2e blog, bereikbaar via knop aan de linkerkant van dit blog
Soms vertel ik wel eens een verhaaltje over mijn werk ... Ik maak natuurlijk andere dingen mee dan wanneer ik achter de kassa van de supermarkt de huur zou verdienen ...
En als ik ze achter elkaar vertel dan lijkt het of ik een spannender leven heb dan het in het echt is ... maar saai is mijn dagelijksheid niet.
Na bijna een jaar zijn dat een boel te vertellen verhaaltjes en een voor een schrijf ik ze op ... wie weet tot een volgend boekje...
Het is nog wat zoeken naar de vorm maar als u het leuk vind om die ontwikkeling te zien ... neem eens een kijkje!
Ik wens u een mooie dag! Droom uw dromen! En doe iets liefs ... voor iemand dicht bij!
Sinds een uurtje is de papierenversie van mijn boekje on line te koop. Omdat er allemaal lieve gekleurde plaatjes in terecht zijn gekomen (iets wat voor een ebookuitgave niet extra kost maar voor een geprinte versie natuurlijk wel...) is de verkoopprijs m.i. wat aan de hoge kant geworden, nl 17,95... Als je het niet omrekent naar guldens dan valt het mee!
Je kunt natuurlijk ook de ebook versie zelf printen ... dan heb je het gelijk in huis, in de computer.
Ik ben echt van plan om uiteindelijk een serietje te maken: Tevreden zijn ... oefen tot het spontaan gaat deel 2 t.m. zolang het blog loopt, elke 60 stukjes een verzameling. Tevreden oud(er) worden .... over gedoe met ouder worden (iemand zei laatst: je bent al oud!...) en oud zijn. Tevreden ouder zijn over kinderen en opvoeden Tevreden met je lijf , je relatie, je gezondheid, je sexleven, je dieren ... The sky is the limit!
De volgende papierenboekjes voer ik eenvoudiger in zwart wit uit ... en die worden dan vriendelijker geprijsd! Denk ik nu... Tenzij iedereen roept: niet doen, juist leuk zo... nou dan houd ik het zo.
Aan deel 2 ben ik al druk aan het werk. Voor iemand die zichzelf een jaar geleden beloofde om het rustiger aan te doen in het werkzaam leven, maak ik mezelf weer lekker druk ... Ach ja, die vos ... verliest wel de haren maar niet de streken.
Vanmorgen verstuurde ik aan alle mensen uit mijn adresboek een soort geboortekaartje van mijn boek! Ik was de rest van de dag zoet met het beantwoorden van mailtjes die ik daar op kreeg.... enig!
Direct na versturen krijg je bericht van alle niet te bezorgen mails ... dat is wel 30% ... maar sommige adressen zijn al oud.
Een aantal mensen verzocht om verwijdering uit het bestand. Dit heb ik direct gedaan!
Twee mensen maakten voor de komende week een massage-afspraak!
En op het blog was het TOP druk. Deze site heeft een faciliteit van statistieken ... hoeveel bezoekers: nu al 2560 unieke, op welke dag het meest? dat is de maandag ... al weken ... Ja,ja in de baas zijn tijd ... tussen 9 en 11 .. gemiddeld bekijkt men 2 pagina's ... dus ik heb trouwe volgers die eens per 2 weken lezen ... of passanten die het na 2 blaadjes wel gezien hebben... Een kwart van de mensen kan dit blog helemaal niet begrijpen, want die komen uit Engeland. Waarschijnlijk worden die door mijn Be Happy! aanmoedigingen door Google misleid? 1% komt uit Zweden ... ja ... dat klopt ... dat is mijn jeugdvriendin ... die trouw langskomt en in prive mails inhaakt en nieuwe voorzetten geeft.
Ik kreeg een aantal lieve uitgebreide mails. Heerlijk zoveel bemoedigende woorden! Dank dank!
En als iedereen het voornemen waarmaakt om volgende week het papieren boek ook echt te gaan te bestellen ... nou dan zijn de geinvesteerde redactiekosten er uit...
IK had een tevreden dag en ga lekker slapen! weltrusten.
Vijfendertig jaar geleden zei mijn Yogaleraar: " Als mensen je betalen om les van je te krijgen ... dan pas ben je een Yogajuf. Geen diploma van mij dat je aan de muur kunt hangen krijgt dat voor elkaar! " Ik werkte hard en combineerde moederschap en geld verdienen met een school met honderd leerlingen per week!
Net als een miljoen andere mensen zeg ik al jaren "ooit schrijf ik een boek".
