Met mijn voetje houd ik bedrust. En kijk van daar uit nog meer televisie dan anders ... Gisteren zag ik het voortplantingsritueel van slakken! Slakken zijn 2 geslachtig ... Hun paringsritueel duurt minstens anderhalf uur ... en is prachtig .... Een dans ... Daar zouden wij mensen een voorbeld aan kunnen nemen! Misschien is via uitzending gemist de uitzending Wintergasten van gistermiddag nog te zien. Ik vond het hele programma onderhoudend en fascinerend. Een aanrader!
's Avonds werd ik met een heerlijke maaltijd en onderhoudend gezelschap verwend! Vandaag heb ik mijn laatste rustdag en ga gezellig op verjaardag HighTea visite met mijn dochter naar mijn liefste Amsterdamse vriendin!
Niet werken ... ook daar zou ik aan kunnen wennen ...
Buiten schijnt een waterig zonnetje. Ik wens u dat u de zon in uw hart kunt voelen. Maak wat moois van de dag!
Ik schreef eerder dat ik een site had ontdekt waar je voor gelezen artikelen en advertenties betaald zou worden...
Door de feestdagen vertraagd krijg ik de reactie dat mijn stukjes niet voldoen aan de criteria.
Ze zijn teveel weblog stijl ... en te veel spreektaal ...
Ik zal er over nadenken of ik me wil gaan bekwamen in een andere stijl ... of dat ik zal denken ... het is wel goed zo ...
Jammer is het wel.
Ik heb veel om over na te denken. En daar heb ik nu een lang weekend tijd voor gekregen van mijn gekneusde voet.
Ik hoorde inmiddels van de WBV dat onderverhuur niet mag. Ik weet dat de benodigde papieren voor een langere verblijfsvergunning niet zo makkelijk hier te krijgen zijn; dat ik dat beter IN Tanzania kan regelen.
Wat is wijsheid? Al denkend, slapend en schrijvend, er over pratend ... kom ik er vast achter.
Dank voor de beterschapsmailtjes .... en gelukkig komt er ook af en toe iemand van buiten een rondje boodschappen brengen!
Gisteren vergat ik de afvoerslang van de afwasmachine in de afvoer te stoppen.met als gevolg dat de bijkeukenvloer nat en glibberig werd.
Zo af en toe overkomt me dat. De wasmachine en de afwasser gebruiken om de beurt de afvoer. Een T-stuk plaatsen lukte niet ... Dus ik wissel de slangen om. Meestal gaat het goed. Denk ik er aan. Gisteren dus niet.
Om geen natte voeten te krijgen trok ik mijn schoenen aan om de afwas uit de machine te ruimen.
En slipte ... en blesseerde mijn voet.
Op dat moment ging de voordeurbel en ontving ik onverwacht bezoek ...
Na anderhalf uur kreeg mijn voetje eindelijk aandacht en dat was eigenlijk een beetje laat. Hij is dik en wordt blauw!
De rest van de dag bracht ik in de ziekenboeg door ... Na een lange nacht, extra vitamine C, arnica en pijnstillers strompel ik nu weer wat rond. De afspraken voor vandaag heb ik gisteren al afgezegd. Zolang ik zit of lig gaat het goed. Maar voor mijn werk moet ik met beide voeten stevig op de grond kunnen staan! En van een vorige uitglijder, in het voorjaar, weet ik dat ik sneller genees als ik mezelf ontzie.
Kennelijk moet ik even pas op de plaats maken ... of sterker nog ... zitten!
Life is what happens while you are making other plans!
Mijn (ex)Afrikalief wees mij er op dat ik misschien wat te optimistisch ben wat betreft het verkrijgen van een visum voor langer dan 3 maanden.
Dus stel ik de plannen bij. Ik spring niet met open ogen een afgrond in, al denken sommige mensen dat soms wel ....
