Deze ochtend hebben de meisjes eindelijk nog eens kunnen
douchen en hun haar kunnen wassen. Zalig! Wannes en Pieter zijn ondertussen
West Thumb Geyser Basin gaan bezoeken. Hier kon je ook een kleine wandeling
maken tussen geisers met heel erg mooie kleuren. Nadien brachten we een bezoek
aan het Grant Village museum. Dit museum is vooral geweid aan de grote brand
van 1988 waarbij 36% van heel Yellowstone NP is afgebrand. In totaal kwamen er
25000 brandweermannen uit het hele land om te helpen blussen. Maar pas toen er
sneeuw kwam, werd het vuur pas helemaal geblusd. Het goede is dat dit een
natuurlijke brand was, veroorzaakt door een heel erg droge zomer en
verschillende blikseminslagen.Blijkbaar gebeurd zo een brand om de 300 à 400
jaar. Het woud heeft dit nodig. Doordat er grote stukken bos afbranden, krijgen
kleinere bomen ook de kans om te groeien. Er worden op deze manier ook terug
open vlaktes gecreëerd waar bizons en hertjes kunnen grazen. Heel opmerkelijk was
dat tijdens deze grote brand slechts 300 grote dieren gestorven zijn. Vooral
elks, maar blijkbaar geen enkele beer. Van een overlevingsinstinct gesproken. Nadien
reden we verder naar Grand Teton National Park. Dit zou ook een heel erg mooi
park moeten zijn, maar vooral de naam is opmerkelijk. In de 18e eeuw
kwamen er Fransen uit Idaho in deze streek op bevers jagen. Bij het zien van de
3 hoogste toppen moesten ze aan vrouwenborsten (tétons) denken. Vandaar dan ook
de naam van het park. Aangekomen in Grand Teton gingen we naar de Single
Mountain campground aan Jackson Lake. Aangezien we hier pas kort na de middag
waren en dit een first come first served campground is, vreesden we wel geen
plaats meer te vinden. En inderdaad ... alle campsites volzet. Maar wonder
boven wonder hadden we toch nog geluk.
Er was een plaatsje kort bij de ingang waar mensen net hun tent aan het
opzetten waren toen wij toekwamen. Toen we alle campsites bekeken hadden en
hier terug uitkwamen, bleek deze campsite terug leeg te zijn. Ze hadden ook
geen papiertje ingevuld dat erop wees dat ze deze campsite hadden gereserveerd.
Dus geluk voor ons... Nadat we onze tenten hadden opgezet, kwam er wel iemand
van de kampplaats langs om onze naam te vragen... Blijkbaar hadden die andere
mensen wel betaald voor de kampplaats. Aangezien er nu dus 2 betalingen waren
gebeurd voor deze site op dezelfde dag kwam hij checken wat er aan de hand was.
We legden het uit ... aangezien ze het reserveringsblad niet hadden ingevuld,
konden we het niet weten. Dus we mochten wel blijven. ... we zouden later op de
dag wel zien of deze mensen al dan niet nog zouden terugkomen. Marlies heeft in
de namiddag wat ontspannen aan Jackson Lake. Super mooi! Ondertussen is de rest
een paar uur gaan wandelen aan Christian pond en Emma Mathilda Lake. Ze hoorden
toevallig van een man dat er in deze regio deze dag een grizly met 3 kleintjes
was gespot. Maar geen geluk deze keer, we hebben ze niet gezien. s Avonds hebben
we wortelpuree gemaakt en daarbij worstjes en mais op de BBQ ... overheerlijk.
Net voor het donker werd, zijn we met de auto nog langs Willow Flats Overlook
en Oxbow Bend Turnout gereden. Dit zijn goeie plaatsen om wildlife te spotten,
maar je kan natuurlijk niet altijd geluk hebben. We zagen enkele elks, maar
verder niets speciaals. We werden de laatste tijd misschien wat te veel verwend
op het vlak van wildlife J.
Nadien hebben we het vuurtje terug aangestoken en hebben we lekkere
marshmellows geroosterd.
Nadat we ontbeten hadden en besloten hadden wat we gingen
doen, vertrokken we naar de North rim van de Grand Canyon van de Yellowstone.
Daar stopten we aan verschillende viewpoints van waar we een zicht hadden op de
Lower Waterfall en de canyon. Mooi maar toen we nadien langs de South Rim
wandelden, leken die eerste stops wel wat overbodig. Van op de South Rim hadden
we een veel mooier zicht op de Upper en Lower Waterfall en op de gekleurde
canyon. We daalden via 300 trappen af naar beneden om enkele mooie fotos van
de Lower Waterfall te kunnen nemen en wandelden nadien terug naar boven om van
daar naar Artist Point te wandelen. Daar was het super druk. 100m verder kwamen
echter geen toeristen meer en daar konden we dus genieten van het mooie
uitzicht. Nadien verlieten we de canyon en wandelden we door het bos naar
verschillende meertjes en hotsprings. Op het einde van de trail wandelden we
door een vlakte met mooie bloemetjes. Het was een mooie, afwisselende
wandeling. Terug aan de auto hadden we onze picknick en nadien vertrokken we
naar Mount Washburn. Onderweg hadden we even fille. Blijkbaar omdat er twee
Bull Elks aan de zijkant van de weg stonden. Wow, wat een prachtige, grote
dieren. Bizon ... check, beer ... check, elk ... check. Aan Mount Washburn
vertrokken de mannen naar de top terwijl de ladies zich in een grasveldje
installeerden om aan de blog te werken.
