In nederland gooi ik wel eens 100
euro over de balk.
Niet dikwyls, maar vaak genoeg.
Ik wisselde op schiphol vast 100
dollar om deze reis een diepe,eigen wens te kunnen vervullen: een dag safari in een echt wildpark!
Nu het beslismoment dichterby kwam werd myn moeite groter ...je kan hier zoveel nuttigs doen met dat geld!
Onze reisgenote Anke wil heeeeel graag. Herman gunt het ons graag, maar vindt het voor zichzelf vermoeiend en hy heeft nog veel werk te doen.
Ik deelde myn gene met Mozes en Baba Herman.
De oplossing is simpel! Anke en ik gaan en we nemen een paar mensen extra mee.
Paulo verheugt zich zeer!
Ook hy zag nog nooit een leeuw in het echt.
Woensdag gaan we: Mungu akipenda.
Want als er, onverhoopt,
iemand dood zou gaan ... Ja, dan wordt het allemaal weer anders.
Heb een gezegende zondag! Zoek de zon rond uw hart en glimlach!
Volgende week maandag openen we met een klein feestje de 1e klas van de nieuwe lagere school! Dat wordt nog ff hard werken ... Om de laatste details goed te krijgen.
Glas in de ramen, lak op de meubels. Slingers aan het plafond.
We kregen voor de nieuwe groep 1 uit Holland cadeautjes mee en delen die die dag ook uit!
Dan komen die spullen niet raar uit de lucht vallen ...
Met slingers, ballonnen, thee en pannenkoekentaarten wordt het vast weer een gedenkwaardige dag!
Life is about making good memories leerden we al de vorige reis!
Wat zou ik heeeeel graag rijk zijn.
80 procent van de schooluniformen is tot op de draad versleten!
60 procent van de schoenen zouden niet door de nederlandse beugel komen.
50 procent van de truien is stuk.
Sinds de ouders de uniformen zelf moeten betalen is de inkomensongelijkheid weer zichtbaar.
Protanz bouwt nieuwe lokalen, leraarhuizen EN draait de kleuterschoolbegroting dankzij donatie's uit Nederland. De salarissen, de dagelijkse pap en leermiddelen ... Het lukt steeds weer ,en dat vind ik bewonderenswaardig knap! Maandag wordt weer iedereen gechecket op malaria.
Gevonden 'gevallen' behandeld.
Vorige reis slechts 3!
De screening daarvoor nog 30!
Voorlichting en gratis netten helpen, genoeg eten en medicijnen ook!
Wie maalt er dan om een gat in een trui of een schoen?
Allemaal armoedig is ook gelijk!
Ik koester wat we wel kunnen doen!
Met veel dank aan iedereen die steunt en meeleeft!
Het gaat wonderbaarlyk goed met ons.
Onze reisgenote is een geschenk!
Ze praat graag over geloof en we lezen gezamelyk stukjes uit de bybel!
Daardoor is Herman soms weer ff dominee!
Verder koken we beiden graag en stuwen elkaar op tot culinaire hoogten: zelfgemaakte mayo
en pindasaus!
De akker is 1 maal met de trekker geploegd
en is vannacht beregend!
9 dagen eerder dan anders regent het nu al uren!
Ben voorzichtig waar je om bidt ...
Anke is onze vertegenwoordiger in de mis en wy spybelen met dikke boeken onder dikke dekens!
Zondag, rustdag ...
Vandaag wel!
We wachten op de auto. Hy is stuk. Misschien wel van de regen die met bakken uit de lucht kwam en hier grote modderpoelen maakt.
Ik zit op een stoepje en een lamme bedelaar schuifelt langs.
Voor hem geeft de modder extra ongerief.
Hy stopt nors het biljet in zyn broek.
Een ander poetst voor dat bedrag myn schoenen als nieuw.
Bedelaar zyn is ook een vak!
Een stukje verder beschildert iemand paraplu's voor de kost.
Voor hem begint het goede seizoen!
De auto rydt voor!
De tractor trekkert weer en binnenkort is de akker van de school aan de beurt.
De vorige keer was het my niet gelukt om meer dan nodig te laten verbouwen ...
Dat had me behoorlyk gefrustreerd.
Er is genoeg eten tot de volgende oogst, gelukkig wel.
Dat vind ik nog steeds
een gemiste kans.
Nieuwe ronde, nieuwe kansen!
Binnenkort nieuw regen- dus plantseizoen.
De onderwyzers willen wel een salarisverhoging ...
Ook zy merken de inflatie!
