Ik ben al jaren wees ... mijn zorg voor ouderen is op profi-basis ... Door mijn werk hoor ik van veel ouderen dat de kinderen zo ver weg wonen ... van mijn leeftijdgenoten hoor ik dat de ouders zo ver weg wonen ... IK kom best af en toe een ouder te kort ...
Van beide groepen hoor ik dat de verstandhouding niet altijd JE DAT te noemen is ..., maar moeders die lastig voor hun eigen dochter zijn ... zijn vaak érg aardig voor dochters van iemand anders ... en andersom!
Van de overheid horen we dat de zorg onbetaalbaar duur dreigt te worden ... De babyboomers zijn NU nog niet écht écht zorgbehoeftig ... maar over een jaar of 10-15 wel ...
Zou het een idee zijn om zorg voor je ouders te ruilen? Iemand die in Den Bosch woont zorgt voor de ouders van iemand die in Adam woont en die zorgt dan voor ouders die in Adam wonen ... Niet elke dag ... niet in plaats van profi zorg ...
Wie bouwt er een website ... een alternatieve Relatieplanet? Ik wil wel PR doen ...
Van ruilen hoeft niet altijd huilen te komen ... toch?
Via een uitzendbureau werk ik af en toe in de thuiszorg en deze week wordt de laatste van 'drukte' wegens vakantieweken. Ik leer de stad beter kennen en kom in de meest bijzondere woningen en ontmoet voornamelijk aardige, dappere, moedige mensen.
Vandaag ontmoette ik een 92 jarige ... die van de week nog een zussendag heeft ... met zussen tuusen 86 en 94! Haar advies: Niet zeuren ... blijven DOEN ...!
En hoewel het simpel klinkt is dat wél de manier ... IF you do not use it you lose it ... Beweeg zoveel het kan ... lach ... dans ... adem ... zing ... bid en vergeef ... De dagen worden er mooier van!
Als u de gelegenheid heeft om de herhaling van ZOMERgasten van gisteren te zien ... met de heer Ben Verwaaijen ... DOEN ... m.n. een speech van Steve Jobs van Apple voor pas afgestudeerden vond ik erg inspirerend. Zijn motto: volg je hart, doe die dingen waar je plezier aan beleeft, leef deze dag als ware het je laatste ... en op een dag ... heb je gelijk!
In een lift hing een briefje met, kort door de bocht, de strekking: er zijn bewoners die de lift als een vuilnisbak gebruiken ... en dat is natuurlijk NIET de bedoeling. Er zal intensiever gecontroleerd en opgespoord worden ... en de 'dader" kan de rekening van de schoonmaakkosten te gemoed zien ... IK moet glimlachen om zo'n taalfout ... en denk aan de verhalen van mijn dochter over de troep in India ... Het is allemaal betrekkelijk!
Glimlach en verwonder je ... en drink met deze warme dagen EXTRA veel water!
Nu zucht ' iedereen' weer dat het weer weer niet goed is ... want nu is het te HEET ...Het is ook niet goed of het deugt niet ... Maar ik begrijp het wel ... er zijn mensen met steunkousen tot in de lies ... en dat lijkt me geen pretje ... Gelukkig kunnen we aan het weer weinig veranderen ... anders kregen we daar vast ook nog ruzie over!
Ik tel mijn knopen, kleed me wat schaarser en geniet van de zon op mijn rug. Het is tenslotte zomer ... nog wel!
Accepteer wat je niet kunt veranderen ... verander wat je niet bevalt ... en leer het verschil tussen die twee (kort door de bocht een van de onderdelen van het AA gebed).
De werkloosheid in Nederland is sinds 1996 niet zo hoog geweest ... boven een half miljoen ... meldde de radio daarnet. M.n. onder ouderen ... mensen boven 45 ... stijgt het aantal ... en als DIE mensen niet snel weer aan een baan komen ... dan hebben ze nog 22 jaar te gaan tot de AOW ... Mensen die ik vanuit mijn zorgbaan tegen kom ... die van 80+ ... DIE zijn oud ... maar iemand van 45- 55-60 toch nog niet ... niet in Nederland ....
wat 'oma' met, weliswaar, hele kleine beetjes met haar deelt ... wordt uiteindelijk dikker dat gezond voor haar is ... en dus moet mijn oppas JR op dieeet. Mijn dochter grapte haar aaiend: "hier zit dat stukje kaas ... daar dat likje zure room ... daar dat eitje ... daar de biefstukjus ...". Net als bij mensen: wat je niet aankomt hoeft er ook niet af. Ik moet leren die prachtige bruine vragende ogen te weerstaan en 'gewoon' streng te zijn ... ze mag alleen speciaal hondenvoer voor honden op dieeet ... en over 2 weken weer terug op de weegschaal ... bij de hondendietist ... want DIE hebben we in ons welvarende land natuurlijk OOK. Beetje raar ... als ik er over na denk ... in een wereld waar MENSEN nog steeds honger hebben ...!