Ik ga proberen mijn huis gemeubileerd te verhuren voor 3 maanden. Dan zijn de kosten HIER gedekt en heb ik nog een dak boven mijn hoofd en een inkomstenbron als ik over 3 maanden weer terug kom.
Afhankelijk van de visiumsituatie, waar ik in Tanzania aan kan werken terwijl ik daar ben, én hoe het daar in het echt bevalt blijf ik hier dan voor korter of langer ...Ik weet in ieder geval dat ik mijn dochter weer kan knuffelen .... en haar hondje ... en een aantal dierbare mensen!
Ik kan weg als ik mijn huis heb ondergebracht. Er is minder te regelen voor 3 maanden .... dan voor veel langer.
En grappig ... ieder min wordt zo weer een plus. Eigenlijk voelt dit wel zo goed....
Maar morgen kan het zo weer anders zijn ... Het is maar dat u het weet!
Wat mee zat vandaag is dat iemand schreef: geef je gironummer maar, ik maak een automatische overschrijving van 10 euro per maand voor je, zo lang je in Afrika aan het opbouwen bent! Dus een half weekloon DAAR is al voor me geregeld. Ontroerd word ik daardoor.
Wat tegen zat was dat een eerdere klant, die wilde afspreken voor morgen, dat alleen wilde doen op VOORWAARDE van een HPtje ...
Ik zei: ik weet niet of mijn hoofd daar morgen naar staat .... Soms zit het mee ... Maar ik beloof nooit meer dan ik zeker weten waar maak ...
Maar moeten: Zo werkt het niet bij mij. Ik MOET nix ... Mijn vader is al jaren dood!
Maar jammer vind ik het wel ... en pissig word ik er ook van ... Waarvan acte!
Gisteren kreeg ik van iemand een bedankje voor mijn BOEKje ... maar ook de opmerking dat ik het niet als PDF file verstuurd heb!
Dat betekent dat iedereen er in kan veranderen.
Aan iedereen die vóór vandaag mijn cadeautje kreeg het verzoek: ALS je mijn BOEKje wil forwarden ... laat het dan even weten aub, dan stuur ik je alsnog een PDF-file ... die is wel te printen en te lezen ... maar niet te veranderen!
Alles wat er in staat heb ik ook maar ergens gelezen, gehoord, of geleerd ... maar de manier van opschrijven ... ja, die is van mij!
Ik ben nog druk bezig met voor alle mensen in mijn maillijst een persoonlijk briefje te maken! Maar iedereen komt van de week aan de beurt!
Ik wens je een opgewekte dag! Doe iets aardigs voor JEZELF! Je weet zelf het beste waar je écht blij van wordt! Doe maar! VANDAAG!
Ik heb mezelf wel een klusje bedacht ... iedereen in mijn maillijst een persoonlijk briefje sturen ... ipv met een bcc!
De oude laptop van mijn dochter kreunt en steunt, want bij elke mail moet een bijlage!
En veel briefjes herlees ik en de herinneringen komen terug....
Wat schreef ik veel aan een boel mensen ... Als ik voor elke zin een dubbeltje had gekregen ....
Ik denk dat ik er de rest van de week wel zoet mee ben.
Als iedereen die NU reageert met: OH dan kom ik nog even voor je weg bent ... dat ook écht doet ... dan ben ik een gezegend mens!
De weg naar de hel is geplaveid met goede voornemens: dus gewoon ff doen! Uw agenda loopt toch wel vol; een uurtje (of 2) bij mij onder handen ... is GOED voor u!
Vanmorgen keek ik, zoals vaak op zondag, naar The Hour of Power.
Daar zag ik een man die een boek schreef ... 30 dagen ... 30 oefeningen.
Hij gaf het gratis weg ... alleen aan mannen;
op 3 voorwaarden: je geeft 5 van deze boeken door: 2 aan reeds gelovigen ... 3 aan 'ongelovigen" , je belooft dat je elke dag het eerste uur van de dag besteedt aan de oefeningen van het boek ... en je logt wekelijks op maandagochtend om 5.55 in voor gezamenlijk gebed...
