Gruwelijk dwaas ben ik. Kom maar niet dichter, heb geen vertrouwen in mij. Dit is het verhaal van mijn leven. Dit is het verhaal van mijn dwaasheden.
23-02-2008
Beautiful freak
Wat een zalig weertje toch, de afgelopen dagen... Het wekt meteen ook een zalig gevoel bij me op. Mijn dipje ligt achter me, en langzaam maar zeker voel ik me sterker worden. En dat straalt blijkbaar van me af.
Mijn dipje. Zeg maar dip. Een behoorlijk dal. Ergens woelt er nog de angst terug te hervallen, want dat doe ik, gegarandeerd. Zo zit m'n leven nu éénmaal in mekaar. Het was een moeilijk geval, met symptomen die ik nooit voorheen kende, symptomen die ervoor zorgden dat ik echt wel behoorlijk het noorden kwijt was. Symptomen waar ik momenteel echter ook positieve gevolgen van ondervind. Echt mager word ik vast nooit, maar toch ben ik dankzij het niet-eten flink wat kilo's verloren, en door het mateloos baantjes trekken in het zwembad, zo mateloos dat ik er een spierscheur in m'n knieholte aan overhield, ben ik hier en daar wat verstevigd. Ik slaag er in dit door te trekken; mijn maag is ondertussen gewoon aan weinig eten, dus eet ik nog steeds niet biezonder veel, én ik blijf zwemmen. Mijn conditie is behoorlijk goed ondertussen.
Ik krijg complimentjes, ook al heb ik daar een grondige hekel aan. Ik voel me vrij goed in mijn huidige situatie. Ik heb een aantal mensen in de buurt die me een goed gevoel geven. Op een verplichte cursus van mijn werkgever omtrent zelfkennis, kwam ik als zijnde "een zelfzeker persoon, die weet wat ze wil, en meent wat ze zegt" uit de bus. Niet slecht toch ? Niet waar, ook, maar het geeft me voldoening in die zin dat ik weet dat het muurtje om me heen zelfs professionals kan omzeilen.
Ik ben dan wel een vreemde eend in de bijt, iemand die anders is, dat rare meisje met d'r muts en d'r rare schoenen dat veelal in de knoop ligt met zichzelf, maar ik ben dan tenminste niet doorsnee, ik ben niet gewoon, misschien heb ik wel andere kwaliteiten, en er zijn weldegelijk mensen die willen weten welke persoon schuilt achter mijn muurtje. En die mensen zijn de moeite waard...