Morgen mogen jullie op deze filmsite, naar aanleiding van de release van de nieuwste film van de gebroeders Coen, True Grit, een interview verwachten met Jeff Bridges.
Groetjes,
13-02-2011 om 15:36
geschreven door Patje007
12-02-2011
Anthony Hopkins stopt pas bij geheugenverlies.
De inmiddels 73-jarige Anthony Hopkins is nog van plan tot zijn 93ste door te acteren, als hij dan zijn tanden en geheugen nog heeft. Dat vertelde de acteur uit films als The Silence of the Lambs Legends of the Fall recent in een interview.
Wanneer de acteur uit Wales geconfronteerd wordt met het feit dat hij al bijna in honderd films en tv-series heeft gespeeld, reageert Hopkins verbaasd. Ik heb geen idee wat ik allemaal gedaan heb, zegt hij bescheiden.
Dat Hopkins niet stil staat bij het aantal films waar hij een rol in speelt, draagt bij aan het feit dat hij voorlopig nog niet denkt aan stoppen: Zo lang mijn agent rollen voor me kan regelen en regisseurs me willen hebben, blijf ik doorgaan. Ik geniet er nog van. Het houdt me actief en houdt me van de straat. Maar als ze me niet willen is het ook prima, dan stop ik.
Aan de populariteit van Hopkins onder publiek en filmmakers lijkt echter voorlopig geen einde te komen. De kans is dan ook aanwezig dat hij op zn 93ste nog op het witte doek te zien is: Ik hoop dat ik dan nog acteer. Ik zou alleen stoppen als ik geen tanden meer heb of mijn geheugen me in de steek laat.
Anthony Hopkins is vanaf 9 maart 2011 te zien in de film 'The Rite'.
12-02-2011 om 16:58
geschreven door Patje007
11-02-2011
Dossier wereldsterren: deel 16: interview met Drew Barrymore.
De ster van Drew Barrymore is nog steeds rijzende. Niet gek voor een meisje dat op haar 9 jaar voor het eerst dronken was, op haar tiende stoned en op haar twaalfde coke snoof en dat allemaal vertelde in een autobiografie die ze op haar dertiende schreef. Sindsdien heeft Drew zich aardig teruggevonden.
Wie je ook spreekt, iedereen zegt dat je zo positief bent. Hoe kom dat?
Drew Barrymore: Ik wil gewoon mijn tijd niet verdoen hier op aarde, maar geloof me: ik heb per dag wel een paar keer een emotionele instorting. Dat ik zo vrolijk ingesteld ben, komt omdat ik gewoon hou van de mensen om me heen, de humor die er rond een film- productie hangt en omdat ik van mijn werk hou. Ik heb die jubelende gevoelens nooit binnen kunnen houden. Ik ben gewoon een kwijlende labrador-pup. Mijn werk beschouw ik als een middel om die liefde en bewondering, ja, zelfs adoratie voor het leven vorm te geven. Mijn filosofie is simpel, maar blijkbaar niet voor iedereen te volgen: blijf niet hangen in negativiteit, maak van alles een leerervaring, tegenslag maakt je sterker, gezonder en slimmer, in elke situatie; werk, liefde, familie, jezelf.
Denk je dat het besmettelijk is, want ik geloof dat ik iets voel gloeien van binnen? Drew Barrymore: Deze levensles is gratis en ik hoop dat-ie besmettelijk is, want ik weet uit ervaring dat iedereen enorm veel kansen heeft op een buitengewoon leven en dat je daarin ook nog erg gelukkig kunt zijn. .
Wat is er voor nodig om het zo te maken als jij doet in Hollywood?
Drew Barrymore: Afgezien van talent? Hou je hoofd op je lijf geschroefd, omring je- zelf met betrouwbare, positieve mensen en geef achterdocht geen kans. .
Justin Long en Drew Barrymore in Going the Distance
Je hebt moeilijke tijden gehad als losgeslagen tiener in Hollywood. Heb je daar veel last van gehad? Drew Barrymore: Ik word nu met veel respect behandeld. Dat is wel eens anders geweest, maar de mensen zijn over het algemeen toch aardig tegen me en hebben me altijd kansen gegeven. Dat ik de weg ooit flink kwijt was, hebben ze me nooit nage- dragen. Ook nu ik als producer veel filmprojecten op poten zet, ervaar ik geen tegen- werking van mijn jeugd of mijn vrouwzijn. .
Heb je ooit enge buren gehad, zoals in de film Duplex(2003)?
Drew Barrymore: Ik wou dat ik een fantastisch verhaal voor je had, maar ik heb alleen een bovenbuurvrouw gehad die een hekel had aan kinderen, en dus ook aan mij. Ik heb wel een huis gekocht in Los Angeles waardoor ik veel met mijn buren te maken heb. .
Buren? Je hebt toch geld genoeg voor een huis zonder buren?
Drew Barrymore: Dan zou ik de huizen om me heen moeten opkopen. Ik leef in de heuvels en daar kruipen de mensen tegen elkaar aan. Als je geen buren wilt, moet je ergens een boerderij kopen. Niks voor mij.
Volgende week, filmfreaks, kunnen jullie in het kader van de reeks interviews met wereldsterren op deze filmblog een interview lezen met Harrison Ford, waarin hij terugblikt op zijn Indiana Jones-personage.
11-02-2011 om 17:27
geschreven door Patje007
Filmtip op TV: No Country for old men.
2BE - Zaterdag 12 februari 2011-23u55
Morgenavond zendt 2BE No Country for old men uit, een film van de gebroeders Joel en Ethan Coen, dewelke in 2008 goed was voor 4 Oscars.
Plot: Llewelyn Moss(rol van Josh Brolin) stuit tijdens de jacht op een gruwelijk moordtoneel. Zijn leven verandert voorgoed wanneer hij besluit de 2,5 miljoen dollar die hij vindt, mee te nemen. Hij gaat nog wel bij zijn jonge vrouw langs, maar hij weet dat hij het op een lopen zal moeten zetten omdat er allerlei types achter hem aan zullen komen, onder wie sheriff Bell(rol van Tommy Lee Jones), die hem probeert te beschermen, en ene Chigurh(oscarwinnende rol van Javier Bardem), wiens motieven niemand bekend zijn.
Een interview met de gebroeders Coen waarin ze tekst en uitleg geven over de film:
Jullie hebben eens gezegd dat No Country for Old Men voor jullie het meest weg heeft van een actiefilm. Ethan Coen: We waren vast aan de crack, toen we dat zeiden.
Maar de film is toch één lange achtervolging met veel geweld... Joel Coen: Ja, het gaat over een man die geld vindt en afrekent met een gewelddadige wereld. Maar aan het slot krijgt dat hele achtervolgingsthema een andere insteek. Ethan Coen: De actie was geen probleem voor ons hoor. De locatie was wel lastig. We hebben geschoten in West-Texas en door het uitgestrekte en soms onbegaanbare land- schap was het logistiek gezien een nachtmerrie. Voor de mensen die er wonen is een half uurtje rijden voor een pakje sigaretten redelijk normaal. Maar wij waren met een hele crew en apparatuur. Veel interieurshots hebben we maar elders gedraaid.
