Van de week praatten mijn inwerkbegeleidster en ik na, na een prima verlopen bevalling. Tot nu toe heb ik, goddank, geen 'drama's' meegemaakt. Maar soms gebeurt het wel eens dat een pas bevallen moeder een nabloeding krijgt. De verloskundige leerde mij de manier om bloedverlies te beoordelen door een kraammatje te wegen ... "meten is weten" leerde Prof De Groot me al.
Mijn begeleidster vroeg: "stel je voor ... wat DOE je dan?" Het antwoord is natuurlijk ... zeg tegen de verloskundige dat dit een nieuwe situatie voor je is ... en vraag haar je aan te sturen ... Als je niet de schijn wekt dat je meer kunt dan je kunt ... én gewoon "HELP" durft te zeggen ... komt het goed.
Ooit was ik erg verdrietig dat mijn oud geworden geheugen de opleiding tot verloskundige niet aan kon. Inmiddels ben ik blij met de minder verantwoordelijke, ondersteunende, rol die ik nu heb.
Als het niet kan zoals je wilt ... dan moet je willen wat wél kan!
