|
Koud en warm,
plus en min,
noord en zuid,
er is altijd een keerzijde van de medaille.
Vandaag verliest ons land een wijs man met grote staat van dienst...iemand die het vreselijke woord "kanker" leek de baas te kunnen. Je wordt er even stil van als je zelf geconfronteerd wordt met dit beestje. Ik onthou vooral zijn spirit en kracht om de ziekte te bekampen...
Terwijl het nieuws hier nog verder in Brugge nazindert, gaat het leven verder....zo hard is moeder natuur.
Mijn arts komt, zoals gebruikelijk, nog even bezoek met de laatste stand van zaken. De medaille wordt gedraaid.
Als het zo verder loopt, mag ik maandagnamiddag reeds naar huis !! Ik was met verstomming geslagen.
Mijn beenmerg recupereert blijkbaar heel snel. Leukemie is weg en goede cellen zijn volop bezig zich aan het vermenigvuldigen. Hop hop hop broeden jongens !!! :-)
Blijkbaar win ik hier toch paar dagen ziekenhuis t.o.v. soortgenoten die langer moeten recupereren om isolatie te mogen verlaten.
Ik loop nog niet te hard van stapel en laat de arts weten dat ik dinsdag ook best OK vind en geen risico wil nemen door per se maandag te willen vertrekken. Hoe absurd het ook kan klinken, maar je verlaat ergens je veilige cocon waar je constant gemonitored wordt en je de ernst van elk nieuw kwaaltje kan aftoetsen. Ook dat zal mentaal toch even wennen worden, al is Brugge natuurlijk nooit ver.
Hier vertrekken betekent ook finaal na 4 weken afscheid te nemen van mijn halscatheter...om die hopelijk nooit meer terug te zien! In de loop van volgende week dien ik dan even naar Brugge terug te komen voor het plaatsen van een port a cath, een catheter van ca. 3 cm doorsnede die net onder het sleutelbeen wordt ingeplant. De volgende maanden wordt dit dan de nieuwe toegangspoort tot mijn aders waarlangs alles afgetapt en ingetapt zal worden...ik sta niet te springen voor de ingreep, maar zie wel het comfort ervan in als je 4 weken met een halscatheter hebt loopt sukkelen. Het feit dat een porth a cath wordt ingeplant (en dus onder de huid zit), betekent dat je na 10 tal dagen alles kan doen en geen belemmeringen hebt. Toch leuk vooruitzicht waarvoor we wel even wat bibbergeld willen op tafel leggen.
Ohja, voor de nieuwsgierige bloggers:
ook wat haaruitval betreft, blijk ik nog een hardnekkige, nukkige West-Vlaming te zijn (waarschijnlijk genoegzaam bekend bij sommige onder jullie) al gebiedt de eerlijkheid me wel te zeggen dat we pluimen beginnen te verliezen. De volgende weken zullen we ook op dat vlak wijzer worden.
Hop hop hop, bijna 20u.....en aan routineus als we geworden zijn, betekent dit bedtijd en TV gapen.
Tot morgen, met hopelijk geen nieuws....want geen nieuws na vandaag = goed nieuws !!
|
