CINEMA - UW ONLINE FILMKRANT

Voor sommige films is een 'wat voorafging' geen overbodige luxe. Voor Fair game moet u even terug
naar 2002. Een voormalige diplomaat, Joe Wilson, moet voor de regering-Bush uitzoeken of Saddam
Hoessein in Niger uranium heeft gekocht. Wilson besluit in zijn rapport dat dit niet kan kloppen.

Naomi Watts

Een jaar later valt George Bush toch Irak binnen op basis van dat gerucht. Wilson schrijft een stuk voor
The New York Times: 'Wat ik niét vond in Afrika.'
Het Witte Huis slaat op een vuile manier terug: door te onthullen dat 'Joe Wilsons vrouw Valerie Plame
voor de CIA werkt'. Plames tipgevers en medewerkers in het Midden-Oosten lopen opeens levensgevaar
en de Wilsons staan in het oog van een mediastorm.

'Ik ben gefascineerd door spionnen', bekent Doug Liman, de regisseur van Fair game en The Bourne identity.
'Voor mij ligt deze film in het verlengde van Bourne: daarin had ik personages uit de Iran-Contra-affaire gestopt,
in deze film zijn het allemáál bestaande personages.'
Fair game schiet dan ook ronkend uit de startblokken, met Naomi Watts als de Jason Bourne van dienst.

Hebt u zich samen met Valerie Plame op uw rol voorbereid?
Naomi Watts: 'Sean (Penn, die Joe Wilson speelt) heeft een paar dagen met Valerie en Joe doorgebracht,
maar ik was net bevallen en het was twaalf uur reizen naar hun huis, dus hebben we veel over de telefoon
gesproken.
Het heeft wat voeten in de aarde gehad voor ik haar echt heb ontmoet. Op een dag belde ze me om af te
spreken op de luchthaven van Chicago. Ik dacht: wie spreekt nu in hemelsnaam af op een luchthaven?
Spionnen, natuurlijk, helemaal zoals het cliché het wil.' (lacht)
'Ik had zoveel vragen voor haar. Maar eens spion, altijd spion: over veel dingen mocht of wilde ze niet spreken.
Jammer.'

Bewondert u haar?
Naomi Watts: 'Voor mij, als vrouw, is het gewoon onbegrijpelijk hoe ze dat allemaal gedaan kreeg.
Wakker worden in het Midden-Oosten, twee dagen later thuis de babysit regelen, en 's avonds even het
juiste paspoort klaarleggen voor de volgende dag.
Het zal wel het resultaat zijn van de doorgedreven training van de CIA, maar die mensen moeten
ook een enorm dikke huid ontwikkelen.'

Klopt het dat u ook CIA-training hebt gevolgd?
Naomi Watts: '48 uur maar, CIA-agenten worden twee à drie jaar getraind.
Ik werd opgesloten in een houten kist die werd dichtgetimmerd, ik werd ondervraagd door schreeuwende
mannen, ik moest zonder helm of gordel - die vonden ze maar voor watjes - op een auto inrijden;
ik moest ladingen laten ontploffen en met pistolen schieten.
Eerlijk gezegd denk ik niet dat het iets voor mij zou zijn. Maar Valerie was er trots op dat zij van haar
lichting als beste uit die tests kwam, beter dan de jongens.'

'Ik weet niet of ik dit mag vertellen... maar ik moest met een verborgen wapen op me een koffie gaan
kopen. Dat is natuurlijk verboden, dus mocht ik niet betrapt worden. En tijdens die hele training gaf ik ook
nog de borst, dus dan zat ik mijn baby te voeden met een pistool naast me. Dat is wel grappig, op een zieke
manier.'

Naomi Watts tijdens de uitreiking van de Oscars in
Hollywood op datum van 29/02/2004.

Valerie moest wennen aan de aandacht, u bent die gewoon.
Naomi Watts: 'Och, ik ben nog niet hier in Cannes gaan wandelen, maar ik ben zeker dat ik het zou
kunnen. Ik ben een echte toerist: overal waar ik kom, ga ik op verkenning, en ik word zelden herkend.
Ik heb mijn kindjes bij me hier, omdat ik ze niet zo lang kon missen.
We zijn al naar het strand geweest en we logeren in een hotel met van die geweldig Franse luiken:
's ochtends klap ik die open en kunnen ze zó het gazon oprennen. Zo is werken natuurlijk leuk.' (lacht)

Hoe voelt Valerie zich, nu heel deze toestand voorbij is?
Naomi Watts: 'Ik denk dat ze eigenlijk nog altijd liever voor de CIA zou werken. Maar ze is ook trots dat
ze voor zichzelf is opgekomen en een leugencampagne tegenover het Amerikaanse volk heeft blootgelegd.'

