We namen de ferry naar Manly en konden zo de haven met de
harbour bridge en the opera house van op het water bekijken. In Manly hebben we
een super mooie wandeling van 20km gemaakt. We passeerden OC-achtige villas en
wandelden door het sydney harbour national park. Een mooi park aan de zee waar
vreemde beesten leven. We werden bijna aangevallen door een varaan en zagen
een toekanachtige kip.We hebben even gerelaxed aan een klein, prachtig strandje
maar het zeewater was spijtig genoeg niet zo warm als in Sihanoukville. Na de wandeling hebben we in Manly gelukkig
een goedkopere supermarkt gevonden met prijzen die vergelijkbaar zijn met die
van België. We hebben onze inkopen voor de volgende dagen gedaan en hebben als
het donker was de ferry terug naar Sydney genomen. Zo konden we de mooi
verlichte skyline bekijken. Tijdens onze wandeling terug naar de hostel, hebben
we een kort maar krachtig vuurwerk gezien ... misschien een test voor de
komende feestdagen, verder ook nog mega grote vleermuizen en buidelratten in
het parkt gezien.
Om 11u kwamen we aan in Sydney. Daar namen een shuttle bus
naar ons hostel: Strattons hostel. Schok:
alles is hier super duur, zeker in vergelijking met Azië, maar zelfs in
vergelijking met België. We gingen naar een supermarkt ontbijt halen, maar op
de meeste artikelen stond geen prijs ... bleek dat onze bananen 1,5 dollar/stuk
kosten ... Sydney is wel een heel erg mooie stad. We hebben een stadswandeling
gemaakt langs ... hyde park, the domain, Saint Marys cathedral, art gallery,
opera house, harbour bridge, ... prachtig.
Vandaag hebben we in Ayuthaya voor een laatste keer een rijstschoteltje en loempias besteld en hopelijk niet voor de laatste keer een overheerlijke passievruchten shake gedronken. In het centrum hebben we nog een grappig massagesalon gezien waar ze expliciet vermelden dat je alleen massages kan krijgen en dus geen happy ending. We zijn met de bus naar Bangkok vertrokken en vonden daar onmiddellijk een bus naar de luchthaven, ongelooflijk hoe gemakkelijk het reizen hier is. Op de luchthaven hebben we een grappig informatiebord gezien ... Indien je graag durian meeneemt op de vlieger dan moet je dit aanvragen bij de vliegmaatschappij. Waarschijnlijk zodat ze het reukloos kunnen verpakken J. We hebben onze laatste Bath nog gespendeerd en hebben zelfs zonder geld in de tax free nog vele koekjes kunnen proeven. Er waren veel winkels die koekjes verkochten en bijna overal kon je proeven ... we zijn alle winkeltjes eens afgegaan en hebben dus lekker gegeten J.
Maandag 17 december, dinsdag 18 december, woensdag 19 december
De laatste drie dagen in Azië hebben we doorgebracht in
Ayuthaya. We hebben uitgeslapen, wat in de stad rondgewandeld en gekaart (de
ene (Marlies) had al wat meer chance dan de andere (Pieter)J). Het was wel leuk om
de laatste dagen terug in Thailand te zijn. We konden terug in de 7eleven
changskes en cola halen en konden in de straatkeukentjes lekkere pad thai eten.
Na bijna 3 maanden in Azië is het tijd om andere werelddelen te gaan opzoeken
en willen we weg van de opdringerige tuktuk drivers, maar al bij al gaan we het
hier toch missen. De laatste avond hebben we een prachtige tempel bij
zonsondergang bezocht, een mooier afscheid konden we ons niet inbeelden. Het was wel angstaanjagend om in het donker
terug naar onze hostel te stappen. Rondom de tempels zitten veel honden.
Overdag slapen die maar s nachts komen ze in grote getalen naar ons toe ...
gelukkig heeft er geen enkele ons gebeten.