Dit was pas Inspiration point! Omdat Marlies en Annelies naast het pad
in het gras lagen, dachten vele toeristen dat ze wildlife waren ... totdat ze
wat dichterbij kwamen natuurlijk J.
Wannes en Pieter hebben op de berg een hele kudde big horned sheep gezien. Op
de top was er een uitkijktoren om branden te spotten. Deze toren is in de zomer
constant bemand. In de uitkijktoren stond ook een telescoop om wildlife te
spotten. Pieter heeft in de verte een hertje gezien. Toen de jongens rond 19u
30 eindelijk terug waren, zijn we met de auto naar de kampplaats gereden.
Daarvoor moesten we eerst nog door de Hayden Valley rijden. Dit zou ook een
heel erg goeie plaats moeten zijn om wildlife te spotten. Al gauw zagen we wat
mensen aan de kant staan. In de verte waren er een paar bizons te zien, maar
niets in vergelijking met de hele kudde die we gisteren van kortbij hadden
gezien.Verder zagen we nog wat Elks en hadden we super mooie uitzichten in de
vallei. Nog wat verder stond er opnieuw een kleine file ... al snel zagen we
dat er een roedel wolven het grasland aan het oversteken was ... CHECK!!!
Hoeveel geluk kan je hebben . Het was
nog een eindje rijden tot aan de kampplaats dus daar kwamen we pas aan toen het
donker was. We hadden onderweg wel een super mooi uitzicht op Yellowstone Lake
bij zonsondergang. s Avonds hebben we kip curry met rijst gemaakt en hebben we
ons nog wat verwarmd aan het vuur.
Gelukkige verjaardag Laura! Aangezien Wannes vanmorgen
vroeger was opgestaan en ontbijt had klaargemaakt, konden we op tijd
vertrekken. Onze eerste stop was Norris Basin. Super mooi. Het waren wel
opnieuw hotsprings maar de kleuren waren prachtig en aangezien we zo vroeg
waren, waren er nog niet veel toeristen. We maakten er een wandeling van 3km
tussen de verschillende hotsprings en eindigden bij de Steam Boat Geyser. We
waren hier eigelijk drie dagen te laat want woensdag avond is deze geiser voor
de eerste keer in 8 jaar terug uitgebarsten.
Ach ja. Het was wel nog de moeite om naar hier te komen want deze geiser
heeft zijn naam gekregen omdat hij gewoonlijk een hoge gaspluim uitspuit die
lijkt op de rookpluim van een stoomboot. Na Norris Basin vertrokken we naar
Bunsen Peak. Daar maakten we een wandeling van 2u naar de top van de berg van
waar we een heel mooi uitzicht hadden op de omgeving. We zagen er onder andere
de terrassen van Mammoth springs, onze volgende stop. Dat viel echter wat
tegen. Super druk en eigelijk niet zo speciaal. We reden er eventjes rond en
reden snel verder naar Tower Roosevelt. Onderweg maakten we een kleine omweg
over een dirt road in de hoop van wat dieren te zien maar zoals gewoonlijk
zagen we niets. We hebben vaak geluk met het weer maar zelden met het spotten
van dieren. Wat verder op de weg was er een afslag naar de Petrified Tree, een
boom van miljoenen jaren oud die door lava versteend is. Klinkt cool, maar wat
een tegenvaller. Van de boom staat niet zoveel meer recht en hij is helemaal
met hekken afgeschermd. Wel te begrijpen aangezien twee andere bomen in het
verleden zijn afgebroken door souvenirverkopers, maar we hadden er wel wat meer
van verwacht. We waren snel weer op pad. Aangekomen in Tower Roosevelt maakten
we ons klaar om opnieuw te gaan wandelen. We gingen een wandeling doen van een
paar kilometer lang de richel van een Canyon. Het uitzicht was super mooi! We
waren nog niet lang vertrokken of we zagen in de verte in het gras een zwarte
stip. Zou het? Oh ja, het bewoog. We trokken een foto en zagen ... dat het geen
beer was L.