Vier maanden geleden begon ik een blog Tevreden zijn ... oefen tot het spontaan gaat! Waar ze vandaan komen weet ik niet maar al 2400 unieke bezoekers kwamen op mijn site.
Honderd dagen geleden plaatste ik mijn eerste bijdrage op de internetschrijfsite van het dagblad Trouw. De commentaren die ik kreeg maakten dat ik al snel ging proberen wat verhalender te schrijven. Ik paste mijn schrijfstijl aan, gebruik wat minder te pas en te onpas hoofdletters en gedachtenpuntjes. Ik leerde daar schrijfcoach Hella Kuipers kennen en ik heb haar met liefde betaald voor het poetsen van mijn stukjes tot manuscript.
Al surfend ontdekte ik internetuitgeverij Pumbo. Voortvarend werd een cover gemaakt! Ik maak graag gebruik van hun aanbod om 1 euro per verkocht exemplaar aan mijn, erkende, goede doel te doneren. Om daar voor in aanmerking te komen doneer ik zelf ook een deel van de opbrengst aan het schoolproject in Kilangala, Tanzania via de stichting Protanz.
NU staat mijn eboekje on line te bestellen te koop! De papieren versie is volgende week klaar. Omdat mijn ego nog groot genoeg is om dat erg leuk te vinden én omdat vrienden zeggen dat ze liever een papieren boekje in handen houden is er een echt boekje. Eentje met een kaft en papier. Een lief boekje, om af en toe een stukje in te lezen, om weg te geven, om op je nachtkastje te hebben, of in je tas. Maar er is ook een ebookversie, zelfs een die geschikt is voor een ereader.
Door geld te vragen voor mijn schrijfsels maak ik de stap naar SCHRIJFSTER , in plaats van iemand te zijn die schrijft en droomt. Dankzij de moderne technieken staan er geen dozen onverkochte boeken in de gang.
Ik nodig je van harte uit een kijkje te nemen op een van onderstaande sites en/of te laten weten wat je er van vindt. Ik schrijf, persoonlijk, altijd iedereen terug!
Vannacht om 2 uur wilde ik de computer uitdoen. Ik had nog 2 uurtjes wat correcties ingevoerd voor mijn papieren boekje. Van opwinding kon ik toch niet slapen en met de correcties kan iemand anders dit weekend verder aan zijn werk. Aan mij zal het niet liggen ...
Ik zag een nieuw berichtje opduiken en las een mailtje van Pumbo: Iemand heeft een boek gekocht! Het eerste! Misschien kun je je voorstellen dat dat een SUPER gevoel is. Het mailtje heb ik geforward naar mijn dochter, die een paar weken geleden nog zei: "Leuk bedacht hoor mam, maar zolang je stukjes gratis zijn worden ze wel gelezen. Ik geloof niet dat je je schrijfsel echt verkoopt." Zij kwam trouwens gisteren met een fles champagne ... dat dan weer wél ...!
Van de week stuurde ik het cover ontwerp naar een aantal mensen met het verzoek om commentaar. Een lieve vriendin kwam met de suggestie mij te laten fotograferen in een hangmat in de prachtige theetuin van haar vriendin. Voor haar is liggen in een mooie omgeving in een hangmat DE verbeelding van Tevreden zijn. Dit beeld bewaar ik voor mijn laatste boek, als ik over jaren stil oud ga leven in misschien wel Afrika. Dankzij commentaren prijkt mijn naam op de cover! Iets in mij is natuurlijk nog steeds onzeker en bescheiden.
Op dit moment is Tevreden zijn ... dagelijks gedisciplineerd mijn ding doen. Stukjes maken, dingen verzinnen, contact onderhouden, mijn huis poetsen, massages doen. Als je een kikker van een kant wilt duwen, moet je een kikker van de kant duwen ...
Ik wens u allen een geinspireerde dag! Droom je dromen ... en als je wilt dat ze uitkomen ... DOE dan wat ... een eerste stap!
Morgen in de loop van de dag komt mijn boekje on line te koop.
Pas in tweede instantie bedacht ik dat ik toch ook wel een papieren versie wil hebben. En bezorgde de uitgeverij extra werk en mijn geboorte als schrijfster ... een dag uitstel.
Het HOERA bericht staat al te wachten, en komt on line zodra ...
Weltrusten. Ik voel me als of het morgen Sinterklaas, Kerstmis en mijn verjaardag tegelijk is.