Ervaar je rijkdom en je overdaad ... en geef vandaag eens iets weg ... aan een goed doel ... er zijn er genoeg! Geven maakt blij! Win-win noemen we dat!
De foto's van India doen mij denken aan Dar es Salaam... Nieuwerwets, modern naast hele kleine winkeltjes, stoepwinkels, veel fietsen, veel mensen, mobiele telefoons en veel afval op straat ...
India heeft koeien op de weg ... koeien die heilig zijn ... In nieuwerwetsere steden worden ze gevangen en omheind gehuisvest. De koeien in Tanzania worden altijd gehoed, meestal door de Masai. Die koeien lopen niet in de steden. India heeft veeeeeeeeeeeeeeel meer mooie gebouwen, oude tempels ... religieuze kunst ...
De bussen in beide landen lijken op elkaar en zijn meestal van het soort dat HIER niet door een keuring zou komen.En in beide landen hebben ze wanden van elastiek ... er kan altijd nog wel iemand bij!
Wat de foto's niet laten zien is de stank ... Afval waar eerst mensen in wroeten op zoek naar nog bruikbaar ... gevolgd door de koeien ..., de honden en tenslotte de varkens ... totdat er voornamelijk plastic over is ... Veel plekken zonder riool ... Dat heb ik in Tanzania minder gezien ... En in beide landen ... veel mensen met babie's ...!
IK ben blij dat mijn kind weer gezond en veilig thuis is ... en zij ook!
dus ook aan de vakantie van mijn dochter! Ik heb haar gemist en ga haar zo ophalen van Schiphol. Natuurlijk zou ze ook de trein kunnen nemen ... maar dat is minder feestelijk. Een feestelijk voelt het ... Ik verheug me op haar verhalen, indrukken en foto's.
Het leven is een feest ... 250 km slingers hang ik op!
Wie weet is er wel een wedstrijd waar ik geen weet van heb ... hoeveel verschillende thuiszorgroutes kan iemand doen in een week of wat ... gekoppeld aan ... welke client heeft de meeste verschillende verzorgenden ...
Ik wil niet cynisch doen ... werk is werk en betaalt de huur ... maar IK snap niet waarom planningen zijn zoals ze zijn. Elke keer denk ik ... "weer een nieuw gezicht ... weer een nieuw verhaal". Maar soms kom je daardoor ook werkelijk pareltjes van verhalen tegen. Gisteren ging ik nog even terug naar binnen om de dame mijn KIPPEN-vel te laten zien ... zo ontroerend was haar verhaal in een notendop.
Ze was meer dan 50 jaar, voornamelijk gelukkig getrouwd geweest met haar jeugdliefde ... Ze was natuurlijk bedroefd na zijn overlijden ... maar ondanks dat nog vol levenslust en dapperheid ... Zij betaalde met liefde de prijs voor het hebben (gehad) van zo'n liefde. Een inspirerend voorbeeld!
Groen Links trok aan de bel over de bemoeienis van fabrikant Tena bij het vaststellen welk incontinentiemateriaal voor vergoeding in aanmerking komt ... Het is net zoiets als vragen aan de slager zijn eigen vlees te keuren ... Vandaag lees ik in de krant dat de ophef binnen 24 uur er toe leidde dat deze wijze van onderzoek gestopt zal worden ... Sommige dingen zijn zo raar dat zelfs IK het niet had kunnen verzinnen ... Maar ik kan me er wel over verwonderen ... en er een glimlach over delen!
Opnieuw een dagje toerist in eigen stad ... met een lieve bejaarde vriendin en mij op de achterbank reed de fietsttaxi ons een uurtje rond door het Zwolse ... Op die manier zie en hoor ik weer een boel van de stad ... en met lekker weer is het helemaal een feestje!
We kwamen langs de winkel met scheepvaartbenodigdheden en op mijn verzoek stopte de taxi daar, zodat ik mij een kompasje aan kon schaffen... Alle navigatiesystemen roepen aanwijzingen als: vertrek in Noord-oostelijke richting of Zuid-westelijk ... of ... of ..of ... en als de zon niet schijnt ... dan weet ik nog niet welke kant ik op moet ... Mijn 'ik ga werken tas ...' bevat nu dus ook een kompas ...!
