Gruwelijk dwaas ben ik. Kom maar niet dichter, heb geen vertrouwen in mij. Dit is het verhaal van mijn leven. Dit is het verhaal van mijn dwaasheden.
09-05-2009
BBQ
Gisteren geen oefening van de ponyclub. In plaats daarvan trok ik met man en kinderen naar een BBQ van een andere club. Een aantal mensen van onze club zouden er zijn, en het leek me wel wat. Vooral de kinderen keken er enorm naar uit.
Je kent het soort vertier wel : verstand op nul; want je zit in een tent op een akker, samen met zo'n achthonderd man, terwijl een dikke DJ met z'n buik platen lijkt te mixen. "Heb je even voor mij ?" Oh, help. Gelukkig deelde de nederlandse waarvan ik eerder al sprak mijn mening. Plaatjes maken van de mensen om ons heen, héél cru en ongezouten. Over hoe bepaalde condooms die het mannelijk orgasme uitstellen, je mond verdoven en je een dubbele tong bezorgen als je ze met je mond bij je partner aanbrengt, over hoe je moet opletten dat je partner bij bepaalde handelingen z'n vals gebit niet kwijtspeelt, of over het feit dat als je partner een bril draagt hij die al dan niet dient op te houden tijdens een vrijpartij. "Het koude metaal van het montuur tussen je dijen"... :-8) We gierden het vaak uit.
Even had ik het moeilijk, gelukkig kon ik het netjes verborgen houden. Radiohead's "Creep" werd gespeeld. Eén van die platen waar ik gevoelig aan ben, waarin ik mezelf in donkere dagen te zeer in laat wegdrijven. Meteen ging m'n maag in het verzet, dus zonderde ik me even af. Wat frisse lucht, mezelf wat moed insprekend, en ik kon er weer tegenaan.
Als je gedurende enkele uren bedwelmt wordt door de meest ridicule muziek uit het hele wereldwijde muziekoeuvre, dan dreig je wel eens jezelf enigszins ridicuul te gedragen. Dus eindigde ik al vlug met de nederlandse als enige op de dansvloer, pogend te swingen, terwijl geen van ons beiden dat deftig bleek te kunnen. So what ? Wij amuseerden ons, en laat de anderen maar denken wat ze willen.
Relatief vroeg keerden we huiswaarts, de jongste viel quasi in slaap op m'n schoot, terwijl de oudste helemaal niet akkoord was dat het bedtijd was. Net na half twee waren we thuis. Thuis, een woord dat ik in feite niet meer op dit huis kleven kan. Maar dat gevoel komt wel weer terug, zij het op een ander adres.
Reacties op bericht (0)
Stuur me een email...
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