De schrijfveer op Trouw was "HOE RUIK IK" Ik maakte een paar overdenkingen
Als ik me mijn moeder wil herinneren snuif ik Chanel 5, Als ik mijn lief mis gebruik ik zijn doucheschuim ... Je kunt je geheugenpaadjes bewust activeren en geheugenfilms oproepen.
****
Van mijn dochter kreeg ik een nieuwe geur van het merk dat ik al jaren gebruik. Zij vond dat de oude geur teveel bij een eerdere levensfase hoorde. Dat was ik niet met haar eens en ruilde met het erbij gekregen bonnetje, tot haar ongenoegen, de flesjes om
*****
In mijn werk als kraamverzorgende kreeg ik ook vaak te maken met een nog onzindelijke peuter. Je bent net binnen, peuter kijkt naar je als of je een kat in de boom bent en vindt het maar nix. Oudere dame in wit uniform. Dus een "ik ben 2 en zeg NEE" reactie heb je zo te pakken.
Hier leerde ik van dat als de peuter wat langer kent, en een band hebt, die poepluier wel weer mee valt.....Maar de eerste poepluier van een peuter die je nog niet kent ... is echt vies!
*********
De vraag "Hoe ruik ik?" stelden oude mensen in het verzorgingshuis mij regelmatig. Ik heb, met liefde, een boel geholpen met plassen en wassen.
En naar eer en geweten antwoordde ik "Nou, niet naar viooltjes".
Geuren roepen herinneringen op.
Andersom kan ook. Als ik soms twijfel of ik niet weer terug zal keren naar een zekerder baan in de zorg. Maar dan herinner en ruik ik écht de geur van nog niet gewassen, net uit de incontinentiemat komende oude mensen lucht ... en dan blijf ik weer blij met mijn carriereswitch!
Laat mij maar masseren ... aan fris gewassen mensen!
Meestal slaap ik de slaap der onschuldigen. Soms word ik om een uur of 4 wakker voor een rondje naar het toilet. Vannacht werd ik wakker van het geluid van de rookmelder. Dat maakt een herrie ... zelfs dood zou je er van wakker worden.
Ik woon al een paar jaar in dit huis en het is al een paar keer gebeurd. Kennelijk moet ik de battetijen dan vervangen. Maar waarom die dingen me dat altijd 's nachts willen laten weten ... geen idee.
Het kostte me veel moeite om weer in te slapen. Gisteren had ik een voorstel van de cover van mijn boekje gekregen. Spannend, leuk spannend vind ik dat ... maar kennelijk is het zo buiten het gebaande pad dat ik er niet van kan slapen ...
Vandaag nieuwe batterijen kopen en zien dat ik die dingen weer op hun plek krijg. Ik weet dat het altijd lukt, maar gehannes is het altijd! Ik wens u een fijne dag!
Aanraking is voor baby's van levensbelang. Ik las ooit een onderzoek gehouden in een weeshuis in een Oostblokland. Kindertjes die alleen in een ledikantje hun fles lees drinken groeiden minder goed dan baby's die op de arm de fles kregen. Aapjes die kunnen kiezen tussen een nepmoeder van staaldraad die voeding geeft en een warme lappenpop zonder voeding, kiezen in eerste instantie de laatste..... Oude mensen vertellen ook vaak dat het zo erg is dat niemand je meer ECHT aanraakt.De aanraking van de verzorgende, gericht op weer lekker schoon en fris worden wordt net even iets anders gevoeld. Ik realiseer me dat ik in mijn massagewinkeltje met mijn handen soms huidhonger stil. Aanraking geeft erkenning, herkenning, aandacht. Het is geen overbodige luxe. Ik gun mezelf minstens eens per maand een massage van een collega. En altijd leren we wel wat van elkaar. En elke keer denk ik: Ik houd die gewoonte, die luxe er gewoon in!
Ware IK minister van volksgezondheid dan stimuleerde ik dat iedereen zich een uurtje per maand zou laten masseren. Verplicht! Ik denk echt dat het giga zou schelen in kosten voor de gezondheidzorg. Iemand die lekker in zijn/haar vel zit heeft een betere weerstand, wordt minder makkelijk ziek! Ja de kost gaat voor de baat uit ... we doen hier minder aan voorkomen en liever aan genezen. Jammer.
Buiten is het druilerig, ik heb zelfs maar even de kachel aangezet. Er klinkt gezellig een muziekje. De hond ligt op mijn benen. Zij heeft pech, want ik sta op om koffie te maken.Gisteren zag ik de boom in de tuin en vroeg me af of ie ziek is. Toen realiseerde ik me: ik zie de aankondiging van de herfst.... Dat is zo NIET mijn jaargetijde. Ik wil er nog niet aan en hoop op een mooie nazomer. Maar zoals de dag vandaag begon ... lijkt het NU al zover. Ik neem mijn koffie maar mee naar mijn slaapzolder en krul me met een nieuw boek onder de warme dekens....
