Vanmorgen om 6u 30 stond onze wekker. We ruimden alles op en
ontbeten op de boerderij bij de hoestende geit. Onze band stond heel plat en
dus besloten we om in het voldoende dorpje naar een tankstation te gaan. We
deden er lucht in en vroegen aan de kassierster of we naar Alamo mochten
bellen. Ze was heel vriendelijk en vond het geen enkel probleem. Het bellen
duurde eeuwen. We werden minuten aan de lijn gehouden en werden van hier naar
ginder doorverbonden. De kassierster nam de telefoon over en hielp ons. Onze
band zou gratis vervangen worden maar we moesten wel terug naar Santa Barbara
rijden. De kassierster vond dat niet kunnen en noemde hem een moron. Ach ja. We
wouden haar iets geven voor haar hulp maar dat weigerde ze. Ze wou niet dat we
een slechte indruk van de VS zouden hebben. We reden terug naar Santa Barbara.
Onze band werd snel vervangen. We deden inkopen en reden naar Carmel, waar we
s nachts zouden slapen. Onderweg stopten we een paar keer aan de zee. Wannes
en Pieter hebben gezwommen maar de temperatuur van het water viel wel wat
tegen. Waar is de tijd dat we in Costa Rica hoopten dat het water een beetje
frisser was J.
Iet s verder langs de kust was een rustplaats voor zee-olifanten. Wat een
lelijke dieren! J
Het was wel amusant om naar te kijken. Tegen de avond kwamen we aan in Carmel.
Het was een mooie campsite. We mochten onze tenten opzetten op de top van een
berg. We hebben lekkere rijst met een currysausje gemaakt en nadien hebben we
een vuurtje gemaakt om ons nog wat te verwarmen.
s Morgens kwamen Wannes en Annelies ons ophalen. Ze hadden
iets daarvoor gemerkt dat onze achterband platter stond en ze zijn terug naar
Alamo gereden. Daar zeiden ze dat we er gewoon wat lucht in moesten doen. Om 9u
waren ze terug bij ons. Kevin was niet thuis dus we hebben spijtig genoeg geen
afscheid kunnen nemen. We gingen op zoek naar een supermarkt. Na lang zoeken
vonden we er eentje. We deden onze inkopen om op onze roadtrip te kunnen
vertrekken maar gas voor onze kookvuurtjes vonden we niet. Volgens de vrouw aan
de kassa was er een sportwinkel niet ver weg dus gingen we daar eerst naar toe.
We belanden echter niet in een sportwinkel maar terug op de luchthaven dus onze
zoektocht was niet echt een succes. Een eindje verder op vonden we gelukkig wat
we nodig hadden. Na een lekker ontbijtje op een bankje, zijn we een goede Starbucks gaan drinken en daarna konden we echt vertrekken. Onze bestemming
vandaag: Santa Barbara. Het was niet zo ver rijden maar aangezien we zo laat
vertrokken waren en we onderweg ook eens verkeerd gereden zijn, kwamen we pas
rond 7u aan in Santa Barbara. Het was er super mooi maar de prijzen van de
motels waren niet echt binnen ons budget. Enkel een camping was betaalbaar maar
elke camping waar we stopten was volzet. Balen. Het begon ondertussen al donker
te worden. We besloten aan een boerderij te vragen of we daar ergens onze tent
mochten opzetten en dat was geen enkel probleem. Wat een toplocatie! We maakten
een lekkere spaghetti bolognese en kropen rond 22u 30 onze tentjes in. Wannes
en Annelies deden daar een onaangename ontdekking. Een kat had in hun tent
geplast. Niet zo grappig voor hen maar wij hebben er toch goed mee kunnen
lachen.
Aangezien het gisteren een stevige avond was, hebben we
alletwee wat moeten uitrusten J.
Om 6u zijn we gaan eten en dan was het tijd om naar de luchthaven te
vertrekken. We vonden Wannes en Annelies snel en namen dan de shuttle naar
Alamo, voor onze huurauto. We kozen onze SUV en reden terug naar Hermosa Beach.
Gelukkig wisten we de weg nog. Wannes en Annelies hadden een motel dicht bij de
luchthaven geboekt dus nadat zij ons hadden afgezet, reden zij terug.
