Mensen struikelen niet over bergen ... wél over molshopen ...
Deze uitspraak ontlokt MIJ de glimlach van de ochtend. Hij stond in een meelevend berichtje ... op zoek naar mijn draai ...
Ik heb al 3 sollicitatiebrieven op de mail gemaakt deze morgen naar de Isalaklinieken hier in Zwolle. IK zou best een (hele) poos in zo'n instelling willen werken.
Gisteravond zei mijn dochter streng : "koop een computerspel ... een doos dvd's ... een zak chocola ... een muts ... sop je keuken ... tuig een kerstboom 6 keer op en af ... neem een minnaar of een borrel of allebei ... MAAR ZEUR NIET.... dat je BAANLOOS BENT!
Heerlijk is het ... die goedbedoelde eerlijkheid!
Ik ga de straat op ... de hond halen ... DIE is zo blij met MIJN baanloosheid ....
Zo blij als de hond is niemand als je thuiskomt na vijf minuten!
Zing, bid, geef, vergeef, geef op, geef niet op ... LEEF!
Een vriend van mij keek op mijn advies bij de woningen van de WBV Zwolle en zei: In jouw pand komt een iets groter huis dan wat JIJ nu hebt vrij ... Het heeft een extra slaapkamer! IK schreef me er voor in en doe de 13e dus weer mee met een huizenloterij ... IWAPO: dat ik het zou kunnen krijgen ... Dan verhuis ik met de lift de weinige spulletjes naar boven ... én heb weer een massagekamer ... en begin dan vrolijk in Zwolle ... Het zou weer een geschenk uit de hemel zijn ... Dan kan ik weer UIT de bijstand ... en ben ik weer EIGEN baas.
Who knows ... Mungu ...!
Ik bid: als het goed voor me is ... moge het zo zijn! En glimlach ... en adem ... en zing ... en probeer mijn draai weer te vinden ... Lastig is dat wel!
Vanmorgen sneupte ik over het net en kwam bij een website met de titel crisismoe. Ik plaats een link onder dit blogje.
Ik schreef een complimenterend mailtje en krijg misschien nu wel bezoekers van DIE site hier ... want de webmaster beloofde me een link ... voor een link terug!
Welkom, eventuele nieuwe bezoekers.
Weet je welkom om te lezen ... zo veel als je wilt ... zo vaak als je wilt ...
De eerste 58 blogs, met oefeningen onder het motto: oefen ... tot het spontaan gaat! zijn gebundeld in een lief, mooi uitgevoerd BOEKje. Die blogs zitten niet meer in het archief ... alle andere blogs (nog) wel!
Wat is het hier laat licht ...Ik liep net met de hond ... op weg naar de brievenbus ... en het was donker en nattig ...
Ik heb last van een verscheurd hart ... NU wil ik wel weer daar zijn ... Ik mis mijn ritueel van soepmaken, eten koken, me nuttig soms zelfs nodig voelen .... Ik mis de kinderen, de lach, de warmte, het konijn ... het famiale ...!
Het wordt tijd dat ik aan het werk/ aan een baan kom ... Van gelanterfanter word ik lui(er), loom en uiteindelijk een beetje melancholiek.
December is al jaren NIET mijn maand. Ik heb het niet met de feestdagen ... Ik heb het niet met MOETEN ... Verplicht lichtjes, varkenshaas of zalm ... verplicht gezellig ... En dan heb ik niet eens meer een moeder over wie ik me moet afvragen: wat doen we met moeder met de Kerst?
Toch weet ik ook van deze maand: als ik hem per dag doe ... wordt het vanzelf 2 januari en is het allemaal weer 'gewoon' ...
Dus: ik tel mijn zegeningen ... adem, zing, eet chocoladepindarotsjes(!), en (over)LEEF!
Heel lief en zeker weten zorgzaam bedoeld kreeg ik een boek cadeau over SCHRIJVEN ........ en dat maakt dat ik nu al dagen lees, zeer geboeid ..., maar geen letter meer uit mijn toetsenbord krijg ...
Het is wél een aanraderboek: ZIN Lust in je leven door schrijven van Geertje Couwenbergh De achterflap meldt; "Geertje Couwenbergh (1983) is cultureel antropoloog, conceptontwikkelaar en auteur van 10 WYSheidsrevolutie. Daarnaast is ze boeddhist en oprichter van Potential Buddha en maakt deel uit van het lifestyleforum Veggie in Pumps.