De film speelt zich ook nog eens af in de jaren 80. Was dat scripttechnisch lastig? De personages konden niet even voor het gemak hun mobieltje pakken. Joel Coen: Vreemd genoeg zat er wel een mobieltje in het originele boek, waar we de film op gebaseerd hebben. Heel vreemd, zon anachronisme. Die hebben we dan ook geschrapt voor de film. Maar zo veel verschilt het landschap niet met twintig jaar geleden. Veranderingen gaan bijzonder langzaam in afgelegen gebieden. De autos die destijds in West- Texas rondreden, rijden er nu nog.
Nog moeite gehad met de casting? Jullie hebben niet George Clooney gebeld, die toch vaak in jullie films komt opdraven. Ethan Coen: Tommy Lee Jones was als eerste gecast. Hij speelt de sheriff. Daarna hebben we heel veel mensen opgetrommeld, maar niemand kwam in de buurt van Tommys kwaliteiten. We konden echt geen geschikte kandidaat vinden. Vooral de gewone man die het geld vindt in de film, was een probleem. Juist omdat we duizenden mensen in die rol zagen. We kozen Josh Brolin omdat hij zo goed is, maar ook alles wist van het werk van Cormac McCarthy (de schrijver van het boek). Andere acteurs begrepen het niet zo goed als hij. Joel Coen: George heeft totaal niet de gewone man-look. En dat weet hij zelf ook. Een goede acteur weet welke projecten hij niet moet kiezen.
Vanaf volgende week woensdag is de nieuwste film van de gebroeders Coen, True Grit, te zien in de Kinepolis-bioscopen.
11-02-2011 om 00:00
geschreven door Patje007
10-02-2011
Morgen deel 16 in de reeks interviews met wereldsterren: Drew Barrymore.
Drew Barrymore
10-02-2011 om 21:52
geschreven door Patje007
Meryl Streep wordt Margaret Thatcher
Meryl Streep (61) gaat de uitdaging aan om gestalte te geven aan één van de sterkste vrouwen uit de Britse politiek. De opnames voor de film 'The Iron Lady', waarin de Amerikaanse actrice in de huid kruipt van Margaret Thatcher, gingen op 31 januari van start in Londen.
'The Iron Lady' is een biografische prent over het leven van de voormalige eerste minister van Groot-Brittannië, Margaret Thatcher.
Abi Morgan tekende voor het scenario en de film wordt geregisseerd door Phyllida Lloyd. De film speelt zich af in 1982 en schetst 17 opeenvolgende dagen uit het leven na Thatcher, op het moment dat de Falklandoorlog op het punt stond uit te barsten.
'Ik probeer de rol te benaderen met evenveel vuur, enthousiasme en oog voor detail als de echte Thatcher. Hopelijk is mijn uithoudingsvermogen even goed ontwikkeld als het hare, aldus Streep.
De film verschijnt later dit jaar in de bioscoop.
10-02-2011 om 12:23
geschreven door Patje007
09-02-2011
Interview met Natalie Portman n.a.v. de release van No Strings Attached.
Dit wordt ongetwijfeld een topjaar voor de Amerikaanse actrice Natalie Portman. Vanaf vandaag is komedie No Strings attached, te zien in de Kinepolis-bioscopen, vanaf 2 maart 2011 is het de beurt aan Black Swan en medio 2011 mogen we nog een andere komedie Your Highness en de mythische actieprent Thor verwachten. En wie weet krijgt ook nog Hesher een kans in de zalen. Reden genoeg om Portman aan het woord te laten over haar nog prille carrière.
Het is intussen bijna zeker dat Portman de Oscar voor beste actrice zal wegkapen voor haar vertolking in het balletdrama Black Swan. Maar de bijna 30-jarige actrice heeft de afgelopen twee jaar ook nog bijzonder hard gewerkt. Niet minder dan vijf films waarin ze heeft meegespeeld, komen nog dit jaar in de zalen. Te beginnen met No strings attached, een komedie waar ze zowel acteert als uitvoerend producent is.
De kritieken zijn niet mals, en dat raakt Portman diep.
Natalie Portman: «Het is altijd een strijd. Elke keer als je een recensie leest, wordt je geest een beetje gebroken. Zelfs als het een goede is trouwens (lacht). Ik bedoel, je werkt zó hard en legt zoveel van jezelf in een rol, en dan stel je jezelf bloot aan de pers. En dan kan iemand je in één zin volledig neerhalen. Ik weet dat recensenten soms vijf films op een dag zien en tien recensies per week schrijven. Voor hen is dat normaal. Maar een actrice heeft wel maanden aan een film gewerkt.»
Toch kan ze alles ook relativeren. Natalie Portman: «Het is ook niet het einde van de wereld. Ik prijs me gelukkig dat ik dit kan doen. Het is geen slavenarbeid in een mijn (lacht). Toch vraagt het heel wat zelfkennis om het allemaal aan te kunnen.»
Vaak gaan recensies niet eens over haar acteerprestaties.
Natalie Portman: «Mensen hebben een beeld van je en schuwen hun mening niet. Zo van: O kijk, wat is ze toch dik geworden!. Zoiets zou je nooit tegen een vreemde zeggen, maar tegen een beroemdheid mag dat wel.»
Alles begint natuurlijk bij de kwaliteit van de film. Suffe films kan je vermijden, waarschuwde Nicole Kidman.
Natalie Portman en Ashton Kutcher in No Strings Attached
Natalie Portman: «Nicole vertelde me ooit dat ik altijd met interessante regisseurs moest proberen te werken. Ze zei: Je weet nooit op voorhand hoe goed een film zal zijn. Het is totaal onvoorspelbaar. Zelfs wanneer het scenario goed is, kunnen er dingen gebeuren die een slecht eindresultaat maken. Wanneer je met een interessante regisseur werkt, zal je gegarandeerd iets geleerd hebben.»
De beste tip die je ooit meekreeg? Natalie Portman: «Zeker wel. Een regisseur presenteert een film vanuit zijn standpunt. Het zal dus sowieso een interessante film zijn wanneer de regisseur dat ook is. Bij mijn debuut Leon, met Luc Besson als regisseur, zat ik meteen goed. Luc is fantastisch. Ik heb veel geluk gehad dat mijn eerste werkervaring met hem was(Portman was toen amper dertien jaar oud).