Via myn mobiel bereik ik myn blog! De laptop wil deze reis niet zo goed.
Het gaat goed met ons, aan onze kant van de brug is het net vakantie ...
Zon, zon, boeken, babbels, verhalen, spelletjes, eten, slapen.
Ge3en hebben we het genoeglyk en tevreden, en ieder voor zich gaan we ook ons eigen gang.
Vredig.
Omdat er een jonge man in het ziekenhuis is overleden ligt het gewone leven stil.
De scholen, de trekker, de markt
alles stopt een deel van de tyd ... Iedereen "zit" by het huis van zyn weduwe. Herdenkt, huilt, eet, zingt, bidt, zit!
3 dagen rouw
en dan gaan we over tot de orde van de dag.
Vandaag komen de kinderen wel voor soep. De bonen geuren al door het huis.
Meester Oscar heeft zyn arm gebroken ...
De zoon van dokter Albert is zaterdag getrouwd ...
Moses is in Dar. Misschien wordt zyn dochtertje Jessica vandaag geopereerd aan haar hazenlip.
Soms hebben we geen water, soms te veel!
Sep raakt weer op gewicht en ontklit.
Anke, onze 20
jarige reisgenote, blogt via waarbenjynu!
En zo is hier dagelyks groot en klein nieuws, groot en klein leed, groot en kleiner vreugde.
By alles betrekt iedereen Mungu ... Aan Kilangala heeft Hy een dagtaak!
Pluk de dag! Als ware het je laatste ...
Hier leer je het!
Kweli.
Boven en op alle deuren van het departement waar we gisteren op bezoek waren hing een sticker met deze tekst (natuurlijk in het Engels!).
Zoiets als bij ons de zinloosgeweldvrijezone ...?
We, Mozes en 2 afgevaardigden van de lagere school en het district van Kipande Herman en ik, gingen op audientie.
Er werd gepraat, heen en weer gelopen, geschoven in papieren, gebeld ... en Ik had het gevoel ... DIT wordt helemaal niets ...
Totdat ... we allemaal mee genomen werden naar een groot kantoor ... met de hoogste baas ... (nog net niet onze lieve heer!) ... en toen was het zo gepiept. Het bleek dat in de afgelopen maanden het papierwerk zeer goed in orde was gemaakt ... er waren opzichters geweest om de gebouwen te bekijken ... Mozes was meerdere malen heen en weer gereisd ... het dorp Kipande heeft dringend behoefte aan uitbreiding van schoolcapaciteit ... En we troffen iemand die beslissingsbevoegd en beslissingsbekwaam was ...!
Dus: per 1 januari 2012 start de Ineke Albeda Lagere school in Kilangala met een eerste lagere school klas ... met een door de Tanzaniaanse overheid betaalde onderwijskracht. Elke jaar komen er een klas en een onderwijzer bij. Totdat er 7 klassen zijn ... en 7 huizen voor de onderwijzers.
Vanuit en in Nederland fondsen werven voor het bouwen van gebouwen is te doen ... eindeloos lang de exploitatie van een school financieren niet ... Daarom is het zo belangrijk dat de overheid zich daarvoor nu garant heeft gesteld ...!
Wie nog een goed doel zoekt voor liggende gelden ... ProTanz bouwt voorlopig nog huizen en lokalen en is ergggggggggg geholpen met alle steun! Uw gift is aftrekbaar van de belasting!
Vandaag komen de mensen van de vakschool op bezoek. Binnenkort gaat de eerste schop de grond in om het eerste huis voor een onderwijzer te bouwen.
Op de weg terug stopten we om een hapje te eten. Een zondvloed barstte boven onze hoofden los ... Regen met hagelstenen ... In no time kolkende beekjes langs de weg ... We gaan de regentijd tegemoet ... In Kilangala was het nog droog!
Elke dag een draadje ... HIER schijnt al weer de zon! Ik wens u een gezegende dag!
Vandaag is de eerste dag dat IK 'nergens' naar toe hoef ... en dat ik ook van mezelf niet echt iets moet. Dat is even wennen.
Het gevoel " I am cheating the country ... !"
Het is prachtig weer, wat wolkjes, wat wind, flarden geluid ... flarden geur. Zoemende hommels.
Ik lees het boek van Dr Swaab over onze hersenen en kan daar wat depressief van worden ... een klompje cellen maakt kennelijk uit wat ik waar wanneer voel ... En soms is zo'n klompje zelfs in de baarmoeder van mijn moeder al aan- of uitgezet ...
