De redactie heet u welkom op de Crespoblog. Ons credo: het bewaren van de goeie smaak! We geven onze commentaar, met een serieuze korrel zout en zijn behoorlijk maatschappij -en mediakritisch. Alles komt aan bod... Humor, epicurisme, een bourgondische aanpak en visie, fait-divers, nieuws zowel lokaal als (inter)nationaal,...
23-04-2009
Susan Boyle
Je moet wel op Mars geleefd hebben de afgelopen weken als je niet weet wie Susan Boyle is.
Ze verbaasde het publiek en de jury dermate, dat ze prompt voor heel even wereldberoemd werd. Hier beneden zien we eens een ander liedje dan 'I dreamed a dream' uit Les Misérables.
We leven duidelijk in een verziekte wereld. Wanneer je ziet welke oneerbare voorstellen naar deze arme dame haar hoofd geslingerd worden.
Tijdens de verkiezing van 's lands mooiste in de Verenigde Staten moet de Californische deelneemster een antwoord geven op een vraag van Perez Hilton. U leest het goed: niet Paris, maar Perez.
Dit anders geaard mediageil internetfenomeen vuurt een vraag op haar af over het hömöhuwelijk. Miss California heeft een aparte visie en ze durft het aan om dit op nationale televisie te ventileren.
De reacties zijn verdeeld, al moet je ze nageven, ze is tenminste wel eerlijk. Hoeveel blonde bimbo's staan daar te preken over wereldvrede en love and peace, terwijl ze waarschijnlijk zelf thuis de KKK-kapjes moet wassen met Dash? Je weet wel: witter dan wit.
Hier zien we een soort van zandstromfront, een benaming die meer wegheeft van een nazi-infanterie-divisie dan van een natuurverschijnsel. Vandaar deze naam: Haboob.
Na het mislopen van de vrijgeleide tot volgende maand, in het voordeel van Kortrijk annex Knokke, maakte Bigarreaux gisteren op culinair vlak een goeie beurt.
Twee gerenommeerde recensenten (proevend Paultje en zijn Ome Jo) kwamen immers over de vloer. Deze heerschappen beslissen welke twee restaurants genomineerd worden. Eén van die twee moet onverbiddelijk de deuren sluiten.
Gelders en zijn kompaan gingen over de vloer in Dell'Anno, ook al genieten Gaëlle en haar Claudio van de vrijstelling. Zowel de zaal als de keuken kregen niets dan complimentjes. Gelders vroeg zichzelf af hoe zo'n snotter al zo goed kon koken en proeven.
Proeven is iets waar chef Chris van Turnhout weinig pap van gegeten heeft. De kritische recensenten vergeleken 't Gerecht met een frituur. Een niet al te goeie bovendien, want de 'stoofvleessaus' was niet te vreten. Ze merkten eveneens op dat enige mate van (of aanleg tot het kweken van) flair ontbrak bij Wendytje. Perceptieve kereltjes, die recensenten. Maar niets nieuws onder de zon, want op de Crespoblog hebben we dat natuurlijk van mijlenver zien aankomen. Enige hoogtepunt van de avond: het dessert. Er was duidelijk een andere hand te proeven in het afsluitend gerecht. Maar daar had chef Chris dan ook iemand voor in dienst genomen. Wij kennen Mechelaars die het beter gedaan hebben gisteren.
Wat we niet zagen aankomen was het strijdgewoel tussen het Bigarreaux-personeel. Maître Rob Biesmans, broer van het boegbeeld van gastro-sexueel Vlaanderen Filip (Exquisa), zorgde voor deining. Hij kreeg hommeles met twee medewerksters. Ann en Tom neigen ernaar om Rob gelijk te geven. Ze vinden dat het beter zou lopen, zouden ze beschikken over bekwamer/meer ervaren personeel.
BigaRReaux moet volgens ons oppassen dat Rob geen tweede Claudio wordt. De maître wordt naar verluid zelfs via sms bedreigd. Maar geef toe: de vulgaire en platsvloerse maniertjes hebben Clau-Clau geen windeieren gelegd. We wachten trouwens nog steeds op de bekendmaking van de sms-uitslagen. Meester Van Backlé, de officiële resultaten aub?
