Last Night, niet zomaar een verhaal over vreemgaan.
In het romantische, maar ook realistische relatiedrama "Last night" speelt de Britse actrice Keira Knightley de rol van de jonge schrijfster Joanna. Haar literaire carrière sputtert een beetje en daarom doet ze ondertussen wat journalistiek werk. Maar echt veel voldoening geeft haar dat niet. Met haar echtgenoot Michael (rol van Sam "Avatar" Worthington) leidt ze ondertussen een comfortabel en trendy leventje in Manhattan.
Maar tijdens een feestje op het werk van Michael meent Joanna te zien dat haar man wel erg goed kan opschieten met zijn mooie, nieuwe collega Laura (rol van Eva Mendes).
Beeldt ze zich iets in? Is het een opwelling van misplaatste jaloezie? Of moet Joanna zich inderdaad zorgen maken? En dan moet Michael de stad uit. Voor een korte zaken- reis. Jawel, mét Laura. En net op dat moment loopt Joanna op straat in New York haar vroegere grote liefde Alex (rol van Guillaume Canet) tegen het lijf.
Tijdens de nacht die volgt en waar de filmtitel naar verwijst, zullen zowel Michael als Joanna keuzes moeten maken, die misschien wel de rest van hun leven zullen bepalen. Of misschien ook niet...
Keira Knightley: Het centrale thema van Last night is ontrouw, maar het is niet zo- maar een verhaal over al dan niet een scheve schaats rijden. De film stelt vooral de vraag wat het ergste is: emotionele of lichamelijke ontrouw?
Wat is de ergste vorm van bedrog? De film stelt die vraag, maar weigert een antwoord te geven.
Keira Knightley: Last night dringt geen moraal op, maar vraagt aan het publiek om zich zelf een mening te vormen. Wat er na het einde van "Last night" met het koppel van Joanna en Michael zal gebeuren, weet ik ook niet(lacht). Terwijl we aan het draaien waren, veranderden we telkens weer van mening. En we zijn dat blijven doen. Het ene moment dachten we: Dit is zowat het beste wat dit koppel kon overkomen en het kan hun relatie alleen maar ten goede komen. En even later meenden we: Dit moét wel het einde van hun verhouding betekenen. Nu is het toch wel compléét gedaan. En tussendoor dachten we soms ook nog: Alles zal gewoon bij het oude blijven. Ik heb dus echt géén idee."
Met zijn talrijke dialoogscènes is "Last night" natuurlijk een totaal ander soort film dan bijvoorbeeld Bend it like Beckham, King Arthur of de drie Pirates of the Caribbean-films, waarin Keira Knightley te zien was.
Keira Knightley: Maar toch was er hier toch ook sprake van "fysisch" acteren, omdat er vooral met medium- en wideshots werd gewerkt en veel minder met close-ups, wat men toch, zeker bij dit soort film, zou verwachten. We moesten dus met het hele lichaam acteren en niet alleen met het gelaat. Zoiets vraagt een andere, meer naturalistische manier van acteren. Regisseuse Massy Tadjedin wou ook niet dat ik een Amerikaans accent zou gebruiken. Ze wilde dat ik zoveel mogelijk mezelf zou zijn, met mijn stem en mijn gebaren. Dat was nieuw voor mij, maar het was ook bevrijdend, omdat je als actrice dan meer gebruik kunt maken van de ruimte, net zoals in het theater. In films uit de jaren 70, zoals Klute met Jane Fonda of Manhattan met Diane Keaton, werd er veel meer met medium- en wide-shots gewerkt, terwijl er nu vaker close-ups gebruikt worden.
Als Joanna haar vroegere vriend Alex ontmoet, is dat voor haar ook een soort confrontatie met een verleden, waar ze misschien terug naar verlangt. Daarom zegt zij op een bepaald moment in Last night ook letterlijk over die vroegere verhouding dat er niets veranderd is. Al de rest is veranderd, maar dát niet. Het feit dat die relatie in het verleden ligt, maakt het op zekere manier perfect. Het is een ingekapselde herinnering en dat geeft er voor haar een goud- kleurig tintje aan. Joanna denkt terug aan wie of wat zij geweest is en vraagt zich af wat er zou gebeurd zijn indien ze op dat pad verder was gegaan. Dat is een heel krachtig iets."
Al dan niet ingekapselde herinneringen zullen zeker ook een rol spelen in een volgende film van Keira Knightley, namelijk A dangerous method, die ze inmiddels gedraaid heeft met Viggo Mortensen en Michael Fassbender en die geregisseerd werd door David Cronenberg.
Keira Knightley: Die film gaat over het begin van de psychoanalyse en de relatie tussen Sigmund Freud en Carl Jung. Ik speel de rol van Sabina Spielrein, de eerste patiënte van Jung waarop hij die Freudiaanse methode in een klinische context heeft toegepast. Met die Sabina is Jung zelf ook een seksuele verhouding begonnen, waardoor zijn vriendschap met Freud op de helling kwam te staan.
Last Night speelt sinds 16 februari 2011 in de Kinepolis-bioscopen.
Regie: Massy Tadjedin Cast: Keira Knightley, Eva Mendes Genre: Drama Duur: 92 minuten
19-02-2011 om 00:00
geschreven door Patje007
18-02-2011
Dossier wereldsterren: deel 17: interview met Harrison Ford.
De stoppelbaard was wat grijzer, de rimpels wat dieper. Maar wat zou het: Harrison Ford kwam in 2008 terug als Indiana Jones! Een interview waarbij hij terugblikt op zijn beroemde rol:
Weet je nog hoe je werd gecast als Indiana Jones? Harrison Ford: Tom Selleck was gecast, maar hij kon niet onder zijn contract voor Magnum uit. Van dit alles wist ik niks rond die tijd. George (Lucas, de producent) belde me op, vroeg me het script te lezen en daarna langs te gaan bij Steven Spielberg thuis. Ik had hem nog nooit ontmoet. Ik las het script en was erg enthousiast over wat ik had gelezen en de mogelijkheden. De afspraak verliep goed en dat was het dan.
Hoe heb je die beroemde rol aangepakt? Harrison Ford: Het begon met het script. Als je leest dat deze kerel in het oerwoud rondloopt met een zweep, een hoed draagt en een leren jack, is er geen ontsnappen aan wie dat personage is. Als je die kleren aantrekt, dringt tot je door wie je bent en wie je zou moeten zijn. Ook het script was daar heel duidelijk over. Ik zag geweldige mogelijkheden, ondanks dat ik midden in de jungle een zwaar leren jack aan moest.
In Raiders of the Lost Ark ben je geslagen, beschoten, voortgesleept door een vrachtwagen en werd je bijna verpulverd door een propellor. Je moest lichamelijk wel goed in vorm zijn...
Harrison Ford: Dat was ik ook. Ik wist aan wat voor soort film ik begon, dus ik heb mn uiterste best gedaan om in zon goed mogelijke vorm te raken. Dat gold voor alle vier de films. De kans je te bezeren was relatief hoog en dan is fit worden een goede stap om het ergste te voorkomen. Toch ben ik wel een paar keer geblesseerd geraakt.
