Gruwelijk dwaas ben ik. Kom maar niet dichter, heb geen vertrouwen in mij. Dit is het verhaal van mijn leven. Dit is het verhaal van mijn dwaasheden.
20-12-2007
Eeuwig dromen
Nee !!, lijkt mijn hele lichaam te schreeuwen. Alsof alles binnenin me zich verzet tegen mijn beslissing van gisteren. Deze ochtend begon nochthans veelbelovend. Ik werd uitgeslapen wakker, maakte mezelf en de kinderen op het gemak klaar, en ik zat bij hen aan het ontbijt. Ik huppelde met hen onderweg naar school, en op de terugweg maakte ik al volop plannen. Ik zorg dat m'n huis aan de kant is, ga vandaag niet meer die zetel in, beweging is vast goed om die spieren terug wat soepel te krijgen, en morgen ga ik werken. Mooi niet dus, thuisgekomen begon ik zoals gepland alles op te ruimen, maar niet voor lang. Het dieptepunt laat zich duidelijk niet zomaar negeren. Het sloeg me om de oren. Een mokerslag, zonder enige reden, zonder aanleiding. De doodswens is gearriveerd. Alles lijkt in het niet te verdwijnen behalve dat ene gevoel, het intense verlangen om hier en nu te sterven. Helaas kan ik er niet aan toegeven. Dit vergt organisatie, ik moet nog zoveel regelen, en daar heb ik momenteel gewoonweg geen fut voor. Ik heb zelfs geen fut meer om een deftig einde aan dit berichtje te breien...een andere keer dan maar. Ik lig hier met m'n laptop op mijn schoot, op de sofa. Music for life, sarcastisch toepasselijk, op de televisie. En ik hoop dat wanneer ik weldra ik slaap zal vallen, ik een eeuwige slaap vind en nooit meer hoef wakker te worden.
Reacties op bericht (0)
Stuur me een email...
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