Wanneer je als kind bij een slecht filmproject betrokken raakt, kan je daardoor acteren beginnen te haten. Door onze samenwerking ging ik echter nog meer van het vak houden. Ik probeerde nog beter mijn best te doen. Het was een heuse leerschool. Ik stond tegenover niemand minder dan Jean Reno en Gary Oldman te spelen. Luc is een fantastische regisseur. Hij praat constant met zijn acteurs en plaatst hen in de situatie waar ze zich moeten bevinden door wat hij zegt. Hij creëerde een omgeving die mij als de kleine prinses op de set beschouwde. Het voelde meer als een spel aan dan als werk. Dat is erg belangrijk voor een kind. Het heeft voor een gunstige evolutie gezorgd. Die ervaring heeft me geholpen bij toekomstige projecten. Ik heb geleerd hoe ik plezier aan mijn werk kan beleven.»
09-02-2011 om 00:00
geschreven door Patje007
07-02-2011
Schitterend openingsweekend voor Rundskop.
Rundskop, de eerste langspeelfilm van regisseur Michaël R. Roskam, heeft in zijn openingsweekend 62.000 bezoekers naar de bioscoop gelokt. Enkel Loft kon na het openingsweekend betere cijfers voorleggen
Rundskop speelt zich af in het milieu van de Limburgse veeteelt. De jonge vet- mester Jacky Vanmarsenille (Matthias Schoenaerts) wordt door een malafide veearts gevraagd om een deal te sluiten met een beruchte West-Vlaamse vlees- boer. De moord op een federale politieagent en een onverwachte confrontatie met een mysterieus geheim uit Vanmarsenilles verleden zetten een reeks gebeurtenissen in gang met verregaande gevolgen.
De film kreeg grote aandacht in de Vlaamse en Franstalige media en dat werpt vruchten af. "Ik ben enorm opgetogen over de grote toeloop die, eerlijk gezegd, enigszins buiten onze verwachtingen ligt", aldus producent Bart Van Langendock.
De film doet beter dan andere recente Vlaamse films als De Zaak Alzheimer (49.400 bezoekers), De Helaasheid der Dingen (40.000 bezoekers) en Frits & Freddy (57.400 bezoekers).
Volgende week komt de film ook in Wallonië in de zalen. Op 13 februari wordt "Rundskop" op het Filmfestival van Berlijn voorgesteld. Het is meer dan tien jaar geleden dat een Vlaamse film officieel werd geselecteerd voor de Berlinale.
07-02-2011 om 00:00
geschreven door Patje007
Deel 2 van het interview met Matthias Schoenaerts n.a.v. de release van Rundskop.
Boenk erop is Rundskop van de naar het Brusselse uitgeweken Truienaar Michaël R. Roskam. Het is een barok, landelijk misdaaddrama geworden over de gefnuikte liefde en de genadeloosheid van het lot. De tragische figuren zijn Amerikanen, Russen noch Sicilianen maar Limburgse vetmesters, West-Vlaamse vleesbaronnen, malafide veeartsen en Waalse femmes fatales. Vooral de vertolking van Matthias Schoenaerts snoert de adem af.
Matthias Schoenaerts is een echte cinema-acteur. Hij heeft een magnetiserende présence en kan een rijk, intens innerlijk leven zichtbaar maken. Zo hoort u het eens van een ander, meer bepaald van Alex Stockman, die Schoenaerts de hoofdrol gaf in Pulsar, dewelke sinds 19 januari 2011 te zien is in de Kinepolis-bioscopen. Eerder blonk de 33-jarige acteur uit in Meisje, Any Way the Wind Blows, Linker- oever, Loft, My Queen Karo en de tv-serie De smaak van de Keyser. Een erg mooi lijstje, maar in dit interview gaat het vooral overRundskop. Zijn vertolking van de Limburgse vetmester Jacky Vanmarsenille is sensationeel. Schoenaerts stunt als menselijk rund.
Zullen we meteen een misverstand rechtzetten? Rundskop gaat meer over de hormonen in de mens dan de hormonen in ons rundvlees. Matthias Schoenaerts: Het verhaal speelt zich af in het universum van de hormonen- maffia maar het gaat duidelijk over de chemie die een mens maakt tot wie hij is. Over hormonen en gevoelens die ons alle kanten opsturen.
Was de fysieke transformatie belangrijker dan kennis van de psychologie van het personage? Matthias Schoenaerts: Tijdens het zoeken naar het personage ontsnap je nooit helemaal aan psychologie, maar ik probeerde wel daar zo veel mogelijk van weg te blijven. Bij Jacky past een dierlijk instinct. Hij reflecteert weinig over de dingen, hij baadt niet in zelfmedelijden, hij draagt zijn lot heel moedig. Daarom wou ik naar een dierlijke staat van zijn toegroeien. De fysieke voorbereiding was daarbij een enorme hulp. Die dierlijkheid zit sowieso in de mensen. Aan de basis zijn we dieren. Maar tot op zekere hoogte beheersen we die dierlijkheid. Van die zelfbeheersing wou ik af. Jacky probeert zich ook wel te beheersen maar hij verliest het gevecht tegen de chemie in zijn lijf, daar waar de meeste mensen het gevecht winnen.
Het is wel een beetje dubbel: als acteur probeer je bewust je zelfbeheersing te verliezen. Die zelfmanipulatie hoort nu eenmaal bij spelen. Maar je moet wel meester blijven van wat je doet. Je moet kunnen bijsturen. Een ongeleid projectiel kan op een set niets doen.
Je mag het een experiment noemen. Ik heb veel dingen ontdekt over mezelf, als mens en als speler. Ik had een beeld voor ogen en dat beeld vergde de constructie van een lichaam. Dus ben ik beginnen te bouwen.
De fameuze extra 27 kilo spiermassa die u kweekte. Hoe doe je dat en waarom? Matthias Schoenaerts: Dat lukt door niet na te denken en te doen wat moet gebeuren. Ik geloof Jerzy Grotowski, die zegt dat een fysieke toestand een bepaalde emotionaliteit in de hand werkt. Niet van binnen naar buiten werken zoals Constantin Stanislawski voorstelt, maar van buiten naar binnen. Vertrekken van een fysieke toestand om te komen tot een staat van zijn en een staat van denken. Zo heb ik het ook ervaren dankzij die doorgedreven fysieke voorbereiding. De verandering was er sneller dan ik dacht. Mijn moeder zag het nog voor ik het zelf doorhad.
Een kostuum hang je s avonds in de kast en je bent weer de oude. Extra spier- massa laat zich niet afwerpen na een zware opnamedag. Matthias Schoenaerts: Zo is dat. Ik ben heel diep gegaan. Na Pulsar heb ik niets meer aangenomen. Ik heb een volledig jaar naar Rundskop toegeleefd. Ik voelde dat ik die radicaliteit nodig had. Ik was op een punt gekomen waarop ik alles professioneel en artistiek in twijfel trok. Ik had behoefte om een soort manifest voor mezelf op te maken. Waar sta ik nu eigenlijk voor? Wat ben ik aan het doen? Dat manifest moest ik niet neer- schrijven maar spelen. Doen.