Legendarisch is de scène waarin Indiana Jones wordt uitgedaagd door een grote zwaardvechter, waarna hij hem doodleuk neerknalt. Was dat jouw improvisatie?
Harrison Ford: Daar zat een heimelijk motief achter. Ik had een shoot van drie dagen voor de boeg van het meest ingewikkelde zwaard-tegen-zweep-gevecht ooit. Daar had ik geen enkele zin in, want net als 90 procent van de crew had ik zware buikgriep. De maximale tijd die ik buiten mijn trailer kon doorbrengen met mn broek omhoog was tien minuten. Ik wilde er zo snel mogelijk mee klaar zijn. Daarnaast hadden we al een groot gevecht met de zweep opgenomen; ik was van mening dat we in herhaling vielen. Ik had het erover met Steven tijdens de autorit naar de set en zei tegen hem: Waarom schieten we die hufter niet gewoon neer? Hij was tot dezelfde conclusie gekomen, dus we konden snel weer weg en het was een mooie vondst.
Na die film ben je nog drie keer teruggekeerd als Indiana Jones. Komt het personage meteen terug, zodra je die hoed opzet?
Harrison Ford: Inderdaad. Ik heb een lange geschiedenis met Indiana Jones, dus vind ik het geen verrassing dat het personage in mn botten zit. Vooral om na bijna twintig jaar weer in zijn huid te kruipen voor de laatste film, was best interessant. Toen ik zn kleding weer aantrok, voelde dat heel vertrouwd en vriendelijk.
Sommige mensen vonden dat Indiana Jones and the Temple of Doom te ver ging met de gruwelijke scènes en dat hij een beetje racistisch was...
Harrison Ford: Als dit soort films bepaalde stereotypen omarmen, doen ze dat onbewust. Er waren misschien momenten die mensen als verwijtend kunnen beoordelen, maar zo was het niet. We hebben nooit serieuze kritiek geuit op een andere cultuur.
Indiana Jones and the Last Crusade kende met de introductie van Jones vader een nieuwe wending. Harrison Ford: Daar heb ik heel sterk naartoe gewerkt. Ik heb altijd gezegd: Als we het personage nog een keer herhalen, moeten we hem beter kunnen begrijpen. En niets is daar- voor beter geschikt dan de relatie met zijn vader. Die introductie was essentieel voor het verhaal én om Indiana Jones te definiëren.
Een beroemde uitspraak van je is dat acteren geen hersenchirurgie is, maar een vaardigheid. Welke vaardigheid had je nodig voor Indiana Jones?
Harrison Ford: Het is altijd dezelfde vaardigheid. Het is een verhaal vertellen. Het is je best doen om relaties zo overtuigend en spontaan mogelijk te brengen. Struikel niet over de woorden en zorg dat het verhaal wordt verteld. Ik creëer een personage waarmee het publiek hopelijk een band krijgt, en pas die in het verhaal.
Volgende week, filmfreaks, kunnen jullie op deze site, in de reeks interviews met wereld- sterren, een interview lezen met Julianne Moore, actrice uit films zoals Hannibal, The Hours en Children of Men.
18-02-2011 om 15:56
geschreven door Patje007
17-02-2011
Morgen deel 17 in de reeks interviews met wereldsterren: Harrison Ford.
Harrison Ford
17-02-2011 om 23:16
geschreven door Patje007
16-02-2011
Dwayne Johnson opnieuw actieheld in Faster.
Ex-voetballer en -worstelaar Dwayne Johnson, alias The Rock, probeert nog altijd de status van een Stallone of Schwarzenegger te bereiken. In de actiethriller Faster toont Johnson voor het eerst zijn meest bikkelharde kant: hij vertolkt een boef die in ware Terminator-stijl achter de moordenaars van zijn broer aangaat.
Toch gaat Johnson niet akkoord wanneer Faster wordt omschreven als een typisch actievehikel voor een Schwarzenegger-type van acteur. En hij heeft niet helemaal ongelijk. Want de plot (drie verhalen die op het einde samenkomen) is wat inventiever dan je normaal gezien van zon genrefilm kan verwachten.
Droomt u soms van karakterrollen zoals u er nog nooit één gedaan heeft? Dwayne Johnson: «Helemaal niet. Ik voel me goed in mijn vel met de rollen die ik nu krijg. Ik speel mee in komedies, familiefilms en actieprenten: prima dus. Maar ik weet ook wel dat ik diep van binnen vooral een heel fysiek persoon ben.»
Zou u Faster als een echte actiefilm omschrijven? Dwayne Johnson: «Het is een actiefilm die gedreven wordt door de personages. Ik ben uit het actiegenre gestapt om een beter acteur te worden. Ik keer nu met deze film terug, maar wel als beter acteur. Ook qua script wilde ik een beetje meer kwaliteit, en dat vond ik in Faster.»
Welke films hebben u als kind geïnspireerd? Dwayne Johnson: «Toen ik 8 was, keek ik voor het eerst naar een Indiana Jones-film en werd ik verliefd op cinema. Ik was gefascineerd door Indiana Jones en wilde hem zijn. Later wilde ik ook nog Han Solo van The Empire strikes back zijn. Ik was dus als kind een enorme fan van Harrison Ford. Want zelfs al was hij Arnold Schwarzenegger niet, dan nog kon hij de slechterik verrot schoppen, charmant zijn tegen de vrouwen én heel geestig zijn.»
Dwongen de studios u niet om enkel in actiefilms mee te spelen? Dwayne Johnson: «Ik heb nooit grote gevechten moeten leveren met studiomensen. Ik denk dat ze ook wel zagen dat ik meer kon dan actie. Maar in die tijd brachten actiefilms tonnen geld op. En ik kreeg daar mijn deel van.»
16-02-2011 om 00:00
geschreven door Patje007
15-02-2011
Acteur Alec Baldwin krijgt ster op Walk of Fame.
Acteur Alec Baldwin heeft net als talloze collega's een ster gekregen op een van Hollywoods bekendste straten, de Walk of Fame. Zijn ster ligt aan het bekende restaurant Beso in Los Angeles.
Baldwin maakte furore in films zoals oa. The Getaway, The Juror en The Departed en in de populaire tv-reeksen Friends "30 Rock".
15-02-2011 om 23:17
geschreven door Patje007
Interview met Michael R. Roskam: 'Ik ben een laatbloeier'
Onderschat nooit een debutant, zo leren de bezoekerscijfers van de nieuwe Vlaamse film 'Rundskop' van regisseur Michael R. Roskam.
Meer dan 62.000 zijn we in het openingsweekend naar Rundskop gaan kijken. Daarmee doet de eerste langspeelfilm van regisseur Michaël R. Roskam het beter dan andere Vlaamse films zoals De zaak Alzheimer (49.400 bezoekers), De helaasheid der dingen (40.000 bezoekers) en Frits & Freddy (57.400 bezoekers). Enkel Loftkon na het openingsweekend betere cijfers voorleggen.
