Hoe lang denk ik er al aan om pianolessen te gaan volgen ? Een aantal jaren, dat staat vast. Maar elke keer ik de stap zetten wou, kwam er wel iets anders op de proppen.
Je zou bijna gaan denken dat vrouwen naast hun carrière slechts één hobby toegelaten worden : hun huishouden. Want naast onze job buitenshuis hebben we nog meer dan een parttime job in de vorm van het voorzien van de (basis)behoeften voor echtgenoot en kinderen. En als je dan net als ik ietwat "pietje perfect" bent in de zin van elke dag lekker vers eten en ten alle tijde een huis dat netjes aan de kant ligt, dan rest er niet veel tijd om er nog een hobby bij te nemen. Zelfontplooiing, vergeet het maar. Misschien nadat de kinderen proper gewassen in hun bedje liggen en er met de hond gewandeld is. Als je dàn nog voorbij de gigantische berg strijk geraakt, dan kom je er wel. En geloof me : met een man en drie kinderen in huis, kortom met vier kinderen in huis, wordt dat heuveltje strijk van weleer gauw een Mount Everest.
M'n man, die in shiften werkt, in een systeem van zes dagen werken, vier dagen thuis, wijst me vaak op het feit dat ik een luxeleventje heb, want tenslotte werk ik maar van maandag tot vrijdag, en kan ik het hele weekend m'n zin doen en uitrusten.
Onder het hele weekend m'n zin doen en uitrusten begrijpt hij dus : - het als een gek te keer gaan om het hele huis van boven tot onder gepoetst te krijgen, inclusief het verschonen van alle bedden, het wassen van al dat beddegoed met de bijbehorende strijk - het inslaan van boodschappen voor de komende week - het koken en invriezen van maaltijden voor een aantal dagen van de komende week; spaghettisaus, ovenschotels, soepen, en ga zo maar door. - het bakken van een cake of twee of ander gebak want "schat, er gaat toch niks boven die cake van jou", of die krentenbollen, of die apfelstrudel, enz. - het strijken van hetgeen de week vooraf niet gestrijkt is geraakt, en het feit dat ik dagelijks één tot twee volle wasmachines heb, draagt bij tot het vormen van een beeld van de enorme hoeveelheid strijk die me rest. - het gaan zwemmen met de jongste - het gaan paardrijden met de oudste - het gras afrijden en onkruid wieden en het schrobben van de loopren van de hond.
En wees maar gerust dat er hier of daar nog iets tussenin gegooid wordt.
En wees maar gerust dat ik behoorlijk ben afgeweken van hetgeen ik wou neertypen. :-)
Wat ik dus zeggen wilde, is dat ik eindelijk al mijn moed heb bijeen geraapt, dat ik een pianoleraar heb gecontacteerd, en dat ik aanstaande dinsdag (namiddag) mijn allereerste pianoles zal genieten. We hebben een hele tijd aan de telefoon gepraat, en hij staat achter mijn keuze op meer jazzy en bluesy nummers te willen leren, maar meteen stelde hij daarbij als voorwaarde dat ik eerst een korte kennismaking met het klassieke pianogegeven dien te maken. Normaal natuurlijk, aangezien dit de basis tot alles is. Een hele waslijst dingen die ik alvast eens een keertje moest beluisteren zei hij. Wat ik ondertussen ook gedaan heb. Een stukje Haydn door Alfred Brendel en een nocture van Chopin heb ik ondertussen al een aantal keren achter de kiezen, en vreemd genoeg smaakt het naar meer. Momenteel luister ik naar een hemels stukje Mozart door Maria João Pires.
Maar toch lijk ik meteen ook weer te willen terugkeren naar mijn favorieten. Hank Jones bijvoorbeeld. Of het stukje "the piano" wat me hemels in de oren klinkt...
Ik ben ontzettend benieuwd wat dinsdag brengen zal...
http://www.youtube.com/watch?v=Sr64NI33qUo
http://www.youtube.com/watch?v=BUWZzj0TU1s&feature=related
|