Kevin had vandaag speciaal een verlofdag genomen. Hij heeft
voor ons een super lekkere omelet gemaakt en nadien zijn we naar het strand
gegaan en daar hebben we wat proberen te surfen. Maar het ging niet zo goed als
in Costa Rica. De golven kwamen snel na elkaar wat het moeilijker maakt om je
klaar te zetten om een golf te nemen. Ook was het bord wat kleiner wat het
moeilijker maakt voor je evenwicht. Het water was ook een stuk kouder dan in
Costa Rica. Marlies had geen zin in een koude zee en heeft het bij strand
gehouden. Grappig dat ze in Costa Rica na de workouts soms wou dat de zee
kouder was. Nadien zijn we naar een ander strand gegaan waar we wat betere
surfers aan het werk zagen. Nadien zijn we naar Venice Beach gegaan. Heel
alternatieve mensen, maar wel een leuke sfeer. We zijn daar ook naar een
freakshow gaan kijken. Nadien hebben we inkopen gedaan voor het avondeten. Kevin
ging voor ons zijn specialiteit klaarmaken: een lekkere Amerikaanse steak op
de BBQ of wat had je gedacht. Hij maakte een heel erg lekkere marinade voor
zijn steak: whisky, peper, zout, tijm, olijfolie, gemalen koffiebonen, look en
cayennepeper. Overheerlijk. Daarbij ging een kolfje mais op de BBQ en chips met
zelfgemaakte guacamole. Ook een heel erg goed recept: avocado, limoen, ajuin,
tomaat, jalapeno, peper, zout, olijfolie en look. Daarbij een bijpassende
Amerikaanse pint voor de mannen en een margarita voor ons Liesje. Het bier is
hier totaal anders dan in België, maar wel lekker. Zelfs Marlies mocht het! Nadien
zijn we hier op het strand naar een volleyballes gegaan. Na de volleybal gingen
we met heel de groep naar een bar. In de eerste bar mochten we al niet binnen.
We hadden alleen maar een kopie van ons paspoort bij en dat was niet voldoende.
We zijn dan snel ons internationaal paspoort gaan halen. Toen we terugkwamen
wou de buitenwipper ons eerst nog niet binnenlaten. Hij zei dat we 2 zaken
nodig hadden om onze identiteit te bewijzen. ... Na wat aandringen mochten we
dan toch binnen. Wel belachelijk dat een internationaal paspoort volstaat om
het land binnen te komen, maar niet voldoende is om een bar binnen te gaan J.
Om 4 uur s ochtends namen we afscheid van Benjamin die
terug naar huis vertrok. Rond 11 uur namen we afscheid van Ruth en Hilke die
een bus van 16 uur naar Panama City gingen nemen. En toen waren we nog met 2.
Het is niet leuk om afscheid te nemen maar het is niet meer voor lang. Wij namen
kort na de middag de bus naar de luchthaven. Op de luchthaven is alles vlot
verlopen. We moesten wel 29 USD per persoon betalen om het land te mogen
verlaten. Ons ESTA was in orde en over ons kookvuurtje werden ook geen
problemen gemaakt. Eerst vlogen we anderhalf uur tot in Guatemala City. Het was
wel wat raar ... wij gingen met dezelfde vlucht verder naar LA, maar toch
moesten we afstappen zodat ze ons nog eens helemaal konden controleren. ...
belachelijk, maar ja niets aan te doen. Om 20 uur vertrokken we in Guatemala
City naar LA waar we rond 11u 30 lokale tijd aankwamen. De controles gingen
traag voorruit, maar we zijn er wel zonder problemen doorgeraakt. Kevin stond
ons al op te wachten toen we buitenkwamen. Raar dat we hem eerder terug zagen
dan Koen en Ilse. Hij heeft ons naar zijn appartementje gebracht. Daar hebben
we een goed doke gedaan.
Om 6u30 hebben we de bus genomen naar San Jose. Gelukkig
hadden we een directe verbinding. De bus ging ook mee op de ferry zodat we geen
andere bus moesten nemen aan de overkant. In het busstation hebben we een taxi
genomen naar hostel Bekuo. Dit was het hostel waar Ruth en Hilke 2 weken
geleden verbleven hadden. Een heel erg
proper en rustig hostel. Het was wel wat raar dat we elkaar hier twee weken
geleden hadden ontmoet en dat we nu afscheid gingen moeten nemen. We zijn geld
gaan afhalen zodat we de laatste geldzaken nog konden regelen voordat we opsplitsten.
Het was heel erg moeilijk om een geldautomaat te vinden waar we dollars konden
afhalen. We hebben een tiental automaten moeten uitproberen maar het is
gelukkig gelukt. Nadien zijn we naar de supermarkt geweest en hebben we een lekkere
spaghetti gemaakt en eenjugo met wat rum. Jammie. Alleen erg spijtig dat we
vanaf 10u muisstil moesten zijn. Het was zelfs zo belachelijk dat we zelfs in
de gemeenschappelijke leefruimte alleen nog maar mochten fluisteren. Het was
dus maar een saai afscheidsfeestje, maar we zullen ons deze silent party nog
lang herinneren.