Alsof dat nog niet genoeg is, werd Rundskopvoorgesteld op het Filmfestival van Berlijn. Het is meer dan tien jaar geleden dat een Vlaamse film nog eens officieel werd geselecteerd voor de Berlinale. Het is nog iets te vroeg om al een globale balans op te maken, maar de allereerste persvoorstelling van Rundskop in de Panorama-sectie op het filmfestival van Berlijn belooft veel goeds en zal ongetwijfeld meer internationale journalisten naar de komende screenings lokken. Alle reacties waren het afgelopen weekend dan ook lovend voor het debuut van de Truiense regisseur Michaël R. Roskam.
Bestaat er een mooier compliment voor een autodidact? Michael R. Roskam: 'Ik blijf erbij dat ik dit niet had durven voorspellen: ik probeer films te maken waar zoveel mogelijk mensen naar willen komen kijken. Of je daarin slaagt, weet je pas na het openingsweekend. En ik ben inderdaad een autodidact. Ik heb schilderkunst gestudeerd. Maar de film- regisseurs David Lynch en Ridley Scott ook: een artistieke opleiding geeft je de middelen om te experimenteren. In welke kunsttak je uiteindelijk verder gaat, maakt eigenlijk niet uit.'
U debuteert met 'Rundskop' op uw achtendertigste. Is dat niet een beetje laat? Michael R. Roskam: (grinnikt) 'Ik ben behalve een autodidact ook een laatbloeier. Na mijn studie heb ik jaren gezocht naar mijn manier om de verhalen te vertellen waarvan ik vond dat ze de moeite waren om bij stil te staan. Met Rundskop valt alles samen: ik heb eindelijk de rust, maturiteit en het medium gevonden.'
Jonge filmmakers kiezen vaak partij voor de 'kleinere, alternatieve cinema's' zoals de Gentse Studio Skoop. U kiest voor de grote zalen van Kinepolis? Michael R. Roskam: 'Als filmmaker moet je een distributeur hebben en die bepaalt in grote mate in welke zalen je staat. Hij gaat met de exploitanten praten en de sluit de contracten af. Dat we uiteindelijk in de zalen van Kinepolis staan, heeft in elk geval niets te maken met mijn voorkeur voor grote of kleine zalen.'
Zou u ouders aanraden om met hun kinderen te gaan kijken? Michael R. Roskam: 'Kinderen zijn toegelaten, maar we raden toch een leeftijdsgrens van twaalf jaar aan. Malafide veeartsen, spuiten vol hormonen en een aantal bloederige scènes zijn niet voor kleine kinderen bestemd.'
Er zit nochtans geen erotische scène in... Michael R. Roskam: 'Hah! Dat hebben er nog gezegd terwijl er wél een in zit: er komt een scène waarin op de achtergrond een pornofilm wordt afgespeeld. Maar omdat het televisie in een film is, valt dat blijkbaar minder op.'
Heeft u de laatste weken al nieuwe filmvoorstellen gekregen? Michael R. Roskam: 'Nog niet, maar ik heb genoeg eigen ideeën die ik de komende jaren wil uitwerken. Zo ben ik bezig met een langspeelfilm gebaseerd op het theaterscenario D'ardennen van Jeroen Perceval.'
Hoe koppig moet een regisseur zijn om de beelden die hij in het hoofd heeft ook op het scherm te krijgen? Michael R. Roskam: 'Dat valt best mee. Je moet met je medewerkers vooral koppig zijn in dezelfde richting. En dat lukt, zolang je maar goede argumenten hebt om je keuze te verdedigen. Als regisseur moet je niet opnieuw het warm water willen uitvinden, vind ik. Ik heb nooit onder stoelen of banken gestoken dat ik films wil maken in de traditie van filmmakers die ik bewonder: dan denk ik aan de Coen Brothers, Scorsese, Orson Welles, John Huston...'
15-02-2011 om 23:08
geschreven door Patje007
Filmaffiche 'Faster'.
Faster speelt vanaf 16 februari 2011 in Metropolis Antwerpen.
Inhoud: Na 10 jaar in de gevangenis heeft Driver (Dwayne Johnson) maar één gedachte in zijn hoofd: wraak nemen voor de moord op zijn broer tijdens de mislukte bankoverval waarvoor hij de gevangenis in moest. Nu is hij een vrij man, klaar om zijn dodelijke takenlijst af te werken. Hij krijgt echter twee mannen op zijn hielen - een oude politie- agent (Billy Bob Thornton) die op het punt staat met pensioen te gaan, en een jonge egocentrische huurmoordenaar (Oliver Jackson-Cohen), die als geen ander de fijne kunst van het moorden beheerst en een nieuwe, te duchten tegenstander vormt. De jager is ook de prooi. Het is een dodelijke race naar de finish terwijl het mysterie rond de moord op zijn broer steeds groter wordt, en er steeds meer details opduiken die erop wijzen dat Drivers lijst wel eens onvolledig zou kunnen zijn ...
Regie: George Tillman Jr. Cast: Dwayne Johnson, Billy Bob Thornton Genre: Actie, drama Duur: 97 minuten
15-02-2011 om 00:00
geschreven door Patje007
14-02-2011
Marion Cotillard in nieuwe 'Batman'.
Oscarwinnares Marion Cotillard ('La Vie En Rose') krijgt een rol in 'The Dark Knight Rises', de nieuwe Batmanfilm onder regie van Chris Nolan ('Inception'). Dat meldt de Franse krant Le Figaro. Christian Bale speelt voor de derde keer de vleermuis-weldoener, Anne Hathaway speelt Catwoman.
In mei moet Cotillard bevallen van haar eerste kind en zal dus maar in deze ene film spelen dit jaar. Verwacht wordt dat ze Talia al Ghul gaat vertolken, de dochter van Ra's al Ghul, de rol die Liam Neeson speelde in 'Batman Begins'. Talia is de vrouw op wie Bruce Wayne, Batmans alter ego, een oogje heeft.
De film wordt in juni volgend jaar in de zalen verwacht.
14-02-2011 om 17:48
geschreven door Patje007
'The Kingâs Speech' grote winnaar bij Bafta's.
'The Kings Speech', met acteur Colin Firth in de rol van de stotterende monarch George VI, is de grote overwinnaar geworden van de Bafta Awards, de Britse versie van de Oscars.
De film van de Britse cineast Tom Hooper kaapte zeven prijzen weg, waaronder de Bafta voor beste film. Colin Firth kreeg de Bafta voor beste acteur en Helena Bonham Carter mocht de prijs voor beste vrouwelijke bijrol in ontvangst nemen. De prijs voor beste mannelijke bijrol ging naar Geoffrey Rush die in de film de rol van logopodist voor zijn rekening neemt.
Helena Bonham Carter
Colin Firth won eerder ook al de Golden Globe voor beste acteur voor zijn koninklijke vertolking, wat hem meteen favoriet maakt voor de Oscars.
The Kings Speech won verder nog de Bafta voor beste originele scenario, muziek en beste Britse film, een aparte categorie bij het Britse festival. Grote afwezige onder de winnaars bij The Kings Speech was Tom Hooper. Hij zag de Bafta voor beste regisseur aan zijn neus voorbijgaan naar collega David Fincher van The Social Network. Deze Facebook-film won verder de awards voor beste scenario aangepast voor film en beste montage.