Als ik me daarvan los maak is het een boeiend en leerzaam boek ... dus ik lees rustig door!
Nergens ben ik zo met 'wat eten we vandaag' bezig als hier ... Maar nergens voed ik ook zoveel monden per dag als hier ...
Gisteren kocht ik me weer rijk aan bonen op de markt in Sumbawanga. Ik verdeelde de klandizie over 7 stalletjes ... Gedeelde vreugde!
Vandaag is Paulo in de weer met maiszaden die ik meebracht. Hij ploegde gisteren een grote akker met de ossen! Ik hoorde vandaag dat een groot deel van ons zaaisel van het voorjaar opgegeten is door de koeien! Gruwel! De hagen bij de school hebben het ook niet gered ... ook hier zijn de koeien en de geiten schuldig!
Ik weiger te geloven dat prikkeldraad de enige oplossing zou zijn ... Temeer daar het prikkeldraad dat wél om dit erf stond ... inmiddels grotendeels spoorloos is verdwenen ...!
Lang niet alles wat je in gang zet gaat verder zoals je graag had gezien ...
Toch staat de kleuterschool er nog steeds prachtig bij ... eten de kinderen dagelijks pap ... hebben er mensen een betaalde baan als onderwijzer ... en morgen is er (weer) een bespreking over al dan niet een complete lagere school hier in Kilangala. Meer dan morele steun wordt er niet van mij verwacht ... Ik sta er bij en kijk er naar ... Trots ... betrokken ... soms een beetje duwend ... Het is, stiekum, zelfs een lekker gevoel dat het niet MIJN kar is om te trekken ...
Het oude is goed ... tot het nieuwe beter blijkt te zijn ...
Gisteren gaf ik Mozes een geschenk uit de hemel ... Een gift die ik hem namens mijn trouwste fan mocht overhandigen! In 1 klap kan hij zijn eigen akker 'laten' ploegen, misschien wel door een trekker op diesel(!), maar in ieder geval door ossen ... het land kan worden bemest en misschien zelfs wel 2 maal gezaaid in de komende regentijd! Ook hij weet dat somszelfs gebeden die je NIET bidt ... worden verhoord.
Gisteren zei ik in mijn praatje in de kerk: ik heb dit land nog nooit zo droog en weinig groen gezien. Ik bid om regen ... er werd gelachen ... alles heeft hier zijn tijd ... ook de komst van de regen ... half november ... Maar 's middags pakten de wolken zich samen, het begon te waaien, in de verte rommelde donder ... en we voelen 3 spatten!
Wij gaan morgen zorgen dat de schoolakker vast geploegd wordt. Misschien wel met de trekker, anders met de ossen ... Dan kunnen de ouders tijdens onze aanwezigheid helpen met zaaien. Dan is het weer net als toen ... want het oude is goed ... We werken samen, eten samen soep en iedereen die helpt krijgt goed zaaigoed uit 'anonieme' bron!
Vandaag gaan we naar Sumbawanga, de voorraden aanvullen. Als het goed is horen we wanneer Herman een bespreking met het districtshoofd kan hebben om over de toekomst van de lagere school definitieve afspraken te maken.
Kinderen van een aantal missiemedewerkers zitten in Sumbawanga op de langere school ... omdat de school hier vlakbij overvol is en slechte kwaliteit biedt ...
Ik moet afsluiten. De mama met de grootste koopmansgeest is net op het erf ... Met voldoende bananen voor alle kinderen van de school. ZIJ is zeker blij dat HAAR pinautomaat er weer is ...
Nog niet eerder was ik hier in dit seizoen. Sinds mijn vertrek in mei heeft het nog 1 keertje geregend, eind september ... Dus het meeste land is gelig en dor. En toch is OOK dat ontzettend mooi!
In de bergen hier naar toe kon ik nu door de bomen de heuvels zien ... Grote Baobabbomen ofwel Johannesbroodbomen, die met die luchtwortels ... maar honderden ... In andere seizoenen vielen ze me veel minder op. Dan is alles groener ... veel groener ... In eerste instantie vond ik het troostelozer ... totdat ik op de bijzondere vormen van de Baobab gewezen was ... Kijken en zien ...!
Aan de weg wordt nog steeds hard gewerkt ... Dat kun je voornamelijk zien ... De weg waarop we reden is nog steeds de 'oude' hobbel de bobbel weg ... Deze keer in de stoffige versie ... Als het even wil hebben we op de terugweg de modder ..., met dank aan de regen ... als die komt ... en daar gaat iedereen van uit!
