|
Zaterdag 26/4 vertelt mijn laptop.
Mijn avondmaal zonet lekker verorberd....aan eetlust nog geen probleem.
Ook de obligate km's hebben we weer gefietst: 30 min de benen losgooien en 14 km afhaspelen door het fictieve Brugse landschap.
Vanmorgen is mijn dochtertje Noora langs gekomen. Steeds een opsteker en een moment dat je koestert. Kinderlijke naïviteit kan toch zo leuk zijn...mooi het mondmaskertje aandrukkend, af en toe eens controleren of dat van papa ook nog goed zit en op de schoot van haar papa naar tekenfilmpjes kijken op You Tube.
Nu pas besef ik hoe snel ze evolueert...als je even weggerukt wordt uit je dagdagelijkse realiteit. Tis een braveke:-)
Deze namiddag is mijn echtgenote (lol...ik weet dat je zo niet graag wordt genoemd maar dat is 1 van de consequenties na 12 juli ;-) ) teruggekomen...zoals ze elke namiddag doet. Keer op keer...hier een groot stuk van de namiddag doorbrengen met mij. Geen grote spraakwatervallen meer....er is al zoveel gezegd. Meer en meer zelfs de gewone huishoudbabbel: hoe heeft Noora geslapen, hoe eet Lena haar eerste groentepapjes, waar gaan de kindjes morgen naartoe, waarnaar heb je gekeken op tv gisterenavond etc. Vaak stilte terwijl we allebei wat lezen of ik wat fiets met muziek op achtergrond.
Deze morgen is de hematoloog van wacht langs gekomen. Een vlotte sympathieke arts die het gevoel uitstraalde alsof hij de good news kamer binnenliep. Hij had tot nu toe (wrsl in de teamvergaderingen) niets dan goed gehoord en bevestigde dit ook door (alweer) een positief bloedbeeld. Witte bloedcellen op 800 (wat normaal is), bloedplaatjes OK en hemoglobine OK. Ook nieren en lever doen het heel goed. Alle punten dus en een bank vooruit (nostalgisch).
Nog 1 dagje te gaan en de 2de chemo komt eraan. Word ik al wat ongeduldig? Ik voel me er klaar voor....mijn lijf is er klaar voor. We gaan dat beestje binnenin nog eens KO slaan tot het er de brui aan geeft.
Na de vele annuleringen die we afgelopen week hebben moeten doen (ons tripje Londen met de vrienden, onze zomerreis met het gezinnetje naar Zuid Frankrijk), is er terug iets om naar uit te kijken! Zaterdag 24/5 gaat het 1e schoolfeest van Noora door. Als alles gunstig blijft verlopen, kan ik normaal gezien in de week van 19 mei huiswaarts keren, na hopelijk volledige remissie bereikt te hebben.
We kijken er volop naar uit !!
|