En ik hoop en bid dat mijn boekjes inspanning mij de middelen gaat brengen om een wintermaandje in Afrika door te brengen
Van mijn Yoga leraar leerde ik al bijna 40 jaar geleden:
- Je bent een Yogadocente bij gratie van het feit dat er leerlingen zijn die je betalen om van je te leren. Als je alleen je oefeningen doet, ben je iemand die Yoga bedrijft. Uiteindelijk had ik een bloeiende school met honderd leerlingen per week en combineerde stressloos moederschap en inkomstenverwerving.
Voor mijn stukjes besloot ik: - Ik geef mijn stukjes wél uit via een uitgever. Zo word ik een schrijfster in plaats van iemand die schrijft. - Ik vraag een marktconforme prijs en ga in op het aanbod van de uitgeverij om per verkocht exemplaar 1 euro te doneren aan een goed doel. Daarvoor geef ik een deel van mijn opbrengst ook aan dat doel. Mijn doel is een schoolproject in Tanzania.
Vandaag stuurde ik mijn manuscript in. Ik heb er met plezier, uren en dagen, aan gewerk en wacht met spanning af op de reactie van de uitgeverij. Ik houd u op de hoogte.
Verhaaltje: Een prinses vraagt alle onderdanen 1 emmertje melk te gieten in haar zwembad zodat ze op haar trouwdag kan zwemmen in de melk! De volgende morgen is het zwembad vol ... met helder water ...
Ieder voor zich had gedacht: "Wat zonde van die melk, ik doe gewoon een emmer water; Dat ene emmertje water van mij dat valt niet op." Weet dat IK blij word van elke reactie. Het is een emmertje melk!
Toen ik net adverteerde reageerde een collega en zij vroeg: "Wat ga jij doen met vragen rond erotiek?" Ik schreef terug dat ik met mijn ervaring in de zorg (ik heb mensen helpen baren en doodgaan en alles wat verder menselijk is) me niet kon voorstellen daar een probleem mee te hebben ... alleen NU nog niet, want het is al spannend genoeg. Ik had in een week meer vreemde blote billen onder handen dan in jaren daar voor bij elkaar!
We schreven dollend verder en ik fantaseerde een menukaart te zullen maken. Een lunchgerecht is tenslotte anders van prijs dan een vier gangen diner.. Als klapstuk bedacht ik De minnaressenspecial ... Het kost een paar centen, maar dan heb je ook wat. Het wat dan had ik nog niet bedacht. Als praatje voor de vaak vertelde ik dat in die week aan 2 meneren op de bank. Ongelogen: de reactie was: "Mag ik dan NU in de kleren, dan ga ik naar de pin en kom strax weer terug....." En ik realiseerde me ... dat KAN ik dus niet ... en ik wil het ook niet leren. In diezelfde week sprak ik een dame die heeft gekozen voor het vak erotisch masseuse. Haar verhaal over gedoe met de gemeente, de buren, de belastingdienst ... maakte met elkaar MIJN besluit defintief. Ik blijf een goede ontspanningsmasseuse ... met een uitstekende prijs kwaliteit verhouding, en gelukkig genoeg terug komende mensen die blij met me zijn en zonder gedoe met de WBV en de buren! Je kunt met een gerust hart je vrouw een uurtje massage bij mij op de bank cadeau doen! En inmiddels gebeurt dat ook. En dat maakt me echt blij ... en een beetje trots!
Zaterdagmorgen tussen 10 en 12 uur in een mooie brasserie in Heerenveen was ik aanwezig in het schrijfcafe. Het is jaren geleden dat ik met een pen op papier schreef. En ik ontdekte dat dat anders schrijft dan per laptop! A.d. h. van opdrachtjes schreven wij steeds 10 minuten voor de vuist weg en lazen aan elkaar voor. En ik kwam op denksporen en invalshoeken die ik 'alleen' niet gevonden had... B.v. beschrijf wat je net schreef nu eens door de ogen van iemand die tegengesteld is aan jou.....Pfffff moeilijk.
Meest confronterend vond ik dat het stukje waar ik ontevreden bij had zitten zuchten MIJzelf kippenvel bezorgde bij hard op voorlezen!
Ik heb mijn eigen stijl, toon, helicopterblik ... ik wil graag leren ... maar ook mijn eigen wijsje blijven maken!
