Aangezien we gisteren al het hout hadden opgestookt, moest onze gids ’s morgens opnieuw hout gaan zoeken J Onze tent was weer goed aangevroren. Terwijl onze tent in het zonneke aan het ontdooien en opdrogen was, hebben we lekkere havermoutpap gegeten en zijn we rond 8.30u vertrokken. Het eerste half uur moesten we door hoog gras wandelen dat ongelooflijk hard prikte. Marlies heeft het goed geweten. Pieter had 2 broeken aan en daar kwamen de stekers gelukkig niet door J.  Met de slangenzoektocht van de Pampas in gedachten, heeft Pieter tussen het gras een kleine slang gevonden. Tot zover het idee dat hier rond 4700m geen beesten zitten. ’s Middags hebben we brood met tonijn gegeten met een laatste zicht op de Ampato vulkaan. Nadien zijn we verder gewandeld naar een mooie canyon ... daarin zijn we afgedaald. We kregen de keuze om ofwel door te gaan naar het eindpunt of om beneden in de canyon te slapen. Het was nog maar 14u maar we besloten toch om daar te blijven. Anders zou de tocht al op 4 dagen gedaan zijn en we hadden hem betaald voor een tocht van 5 tot 6 dagen. We moesten eerst nog een rivier oversteken, en Marlies heeft een van haar schoenen daar laten invallen. Handig hoor: waterdichte schoenen die buiten droog zijn, maar binnen nat. We hebben ons tentje opgezet op een super mooie plaats. Midden in de canyon omringd door rode rotsen. Pieter heeft zich gewassen in de rivier en nadien hebben we nog wat uitgerust en daarna gekookt. Het was een lekkere schotel met aardappelen, pasta, kaas,... nadien nog een lekkere thee. Onze gids ging slapen, maar wij hebben het vuurtje nog een tijdje brandende gehouden. Zeer gezellig en ook goed om Marlies haar schoen te laten drogen. Als dessert hadden we nog wat nootjes, koekjes en appels gegeten die we nog mee hadden.

03-05-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

Aangezien we ’s nachts niet de vulkaan zijn opgewandeld, hebben we dan maar kunnen uitslapen tot 7u. Onze tent was ’s morgens stijf gevroren. Zelfs aan de binnenkant van onze tent hadden we wat ijsvorming. We hebben meestal ’s morgens wat condensatie aan de binnenkant en dat was nu ook aangevroren. We lieten onze tent drogen in de zon en ontbeten aan de voet van de vulkaan. Ondertussen heeft onze gids een ritueel gedaan om de goden van de Ampato vulkaan gunstig te stemmen. Hij zei dat het rirueel heel goed verlopen was en dat hij de goden een goede reis voor ons heeft gevraagd. We vertrokken verder op onze tocht rond 10u. We wandelden met een heel mooi zicht op de Ampato vulkaan. We hadden wel wat spijt dat onze gids er niet op durfde. Maar anderzijds was dat misschien wel het beste. Op deze vulkaan ligt namelijk heel wat sneeuw en we hadden geen getten en crampons (want dat was volgens de gids niet nodig, maar daar hebben wij wel onze twijfels over.) Op een gegeven moment stopte onze gids omdat we een bepaald dierengeluid hoorden. Onze gids dacht dat het een poema was, maar we zagen niet waar het dier zat. Totdat Marlies ze op een gegeven moment toch opmerkte. Onze gids was toen zeker dat het 4 poemas waren. Pieter heeft er een foto van getrokken, maar aangezien ze zo ver zaten is het moeilijk te onderscheiden of het nu vicunas of poemas waren. Maar aangezien het veel spectaculairder is om te zeggen dat we 4 poemas hebben gezien, zullen we het maar op deze versie houden J. Rond 13u hebben we gekookt aan een riviertje en nadien zijn we verder gewandeld tot ongeveer 16u. Daar hebben we een mooi kampeerplaatsje gevonden tussen de muren van een ruïne. De gids wou ons onze tent eerst ergens anders laten opzetten, maar daar kreeg je geen piketten in de grond J. Wij stelden voor om binnen de muren van de ruïne te kamperen, want daar was de grond om een of andere reden veel zachter. Uiteindelijk heeft hij dan toch onze raad gevolgd en hebben we daar onze tent opgezet. ’s Avonds hebben we een lekker theetje gedronken en gekookt. Terwijl de gids was gaan slapen hebben wij ons aan het vuur geïnstalleerd en al het hout opgestookt J. Als dessert hebben we lekker nootjes gegeten.J