Vandaag stond een lange busrit op het programma en een
grensovergang ... dat doen we niet graag. We vertrokken om 8u (nadat we voor de
laatste keer lekkere baguetten hadden gekocht L
) en een uurtje later moesten we overstappen op een andere bus. Deze bus ging
dan tot aan de grens, maar heeft eerst nog een half uur in panne gestaan.
Gelukkig zijn buschauffeurs hier handige harrys want de bus is nadien zonder
problemen aan de grens geraakt. Daar hebben we heel lang moeten aanschuiven en
toen we eindelijk de grens waren overgeraakt, moesten we nog een uur wachten op
de volgende bus (een minivan). Gelukkig kwam die want je weet nooit op voorhand
of er aan de andere kant wel een bus gaat opdagen. De minivan reed ontzettend
hard, maar de chauffeur zorgde er wel voor dat we nog voor het donker in
Bangkok aankwamen. Daar hebben we een busje genomen richting Ayutthaya
(ongeveer 50 km ten noorden van Bangkok) aangezien we niet opnieuw in de drukke
stad wouden verblijven. Ayutthaya is vooral bekend van een oud tempelcomplex
dat hier nog staat. We hebben al een kleine wandeling gemaakt langs de tempels.
Het was toevallig ook net de laatste dag van een tiendaags festival dat hier
heeft plaatsgevonden.
We hadden gelezen dat de omgeving van Battambang heel erg
mooi is dus we huurden een fiets en reden naar een tempel op een heuvel 28km
verderop. De tempel dateerde uit de periode net voor Angkor Wat, maar was
minder spectaculair. Het waren wel veel trappen om aan de tempel te geraken
(360). Nadien zijn we terug gefietst en hebben we een tussenstop gemaakt bij een
wijnboer. Daar hebben we een glaasje wijn en druivensap geproefd. Het druivensap
was heel erg lekker, ook al vond Marlies dat het naar rode kool smaakte J. De wijn was heel
speciaal, heel anders dan de wijnen die we gewoon zijn, maar het was niet
slecht. Daarna zijn we naar een tweede heuvel met tempels gefietst. Het was een
mooie weg in the middle of nowhere. Om aan de tempel zelf te geraken moesten we
opnieuw trappen doen. Deze keer hadden we ze niet geteld maar we denken dat het
er ongeveer 1000 waren. De moeite loonde wel want het uitzicht over de omgeving
was prachtig. Op deze heuvel was ook een killing cave: een grot waar tijdens de
periode van de Rode Khmer vele mensen zijn vermoord ... Na het bezoek zijn we
terug gefietst naar Battambang, hebben we opnieuw lekker gegeten in het rooftop
restaurant en hebben we een bus geboekt om morgen terug naar Bangkok te vertrekken. Onze rondreis in Azië zit er bijna op.
Om 8u zijn we met de bus vertrokken richting Battambang. Toen
we daar aankwamen was er weer een hele zwerm tuk tuk drivers die ons lastig viel.
Met minstens 10 stonden ze rond ons en ze bleven maar aandringen dat we een tuk
tuk moesten nemen. Het was toch wel 2 minuten stappen tot aan de hotels dus
onmogelijk te voet te doen. Nadat Pieter zich eens boos gemaakt had, zijn we te
voet vertrokken en hebben we snel een goede hotelkamer voor maar 4$ gevonden. In
de namiddag hebben we een wandeling gemaakt in Battambang. Volgens de Lonely Planet een leuk stadje, volgens ons niet zoveel te beleven. Pieter is dan maar
naar de kapper geweest. s Avonds zijn we gaan lopen en hebben we iets gegeten
in het rooftop restaurant van ons hotel.