De onmogelijke thriller Inception was maar liefst negen keer genomineerd, maar wist alleen in de technische categorieën te domineren. De film van Christopher Nolan met Leonardo DiCaprio als dromendetective won de Baftas voor beste visuele effecten, geluid en productieontwerp.
De Bafta voor beste actrice ging zondag naar de Amerikaanse Natalie Portman voor haar acteerprestaties in de balletfilm 'Black Swan'. Dat was trouwens de enige prijs voor de balletfilm, die toch twaalf keer genomineerd was.
De Baftas gelden als een van de voornaamste indicatoren voor de Oscars. Ook daar is The Kings Speech met twaalf nominaties de grote favoriet.
De Oscars worden op zondag 27 februari uitgereikt in Los Angeles.
14-02-2011 om 14:03
geschreven door Patje007
Special True Grit: interview met Jeff Bridges.
True Grit is een remake van een film uit 1969 met John Wayne in de hoofdrol De film is zoals gezegd vanaf 16 februari te zien in de Kinepolis-bioscopen. Een gesprek met hoofdrolspeler Jeff Bridges:
Wat heeft ervoor gezorgd dat je deze film, True Grit, wilde doen ? Jeff Bridges: Dat kwam eigenlijk door de gebroeders Coen (Joel en Ethan). Dat zijn geweldige schrijvers. De dialogen die zij schrijven zijn erg geloofwaardig en passen bij het verhaal dat ze vertellen. Ik heb ook met hen gewerkt aan The Big Lebowski(in 1998). Er wordt vaak gedacht dat die film veel improvisatiemateriaal bevat, maar het stond allemaal in het script. Zij zijn echt fantastisch.
Jij speelt Marshal Reuben J Rooster Cogburn, die erg ruw en hard overkomt. Hoe makkelijk of moeilijk was het voor je om je in zijn personage in te leven? Jeff Bridges: Nou, ik ben niet hard. Ik denk dat hard zijn betekent dat je nors en gemeen bent en dat je niet veel mensen aardig vindt. Zo ben ik niet. Ik houd van mensen en ik ben veel luchtiger. Ik ben helemaal niet hard op wat voor manier dan ook. Hij is een prachtig personage en hij is fascinerend. Hij lijkt behoorlijk zelfingenomen en afstandelijk als je hem voor het eerst ontmoet. Maar dan blijkt dat hij ervan houdt om over zichzelf te praten. Hij wil gezelschap en houdt van een borrel.
John Wayne heeft voor zijn rol in de film uit 1969 een Oscar gewonnen. Hoe groot was de uitdaging om je eigen draai te geven aan deze rol? Jeff Bridges: De eerste aanwijzing die de gebroeders Coen mij gaven, omdat ik nieuws- gierig was waarom ze een remake van een klassieke western wilden doen, was We zijn geen remake van de western aan het maken. We refereren aan het boek dat Charles Portis heeft geschreven. Als ik het boek lees begrijp ik waar ze het over hadden. Het is een prachtig boek en het is niet iets dat de gebroeders Coen niet zouden maken. Ik zie het direct voor me hoe ze dat zouden aanpakken. Ik heb niet aan de John Wayne versie gerefereerd.
Wat was voor jou persoonlijk het meest bijzondere aan de productie van True Grit? Jeff Bridges: Een van de leukste aspecten van het maken van deze film was dat ik mijn dochter Jessie heb gevraagd om mijn assistent te worden voor deze film, zodat zij altijd bij mij kon zijn. Zij speelt gitaar, zingt en schrijft en we gaven zelfs een paar concerten terwijl ik deze film aan het maken was. We gaven één concert in Santa Fe dat echt geweldig was om te doen.
Jeff Bridges en Matt Damon
Bent u vooraf getest met Hailee Steinfeld? Jeff Bridges: Jazeker. De Coens hebben naar heel veel meisjes gekeken, en ik maakte me nogal zorgen over wie Mattie zou gaan spelen, want zij is toch het hart van de film. We zien alles door haar ogen. Maar nadat we onze eerste scène samen hadden gespeeld, wist ik dat het goed zou komen.
Had u een stem in de keuze voor haar? Jeff Bridges: Ja, de Coens betrekken iedereen bij een film. Niet dat ze per se luisteren, maar ze doen net alsof je inspraak hebt.
Je hebt met een paar fantastische regisseurs gewerkt in jouw carrière. Wat maakt de gebroeders Coen zo speciaal voor jou? Jeff Bridges: Elke regisseur is zo uniek, maar ik vind het geweldig om te werken met de gebroeders Coen. Zij creëren een hele relaxte en plezierige sfeer op de set. Ze omringen zichzelf met mensen waar ze al vaker mee gewerkt hebben zodat er een familiegevoel ontstaat op de set.
Is jou, sinds je met de gebroeders Coen hebt gewerkt aan The Big Lebowski, een verandering opgevallen in hun stijl van regisseren? Jeff Bridges: Niet echt, nee. Joel heeft zijn paardenstaart eraf geknipt, dat is het eigenlijk.
De dialogen van de Coens zijn altijd zo precies en gestileerd. Was er ruimte op de set voor improvisatie? Jeff Bridges: Er is ruimte tijdens de repetities. Niet op de set. Ik herinner me van The Big Lebowski dat we veel improviseerden tijdens de repetities, om de scène en je personage te ontdekken. Maar op de set keerden we altijd terug naar het script. Het is net als bij muziek. Dan ga je niet de noten die je niet bevallen vervangen door iets wat je makkelijker kan spelen. Nee, je speelt wat Bach voor je heeft opgeschreven, en zo is het ook met de Coens.
Hailee Steinfeld en Jeff Bridges Matt Damon zei ja tegen deze film voordat hij überhaupt het script had gezien. Voelde jij je er hetzelfde over? Jeff Bridges: Nou, toen ik voor het eerst hoorde over True Grit, zat ik middenin het filmen van Tron: Legacy. Het is altijd verontrustend en het irriteert me als mij een film wordt aangeboden terwijl ik met een andere film bezig ben, zeker als de film erg interessant lijkt. Ik wist zodra ik hierover hoorde dat ik het leuk zou vinden. Ik heb erg lang gehoopt om nog een keer met de gebroeders Coen te kunnen werken. Zodra zij je uitnodigen, dan weet je dat het erg cool gaat worden.
Ik heb gehoord dat er veel paardrijden bij deze film kwam kijken, iets waar jij je vast gemakkelijk bij hebt gevoeld, denk ik. Jeff Bridges: Heel erg. Ik heb een ranch in Montana en ik rijd daar graag. Maar paardrijden in combinatie met actiescènes is lastig. Ik ben gewend aan paardrijden, maar niet met de teugels tussen mijn tanden terwijl ik twee pistolen vast heb met een lapje over één oog! Ik heb de gevechtsscène een keer gedaan op een mechanisch paard en toen zei Joel tegen me Oké. En nu echt.