Maandag is het eindelijk zover. Dan gaat de redactie eindelijk zijn tanden eens kunnen zetten in het menu (ongetwijfeld vergezeld door de aangepaste wijnerijen). U kan aansluitend een grondig en objectief verslag lezen op de blog.
Extra: - Electrabel sponsort blijkbaar het programma, want meermaals komt het bedrijf onder het mom van een wedstrijd in beeld.
- Rebecca is helemaal into Adi en omgekeerd. De Fleur Délice wordt daardoor bijna omgetoverd tot een bar exclusive. In de keuken, die voor de gelegenheid lijkt op een séparé, belanden er hopelijk niet al te veel lichaamssappen in de espuma's.
- We eisen een onmiddellijke terugkeer van Peter Goossens. Zijn gedistingeerde houding en scherpe commentaar is wat het programma zijn extra allure geeft. Al was Sergio Herman ook een welkome afwisseling. Snoeihard maar rechtvaardig. Het doet me bijna denken aan onze blog.
- De kinnenschudder in Sint-Niklaas krijgt zijn tapasbar niet gevuld. Zou het te maken hebben met zijn sympathieke uitstraling? De nieuwe chef is nochthans niet van de minsten. Hij genoot zijn opleiding bij 'Comme Chez Soi', ''t Hof Van Cleve' en zelfs 'El Bulli'. We denken eraan La Scène een onverwachts blitzbezoek te brengen en te proeven of hij zijn stiel goed onder de knie heeft.
In het introfilmpje van Blind Date uit de vorige topic, zien we Sofietje van den Broek (weerkaatst in een soort Twin Towers) de bloemen in ontvangst nemen.
Diezelfde Sophie presenteerde samen met Hasslets Radio2-fossiel Jos Ghijsen het tijdloze 'Zondag Josdag'.
De schelmen van 'Alles Kan Beter' hebben dit uiteraard niet links laten liggen en werkten met hun parodie alvast serieus op mijn lachspieren. Enjoy!
Ook de t-shirten-website Beglium.be raakte geïnspireerd door het programma, maar gaf er een eigen 'draai' aan.
Niet alleen Ingeborg, die graag eens een boom knuffelt op tijd en stond, heeft Blind Date gepresenteerd. Ook voor Truinoske Elke Vanelderen (waarschijnlijk soon to be Penxten) was die prachttaak weggelegd. De grootste losers in life kreeg ze voorgeschoteld op de kruk. Het programma was in principe een parodie op zichzelf mede dankzij de deelnemers. In het volgend filmpje kan je zien hoe enkele bejaarden het er vanaf brengen.
"Erik, mogen wij een korte samenvatting!?" Jazeker Ingeborg, Marcel heeft last van zwaarhorigheid, terwijl Denis met zijn 'krewelligheid' geen weg weet. Jos is gewoon postbode met een missie: Marjan met uitdagende blauwe kleed voor zich winnen met enkele witsen en oneliners.
Ook de referentieronde, waarin familieleden of goede vrienden het opnemen voor de kandidaten, gaat hier nogal de mist in. José is de beste vriendin van Marcel met het hoorapparee en wil hem steunen in woord en daad. Helaas is meer dan drie woorden memoriseren teveel gevraagd voor ons José. Jager Jozef verdedigt de kleuren van Denis en beaamt dat hij kan barbekjoejen als de beste! Facteur Jos heeft collega Tine Rogge opgetrommeld. Ze rammelt haar karamellenvers af alsof ze nooit iets anders gedaan heeft.
Het vervolg én het verdikt zie je hier! Wat krijg je er te zien? Marcel en zijn vogeltje, Denis die als volleerd jager de parkiet wil afknallen en Jos die alle Limburgers weer eens te kakken zet door zijn chanson.
Als levensgenieters pur sang en amateurs van het betere sterrenwerk op culinair vlak, zouden we maar al te graag eens gaan dineren in het beste restaurant van de wereld.
Volgens het Britse magazine 'Restaurant Magazine', een autoriteit in hun vakgebied en een waar voorbeeld voor ons Gault Millauke, is restaurant 'El Bulli' van topchef Adria Ferran, in het Spaanse Catalonië voor de vierde keer op rij het neusje van de zalm.