Wat als die ontzagwekkende overgave een maat voor niets blijkt omdat anderen hun werk niet goed doen? Matthias Schoenaerts: Dat is de kwetsbaarheid van een filmacteur. Je weet nooit wat het wordt. Elke film berust op een broos evenwicht. Maar ik had er vertrouwen in. Ik had al in een kortfilm van Michaël R. Roskam gespeeld en voelde onmiddellijk zijn talent voor cinema. Rundskop is geen tv-film maar cinema pur sang! Toen Michaël me over het project vertelde, voelde ik dat het iets uitzonderlijks kon worden. Je kunt onmogelijk om de grote, existentiële dimensie heen. Dat vraagt iets extreems.
Michaël heeft onmiddellijk aan mij gedacht. Op basis van het scenario lijkt het personage nochtans niets voor mij. Alleen al fysiek: ik ben vrij lang en slank. Dat hij niettemin aan mij dacht, getuigt van veel liefde. Michaël bewees meteen ook dat hij anders durft denken en wéét wat een acteur is. Op dat gebied schieten we in Vlaanderen vaak tekort. Casting directors en regisseurs bieden altijd rollen aan in het verlengde van wat je eerder deed. Ze willen typecasten en denken dat ik ben zoals het personage dat ik speel. Maar dat is niet zo. Ik ben een speler.
Rundskop zag ik als een geschenk. Ik moest daar iets tegenover stellen. Ik moest die liefde teruggeven. Ik ben zielsgelukkig met wat Michaël ervan gemaakt heeft.
Cast van Rundskop tijdens de persvoorstelling in Metropolis
Uw Jacky wil baas zijn over de natuur, grijpt naar elke middel om de runderen zo snel mogelijk dik te krijgen. Maar over zijn eigen leven heeft hij nauwelijks macht. Hij is een speelbal van het lot. Ervaart u het leven ook zo? Matthias Schoenaerts: Het leven zit vol onverwachte onoverkomelijkheden. De ene kan daar goed mee om, de andere is daar het slachtoffer van. Wel geloof ik in de mogelijk- heid om het lot wat naar je hand te zetten. Maar je bent niet verantwoordelijk voor wat op je pad komt, en dat kan wél een enorme impact hebben op je wezen en je denken. Dat de film niet oordeelt over de personages, vind ik een grote kracht. Niemand is goed of slecht. Dat past bij wat ik geloof: de mens is veel dingen tegelijk.
U draaide zelf het filmpje van uw personage in Pulsar. Hebt u eigenlijk genoeg aan acteren? Matthias Schoenaerts: Er zijn veel verhalen die nog verteld mogen en moeten worden. Ik wil vertellen. Acteren is ook vertellen maar ik voel wel de behoefte om dingen te maken: om te schrijven. Alleen besef ik de moeilijkheidsgraad en wil ik mezelf niet overschatten. Ik heb al een paar dingen geschreven maar ik laat ze rijpen. Dat heb ik ondertussen wel achter- haald: dingen hebben tijd nodig. Waarom hebben dingen tijd nodig? Veel tijd wil zeggen veel aandacht. Aandacht is liefde. Reflectie op reflectie op reflectie staat toe de dingen uit te puren, tot de kern te komen.
Maar vaak ontbreekt de tijd, zeker in België. Je kunt moeilijk leven van cinema. Je kunt niet voor elke film een jaar uittrekken. Dat zou een financiële catastrofe zijn. Die dwingende economische realiteit laat zich niet ontkennen. Maar dat neemt niet weg dat je altijd en overal kwaliteit moet voor ogen houden. De schoonheid hoog in het vaandel voeren. Ze verdedigen, ze proberen te creëren, ze proberen te delen. Om uiteindelijk alles weer los te laten. Want uiteindelijk is het ook maar film, maar theater. Het is wat het is. Het is iets, maar ook niet meer dan dat.
07-02-2011 om 00:00
geschreven door Patje007
06-02-2011
Filmaffiche 'No Strings Attached'.
No Strings Attached speelt vanaf 9 februari 2011 in de Kinepolis- bioscopen.
Plot: Een jonge vrouw (Natalie Portman) en man (Ashton Kutcher) proberen hun relatie strikt fysiek te houden maar al snel merken ze dat dit niet zo makkelijk is...
Amerikaanse scenaristenbond bekroont 'Inception' en 'The social network'.
De films 'Inception' en 'The social network' werden zaterdagavond in Los Angeles door de Writers Guild of America (WGA) onderscheiden met respectievelijk een prijs voor het beste originele scenario en het beste bewerkt scenario. De awards kondigen vaak een overwinning aan op de Oscars die over drie weken, op 27 februari, worden uitgereikt.
'Inception', geschreven en geregisseerd door Christopher Nolan, is een psychologische thriller waarin Leonardo DiCaprio wegzinkt in het onderbewustzijn van personen om daar informatie te ontfutselen of herinneringen te implanteren. Het scenario van de film werd door de Amerikaanse vakbond van scenarioschrijvers verkozen boven 'Black Swan', 'The Fighter', 'The Kids Are All Right' en 'Please Give'.
Scène uit Inception
Aaron Sorkin, scenarist van 'The social network', werd onderscheiden voor het beste bewerkt scenario. Het scenario won van '127 Hours', 'I love you Phillip Morris', 'The Town' en 'True Grit'. De film vertelt de controversiële geboorte en explosieve groei van de sociale netwerksite Facebook en is een bewerking van het boek 'The Accidental Billionaires: The Founding Of Facebook, A Tale of Sex, Money, Genius, and Betrayal' van de Amerikaanse schrijver Ben Mezrich.
Aaron Sorkin en David Fincher op de set van The Social Net- work
De prijzen van de diverse beroepsverenigingen van de Amerikaanse cinema zijn betrouwbare indicatoren in de race naar de waardevolle Oscarbeeldjes. Veel acteurs, regisseurs, producenten en scenaristen hebben als lid van de Academy of Motion Pictures Arts and Sciences immers stemrecht voor de awards.
06-02-2011 om 11:28
geschreven door Patje007
05-02-2011
Special Maria Schneider n.a.v. overlijden.
Donderdagochtend is, zoals jullie op deze filmblog al konden lezen, Maria Schneider op 58-jarige overleden, dit aan een slepende ziekte.
De carrière van Maria Schneider, dochter van de Franse acteur Daniel Gelin, werd gelanceerd dankzij haar hoofdrol in 'Last Tango in Paris'(1972), de schandaalklassieker van Bernardo Bertolucci over een Amerikaanse weduwnaar (Marlon Brando) die een hitsige seksrelatie begint met een jong Frans meisje (Maria Schneider). Schneider was amper 19 toen zij aan Brando werd gekoppeld voor Bertolucci's film over passie, seksspelletjes en eenzaamheid, gelardeerd met naaktscènes.Tegenspeler Brando was toen 48.
De schandaalfilm over anonieme seks werd in verschillende landen gebannen. Brando en Bertolucci werden voor hun prestaties genomineerd voor een Oscar, Schneider verwierf internationale faam.