Hailee Steinfeld, Matt Damon en Jeff Bridges
Hoe is je leven veranderd sinds je de Oscar voor Beste Acteur hebt gewonnen? Jeff Bridges: Het is eigenlijk helemaal niet zo erg veranderd. De dag erna ben ik direct weer aan het werk gegaan voor True Grit, en dat was maar goed ook.
Waar staat jouw Oscar? Jeff Bridges: Mijn vrouw heeft al mijn awards verzameld en op een plank gezet tussen de keuken en de eetkamer.
Over je vrouw gesproken, jullie huwelijk is bijzonder vanwege zijn duurzaamheid. Jullie zijn nu al 33 jaar getrouwd. Jeff Bridges: Weet je, het was liefde op het eerste gezicht. Mijn trofee is iets wat ik altijd bij me draag. Ik was een film aan het maken in Montana, ongeveer 36 jaar geleden. Tijdens een bepaalde scène bleef ik maar kijken naar een meisje, die er werkelijk beeldschoon uitzag. Ik kon mijn ogen niet van haar afhouden. Uiteindelijk heb ik al mijn moed verzameld om haar uit te vragen. Ze zei nee, maar ik zei Het is een klein dorp, misschien zie ik je nog wel. Dat bleek ook zo te zijn. We ontmoetten elkaar weer en werden verliefd op elkaar en nu is ze mijn vrouw. Aan het einde van dat verhaal, toen we vijftien jaar getrouwd waren, zat ik achter mijn bureau mijn post open te maken toen ik een brief kreeg van de man die de make-up voor die film verzorgde. Hij schreef: Ik was mijn spullen aan het uitzoeken toen ik op deze foto stuitte van jou die een meisje uit de buurt uitvraagt. Ik dacht dat je die foto wel zou willen hebben. Ik heb twee fotos een close-up van haar en een foto van het precieze moment dat ze nee zegt toen ik haar voor het eerst uitvroeg. Als ik twijfels heb of zij de vrouw is waar ik bijhoor, dan denk ik aan dat moment en verschillende andere momenten in onze relatie en dan denk ik, er is geen twijfel. Zij is mijn leading lady.
Denk je dat je ooit met pensioen zou willen gaan? Jeff Bridges: Ik denk er wel eens over na. Ik denk dat het goed zou zijn om voor een paar jaar met pensioen te gaan en dan weer terug te komen. Dat zou prima bij mij passen. Zoals mijn moeder mij probeerde bij te brengen, ik blijf dit doen zo lang als ik er plezier in heb en dat is zeker nog het geval.
14-02-2011 om 00:00
geschreven door Patje007
13-02-2011
Special True Grit: inleiding.
True Grit speelt vanaf 16 februari 2011 in de Kinepolis-bioscopen.
Inhoud: Nadat ze ziet hoe haar vader vermoord wordt door Tom Chaney(rol van Josh Brolin) besluit de 14-jarige Mattie Ross(rol van Hailee Steinfeld) deze moordenaar te vangen. Ze huurt de taaiste U.S. marshall, J. "Rooster" Cogburn(rol van Jeff Bridges), om haar te helpen. Mattie staat erop dat ze meereist met Cogburn, wiens drinkgedrag, luiheid en algemeen veroordelend karakter haar vertrouwen in hem niet vergroot. Tegen zijn wil reist ze met hem mee door de Indiaanse streken om Chany te zoeken. Ze worden begeleid door Texas Ranger LaBoeuf(vertolkt door Matt Damon), die Chaney wil hebben voor andere doeleinden. Dit onwaarschijnlijk trio staat vele gevaren en verrassingen te wachten op hun reis.
Regie: Joel & Ethan Coen Cast: Matt Damon, Jeff Bridges Genre: Drama Duur: 125 minuten
13-02-2011 om 16:36
geschreven door Patje007
Filmaffiche True Grit.
Hello filmfreaks,
Morgen mogen jullie op deze filmsite, naar aanleiding van de release van de nieuwste film van de gebroeders Coen, True Grit, een interview verwachten met Jeff Bridges.
Groetjes,
13-02-2011 om 15:36
geschreven door Patje007
12-02-2011
Anthony Hopkins stopt pas bij geheugenverlies.
De inmiddels 73-jarige Anthony Hopkins is nog van plan tot zijn 93ste door te acteren, als hij dan zijn tanden en geheugen nog heeft. Dat vertelde de acteur uit films als The Silence of the Lambs Legends of the Fall recent in een interview.
Wanneer de acteur uit Wales geconfronteerd wordt met het feit dat hij al bijna in honderd films en tv-series heeft gespeeld, reageert Hopkins verbaasd. Ik heb geen idee wat ik allemaal gedaan heb, zegt hij bescheiden.
Dat Hopkins niet stil staat bij het aantal films waar hij een rol in speelt, draagt bij aan het feit dat hij voorlopig nog niet denkt aan stoppen: Zo lang mijn agent rollen voor me kan regelen en regisseurs me willen hebben, blijf ik doorgaan. Ik geniet er nog van. Het houdt me actief en houdt me van de straat. Maar als ze me niet willen is het ook prima, dan stop ik.
Aan de populariteit van Hopkins onder publiek en filmmakers lijkt echter voorlopig geen einde te komen. De kans is dan ook aanwezig dat hij op zn 93ste nog op het witte doek te zien is: Ik hoop dat ik dan nog acteer. Ik zou alleen stoppen als ik geen tanden meer heb of mijn geheugen me in de steek laat.
Anthony Hopkins is vanaf 9 maart 2011 te zien in de film 'The Rite'.
12-02-2011 om 16:58
geschreven door Patje007
11-02-2011
Dossier wereldsterren: deel 16: interview met Drew Barrymore.
De ster van Drew Barrymore is nog steeds rijzende. Niet gek voor een meisje dat op haar 9 jaar voor het eerst dronken was, op haar tiende stoned en op haar twaalfde coke snoof en dat allemaal vertelde in een autobiografie die ze op haar dertiende schreef. Sindsdien heeft Drew zich aardig teruggevonden.
Wie je ook spreekt, iedereen zegt dat je zo positief bent. Hoe kom dat?
Drew Barrymore: Ik wil gewoon mijn tijd niet verdoen hier op aarde, maar geloof me: ik heb per dag wel een paar keer een emotionele instorting. Dat ik zo vrolijk ingesteld ben, komt omdat ik gewoon hou van de mensen om me heen, de humor die er rond een film- productie hangt en omdat ik van mijn werk hou. Ik heb die jubelende gevoelens nooit binnen kunnen houden. Ik ben gewoon een kwijlende labrador-pup. Mijn werk beschouw ik als een middel om die liefde en bewondering, ja, zelfs adoratie voor het leven vorm te geven. Mijn filosofie is simpel, maar blijkbaar niet voor iedereen te volgen: blijf niet hangen in negativiteit, maak van alles een leerervaring, tegenslag maakt je sterker, gezonder en slimmer, in elke situatie; werk, liefde, familie, jezelf.