03-05-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

We werden wakker toen de zon opkwam. Marlies heeft geen perfecte nacht gehad. Het was koud vannacht en Marlies haar slaapzak met een comfort van +11 graden was niet echt bestand tegen de vrieskou. Onze tent was stijf bevroren. Rond 7.30u kwam de zon vanachter de bergen, lekker warm. Spijtig genoeg kwamen met de zon ook de wolken. Gisteren was zo’n prachtige dag maar vandaag mocht het niet baten. We gingen vandaag verder stijgen naar 5300m en rond 5000m begon het te sneeuwen. Voor Marlies was het een baaldag. Het stijgen ging heel moeilijk en de sneeuw maakte het niet gemakkelijker. Geen idee of het de hoogte was, het gebrek aan slaap of de late lunch (pas om 15u!) maar hopelijk ging het morgen beter gaan. We zouden namelijk vannacht om 3u beginnen aan de beklimming van de Ampato. Hoewel het wat zwaar was vandaag, was het wel opnieuw een heel mooie tocht. In de wolken tussen de vulkanen. Rond 15u kwamen we aan een mooi plekje, tussen de viscachas. Hier hadden we lunch. Normaal zouden we nog een uurtje verder stijgen maar aangezien het slecht weer was, besloot onze gids om hier onze kampplaats te maken. 10 minuten nadat onze tent was opgezet, begon het opnieuw te sneeuwen. En zo bleef het sneeuwen tot ongeveer 19u. Onze gids vond het te gevaarlijk om ’s nachts de vulkaan op te wandelen en dus tot zover ons plan om op 6300m te staan. Spijtig! Door het slechte weer was ook al het hout nat zodat we ’s avonds niet konden koken. Onze gids zei ons niet wat we dan moesten doen, dus gelukkig hadden we zelf nog wat crackertjes om te eten. We hebben er dan maar wat aan onze gids gegeven en hebben hem uitgenodigd om bij ons in de tent te komen slapen. Met drie is toch een beetje warmer. Pieter als gentleman was zo lief om zijn warme slaapzak aan Marlies te geven. 

01-05-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

Vanmorgen stonden we om 6u op omdat we om 7u zouden vertrekken. Onze gids leek echter minder professioneel dan we hadden gedacht. Hij was pas om 8u klaar om te vertrekken en we hadden toch onze twijfels bij de hoeveelheid voedsel dat hij voorzien had. Ach ja, we hoopten dat het wel in orde zou zijn. Vandaag gingen we stijgen naar 4700m. Om ons een veilige tocht te bezorgen, deed Remy een kleine offering aan Pachamama. Een slokje pisco: salut Pachamama, salut Marlies/Pieter. Het was een mooie tocht maar Marlies had rond de middag weer even last van de honger. We aten pas om 13u terwijl we al om 6.30u ontbeten hadden. Misschien hebben de mensen hier niet  veel voedsel nodig maar Marlies heeft toch op tijd haar eten nodig. Het middageten was wel lekker. Pasta met kip dat de vrouw van Remy ’s morgens al had bereid. In de namiddag had Pieter wat last. We moesten door hoog gras wandelen en zijn hooikoorts deed weer moeilijk. Uiteindelijk zijn we toch goed aan onze kampplaats geraakt. Het was een mooi plekje, dicht bij woonplaatsen van condors. ’s Avonds maakten we een klein kampvuurtje en aten we de overschot van ons middageten als avondeten. Als afsluiter dronken we een lekker theetje van coca en plaatselijke plant. Om 18.30u kropen we al ons tentje in en gingen we een doke doen. Ons fototoestel ging mee in de slaapzak om de batterij te beschermen tegen de kou.