Ik laat het er voor vandaag even bij. Ik chill ... met een boek en kop soep en een mis van Mozart...
Ik zit achter een gloednieuwe laptop ... 1 december ... was dit jaar Sinterklaas, Kerst en verjaardag ineen ....
Een vriend die n.a.v. mijn blog over de missing laptop schreef: "dan kom ik morgen met een laptop langs ..." en deed het ook ... Zo'n mens komt op mijn pad ... dankzij dit blog ... ongelooflijk maar waar ...
Met computers is het net als met mensen ... ze zien er ongeveer hetzelfde uit ... maar reageren toch nét even anders dan die andere ...
Maar ik ben erggggggggggggggg gelukkig dat ik "gewoon" kan doen wat ik wil ... beetje bloggen ... schrijven ... én solliciteren....
Vanmorgen schreef ik me in bij uitzendbureau Passende baan, hier vlak bij. Wie weet sorteer ik volgende week Kerstpost! Mungu akipenda!
Ik ben bijna weer gewend ... en doodgewoon gelukkig ... in Zwolle ....!
Wat een prachtig weer om aan de Nederlandse winter te wennen hebben we vandaag. Mijn oppashond en ik liepen ruim een uur en genoten. De wassen zijn gedraaid, de post is uitgezocht ...Vrienden en vriendinnen willen een plekje in mijn agenda ... SUPERgezellig vind ik dat! Het gewone leven kan gewoon weer doorgaan! Elke dag een draadje ... elke dag een glimlach ... elke dag genoeg aan zichzelf! Tevredenzijn ... oefen tot het spontaan gaat! IK ben er bijna!
Die geven vrienden die schryven: zal ik je foto's op je blog zetten ...
En/of: ik kom morgen langs met een laptop ...
En/of: hierby de kopie van uw c.v.
En/of: privewelkomthuismailtjes!
Op Afrikaanse tijd ben ik op gewone tijd wakker geworden in het huis van mijn kind. Na een heerlijk maal in Wolvega bleef ik in haar huis logeren ... en net dacht ik: ik kan wel ff internetten ... en ik ontdek: "Mijn laptop zit niet in myn reistas ..."
Ik spoel de film in myn hoofd terug ... In Dar moest ie uit mijn reistas ... Mijn handbagagekoffertje bleef in Kilangala, als kadootje ...
Ik weet zeker dat hij uit de tas moest voor de incheck en bijna 100 procent zeker dat ik hem toen niet vergeten ben ... Maar 1000 procent zeker weet ik het niet ... Mijn ziel sliep nog een beetje ...
nu is ie weg ...
Samen met de oplader van myn telefoon ... En de accu, waarvan ik byna zeker weet dat ik die NIET uit de tas had voor de veiligheidsscanner ...
Mis ik nog meer? Mijn parfum, van de taxfree, is er nog ...
Ik baal ... Wat een rot idee dat ik bestolen zou zijn. Ik merk dat ik dat een nog veel rotter idee vind dan dat IK zo onoplettend geweest ben...en een van de velen ben die een laptop 'vergeet' .... Hoewel ik dat OOK een rot idee vind ...
Strax ben ik hier 'onbereikbaarder' dan daar ... als mijn mobiel leeg is ... Ik heb thuis nog een andere mobiel ... dat wel ... en misschien nog een Nokiaoplader ... Wat een gedoe op de vroege morgen ... Mijn CV zit in die laptop ... en daar moet ik wat mee vandaag ... Ik heb een reisverzekering ... dat dan weer wel ... Maar of die dit dekt?
Eerst maar ff koffie ... diep ademhalen ... een oefening in onthechting?
Als je de foto's ziet geloof je niet dat het een sober leven is ... Meestal wel ... Maar geen bier fotografeert zo moeilijk!
Hoera voor de nieuwe school! Ook meester Oscar heeft een reisrugzak ... om naar de nieuwe school te gaan! Op de tafels de cadeautjes uit Nederland: een lineaal, potlood, kleurpotloden, puntenslijper, schrift en vlakgum! En die gaan met elkaar in de rugzaktas ...aan de stoel ... als een eigen kastje ...