Het succes van de film leverde haar de volgende jaren rollen op in enkele andere art-housefilms, waaronderProfessione: Reporter van Michelangelo Antonioni (naast Jack Nicholson), La Dérobade (met Miou-Miou) en Merry-Go-Round van Jacques Rivette (met Warhol-icoon Joe Dallesandro).
In haar glorieperiode speelde zij ook in een Nederlandse film, naast Monique van de Ven en Renée Soutendijk in Een Vrouw als Eva.
Getrouw aan haar 'Tango'-imago verzonk Schneider gaandeweg in een door drugs en alcohol geregeerd leventje. Drugsproblemen waren er onder meer de oorzaak van dat Schneider volkomen verrassend de set voor Bertolucci's epos Novecento verliet. Pas in 1992 deed zij op het witte doek weer van zich spreken, in de aids-film Les Nuits fauves van Cyrille Collard.
Over Last Tango in Paris had Maria Schneider het volgende te zeggen:
Maria Schneider «In 1972 was ik negentien, ik was nog maagd, en ik wist totaal niet waar ik aan begon. Achteraf gezien was het gewoon pervers van Bertolucci om mij die rol te geven en mij te koppelen aan de oude Brando.
»En de filmwereld leert niet bij, hè: Hollywood blíjft maar jonge meisjes aan oudere acteurs koppelen. Nooit eens andersom! Het ergste is dat ze totaal geen rekening houden met de impact van zulke gratuite scènes op de levens van die meisjes.»
Hoezo?
Maria Schneider «De seksscènes in 'Last Tango' hebben mij voorgoed gebrandmerkt; alsof ik met de pest was besmet. Mensen op straat scholden me zomaar uit, of ze sloegen me in het gezicht. De paparazzi volgden me overal, mijn familie keerde me de rug toe, vrienden lieten me vallen. In een poging om mijn herinneringen aan de film uit te wissen, ben ik drugs beginnen te nemen, en toen is mijn tocht door de hel pas écht begonnen.
»Ik heb het allemaal meegemaakt: zenuwinzinkingen, cold turkeys, onmenselijke pijn, psychiatrische instellingen, zelfs dwangbuizen. In de liefde ben ik nooit gelukkig geweest; ik heb trouwens lang gedacht dat ik lesbisch was. Als ik er achteraf op terugkijk heeft Bertolucci, een manipulatieve klootzak van het zuiverste water, me gewoon gebruikt. Ik heb het hem nooit vergeven. Eén goede raad aan jonge meisjes: ga nooit uit de kleren voor oudere mannen die beweren dat het 'voor de kunst' is.»
U heeft sindsdien toch nog in enkele mooie films meegespeeld? Maria Schneider «Ja, maar laten we eerlijk zijn: echt geweldige rollen zaten daar niet tussen. En nu is het te laat: ik ben oud, vermoeid, en mijn gezicht staat vol rimpels. Ik heb nochtans keihard gevochten voor mijn carrière. Ik wou zó graag laten zien dat ik niet alleen borsten en een kont heb, maar ook een ziel. Het is niet gelukt.»
De Italiaanse regisseur Bernardo Bertolucci heeft gereageerd op het overlijden van Maria Schneider. Hij wenste dat hij zich nog had kunnen excuseren bij de actrice voor de expliciete seksscènes in "Last tango in Paris".
"Haar dood komt te vroeg. Ik had haar graag nog een tedere omhelzing gegeven en gezegd dat ik nog steeds aan haar gehecht ben, zoals in het begin. En ik had me graag op zijn minst één keer geëxcuseerd."
"Maria beschuldigde me ervan dat ik haar van haar jeugd beroofd had en pas vandaag vraag ik me af of daar geen waarheid in zat. Ze was te jong om de impact van het onverwachte en brutale succes van de film te weerstaan."
05-02-2011 om 15:42
geschreven door Patje007
04-02-2011
Dossier wereldsterren: deel 15: Interview met Forest Whitaker.
Na zijn Oscar-winnende optreden als de grote griezel in The Last King of Scotland, is het een aangename verrassing als blijkt dat Forest Whitaker in het echt een vriendelijke man is met een opmerkelijk zachtere stem. Een interview met de acteur ten tijde van Street Kings, een schitterende thriller uit 2008 met naast hem nog Keanu Reeves en Hugh Laurie(House M.D.) in de hoofd- rollen.
Knijp je hem nu sinds je film Street Kings voor de politie? Forest Whitaker: Ik maak me niet bezorgd over aangehouden worden door de LAPD. We hebben hier in LA inderdaad een aantal schandalen gehad met betrekking tot corruptie bij de politie dus het is niet helemaal uit de duim gezogen maar ze zijn nu wel bezig de boel op te ruimen. Een vriendin van mij is een bloedspetterspecialist en ik kan soms echt niet luisteren naar de verhalen die zij te vertellen heeft.
Hoe zie jij jouw personage in Street Kings? Forest Whitaker: Mijn personage Jack heeft een heel duidelijk idee van wat goed en slecht is. Hij bouwt een eigen koninkrijkje op, creëert zijn eigen familie en vervolgens wil hij de macht niet meer kwijt die hij daardoor heeft gekregen. Daardoor wordt hij corrumpeerbaar en dat leidt tot zijn teloorgang. Maar volgens mij heeft hij wel een erecode, ik kan hem wel begrijpen. We willen en zouden ook allemaal vechten voor basisbehoeftes zoals voedsel of onderdak en zijn voortdurend in competitie met anderen. De balans slaat echter door als je iemand geweld aandoet alleen maar om je macht te behouden. In films zie je nooit de uitgestrektheid van Los Angeles. Het hele gebied van Santa Monica is bijna groter dan Israël. De meeste mensen praten over LA en zeggen dat de stad zus of zo is, terwijl ze alleen maar een bepaalde wijk kennen en dat zegt helemaal niets.
Wilde je als kind politieman worden of acteur? Forest Whitaker: Als kind dacht ik er nooit over om later acteur te worden. Ik ben inmiddels 49 en toen ik klein was waren er ook nauwelijks zwarte acteurs. Je had Sidney Poitier maar die leek op geen enkel persoon die ikkende. Daarna had je steeds een zwarte ster per keer, zoals Richard Pryor, en die waren allemaal weer heel anders. Als kind was ik dol op dieren dus ik wilde later dierenarts worden. Ik wilde het gedrag van dieren bestuderen. Wat ik nu eigenlijk ook doe, haha! Ik was ook bezig met football, maar uiteindelijk koos ik toch voor muziek en theater.
Is er een bepaalde omslag geweest in jouw carrière? Forest Whitaker: Er is geen specifiek punt geweest, maar toen ik de film Bird maakte, gingen mensen me meer zien als een kunstenaar, serieus artiest. Ik heb ook vijf jaar niet geacteerd om me te richten op regie en productie. Het was niet dat ik toen niet wilde acteren, maar dat ik mijn andere werk goed wilde doen. Voor The Last King of Scotland deed ik het ook even rustig aan.
