|
Ondertussen al juni en bijna 2 maanden nadat ons leven een drastische wending gekend heeft.
Morgen staat alweer een dagje Brugge gepland. Aftrap om 7u wanneer een stalen ros op 4 wielen me komt oppikken voor een lange dag.
Indien bloedwaarden OK zijn, staat er een chemo baxter op de menu, die gevolgd wordt door 3 beschermende baxters, waarvan de laatste 6u na de chemo baxter. Als tussendoortje rond de middag de alom bekende en beruchte ruggeprik. De hoop dat deze numero 4 pijnloos zal verlopen heb ik reeds laten varen...maar wel dat het snel en in 1 prik kan. Het aanpassingsvermogen van een mens is groot :-)
Over het algemeen kunnen we stellen dat we vrij vlot door deze chemokuren fietsen.
De voorspelde koortsaanvallen of misselijkheid blijven uit.
Wel lijk ik niet te kunnen ontsnappen aan het verlies van mijn weelderige Fellaini haardos. Traag maar gestaag verlaten ze me...
Benieuwd hoeveel, wanneer en welke kleur er terug zal komen. Klaarblijkelijk een mysterie!
Na deze 2e chemokuur (normaliter volgende week laatste week) wordt me 2 weekjes rust ingehuurd om daarna (1e helft van juli) tweemaal een vierdaagse Brugge te boeken (met weekje vrijaf tussendoor).
In the mean time pikken we zo goed als mogelijk het normale gezinsleventje op.
Extreme vermoeidheid heb ik geen last van waardoor we niet echt beperkt zijn in plannen.
Vorige vrijdag hebben we er dan ook van geprofiteerd om met onze grote meid voor de 1e maal naar Plopsaland.
Een prachtige dag was het voor ons allemaal!!! Leuk leuk leuk...
Deze week start van het WK...terug genoeg afleiding dus door de chemokuren heen.
Zo bolt de trein verder van station naar station....
|