Denk je dat het besmettelijk is, want ik geloof dat ik iets voel gloeien van binnen? Drew Barrymore: Deze levensles is gratis en ik hoop dat-ie besmettelijk is, want ik weet uit ervaring dat iedereen enorm veel kansen heeft op een buitengewoon leven en dat je daarin ook nog erg gelukkig kunt zijn. .
Wat is er voor nodig om het zo te maken als jij doet in Hollywood?
Drew Barrymore: Afgezien van talent? Hou je hoofd op je lijf geschroefd, omring je- zelf met betrouwbare, positieve mensen en geef achterdocht geen kans. .
Justin Long en Drew Barrymore in Going the Distance
Je hebt moeilijke tijden gehad als losgeslagen tiener in Hollywood. Heb je daar veel last van gehad? Drew Barrymore: Ik word nu met veel respect behandeld. Dat is wel eens anders geweest, maar de mensen zijn over het algemeen toch aardig tegen me en hebben me altijd kansen gegeven. Dat ik de weg ooit flink kwijt was, hebben ze me nooit nage- dragen. Ook nu ik als producer veel filmprojecten op poten zet, ervaar ik geen tegen- werking van mijn jeugd of mijn vrouwzijn. .
Heb je ooit enge buren gehad, zoals in de film Duplex(2003)?
Drew Barrymore: Ik wou dat ik een fantastisch verhaal voor je had, maar ik heb alleen een bovenbuurvrouw gehad die een hekel had aan kinderen, en dus ook aan mij. Ik heb wel een huis gekocht in Los Angeles waardoor ik veel met mijn buren te maken heb. .
Buren? Je hebt toch geld genoeg voor een huis zonder buren?
Drew Barrymore: Dan zou ik de huizen om me heen moeten opkopen. Ik leef in de heuvels en daar kruipen de mensen tegen elkaar aan. Als je geen buren wilt, moet je ergens een boerderij kopen. Niks voor mij.
Volgende week, filmfreaks, kunnen jullie in het kader van de reeks interviews met wereldsterren op deze filmblog een interview lezen met Harrison Ford, waarin hij terugblikt op zijn Indiana Jones-personage.
11-02-2011 om 17:27
geschreven door Patje007
Filmtip op TV: No Country for old men.
2BE - Zaterdag 12 februari 2011-23u55
Morgenavond zendt 2BE No Country for old men uit, een film van de gebroeders Joel en Ethan Coen, dewelke in 2008 goed was voor 4 Oscars.
Plot: Llewelyn Moss(rol van Josh Brolin) stuit tijdens de jacht op een gruwelijk moordtoneel. Zijn leven verandert voorgoed wanneer hij besluit de 2,5 miljoen dollar die hij vindt, mee te nemen. Hij gaat nog wel bij zijn jonge vrouw langs, maar hij weet dat hij het op een lopen zal moeten zetten omdat er allerlei types achter hem aan zullen komen, onder wie sheriff Bell(rol van Tommy Lee Jones), die hem probeert te beschermen, en ene Chigurh(oscarwinnende rol van Javier Bardem), wiens motieven niemand bekend zijn.
Een interview met de gebroeders Coen waarin ze tekst en uitleg geven over de film:
Jullie hebben eens gezegd dat No Country for Old Men voor jullie het meest weg heeft van een actiefilm. Ethan Coen: We waren vast aan de crack, toen we dat zeiden.
Maar de film is toch één lange achtervolging met veel geweld... Joel Coen: Ja, het gaat over een man die geld vindt en afrekent met een gewelddadige wereld. Maar aan het slot krijgt dat hele achtervolgingsthema een andere insteek. Ethan Coen: De actie was geen probleem voor ons hoor. De locatie was wel lastig. We hebben geschoten in West-Texas en door het uitgestrekte en soms onbegaanbare land- schap was het logistiek gezien een nachtmerrie. Voor de mensen die er wonen is een half uurtje rijden voor een pakje sigaretten redelijk normaal. Maar wij waren met een hele crew en apparatuur. Veel interieurshots hebben we maar elders gedraaid.
De film speelt zich ook nog eens af in de jaren 80. Was dat scripttechnisch lastig? De personages konden niet even voor het gemak hun mobieltje pakken. Joel Coen: Vreemd genoeg zat er wel een mobieltje in het originele boek, waar we de film op gebaseerd hebben. Heel vreemd, zon anachronisme. Die hebben we dan ook geschrapt voor de film. Maar zo veel verschilt het landschap niet met twintig jaar geleden. Veranderingen gaan bijzonder langzaam in afgelegen gebieden. De autos die destijds in West- Texas rondreden, rijden er nu nog.
Nog moeite gehad met de casting? Jullie hebben niet George Clooney gebeld, die toch vaak in jullie films komt opdraven. Ethan Coen: Tommy Lee Jones was als eerste gecast. Hij speelt de sheriff. Daarna hebben we heel veel mensen opgetrommeld, maar niemand kwam in de buurt van Tommys kwaliteiten. We konden echt geen geschikte kandidaat vinden. Vooral de gewone man die het geld vindt in de film, was een probleem. Juist omdat we duizenden mensen in die rol zagen. We kozen Josh Brolin omdat hij zo goed is, maar ook alles wist van het werk van Cormac McCarthy (de schrijver van het boek). Andere acteurs begrepen het niet zo goed als hij. Joel Coen: George heeft totaal niet de gewone man-look. En dat weet hij zelf ook. Een goede acteur weet welke projecten hij niet moet kiezen.
Vanaf volgende week woensdag is de nieuwste film van de gebroeders Coen, True Grit, te zien in de Kinepolis-bioscopen.
11-02-2011 om 00:00
geschreven door Patje007
10-02-2011
Morgen deel 16 in de reeks interviews met wereldsterren: Drew Barrymore.
Drew Barrymore
10-02-2011 om 21:52
geschreven door Patje007
Meryl Streep wordt Margaret Thatcher
Meryl Streep (61) gaat de uitdaging aan om gestalte te geven aan één van de sterkste vrouwen uit de Britse politiek. De opnames voor de film 'The Iron Lady', waarin de Amerikaanse actrice in de huid kruipt van Margaret Thatcher, gingen op 31 januari van start in Londen.
'The Iron Lady' is een biografische prent over het leven van de voormalige eerste minister van Groot-Brittannië, Margaret Thatcher.
Abi Morgan tekende voor het scenario en de film wordt geregisseerd door Phyllida Lloyd. De film speelt zich af in 1982 en schetst 17 opeenvolgende dagen uit het leven na Thatcher, op het moment dat de Falklandoorlog op het punt stond uit te barsten.
'Ik probeer de rol te benaderen met evenveel vuur, enthousiasme en oog voor detail als de echte Thatcher. Hopelijk is mijn uithoudingsvermogen even goed ontwikkeld als het hare, aldus Streep.
De film verschijnt later dit jaar in de bioscoop.
10-02-2011 om 12:23
geschreven door Patje007
09-02-2011
Interview met Natalie Portman n.a.v. de release van No Strings Attached.