Het was wel een bizon! J
We waren super blij dat we eens een dier hadden gespot. We wandelden verder en
zagen in de verte nog meerde bizons. We namen verschillende fotos maar
eigelijk was er niet veel op te zien. We konden wel mooie fotos nemen van een
hertje dat dicht bij ons wandelpad stond. Terug bij onze auto besloten we nog
wat verder in deze Lamar Valley te rijden in de hoop van nog wat meer wildlife
te zien. Opnieuw zagen we de bizons die we eerder in de verte hadden gezien. De
mannen waren zo enthousiast dat ze het veld in wandelden om van wat dichter
fotos te kunen nemen. Ze wisten echter niet dat er een kilometer verderop
tientallen bizons vlak naast de kant van de weg stonden. Toen we daar aankwamen
verschoten we wel even. Wat een reusachtige en eigelijk echt wel lelijke dieren
zijn dat! Ze hebben immense schouders en hoorns en kunnen super snel lopen. Die
wil je niet op je auto zien afkomen. Marlies had dan ook wel wat schrik toen ze
op 5 meter van de auto passeerden. We reden nog wat verder en zagen nog
verschillende kuddes naast de weg staan. De fotos van eerder op de dag mogen
we nu wel verwijderen. Wat een topdag! Als kers op de taart zagen op weg naar
onze kampplaats nog een grizly beer. Weliswaar in de verre verte maar nietemin
super leuk dat we een beer hebben gezien. Vandaag waren we net op safari. Om
deze dag helemaal compleet te maken, deden we vanavond de lang verwachte BBQ en
genoten we van het heerlijke eten. Guacamole met nachos als voorgerecht en nadien
een heerlijke rib eye steak.
Vandaag mochten we uitslapen! J
We stond pas op om 8u. Er was wifi in onze kamer dus Marlies kon eindelijk nog
eens naar huis bellen. We aten ontbijt in het motel en nadien vertrokken we met
onze boodschappenlijstjes in de hand naar de winkel. We moesten inkopen doen
voor de komende 5 dagen en dus was onze kar goed volgeladen. Duidelijk te veel
om de snelkassa te nemen. Oeps! Vanavond zouden we BBQ maken met steak,
patatjes, boontjes, champignonnekes met kruidenkaas, ... MMM! Rond 11u vertrokken
we verder richting Yellowstone. Daar kwamen we rond 5u aan. We bezochten
verschillende hotsprings maar dat viel voor ons een beetje tegen. Het leek heel
erg op wat we al in Rotorua (Nieuw-Zeeland) en Uyuni (Bolivia) hadden gezien.
Same same but different. We zagen wel enkele geisers (oa de Old Faithful) uitbarsten
en in tegenstelling tot Nieuw-Zeeland waren deze uitbarstingen wel natuurlijk.
Dit was veel specialer. Pas rond 21u 30 kwamen we terug aan op de kampplaats.
Te laat om nog BBQ te maken L.
We aten macaroni in de plaats. We
beslisten wat we s anderendaags gingen doen en kropen rond 23u in onze tent.
Vanmorgen maakten we opnieuw een wandeling in de Canyon. We
daalden via de Navajo Trail af en vertrokken beneden op de Peekaboo Trail, om
te eindigen met de Queens Garden Trail.
Het was opnieuw een prachtige wandeling. We hadden geluk met het weer
want een hele tijd hingen er onweerswolken boven de Canyon maar het begon pas
te regen toen we terug aan onze auto waren. Na de middag stond ons een lange
rit te wachten. Vandaag gingen we ongeveer 650km rijden tot Salt Lake City om
van daar s anderendaags verder te rijden naar Yellowstone. We besloten niet de
kortste weg maar de mooiste te nemen. En inderdaad het landschap was super
mooi. Heel afwisselend. s Avonds besloten we onze vergelijkende fast food
studie voort te zetten en gingen we eens een hamburger in de Burger King eten.
Dat had gesmaakt! Twee getest, nog veel te gaan! Rond 23u kwamen we aan in ons
motel. Zalig om nog eens in een kamer met een bed en een douche te kunnen
verblijven! We wasten ons haar, gebruikten de haardroger J en updaten onze blog
want dat was dringend tijd. We hebben heerlijk geslapen.
Vandaag vertrokken we uit Zion richting Bryce Canyon. In
Bryce hadden we geen kampplaats gereserveerd dus we moesten op tijd vertrekken
om een plaatsje te vinden op een first come first serve camping. De weg uit
Zion was heel mooi met onder andere big horn sheep aan de zijkant van de weg.
Na 2u rijden kwamen we in de buurt van Bryce. De eerste camping die we binnen
reden was een succes. We vonden een mooi plaatsje op het einde van de camping.
We zetten onze tent op, ontbeten en vertrokken naar het nationaal park.