Vandaag zijn we opnieuw met een surfplank naar playa grande
gegaan. Aangezien we gisteren absoluut niet genoeg water mee hadden en toch wat
dorst hadden geleden, gingen we in de winkel een grote bidon water kopen. De
vrouw van het hostel vond dat we geen water moesten gaan kopen en gaf ons een
grote bidon van 6 liter kokosmelk mee. Hoe sweet! We hebben op het strand
opnieuw een workout gedaan en hebben veel gesurft. Tegen het einde van de dag
konden we zelfs al een paar seconden blijven staan. Toen we bij valavond langs
het strand teruggingen naar het dorp zag Benjamin plotseling een grote steen
naast zijn voeten bewegen... het bleek een reuze waterschildpad te zijn. Wat
een mooie afsluiter van Costa Rica.Spijtig genoeg was het beestje wat gewond
aan een van zijn poten/vinnen. We zijn onze ontdekking gaan melden bij het schildpad conservatie
centrum wat verder op het strand. Zij waren blij dat we het waren komen melden.
We moesten spijtig genoeg in het dorp ook gaan melden dat we een vin van onze
surfplank kwijt waren. Vreemd want niemand had iets geraakt. Volgens ons was de
plank niet in een goede staat toen we ze meekregen maar daar wouden de mensen
van de verhuur niets van horen. We hadden een hele leuke dag gehad maar dit was
wel een domper. Ach ja. We zijn in het hostel lekker gaan koken om het te
vergeten en we dachten daarna nog een kleine cocktailparty te houden, maar we
waren allemaal zo moe dat we na het maken van onze zakken ons bed zijn
ingekropen.
Vanmorgen hebben we lekker ontbeten met een
versgekookt/gebakken eitje. Nadat we even geskyped hadden met thuis, hebben we
een surfplank gehuurd en zijn we naar playa grande gegaan. Daar hebben we wat
gerust en gesurfd. Benjamin was de enige met al wat surfervaring, maar ook dat
was al lang geleden. Het was niet echt makkelijk, maar wel erg leuk. Pieter en
Marlies hebben wedstrijdje handenstanden gedaan en nadien zijn Marlies en Ruth gaan
lopen. Er wordt nog steeds aan onze vorm gewerkt! Pieter en Benjamin hebben een
reuze zandkasteel gemaakt met een paar honderd bewoners (heremietkreeftjes).
Best wel grappig. Terug in het dorpje hebben we puree met appelmoes en een
groentenschotel gemaakt. Jammie! Nadien hebben we ons gezellig in de hangmat en
zeteltjes geïnstalleerd met daarbij een zakje chips en een lekkere cocktail.
Top feestje!
Om 9u 30 vertrokken we op snorkeltour. Het was ongeveer 1
uur met de speedboot tot aan Isla Tortuga. Kort bij het eiland kregen we tijd
om een uurtje te snorkelen. We hebben super mooie vissen gezien. Voor Ruth die
een vissenfobie heeft, was het iets minder ontspannend. Op de middag gingen we
eten op het eiland. Na het eten kregen we tot 2 uur de tijd om te relaxen op
het strand. Het strand leek heel hard op het strand op Bamboo-island in
Cambodja. Wit zand, een turqouise, kalme zee ... Zalig! Nadien vertrokken we
terug met de boot om op een andere plaats nog te gaan snorkelen. Nadien gingen
we met de boot terug naar het vasteland. De zee was ondertussen veel wilder
geworden. Het was dus een bumpy ride maar wel super leuk! Wat een topdag! Terug
aangekomen in ons hostel hebben we wat kleren gewassen en super lekker gekookt.
We maakten pasta met een kaassaus, hesp, brocoli, cebollas en zanahorias. We
waren zo moe dat Benjamin, Pieter en Marlies al om 9u een doke zijn gaan doen.
De twee andere ladies zijn kort daarop ook gevolgd.
