Alles lijkt meer en meer onpersoonlijk te worden, waardoor mensen als ik zich meer en meer eenzaam, vervreemd en verloren gaan voelen. De wereld is op drift, en mensen als ik verliezen hun houvast, hun identiteit, hun zin van het leven, en, uiteindelijk hun emotionele en fysieke gezondheid. Is er een tegengif tegen onze angst voor eenzaamheid en vervreemding ? Beschikken we over een innerlijke kracht ? Ligt de bron van veiligheid en het zich goed voelen in onszelf besloten ?
Misschien wel. Misschien is je innerlijke kracht afhankelijk van je zelfbeeld, van hoe graag je jezelf ziet, en in welke mate je jezelf aanvaard. Een positief zelfbeeld verschaft ons een goede basis voor elke verdere relatie, zij het vriendschappelijk, zij het liefdevol. Helaas, spanning, angst, rusteloosheid of een negatief zelfbeeld leidt vrijwel altijd tot destructief gedrag tegenover jezelf en anderen. Natuurlijk, ook teveel van het goede leidt tot iets giftigs. De maatschappij dwingt ons te geloven dat schoonheid, succes, geld en macht toedragen tot geluk. Alsof ze als het ware de sleutel zijn tot oprechte liefde, of oprechte vriendschap. Terwijl ik oprecht blijf geloven dat belangstelling in de ander, en bereidheid om aan liefde of vriendschap te blijven werken, veel meer resultaat zullen opleveren.
We overladen onszelf en de mensen om ons heen vaak met een vracht behoeften. De grenzen worden steeds verder en verder gelegd, en veel relaties springen af door deze druk. De lat wordt steeds maar hoger geplaatst. Vele mensen verknoeien hun leven omdat ze blijven hopen iemand te zullen vinden die beantwoordt aan hun hele "behoeftenpakket", en kwetsen onderweg een heel aantal anderen met hun gedrag.
Mensen zijn me dunkt zichzelf en hun omgeving langzaamaan aan het vergiftigen, emotioneel gezien dan. Iedereen heeft wel een aantal giftige eigenschappen, maar sommigen gaan er zo ver in dat ze zichzelf en hun omgeving erdoor uitputten. Misschien missen ze zelfvertrouwen, waardoor ze een aantal relaties gaan overbelasten. Ze vertikken het elke vorm van verantwoordelijkheid op zich te nemen en proberen die last naar anderen te schuiven. Ze zijn onecht, manipulatief, bedrieglijk en ontzettend star, totaal niet flexibel, maar zullen bij hoog en laag volhouden dat dat helemaal zo niet is. Ze beoordelen en veroordelen iedereen behalve zichzelf, en denken in zwart-wit, zonder nuances. Ze zien de ander als oplossing voor hun problemen en als tegengif voor eenzaamheid. Onzin natuurlijk, het al dan niet aanvoelen van eenzaamheid ligt enkel en alleen bij jezelf. Dat weet ik als geen ander. Ik word omgeven met zorg en liefde door een overvloed aan mensen. Kan ik me daarom dan niet eenzaam voelen ?
Misschien ben ik gewoon ontzettend gevoelig aan giftige mensen. Ze dwingen je tot iets dat in feite onbestaande is, en dat terwijl alleen jij zelf kan weten of je al dan niet verbondenheid voelt. Ze manipuleren, controleren en dreigen. Ze houden enkel rekening met hun eigen verlangens, terwijl echt liefde, echte vriendschap gebaseerd is op wederzijds verlangen en wederzijdse verbondenheid. (wordt vervolgd)
|
