Gisteren kreeg ik een tweede mailtje van de organisatie die vandaag 'open sollicitatiedag' had. In verband met het grote aantal belangstellenden zou de wachttijd waarschijnlijk wat oplopen. Maar men verheugde zich op mijn komst!
Na een heerlijke fietstocht, en wat dwalen kwam ik om 10.15 u aan. Er waren al minstens 50 andere mensen aanwezig ... Iemand zei: neem koffie ... en dat was het dan ... Ik vond een plekje, in de zon, leunend tegen een ballustrade ... "vooraan in de rij die er niet was" en keek wat rond ...
Na poosje kwamen er 2 mensen van de organisatie met de mededeling: "Drie mensen die voor een baan in Zwolle kwamen en zes mensen voor Steenwijk mochten doorlopen ... We moesten zelf maar 'de rij/volgorde...' in de gaten houden en zorgen dat het eerlijk zou gaan ..." Er stormden mensen langs mij heen (Zij waren eerder ..., das waar!). O ja en BBL-ers, daarvan mochten er ook al vast een paar naar binnen ...
Ik heb diep gezucht en ben weggegaan ... . Ik kan in de loop van de middag besluiten om NOG een poging te doen ... Ze hebben tot 3 uur open huis ... Misschien bedenkt iemand een opvangsysteem ...
Ik wacht op antwoord van mijn bijstandcoach ... Als zij het goed vindt dat ik 'wit' ga masseren ... dan ga ik DAAR mee beginnen ... Ter ere van de komst van mijn massagevriendin heb ik het huis aangepast genoeg gemaakt ... in ieder geval voor 'oude bekenden'.
Van weinig doen word ik niet blijer ... en als ik zie hoeveel prachtige, slimme, jonge(re) mensen OOK een plek op de arbeidsmarkt willen ... dan word ik opeens minder optimistisch over de baan kansen ...!
Haba na haba ... stapje voor stapje vind ik weer mijn draai!
Vandaag kijk ik uit naar een leuke dag ...
Ik haal zo mijn oppashondje DiDi op voor 36 uur ... Mijn dochter heeft het jaarlijks Kerstdiner ... in het Zwolse restaurant dat onlangs een 2e ster verkreeg ... Sommige emolumenten bij een baan zijn ergggggggleuk!
Mijn vriendin uit Wolvega komt een dagje. Met haar wissel ik altijd massage uit en mijn lijf verheugt zich ....! Het is lang geleden dat het profi werd aangeraakt ... !
Een dag met een lach, aanraking en menselijke warmte ... wat meer kan iemand willen? Ik ben er blij mee en dankbaar voor ... en wens u voor uw dag hetzelfde ... Happiness is a state of mind ...
ZING ... lach ...LEEF!
PS: er was hier een link naar een Youtubefimpje ... Haba na Haba ... Inmiddels is dat verdwenen in cyberspace!
Nummer 85 van 240 was ik deze maal bij de loting voor het grotere huisje in hetzelfde pand.
Mijn kleine huis laat ik groter lijken door de banken weg te doen ... Ik dacht ze vandaag kwijt te raken aan de kringloopwinkel ... maar die willen niet een bank met een kleed ... Vrijdag komt het grofvuil ...
Voor zaterdag heb ik een sollicitatie-uitnodiging tijdens een open dag voor werken in de zorg.
Zo glijden de dagen voorbij ...
Zoek de zon in uw hart en kijk naar de prachtige maan!
In een week kan ik wel 10 verschillende richtingen voor mijn toekomst bedenken ...
Ik zag een schattig winkelpandje te huur ... klein maar fijn en 'niet zo duur' ... en fantaseerde me daarin een nieuwe massagepraktijk ... of een bloemenwinkel ... of een gespecialiseerde, sjieke lingeriezaak. Maar al snel stopte ik met dromen. Ik zie op tegen de rompslomp van alles waarvan ik al WEET dat het om de hoek komt als je een eigen winkeltje/onderneming wilt. Het voelt als done that ... have been there ... Wat moet ik bewijzen ... aan wie ... voor wat ...?