Vandaag hebben we uitgeslapen en nadien hebben we pannekoeken
gebakken als ontbijt/middageten. Rond 1u vertrokken we naar playa grande. Het
was een wandeling van ongeveer 45min langs mooie kleine strandjes. Aangekomen op
playa grande hebben we wat gerust en gezwommen. Het was een heel erg mooi
strand met super leuke grote golven. Pieter, Benjamin en Marlies zijn eerst
gaan joggen en nadien hebben we allemaal een workout gedaan. Toen het donker
werd zijn we terug gewandeld naar Montezuma. Daar zijn we gaan eten in een
restaurantje dat gespecialiseerd was in vegetarisch eten. Het eten was lekker,
maar de gitaarspeler/zanger op de achtergrond was iets minder aangenaam. Nadien
hebben we nog een cocktail gemaakt in het hostel en hebben we een uitbeeld- en
raadspel gespeeld. Nadien zijn Hilke en Marlies gaan slapen en hebben Ruth,
Pieter en Benjamin nog een wandeling langs het strand gemaakt op zoek naar
krabben en rivierkreeftjes.
Vanmorgen stond de wekker om 5u. Dat viel tegen. Vandaag gingen
we naar Montezuma en de bus vertrok al om 6u. Om 5u30 vertrokken we naar de
busterminal. Daar aangekomen, gingen Ruth en Pieter de bustickets kopen. We
waren nog niet goed wakker, maar gelukkig was Pieter toch al wakker genoeg om
te zien dat de rekening absoluut niet klopte. In Costa Rica hebben we dankzij
Pieter zijn assertiviteit toch al wat geld gespaard. Om 6u namen we de bus naar
Puntarenas. Iedereen was zo moe dat we allemaal onderweg een goed doke heeft
gedaan. Op het einde van de busrit kregen we politie-escorte omdat de plaats
waar de bussen toekomen nogal bekend is voor overvallen. Marlies en Ruth waren
nog goed aan het slapen en hebben daar niets van gemerkt. Ze waren wel nog
groggy toen we om 8u45 aankwamen in Puntarenas. Daar aangekomen, moesten we een
taxi nemen naar de busterminal. Aangezien we niet allemaal in 1 taxi pasten,
deelde Benjamin een taxi met 2 andere toeristen. We hadden geluk en konden
onmiddellijk de ferry nemen naar Paquera. Er was wel nog wat twijfel over waar
we naartoe gingen. Ruth had gelezen dat er in Montezuma soms diefstallen in
hostels zijn en dus besloten we naar Santa Theresa te gaan. Hilke was ondertussen
aan het aanschuiven om de ferry-tickets te kopen en raakte stillaan in paniek.
Juist op tijd hadden we de knoop doorgehakt. Om 9u vertrok de ferry. Op de
ferry lazen we in de lonely planet dat Santa Theresa eerder voor surfers is en
we besloten dat we toch beter naar Montezuma gingen. Probleem was dat we aan
het ticket-office een ticket voor Santa Theresa hadden besteld. De tickets
waren echter even duur dus we dachten dat wel konden wisselen.Toen de boot
aanmeerde in Paquera, ging iedereen van de boot. Wij dachten echter dat de boot
ging verder varen naar Montezuma. Blijkbaar ging de boot enkel naar Paquera.
Problem solved. We konden onmiddellijk een bus nemen naar Montezuma. Rond de
middag kwamen we aan. We vonden al snel een goed hostel. We hadden een kamer
voor ons 5 en een groot terras waar we s avonds konden ontspannen. We aten mango
en brood en gingen naar de supermarkt. Marlies was heel moe en heeft een dutje
gedaan terwijl de rest een wandeling heeft gemaakt naar een waterval kort bij
het dorp. Ruth en Hilke hebben zich geïnstalleerd aan de rivier en Benjamin en
Pieter gingen langs en door de rivier tot aan een heel erg mooie en grote
waterval. Prachtig!! s Avonds hebben we pasta met looksaus en groentjes
gemaakt.
Vandaag gingen we in het nationaal park van Monteverde een boswandeling
maken. De bus vertrok om 7u30 dus zijn we met kleine oogjes om 6u45 opgestaan. Het
park was wel redelijk duur. De inkom was 17 dollar per persoon, maar gelukkig voor
Hilke had ze haar studentenkaart mee. Pieter en Marlies waren voor het vertrek
ontbijt gaan kopen en dat hebben we opgegeten onder een afdakje tussen de
kolibries. We waren nog maar juist vertrokken toen Benjamin een wandelende tak spotte
... Dat was een goed begin ;-). Spijtig genoeg bleef het daarbij. We hebben een
grote ronde gewandeld: Het was super mooi, maar we hebben geen dieren gezien.