Annelies was echter vergeten een smsje te sturen voor de verjaardag van haar
moeder en dus reden we opnieuw even terug uit het park zodat ze kon bellen. Er
was een telefoon in het hotel waar Marlies vorige keer had gelogeerd. Leuk om
hier even terug te zijn. Rond 12u konden we eindelijk vertrekken op onze
wandeling. We gingen de Fairyland trail doen. Volgens de informatie een weinig
bewandelde trail en dus perfect! Het was een hele mooie wandeling, langs de
mooi gekleurde hoodoos. Rond 6u vertrokken we terug naar de kampplaats. Na het
avondeten maakten de mannen een gezellig kampvuur om ons nog te kunnen
verwarmen voor we gingen slapen. Ze waren echter iets te overmoedig. Het vuur
ging nogal hoog en de camp host vond dat niet zo leuk. We moesten het vuur naar
beneden halen. We deden mooi wat ons gevraagd werd en zo moesten we het vuur
niet onmiddellijk uitdoen.
Verrassend genoeg was het vannacht niet te warm om te slapen.
Er stond veel wind en de temperatuur was zalig! We stonden op toen het licht
werd. Van in onze tent hadden we een prachtig zicht op de kleurende bergen rond
onze kampplaats. We vertrokken met de shuttle naar The Grotto om vandaar omhoog
te wandelen naar Angels Landing. Het was een heel mooie wandeling maar opnieuw
veel te toeristisch. Volgens de aanduidingen was het een heel zware en
gevaarlijke wandeling. Dat was wel overdreven maar het was wel leuk dat we op
het einde een beetje konden klimmen. Van op de top hadden we een prachtig zicht
op de vallei en omringende bergen. Rond de middag waren we terug beneden. We
aten onze bokes op in de schaduw en vertrokken nadien met de shuttle naar the
Narrows, aan het begin van de canyon waar de canyon heel smal is. Gelukkig was
het goed weer zodat er weinig kans was op flash floods. Het leuke aan deze
wandeling was dat het een soort Canyoning was. We moesten voortdurend door het
water ploeteren. Annelies is onderweg gevallen en had zich wat pijn gedaan maar
gelukkig kon ze nog goed terug wandelen. We waren op tijd terug op de
kampplaats zodat de boys naar een infosessie over Zion konden gaan. Annelies en
Marlies gingen op tijd slapen.
Rond 9 vertrokken we uit Las Vegas richting Zion Canyon. We
moesten nog inkopen doen voor de volgende dagen dus gingen we op zoek naar een
super markt. Verrassend genoeg vonden we die redelijk snel. Rond de middag
kwamen we aan in Zion. We hadden al een camping gereserveerd dus dat was
gemakkelijk. We kregen echter een kampplaats zonder bomen en het was
snikheet! Het plan was om vandaag naar
Angels landing te wandelen maar dat was niet te doen! Veel te warm om berg op
te wandelen! We besloten in de schaduw wat te relaxen en rond 5u vertrokken we
met de shuttle naar het park om daar wat kleine wandelingen te maken. De eerste
wandeling was naar de Weeping Rock, een bergwand waar water uit sijpelt.
Volgens de aanduiding een wandeling van 30min, voor ons een wandeling van maar
10min. Het uitzicht van aan de weeping rock was mooi maar er waren zoveel
toeristen dat het niet echt meer een charme had. We besloten van daar omhoog te
wandelen naar de Hidden Canyon. Het was niet een super lange wandeling maar
heel mooi! Rond 8u waren we terug op de kampplaats. Om 9u was er een infosessie
gegeven door rangers over de California Condor maar aangezien we te laat klaar
waren met eten, zijn we er niet naar toe kunnen gaan.
De wekker stond om 4u 15 zodat we bij zonsopgang bij
Zibrisky point konden zijn. Het wordt elke dag vroeger. Marlies heeft dringend
nood aan eens een goede nachtrust, maar we zijn in Dead Valley en Marlies had ook
geen zin om Zibrisky point nog eens te bezoeken bij 128° Farenheit (54°
Celsius). Toen was het zo warm dat ze niet eens deftig naar de omgeving kon
kijken. We kwamen rond 6u aan aan Zibrisky point. Het was heel mooi met de
opkomende zon en het was nog maar 85°. Nadien reden we via een dirt road door
het mooie landschap. We stopten aan de Golden Canyon en maakten daar een kleine
wandeling. Het was nog maar 8u maar de temperatuur deed uitschijnen dat het al
middag was. Zoals Pieter zei: Ik ben hier ter plaatse aan het verdampen. Gelukkig
dat we ook hier vroeg waren. Het was een hele mooie canyon. Nadien reden we
door de Artist drive waar we bergen met hele mooie kleuren zagen. We stopten
aan de Devils golf course en Bad Water om de zoutvlakte te kunnen bekijken.
Aan Bad Water zagen we ook het plakaatje sea level hoog op de bergwand. Bad
water ligt namelijk 86m onder de zeespiegel. Waar is de tijd dat we in Bolivia
op 6088m stonden. Nadien besloten we Death Valley te verlaten en naar Las Vegas
te rijden. We hebben in Death Valley uiteindelijk maar 105° meegemaakt, niet
zoveel dus. In een klein dorpje onderweg hadden we een picknick en rond 2u
kwamen we aan in Las Vegas. We hadden een kamer gereserveerd in Excalibur.