Hugh Laurie en Forest Whitaker in Street Kings
Wat is de grootste uitdaging in jouw leven? Forest Whitaker: Het gevoel krijgen dat ik het succes heb verdiend, dat dit alles mij overkomt, want het is heel wat. Ik blijf aan mezelf werken, ik blijf spiritueel groeien. Ik ben opgegroeid in een klein dorpje en dan is het wel even wennen als je ergens naar toe gaat en jouw kind ineens naast Winnie Mandela zit. Mijn familie heeft bescheidenheid hoog in het vaandel staan dus ik beschouw het succes niet als vanzelfsprekend. Ik merk nu dat ik vaker vragen krijg over wat ik doe: waarom heb je voor deze film gekozen? Waarom maak je er zoveel per jaar? Maar ik ben begin jaren tachtig al begonnen met werken. Mensen proberen me nu meer te analyseren.
Forest Whitaker, Dennis Quaid en regisseur Pete Travis op de set van Vantage Point
Ben je veranderd sinds je zelf films regisseert? Forest Whitaker: Nu ben ik niet meer zo hard voor mezelf. I'm easier on myself omdat ik films heb geregisseerd en geproduceerd. Acteren is fantastisch maar regisseren is completer en daarom ook moeilijker. Als ik regisseer voel ik me overal verantwoordelijk voor. Of er nu sprake is van slecht camera- werk of een slechte acteur: ik voel me er schuldig over. Ook al is de acteur zelf slecht, was het de foute keuze van de regisseur om hem de job te geven.
Heb je James Ellroy ontmoet? Forest Whitaker: Ik heb Ellroy ontmoet maar ik had niet eens door dat hij het was. Er kwam een man naar me toe en feliciteerde me met de film en hoopte dat het een succes zou worden. Zodra hij weg was, vroeg ik: Wie was dat? Daar kan ik me nu nog voor tegen mijn kop slaan.
Forest Whitaker won de Oscar voor beste acteur(hoofdrol) voor zijn rol in The Last King of Scotland(2007)
Zo filmfreaks, dit was het dan voor wat het interview met Forest Whitaker betreft. Volgende week kunnen jullie in de reeks interview met wereld- sterren een interview lezen met Drew Barrymore, de actrice uit film zoals Scream, Charlie's Angels en Music and Lyrics.
04-02-2011 om 13:42
geschreven door Patje007
Filmaffiche 'True Grit'.
True Grit speelt vanaf 16 februari 2011 in de Kinepolis-bioscopen.
Regie: Joel & Ethan Coen Cast: Matt Damon, Jeff Bridges, Josh Brolin Genre: Drama Duur: 110 minuten
04-02-2011 om 00:00
geschreven door Patje007
Filmtip op TV: Valkyrie.
VT4-Zaterdag 5 februari 2011-21u20
Graaf Von Stauffenbergs echtgenote Nina wordt in Valkyrie gespeeld door Carice van Houten(34). Een gesprek met de Nederlandse actrice over hoe dat beviel.
Hoe raakte je opeens bij zo'n groot Amerikaans project betrokken? Carice Van Houten: Op een simpele, maar toch wel bijzondere manier. Ik heb begrepen dat Tom Cruise en Bryan Singer Zwartboek hadden gezien en toen be- dachten dat ze mij in de film wilden hebben. Het is niet echt des Hollywoods dat een beginneling geen auditie hoeft te doen. Ze belden me en vroegen meteen of ik beschikbaar was. De opnamen liepen toen al. Ik ben naar Berlijn gegaan en heb met iedereen kennisgemaakt. En ik heb nooit de indruk gehad dat ik me nog moest bewijzen.'
Is het een dragende rol? Carice Van Houten: Nee, ik heb maar vier scènes. Maar het is natuurlijk wel het vrouwtje van Tom Cruise. Een opvallende rol, maar niet een heel grote. Ik was heel nerveus voordat ik Cruise zou ontmoeten. Het was vroeg in de middag, maar ik heb serieus overwogen of ik een borreltje zou nemen. Uiteindelijk vond ik dat toch wat overdreven. Maar toen hij binnenkwam moest ik heel erg blozen. Niet een klein blosje of zo, ik werd echt knalrood. Het werd daarna gelukkig een heel leuk gesprek. Hij was heel vriendelijk en vroeg me hoe het met me ging en waar mijn ouders wonen en zo. Diezelfde avond zat ik met Cruise en nog wat van die mannen aan tafel. Het gesprek ging over wat voor vliegtuigen ze wilden aanschaffen. Ik denk zelf meer na over wat voor i-Pod ik zal kopen...'
Tom Cruise en Carice Van Houten
Wat had je op voorhand voor beeld van Cruise? Carice Van Houten: Nou, ik ben niet zo'n fan van actiefilms, dus al die Mission: Impossibles heb ik niet gezien. In Magnolia is hij heel goed. Hij is op z'n best als hij iemand kan spelen die een probleem heeft. Zijn 'crisis-stand' is heel overtuigend. De intensiteit die hij als mens ook heeft kan hij in dat soort rollen goed gebruiken.'
En toen je met 'm werkte, wat vond je toen specifiek aan Cruise? Carice Van Houten: Hij is technisch heel goed. Hij weet precies waar de camera staat en hoe het licht valt. Je merkt aan alles dat hij dit al 25 jaar doet. Ik ben daar nog lang niet zo bedreven in. Hij wist alles over de technische kant van films maken. Er schuilt een regisseur in hem, denk ik. Hij houdt steeds in de gaten of het allemaal wel klopt wat er om hem heen gebeurt. Hij weet precies welke takes ze uiteindelijk in de montage wél en welke ze niet kunnen gebruiken. Maar hij probeert wel van alles uit. Hij durft fouten te maken en staat overal voor open. Hij is bovendien altijd goed voorbereid, en hij heeft echt alle films gezien die je maar kunt bedenken.'
Wat was het grootste verschil met het werken op Nederlandse filmsets? Carice van Houten: Het is gewoon heerlijk om op een set te zijn waar niet elk dubbeltje hoeft te worden omgedraaid. De camera bleef bij wijze van spreken nog draaien als de cameraman koffie ging halen. Dat geeft zoveel rust op de set. Ik heb geen moment druk of stress gevoeld.'
Kon je gewoon op je eigen manier spelen? Carice Van Houten: Het scenario is van de hand van Christopher McQuarrie, een oude vriend van Bryan Singer. Allebei erg leuke mannen. McQuarrie is echt een schrijver, een man van woorden. In de scènes die ik heb wordt eigenlijk helemaal niet veel gesproken. Maar in het scenario stond steeds wel wat er in die scènes duidelijk moet worden gemaakt, wat er aan de personages te zien moet zijn. Dat had hij heel mooi opgeschreven. Prima, dacht ik, dan maar geen tekst. Ik heb genoeg andere manieren om dingen duidelijk te maken. Zet mij het liefst in een stomme film. Ik vind het een uitdaging om alles zoveel moge- lijk zonder tekst te doen. Singer liet me de rol spelen zoals ik dat zelf wilde. Dat vind ik meestal wel fijn. Maar ik kende hem nog niet, dus in het begin was ik vaak bang dat ik het niet goed deed. Gelukkig merkte ik al snel dat hij heel subtiele manieren had om het me te laten weten als het anders moest.
