Geen noemenswaardige oorlogen met de slangetjes die me vastkluisterden aan mijn baxters. We waren het nog niet verleerd....ja, een mens vergeet snel. De eerste dagen was ik evenzeer getrouwd met deze schaduw om nadien een uitzonderlijk lang (in wittejassenjargon) "vrij" leven te hebben in deze kamer.

De onweerswolken die gisteren waren samengetroept in mijn hoofd hebben geleidelijk aan plaats gemaakt voor een helder mei hemel. Buiten een warm zonnetje...die de nodige energie losmaakt bij iedereen.

Het heeft moeite gekost gisteren om door te sijpelen...maar uiteindelijk hebben we beseft dat dit geen onoverkomelijke zaken zijn. 5 weken zonder intraveneuze antibiotica zou blijkbaar net geen unicum zijn hier...(jammer, dat record ware mooi geweest). En een kuittrombose...tjah, ook dat is perfect behandelbaar...en ergens ben ik blij dat het mysterie rond de kuit opgehelderd is. Geen giswerk meer naar de oorzaak maar doelgericht behandelen. Dixit mijn arts: "dit is perfect toewijsbaar aan de Asparaginase die de stollingsfactoren sterk beïnvloedt en dus ook het middel dat je lichaam zelf produceert als bescherming tegen trombose. We lossen dit makkelijk op. Je houdt hier niets aan over! Kop op...nog een dag of 4 à 5  en je mag naar huis !"

Hij vervolgde met de geruststellende woorden: "Veel belangrijker is de sterke doeltreffendheid van de behandeling van op de leukemie. Je behoort tot de standaard risico groep, wat betekent laagste kans op herval. Dit impliceert ook de "lichtste" behandeling."

Het chromosomenonderzoek is tevens volledig afgerond. Geen ongunstige afwijkingen vastgesteld die de prognose ongunstig zouden kunnen beïnvloeden. De standaardbehandeling kan verder gezet worden.

Deze morgen de laatste dag Medrol 16mg....vanaf morgen terug verdere afbouw naar 8mg. 

Dit is duidelijk een gemeen medicijn...(kweetet, klinkt contradictorisch). Mijn hartslag schiet de lucht in een uur na inname. Ook de vapeurs zijn me niet langer vreemd. 

Ook andere bijwerkingen steken nu en dan de kop op. Verlies aan kracht / gevoel in de handen is daar één van...Vincristine (chemo op maandag) is hier schuldig aan. Het blijft weliswaar binnen de perken en laatste shot is even achter de kiezen. Spierpijnen en kwaaltjes links en rechts duiken ook op....."Chemo doet wat met ne mens", zeggen ze hier dan....maar het herstelt zich nadien wel. Even door de appel bijten...bijwijlen ne Granny Smith :-)

Vandaag terug goede bloedwaarden en voor de 2de dag op rij geen nood aan plasma.

Onverwacht in mijn ogen...tot nu toe had ik er elke dag nodig gehad door die verdomde Asparaginase. Gisteren voor de 1e maal niet, fibrinogeen boven de 100. Ik had dan ook een serieuze weerslag verwacht vandaag. Niets van dadde...fibrinogeen terug boven de 100.

Zou mijn lichaam al wat aan het bijsturen zijn??

We lijken af te stevenen op een rustig dagje...met enkel een dosis Asparaginase. Let's cross the fingers :-)

Ik begin me te focussen. We zijn donderdagmiddag....morgen vrijdag.

Dan een mooi weekend passeren en we kunnen beginnen  denken aan het maken van de koffers et VAMOS A LA CASA !!!