30-04-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

Vanmorgen hebben we nog eens goed uitgeslapen zodat we klaar zijn voor onze volgende trektocht. We zijn brood gaan kopen en hebben lekker ontbeten op de Plaza De Armas. In de supermarkt zijn we nog wat koekjes en Cola gaan kopen voor moest Marlies nog eens een hypo krijgen tijdens de trektocht. Om 2 uur hebben we de bus genomen richting Cabanaconde. De bus maakte nog verschillende tussenstops en er kwamen alsmaar meer en meer mensen op de bus. Op het laatste waren we naar ruwe schatting met een 100-tal mensen op een bus voor 50. Je kon aan de bus goed voelen dat hij overladen was. Hij had veel moeite met optrekken en remmen en op sommige momenten hadden we toch wat schrik dat de remmen het zouden begeven en dat hij de afgrond zou inrijden. Gelukkig dat we het overleefd hadden, kwamen we 2 uur te laat aan in Cabanaconde. Normaal gezien zou deze bus in Cabanaconde moeten toekomen rond 19 u, maar we hadden een vertraging van ongeveer 2 uur. Remy stond ons al op te wachten op de Plaza De Armas en nam ons mee naar zijn huis. Daar kregen we nog een avondmaal en mochten we in hun leefruimte op een matrasje slapen.

29-04-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

Na een korte, maar krachtige nacht stond de wekker alweer veel te vroeg: om 4u ’s morgens. Om 4.30u begonnen we zonder ontbijt aan de beklimming. We moesten van helemaal beneden in de Canyon terug naar boven naar Cabanaconde. Een beklimming van meer dan 1000 hoogtemeters en dat op ons nuchtere maag. Gelukkig was Pieter na de rustdag van gisteren terug helemaal de oude en was het stijgen geen probleem. De reden waarom we zo vroeg vertrokken, was om de zon te vermijden en om op tijd de bus naar Arequipa te kunnen halen. Ergens halverwege staken we 2 toeristen voorbij die blijkbaar nog vroeger waren vertrokken, maar niet echt goed voorruit geraakten. Wat later staken zij ons terug voorbij, maar op ezels. Blijkbaar ging het zo slecht dat hun gids 2 ezels had geregeld J. Rond 7.30u (na 3u stijgen) kwamen we boven aan. We gingen naar de gids zijn huis om daar te ontbijten. Daar vertelde hij ons dat hij nog een heel erg mooie trekking kende. Als we er zin in hadden, kon hij voor ons een goeie prijs maken. De hele trekking zou 5 tot 6 dagen duren en als we het wouden, konden we zelfs een vulkaan van ongeveer 6300 meter beklimmen: de Ampato. Toen Marlies dit hoorde was ze onmiddellijk verkocht, dus moest Pieter ook maar mee J. We moesten wel terug naar Arequipa om daar onze tent, slaapzak en matje te gaan halen. Want dit zou een trekking worden zonder hotels en zonder toeristen. In feite een trekking zoals wij dat gewoon zijn J. Met wat vertraging vertrok de bus richting Arequipa rond 10.30u. Na een lange busrit en enkele tussenstops (we stopten nog in een toeristisch dorpje waar je een foto kon nemen met een baby lama of een valk. Nadien stopten we nog aan een zwembad met natuurlijk hot water en we maakten nog een tussenstop om te eten. Nadien stopten we nog aan een mirador waar je verschillende vulkanen kon zien. Onder andere Ampato, waar onze volgende trektocht naartoe gaat.) kwamen we om 17.15u aan in Arequipa. We gingen naar ons hostel om daar onze rugzak af te zetten en een nacht te boeken. Nadien gingen we naar de busterminal om daar onze bus te regelen om morgen terug naar Cabanaconde te gaan. We hebben nog een pizzake gegeten, hebben nog even tv gekeken en zijn dan op tijd gaan slapen.