Dit wordt ongetwijfeld een topjaar voor de Amerikaanse actrice Natalie Portman. Vanaf vandaag is komedie No Strings attached, te zien in de Kinepolis-bioscopen, vanaf 2 maart 2011 is het de beurt aan Black Swan en medio 2011 mogen we nog een andere komedie Your Highness en de mythische actieprent Thor verwachten. En wie weet krijgt ook nog Hesher een kans in de zalen. Reden genoeg om Portman aan het woord te laten over haar nog prille carrière.
Het is intussen bijna zeker dat Portman de Oscar voor beste actrice zal wegkapen voor haar vertolking in het balletdrama Black Swan. Maar de bijna 30-jarige actrice heeft de afgelopen twee jaar ook nog bijzonder hard gewerkt. Niet minder dan vijf films waarin ze heeft meegespeeld, komen nog dit jaar in de zalen. Te beginnen met No strings attached, een komedie waar ze zowel acteert als uitvoerend producent is.
De kritieken zijn niet mals, en dat raakt Portman diep.
Natalie Portman: «Het is altijd een strijd. Elke keer als je een recensie leest, wordt je geest een beetje gebroken. Zelfs als het een goede is trouwens (lacht). Ik bedoel, je werkt zó hard en legt zoveel van jezelf in een rol, en dan stel je jezelf bloot aan de pers. En dan kan iemand je in één zin volledig neerhalen. Ik weet dat recensenten soms vijf films op een dag zien en tien recensies per week schrijven. Voor hen is dat normaal. Maar een actrice heeft wel maanden aan een film gewerkt.»
Toch kan ze alles ook relativeren. Natalie Portman: «Het is ook niet het einde van de wereld. Ik prijs me gelukkig dat ik dit kan doen. Het is geen slavenarbeid in een mijn (lacht). Toch vraagt het heel wat zelfkennis om het allemaal aan te kunnen.»
Vaak gaan recensies niet eens over haar acteerprestaties.
Natalie Portman: «Mensen hebben een beeld van je en schuwen hun mening niet. Zo van: O kijk, wat is ze toch dik geworden!. Zoiets zou je nooit tegen een vreemde zeggen, maar tegen een beroemdheid mag dat wel.»
Alles begint natuurlijk bij de kwaliteit van de film. Suffe films kan je vermijden, waarschuwde Nicole Kidman.
Natalie Portman en Ashton Kutcher in No Strings Attached
Natalie Portman: «Nicole vertelde me ooit dat ik altijd met interessante regisseurs moest proberen te werken. Ze zei: Je weet nooit op voorhand hoe goed een film zal zijn. Het is totaal onvoorspelbaar. Zelfs wanneer het scenario goed is, kunnen er dingen gebeuren die een slecht eindresultaat maken. Wanneer je met een interessante regisseur werkt, zal je gegarandeerd iets geleerd hebben.»
De beste tip die je ooit meekreeg? Natalie Portman: «Zeker wel. Een regisseur presenteert een film vanuit zijn standpunt. Het zal dus sowieso een interessante film zijn wanneer de regisseur dat ook is. Bij mijn debuut Leon, met Luc Besson als regisseur, zat ik meteen goed. Luc is fantastisch. Ik heb veel geluk gehad dat mijn eerste werkervaring met hem was(Portman was toen amper dertien jaar oud).
Wanneer je als kind bij een slecht filmproject betrokken raakt, kan je daardoor acteren beginnen te haten. Door onze samenwerking ging ik echter nog meer van het vak houden. Ik probeerde nog beter mijn best te doen. Het was een heuse leerschool. Ik stond tegenover niemand minder dan Jean Reno en Gary Oldman te spelen. Luc is een fantastische regisseur. Hij praat constant met zijn acteurs en plaatst hen in de situatie waar ze zich moeten bevinden door wat hij zegt. Hij creëerde een omgeving die mij als de kleine prinses op de set beschouwde. Het voelde meer als een spel aan dan als werk. Dat is erg belangrijk voor een kind. Het heeft voor een gunstige evolutie gezorgd. Die ervaring heeft me geholpen bij toekomstige projecten. Ik heb geleerd hoe ik plezier aan mijn werk kan beleven.»
09-02-2011 om 00:00
geschreven door Patje007
07-02-2011
Schitterend openingsweekend voor Rundskop.
Rundskop, de eerste langspeelfilm van regisseur Michaël R. Roskam, heeft in zijn openingsweekend 62.000 bezoekers naar de bioscoop gelokt. Enkel Loft kon na het openingsweekend betere cijfers voorleggen
Rundskop speelt zich af in het milieu van de Limburgse veeteelt. De jonge vet- mester Jacky Vanmarsenille (Matthias Schoenaerts) wordt door een malafide veearts gevraagd om een deal te sluiten met een beruchte West-Vlaamse vlees- boer. De moord op een federale politieagent en een onverwachte confrontatie met een mysterieus geheim uit Vanmarsenilles verleden zetten een reeks gebeurtenissen in gang met verregaande gevolgen.
De film kreeg grote aandacht in de Vlaamse en Franstalige media en dat werpt vruchten af. "Ik ben enorm opgetogen over de grote toeloop die, eerlijk gezegd, enigszins buiten onze verwachtingen ligt", aldus producent Bart Van Langendock.
De film doet beter dan andere recente Vlaamse films als De Zaak Alzheimer (49.400 bezoekers), De Helaasheid der Dingen (40.000 bezoekers) en Frits & Freddy (57.400 bezoekers).
Volgende week komt de film ook in Wallonië in de zalen. Op 13 februari wordt "Rundskop" op het Filmfestival van Berlijn voorgesteld. Het is meer dan tien jaar geleden dat een Vlaamse film officieel werd geselecteerd voor de Berlinale.
07-02-2011 om 00:00
geschreven door Patje007
Deel 2 van het interview met Matthias Schoenaerts n.a.v. de release van Rundskop.
Boenk erop is Rundskop van de naar het Brusselse uitgeweken Truienaar Michaël R. Roskam. Het is een barok, landelijk misdaaddrama geworden over de gefnuikte liefde en de genadeloosheid van het lot. De tragische figuren zijn Amerikanen, Russen noch Sicilianen maar Limburgse vetmesters, West-Vlaamse vleesbaronnen, malafide veeartsen en Waalse femmes fatales. Vooral de vertolking van Matthias Schoenaerts snoert de adem af.
Matthias Schoenaerts is een echte cinema-acteur. Hij heeft een magnetiserende présence en kan een rijk, intens innerlijk leven zichtbaar maken. Zo hoort u het eens van een ander, meer bepaald van Alex Stockman, die Schoenaerts de hoofdrol gaf in Pulsar, dewelke sinds 19 januari 2011 te zien is in de Kinepolis-bioscopen. Eerder blonk de 33-jarige acteur uit in Meisje, Any Way the Wind Blows, Linker- oever, Loft, My Queen Karo en de tv-serie De smaak van de Keyser. Een erg mooi lijstje, maar in dit interview gaat het vooral overRundskop. Zijn vertolking van de Limburgse vetmester Jacky Vanmarsenille is sensationeel. Schoenaerts stunt als menselijk rund.