Onze laatste dag in Siem Riep hebben we een dagje uitgerust
in de guesthouse. Deze rustdag kwam van pas want na drie dagen Angkor moesten
we dringend aan onze fotos en blog werken. De Australiër heeft ons ook wat
tips gegeven voor onze citytrip naar Sydney. s Avonds zijn we naar de Night
Market gegaan. Daar hebben we een lekker cocktail gedronken en heeft Marlies
een kleedje gekocht zodat ze met de feestdagen iets heeft om aan te doen J
Om 8u 30 zijn we met de fiets vertrokken richting Banteay
Srei, een kleine maar heel mooie tempel. De tempel lag wel wat verder, ongeveer
35 km van onze guesthouse. Het was een mooie fietstocht langs palmbomen, rijstvelden,
waterbuffels, kleine dorpjes ... We zagen onderweg veel tuk tuks maar geen
toeristen met de fiets, we zijn blijkbaar de enigen die dat in ons hoofd halen
;-) Na Banteay Srei hebben we de Big tour gemaakt. We bezochten Eastern Mebon, Ta Som, Preah Neak Poan (een
kleine tempel op een eilandje) en Preah Khan (het grootste tempelcomplex van
Angkor waar je uren in kan ronddwalen). Het was al donker toen we terug in het
guesthouse waren. Met de 80km in de benen hebben we lekker gegeten, een waske
gedaan en zijn we gaan slapen.Spijtig genoeg zat ons bezoek aan Angkor er op.
Een echte must bij een bezoek aan Angkor Wat, is een
zonsopgang meemaken. Daarom hadden we de
wekker gezet om kwart na 4 en zijn we rond 4u40 met de fiets vertrokken naar
Angkor Wat. Aangezien we de dag ervoor op de bus zo slecht geslapen hadden,
waren we nog heel moe, maar het was zeker de moeite waard. De zonsopgang was
prachtig (dat resulteerde in wel 100 fotos waar we goed in gaan moeten
selecteren). Blijkbaar hadden veel mensen het idee om daar naar de zonsopgang
te komen kijken want we stonden er niet alleen. Toen de zon op was, hebben we
een bezoek gebracht aan Angkor Wat. Het was super mooi. Aangezien we zo vroeg
opgestaan waren, hadden we nog een hele dag om andere tempels te bezoeken. We
besloten om de small tour te doen, een tour door het park met de bekendste
tempels: Phnom Bankheng (een tempel op
een berg van waaruit je een mooi uitzicht hebt maar van de tempel staat niet
veel meer recht), Bayon (een hele mooie tempel met torentjes versierd met gezichten),
Baphuon, Phimeanakas, Terrace of the elephants, Chau Say Tevoda, Ta Keo, Ta
Prohm (de tomb raider tempel) en Banteay Kdei. Onderweg hebben we wat apen
gezien die zich kostelijk aan het amuseren waren. De ouders zaten op de grond,
maar de kindjes zaten in een boom. Van in de boom sprongen ze in een riviertje
en dan terug de boom in ... eentje durfde niet goed, dus kwamen de andere
kleintjes hem een handje helpen door met alle geweld op de tak te springen waar
de andere op zat. Het was zo grappig om naar te kijken! Bij een van onze stops
werden we aangesproken door een Indier (dat denken we toch). Hij vroeg of
Marlies met zijn zoon op de foto wou ... achteraf bedachten we dat we er geld
voor hadden moeten vragen, dat is hier toch de gewoonte. Rond 5u was onze tour
beeïndigd en fietsten we terug naar het guesthouse waar we een waske hebben
gedaan en lekker gegeten.
Na een humpy bumby road en bijgevolg een nacht met weinig
slaap, zijn we om 5u 20 aangekomen Siem Reap. We werden weer ergens in the
middle of nowhere gedropt en aangezien het nog donker was, besloten we om samen
met 2 andere toeristen (Charlie, een Australiër, en Wouter,een Nederlander) een
tuk tuk te delen die ons naar een goedkoop guesthouse zou brengen. We gingen
naar Happy guesthouse, een super goed en goedkoop guesthouse. We besloten nog
even uit te rusten en dan samen met de 2 andere toeristen al een stukje van de Angkor
tempels te bezoeken. We gingen met de tuktuk naar de 68 km verder gelegen
tempel Beng Mealea, een echte Indiana Jones tempel, en naar het oudste gedeelte van Angkor: de Rolous
groep ... Deze laatste groep tempels was
wel mooi, maar van het echte Angkor Wat verwachten we toch nog iets meer. Het
was goed dat we met de minst impressionante tempels begonnen zijn want dan zou
het de komende dagen alleen maar beter worden.