Hij denkt Amerika uit het slop te kunnen bidden ... en waarden en normen en hoop via vaders de gezinnen in te brengen ...
Daardoor geinspireerd krijgt iedereen uit mijn hotmail.maillijst dezer dagen een persoonlijke mail van mij. Met als bijlage de ebookversie van mijn BOEKje Tevreden zijn ... oefen tot het spontaan gaat! Gewoon gratis ... als cadeautje.
Je mag het forwarden zo vaak als je maar wilt ... aan wie je maar wilt!
Geen voorwaarden! Maar als je er wat aan wilt hebben: dan is alleen lezen niet genoeg! DOE de oefeningen!
En je maakt mij blij als je af en toe wat van je laat horen!
Wie nog nooit naar mij gemaild heeft, staat ook niet in mijn adresboek! Als je het ebook wilt krijgen ... stuur dan via een envelopje, of via de knop mail mij .... of een briefje aan noelriel@hotmail.com je mailadres!
Voor alle mensen die hier lezen wens ik natuurlijk de beste wensen voor het nieuwe jaar!
Tevredenheid, gezondheid, voorspoed!
Dat u uw dromen moge leven!
Gisteren was weer een 8-baan-dag in mijn hoofd! Hoe maak ik van alle stukjes een kloppende puzzel?
De collega waarvan ik dacht dat zij in mijn huis wilde gaan wonen liet weten dat ze toch liever een huis in Zwolle neemt.
Mijn beste Amsterdamse vriendin liet weten dat haar volwassen zoon gaat samenwonen en zij in haar huis intern gaat schuiven. Ook dat zij al jaren spaart voor een grote reis met haar hele gezin en moeder ... En dat het misschien wel past dat ze allemaal bij mij op bezoek gaan komen in Tanzania!
Van de week zei mijn dochter: mam ... als jij terug komt omdat IK ooit moeder word .... nou dan kan je toch mijn huis in Zwolle huren ....
Dus ik hakte een knoop door: Ik ruim hier mijn huis leeg ... en zeg de huur op .... En ga rond eind februari gewoon die kant op!
Een aantal nuttige spullen kunnen naar de zoon die gaat samenwonen ....! Planten vinden vast een liefdevol onderkomen bij vriendinnen.
Ik heb nog een bronzen beeld van Marga Brey en nog een van Gemma van den Brink, beide zussen van mijn moeder, over uit mijn erfenis! Een bijzondere ets van Patty Harpenau, de kunstenares met het vliegtuig in haar tuin .... Zij maakte het ooit in opdracht van het bedrijf Vogel, ter herinnering aan de introductie van nieuwe logo's, in een oplage van maar 200!
Mijn eettafel is allemachtig prachtig ... de eetkamerstoelen en de hoekbank zitten verrukkelijk, maar hebben voor de mooi hun beste tijd gehad! Ik heb een schitterend groot houten bureau ... Een mooi bamboebed van 2*2.... Een prachtige moderne spiegelkapstok .... een kolomboormachine .... beeld- en geluidapparatuur uit de vorige eeuw! En de wereld aan kastjes.
Wat verzamelt een mens een boel in een mensenleven. Wie zin heeft mag in mijn boeken- en cdkast sneupen!
Dus wie denkt: ik kan nog wat gebruiken en ik doe een bod ... DAAR word ik erg blij van! Ik moet er van af ... en elke 100 euro helpt ... is daar een fortuintje!
Ik werk natuurlijk met heeeeeeeeeeeeeeeel veel plezier nog even door!