Zullen we meteen een misverstand rechtzetten? Rundskop gaat meer over de hormonen in de mens dan de hormonen in ons rundvlees. Matthias Schoenaerts: Het verhaal speelt zich af in het universum van de hormonen- maffia maar het gaat duidelijk over de chemie die een mens maakt tot wie hij is. Over hormonen en gevoelens die ons alle kanten opsturen.
Was de fysieke transformatie belangrijker dan kennis van de psychologie van het personage? Matthias Schoenaerts: Tijdens het zoeken naar het personage ontsnap je nooit helemaal aan psychologie, maar ik probeerde wel daar zo veel mogelijk van weg te blijven. Bij Jacky past een dierlijk instinct. Hij reflecteert weinig over de dingen, hij baadt niet in zelfmedelijden, hij draagt zijn lot heel moedig. Daarom wou ik naar een dierlijke staat van zijn toegroeien. De fysieke voorbereiding was daarbij een enorme hulp. Die dierlijkheid zit sowieso in de mensen. Aan de basis zijn we dieren. Maar tot op zekere hoogte beheersen we die dierlijkheid. Van die zelfbeheersing wou ik af. Jacky probeert zich ook wel te beheersen maar hij verliest het gevecht tegen de chemie in zijn lijf, daar waar de meeste mensen het gevecht winnen.
Het is wel een beetje dubbel: als acteur probeer je bewust je zelfbeheersing te verliezen. Die zelfmanipulatie hoort nu eenmaal bij spelen. Maar je moet wel meester blijven van wat je doet. Je moet kunnen bijsturen. Een ongeleid projectiel kan op een set niets doen.
Je mag het een experiment noemen. Ik heb veel dingen ontdekt over mezelf, als mens en als speler. Ik had een beeld voor ogen en dat beeld vergde de constructie van een lichaam. Dus ben ik beginnen te bouwen.
De fameuze extra 27 kilo spiermassa die u kweekte. Hoe doe je dat en waarom? Matthias Schoenaerts: Dat lukt door niet na te denken en te doen wat moet gebeuren. Ik geloof Jerzy Grotowski, die zegt dat een fysieke toestand een bepaalde emotionaliteit in de hand werkt. Niet van binnen naar buiten werken zoals Constantin Stanislawski voorstelt, maar van buiten naar binnen. Vertrekken van een fysieke toestand om te komen tot een staat van zijn en een staat van denken. Zo heb ik het ook ervaren dankzij die doorgedreven fysieke voorbereiding. De verandering was er sneller dan ik dacht. Mijn moeder zag het nog voor ik het zelf doorhad.
Een kostuum hang je s avonds in de kast en je bent weer de oude. Extra spier- massa laat zich niet afwerpen na een zware opnamedag. Matthias Schoenaerts: Zo is dat. Ik ben heel diep gegaan. Na Pulsar heb ik niets meer aangenomen. Ik heb een volledig jaar naar Rundskop toegeleefd. Ik voelde dat ik die radicaliteit nodig had. Ik was op een punt gekomen waarop ik alles professioneel en artistiek in twijfel trok. Ik had behoefte om een soort manifest voor mezelf op te maken. Waar sta ik nu eigenlijk voor? Wat ben ik aan het doen? Dat manifest moest ik niet neer- schrijven maar spelen. Doen.
Wat als die ontzagwekkende overgave een maat voor niets blijkt omdat anderen hun werk niet goed doen? Matthias Schoenaerts: Dat is de kwetsbaarheid van een filmacteur. Je weet nooit wat het wordt. Elke film berust op een broos evenwicht. Maar ik had er vertrouwen in. Ik had al in een kortfilm van Michaël R. Roskam gespeeld en voelde onmiddellijk zijn talent voor cinema. Rundskop is geen tv-film maar cinema pur sang! Toen Michaël me over het project vertelde, voelde ik dat het iets uitzonderlijks kon worden. Je kunt onmogelijk om de grote, existentiële dimensie heen. Dat vraagt iets extreems.
Michaël heeft onmiddellijk aan mij gedacht. Op basis van het scenario lijkt het personage nochtans niets voor mij. Alleen al fysiek: ik ben vrij lang en slank. Dat hij niettemin aan mij dacht, getuigt van veel liefde. Michaël bewees meteen ook dat hij anders durft denken en wéét wat een acteur is. Op dat gebied schieten we in Vlaanderen vaak tekort. Casting directors en regisseurs bieden altijd rollen aan in het verlengde van wat je eerder deed. Ze willen typecasten en denken dat ik ben zoals het personage dat ik speel. Maar dat is niet zo. Ik ben een speler.
Rundskop zag ik als een geschenk. Ik moest daar iets tegenover stellen. Ik moest die liefde teruggeven. Ik ben zielsgelukkig met wat Michaël ervan gemaakt heeft.
Cast van Rundskop tijdens de persvoorstelling in Metropolis
Uw Jacky wil baas zijn over de natuur, grijpt naar elke middel om de runderen zo snel mogelijk dik te krijgen. Maar over zijn eigen leven heeft hij nauwelijks macht. Hij is een speelbal van het lot. Ervaart u het leven ook zo? Matthias Schoenaerts: Het leven zit vol onverwachte onoverkomelijkheden. De ene kan daar goed mee om, de andere is daar het slachtoffer van. Wel geloof ik in de mogelijk- heid om het lot wat naar je hand te zetten. Maar je bent niet verantwoordelijk voor wat op je pad komt, en dat kan wél een enorme impact hebben op je wezen en je denken. Dat de film niet oordeelt over de personages, vind ik een grote kracht. Niemand is goed of slecht. Dat past bij wat ik geloof: de mens is veel dingen tegelijk.
U draaide zelf het filmpje van uw personage in Pulsar. Hebt u eigenlijk genoeg aan acteren? Matthias Schoenaerts: Er zijn veel verhalen die nog verteld mogen en moeten worden. Ik wil vertellen. Acteren is ook vertellen maar ik voel wel de behoefte om dingen te maken: om te schrijven. Alleen besef ik de moeilijkheidsgraad en wil ik mezelf niet overschatten. Ik heb al een paar dingen geschreven maar ik laat ze rijpen. Dat heb ik ondertussen wel achter- haald: dingen hebben tijd nodig. Waarom hebben dingen tijd nodig? Veel tijd wil zeggen veel aandacht. Aandacht is liefde. Reflectie op reflectie op reflectie staat toe de dingen uit te puren, tot de kern te komen.
Maar vaak ontbreekt de tijd, zeker in België. Je kunt moeilijk leven van cinema. Je kunt niet voor elke film een jaar uittrekken. Dat zou een financiële catastrofe zijn. Die dwingende economische realiteit laat zich niet ontkennen. Maar dat neemt niet weg dat je altijd en overal kwaliteit moet voor ogen houden. De schoonheid hoog in het vaandel voeren. Ze verdedigen, ze proberen te creëren, ze proberen te delen. Om uiteindelijk alles weer los te laten. Want uiteindelijk is het ook maar film, maar theater. Het is wat het is. Het is iets, maar ook niet meer dan dat.