Reusachtig! We wouden ons even gaan verfrissen in het zwembad maar aangezien
dat gesloten was, besloten we maar gewoon een doucheke te nemen. Zalig om ons
haar nog eens te kunnen wassen en om een haardroger te gebruiken! Rond 5u
vertrokken we op onze tour over the strip. We bezochten de meeste hotels. Je
moet er geweest zijn om het je te kunnen voorstellen! The Venician vonden we toch
het mooiste. Daar aten we een lekkere pizza. Het was ondertussen donker
geworden (niet dat je daar binnen iets van merkt). De hotels zijn s avonds nog
mooier met alle lichtjes. We keken naar de vulkaanuitbarsting in the Mirage en
naar de fonteinshow in de Bellagio. Dat laatste was ongelooflijk mooi! We
wouden nog wel blijven kijken maar we hadden zoveel dorst en waren moe zodat we
toch maar besloten om terug naar ons hotel te wandelen. Daar aangekomen vielen
we in het zalige bed in slaap.
Vandaag hebben weuitgeslapen tot 7 uur. Na de mindere
nacht waren we wel nog moe. We hebben onze tent opgebroken want vandaag zouden
uit Yosemite vertrekken. Het plan was om in de voormiddag een wandeling te gaan
maken Tuolumne Meadows naar Dog lake. We maakten een korte stop aan Olmsted
Point. Dit zou een van de mooiste uitkijkpunten van het park moeten zijn. We
veronderstellen dat mensen die alleen maar het park doorrijden met de auto dit
fantastisch vinden, maar wij vonden er niet veel aan. Tijdens de wandelingen
hebben we veel mooiere uitzichten gehad. Onderweg kwamen we een mooi meer
(Tenaya Lake) tegen en we maakten we een stop om wat fotos te gaan nemen. We
vonden het daar zo mooi dat we besloten daar onze voormiddag door te brengen. De
meisjes hebben wat gerust op het strand terwijl de boys zich amuseerden met een
boomstam op het water. Nadien hebben we allemaal samen acro geoefend. s Middags
aten we ons laatste maal in het park en nadien vervolgden we onze roadtrip
richting Death Valley. Onderweg hebben we inkopen gedaan en zijn we gaan eten
bij de Mc Donalds om onze fototoestellen nog wat te kunnen opladen. Wat zelfs
voor hier een verrassing was, was dat ze geen water verkochten. Je kon er
alleen maar frisdrank krijgen. We kwamen aan op de kampplaats rond 10 uur. We
hebben ons tentje opgezet (zonder buitentent want het was super warm!) en zijn rond
11u gaan slapen. Gelukkig stond er nog een klein beetje wind om de temperatuur
wat te drukken.
s Morgens hebben we heel vroeg de tent opgebroken en zijn
we vertrokken naar de campsites in de bergen. Onze eerste stop was bij white
wolf, een first come first serve campsite langs Tioga Road op 2100
hoogtemeters. We hadden onmiddellijk geluk. Bij het binnenrijden kwam er net
een auto buitengereden. De chauffeur opende zijn raampje en riep dat campsite
63 vrij was. We hebben ons geregistreerd, koffie gemaakt en lekker ontbeten. De
camphost was net aan zijn ronde bezig en zei ons dat we veel geluk hadden om zo
snel een plaatsje te vinden. In het weekend komen er blijkbaar ook veel
Amerikanen naar hier. De boys hebben hout verzameld voor een reuze kampvuur
deze avond terwijl de girls de kleren gewassen hebben. Wat later kregen we
bezoek van een ranger die vroeg of we geen zin hadden in een wandeling om te
leren over de wilde bloemen. Aangezien we vandaag toch nog een grotere
wandeling wilden maken, paste dit niet helemaal in het schema. De ranger heeft
ons wel wat tips gegeven voor onze wandeling van vandaag. Het plan was om de
ten lakes trail te doen. Ze zei dat die meertjes heel erg mooi zijn, maar dat
de wandeling niet heel speciaal is. Een echte aanrader was volgens haar Mt.
Hoffmann. Dit is een berg op 3307 hoogtemeters. Aangezien de berg centraal in
het park ligt, heb je van daar een heel erg mooi zicht. Dus ons besluit was
snel gemaakt. Het was een super mooie wandeling. Het eerste deel was iets
toeristischer en ging tot aan lake May. Een heel erg mooi meer, maar spijtig
genoeg mocht je er niet zwemmen. We gingen verder naar de top waar we een
fantastisch zicht hadden. Het laatste stuk van de wandeling vereiste wel wat
steiler wandelwerk (bijna klimmen), maar was voor ons geen enkel probleem. We
zagen er onder ander ook de ten lakes waar we eerder naartoe dachten te
wandelen. Onderweg zagen we ook enkele marmotten die absoluut niet mensenschuw
waren. We hadden ook het zoveelste mooie zicht op Half Dome. We wandelden nog
naar een klein plateau met ook een fantastisch zicht. Marlies was onderweg
uitgegleden maar buiten een schaafwonde op haar arm had ze niets voor. In
totaal hebben we vandaag ongeveer 12 km. gewandeld met een kleine 600
hoogtemeters. Op het einde hebben we nog wat ontspannen aan lake May en nadien zijn
we terug naar onze kampplaats gereden. Terwijl de rest het eten heeft
klaargemaakt heeft Pieter zich (als enige) een geïmproviseerde douche genomen.