Op verzoek van mijn dochter, en omdat ik een prima huisarts heb die daar aan mee wil werken, wordt er voor mijn vertrek gekeken of ik eventueel 'enge' ziektes onder de leden heb. Gisteren een uitstrijkje in het kader van bevolkingsonderzoek baarmoederkanker en binnenkort een mammografie om te kijken of de borsten OK zijn. De dokter haalde ook 2 moedervlekken weg. Eentje laat ze onderzoeken onder het motto: als het de moeite waard is om het weg te halen ... dan is het verstandig om het te laten bekijken. De andere was echt voor mijn gevoel van mooier worden zonder ... Ze moest lachen toen ik zei: hoe ouder hoe meer ijdel... Ze vroeg naar mogelijk allergische reactie's en ik vertelde een maal in mijn leven een allergische reactie te hebben gehad, volgens mij na het eten van kwarteleieren. Nu heb ik ook een recept voor anti-allergiepillen ... voor je kan niet weten ... daar in donker Afrika! Ik heb een super huisarts!
Ik kan me niet voorstellen dat de uitslagen niet goed zouden zijn ... ALS ik al aan iets anders dan ouderdom ooit doodga dan is het aan een te vaak gebroken hart ... spot ik wel eens maar ik pas er al jaren goed op ... dus dat valt vast ook wel mee.
Ik heb het lekker druk: lees boekjes over groentetuinen, vegetarisch koken, swahilitaalles. EN ik mag lekker werken aan/met fijne mensen op mijn massagebank. Ik voel me een bevoorrecht mens.
Gisteren vielen de beloofde Tshillingen in de brievenbus. Biljetten van 5000 (4 euro) ... DAAR word ik makkelijker miljonair dan hier.
Gisteren was Rick Felderhof op de televisie. Dit maal was hij te gast. Hij heeft een huis in Tanzania en één zinnetje dat hij zei, naar aanleiding van zijn ervaringen in Afrika, bleef me bij: arme mensen delen makkelijker armoede dan rijke mensen hun rijkdom. Als je veel hebt dat je wilt houden ... moet je je verstoppen achter hoge hekken en je laten bewaken. En je bent bang om wat je hebt te verliezen....
Freedom is just an other word for nothing left to lose.
In de zaterdagkrant van Trouw las ik een onderzoek naar de relatie tussen de geluksbeleving van mensen en geld. Tanzanianen beoordelen volgens dat bericht hun leven met een 3 ... Ik schrok daarvan. Heb ik het zo verkeerd gezien? Of maken de omstandigheden op de plek waar ik naar toe wil gaan, en waar al ruim 40 jaar geld en kennis vanuit Nederland naar toe komt inderdaad op kleine schaal wél dat verschil... Op de Kilangalamissie komt water uit kranen (niet een in ieder huis, maar toch), zijn er scholingsmogelijkheden, is er een medische post, hebben de meeste mensen hun eigen akker en levert een aggregaat 's avonds stroom.Wekelijks zit de kerk bomvol en zingen 3 koren vol overgave. Ik herinner me dappere, trotse, fiere, hardwerkende, gelovige, zich om elkaar bekommerende mensen.
Het onderzoek toonde ook aan dat boven 60.000 euro per jaar het verdienen van nog meer geld ... geen verschil meer maakt in geluksbeleving. Waarom zoveel mensen dan toch nog jagen op een bonus ... schiet mij maar lek!
Wel blijf ik denken: IK zou het probleem van het hebben van veel te veel geld graag hebben, de rest van mijn leven. Ik blijf gewoon delen! Toch maar een Oudejaarslot kopen.