Het was ook erg mistig en op de miradors zagen we bijna niets. s Middags hebben
we terug bij de kolibries onze bokes gegeten en nadien trokken we opnieuw het
park in. We zijn gesplits: Benjamin en Pieter gingen voor een grotere wandeling
en de meisjes voor een kleinere. Zo dachten de mannen meer dieren te kunnen
zien, maar dat viel dik tegen. Benjamin en Pieter zagen alleen wat vogels en
insecten, maar de meisjes hadden het geluk een hele familie wasbeertjes te
zien. Nadien gingen we terug naar de ingang om de bus te nemen. Terwijl we wachtten
op de bus en aan het presidenten waren (Pieter was weeral president!),
passeerde er een bakker ... we hebben ons een lekker stuk cake gekocht. Terug
in het dorp hebben we lekker gekookt... overschot van de wraps en lekkere
appelmoes. Nadien hebben we onze rugzak gemaakt (er was werk aan!) en zijn we allemaal
samen nog iets gaan drinken. Natuurlijk hadden we onze kaarten mee zodat we
terug konden presidenten. Pieter moest van zijn troon gestoten worden.
Om 8 uur hebben we lekker ontbeten in ons hostel. Om 10u 30
werden we opgehaald voor onze canopy tour. Het was een super leuke canopy tour.
Er waren 10 gewone ziplines, 2 supermans (waar we met onze rug werden
vastgemaakt en waardoor we dus precies vlogen) en de mega-tarzansprong. Zalig! Voor
de tarzansprong had iedereen behalve Hilke wel wat schrik, maar het viel
uiteindelijk goed mee. Net na de laatste superman vroegen de begeleiders ons of
we de tarzan wouden doen. Iedereen antwoordde direct ja maar nadien kregen we
toch wat twijfels J.
Het was best wel hoog. Marlies hebben ze
wat getest door haar op het platvorm te laten wachten doordat het touw was
gelost. Niet gezellig als dat gebeurt wanneer je daar 40m boven de grond staat.
Maar het was het helemaal waard! Na de sprong, was het zalig om door de lucht
te vliegen. Na de canopy tour zijn we terug naar het hostel gegaan. Daar
hebben we soep met brood gegeten, heeft Marlies met thuis geskyped, hebben we
gemanild en aan de blog gewerkt. Pieter en Benjamin zijn gaan joggen en nadien
hebben we allemaal samen nog een stevige workout gedaan. Hilke en Marlies zijn
op tijd gaan slapen maar Benjamin, Ruth en Pieter zijn s avonds nog iets gaan
drinken.
s Morgens eerst een lekker boke met nutella gegeten...
Jammie dat smaakt altijd. Nadien zijn we bij het bureau langsgegaan waar we
onze tour van gisteren hadden gedaan. We zijn daar ons beklag gaan doen over
onze gids. De vrouw in het office was heel erg vriendelijk en was zelf erg
verschoten van het gedrag van de gids. Normaal gezien hadden we in de tour
volgende zaken nog extra moeten doen: bezoek aan een waterval waar je kan
afspringen, bezoek aan het vulkanologisch museum en observatiecentrum (wat
Pieter en Benjamin wel hebben gedaan), mud mask en nocturnal wild life
watching. De vrouw wist ons te vertellen dat onze gids haar gisteren had gebeld
om te zeggen dat het busje vroeger moest komen omdat wij door de regen vroeger
terug wilden gaan... Ge moet maar durven. Als compensatie heeft de vrouw ons
dan een gratis tour aangeboden om deze avond nocturnal wild life watching te
gaan doen in Monte Verde. Om 8u 30 vertrokken we richting Monte Verde. Eerst werden
we met een busje tot aan een meer gebracht. Daar werden we met een boot
overgezet om vervolgens nog een busje te nemen richting Monte Verde. Daar zijn
we rond de middag aangekomen. We zijn een lekkere smoothy gaan drinken, hebben
lekker gekookt, hebben wat kleren gewassen, ... Van 8 tot 10 s avonds stond er
dan de nachttour op het programma. We hadden geluk en hebben toch wat beestjes
kunnen zien: een zeldzame soort wasberen, een aantal vogels waaronder een mooie
toekan, een luiaard, een wandelend blad, een wandelende tak, een supergroot
mierennest van leaf cutting ants, ... Het was heel erg mooi, maar we waren
allemaal zo moe dat we wel blij waren dat we s avonds in ons bedje lagen.