Bij de eerste vijf zit geen enkel Frans restaurant, al nemen ze het merendeel van de overige plaatsen in beslag. Als Belgische trots prijkt Peter Goossens' Hof Van Cleve op de 26e plaats en stijgt meteen twee plaatsen. Onze vriend Sergio Herman eindigt op plaats 29, na een stijging van maar liefst 13 plaatsen met zijn 'Oud Sluys'.
De volledige rangschikking kan je vanavond terugvinden op deze site: The S. Pellegrino worlds 50 best! Vanwege de Crespoblog een proficiat aan alle restaurateurs die erin vermeld zijn. 't Hof van Cleve staat op onze to-do list, na Bigarreaux bezocht te hebben.
Wat een lullo's, die Lullo's van een Kerstens, Kamphuys en Van Binsbergen... magistraal grappig in al zijn eenvoud. Lekker vulgair, oerhollands en stevig met de haren getrokken: Jiskefet (Fries voor vuilnisbak)! Hier de Raarrrr-sketch. Zo zien we het graag op de Crespoblog!
Herinnert u zich allemaal de film "Yes Man" met Jim Carrey? Ik heb hem nog niet gezien, maar het leverde wel een grappig stukje tv op bij David Letterman.
Het scenario is even simpel als briljant: een man beslist dat er teveel negativiteit heerst in de wereld en besluit op elke vraag volmondig JA te antwoorden.
Zelf hebben we ook een lijstje opgesteld waartegen we zeker geen nee zouden zeggen:
1. een uitnodiging in de backstage tijdens elke opname van Top Gear, gecombineerd met een slipcursus met the Stig. 2. een permanente verlaging van de hip, hop, mout en gist prijzen, waardoor ook de prijs van de pils in mekaar stuikt. 3. leven in een stad zonder overlast. 4. eindelijk zekerheid op het kampioenschap in tweede nationale van onze favoriete pottenstampers: STVV. 5. een nieuw culinair hoogstaand toprestaurant in de thuisstee (bij voorkeur Bigarreaux) 6. ongeveer alle regels die het M!LF ons (terecht) probeert op te dringen. 7. een wereld zonder katers, maar met poezen. 8. dat alle programma's het niveau van'De Wereld Draait Door' zouden evenaren. 9. een eigen huis, een plek onder de zon. 10. onmetelijk veel rijkdom, succes, gezondheid, geluk en liefde voor al onze bloglezers.
Ken je dit olijke aapje nog? Zijn naam is Bokito en is een Nederlandse held...
Een of ander dom wicht dat hem vier dagen per week kwam treiteren in de Zoo van Blijdorp, heeft het moeten bekopen.
In het filmpje zien we hoe de vrouw in apengebaren uitbeeldt dat ze zijn zilveren rug wel eens wil masseren. Wanneer het beest dan uitbreekt, haar een paar lieftallige beetjes geeft en wat meesleurt (volledig normaal in gorillaland in en sommige genkse achterbuurten), gaat de monkeycockteaser toch huiltjes doen en probeert ze de zoo aansprakelijk te stellen.
Er zijn inmiddels handige Bokitokijkersop de markt, waarmee je de primaat rechtstreeks in de ogen kunt staren, zonder dat hij het doorheeft. Bovendien een erg goede uitvinding voor gluurders allerhande. Voor alle 'annuizeleers' die het toch niet kunne laten: maak je eigen bokitokijker met dit handige PDF-filetje.
Als moderne mens en internetadept kan je geen wereldwijd web meer indenken zonder de sociale netwerksites. Ooit zijn we allemaal begonnen met een Look'n'meet-pagina aan te maken.
Vandaag de dag ben je eerder een uitzonder(l)ing, als je door het leven gaat zonder een Facebook-account (uiteraard is redacteur Thuram, non-conformist die hij is, iemand die graag tegen de stroom inzwemt, dus verzet hij zich tegen de massabeweging richting Smoelenboek).