We hebben de hele dag gerelaxed aan het strand en dat kwam
wel van pas aangezien Pieter een beetje ziek was (dankzij de vele stemmen op de
blog heeft hij de poll gewonnen). s Avonds hebben we de bus genomen richting
Siem Reap.
Heel
de voormiddag hebben we met ons boek gerelaxed op ons prive strandje. Spijtig
genoeg moesten we s middags terug naar Sihanoukville vertrekken. Aangezien de
organisatie gisteren zo slecht was, wisten we niet echt of wel terug gingen
geraken maar verbazingswekkend genoeg verliep de terugweg zonder problemen. We
zijn opnieuw gaan snorkelen en hebben veel zee egels gezien met super lange
stekels, wat vissen en koraal. In Sihanoukville hebben we terug ingechekt in
het hotel en zijn nadien naar de tandarts gegaan. Spannend! Het was wat een
vreemde tandarts maar hij heeft Pieter zijn tand er terug aangezet voor 15
dollar. Het gevreesde tandartsbezoek viel dus nog wel mee. We zullen wel zien
hoe lang het houdt. We hebben nog een lekker biefstuk friet gegeten op het
strand en hebben een nachtbus vastgelegd om morgen te vertrekken richting Siem
Reap.
s Morgens uitgecheckt want om 8 uur kwamen ze ons ophalen
om te gaan ontbijten en om nadien op onze boottocht te vertrekken. Na het
lekker ontbijt kwam een tweede tuk tuk chauffeur ons halen want we moesten met
hem mee naar de boot ...Na 5 minuten in de tuktuk werd de chauffeur gebeld. Hij
stopte en we moesten onze tickets tonen. Blijkbaar had hij de verkeerde mensen
opgepikt J.
Hij bracht ons terug. Blijkbaar vertrok onze boot op de plaats waar we ontbeten
hadden. Onderweg met de tuktuk hebben we wel een paar tandartspraktijken
gezien, misschien kunnen we daar na onze 2-daagse eens langs gaan. Na een
uurtje varen was het tijd om te gaan snorkelen. We hebben veel zee-egels gezien
en wat vissen, maar het koraal stelde niet veel voor. Dat van die zee egels hadden
ze wel kunnen zeggen voor we in het water sprongen want op sommige plaatsen was
het niet echt diep. Nadien vaarden we verder naar een eilandje waar we hebben
gegeten. Daar vroegen we aan onze kapitein of wij op dit eiland moesten blijven
of op een ander aangezien wij ook een nacht hadden geboekt. Hij sprak geen
woord Engels en toen we het met handen en voeten uitgelegd hadden gekregen,
hoorde hij het precies in Keulen donderen. Het was blijkbaar niet echt goed
georganiseerd. Hij heeft de organisator opgebeld en Marlies heeft het via de
telefoon dan toch kunnen regelen. De man bracht ons door de jungle naar de
andere kant van het eiland, naar het resort, maar ook daar wisten ze niets van
de gereserveerde en betaalde kamer ... daar moesten ze opnieuw naar de
organisator bellen om het uit te leggen. In ieder geval wij betalen niet bij.
