ik geniet weer... Ik geniet weer van het leven. Ik heb terug een toekomst...
|