Om 10u werden we opgepikt aan ons hostel. We werden met een
busje naar het office gebracht van de tour die we geboekt hadden. Daar moesten
we nog een deel betalen. We waren blij verrast dat we inderdaad 35 dollar per
persoon korting kregen. Adam, de man die
alles voor ons had geregeld, had ons die korting hier beloofd omdat we in
Tortugero 35 dollar meer moesten betalen dan was afgesproken. Nadien vertrokken
we met het busje naar de ingang van het park. Onze gids was in het begin wel
nogal ne rare kerel. Het was een supermooie wandeling naar het kratermeer van
de Chato vulkaan. Onderweg zagen we mooie vogels en planten. Onze gids viel
blijkbaar wel mee want hij wist ons interessante weetjes te vertellen. Pieter
heeft hier onder andere zijn eerste toekan gezien. Na een stevige wandeling
omhoog kwamen we aan het kratermeer. Pieter en Benjamin hebben hier wat
gezwommen om zich te verfrissen. Het was niet echt warm boven dus Ruth, Hilke
en Marlies bleven mooi aan de kant. We hebben onze bokes opgegeten en zijn
verder gewandeld. Spijtig genoeg was het ondertussen beginnen te regenen. Het
was een stevige bui maar al bij al valt die regen hier nog mee. Het blijft warm
en tijdens het wandelen is de regen een welkome verfrissing. Beneden
aangekomen was onze gids zijn stemming gewisseld en was hij niet echt meer
aanspreekbaar. Hij had pijn aan zijn voet, maar dat is niet ons probleem. We
wandelden over een mooie hangbrug en zagen nog een mooie waterval. Normaal
zouden we hier nog een uitgebreide stop maken om te zwemmen, maar voor onze
gids kon het niet snel genoeg meer gaan. We kwamen op het pad nog een andere
groep met gids tegen die ons vertelden dat er een beetje verder spidermonkies zaten.
De gids van die groep zei ook dat hij het voor ons spijtig vond dat onze gids
ons dat niet vertelde. Gelukkig hebben we ze toch kunnen zien. Nadien gingen we
naar een observatiecentrum waar je een heel mooi zicht hebt op de Arenal
vulcano. De gids had er genoeg van en kwam niet mee. We hadden ff tijd om naar
het toilet te gaan en dan zouden we vertrekken. Maar aan onze sanitaire stop
was een heel mooi complex met onder andere een observatiecentrum van waar je de
vulkanen kon zien en een vulkanologisch museum. Het was daar zo mooi dat
Benjamin en Pieter toch op hun gemak hebben rondgekeken. Ruth, Hilke en Marlies
waren bij de bus gebleven en kregen een serieuze vlaag van de gids over hen.
Niet leuk aangezien zij niets misdaan hadden. Bij de terugkomst van de jongens hebben
ze het fameus aan de stok gehad met de gids die vond dat ze veel te lang waren
weggebleven. Wel straf want normaal gezien was deze plaats inbegrepen in de
tour ... We hebben hem eens goed ons gedacht gezegd. Nadien gingen we nog naar
natuurlijke hotsprings om tot rust te komen na deze mooie, maar wel vermoeiende
dag. Normaal gezien stonden er ook nocturnal night live watching op het
programma en zouden we een mud mask krijgen. Dit hebben we allemaal niet
gekregen. We vermoeden dat onze gids er geen zin in had en het daardoor heeft
overgeslagen. Maar dit zal nog een staartje krijgen. We zullen na de tour eens
naar het office gaan om dit te bespreken. s avonds zijn we nog iets gaan eten. Het was
superlekker, maar de cocktail van Pieter en Ruth, een caipirinha, trok op
niets. Dit was gewoon citroensap met ijsblokjes en wat water. We hebben
vriendelijk aan de ober gevraagd of ze niet vergeten waren om de cachaca toe te
voegen. Hij zei dat er wel degelijk cachaca inzat, maar als we dat wouden dan
konden ze nog wel wat extra toevoegen. Toen we onze cocktail terugkregen was
het resultaat net hetzeflde als ervoor, alleen iets zuurder. Ze hadden precies
gewoon wat limoen bijgevoegd. We hebben dan maar opnieuw ons beklag gedaan en
toen gaf de ober toe dat ze eigenlijk geen cachaca hebben en daarom iets anders
gebruiken... We hebben de cocktail dan ook niet moeten betalen... We hebben
vandaag veel moeten klagen, maar was het wel een heel erg mooie dag.
Om 6u 50 werden we opgepikt in ons hostel. We werden met de
bus naar de start van het rafting parcours gebracht. Daar kregen we eerst een
superlekker ontbijtbuffet en nadien vertrokken we op de raftingtour. Onze gids
leek op het eerste zicht niet zo leuk, maar eenmaal in de raft kwam hij snel
los. Pura vida! Het raften was super leuk. Het water was niet te koud, een
ideale verfrissing die golven die af en toe over ons kwamen. Op de rustigere
stukken konden we zwemmen, zalig! Op de middag stopten we voor een uitgebreide
lunch en vertrokken nadien verder met de raft. Net na de pauze waren wij nog
niet goed wakker maar onze gids blijkbaar ook niet, want we vaarden onder zijn
instructies recht op een rots af. Ruth en Pieter vlogen overboord, maar werden
gelukkig snel gered door Marlies J.