Dat vind ik wel een nadeel van oud worden ... Je hebt zoveel al een keer of meer gedaan ... Het ondoordacht, enthousiast het diepe inspringen is er niet meer bij. Een vriend van mij zei ooit: "als je van je fouten leert ... maak je gewoon weer nieuwe ... andere ...".
Natuurlijk heeft het ook te maken met geld ... Als ik die jackpot had gewonnen ... dan had ik een ander probleem ... ! Maar het gaat ook om: hoe vul ik mijn dagen, hoe voel ik me nuttig, hoe houd ik mezelf zoet en van de straat ....
Natuurlijk ... stap voor stap ... uur na uur... dag na dag ... elke dag een draadje ... Met een glimlach ... met een liedje ... Ik weet en vertrouw dat het ALTIJD goed komt ... en ik DOE wat ik kan ... ik schrijf ... HIER en aan sollicitatiebrieven ...
Wie zin heeft in koffie ... of aandacht en menselijke warmte ... bel/schrijf maar ... IK heb tijd genoeg!
Deze powerpointpresentatie kreeg ik en hij was voor MIJ goed voor een glimlach en een ontspannende zucht ... Hoe komt het toch dat jonge katjes zoooooooooooooooo veel leuker zijn dan oude?
Of algemener: alle jong leven ontroert, ontwapent, maakt blij ... Toch ben ik van bv mijn kind, of oppashondje heel blij dat ze 'groot' zijn ... en zelfstandig en zindelijk ... !
Maak iets moois van de dag ... DOE iets ... voor iemand in de buurt! DELEN maakt iedereen rijker ...!
'Toevalligerwijs' kwam ik op de site soChicken.nl. Link aanklikbaar hieronder ...
Leuk hoe een jong mens zichzelf een boterham maakt en anderen helpt ontdekken dat GELUKKIG zijn een state of mind is ... Hij geeft een gratis Eboek weg en een test om 'je geluk' te meten.
Kijk maar eens rond op zijn site!
Deze week heb ik een productieve sollicitatieweek ... IK kan mezelf de meest uiteenlopende banen zien doen ... Van beddenschoonmaakster in het ziekenhuis tot zakelijk leider van WIJKcentra of hogeschooldocente GGZ ... Ik 'schiet' met hagel ... doe op elke brief mijn best ... En als het wat wordt ... dan wordt het wat ... en anders .... dan niet ... IK zeur ff niet ... en ben met 81% bovengemiddeld gelukkig .... !
Ik wens u een dag met een gouden randje ... Ben een lichtje!
Mensen struikelen niet over bergen ... wél over molshopen ...
Deze uitspraak ontlokt MIJ de glimlach van de ochtend. Hij stond in een meelevend berichtje ... op zoek naar mijn draai ...
Ik heb al 3 sollicitatiebrieven op de mail gemaakt deze morgen naar de Isalaklinieken hier in Zwolle. IK zou best een (hele) poos in zo'n instelling willen werken.
Gisteravond zei mijn dochter streng : "koop een computerspel ... een doos dvd's ... een zak chocola ... een muts ... sop je keuken ... tuig een kerstboom 6 keer op en af ... neem een minnaar of een borrel of allebei ... MAAR ZEUR NIET.... dat je BAANLOOS BENT!
Heerlijk is het ... die goedbedoelde eerlijkheid!
Ik ga de straat op ... de hond halen ... DIE is zo blij met MIJN baanloosheid ....
Zo blij als de hond is niemand als je thuiskomt na vijf minuten!
Zing, bid, geef, vergeef, geef op, geef niet op ... LEEF!
Een vriend van mij keek op mijn advies bij de woningen van de WBV Zwolle en zei: In jouw pand komt een iets groter huis dan wat JIJ nu hebt vrij ... Het heeft een extra slaapkamer! IK schreef me er voor in en doe de 13e dus weer mee met een huizenloterij ... IWAPO: dat ik het zou kunnen krijgen ... Dan verhuis ik met de lift de weinige spulletjes naar boven ... én heb weer een massagekamer ... en begin dan vrolijk in Zwolle ... Het zou weer een geschenk uit de hemel zijn ... Dan kan ik weer UIT de bijstand ... en ben ik weer EIGEN baas.