Aangezien iedereen daar in het resort ofwel zal ofwel stoned leek, niet direct
ons type van reizigers, hebben we een wandeling langs het strand gemaakt en ons
alletwee met een Dan Brown op het strand geïnstalleerd. Een stukje expeditie
robinson-strand alleen voor ons 2 ... zalig. We zijn heel de namiddag op het
strand gebleven totdat de zon onder ging ... het was prachtig! Hoe het mogelijk is, weten
we echt niet maar op dat eiland met maar 50 gasten kwamen we opnieuw Loes
tegen. We hebben met haar een leuk kaartspel gespeeld en zijn nadien met een
pillamp gaan wandelen langs het pikdonkere strand. Blijkbaar komen in het
donker alle heremietkreeften uit het water. Wel grappig om al die wandelende
slakkenhuisjes te zien.
Vandaag was een luilekker dagje. We hebben wat aan het strand gelegen. Van de rust konden we echter niet echt genieten ... we werden constant lastig gevallen door bedelaars, mensen die vanalles kwamen verkopen, manicure, pedicure, massage, boottrips. We hebben ons laten overhalen om een boottrip vast te leggen voor morgen en overmorgen met een overnachting in een resort op Bamboo Island. We hadden echter een probleem aangezien we onze kamer in Sihanoukville al voor de komende 2 nachten hadden betaald. De organisator wou ons zo graag mee op de tour dat hij speciaal met Pieter naar ons hotel is gereden om het te regelen en aangezien Pieter dan toch een gratis taxi had en zijn book uit was, heeft hij de man kunnen overhalen om een klein ommetje te maken langs een boekenwinkel J. De rest van de dag was nog heel leuk totdat we een vervloekte kokosnoot hebben besteld. Nadat we hem hadden uitgedronken, hebben we er een stuk uitgesneden zodat we de kokosnoot konden uitlepelen en opeten. Plan mislukt ... lepeltje gebroken. Dan maar de kokosnoot in stukken gesneden en zo de kokos opgegeten. Maar toen is er een stukje van Pieter zijn tand gebroken en zijn we er maar mee gestopt. Niet echt een leuk cadeautje van de Sint. We waren nochtans zo braaf geweest!
s Morgens hebben we de bus genomen richting de zee
(Sihanoukville). Om kwart voor 2 kwamen we aan. Naar goede gewoonte gingen we
te voet naar het centrum op zoek naar een guesthouse. De tuktuk drivers
verklaarden ons voor zot. Het is veel te ver! Zeker 5 km!! Wel 50x moesten we
no thank you zeggen. Marlies kreeg had er even genoeg van en antwoordde dat
ze al eens 100km had gewandeld dus dat 5km ook wel zou lukken. Halverwege de
weg stopte Marlies plots met wandelen ... het was onze lucky day ... ze had een
briefje van 100 dollar gevonden. Naarmate we verder wandelden, vonden we nog
verschillende briefjes. Het een al slechter nagemaakt dan het andere ;-) We
hebben snel een goedkoop guesthouse gevonden en zijn naar het strand gegaan.
Daar hebben we van een prachtige zonsondergang genoten en een lekkere biefstuk
friet gegeten.