28-04-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

Vandaag mochten we uitslapen tot 7u! Nadien hadden we een lekker ontbijt met brood en een overheerlijke mango die we nog meedroegen van Arequipa. Pieter heeft een “Nieuw Zeelandje” gedaan en nadien zijn we vertrokken. Pieter was nog steeds niet in topvorm dus was het goed dat er vandaag maar een kleine wandeling op het programma stond. 2 uur later waren we al op onze volgende bestemming: In het midden van de Canyon ligt een oase (Sancalle). Een supermooie en groene omgeving. Hier hebben de mensen een paar resorts gebouwd voor het toerisme. Bungalows tussen bomen en bloemen en natuurlijk met een zwembad. Het eerste uur hadden we het zwembad voor ons alleen, maar al gauw kwamen er meer toeristen toe. Er stond een grote mangoboom naast het zwembad maar spijtig genoeg waren we een paar weken te laat voor het mangoseizoen. We hebben onze kleren uitgewassen en in de zon gehangen. Nadien hebben we ons aan het zwembad geïnstalleerd tot aan lunchtijd. Voor de verandering kregen we nog eens rijst met avocado, ei en tomaat. Nadien hebben we ons terug aan het zwembad geïnstalleerd en zijn daar heel de namiddag blijven liggen. ’s Avonds hebben we lekkere spaghetti gegeten met een colake ... dat hadden we verdiend J Nadien zijn we naar goeie gewoonte kort na zonsondergang ons bedje in gekropen.

27-04-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

26-04-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

Vanmorgen stond onze wekker om 3u. Que temprano! Om 3.30 zouden we worden opgepikt om te vertrekken naar de Colca Canyon. Om 3.20 ging de bel al. Stressy! 5 minuten later waren we klaar. Er stond een busrit van ongeveer 7 uur op het programma met enkele tussenstops. De eerste stop was in Chivay waar we ontbijt kregen rond 6.30 uur. Nadien reden we verder naar Cruz Del Condor. Dit is een supergoeie plaats om condors van dichtbij te kunnen zien. En inderdaad, toen we daar toekwamen cirkelden er een 5-tal rond op deze plaats. Het verliest wel heel wat van zijn charme doordat er zoveel toeristen zijn. We hadden 40 minuten de tijd om op deze plaats foto’s te trekken. Niet makkelijk om een goeie foto van de condors te trekken, maar het is toch een paar keer gelukt. Nadien reden we verder naar Plaza De Armas in Cabanaconde. Daar werden we opgepikt door onze gids Remy. Een toffe kerel die al 17 jaar gids is in deze regio. Hij nam ons mee naar zijn huis om uit te leggen wat we allemaal gingen doen. Hij legde ook uit dat het in feite heel erg weinig was om te wandelen. Daarom stelde hij voor om een iets grotere tour in de canyon te maken. We vertrokken rond 10.30u. Cabanaconde ligt op ongeveer 3100m hoogte. Vandaag gingen we in de canyon afdalen richting Llahuar. Een klein dorpje (zoals ze dat hier allemaal zijn). De naam van het doprje is Quechua voor “sangre”. Aangezien het toch een wandeling van een aantal uur was en we deze ochtend vroeg hadden ontbeten, kreeg Marlies al snel een hongerklopje. Maar met wat chocolade en cola is dat altijd snel verholpen. Pieter was nog niet helemaal gerecupereerd van zijn ziekte, maar al bij al viel dat ook wel mee. Rond 15u kwamen we aan in Llahuar. Uitgehongerd hebben we ons in een stoel afgekapt en gewacht op ons middageten. We kregen eerst een lekkere soep en nadien een schotel met avocado, rijst en kip. Niet slecht maar droge rijst gaat toch niet zo goed naar binnen. Hopelijk wordt het niet elke maaltijd rijst. De rest van de namiddag hebben we wat in het gras gelegen en een gezellige babbel gehad met onze gids. Om 7 uur waren we alletwee doodmoe en zijn we al een uurtje in ons bed gekropen om rond 8 uur op te staan voor het avondeten. Ja lap ... weer rijst, maar deze keer met een spiegeleike. Nadien waren we blij dat we na een lange dag ons bedje konden inkruipen.

25-04-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

Vanmorgen hebben we wat uitgeslapen en nadien hebben we de tour vastgelegd om morgen te vertrekken naar de Colca Canyon. Pieter was nog niet helemaal genezen, maar al iets beter. Hopelijk is hij genezen tijdens de trektocht. Op een grote indoor markt zijn we fruit gaan kopen en hebben we een lekkere jugo gedronken. ’s Avonds zijn we nog een wandeling gaan maken naar een mirador. Het gaf een mooi uitzicht over de stad. Op de terugweg naar het centrum zijn we nog een rijstschotel gaan eten en hebben we op de Plaza De Armas wat nights shots genomen. Nadien hebben we met een zak popcorn naar een film van Charlie Chaplin gekeken. We zijn op tijd ons bed ingekropen, want morgen komen ze ons al vroeg oppikken