Who knows ... Mungu ...!
Ik bid: als het goed voor me is ... moge het zo zijn! En glimlach ... en adem ... en zing ... en probeer mijn draai weer te vinden ... Lastig is dat wel!
Vanmorgen sneupte ik over het net en kwam bij een website met de titel crisismoe. Ik plaats een link onder dit blogje.
Ik schreef een complimenterend mailtje en krijg misschien nu wel bezoekers van DIE site hier ... want de webmaster beloofde me een link ... voor een link terug!
Welkom, eventuele nieuwe bezoekers.
Weet je welkom om te lezen ... zo veel als je wilt ... zo vaak als je wilt ...
De eerste 58 blogs, met oefeningen onder het motto: oefen ... tot het spontaan gaat! zijn gebundeld in een lief, mooi uitgevoerd BOEKje. Die blogs zitten niet meer in het archief ... alle andere blogs (nog) wel!
Wat is het hier laat licht ...Ik liep net met de hond ... op weg naar de brievenbus ... en het was donker en nattig ...
Ik heb last van een verscheurd hart ... NU wil ik wel weer daar zijn ... Ik mis mijn ritueel van soepmaken, eten koken, me nuttig soms zelfs nodig voelen .... Ik mis de kinderen, de lach, de warmte, het konijn ... het famiale ...!
Het wordt tijd dat ik aan het werk/ aan een baan kom ... Van gelanterfanter word ik lui(er), loom en uiteindelijk een beetje melancholiek.
December is al jaren NIET mijn maand. Ik heb het niet met de feestdagen ... Ik heb het niet met MOETEN ... Verplicht lichtjes, varkenshaas of zalm ... verplicht gezellig ... En dan heb ik niet eens meer een moeder over wie ik me moet afvragen: wat doen we met moeder met de Kerst?
Toch weet ik ook van deze maand: als ik hem per dag doe ... wordt het vanzelf 2 januari en is het allemaal weer 'gewoon' ...
Dus: ik tel mijn zegeningen ... adem, zing, eet chocoladepindarotsjes(!), en (over)LEEF!
Heel lief en zeker weten zorgzaam bedoeld kreeg ik een boek cadeau over SCHRIJVEN ........ en dat maakt dat ik nu al dagen lees, zeer geboeid ..., maar geen letter meer uit mijn toetsenbord krijg ...
Het is wél een aanraderboek: ZIN Lust in je leven door schrijven van Geertje Couwenbergh De achterflap meldt; "Geertje Couwenbergh (1983) is cultureel antropoloog, conceptontwikkelaar en auteur van 10 WYSheidsrevolutie. Daarnaast is ze boeddhist en oprichter van Potential Buddha en maakt deel uit van het lifestyleforum Veggie in Pumps.
Ik laat het er voor vandaag even bij. Ik chill ... met een boek en kop soep en een mis van Mozart...
Ik zit achter een gloednieuwe laptop ... 1 december ... was dit jaar Sinterklaas, Kerst en verjaardag ineen ....
Een vriend die n.a.v. mijn blog over de missing laptop schreef: "dan kom ik morgen met een laptop langs ..." en deed het ook ... Zo'n mens komt op mijn pad ... dankzij dit blog ... ongelooflijk maar waar ...
Met computers is het net als met mensen ... ze zien er ongeveer hetzelfde uit ... maar reageren toch nét even anders dan die andere ...
Maar ik ben erggggggggggggggg gelukkig dat ik "gewoon" kan doen wat ik wil ... beetje bloggen ... schrijven ... én solliciteren....
Vanmorgen schreef ik me in bij uitzendbureau Passende baan, hier vlak bij. Wie weet sorteer ik volgende week Kerstpost! Mungu akipenda!
Ik ben bijna weer gewend ... en doodgewoon gelukkig ... in Zwolle ....!