We hebben een fiets gehuurd en zijn naar de Killing Fields
15 km uit de stad gereden. Het was gruwelijk maar wel interessant. In 1975
heeft de Rode Khmer de macht gegrepen, op 3 dagen was heel Phnom Penh
geëvacueerd, iedereen moest naar het platteland om daar als slaven te gaan
werken. In totaal zijn er over heel het land meer dan 300 Killing Fields
verspreid. In de Killing fields nabij Phnom Penh zijn naar schatting 20000
mensen vermoord en begraven in 129 massagraven. Onder andere alle mensen die in
S21, het museum waar we gisteren zijn geweest, zijn daar vermoord. Kogels waren
te duur, dus werden de mensen doodgeslagen, de keel over gesneden. Er is zelfs
een Killing Tree waar babys werden vermoord door ze met hun hoofd tegen de
boomstam te slaan. Op de Killing Fields hebben ze een pagoda gebouwd waar ze de
overblijfselen van een deel van de slachtoffers hebben ondergebracht. Maar lang
niet iedereen is opgegraven. Er liggen nog duizenden mensen begraven. Ze vonden
het te gruwelijk om iedereen op te graven. Aangezien er nog zoveel mensen in de massagraven liggen komen er af en
toe, vooral in het regenseizoen, nog kledingstukken en botstukken aan de
oppervlakte. Hier en daar hebben we er ook nog zien liggen. We waren niet goed
van het bezoek maar we zijn wel blij dat we het bezocht hebben. Nu hebben we
toch iets meer een idee van wat de mensen hier hebben meegemaakt. In 1979
hebben de Vietnamezen Cambodja bevrijdt van de Rode Khmer en kwam er een einde
aan de genocide. De Rode Khmer is gevlucht naar de grens met Thailand. Maar aangezien
na de oorlog de Vietnamezen geen goede contacten hadden met het westen, werd de
nieuwe Cambodiaanse regering niet door het westen erkend. Straffer nog: het
westen beschouwde de Rode Khmer nog steeds als de officiële regering. Dit hield
onder andere sponsoring en een plaats in de VN in. Nu is er nog steeds maar 1
persoon terechtgesteld voor wat er toen allemaal gebeurd is. Vier anderen
wachten nog op hun vonnis. De leider Pol Pot is nooit opgepakt geweest en heeft
nog een goed leven gehad kort bij de grens met Thailand. Nadien zijn we
terug gefietst naar Phnom Penh. We zijn gaan lopen en hebben een kleine workout
gedaan.
Nieuw land dus terug een nieuwe munteenheid en terug wennen
aan de prijzen. Heel erg raar. De munteenheid hier is de Riel (1 Euro is
ongeveer 5000 Riel), maar je kan hier overal in dollar betalen. Straffer nog:
in de ATM krijg je dollars in plaats van Riel. We hebben de indruk dat ze de
dollar gebruiken voor iets grotere bedragen en dat de Riel gebruikt wordt als
klein geld. Vaak als je in dollar betaalt, krijg het wisselgeld dan in Riel
terug. Waarom de dollar hier zo ingeburgerd is dat weten we niet. Het is niet
dat de amerikanen hier zoveel goed gedaan hebben. Vandaag hebben we een bezoek
gebracht aan een museum: een oude school die de rode Khmer heeft omgevormd tot
gevangenis waar mensen werden opgesloten, gefolterd en sommigen werden
vermoord. De meesten werden na de folteringen getransporteerd naar een plaats
15 km uit de stad en werden daar dan vermoord. Dit massagraf wordt ook wel the
killing fields genoemd en dat staat morgen op het programma. Het was een
interessant maar wel gruwelijk en aangrijpend museum. De Rode Khmer hield van
iedere gevangene een dossier bij met fotos. Je kan er nu nog de fotos van
vele slachtoffers bekijken. In totaal zijn er in de school ongeveer 20000
mensen opgesloten van 1975 tot 1979. Hiervan hebben er 7 mensen de gruwel
overleefd. Aangezien de Rode Khmer ook in Zuid Vietnam mensen begon te
vermoorden, zijn de Vietnamezen hun er is mee komen moeien. Die waren blijkbaar
goed getraind van de lange oorlog tegen de VS en brachten een einde aan de
genocide. In totaal zijn er tijdens de oorlog ongeveer 3000000 miljoen mensen
vermoord: vooral ouderen, zieken, gehandicapten en intellectuelen. Resultaat is
dat er hier nu een heel erg jonge bevolking is. Je ziet hier praktisch geen
ouderen. Ongeveer 40% van de bevolking is onder de 18 jaar. Na het bezoek aan
het museum zijn we nog naar een grote boekenwinkel gegaan. We hadden al snel
door dat de boeken kopies waren en besloten dan toch maar niks te kopen. Onder
andere de Vliegeraar (normaal gezien een dik boek) was hier opvallend dun J.