We aten een lekkere rijstschotel met een groententomatensaus en tonijn. Nadien hebben
we nog een gezellig vuurtje gemaakt om ons warm te houden met daarbij een
kamillethee en dan ons tentje in. Het was hier kouder dan de vorige nachten.
Marlies had ook schrik dat ze een beer ging tegen komen toen ze s nachts naar
het toilet moest. We hebben dan ook niet super goed geslapen.
Vanmorgen stond onze wekker om 5u 30. We wisten nog niet
welke wandeling we vandaag gingen doen. Uiteindelijk besloten we een wandeling
van 26km te maken. We wandelden bergop naar de Vernell en Nevada falls. Marlies
was nog niet goed wakker en geraakte niet goed vooruit maar de wandeling naar
de watervallen was echt de moeite. Super mooi! Van daar wandelden we via de
Panorama trail naar Glacier point. Van op de Panorama trail hadden we een heel
mooi zicht op de valley. Dat hadden we ook van op Glacier point maar aangezien
daar zoveel mensen waren, viel dat toch wat tegen. Van Glacier point daalden we
terug af naar de valley. Onderweg kwamen er dikke wolken aan. We hadden toch
wel wat stress aangezien we beneden onze buitentent niet hadden opgezet maar
gelukkig trok het onweer naar de andere kant van het park. Beneden aangekomen
hebben we ons gewassen in de rivier. Dat was zeer aangenaam na zo een lange
wandeldag.
Vanmorgen vertrokken we rond 6u 30 naar de ingang van het
park.Die ging echter pas rond 8u open. We konden wel binnen rijden maar we
konden geen info vragen. We besloten daar te ontbijten en te wachten tot dat we
info konden vragen over de campplaatsen. We dachten dat alle campings in de
valley vol gingen zijn en dat we dus in de bergen gingen moeten overnachten.
Van daar was het echter ver rijden naar de valley en daar wouden we toch ook
wat wandelingen doen. Een van de rangers wist ons echter te vertellen dat we
waarschijnlijk wel een plaats in de valley in camp 4 zouden krijgen als we ons haastten.
We vertrokken onmiddellijk en daar aangekomen was er inderdaad nog plaats. Wat
een geluk! Aangezien er bruine beren in Yosemite zitten, moesten we al ons eten
en toiletgerief in een berenlocker steken. Het was nogal een verhuis. We hadden
een uitgebreidde brunch en besloten vandaag naar de Upper Yosemite waterval te
wandelen. Het was 800m stijgen en het was op de middag snikheet maar aangezien
het een lange wandeling was, besloten we toch maar onmiddellijk te vertrekken.
Marlies zag door de hitte onderweg vuurrood maar we hadden voldoende water mee
dus we zijn goed boven geraakt. Daar aangekomen stond ons een aangename verrassing te wachten. Boven de waterval waren kleine, mooi pooltjes waar we in
konden zwemmen. Zalig! We waren helemaal verfrist. We wandelden nog een beetje
hoger van waar we een prachtig uitzicht hadden op de valley en de Half Dome.
Wow! Het was ondertussen al 6u en dus was het tijd om naar beneden te gaan.
Onderweg zagen we een ouder en iets zwaarder koppel dat we in het naar bovengaan
ook al hadden gezien. Blijkbaar was de vrouw onwel en kon ze niet meer verder.
Zij zat daar al enkele uren en hulp was naar boven aan het komen. Hopelijk is
ze uiteindelijk goed beneden geraakt. Wij waren rond 19u 30 beneden. We maakten
pasta en kropen rond 22u 30 in ons tentje.
s Morgens hebben Pieter en Wannes nog een duik genomen in
de zee. Nadien gingen we terug de baan op richting San Fransisco. We bezochten
de Golden Gate bridge en Lombard street (de steilste straat ter wereld). We
wouden nadien naar Fishermans warf gaan maar het was heel moeilijk om
parkeerplaats te vinden. We reden naar Union Square en vonden een ondergrondse
parking tegenover Macys en de Cheesecakefactory. Marlies herinnerde zich de lekkere
cheesecake nog van de vorige keer dat ze hier was en kon de anderen overtuigen
om een cheesecake te gaan kopen. Mmm... Die hebben we opgegeten in een parkje.