24-04-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

Vandaag gingen we onze was laten doen. Het was weer eens dringend nodig. De wasserij was echter nog niet open toen wij de stad in trokken dus daar zaten we met onze zakken vuile was. We besloten eerst op de Plaza De Armas te ontbijten en aangezien Pieter zich niet top voelde ging Marlies rond 10u kijken of de wasserij open was. Ze had geluk. Terug op de Plaza De Armas was haar plaats op het bankje ingenomen door een oude man. We hebben een gezellig babbel met hem gedaan. In het Spaans weliswaar. Hij heeft ons veel info over Peru gegeven. Rond 11u gingen we naar het tourist office om onze tour in de Colca Canyon vast te leggen. Zij belden de gids maar die kon pas tegen de middag bevestigen of hij ’s anderendaags met ons kon mee gaan. Wij besloten in afwachting dan maar iets te gaan drinken. Rond 13u gingen we terug naar het office maar omdat Pieter zich nog altijd niet goed voelde, vroegen we om de tour een dag uit te stellen. Op de middag zijn we gaan luchen op een terrasje op Plaza De Armas. Het uitzicht was beter dan het eten, maar slecht was het zeker niet. Nadien zijn we nog een lekker ijsje gaan eten.  Na de middag bezochten we het Monasterio Santa Catalina (daar hebben we een schietgebedje gedaan zodat Pieter zich snel beter zou voelen maar het mocht niet baten). Een heel mooi, groot 16^e eeuws klooster. Een stad in een stad. We vroegen hoe lang het bezoek zou duren en dat was volgens de bewaker maar 1u. Dat was echter buiten Marlies gerekend die wou blijven totdat het donker was en de kaarsjes aangingen (We hadden geluk dat op dinsdag het klooster tot 8u open is). Heel gezellig. Nadien zijn we onze was gaan ophalen, hebben we een pizza gegeten en zijn we een doke gaan doen. 

23-04-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

Rond 4 uur ’s nachts kwamen we aan in het busstation van Arequipa. We besloten binnen te wachten tot als het licht was maar aangezien dat nog lang zou duren en we heel moe waren, besloten we om samen met een Italiaan een taxi naar een hostel te nemen om daar nog wat te gaan slapen. Zo hebben we toch nog 4u kunnen slapen. Na dat goed doke trokken we de stad in. Aangezien we nog geen geld hadden van Peru, gingen we eerst naar de bank. Dat was absoluut geen succes! Marlies haar kaart is daar ingeslikt. Toen we de kaart instaken, verscheen er op het scherm: “going to sleep”. Toen de computer van de geldautomaat opnieuw was opgestart vroeg hij om een kaart in te steken... Onze kaart was dus verdwenen. Pieter is naar het hoofdgebouw van de bank geweest om het uit te leggen, maar daar konden ze hem niet helpen. Blijkbaar worden kaarten die ingeslikt worden, automatisch vernietigd. Of dat waar is weten we niet, dus hebben we voor de zekerheid de kaart laten blokkeren. We zochten een café met WIFI zodat we Marlies haar ouders konden inlichten en zodat ze de bank konden contacteren. Daar hebben we ook met omie en opie kunnen bellen en hebben we nog wat aan de blog gewerkt. Nadien hebben we een Lonely Planet van Peru gekocht en zijn we in verschillende reisbureaus info gaan vragen over de Colca Canyon. Na een lekker Wantan soep in China town, zijn we op tijd gaan slapen.