Hoe zie je Nina von Stauffenberg? Carice Van Houten: Claus en Nina weten precies wat ze aan elkaar hebben. Ze hebben een heel bijzondere relatie, houden veel van elkaar. Ze zal hem koste wat kost ondersteunen. Toen Claus betrokken raakte bij het complot om Hitler te vermoorden, wisten ze allebei donders- goed wat er met ze gebeuren kon. Claus zegt dat in de film tegen haar: als ik eraan ga, heeft dat ook desastreuze gevolgen voor jou'. Dat accepteert ze zonder morren. Dat hoorde er gewoon bij.'
Zou het nou niet eens een keertje over moeten zijn met al die films over de Tweede Wereld- oorlog? Carice Van Houten: Wat mij betreft niet. Het gaat natuurlijk nooit alleen over die tijd. Die oorlog is een toneel waar alles zich kan afspelen. Ik geloof dan ook dat we er nog lang niet over uitgepraat zijn. Er zijn miljoenen verhalen over te vertellen, zeker omdat we nu ook toekomen aan films als Valkyrie en Zwartboek, die laten zien dat niet alles zo was als we misschien wel zouden willen dat het was. Als we films kunnen maken die mensen op andere gedachten kunnen brengen en die ze misschien van hun vooroordelen af kunnen helpen, dan mag het wat mij betreft nog lang doorgaan.'
Carice Van Houten en Sebastian Koch op de première van Valkyrie in New-York City dd. 15/12/2008
04-02-2011 om 00:00
geschreven door Patje007
03-02-2011
'Last Tango in Paris'-actrice Maria Schneider overleden.
De Franse actrice Maria Schneider, hoofdrolspeelster naast Marlon Brando in de beroemde schandaalprent 'Ultimo Tango a Parigi' (Last Tango in Paris), is deze ochtend in Parijs overleden aan een slepende ziekte. Dat meldden haar nabestaanden. Ze werd 58 jaar.
Marlon Brando en Maria Schneider in Last Tango in Paris
Maria Schneider was amper 19 jaar oud toen zij aan Brando werd gekoppeld voor Bertolucci's film over passie, seksspelletjes en eenzaamheid.
Haar stoffelijk overschot zal op het kerkhof van Père-Lachaise worden bijgezet.
03-02-2011 om 16:40
geschreven door Patje007
02-02-2011
Vanity Fair pakt uit met Hollywoodcover.
Naar aanleiding van de Oscars brengt het magazine Vanity Fair een glamoureuze cover met de meest getalenteerde Hollywoodsterren van dit moment. Op de cover staan Anne Hathaway en James Franco, die dit jaar de Oscars zullen presenteren. Ze krijgen het gezelschap van Jake Gyllenhaal en Ryan Reynolds.
Als je de cover openvouwt, worden nog elf opkomende acteurs en vaste waarden uit Hollywood zichtbaar: Jennifer Lawrence, Anthony Mackie, Olivia Wilde, Jesse Eisen- berg, Mila Kunis, veteraan Robert Duvall, Joseph Gordon-Levitt, Andrew Garfield, Rashida Jones, Garrett Hedlund en Noomi Rapace.
Volgens styliste Jessica Dieh werd inspiratie gezocht bij de glamour van Shangai in de jaren dertig, een periode van elegantie en allure. De mannen laten zich fotograferen in een pak, de dames stralen in jurken van onder meer Gucci en Yves Saint-Laurent waar- bij niet op een glittertje gekeken werd.
02-02-2011 om 22:34
geschreven door Patje007
Diaz met Firth in nieuwe film Coen-brothers.
Cameron Diaz heeft getekend voor een rol in de film Gambit geschreven door de broers Joel en Ethal Coen. De Britse acteur Colin Firth speelt de hoofdrol. Dat schrijft de Amerikaanse filmsite Deadline.
Cameron Diaz
De nieuwe film van de Coen-brothers is een remake van Gambit uit 1966. Daarin spelen Shirley MacLaine en Michael Caine de hoofdrollen. In de film speelt Firth een kunstcurator uit Londen die een rijke verzamelaar een nep- Monet wil verkopen. Hij betrekt een Texaanse cowgirl, gespeeld door Diaz, in het complot. Firth werd vorige week genomineerd voor een Oscar voor zijn rol in The King´s Speech.
Gambit wordt geregisseerd door Michael Hoffman, die vorig jaar de film The Last Station regisseerde over de laatste dagen van Tolstoj. De opnames van Gambit beginnen in mei dit jaar in Londen.
02-02-2011 om 22:33
geschreven door Patje007
Adam Sandler krijgt ster op Hollywood Boulevard.
Adam Sandler mag zich officieel tot een van de grootste Hollywoodsterren ter wereld rekenen. De Amerikaanse acteur kreeg gisterenmiddag een ster op de Walk of Fame op de Hollywood Boulevard.
De Amerikaanse acteur is de 2431ste ster die zo'n naamtegel krijgt. Dat laat Sony Pictures, producent van Sandlers nieuwste komedie Just Go With It, weten.
De 44-jarige Sandler treedt al vanaf zijn zeventiende op als stand-upcomedian, en maakte in 1989 zijn eerste komediefilm. Zijn bekendste film tot nu toe is de comedy Grown Ups, die wereldwijd 271 miljoen dollar opbracht. In totaal brachten Sandlers films wereldwijd ruim drie miljard dollar op. In Just Go With It, vanaf 13 april 2011 te zien in de Kinepolis-bioscopen, speelt Sandler een plastisch chirurg met liefdesperikelen. Hierin zijn ook Jennifer Aniston en Nicole Kidman te zien.
02-02-2011 om 22:33
geschreven door Patje007
Interview met Matthias Schoenaerts naar aanleiding van de release van Rundskop.
De Vlaamse film van het jaar? Er moet in 2011 al een klein mirakel gebeuren indien iemand Rundskop van Michaël Roskam overklast. Helemaal onmogelijk lijkt het ons dat een acteur meer indruk maakt dan hoofd- rolspeler Matthias Schoenaerts als een Limburgse hormonenboer die een zwaar trauma uit zijn kindertijd meedraagt.
Matthias(33) is de zoon van het in 2006 overleden theatermonument Julien Schoenaerts. Hij is een bezield en gepassioneerd acteur die in 'Rundskop' op beklijvende wijze vetmester Jacky neerzet en daarmee nu al de rol van zijn leven speelt. Voor deze rol kwam hij 27 kilo aan. Hij is verrukt dat de opofferingen die de film vroeg, niets voor nieuws waren. Momenteel speelt hij eveneens de hoofdrol in Pulsar van regisseur Alex Stockman, sinds 19 januari 2011 te zien in de Kinepolis- bioscopen.