We wandelden nadien door China town naar de zee en de pieren een Fishermans
warf. Daar hebben we wat streetacts en zeehonden gezien. Toen was het al tijd
om terug naar de auto te wandelen want we moesten deze avond nog naar Yosemite
rijden. We hebben dus spijtig genoeg Alcatraz en de huisjes van Fullhouse niet
kunnen bekijken. Marlies zal Pieter een volgende keer nog eens een rondleiding
moeten geven. Op de weg naar Yosemite hadden we veel file en aangezien we nog
inkopen hebben moeten doen voor de volgende dagen, kwamen we pas tegen 23u 30
aan op onze kampplaats, net buiten het park. Daar hebben we snel onze tent
opgezet en zijn we gaan slapen want s anderendaags gingen we vroeg moeten
opstaan om een first come first serve camping te vinden.
s Morgens zijn we een stukje langs de kust teruggereden om
een wandeling te maken. We stopten in het statepark los lobos. Daar maakten we
een heel erg mooie wandeling. Voor een mooi zicht op de kust was het was
spijtig genoeg heel mistig maar dat had ook zijn charme. Onderweg zagen we heel
veel zeehonden/zeeleeuwen. Na de wandeling reden we richting Half Moon Bay.
Daar hebben we onze tent opgezet en zijn we vertrokken naar de Mc Donalds ...
We gaan hier vooral voor de stopcontacten en het internet, maar ook een beetje
voor de burgers en Mc Flurries.
Vanmorgen om 6u 30 stond onze wekker. We ruimden alles op en
ontbeten op de boerderij bij de hoestende geit. Onze band stond heel plat en
dus besloten we om in het voldoende dorpje naar een tankstation te gaan. We
deden er lucht in en vroegen aan de kassierster of we naar Alamo mochten
bellen. Ze was heel vriendelijk en vond het geen enkel probleem. Het bellen
duurde eeuwen. We werden minuten aan de lijn gehouden en werden van hier naar
ginder doorverbonden. De kassierster nam de telefoon over en hielp ons. Onze
band zou gratis vervangen worden maar we moesten wel terug naar Santa Barbara
rijden. De kassierster vond dat niet kunnen en noemde hem een moron. Ach ja. We
wouden haar iets geven voor haar hulp maar dat weigerde ze. Ze wou niet dat we
een slechte indruk van de VS zouden hebben. We reden terug naar Santa Barbara.
Onze band werd snel vervangen. We deden inkopen en reden naar Carmel, waar we
s nachts zouden slapen. Onderweg stopten we een paar keer aan de zee. Wannes
en Pieter hebben gezwommen maar de temperatuur van het water viel wel wat
tegen. Waar is de tijd dat we in Costa Rica hoopten dat het water een beetje
frisser was J.
Iet s verder langs de kust was een rustplaats voor zee-olifanten. Wat een
lelijke dieren! J
Het was wel amusant om naar te kijken. Tegen de avond kwamen we aan in Carmel.
Het was een mooie campsite. We mochten onze tenten opzetten op de top van een
berg. We hebben lekkere rijst met een currysausje gemaakt en nadien hebben we
een vuurtje gemaakt om ons nog wat te verwarmen.
s Morgens kwamen Wannes en Annelies ons ophalen. Ze hadden
iets daarvoor gemerkt dat onze achterband platter stond en ze zijn terug naar
Alamo gereden. Daar zeiden ze dat we er gewoon wat lucht in moesten doen. Om 9u
waren ze terug bij ons. Kevin was niet thuis dus we hebben spijtig genoeg geen
afscheid kunnen nemen. We gingen op zoek naar een supermarkt. Na lang zoeken
vonden we er eentje. We deden onze inkopen om op onze roadtrip te kunnen
vertrekken maar gas voor onze kookvuurtjes vonden we niet. Volgens de vrouw aan
de kassa was er een sportwinkel niet ver weg dus gingen we daar eerst naar toe.
We belanden echter niet in een sportwinkel maar terug op de luchthaven dus onze
zoektocht was niet echt een succes. Een eindje verder op vonden we gelukkig wat
we nodig hadden. Na een lekker ontbijtje op een bankje, zijn we een goede Starbucks gaan drinken en daarna konden we echt vertrekken. Onze bestemming
vandaag: Santa Barbara. Het was niet zo ver rijden maar aangezien we zo laat
vertrokken waren en we onderweg ook eens verkeerd gereden zijn, kwamen we pas
rond 7u aan in Santa Barbara. Het was er super mooi maar de prijzen van de
motels waren niet echt binnen ons budget. Enkel een camping was betaalbaar maar
elke camping waar we stopten was volzet. Balen. Het begon ondertussen al donker
te worden. We besloten aan een boerderij te vragen of we daar ergens onze tent
mochten opzetten en dat was geen enkel probleem. Wat een toplocatie! We maakten
een lekkere spaghetti bolognese en kropen rond 22u 30 onze tentjes in. Wannes
en Annelies deden daar een onaangename ontdekking. Een kat had in hun tent
geplast. Niet zo grappig voor hen maar wij hebben er toch goed mee kunnen
lachen.