Het vliegtuig ging gewoon weg toen iedereen klaar was! Een uur te vroeg zyn we in Cairo!
Op het vliegveld merken we nix van eventuele onrust!
Koffie is hier weer europees duur!
We hadden een grapje: het kan altyd erger.
Vanaf hier is het:
het wordt steeds meer als thuis!
Fyne dag!
de regen ... nou hier in Dar valt ie niet ... vanmorgen dacht ik regen te horen .. maar het waren de wieken van de ventilator.
je gewicht ... lijn Ook hier gaat er alleen wat van je af als je minder eet, of meer beweegt ... Deze reis heb ik heerlijk/ veel gegeten en minder bewogen ... Volgens mij kom ik niet met minder lijf terug ... wel bruiner.
de heimwee ... eenzaamheid Dankzij prima reisgenoten was ik deze reis minder eenzaam dan de vorige keer ...
je doe-als-of-geloof Hier zie/voel je Mungu meer/beter dan in Holland ...
Nog een paar uurtjes ... de koffers zijn gepakt ... de taxichauffeur komt om 23.30 u. We gaan nog een uurtje wandelen.
Nog 1 nachtje slapen, nog 1 dagje zon en dan komen we weer naar huis. Het is fantastisch geweest, maar het is ook weer genoeg voor deze keer. We kunnen terugkijken op een gezegende reis, waarin GOD elke dag wel een glimlach of een knipoog gaf ... volgens onze enthousiaste reisgenoot en supergelover Anke. Heerlijk zo'n jong mens ... als gij niet zijt als kinderen ...
Deelden vreugden en verdrieten ... zorgen en plannen ... kennis en kunde ... Van delen wordt het niet minder ...
Morgen gaan we naar de katholieke kerk hier in Dar. Ik was daar reeds met Pasen en vond het een mooie dienst met een mooi koor.
Vandaag kletsten we lang met de schoenpoetser die vorige reis mijn schoenen weer nieuw poetste ... Hij ' herkende' me en deed opnieuw meer dan zijn best ... Nu op 2 paar Wazunguschoenen ... !
We eten hier in Dar erg lekker. Veel Indiaans ... vegetarisch ... en ze bakken ' goede friet' ...
Heb een mooie zondag morgen... Zoek de zon in je hart! Doe iets moois voor een naaste! Liefs, Noelle
We wachten op onze lunch!
Het wordt vloed en het prachtig blauwe water komt naar het terras.
Een jazzymuziekje klinkt aangenaam.
Gossie moppie wat kan het leven mooi en simpel zyn.
Toeristische verwennery! Luxe als in de reisgids ... Verrukkelyk voor even!
Rust, koelte, zeebries, meeuwen, palmbomen op een tientje afstand van hartje stad!
Dit 'werkpaard' is ook een prima luxepaard ...!
Heb een mooie dag!
Moses
Het kost een paar centen ...
Met een wijntje in Dar!
Met een biertje in Dar!
Laatste dagen als 'toerist' in Dar.
Anke op het mooie terras achter Hilton hotel
Praatje van Moses bij de opening van de 1e klas van Ineke Albeda lagere school
Openingsdag
Thee met cake 
En dan doen ze allemaal zoooooooooooooo
allemaal zoooooooooooooooooooo!
De akker van Moses ... GROOT(S)
Als je de foto's ziet geloof je niet dat het een sober leven is ...
Hoera voor de nieuwe school! Ook meester Oscar heeft een reisrugzak ... om naar de nieuwe school te gaan! Op de tafels de cadeautjes uit Nederland: een lineaal, potlood, kleurpotloden, puntenslijper, schrift en vlakgum! En die gaan met elkaar in de rugzaktas ...aan de stoel ... als een eigen kastje ...
Nog meer nijlpaarden achter Agnes en Anke
Sep
Cowfench
Herman's huis
Kinderverzorgster met weeshuisbaby ...
Ogen die in je ziel kijken ....
Er zijn weinig mensen die zooooooooooo kunnen lachen als Agnes!
Onderwijzers aan de koffie, kinderen aan de soep en pap.
Agnes voor de nijlpaardenpoel in Katavi ...........stinken die beesten ....... dat wil je niet weten!