Het is een film die inslaat als een bom. Is dat waar jij voor gaat: iets maken dat niet vrijblijvend is? Matthias Schoenaerts: 'Natuurlijk. Toen Michaël met het idee kwam, dacht ik: Dit kan bijzonder worden. En toen ik het scenario las, wist ik: dit ís bijzonder. Het was er allemaal: een fantastische ploeg, de grote thema's, het potentieel van grote cinema dus. Dan blijft altijd nog de vraag hoe dat samenkomt in een film, en Michaël heeft mij op dat vlak van mijn sokken geblazen. Ik ben nog nooit zo ondersteboven geweest van een project waaraan ik heb meegewerkt.' En als je voelt dat dat er inzit, ben je bereid om verregaande engagementen te maken. 'Ja. Ik dacht: Die rol is zo'n geschenk, ik moet Michaël nog een groter cadeau doen.'
En dus leer je vlotjes Truiens dialect en kom je zonder morren 27 kilogram bij. Matthias Schoenaerts: 'Ja. Ik heb een jaar niets anders aangenomen. Focussen en laat mij verder maar met rust. Maar op een vreemde manier heb ik dat niet beschouwd als een opgave. Achteraf, denk ik: Tien keer per dag eten, zes keer per week bodybuilding, hoe heb ik het in godsnaam gedaan? Maar op het moment zelf heb ik dat niet zo ervaren. Het enige wat telde, was dat beeld in mijn hoofd van de minotaurus die ik wilde worden.
Zijn mensen anders als je er zo uitziet? Matthias Schoenaerts: 'Ja. En onbewust verander je zelf ook. Dat lichaam moet zich zetten, je beweegt op een andere manier. Op subtiele wijze sijpelde dat binnen.'
Hoe was het om die kilo's weer kwijt te raken? Matthias Schoenaerts: 'Heftig. Het heeft even geduurd voor het begon te verdwijnen. Maar op een bepaald moment schoot het gelukkig toch in gang. Maar ik heb me daarover geen zorgen gemaakt. Ik wist dat het eraf moest, maar hoe? Dat zou ik na de opnames wel zien.'
Je personage in Rundskop is een misdadiger die op het publiek best beangstigend kan overkomen. Toch is het ook een heel dramatische figuur. Matthias Schoenaerts: Ik ging er nooit vanuit dat ik een misdadiger moest spelen. Ik speel een klein kind in een lichaam dat volledig in de war is. Rond dat kind is een gigantische eeltkorst gegroeid die begint af te pellen. Jacky is een heel aandoenlijke figuur.
In 'Rundskop' is vriendschap een belangrijk thema. Wat is echte vriendschap voor jou? Matthias Schoenaerts: 'Dat is moeilijk in woorden te vatten. Ik denk dat het vooral te maken heeft met een soort onvoorwaardelijkheid, een no-matter-whatgevoel.'
Moet je voor elk personage dat je speelt sympathie of minstens begrip kunnen opbrengen? Matthias Schoenaerts: Natuurlijk. Toen ik het script voor het eerst lag, zag ik eerst ook die geweldadigheid. Maar dan zoek je: waar komt dat vandaan? Van liefdeloos- heid en een leven vol pech. En toch draagt hij zijn lot moedig. Deze film velt over niemand een oordeel, en ook daarom vind ik hem zo sterk. Mensen zijn niet zwart of wit. Ze zijn zwart én wit, en alles daartussenin.
Je palmares van de afgelopen jaren-Linkeroever, Loft, De Smaak van de Keyser, My Queen Karo, nue Pulsag en Rundskop-oogt erg mooi. Kies je instinctmatig de juiste rollen? Matthias Schoenaerts: Het script, de regisseur en de andere mensen met wie ik mag samenwerken, zijn ook belangrijk. Maar instinct speelt mee. Ik zoek projecten waar een ziel in zit, een noodzaak en liefde voor cinema. Werken met efficiënte, ervaren mensen als Erik Van Looy en Frank Van Passel, die een grote rust uitstralen, is geweldig. Maar ik werk ook graag met debuterende regisseurs. Als ik voel dat in hun project een ziel zit, wil ik de gok wel wagen.
Die ziel vind je vaak bij mensen uit het art-house-hoekje. Je lijkt me niet het blockbustertype. Matthias Schoenaerts: Ik zoek gewoon goeie cinema, en dan maakt het niet uit of dat mainstream is. Er zijn maar twee soorten films: goeie en slechte. Rundskop is speciaal: een auteursfilm-echte cinema met een eigen stijl-die het potentieel heeft om een groot publiek aan te spreken. Michaël Roskam zou best de Tarantino of Scorsese van Vlaanderen kunnen zijn.
Sommigen zien in jou een donkere , sombere mens. Een film als Rundskop zal dat beel nog bevestigen. Matthias Schoenaerts: Echt? (stil) Ik ben nochtans geen donkere mens en ik geniet van het leven. Maar wat welk klopt is dat ik dat graag opzoek in rollen. Aan de basis van zo'n donkere kant ligt een conflict, en dat maakt een personage interessant. Het is fijn om een vrolijke mens te zijn, maar minder interessant om een vrolijke mens te spelen. Wat knaagt en wringt er aan een vrolijk persoon? (denkt na) Allez, zien mensen mij echt zo? Iemand zei me onlangs ook dat mijn personages weinig lachten. Terwijl ik heel de tijd lach.
Je schrikt er echt van, hé? Dat mensen je soms een donkere figuur vinden? Matthias Schoenaerts: Kom zeg. Ik een duistere mens! Ik heb net een rol gespeeld in een Nederlandse komedie, De president. Daar had ik echt zin in, na Rundskop.Ik wil niet alleen getormenteerde, zware rollen spelen. Ik doe doodgraag komische dingen, al ben ik het wel eens met Charlie Chaplin. Die zei: " Bekijk mensen vanop een afstand, en je ziet een komedie". Maar van dichtbij zie je een tragedie. Wie in de diepte gaat, komt sowieso bij de tragedie terecht. Al kan daarin ook humor liggen.
Droom je ervan om ooit zelf een film te regisseren? Matthias Schoenaerts: Ik voel sowieso de drang om zelf verhalen te vertellen en ooit wil ik zelf een film maken. Maar dat is een proces van hard werken, vechten en zoeken naar hoe je dat verhaal vertelt. Ik wil mezelf niet overschatten-ik heb nog nooit achter een camera gestaan-maar als ik het doe, wil ik me meten met de meesters. De lat moet zo hoog mogelijk.
Rundskop speelt vanaf vandaag in de Kinepolis-bioscopen
Regie: Michaël R Roskam Cast: Matthias Schoenaerts, Sam Louwyck Genre: Drama Duur: 120 minuten