Gisteren was ik bij een 2e voorstelling van Afrikaans amusement. Vorig jaar zag ik de zang en dansvoorstelling Daughters of Africa. Gisteren was er een circusachtige voorstelling onder de titel Mother Africa. Opvallend is dat beide gezelschappen in no time in staat waren het 'nuchtere' Steenwijkse publiek enthousiast te maken, te laten klappen en dansen en swingen en meezingen! Ik kon al enkele zinnetjes van de liedjes verstaan! De kleuren van de mannenkostuums herkende ik als de stof van dameskleding ... Mannen zag ik daar gewoon in spijkerbroek.... ach ... als een Nederlandse groep folklore uitbeeldt dan komen de klompen en rode zakdoeken in beeld ... Dus tijgerprint op turnpakken zijn voor de sfeer denk ik dan maar.......er waren prachtige dia's op de achtergrond, de muziek was fantastisch. De mensen vol energie, superlening, ware evenwichtskunstenaars. En typische Afrikaans: je gaat door tot het NIET meer goed gaat. Voorbeeld: een man op een skatebord op een bal op een tafel ... dat is wat. Maar uiteindelijk stond hij op 4 tegen elkaar indraaiende ballen en dozen ook nog met hoelahoephoepels aan zijn armen te draaien.... In real life zie je dat aan soms omgevallen busjes langs de kant van de weg. Je kunt wel denken ... ach die ene die kan er nog wel bij ... voor een busje komt ooit het moment van topzwaar ... De woorden die ze de zaal lieten meezingen waren Hakuna matisa... Geen probleem .... Vaak dachten we: dat is nu het échte probleem ... ze vinden heel veel dingen geen probleem. Soms moet je problemen onder ogen zien ... om ze op te kunnen lossen! En ook typisch Afrikaans: menskracht is niet echt waar je op bespaart. Dus de groep was een man/vrouw van 40 groot! Gelukkig waren er wel 800 mensen publiek.
Het eten was goed verzorgd. Al met al was het een mooie invulling van de 2e Kerstdag.
Mijn werkagenda raakt gezellig gevuld. Morgenmiddag ga ik op bezoek bij de Stichting van het landbouwproject (die de baan niet meer heeft ... maar met wie ik wel graag kennis wil maken!).
Fijne dag en dank voor alle bemoediging en ondersteuning..........Heel veel dank!
Mijn dochter nam een lief, klein boekje mee met de titel Voor de liefste moeder ... 386 kleine blaadjes met ontroerende teksten. Zij had het gekocht op de titel, maar óók om de uitspraak van een 7 jarige op de eerste pagina: Moeders zijn op de wereld gezet om voor kinderen te zorgen... Dat boekje gaat in ieder geval met me mee!
Mijn dagelijksheid is sinds een jaar niet met veel mensen om me heen ... Met maximaal 3 mensen op de bank en een paar goede vriendinnen die af en toe langs komen leid ik vaak een alleenzaam, maar overwegend tevreden, leven. Dus gisteren had ik een 'overdosis' aan menselijke energie: mijn dochter voor het ontbijt, vrienden voor de brunch, een volle kerk met een prachtige dienst, iemand op de bank om te masseren en een avondmaal voor te maken... Een warme, liefdevolle dag! Maar toen om 8 uur de tijd gekomen was om samen te gaan dansen .... toen haakte ik af: ik zocht mijn bedje en alleenzaamheid weer op. Tevreden ..., dankbaar en moe! Moeders is geen 20 meer ... zelfs geen 50 ... de batterij laadt 's nachts weer op om de volgende dag met plezier en vernieuwd weer een nieuwe dag aan te gaan. Maar ik moet het niet meer overdrijven.
Ik wil graag mijn huis opruimen voor ik weg ga. Inmiddels heeft iemand mij aangeboden om de rommelkamer en zolder samen met mij op te ruimen. Hij is een hobby- rommelmarktverkoper en neemt mijn overbodige spullen mee naar de markten. Dingen die écht geen nieuwe eigenaar meer zullen krijgen gaan naar de stort en ook daar helpt hij me mee! Daar word ik zo blij van.
Van iemand die mij volgt via mijn blog ... kreeg ik een telefoontje. We spraken elkaar in het afgelopen jaar een paar keer aan de telefoon, maar het is er nog steeds niet van gekomen dat hij ook écht op de bank was. Hij zei: geef je gironummer maar ... ik wil je wel een stukje sponsoren ... Ik word dan zooooooooooooo verlegen ... maar tegelijk ook zo bemoedigd ... Er gebeuren wonderen ...