Vandaag was ik met gewaardeerd bezoek toerist in eigen stad. We wandelden een deel van de stadswandeling van de VVV, aten een heerlijk Van Orsouw gebakje, sneupten tussen de boeken in de Grote Kerk, bekeken daar ook een tentoonstelling over baggerwerkzaamheden om de Zwolse grachten schoon te houden. NU weet ik dat inmiddels het equivalent van 20.000 vrachtauto's slib reeds is afgevoerd ... De uitdrukking Volgens bartjes ... verwijst naar een rekenmeester ... langs wiens huis we ook kwamen ... Zwolle 'barst' van de hsitorische gebouwen en ik blijf het een feest vinden daar naar te kijken.
Het voorgenomen bezoek aan een beeldentuin houden we te goed ... zelfs teveel van het goede ... kan teveel zijn ... Tevreden en nagenietend rust ik met de benen op de bank!
Je eigen grenzen kennen en er niet over gaan is OOK een manier van van jezelf houden...
Vandaag vroeg ik een van mijn 'thuiszorgklanten' of zij het goed vond dat ik haar met mijn handen met zeep zou wassen i.p.v. met een washand. Ik bleek de eerste in 10 jaar zorgervaring te zijn ... die haar deze vraag stelt. Ik hoor dat vaker ... Mijn vriendin, die sinds kort douchezorg ontvangt, vertelde dat zij speciaal voor de thuiszorg washandjes heeft aangeschaft...
Onderzoek wees uit dat een van de ongezellige dingen van 'oud' worden is ... is het feit dat je niet meer écht aangeraakt wordt ... Op de 2e plaats stond het feit dat niemand je meer bij je voornaam noemt ... Natuurlijk zeggen wij verzorgende beleefd mevrouw en u!
Een mevrouw bij wie ik jarenlang in 24 uurszorg werkte noemde het : "ik voel me soms verdingt ..., ook al voel ik mijn benen niet ... ik voel wél met welke intentie ik geholpen word."
Door mijn massage-ervaring heb ik meer moeite met het wassen met een washand dan met het laten vloeien van mijn handen ... Een wasbeurt wordt zo in een moeite door een prettige massage ... En het kost niets meer ... IK ben er toch!
Sommige dingen zijn zoals ze zijn en veranderen niet omdat iedereen altijd doet wat iedereen doet ... IK ben de 'gek' die zich vaak afvraagt ... waarom? en ... kan het ook anders ... misschien wel beter?
Als ik nu voor mijn vakantiewerk in de thuiszorg op pad ga ... dan heb ik bij mij:
- mijn mobiel waar relevante telefoonnumers in staan, voor b.v. de sleutelkluizen die bij de voordeur van clienten kunnen hangen ... Om toegang tot de huissleutel te krijgen moet je maar liefst 3 codes intoetsen ... In sommige gevallen zijn er zelfs 2 kluizen per huis te kraken ... Soms kost toegang krijgen net zoveel tijd als het aantrekken van de steunkousen! - mijn nieuwere mobiel ... die ook kan navigeren in geval van een uitgevallen TomTom. - mijn werkmobiel ... waarop de planning staat ... én waarmee ik mijn aanwezigheidstijd bij een client kan scannen. - TomTom ... want meestal doet ie het goed ... en dan is die prettiger te bedienen dan mijn mobiel ...
Als ik thuis kom gaan alle apparaten aan de oplader ... want zonder stroom zijn ze nergens.
En nog ... en nog ... en nog ..., als het GPS signaal zoek raakt raak ik af en toe verdwaald ... en verlang ik naar een ouderwets stratenboek. Ik realiseer me nu ik dit schrijf dat ik daar ook niet écht handig mee was.
Maar door mijn genavigeer door het Zwolse word ik er steeds beter bekend. Misschien dat ik volgend jaar een vakantiebaantje als taxichauffeur kan nemen !
Mijn volwassen kind heeft buikloop in India en voelt zich een vaatdoek ... Wat ben je dan machteloos als moeder op afstand.
Maar gelukkig houdt iemand het goed in de gaten en is ze zelfs voor de zekerheid even ter controle in een ziekenhuis geweest ...
Van buikloop en zweten kun je zo maar zoveel vocht verliezen dat je er lage bloeddruk van kunt krijgen. Gelukkig is dat niet het geval ...
Ik mailde moederlijke adviezen en steun, steek een extra kaars op ... en bid dat ze veilig en gezond volgende week weer op Schiphol zal zijn ...