Aangezien het gisteren een stevige avond was, hebben we
alletwee wat moeten uitrusten J.
Om 6u zijn we gaan eten en dan was het tijd om naar de luchthaven te
vertrekken. We vonden Wannes en Annelies snel en namen dan de shuttle naar
Alamo, voor onze huurauto. We kozen onze SUV en reden terug naar Hermosa Beach.
Gelukkig wisten we de weg nog. Wannes en Annelies hadden een motel dicht bij de
luchthaven geboekt dus nadat zij ons hadden afgezet, reden zij terug.
Kevin had vandaag speciaal een verlofdag genomen. Hij heeft
voor ons een super lekkere omelet gemaakt en nadien zijn we naar het strand
gegaan en daar hebben we wat proberen te surfen. Maar het ging niet zo goed als
in Costa Rica. De golven kwamen snel na elkaar wat het moeilijker maakt om je
klaar te zetten om een golf te nemen. Ook was het bord wat kleiner wat het
moeilijker maakt voor je evenwicht. Het water was ook een stuk kouder dan in
Costa Rica. Marlies had geen zin in een koude zee en heeft het bij strand
gehouden. Grappig dat ze in Costa Rica na de workouts soms wou dat de zee
kouder was. Nadien zijn we naar een ander strand gegaan waar we wat betere
surfers aan het werk zagen. Nadien zijn we naar Venice Beach gegaan. Heel
alternatieve mensen, maar wel een leuke sfeer. We zijn daar ook naar een
freakshow gaan kijken. Nadien hebben we inkopen gedaan voor het avondeten. Kevin
ging voor ons zijn specialiteit klaarmaken: een lekkere Amerikaanse steak op
de BBQ of wat had je gedacht. Hij maakte een heel erg lekkere marinade voor
zijn steak: whisky, peper, zout, tijm, olijfolie, gemalen koffiebonen, look en
cayennepeper. Overheerlijk. Daarbij ging een kolfje mais op de BBQ en chips met
zelfgemaakte guacamole. Ook een heel erg goed recept: avocado, limoen, ajuin,
tomaat, jalapeno, peper, zout, olijfolie en look. Daarbij een bijpassende
Amerikaanse pint voor de mannen en een margarita voor ons Liesje. Het bier is
hier totaal anders dan in België, maar wel lekker. Zelfs Marlies mocht het! Nadien
zijn we hier op het strand naar een volleyballes gegaan. Na de volleybal gingen
we met heel de groep naar een bar. In de eerste bar mochten we al niet binnen.
We hadden alleen maar een kopie van ons paspoort bij en dat was niet voldoende.
We zijn dan snel ons internationaal paspoort gaan halen. Toen we terugkwamen
wou de buitenwipper ons eerst nog niet binnenlaten. Hij zei dat we 2 zaken
nodig hadden om onze identiteit te bewijzen. ... Na wat aandringen mochten we
dan toch binnen. Wel belachelijk dat een internationaal paspoort volstaat om
het land binnen te komen, maar niet voldoende is om een bar binnen te gaan J.
Om 4 uur s ochtends namen we afscheid van Benjamin die
terug naar huis vertrok. Rond 11 uur namen we afscheid van Ruth en Hilke die
een bus van 16 uur naar Panama City gingen nemen. En toen waren we nog met 2.
Het is niet leuk om afscheid te nemen maar het is niet meer voor lang. Wij namen
kort na de middag de bus naar de luchthaven. Op de luchthaven is alles vlot
verlopen. We moesten wel 29 USD per persoon betalen om het land te mogen
verlaten. Ons ESTA was in orde en over ons kookvuurtje werden ook geen
problemen gemaakt. Eerst vlogen we anderhalf uur tot in Guatemala City. Het was
wel wat raar ... wij gingen met dezelfde vlucht verder naar LA, maar toch
moesten we afstappen zodat ze ons nog eens helemaal konden controleren. ...
belachelijk, maar ja niets aan te doen. Om 20 uur vertrokken we in Guatemala
City naar LA waar we rond 11u 30 lokale tijd aankwamen. De controles gingen
traag voorruit, maar we zijn er wel zonder problemen doorgeraakt. Kevin stond
ons al op te wachten toen we buitenkwamen. Raar dat we hem eerder terug zagen
dan Koen en Ilse. Hij heeft ons naar zijn appartementje gebracht. Daar hebben
we een goed doke gedaan.
. Het was
nog een eindje rijden tot aan de kampplaats dus daar kwamen we pas aan toen het
donker was. We hadden onderweg wel een super mooi uitzicht op Yellowstone Lake
bij zonsondergang. s Avonds hebben we kip curry met rijst gemaakt en hebben we
ons nog wat verwarmd aan het vuur.