De vader van mijn kind heeft laten weten dat hij nog niet direct met me mee wil ... maar misschien in de toekomst, als hij zich beterder voelt, wél wil komen. Nog even en ik krijg meer visite in Tanzania dan in Wolvega ... That will be the day!
Ik wens u een liefdevolle dag ... en als u zich niet blij voelt ... kruip onder de wol ... het wordt vanzelf nieuw jaar en weer lente!
Voor iedereen die moeite heeft met dit en komend week-end: OOK deze dagen gaan gewoon voorbij! Rustig doorgaan met ademhalen, zet een feel-good film op, lees een inspirerend boek, bel iemand .... of verstop je onder de dekens met een doos bonbons en een boek!
Gisteren las ik de uitkomst van een of ander onderzoek: Het diepste verlangen van een ieder van ons schijnt te zijn : NODIG te zijn.
Voor mij geldt dat wel; ik vind het fijn om te horen dat mensen me een lief, leuk, aardig, inspirerend mens vinden.
Ik heb nog wel de nodige (fin) middelen nodig om met schoon schip hier in Afrika te kunnen beginnen. Ik vroeg van de week aan iemand met wie ik het heel bijzonder heb gehad het afgelopen jaar op de man af, met lood in mijn schoenen, ... kun jij me een stukje helpen. Ik vroeg niet om 1000 euro ... niet om honderd ... met een download van mijn BOEKje (5 euro in mijn spaarpot!) was ik al heel tevreden geweest. Ik moest wel even vijf maal slikken toen het antwoord nee was. Uit narrigheid zei ik: als je in de komende maand nogmaals van mijn lijfelijkheid ...mijn massage- en kookkunst zou willen genieten .... begin dan nu maar vast te sparen ... Een jaar lang deed ik dat voor de lust en de liefde voor nix in de aanbieding ..., maakte mijn agenda vrij, paste me aan. Het is genoeg!
Kennelijk ben ik nog steeds minder onbaatzuchtig dan ik mezelf zou wensen. Ik verwachtte iets ... De tijd waarin ik het gewoon kan verdienen is te kort om deze maand rondjes van het huis te doen... Maar met des te meer plezier maak ik voor iedereen die denkt: NU is ze er nog, een plek in mijn agenda en mijn hart! Laat mij maar werken en het komt goed!
Gisteren was ik op het prikbord Tanzania. Ik reageerde op een advertentie van een dame die nog Tanzaniaanse Shillingen in haar beurs had. Eigenlijk mag je dat geld niet in- of uitvoeren ... Na wat schrijven heeft ze beloofd ze naar me op de post te doen. Voor het bedrag kan ik kilo's bonen en vruchten kopen op de plaatselijke markt ... 25 euro is DAAR een weekloon!
Ik overweeg of ik een enkele reis zal boeken. Het scheelt de helft ... Maar ten eerste weet ik eigenlijk niet of dat mag ... en ten tweede voelt het wel een beetje eng. Stel dat ik op stel en sprong terug zou moeten komen ... dan is een datumverandering misschien makkelijker/goedkoper te regelen dan een nieuw ticket. Is dit nou angst, of verstandige rationaliteit. Ik weet het niet ... ik doe maar wat. Maar wel met plezier!
Gisteren vertelde ik over een site die betaalt voor geschreven stukjes. Ik schreef al 4 artikeltjes onder de titel Broodschrijven. Ze staan nog in een wachtrij om goedgekeurd te raken. Als dat zo ver is plaats ik een link en weet dat u met het lezen van DIE stukjes mij ondersteunt ... Google geeft 3 cent per gelezen artikel...
Gisteravond belde ik met Moses, de manager van Kilangala, onder het motto: IWAPO (stel je voor in Swahili) dat ik alleen maar denk dat ik daar welkom ben... dan zit ik straks met mijn hoofd vol plannen en een volle koffer ... dan heb ik pas écht een probleem.
