Het was me het nachtje wel, geen tien minuten kon ik hetzelfde blijven liggen of ik moest me omdraaien omdat het pijn deed. Maar het omdraaien deed nog meer pijn, zodat ik serieus afgezien heb. Nu nog zelfs, veel meer dan gisteren tijdens de marathon van Kasterlee. Het is altijd tof te kunnen lopen in je eigen dorp, maar wanneer er dan een succesvolle marathon op het programma staat, met in totaal meer dan 1300 deelnemers aan de start, ben je toch wel extra gemotiveerd. En gemotiveerd was ik gisteren ook wel, alleen was mijn enige doel de wedstrijd uit te lopen en daar ben ik dan ook in geslaagd. Met een beperkte, haast onbestaande voorbereiding deed ik het zelfs beter dan verwacht én beter dan vorig jaar. Toen waren de benen veel beter, maar kreeg ik problemen met de luchtwegen, dit jaar waren het de benen die naar het einde toe begonnen te wegen, letterlijk en figuurlijk.
Het was een zware wedstrijd, met meer dan de helft op een onverharde weg, in de bossen die door de veelvuldige regen van de laatste week een zompige ondergrond hadden gekregen. Maar ook de stukken op de verharde weg waren niet te onderschatten. De wind blies hard en in de eerste ronde kon je tussen de vele halve marathonlopers nog beschutting zoeken, twee uur later was het in je eentje harken tegen de wind. Eenmaal terug tussen de huizen begonnen dan weer de kilometers te wegen want dan zat je al voorbij de dertig kilometer en dan weet je dat het zwaarste nog moet komen.
Maar ik heb redelijk goed gedoseerd gisteren, mijn eerste ronde legde ik rustig af in net iets minder dan twee uur tegen een gemiddelde van precies 11 km/u, in de tweede ronde wist ik dat de klop van de hamer zou komen, maar dan is het altijd afwachten wanneer. Ik koos ervoor om mezelf niet op te blazen en om nog rustiger te werk te gaan, iets wat blijkbaar zijn vruchten afwierp. Met nog een acht kilometer te gaan kreeg ik plots in de gaten dat ik zonder veel dieper te moeten gaan mijn tijd van vorig jaar kon verbeteren. Toen liep ik een heel matige 4:20u, maar toen had ik me er echt wel op toegelegd. Dit jaar dus niet, maar uiteindelijk deed ik meer dan zes minuten beter dan vorig jaar, 4:13:45 is de door mezelf afgeklokte tijd. Nog nooit was ik zo tevreden over mijn wedstrijd dan gisteren.
Dit geeft de burger moed en nu heb ik beslist om in de toekomst wel wat meer te gaan trainen en mezelf hiertoe te verplichten. Er is nog progressie mogelijk, nog heel veel zelfs, dus nu is het aan mezelf om de nodige discipline aan de dag te leggen. De pijn daags nadien zal dan ook wel beter te verdragen zijn...
PS: Dank aan Griet Verwaest voor verzorgde foto!
Reacties op bericht (2)
19-11-2009
Proficiat !
19-11-2009 om 15:03
geschreven door Bjorn Paree
16-11-2009
een dikke proficiat
Eddy een erg mooie tijd heb je daar in Kasterlee gelopen, ik ken dat parcoer erg goed met de hoge mauw enz... en zware ondergrond, dan 4:13:46 neerzetten,chapeau.....