22-04-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

Vanmorgen werden we om 7.30u wakker. We hadden een zalig uitzicht vanuit ons bed. We ontbeten met zicht op het Titicaca meer en vertrokken nadien rond 9u naar het zuiden. Het was een heel erg mooie wandeling. We doorkruisten langs een oud Inca pad het hele eiland. Ergens over halfweg was er een cafeetje waar we een lekkere cola hebben gedronken. We passeerden ook een ecohotel waarvan we dachten dat we hier met onze ouders zouden hebben gelogeerd. We trokken er foto’s van maar achteraf bleek het toch niet het juiste hotel te zijn. Om 15u30 namen we de boot terug richting Copacabana. Zo waren we op tijd om om 18.30u de bus naar Arequipa te nemen. Een halfuurtje voorbij Copacabana kwamen we aan de grens met Peru. Spannend! Weer een grensovergang en dat doen we niet graag. Gelukkig ging het zoals in de vorige Zuid-Amerikaanse landen zeer gemakkelijk. Rond 9u (plaatselijke tijd) kwamen we aan in Puno. Daar moesten we van bus veranderen. Hoewel we op voorhand gevraagd hadden of wij ergens moesten betalen en iedereen zei van nee, moesten we daar busstationtax betalen. Een klein probleem aangezien we nog geen soles hadden. De bankautomaat werkte niet maar gelukkig hadden we nog wat Chilenos die we konden wisselen. 

21-04-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

Vanmorgen hebben we om 8.30 de boot genomen richting  Isla del Sol. Het was een heel trage boot dus het was een boottocht van 2u naar het noorden van het eiland. We zaten op het dek en aangezien we onze zonnecreme vergeten waren, hebben we toch wel een goed kleurtje opgedaan. Iets te goed naar onze zin. Verbrand op het zonne-eiland! Op onze boot zat een Amerikaan die een andere probleem had. Om 8.30 begon hij bier te drinken en hij heeft zo meer dan 1 liter gedronken. Hij verschoot ervan dat hij dringend naar het wc moest gaan. Aangekomen op het eiland hebben we wat gerelaxed op het strand en nadien zijn we gewandeld naar de Inca-ruïnes. De ruïnes waren niet super impressionant maar de omgeving was heel mooi. Normaal zouden we vandaag verder wandelen naar het zuiden van het eiland maar aangezien het al wat later op de dag was, besloten we terug te wandelen naar het stadje in het noorden. Onderweg zagen we een pijl met “hostal ecologico”. Het was een schattig huisje gelegen op een verlaten strand. Een prachtige locatie! We dachten dat het duur zou zijn maar we besloten toch maar de prijs te vragen. Het bleek super goedkoop te zijn en we waren daar helemaal alleen, dus we twijfelden niet. ’s Avonds zijn we iets gaan eten in het dorpje. Lekkere trucha a la plancha. Nadien wandelden we met onze pillamp terug naar ons huisje en zijn we om 8.30u een zalig doke gaan doen.

20-04-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

Vanmorgen hebben we uitgeslapen en zijn we rond 9 uur gaan ontbijten (Dat was waarschijnlijk 1 van de slechtste ontbijten die we al hadden gekregen). Aangezien Marlies niet zo goed geslapen had en het in de voormiddag slecht weer was, zijn we in de voormiddag nog een rustje gaan doen. We hebben ook nog eens kunnen skypen met de mama. ’s Middags zijn we een hele menu gaan eten voor 15 bolivianos. Het was nog lekker ook. Na de middag zijn we gewandeld naar de Basiliek en dan verder gewandeld naar de drijvende eilanden. Het was iets meer dan een uurtje wandelen, maar heel erg mooi langs het Titicaca meer. Op de drijvende eilanden kon je verse forel eten. We hadden al gegeten, maar hebben er toch nog maar eentje besteld. Ze pakten de forel rechtstreeks uit het meer, kuisten en bakten hem. Verser kan je niet hebben! Nadien zijn we terug gewandeld naar Copacabana. Daar hebben we een Calvarietocht gedaan naar een heuvel. Het is een soort van bedevaartsoord, maar met een heel erg mooi uitzicht op het meer en de stad. ’s Avonds hebben we onze boot vastgelegd om morgen naar Isla del Sol te gaan en hebben we een bus vastgelegd om zondagavond naar Arequipa te vertrekken.

19-04-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

18-04-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

Vandaag hadden we nog een dagje om wat uit te rusten in Rurrenabaque. s Morgens gingen we ontbijten in een Franse panaderia. Een Fransman die hier een bakkerij is begonnen en hier locals aan het werk stelt. Heel erg lekkere koeken en brood J We hebben onze was naar een wasserij gedaan, want na een week jungle en pampa’s is er een grondige wasbeurt nodig J In ons hostel hebben we nadien wat uitgerust in de hangmatten. Marlies heeft een Chriske (doke van 3u) gedaan in de hangmat terwijl Pieter aan de blog heeft gewerkt. Nadien hebben we Jolin haar thesis verder verbeterd en zijn we op een terrasje een lekkere jugo gaan drinken. ’s Avonds zijn we een lekkere lomito gaan eten en nadien hebben we nog een terrasje gedaan waar ze WIFI hadden zodat we Jolin haar thesis nog konden doorsturen. Hier vernamen we spijtig genoeg ook dat ons Xavierke was gestorven.

