De 1e volle dag na de chemo is achter de rug.

Net als de vorige keer viel dit wel mee...wat meer vermoeid en loom, zwaar hoofd en zware maag....al bij al beperkt dus als je weet dat je even radioactive man bent

Gisterenavond een 1e moeilijk moment achter de rug gehad. Vanaf maandag starten we met injecties asparaginase. Hoe zal mijn lichaam hierop reageren? Arts vertelde me gisteren dat ze dit idealiter 2 weken toedienen, maar mogelijks vroegtijdig moeten stoppen omdat de bijwerkingen te hevig worden bij sommige patiënten. De twijfel sluipt even in mijn hoofd. Gelukkig kan ik op zo'n moment terugvallen op familie die me even door het moeilijk moment sleurt.

Rond middernacht vatten we de slaap en draaien we de knop om. We zien wel wat het geeft maandag...zorgen voor dan. Misschien vallen de bijwerkingen wel nog heel goed mee. Laten we het dag voor dag nemen...

Deze morgen is terug een collega arts langs geweest (elke keer op woensdag). "Alles verloopt naar wens" was zijn voornaamste boodschap. Je bloedwaarden zijn OK en je bent vrij van infecties tot nu toe wat heel goed is. Verder geeft hij ook mee dat de antibiotica mix wat verder wordt geoptimaliseerd om me maximaal te beschermen tegen mogelijke infecties. 

Morgen 1 mei....feest van de arbeid...ook een beetje feest voor mij dus, want arbeid wordt hier wel verricht in deze isolatiekamer....mentale arbeid!

Ook psychologisch klinkt morgen als een stap verder....in mei mag ik naar huis !!! Het klinkt allemaal een stuk draaglijker.

En perceptie is belangrijk in de psychologie (niet waar marketing boys & girls???). The believe is in the eye of the beholder en dat besef je hier maar al te goed!

Ohja...mensen die zouden geïnteresseerd zijn in mijn weelderige haardos? Wel, raar maar waar...die houdt voorlopig goed stand...al zal dat wrsl niet blijven duren. 

Omstreeks 16u deze namiddag slopen 2 venijnige vloeistoffen mijn lichaam binnen, zich een weg banend naar de vijandige leukemiecellen.

De 2de chemo was een feit. Terwijl het leger  in mijn lichaam binnen marcheerde, was ik bezig panini stickers aan het kleven in WK sticker boek...of hoe een 32 jarige vent plots terug kinds wordt. Toeval of niet dat ik ALL heb die vnl bij kinderen voorkomt?

Deze avond is ook nog de arts langs geweest. "Uw zoon doet het heel goed" opende hij zijn discours.

Bloedwaarden OK.

Lever bijna volledig genormaliseerd.

Toxoplasmose niet langer actief in bloed. Blijkbaar heb ik het wel heel recent doorgemaakt. 

En dan de prangende vraag: 24/5...het 1e schoolfeest van Noora. 

De dokter bevestigde me dat zonder complicaties ik perfect moet kunnen aanwezig zijn. Ik zou dan in mijn herstelweek moeten zitten van de laatste chemokuur. Super nieuws dus....

Normaal moet men voor de 1e kuur rekenen op 4 weken minimaal. Praktijk leert wel dat dit vaak 5 weken is voordat je genoeg hersteld bent (lees: beenmergproductie voldoende terug op gang gekomen). 

Volgende wapenfeiten:

ma 5/5: nieuwe beenmergpunctie in de heup --> controle hoe ver men ziekte al heeft kunnen terugslaan

ma 5/5: 3de chemo met 1e maal bijkomende injectie asparaginase. Klaarblijkelijk is dit laatste wel wat zwaarder spul dat vaak extra vermoeidheid met zich meebrengt en concentratiestoornissen. We zien wel hoe we dat verteren. Tot nu toe loopt alles vrij OK.

Vandaag dus weer een mijlpaal verder in mijn avontuur tegen ALL! 

Het gevecht gaat onverstoorbaar verder en de strijdlust blijft intact!

Tot blogs!