Gruwelijk dwaas ben ik. Kom maar niet dichter, heb geen vertrouwen in mij. Dit is het verhaal van mijn leven. Dit is het verhaal van mijn dwaasheden.
16-10-2009
koud
Wat scheelt er weer met me ? Is het simpelweg een slechte dag ? Of ben ik alweer begonnen aan een lange weg neerwaarts ? Misschien hang ik wel een groot bord met "niet storen" aan m'n voordeur. Want dat is het gevoel dat in me heerst. Alsof ik m'n plekje in de wachtrij kwijtgespeeld ben. Ik zat op de laatste kans-trein, en het onding is ontspoord.
Schaapjes tellen heeft geen zin, de slaap blijft toch weg. Misschien omdat ik niet langer meer wil dromen. Waarom zou ik nog ? De weegschaal bleek weer in een vrolijke stemming, ik had al een klein vermoeden. Toen ik naar het getal op het schermpje staarde, vroeg ik me nog af voor wie ik het in godsnaam doe.
In topsnelheid de verkeerde richting uit. Terwijl ik niet liever zou willen halthouden, en aan de kant gaan staan, toekijkend hoe de wereld aan me voorbij gaat, in al zijn moeilijkheden. Het zou me aardig wat kneuzingen schelen.
Misschien moet ik m'n verdriet niet langer censureren naar m'n directe omgeving toe. Misschien moet ik de koe bij de horens vatten en voor een keer een tikkeltje egoistisch handelen.
Maar hoe lig je niet langer wakker van de auto's die je voorbij razen, terwijl je niets meer verlangt dan die ene auto die wel stopt, en je meeneemt ? Die ene auto...
Het is koud. Al drie dagen lang lijk ik niet opgewarmd te geraken. Geen warmte meer voor mij...
Reacties op bericht (0)
Stuur me een email...
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