Een paar maanden geleden zocht mijn jeugdvriendin kontakt via internet.
Tussen ons derde en achtiende jaar trokken we dagelijks op en deelden lief en veel leed. Andere studie's en richtingen maakten dat we elkaar uit het oog verloren.
Maar we hebben elkaar, volgens mij, nooit in de steek gelaten. Misschien is het daarom dat het, na weken mailen, erg vanzelfsprekend was om elkaar terug te zien?
We gaan met het gesprek sneller de diepte in dan je met een willekeurig ander persoon zou doen. De aanwezigheid van haar echtgenoot was zelfs niet storend. Terwijl ik vaak three is a crowd ervaar ...
Vandaag stelde ze me voor om samen in oktober naar de reunie van onze middelbare school te gaan. Het zou mijn eerste keer zijn!
Samen wil ik wel ... Ondanks mijn gegroeide zelfvertrouwen vind ik dat soort bijeenkomsten dusdanig eng dat ik er gewoon niet naar toe zou gaan. Ik ga ook niet bungee jumpen of diepzee duiken!
Het is vast niet als van ouds ... We zijn minimaal allemaal veertig jaar ouder. Maar het samen durven we veel ... ja dat is wel van ouds!
Leuk dat de dagelijkse schrijfveer op de Trouwsite me daar voor de ogen opent.
Ben voorzichtig waar je om vraagt ... je zou het kunnen krijgen.
Zo voel ik me nu ik stappen zet om een jarenlange droom: "ik maak ooit een boek" aan het uitleven ben.
Ik overdrijf als ik zeg dat ik er niet van kan slapen, maar een beetje druk wordt het wel in mijn hoofd.
Het liefst zou ik een papieren boekje maken. Met blaadjes tussen kaften.... Van het formaat dat in je tas past, en je op je nachtkastje kunt leggen. Een boekje dat je weggeeft aan een geliefd persoon, een boekje waar iemand blij van wordt.
Maar het laatste stukje bescheidenheid dat ik nog heb dreint "denk je nou heus dat mensen daar bijna 18 euro voor gaan betalen?"(dat is het bedrag dat de uitgeverij als verkoopprijs voorstelt voor een papieren boekje zoals ik me dat voorstel).
Ik denk aan het verhaal Lijmen - het been van Willem Elsschot en voorzie grote dozen onverkochte boeken in mijn gangetje...en nog een onbetaalde rekening op het stapeltje...
Dus een ieder die mij leest en volgt: UW COMMENTAAR helpt........echt ....!
Ik wens u dat u voorzichtig bent met wat u vraagt .... en een tevreden dag.
Aan de linkerkant van dit blog voegde ik het veld MAILINGlijst toe. Ik kreeg namelijk al 2 mailtjes van mensen die zeggen mijn Ebookje te willen gaan bestellen als het zo ver is....
Ik streef naar 500 ... en dan kan ik in december zorgeloos een maandje naar Afrika ....Ik zou het heerlijk vinden om daar het stukje van mijn hart, dat ik daar achter liet, te koesteren en een aantal dierbare mensen op te zoeken. En ik blog gewoon door ... maak je niet ongerust!
Over het ebook: de eerste 5000 woorden liggen voor commentaar bij mijn schrijfcoach. Afhankelijk van hoeveel werk zij mij geeft ... gaat e.e.a. sneller of langzamer. Maar een aantal weken ben ik nog wel zoet met knippen, plakken en bijschrijven/schaven. Het wordt wel meer dan alleen verzameld archief ....
Met jezelf op de maillijst te zetten verplicht je je (nog) tot niets .... Bestellen doe je tzt bij de uitgeverij.... Maar het werkt vast stimulerend voor me.. .
In mijn grote huis heb ik, nog steeds, geen logeerkamer. Ik krijg niet veel logees. En omdat ik snurk en tandenkars .... (volgens zeggen) sta ik mijn bed af aan een logee en slaap zelf op de bank. Gistermiddag ging mijn logee, na 2 nachtjes, weer weg. We hadden het goed gehad samen; maar toch was ik MOE. Ik kroop met 2 zaterdagkranten in mijn eigen bed en werd 16 uur later, herboren en met een goed humeur, weer wakker.
En dan denk ik: je zal geen huis meer hebben .... zoals al die mensen nu in Pakistan ....
In ons deel van de wereld hebben we toch eigenlijk alles ... tel je zegeningen!
Een dank je wel aan een ieder die deze week mij een berichtje stuurde.