Knap van hem vond ik dat hij na de eerste verbazing en uitbundige begroeting gelijk de vinger op de zwakke plek legde: "wat vindt Herman er van?" Herman is belangrijk voor Kilangala, hij zette er de kleuterschool op en zorgt daar nog steeds voor ... Dus met hem wil Moses, terecht, geen onmin.
Op mijn antwoord dat het zelfs Hermans aanbod om in zijn huis te mogen logeren was geweest dat deze bal aan het rollen heeft gebracht ... was het direct een warm welkom. En dat voelt dan erg goed. Ik mag komen wanneer ik wil en blijven zolang ik wil. Het feit dat ik zonder fin. ondersteuning, zonder baan, ga komen vond hij zelfs wel 'prettig'. So you are a free woman, nobody's worker...!
Natuurlijk kan ik op verzoek voor deze of gene organisatie wel dingen uitzoeken of uitvoeren, maar verder ben ik net als de mensen daar. Aangewezen op mijn eigen creativiteit ... met mijn ADHD ervaring ... maak ik me daar geen zorgen over! En wonend in een goed huis! Ik vroeg Moses of hij alvast wil regelen dat het huis en bed weer muizenvrij gemaakt gaan worden ... Vorig jaar was een logee het huis ontvlucht vanwege de overlast ... Misschien is er ook wel een kat voor me. De hond van Herman woont nog steeds daar. Dus 1 beestenvriend heb ik zeker!
Gisteren schreef ik me in op een site die mensen betaalt om te schrijven. Ik ga het eens uitzoeken. Wie weet houd ik mezelf schrijvend voor een deel in leven.
Ik dank iedereen die deze week mijn BOEKje kocht! Ik hoop dat je er wat aan hebt! Ik hoor het graag!
Vanmorgen beweerde iemand op de radio dat wij hier ... in ons rijke Westen met de Kerstdagen gemiddeld zoveel te veel eten dat je 150 uren wandelen nodig hebt om weer van die calorieen af te komen! Slim he, om aansluitend aan een sober maal te gaan dansen ...
En dat Kerst een zeeeeeeeeeeeeeeer stressvolle periode is, m.n. voor moeders. Kort door de bocht oplossing: verwacht er niet zo veel van ... dan valt er niet veel tegen! Goh ... dat probeer ik ook als het geen Kerst is ... En dan denk ik: welke wetenschapper mocht tegen welke vergoeding een onderzoek doen om deze open deur in te trappen! Echt als je luistert ... dan ligt de verbazing voor het oprapen!
Iemand die ik leerde kennen via mijn werk, en die ik inmiddels een dierbare vriend weet, was vanmorgen door ijzel en sneeuw gereisd om er weer eens in real life te zijn.
Heerlijk zoals hij mijn plannen beluisterde en zijn ruime kennis op het gebied van water met me deelt! DAAR heb ik wat aan!
Iedere dag doe ik een stapje, brei ik een draadje en stapje voor stapje komt mijn doel dichterbij. Het voelt alsof de kosmos samenspant om de energie de goede kant op te laten stromen.... Het komt, zoals altijd ..., niet uit de lucht vallen. Ik mag/moet zelf werk doen, de taal leren, dingen uitzoeken en organiseren. Maar het voelt zooooooooo goed, zo ondersteunt, en dat maakt erg tevreden!
Ondanks het slechte weer zijn er dappere mensen op mijn massagebank ... en daar mag ik het toch mee verdienen!
Gisteren bedacht ik dat de vader van mijn kind misschien wel een paar maanden mee wil naar de zon! Als zijn gezondheid het toe laat ziet hij het wel zitten! Mijn dochter grapte: " kinderen in Afrika worden wees door Aids, ik word hier een soort wees door Afrika!" Fijn om te weten dat ze het wel een goed plan vindt en 'gewoon' op vakantie die kant op zal komen.
En als mijn ex mee die kant op zou gaan ... dan heb IK in ieder geval iemand om ruzie mee te maken ... Want daar waren we goed in, samen!