De koningin van de romantische komedies wil ze niet meer zijn, maar met een gage van 20 miljoen dollar per film
is Julia Roberts (43) nog altijd een van de best betaalde actrices in Hollywood. Na successen als Pretty Woman,
Runaway bride, Erin Brokovich en Notting Hill trouwde ze acht jaar geleden en kreeg ze drie kinderen.
Met Eat pray love draagt ze voor het eerst in jaren weer volledig een film.

Daarin speelt Roberts de schrijfster Liz Gilbert die zichzelf na een pijnlijke echtscheiding een jaar gunt om op zoek
te gaan naar geluk en zichzelf, achtereenvolgens in Italië, India en Indonesië. Een gesprek met de rijzige actrice
vanuit Rome, waar ze de avond voordien de galapremière bijwoonde.
De geruchten gaan dat ze zich achter de schermen als een onmogelijke diva gedroeg, en tijdens dit gesprek reageert
ze inderdaad een paar keer geïrriteerd. Maar telkens ze haar beroemde brede glimlach te voorschijn tovert, lijkt de
diva ver weg.
'Tja, die lach, veel mensen spreken me daarover aan', zegt ze. 'Maar dat is de verdienste van mijn ouders. Ik heb die
mond van hen meegekregen, net als mijn ogen en oren.'

Het gelijknamige boek van Elizabeth Gilbert is een bestseller over de hele wereld. Wat trok jou aan
in het boek?
Julia Roberts: 'Het is vooral heel erg herkenbaar. Het is een grappig boek, maar ook eerlijk en het is
intelligent geschreven. Liz is een geweldige vrouw die zichzelf niet spaart en zich ook zeker niet
verontschuldigt voor zichzelf. Ze heeft grote vragen over de zin van het leven en ze weet ook wel dat ze fout
op fout maakt. Ze stelt zichzelf volledig open en ik denk dat dat heel veel mensen aanspreekt.

Ben je zelf ook zon boekenwurm?
Julia Roberts: 'Het ontbreekt me vaak aan tijd. Maar ik kan diep geraakt worden door letters op papier, of dat
nu fictie of poëzie is. Als ik bijvoorbeeld Leaves of Grass lees, van Walt Whitman, dan kan ik helemaal weg-
zweven. Dat iemand zo mooi kan schrijven, dat vind ik geweldig knap'.

Herkende u zichzelf in Liz Gilbert, die na een midlifecrisis een spirituele reis naar haar innerlijke zelf begint?
Julia Roberts: 'Midlifecrisis? Really? Het was nochtans de bedoeling dat ik er 35 uitzag in de film.
(lacht) Ik heb natuurlijk ook mijn momenten van vertwijfeling gehad, maar ik heb op mijn twintigste al een break
genomen en heb twee jaar de wereld rondgereisd, onder andere in Italië. Een periode waarin ik enorm veel maturiteit
opgedaan heb. Ik kan me dus wel inleven in het verhaal van Liz Gilbert, en vooral door de manier waarop ze het
neergeschreven heeft.
Die enorme paniek en verwarring die haar overvalt, de wanhopige manier waarop ze eindelijk alles eens op een rijtje
probeert te zetten... Neem bijvoorbeeld die scène waarin ze in de badkamer zit te huilen en zich tot God richt. Er
gebeurt zoveel tegelijk in haar hoofd. Het was een heel intense rol.'

Zij reist achtereenvolgens naar Rome, naar een ashram in Indonesië en naar Bali om innerlijke rust te vinden.
Welke drie plaatsen waren in uw leven bepalend op uw reis naar geluk?
Julia Roberts: 'Ik ben dol op Ierland, want ik heb daar heel dierbare vrienden wonen en de natuur is er prachtig. Italië
ook, ik ben hier al vele keren geweest. En dan zou ik India zeggen, maar dan heb ik net zoals Liz drie I's en dat is een
beetje melig. Dus doe maar Nieuw-Mexico, waar ik een groot deel van het jaar met mijn gezin woon.'

De film gaat ook over de momenten die een mens volledig kunnen veranderen. Wat zijn die beslissende momenten
voor jou geweest?
Julia Roberts: 'Dat zijn er meerdere, het krijgen van mijn kinderen bijvoorbeeld. Maar als ik naar mijn werk kijk, dan is
dat wel toen ik als actrice begon. Toen ik halverwege de twintig was, kreeg ik veel rollen aangeboden, maar het waren
allemaal dingen waarvan ik wist: als ik deze richting uitga, dan beland ik in een hokje waar ik nooit meer uitkom.
Maar ik zat in een positie waarin ik het me niet kon veroorloven om zomaar rollen te weigeren. Toen kwam het script
voor Steel Magnolias voorbij. Dat was het moment dat ik wist dat ik op de goede weg zat, qua carrière. Dat voelde super.'