Hele lange stukken lijken klaar om geasfalteerd te worden en er zijn ook al delen voorzien van asfalt ... In 2013 zou eea klaar moeten zijn ... Ik ben benieuwd!
Voor nu sluit ik af; we worden verwacht bij de diploma-uitreiking van de VTC, de vakschool.
Ik wens u een dag met een (glim)lach en stuur wat Afrikaanse zon!
Het is zaterdag 22 oktober en we zijn veilig en vrolijk inmiddels in Kilangala Africa!
Wij zijn Herman die hier een heleboel boel moet doen namens de Stichting Protanz, Anke wier gebeden ons hier hebben gebracht en ik!
Gelukkig zijn is tevreden zijn met dat wat is ... en daar hebben we ons de laatste dagen aan gehouden. We zijn gezond, zonder oponthoud, veilig en vrolijk al die kilometers gevlogen, getreind en gebust ... Ja, dan ben je moe en stoffig en een beetje verreisd ... Maar dan is er ook een welkom als een warm bad: Het huis gepoetst, de mensen blij, warm eten klaar, warm water gekookt ... de solar van Mozes al weer op het dak ... En de hond uitbundig blij ... als of je 5 minuten bent weggeweest.
En nu voelt het als of we 5 minuten zijn weggeweest!
Gisteren dacht dan: "dan gaat de laptop maar niet mee ..." want ik zit aan de tax van mijn gewicht. Nu denk ik: "ik laat wat andere dingen hier ... dus ben weer aan het ompakken".
Want veel is er in Tanzania gewoon te koop ... meestal voor relatief minder geld dan hier ... behalve een laptop! Dus ik reorganiseer en houd mijn lijntje met u allen open! Misschien wat minder dagelijks ... Ik doe mijn best!
Om 7 uur bel ik de fietstaximeneer ... of ie écht wakker is en komt ... Dan staat hij als het goed is om 8.15 voor de deur. De trein brengt me naar Wolvega. Daar drink ik koffie met mijn vriendin voorafgaand aan de tandarts. Daar word ik opgehaald .... en dan gaan we met de trein naar Schiphol. Over 24 uur ben ik als het goed is in de hotelkamer in Daresalaam ... Als ik het snel zeg ... is het helemaal niet vermoeiend ...!
Als u niets te doen heeft en vanuit een andere invalshoek over Kilangala wilt lezen ... google eens op ProTanz.
Ik wens u een goede week: Adem ... zing ... bid ... huil ... werk ... geef ... vergeef!
Vanmiddag ga ik serieus pakken. Er moet/mag een heleboel mee. Cadeau's, speelgoed, educatieve cd's en dvd's ... eetingredienten ...
Gelukkig heb ik een goede weegschaal te leen. De vorige keer had ik de kleine lettertjes niet goed gelezen ... Ik dacht voor 50 euro een 2e koffer mee te mogen nemen ... Maar dat was alleen voor reizen naar Amerika. Toen begon de tocht met het uitzoeken en achterlaten van 20 kilo, met liefde verzamelde en gepakte spullen ...Het alternatief was 20 euro per kilo bij betalen geweest ... DAT gaat me deze keer NIET gebeuren ...!
Ik moet onverwacht via Wolvega reizen ... mijn vorige week gerepareerde kies is weer afgebroken! Ik kan om 10 uur nog bij de tandarts terecht. Super is dat! Dus we gaan met elkaar vanuit Wolvega! Op zich wel zo gezellig ...
reizen in Nederland ... is een fluitje van een cent ... Asfalt ... bussen ... treinen ... taxi's ... en iedereen verstaat wat ik zeg ...
Vorige week ontmoette ik in de sauna 2 jonge mensen die ook in Zwolle bleken te wonen. Bij me om de hoek ...!
Zij vertelden mij op de 'spirituele' winkel Ana Sofia. "Toevallig" liep ik daar vandaag langs ... en sneupte een uurtje rond. Wat zijn er vele wegen om met bewustzijn, verlichting, lot bezig te zijn! Wat is er veel te lezen, te spelen, te kopen ... Op de eerste verdieping van de winkel waren 2 jonge mensen, Els en Bart, te gast met een tafel vol lekkers ... ik proefde rauwe chocola en een smoothie met effectief water ... En weet je wat ... het was ergggggggggggggggggggg lekker!