Wat een prachtig weer om aan de Nederlandse winter te wennen hebben we vandaag. Mijn oppashond en ik liepen ruim een uur en genoten. De wassen zijn gedraaid, de post is uitgezocht ...Vrienden en vriendinnen willen een plekje in mijn agenda ... SUPERgezellig vind ik dat! Het gewone leven kan gewoon weer doorgaan! Elke dag een draadje ... elke dag een glimlach ... elke dag genoeg aan zichzelf! Tevredenzijn ... oefen tot het spontaan gaat! IK ben er bijna!
Die geven vrienden die schryven: zal ik je foto's op je blog zetten ...
En/of: ik kom morgen langs met een laptop ...
En/of: hierby de kopie van uw c.v.
En/of: privewelkomthuismailtjes!
Op Afrikaanse tijd ben ik op gewone tijd wakker geworden in het huis van mijn kind. Na een heerlijk maal in Wolvega bleef ik in haar huis logeren ... en net dacht ik: ik kan wel ff internetten ... en ik ontdek: "Mijn laptop zit niet in myn reistas ..."
Ik spoel de film in myn hoofd terug ... In Dar moest ie uit mijn reistas ... Mijn handbagagekoffertje bleef in Kilangala, als kadootje ...
Ik weet zeker dat hij uit de tas moest voor de incheck en bijna 100 procent zeker dat ik hem toen niet vergeten ben ... Maar 1000 procent zeker weet ik het niet ... Mijn ziel sliep nog een beetje ...
nu is ie weg ...
Samen met de oplader van myn telefoon ... En de accu, waarvan ik byna zeker weet dat ik die NIET uit de tas had voor de veiligheidsscanner ...
Mis ik nog meer? Mijn parfum, van de taxfree, is er nog ...
Ik baal ... Wat een rot idee dat ik bestolen zou zijn. Ik merk dat ik dat een nog veel rotter idee vind dan dat IK zo onoplettend geweest ben...en een van de velen ben die een laptop 'vergeet' .... Hoewel ik dat OOK een rot idee vind ...
Strax ben ik hier 'onbereikbaarder' dan daar ... als mijn mobiel leeg is ... Ik heb thuis nog een andere mobiel ... dat wel ... en misschien nog een Nokiaoplader ... Wat een gedoe op de vroege morgen ... Mijn CV zit in die laptop ... en daar moet ik wat mee vandaag ... Ik heb een reisverzekering ... dat dan weer wel ... Maar of die dit dekt?
Eerst maar ff koffie ... diep ademhalen ... een oefening in onthechting?
Als je de foto's ziet geloof je niet dat het een sober leven is ... Meestal wel ... Maar geen bier fotografeert zo moeilijk!
Hoera voor de nieuwe school! Ook meester Oscar heeft een reisrugzak ... om naar de nieuwe school te gaan! Op de tafels de cadeautjes uit Nederland: een lineaal, potlood, kleurpotloden, puntenslijper, schrift en vlakgum! En die gaan met elkaar in de rugzaktas ...aan de stoel ... als een eigen kastje ...
!
Moses
Het kost een paar centen ...
Met een wijntje in Dar!
Met een biertje in Dar!
Laatste dagen als 'toerist' in Dar.
Anke op het mooie terras achter Hilton hotel
Praatje van Moses bij de opening van de 1e klas van Ineke Albeda lagere school
Openingsdag
Thee met cake 
En dan doen ze allemaal zoooooooooooooo
allemaal zoooooooooooooooooooo!
De akker van Moses ... GROOT(S)
Als je de foto's ziet geloof je niet dat het een sober leven is ...
Hoera voor de nieuwe school! Ook meester Oscar heeft een reisrugzak ... om naar de nieuwe school te gaan! Op de tafels de cadeautjes uit Nederland: een lineaal, potlood, kleurpotloden, puntenslijper, schrift en vlakgum! En die gaan met elkaar in de rugzaktas ...aan de stoel ... als een eigen kastje ...
Nog meer nijlpaarden achter Agnes en Anke
Sep
Cowfench
Herman's huis
Kinderverzorgster met weeshuisbaby ...
Ogen die in je ziel kijken ....