Klopt het verhaal dat u zich bekeerd heeft tot het hindoeïsme?
Julia Roberts: (zucht) 'Ach, dat is zo'n ongelukkig gesprek geweest waarin mijn woorden verkeerd geïnterpreteerd zijn
en... (zwijgt) Ik ga er verder niet over praten. Godsdienst is een te kostbaar onderwerp om hier in een paar zinnen af te
haspelen. Misschien kunnen we beter praten over de mooie mannen in de film.' (lacht)

Javier Bardem is je tegenspeler, veel vrouwen zullen jaloers op je zijn. Hoe was het om met hem te werken?
Julia Roberts: 'Dat was een grote verrassing. Ik vond hem altijd iets mysterieus hebben, en ook heel stoer. Maar als je
hem wat beter kent, merk je dat hij vooral heel grappig is, en heel luchtig. Hij kreeg met het grootste gemak iedereen aan
het lachen op de set. Ik heb erg genoten van zijn gezelschap en onze samenwerking.'

Eat Pray Love
Javier Bardem

In de film wordt er ongelooflijk veel gekookt én net zoveel gegeten. Is koken een hobby van je?
Julia Roberts: 'Ik ben geen fanatieke kokkin. Ik vind het wel leuk om heel veel verschillende dingen te koken als er
een feestdag is of zo. Dan ga ik ook helemaal los, met vijf verschillende groentes en zelfgebakken brood en taarten.
Dan ben ik dagen bezig, maar ik doe het niet zo vaak. Ik weet wel hoe je een bevroren kalkoen moet ontdooien, zoals in
de film: je moet er koud water overheen spoelen! Goede tip toch?'

In een van de leukste scènes zit u een heel bord spaghetti naar binnen te zwelgen.
Julia Roberts: 'Ja, dat is ook een van mijn favoriete scènes. Ik zal je zeggen: ik heb tijdens deze filmopnames véél
moeten eten. Kommen spaghetti's en hopen pizza's. Gelukkig zag het eten er niet alleen heerlijk uit, het wás ook lekker.
Daar ben ik de regisseur nog altijd dankbaar voor. Soms zijn er wel tien takes nodig voor een filmscène helemaal ingeblikt
is, dus als je mij één stuk pizza ziet eten, propte ik in werkelijkheid zeven pizza's naar binnen. Ik ben tijdens onze draai-
periode in Rome zeker vier kilo bijgekomen.'

Had u daar geen problemen mee? In Hollywood maken veel actrices van elke gram te veel een drama.
Julia Roberts: 'Je kunt niet een hele dag eten zonder aan te komen. Dat was mijn job, dus ik at en ik werd dikker.
Maar daarna gingen we filmen in India en kon ik een wijde tuniek aantrekken. (lacht) Dus zo erg was het niet.'

U hebt de voorbije jaren nog wel enkele films gemaakt, maar 'Eat love pray' wordt als uw grote comeback
aangekondigd. Was u niet bang uw plaats aan de top te verliezen? De concurrentie is groot.
Julia Roberts: 'Is dat zo?'

Eat Pray Love

U weet toch ook wel dat er tientallen jonge actrices staan te trappelen om uw plaats in te nemen.
Julia Roberts: Ik ben niet competitief ingesteld. Ik gun iedereen het daglicht in de ogen. Het is al zo moeilijk om een
goede film te maken, dus iedereen die daarin slaagt kan op mijn enthousiasme en steun rekenen, man of vrouw.
Weet je, toen ik 26 was, was ik volgens sommigen al aan mijn vijfde comeback toe, dus dat is een beetje onnozel.
Ik ben daar allemaal niet mee bezig.'

Wat doe je in je vrije tijd als je niét aan het acteren bent?
Julia Roberts: 'Nou, ik heb drie kinderen, dus dat is druk genoeg. En ik ben heel erg handig. Ik ben graag een beetje
aan het klussen in en om het huis. Dat verwacht niemand van me, maar dat vind ik dus heel erg leuk om te doen.'