Marlies was ergens wel blij dat ze juist met Ruth van plaats was gewisseld.
Ruth en Pieter hadden zich gelukkig geen pijn gedaan. Dit was een van de beste
activiteiten van heel onze reis, maar dat ligt ook wel aan het gezelschap. Na
het raften werden we met de bus naar Arenal La Fortuna gebracht. Daar hadden
we al een super goed hostel vastgelegd. Het voordeel van in groep te reizen is
wel dat we nu een prive dorm krijgen voor ons 5. We kregen een welkomstdrankje ...
overheerlijk. We zijn BBQ gaan eten en hebben presidenten gespeeld. Nadien hebben
we nog een workout gedaan en een douche genomen.
Aangezien we gisteren pas om 3u waren gaan slapen, hebben we
uitgeslapen tot 10u. We hebben een lekker boke met choco gegeten en een stukje
mango als dessert. We hebben een waske gedaan en zijn nadien vertrokken naar
het nationale park. Daar hebben we een wandeling
gemaakt. Heel erg mooi. We hebben wel niet super veel dieren gezien: enkele
spinnen, krabben, hagedissen en dan een beestje wat we niet juist weten wat het
was. Marlies dacht eerst dat het een kat was (dat was een tegenvaller) maar
nadien zagen we dat het een soort van wasbeertje was. We zagen een kleintje en
twee volwassen diertjes. Hoe schattig!. Aangezien we iets te laat vertrokken
waren, konden we de wandeling niet afmaken dus iets voor halfweg moesten we
terugkeren. We hebben nog een zwemmeke in de zee gedaan om af te koelen. Nadien
hebben we een lekkere spaghetti a la vegetariana gemaakt ... super lekker!
s Ochtends stonden we vroeg op, want we wouden snel
vertrekken naar Cahuita. Blijkbaar was het busstation naast ons hostel dus dat
was gemakkelijk. Om 7u30 zaten we al op de bus en rond 9 uur kwamen we aan in
Cahuita. Het hostel was vlak naast het busstation ... opnieuw heel erg
gemakkelijk. Het was een heel erg rustig hostel. We zijn brood gaan halen en
hebben een lekker boke met nutella gegeten. Nadien zijn we naar het strand
gegaan om daar heel de dag uit te rusten. Er waren hoge golven, heel plezant. Benjamin
en Pieter hebben zich bezig gehouden met het openen van kokosnoten, lekker. s
Avonds zijn we lekker gaan eten om de verjaardag van Pieter toch iets beter te
vieren. Nadien hebben we nog iets gedronken in de hostel, met daarbij een
bijpassend chipske. Heerlijk. We hebben ondertussen presidenten gespeeld.
Pieter was iets te vaak president maar desondanks was het een topfeestje!
Vanmorgen deden we een boottocht op de kleine kanaaltjes
rond Tortuguero. Het was heel mooi. We zagen veel leguanen, een kaaiman, apen,
een luiaard en vogels. Rond 12 uur kwamen terug aan in het hotel. We konden pas
om 13 uur eten dus we hadden nog tijd om te zwemmen. Zalig! Na het eten
vertrokken we terug met de boot naar de bus. Het was nog 2 uur rijden tot
Guapiles. Daar zou de bus van de company ons afzetten aan busstopplaats waar we
een bus konden nemen naar Limon om vandaar naar Cahuita te gaan. Toen al een
paar bussen niet voor ons wouden stoppen, zei een local ons dat we enkel een
bus konden nemen in het busstation, 500m verderop. Toen we daar aankwamen
vertrok juist een bus naar Limon. Balen, een uur wachten. Het was ondertussen
al 5 uur. Men zei ons dat we pas om 8u in Limon gingen aankomen en dat er dan
geen bussen meer gingen vertrekken naar Cahuita. Dat viel dik tegen. We hadden
al een hostel geboekt voor in Cahuita. Adam!!?? Aangekomen in Limon, bleek dat
de stad niet zo exotisch was als het klonk. We voelden ons er echt niet op ons
gemak. We hadden in het busstation gevraagd waar een goedkoop konden vinden.