Van rauw eten heb ik ooit een klok horen luiden ... maar no way dat ik weet waar de klepel hangt. En van water weet ik dat je het kunt mineraliseren ... maar ook dat is een klok zonder klepel verhaal! Na vandaag wil ik er best wat meer over gaan weten, dus ik zal eens googelen!
Ze vertelden ook dat ze maandelijks een vegetarisch diner koken in huiskamer restaurant De Verwondering. In Enkhuizen ... Niet bij mij om de hoek, anders ging ik er zeker een keer eten. Ik beloofde hun mailadres in mijn blog op te nemen. Op brieven.bus@quicknet.nl schrijf je je in voor de maillijst en word je op de hoogte gehouden. Ze verzorgen ook catering of etentjes bij u thuis of op locatie.
In de winkel liet ik me verleiden door een boek over een 3e weg van ondernemen: Niet profit of non-profit maar meaningful profit in de praktijk: IK BEN niet alleen op de wereld, geschreven door Wassili & Ben.
Ik kocht het voor mijn dochter, die af en toe kan fantaseren over 'iets voor zichzelf willen beginnen ..., maar wat dan...' en ik kreeg tot mijn verrassing voor de prijs van één, twee boeken: een om zelf te lezen en een om door te geven ... Als we allebei, ieder voor zich, de komende weken dit boek lezen ... komen we misschien, als ik terug ben, wel samen op een idee voor een meaningful profit business ...!
De dochter van vrienden heeft heel hard gebeden ... Dat ZIJ deze herfst naar de Kilangala Missie in Tanzania zou kunnen gaan ... Haar familie was daar bij mij op bezoek in het voorjaar. Door hun verhalen en foto's wilde zij heel graag eens die kant op. In haar leven past het op dit moment heel goed!
Alles wees er een tijd op dat de reis waar ze zich op had verheugd niet door zou gaan. Het reisgezelschap waar ze mee mee zou reizen viel uiteen ... alleen op die reis ziet zij zichzelf (nog) niet doen.
Mijn oudlief MOET, wil, zal zijn schoolproject in Kilangala verder afmaken ... deze winter ... Alleen op die reis is, zelfs voor hem, ook niet alles ...
Zij kennen elkaar niet ... en legden de link dus niet ...
Ik ben even zonder baan ... en kan wel 6 weken weg ... en ik legde de link wel ....
Hoe het balletje precies rolde kan ik niet goed reconstrueren. Ik was niet écht bezig met op reis gaan, eigenlijk écht niet bezig met op reis te gaan. Ik ben aan het wennen en wonen in Zwolle, werkzoekend ... en toch ga ik mee ... Volgende week ... Zo maar ... een geschenk uit de hemel ...? Zo voelt het wel. Ik ben weer 6 weken Mama Soep, Mama Eten, Mama Sep.
Als er nog iemand behoefte heeft aan een lief huisje in Zwolle voor 6 weken ... laat maar weten!
IK zing ...! Pas op met waar U voor bidt ... IK wil niet naar IJsland!
Als ik niet rook dan snoep ik ... Ik rook niet meer ... al ruim 2 maanden ... inmiddels zijn er van 2 kiezen hoekjes af ... Vandaag doe ik daarom een dagje Wolvega ... want daar woont de tandarts! Mijn Wolvegaaster vriendinnen vinden het gezellig als ik op de koffie kom. Het is heerlijk om voor mijn gevoel 'uit de wachtstand' te zijn. Ik weet dat het allemaal alleen maar het idee is ... maar toch!
Er is een verhaaltje van een verlichte monnik die erg loopt te huilen, omdat zijn zoon dood is. Zijn leerling merkt op: "U leert ons toch dat alles illusie is ... waarom huilt u dan zo van verdriet?"... De man antwoordt: "Alles is illusie, dat is waar ... maar ja ... MIJN ZOON, mijn zoon is een SUPERillusie ...".
Ik koester de illusie van vrijheid ... en vind het een superillusie!
Voor vandaag: tel uw zegeningen! En als je niet tevreden bent ... bedenk of je iemand anders blij kunt maken!
Van de week kon ik op het nippertje een trein halen ... door te hollen ... Ik KON hollen, zonder pijn in mijn zij, zonder buiten adem te raken ... Een hoge trap op en de volgende weer af ... Dankzij het feit dat ik al een poosje niet meer rook! Wat is een mensenlichaam toch vergevingsgezind ...40 jaar roken ... en wie weet loop ik volgend jaar wel een marathon!
Onderstaand is een link van een pps met lieve plaatjes en aardige teksten ... Ik kreeg hem in de mil en deel hem graag!
!"