Net kreeg ik een telefoontje van iemand die als 'klant op de bank' al eerder is geweest en met wie ik al eerder aansluitend aan de massage gezellig ben gaan dansen. Hij had in dit blog gelezen dat mijn Kerstagenda nog niet helemaal vol is... De 1e dag nu dus wel ... Nou ja, tot 12 uur heb ik nog tijd! Daarna bruchen en naar de kerk met vrienden. en dan werken en dansen....!
Voor de 2e dag is er iemand anders die gezellig tussen 1 en half 3 voor een rondje massage heeft geboekt ... Daarna Afrikaans theater met aansluitend buffet.
Als het even wil is dit voorlopig mijn laatste witte kerst ... ik werk hard aan/voor mijn reis! haba na haba ... als iedereen die mij een warm hart toedraagt mij nog minstens 1 keer laat werken in de komende weken ...... en/of mijn BOEKje koopt ... nou dan kan het écht lukken! De link naar het boekje zet ik nogmaals hieronder...!
Het vordert met mijn les in Swahili! De titel boven dit stukje betekent een beetje en een beetje vult de maat ... dus elke dag een draadje... maakt een hemdsmouw in een jaar!
Vanmorgen viel mijn oog op de oude laptop van mijn dochter ... en met de lage snelheid die je in Afrika ook hebt met een computer kan ik nu toch mijn stukjes schrijven, betalingen doen en me verbonden weten met de buitenwereld.
Een buitenwereld die koud en witter aan het worden is.
Gisteren vroeg een vriend: "waarom wil je nou eigenlijk écht weg ...?"
Ik moet bekennen dat het puur egoisme is ... ik ga NIET de wereld redden. Ik wil gewoon leven en werken onder de zon. In een land waar mensen, net als ik hier..., dagelijks het probleem oplossen; wat eten we vandaag, is er werk?
Een vriendin vroeg: " Vind je het niet eng?" en ik dacht het perspectief om NIET te gaan vind ik veel enger ... Ik heb het idee, gevoel ... dat ik naar huis mag ...
Gisteren deed ik mijn 400 ste massage sinds het begin van mijn eigen praktijk! En als ik blijf heb ik er dus nog 4000 te gaan, tot mijn AOW ... en dat is veeeeeeeeeeeeeeeeel. Hier leef ik na aftrek van de vaste lasten sober ... daar zijn de vaste lasten beperkt tot verzekering en wat diesel! En de tomaten zijn DAAR smakelijker, zon gerijpter, dan hier.
In Kilangala ben ik 'gewoon' een wijze, oude, witte dame. Voor daar, met een gemiddelde leeftijd van 52, ben ik stokoud! Ik ben in ieder geval géén aaibare, verleidbare .... voor mijn leeftijd zeker.... aantrekkelijke vrouw. En na een jaar te hebben genoten van alle complimenten ... heb ik er wel genoeg gehad. Mijn haar mag grijs worden ...
Ter voorbereiding was ik ook bij de tandarts. Een kies, achterin, verklaarde hij problematisch! Hij zou een week of nog 5 jaar mee kunnen! Ik heb hem maar laten trekken. Ik weet dat ik hier goed verdoofd word, en zonder nabloeding zo'n ingreep overleef. En ik grinnekte in mezelf: het is een beetje als het krijgen van een kind ... daarvan zegt het bakerpraatje dat ieder kind een tand kost ...
En zijn al 2 mensen die hebben aangegeven DAAR bij me te willen komen logeren. Je kunt er verrukkelijk overwinteren ... en structureel wat overtollige kilo's kwijt raken ... is daar een fluitje van een cent. Veel wandelen ... sober maar heerlijk eten ... scheelt zo maar 5 kilo in een maand!
U leest het ... het idee om daar naar toe te gaan voor minimaal een jaar ... neemt vastere vormen aan.
Liefs, zing ... adem ... bid ... lach ... en verwonder ... ! Maak er wat van vandaag!