Het was gelukkig niet ver. Een local begon met ons mee te wandelen. Hij ging
het ons tonen, wij wouden dat helemaal niet. Niet echt onverwacht vroeg hij
daarna geld. Waarom? Het was maar 200m wandelen en we hadden het echt wel zelf
gevonden. We vonden het echt niet gezellig dat hij zo rond ons bleef hangen.
Het hostel viel ook tegen. Er was wat verwarring over de prijs en dat leidde
tot hevige discussies. Toch hebben we er nog een gezellige avond van gemaakt. Het
plan was om voor de verjaardag van Pieter een feestje te bouwen maar Limon was
niet echt de ideale locatie dus we besloten het feestje uit te stellen voor s
anderendaags. Chips en banaan, dat was nog het enige eetbare dat we in de
rugzak hadden dus we zijn wel met wat honger gaan slapen.
Gelukkige verjaardag Pieter!!!! Zijn verjaardag begon vroeg
want om 5.20u stonden we op om naar Tortuguero te vertrekken. De chauffeur was
wat te laat maar om 6.30u waren we onderweg. De gids gaf ons informatie over
wat we de komende twee dagen zouden doen. Een onaangename verrassing was dat de
nachtelijke zoektocht naar reuzenschildpadden blijkbaar niet in de tour
inbegrepen was en dat we 25 dollar extra moesten betalen. Adam!!?? Hij had ons
3x duidelijk gezegd dat alles inbegrepen was. 25 dollar extra is wel veel maar
de schildpadden waren wel de reden waarom we naar daar gingen. We mochten de
GSM van onze gids gebruiken om Adam te bellen maar die was niet te bereiken.
Zeer vervelend. Onze gids zou nog proberen om hem te contacteren. De rest van
busrit was gelukkig nog wel leuk. Het was een hele goede gids die ons op een
leuke mannier veel vertelde. We bezochten een bananenplantage , zagen een
kaaiman en twee luiaarden vlak naast de weg. Om in Tortuguero te geraken
moesten we een boot van 2u nemen. Het was een mooi boottochtje. We kwamen rond
12.30u aan in ons hotel en daar kregen we een mooie kamer toegewezen. We aten
middageten en dan hadden we nog 2u om te genieten van het zwembad voor we terug
gingen vertrekken. Het was zalig in het water want het was hier super warm. We
stuurden ook een email naar Adam om te vragen hoe het zat met die 25 dollar.
Gelukkig stuurde hij ons terug dat hij een fout had gemaakt en dat we korting
gingen krijgen op 1 van de komende toers.
Om 3u vertrokken we naar het dorp. Dat viel tegen. Daar viel niets te
beleven en toen we terug gingen vertrekken heeft onze gids (een andere als s
morgens) ons een halfuur laten wachten. Rond 5.30u waren we terug in het hotel.
We deden een workout, namen een douche en gingen eten voor we terug naar de
boot gingen. Om 7.30 vertrokken we naar de schildpadden. Spannend! Het seizoen
was gisteren geopend dus hopelijk zouden er vanavond schildpadden aan land
komen. Op het eerste zicht leek dat niet het geval te zijn. We hebben een uur
op het afvalt gewacht tot er eindelijk een parkwachter kwam zeggen dat 3
schildpadden waren gespot. Oef! We gingen naar het strand en daar zagen we een
schildpad die vanop het strand terug de zee in wandelde. Hoe schattig! Ze
liet een spoor zoals een tractorspoor achter. Er zat nog een schildpad die een
nest aan het maken was. We moesten wachten tot als ze eieren begon te leggen
want dan zijn de schildpadden in trance en merken ze niet dat er toeschouwers
zijn. Ze leggen ongeveer 100 eieren. Het was heel speciaal om te zien. We zijn
heel blij dat we naar hier zijn gekomen en dat we dit hebben kunnen zien.
Spijtig genoeg was de schildpad in slaap gevallen en hebben we dus niet kunnen
zien hoe ze het nest dichtmaakte en terug naar de zee wandelde. Toen we terug
naar het hotel gingen zei onze gids dat we s anderendaags elk 10 dollar
moesten betalen om het nationaal park in te mogen. Adam!!?? Hij was het serieus
aan het uithangen. Pieter vroeg aan de receptie van het hotel of we de telefoon
mochten gebruiken en belde hem op. Hij herrinnerde zich dat hij dat was vergeten
vermelden en ging ons een korting geven. Pieter heeft toch maar eens goed
gevraagd wat die korting inhield en we zouden 35 dollar korting krijgen. Ok. Nu
alles in orde was, konden we met een gerust hart gaan slapen. Doodmoe vielen we
direct in slaap.