Julia Roberts op de première van Eat Pray Love aan het
Ziegfeld Theatre(New-York) dd. 10/08/2010

Eat, Pray, Love is typisch zon film die je met vriendinnen en veel popcorn gaat kijken. Doe je dat zelf ook?
Julia Roberts: 'Nee, niet echt. Mijn man Danny en ik gaan vaak met een bevriend stel op pad, ook naar de
bioscoop. De laatste film waar we heen zijn geweest is The American van Anton Corbijn, en met George Clooney.
Ik vond de film geweldig en George ook! Maar ik ga nooit met zon meidenclubje naar de film. We gaan wel vaak
met een groep vrouwen lunchen, dat dan weer wel!

De film is voorzien van een pakkende soundtrack. Waar luister je zelf naar?
Julia Roberts: 'Ik ben al jaren een grote fan van de Dave Matthews Band. En Lady Gaga vind ik super.
Wat kan die meid zingen! Ik ben geobsedeerd door die vleesjurk die ze droeg, ik mag toch hopen dat dat
geprepareerd of gekookt was of zo...'

U bent een liefhebbende moeder en tegelijkertijd een grote Hollywoodster. Hoe houdt u die twee levens
uit elkaar? U hebt het bijvoorbeeld niet zo begrepen op paparazzi.
Julia Roberts: (fel) 'Als jij iemand kent die wel van paparazzi houdt, mag je me die gerust eens komen voorstellen.
Daar zou ik wel eens een gesprek mee willen voeren.' (pauzeert even) 'Het is redelijk gemakkelijk om die twee
werelden uit elkaar te houden. Het is fijn dat ik een job heb waarbij ik mijn kinderen kan meenemen naar de set.
En het is zeker fijn dat ik op het moment dat ik aan kinderen begon, al lang genoeg gewerkt had om me lange
vakanties te kunnen permitteren. Ik heb de luxe dat ik heel veel tijd thuis met mijn gezin kan doorbrengen.
Moeder zijn gaat me steeds beter af. Ik zorg graag voor mijn kinderen.'

'Ik besef ook écht dat het een luxe is. Ik heb vriendinnen die na zes weken bevallingsverlof al opnieuw moesten
gaan werken. Pijnlijk. Dat heb ik nooit moeten doen. Ik ben een geluksvogel dat ik zolang thuis kan blijven als
ik wil.'

Beseffen uw kinderen dat u een beroemde filmster bent?
Julia Roberts: 'Niet echt eigenlijk, al begint de tweeling het wel in de gaten te hebben dat het niet klopt
dat mensen een foto van mij willen maken als we boodschappen aan het doen zijn. Toen we van de lucht-
haven wegreden, vond mijn dochter ook dat ik erg leek op de vrouw die op de affiches stond. Alleen vond
ze dat die vrouw wittere tanden had.' (lacht)

'Maar weet je, filmster, dat is zo'n vreemd begrip. De waarde die mensen aan dat woord hechten, is
aangeleerd. Ik kan mijn kinderen vertellen dat ik in de supermarkt werk, en dat zou hetzelfde betekenen
voor hen. In films spelen is ook maar een job.'

U werpt zich de jongste jaren ook op als een echte milieuactiviste. Omdat u moeder geworden bent?
Julia Roberts: 'Dat heeft mijn gevoel voor verantwoordelijkheid zeker verhoogd, maar het bewustzijn en
de passie voor het milieu waren er daarvoor ook al, hoor. Ik wil niet belerend overkomen, maar ik denk echt
dat we dit probleem allemaal samen moeten aanpakken. Zo zie ik het. Iedereen moet zijn steentje bijdragen,
want anders krijgen we te maken met een hoop ellende. En een hoop gesmolten ijs.' (lachje)

Wat staat er na deze film op het programma?
Julia Roberts: 'Ik heb net een film gedraaid met Tom Hanks waarvoor hij ook het scenario schreef.
We hebben ons geweldig geamuseerd. Nu ga ik een lekker lange vakantie nemen.
En (kijkt me uitdagend aan) me voorbereiden op een volgende comeback.'

Denkt u al aan een volgende stap in uw carrière? De trend is: actrices die gaan regisseren.
Julia Roberts: 'Oh neen, nooit! Ik heb absoluut geen zin om zo hard te werken. Regisseren is een vreselijke
job, ik zou het niet aankunnen. Hoewel, ik geef nu ook al de hele dag door aanwijzingen aan mijn kinderen:
Sta op, ga zitten, wees stil, eet je groenten op! Dat is ook beetje regisseur spelen.'

Eat Pray Love speelt sinds 6 oktober 2010 in de Kinepolis-bioscopen

Regie: Ryan Murphy
Cast:    Julia Roberts, Javier Bardem,
            Richard Jenkins
Genre: Drama
Duur:   133 minuten