Twitter is nog zo'n ingenieus ding. Enkele weken geleden heb ik mij ook op die site een accountje geopend en werd meteen overstelpt door een waslijst vragen in de aard van: "Wat is Twitter?", "Hoe gebruik ik Twitter?", "Waarom heb je zo'n pagina aangemaakt?". Om eerlijk te zijn, weet ik het antwoord niet goed te formuleren op het leeuwendeel van die vragen. Vandaar dit handige filmpje dat alles uitlegt. Veel heb ik nog niet getwitterd, misschien omdat ik het nut niet inzie van elke moment van de dag te laten weten wat je aan het doen bent of vooral wat je niet aan het doen bent.
De Crespoblog verkiest nog altijd het menselijk contact boven die via de informatiesnelweg. Getuige daarvan: onze vele sociale activiteiten, die regelmatig tentoon worden gespreid op deze site.
Wanneer je uit eten gaat met wat vrienden, familie, collega's,... er is altijd wel eentje bij die per se van iedereen zijn plat wil proeven.
Wanneer dit in een echt restaurant is, vind ik het nog vrij goed te verdragen. Tenslotte ligt er dan iets op het bord, wat niet elke dag voorbij komt.
Maar wanneer je naar de frituur trekt, de chinees meeneemt of een pitta met looksaus bestelt, dan is het toch aangewezen dat iedereen weet wat hij/zij gaat krijgen bij bestelling. Toch heb je van die types die het niet kunnen laten met hun tengels in jouw portie te graaien.
Joey van Friends heeft daar zelfs tijdens het daten een eigen vizie op. "Joey doens't share food" is inmiddels een klassieker geworden aan menige dinertafel. De naam 'Joey' kan trouwens naar believen ingevuld worden door een andere naam.
De Crespoblog is not amused... en dat is de understatement van de maand!
Hoe kan het zijn dat Claud-zakje en zijn Knokse freule het gehaald hebben van onze twee sympa's van de Bigarreaux? Hier moet kwaad opzet in het spel zijn.
Wie controleert de binnengelopen tekstberichtjes op kwantiteit en authenticiteit? Is deurwaarder Georges (roepnaam: Jo) Van Backlé aangesteld als doctor in juris in deze materie?
Wij eisen de onmiddellijke transparantie van deze sms-ronde. Indien de eisen niet ingewilligd worden zal de redactie bij ieder volgend Knokke-bezoek (en dat zijn er heel wat op jaarbasis) een scherpe farce uithalen tegen het lokale klootjesvolk en diens middenstand.
Op onze blog hebben we het gehele lezerspeloton aangesproken om mee te stemmen voor Ann en Tom. Zoals hier eerder al smalend voorspeld hebben de lokale grote horeca-spelers, met het Veilinghuis op kop, zich gemoeid in het strijdgewoel. Iedere Truineer heeft er de laatste tijd de mond van vol, letterlijk en figuurlijk. Heuse acties werden op poten gezet en de promo-campagne liep op volle toeren. En toch, en toch... gaat die verduivelde Italiaanse lilliputter lopen met de vrijstelling.
Gaëlle bedekt de sneren en snuiven van haar vriendje met de mantel der liefde op het einde van de afgelopen aflevering, al kreeg ze iets eerder bijna een pot kokende saus in haar hautaine snuitje geworpen. Dell'Ano is misschien een zaak met potentieel, een dergelijk onmens als chef verdient nu eenmaal geen eigen restaurant.
Even een goed woordje over onze Vlaamse televisiecultuur... Wat ben ik blij dat er op de Vlaamse zenders, net als op de Nederlandse, geen dubbing wordt gebruikt.
In geheel Latijns- en Zuid-Amerika, maar ook in Europese landen als Frankrijk en Duitsland,... moet je goed zoeken om een buitenlands programma te vinden met ondertitels. De jeugd zit sowieso teveel voor de buis (de pot verwijt duidelijk de ketel hier), maar we kunnen het aangename toch evengoed aan het nuttige koppelen?
Ik ben er alleszins zeker van dat dankzij ondertiteling, de Nederlandstalige jeugd een voorsprong heeft op andere kinderen. Kijk even mee hoe Duitse mensen kijken naar één van de meest grappige show op tv: opnieuw Little Britain.
"Daddy, sitz du auf'm Cauch?" wil zoveel zeggen als: "Papa, zit je op de bank?" Om toch een beetje een andere taal over te nemen, assimileren ze gewoon engelse woorden en geven het een Deutsche uitspraak. Alles begint zo op een goedkope pron-film te lijken.
