Gruwelijk dwaas ben ik. Kom maar niet dichter, heb geen vertrouwen in mij. Dit is het verhaal van mijn leven. Dit is het verhaal van mijn dwaasheden.
19-10-2008
Afstand
Wat doen we hier in godsnaam allemaal ? Mensen lijken steeds maar meer en meer te willen, en degenen die bij voorkeur aan de kant toekijken, worden meegesleurd in maatschappelijke normen die nagenoeg des duivels zijn... Het is nooit genoeg... Alle luxe die ik heb, zou ik in één vingerknip willen inruilen; laat me achter met niks, ergens ver van hier, waar ik in alle rust van dat niks zou kunnen genieten, en ik zou misschien misschien gelukkig zijn. Is dit vluchten ? Misschien wel.
Maar misschien ben ik gewoonweg niet gemaakt om in deze maatschappij te vertoeven. Misschien ben ik gewoon te zwak om hier mee te draaien. En wat rest me dan in dat geval ? Want ik besef best dat ik geen kant op kan. Ik heb mezelf met de jaren die passeerden meer en meer gevangen gezet in dit patroon.
Neem me alles af. Want wat betekent dat alles uiteindelijk ? Wat is de waarde ervan als het je niet eens gelukkig maakt ?
Vandaag de dag lijk ik verder dan ooit verwijderd van mijn idealen en dromen. En eerlijk gezegd, het maakt me ontzettend moedeloos, want ik besef heel goed dat dit alleen maar verergeren zal. Ik kan geen kant meer op. Er lijkt maar één uitweg te zijn.
Reacties op bericht (0)
Stuur me een email...
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