17-04-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

Vandaag stond de wekker om 5u15. Er stond namelijk (weeral) een zonsopgang op het programma. We vertrokken om 5u30 met ons bootje om naar een mooie salida del sol te gaan kijken. Het was heel erg mooi, maar er was een nadeel. Terwijl we zaten te wachten op de zon werden we opgegeten door de muggen. We hadden ons wel ingesmeerd met deet, maar ze prikten gewoon door onze kleren omdat daar geen deet was. Resultaat: onze benen en vooral Pieter zijn gat staan vol muggenbeten. De bastards! Tijdens de zonsopgang zat er naast ons een bende brulapen in de struiken. ’s Morgens brullen die onafgebroken. Wel eens leuk om te horen. Na de zonsopgang gingen we terug naar het kamp. Het was nog te vroeg om te ontbijten dus we konden nog even een doke in doen in de hangmat. 10 minuten voor onze wekker afging, werden we wakker gemaakt door 2 medetoeristen. Zij hadden geen dutje gedaan en zagen juist roze dolfijnen voorbij zwemmen.  Lief dat ze ons hadden wakker gemaakt zodat we ze ook konden zien. Om 8u kregen we ontbijt en nadien trokken we onze zwemkleren aan. Vandaag gingen we namelijk zwemmen met dolfijnen. We namen onze boot en gingen naar een plaats in de rivier waar het diep is en veel dolfijnen zitten. Af en toe zagen we er een paar zwemmen, maar toen we in het water waren kwamen ze niet super dicht, behalve een keer toen ze aan Marlies haar voeten zaten J. Het was wel wat raar om in dezelfde rivier te zwemmen waar we eerder alligators, kaaimannen en pirañas hadden gezien. Na het zwemmen gingen we terug naar het kamp voor onze laatste lunch en om onze zak te maken. We namen afscheid van de kaaiman, de alligator en de apen en gingen met de boot terug richting de oever kort bij de weg. Daar moesten we nog een tijdje op onze jeep wachten. Maar aangezien de dolfijnen verhuisd waren naar daar hadden we nog wel ons bekijks. We werden opgepikt door de jeep en opnieuw stond er ons een rit van meer dan 3 uur op de dirtroad te wachten. Gelukkig had het de voorbije dagen niet geregend en lag de weg al wat droger. Het was wel nog steeds geen comfortabele weg. Onderweg hadden we bovendien wat autopech. Ergens halfweg hadden we een platte band. Nadien hadden we nog eens motorpech. De motor maakte een heel raar geluid en we geraakten niet meer voorruit. Wij dachten dat we er met deze jeep niet meer zouden geraken, maar de chauffeur leek niet echt in paniek. Dit was blijkbaar al eerder gebeurd. Al stilstaand gaf hij een tijdje heel erg veel gas. Wij dachten dat hij de motor aan het opblazen was en begonnen toch wat ongerust te worden. Maar wonderbaarlijk: na een tijdje werkte de motor terug J. Onderweg hebben we nog een cobra de weg zien oversteken. Aangekomen in Rurrenabaque kregen we van de organisatie een gratis cola om te bekomen van de tocht. Dat was meer dan welkom. We namen een douche in ons hostel en spraken af om samen met heel de groep ’s avonds nog iets te gaan eten en foto’s en mailadressen uit te wisselen. Bij het eten kregen we een gratis caiperiña aangeboden. Best wel lekker! We hoorden ook van de andere toeristen dat wij het minste van iedereen betaald hadden voor de tour in de pampas. Behalve de Israeli’s die hadden nog minder betaald. Het merendeel van de toeristen zijn hier namelijk Israeli’s en die kregen een speciale korting aangeboden. Wat een discriminatie!

16-04-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

15-04-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

Nog enkele foto's

15-04-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter