De afgelopen dagen was het weer harken geblazen. Donderdag een training afgewerkt van net iets meer dan honderd minuten tegen een rustig tempo, maar toch ging het allemaal niet naar wens. Op zoek naar eens andere wegen heb ik enkele keren rechtsomkeer moeten maken, en dat is niet bevorderlijk voor iemand die een marathon in het vooruitzicht heeft. Veel liever zou ik willen dat alles op wieltjes zou lopen, maar het besef dat wie ergens wil komen er ook iets voor moet doen werd er nog maar eens duidelijk ingepompt. Maar uiteindelijk was ik donderdag toch tevreden dat ik een kilometer of achttien heb kunnen afwerken, dat geeft de burger moed!
Maar nauwelijks vierentwintig uur later werd die moed me weer helemaal ontnomen. Tijdens de Kattenjogging in Lichtaart wilde ik de langste afstand afwerken, goed voor bijna zeventien kilometer of drie ronden van ongeveer 5,7 km. Een te snelle start en de (voor mij) te hoge temperaturen deden me de das om. Na één ronde kreeg ik het al moeilijk, maar ik zette door en vond mijn tweede adem. Tot ik naar het einde van de tweede ronde moest snakken naar lucht, hoewel ik me niet moe voelde. Maar het is niet de eerste keer dat ik bij de eerste warmte hinder ondervind van dit fenomeen. Na iets minder dan een uur wedstrijd gaf ik de pijp aan Maarten. Ik had net iets meer dan twee ronden afgelegd. Het is in de drie jaar dat ik loop de tweede keer dat ik vroegtijdig de strijd staak, maar ik achtte het niet verstandig om een week voor de marathon over de limiet te gaan. Morgen (zondag) zou ik nog graag een dertig kilometer afwerken om met toch een beetje vertrouwen richting Gilze te trekken. En wanneer ik vroeg genoeg vertrek zal ik van de hitte weinig hinder ondervinden, hoop ik.
Ook mijn zoontje Sean (foto boven) beleefde weer heel wat plezier aan de wedstrijd van vrijdag. Winnen zat er niet in, maar hij heeft zich ontzettend goed geamuseerd en ook naderhand goed gespeeld. Ook goed nieuws was er voor Eva (foto onder), de jongste van mijn zus, die ondanks haar twaalf jaar een mooie derde plaats veroverde op de 5,7 km bij de vrouwen. Haar zus Ellen zorgde voor de foto's.
Reacties op bericht (2)
03-05-2009
'k ken da gevoel...
'k Heb net hetzelfde gevoel gehad tijdens de kattenjogging (zwoel, moeilijke ademhaling). Gelukkig maakte het voor mij geen deel uit van een marathonvoorbereiding. Veel succes in Gilze!
03-05-2009 om 12:44
geschreven door Jan
02-05-2009
...
...blijkbaar nog talent in de familie...ja die marathon trainingen kunnen lang zijn hé.
