http://www.youtube.com/watch?v=KyGz_17_0lk&feature=related

O Fortuna is een Latijns gedicht uit de dichtbundel Carmina Burana, ik meen me te herinneren ergens uit de dertiende eeuw.  Fortuna is de godin van het lot... Het is wondermooi... Zet het luid, héél luid, en je voelt het tot diep binnenin je.  Ik voeg de Latijnse versie toe, met daaronder een vrije vertaling...

O Fortuna
velut luna
statu variabilis,
semper crescis
aut decrescis;
vita detestabilis
nunc obdurat
et tunc curat
ludo mentis aciem,
egestatem,
potestatem
dissolvit ut glaciem.

Sors immanis
et inanis,
rota tu volubilis,
status malus,
vana salus
semper dissolubilis,
obumbrata
et velata
mihi quoque niteris;
nunc per ludum
dorsum nudum
fero tui sceleris.

Sors salutis
et virtutis
mihi nunc contraria,
est affectus
et defectus
semper in angaria.
Hac in hora
sine mora
corde pulsum tangite;
quod per sortem
sternit fortem,
mecum omnes plangite!

Oh, Fortuna, zoals de maan, veranderlijk in gestalte, neem je toe of neem je af; een vervloekt leven, nu eens hard, en dan weer zorgzaam,
door het spel smelt helderheid van geest, armoede en vermogen als ijs. 
Vreselijk en ijdel lot, jij draaiend rad, ongunstige toestand, redder tevergeefs, altijd oplosbaar, beschaduwd en besluierd tracht je grip op mij te krijgen; door het spel van jouw gedraai loop ik nu met ontblote rug.
Het lot van welzijn en deugd, voor mij nu ongunstig, bestaat uit stemming en moedeloosheid altijd in drukkend zware dienst. Hier op dit uur
onverwijld, beroert de snaren met het hart; omdat het lot de sterke doet instorten, jammert allen luid met mij!