Wie verre reizen doet ... kan veel verhalen ... Dit is er weer een in de categorie: beroerd als je het meemaakt ... goed voor de sterke verhalen van later ... maar als je mag kiezen ... dan kies je er NIET voor!
Ik wens u een zonnige zondag ... ZING, adem, (glim)lach ... en vergeef!
N.a.v. de 2e plaats van de zwemploeg las ik een artikeltje dat sporters soms liever brons halen dan zilver ... Als je tienden van seconden te kort komt voor goud ... dan is zilver zuurder dan brons.
IK ben niet zo competatief ... en kijk met fascinatie naar mensen die jarenlang alles op zij zetten voor die éne prestatie ... dat éne moment.
En die dan balen van verlies ... ook al is dat verlies nog steeds goed voor zilver ...
Bedenk: er is altijd MEER dat je niet hebt ... GELUK is tevreden zijn met wat er wél is!
Ik had een paar dagen 'vakantie in eigen land' en ging met een dierbare, dappere, minder mobiel wordende vriendin een dagje-nachtje naar haar huisje in Wijk aan Zee. We hadden van alles wat weer ... wolken ... miezer ... en royale zonneschijn. We kletsen, lazen, aten en genoten van het moment ... Als beweging niet meer vanzelfsprekend is ... dan is ZIJN in het moment, de meest productieve houding die je kunt hebben.
Terug voor haar voordeur konden we in geen enkele tas de huissleutebosl vinden ... na in-uit-in-uit pakken ... op en neer te zijn gelopen naar de berging waar ik vlak voor vertrek nog afval had weggezet ... zei zij stralend: "IK weet het weer ... ik liet ze vallen bij het uitstappen ... en dacht ... dat komt wel ...". En gelukkig .. tussen de deur en de stoel lag, in de auto, de steutlebos te wachten ...
Wat het huis verliest geeft het ook weer terug ... noemde mijn moeder dat!
Tel je zegeningen ... een gezond, meewerkend lijf is minder vanzelfsprekend dan we vaak denken. Je waardeert het vaak pas ... als het niet meer zo is!
is de afwezigheid van licht ..." was een zin in de preek van vandaag. Letterlijk en figuurlijk is dat waar ... 1 waxinelichtje verdrijft donker ... 1 mooie ontmoeting kan je dag verlichten ... soms ervaar je dat je een lichtje bent in het leven van iemand anders ... Vlak voor zonsopgang is het het donkerst ... Dankzij de downs in mijn leven ... vertrouw ik dat er weer licht komt aan het eind van de tunnel. Soms duurt het langer dan je zou willen ... maar als je door gaat met ademhalen, geven en vergeven, hopen en geloven ... dan zijn ze er; de vuurvliegjes licht, de kaarsjes van hoop en na een donkere nacht ... komt de zon toch weer op!
Van de week praatten mijn inwerkbegeleidster en ik na, na een prima verlopen bevalling. Tot nu toe heb ik, goddank, geen 'drama's' meegemaakt. Maar soms gebeurt het wel eens dat een pas bevallen moeder een nabloeding krijgt. De verloskundige leerde mij de manier om bloedverlies te beoordelen door een kraammatje te wegen ... "meten is weten" leerde Prof De Groot me al.
Mijn begeleidster vroeg: "stel je voor ... wat DOE je dan?" Het antwoord is natuurlijk ... zeg tegen de verloskundige dat dit een nieuwe situatie voor je is ... en vraag haar je aan te sturen ... Als je niet de schijn wekt dat je meer kunt dan je kunt ... én gewoon "HELP" durft te zeggen ... komt het goed.
Ooit was ik erg verdrietig dat mijn oud geworden geheugen de opleiding tot verloskundige niet aan kon. Inmiddels ben ik blij met de minder verantwoordelijke, ondersteunende, rol die ik nu heb.
Als het niet kan zoals je wilt ... dan moet je willen wat wél kan!
Kleine en grotere berichtjes uit het verre India zijn geruststellend voor mijn moederhart.
Na aanvankelijk het label ... indrukwekkend te hebben gegeven aan een 3e wereldstad (met stof, zwerfhonden, sloppenwijken, erg erg erg erg veel mensen en herrie) heeft mijn dochter het nu al veel beter op haar gemak. Mooie tempels, aardig reisgezelschap en een levenshouding "nemen wat komt en zeuren helpt niet" maken dat ze het goed heeft ... En DAT is voor mijn moederhart fijn om te lezen.
Dus: nemen wat komt ... en zeuren helpt niet ... doe het maar een dagje!
!
