Een tijdje geleden werd ik lastig gevallen door een zomergriepje... Dit is wat ik neerpende op een koortsachtige avond....
Gaan werken met een zomergriepje was blijkbaar toch niet zo'n goed idee...Het onding neemt momenteel z'n wraak met een koortsaanval van zo'n 40°... ik wou dat ik het over de weersvooruitzichten had, maar helaas. Hier zit ik dan, rillend en gewikkeld in mijn winteroutfit : een dikke roze "ik figureerde in the return of the jedi" flanellen pyama, in schril contast met het niemendalletje van eerder deze week, een warm dekentje van winnie de Pooh om me heen, en niet te vergeten natuurlijk mijn heerlijk roze bedsokken waarmee m'n voeten wel berepootjes lijken. Een hele reeks medicatie die me "prepareert" voor de werkdag van morgen... Tom Boonen is er niks vergeleken mee.
De enige reden dat ik me vandaag staande hield blijkt nu de zware pijnstiller die de dokter me voorschreef, mét cafeine, om mezelf wakker te houden, aangezien ik van de minste perdolan, aspro bruis of dafalgan als een blok in slaap val... Rohypnol of hoe heet dat goedje heb je bij mij niet eens nodig.
Of misschien is het zomergriepje een beetje in de war... niet onwaarschijnlijk met dit weer. Momenteel gooien ze het hier als het ware met bakken uit de hemel. De hevigheid ervan overtuigt me dat het vast voor eeuwig en altijd zal blijven regenen. Ik ben er nog niet uit of ik een ark bouwen zal, of zal ik het rode kruis vragen voedselpakketten te droppen in m'n tuin in afwachting van de opkomende vloed ? Als je niet meer van me hoort weet je dat ik gestrand ben. En als Bob Geldoff een benefiet concert voor me organiseert, laat dan alsjeblief U2 geen cover versie brengen van "Here come the rain again."
Normaal zou ik vandaag het gras afrijden. Terwijl ik er daarnet door het raam naar stond te kijken, was ik er bijna zeker van dat het ondertussen een paar centimeter groeide. Mijn zomergriepje en het regenweer spelen helaas onder één hoedje. Misschien is het hippie-gras en wil het echt wel lang zijn... als ik het dan kortwiek, zou ik mogelijk kunnen vervolgd worden voor genocide, of in dit geval grassocide ? Het probleem is natuurlijk dat de waslijn elke dag meer en meer verdwijnt in de jungle die zich eronder lijkt te ontwikkelen. Zelfs de hond wil er niet meer door, uit angst een aantal verdwaalde japanse soldaten die zich er in verstoppen, denkende dat de oorlog nog niet over is, tegen te komen.... De wind laat het gras heen en weer waaien, bijna lijkt het me uit te lachen dat het de massamoord die ik vandaag plande heeft overleefd. Toen ik thuiskwam daarnet, was ik het nogthans wel van plan, bijna was ik er mee doorgegaan. Ik stond aan de rand van het woud van gras dat voorheen mijn tuin was, klaar me een weg richting grasmachine te banen, toen ik beweging hoorde in het gras. Toegegeven, dat jaagde me enigzins angst aan. Ik probeerde de hond aan te porren even ter verkenning te gaan, maar hij keek me aan met een blik van "fuck you, als jij denkt dat ik me dààr in m'n eentje in waag, vergeet het dan maar. Je hebt hier gewoon Jurassic Park laten terugkeren. Jij hebt geen grasmachine nodig, jij hebt een exorcist nodig." Hij draaide zich op, en wandelde z'n hok in. Maar ik ben vastberaden: ik ga m'n krachten opsparen en dit weekend terugvechten ! Het is uiteindelijk voor de tuin z'n eigen goed. Het oogt verschrikkelijk onnet, vreselijk gewoon. Hoe gaat die anders een andere tuin kunnen leren kennen, trouwen en baby-tuintjes krijgen ? In deze staat alvast niet ! May the force be with me...
Ok, die koorts doet me klaarblijkelijk écht wel ijlen... ik duik lekker de zetel op, onder m'n dekentje, met verstand op nul om tv te kunnen kijken.... alhoewel... die "verstand op nul" lijkt al eerder gestart te zijn...
|
