Ik ben Wieteke
Ik ben een vrouw en woon in Lommel (België) en mijn beroep is ..
Ik ben geboren op 11/04/1981 en ben nu dus 44 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: voetbal, hardlopen, fitness, muziek, internet....
Mijn tweede deelname aan de 20 km door Brussel werd niet echt een succes. Met maar liefst 28000 deelnemers dit jaar, nog 3000 meer dan vorig jaar, mochten we ons wagen tussen de mensenmassa. Eerst reden we richting Lubbeek. Na een licht verteerbare maaltijd begaven we ons richting Brussel, met hetzelfde groepje als vorig jaar: Hans, Jan, Kevin, Sindy en ik, en de vader van Jan en Diane als supporters.
Mijn verwachtingen lagen niet al te hoog voor deze 20 km, omdat ik weinig voorbereiding had gehad, door allerlei blessures. Een PR zat er dus niet in. Voor we vertrokken waren we nog een toilet gaan opzoeken, maar eenmaal in Brussel moesten we plots allemaal weer zo nodig. Er was geen café te vinden dat ook nog open was op dat moment. Dan maar in de grote hal van het Koninklijk Legermuseum gaan kijken, waar vele lopers zich aan het klaarmaken waren. Een ellenlange rij stond daar aan te schuiven bij de toiletten. Om 14u waren we daar binnen en pas rond 14u40 stonden we terug buiten. Het verlaten van de hal gaf een serieuze opstopping. Uiteindelijk konden we ons toch nog op tijd naar de start begeven. Sindy, Jan en Hans, stonden in de laatste box. Kevin en ik stonden in box 3, elk aan een andere kant. Ik stond net voorbij de bogen opgesteld. Net zoals ieder jaar klonk de Bolero van Ravel met nadien de Brabançonne door de boksen. Meteen nadien zou het oorverdovende startschot volgen. Na enkele minuten konden we rustig beginnen lopen. Het was een chaos in het begin. Iedereen liep dicht tegen mekaar aan. Ik probeerde zoveel mogelijk rechts te lopen over de stoep, zodat ik ook gemakkelijk de rechtertunnel in zou kunnen gaan. Daar was ruimte genoeg in vergelijking met de linkerkant waar de meesten lopers doorheen gaan. De 3 tunnels in het begin van de wedstrijd verliepen voor mij al veel moeizamer dan vorig jaar. Deze keer heb ik wel een blik kunnen opvangen van het Koninklijk Paleis. Vorig jaar had ik er geen idee van dat ik erlangs was gekomen. Het was een aangename temperatuur om in te lopen. Al vond ik het bij momenten op de beklimmingen erg warm met de zon in het gezicht. Ik denk dat ik geen enkele drankpost heb overgeslaan. Langs de kant stond er een massa volk aan te moedigen. Ook de vele jambe bandjes en de Powersongs gaven een heerlijk gevoel als je daar langs kwam. Tot halverwege wedstrijd liep ik nog redelijk op schema, om ongeveer 5 min/km aan te houden, maar de laatste 10 km ben ik gaan vertragen. Het leek wel of ik bij momenten stil stond. Na 12 km was ik al uitgeput. Ik liep op mijn achterste benen. Van looptechniek was er nog weinig sprake. Ik wilde niet stoppen, maar had het gevoel dat het zo kon gebeuren. Het stuk heuvelopwaarts op de Tervurenlaan was weer serieus afzien. Toen ik boven was kreeg ik plots een enorm gevoel van opluchting door me heen. Ik wist dat ik het nu wel zou halen. De triomfbogen kon ik van ver zien liggen tussen de enorme mensenmassa.
Na de Tervurenlaan liep ik langs een groepje pompiers. Ze waren volledig aangekleed met jassen, helmen en laarzen en liepen met de brandweerslang op hun schouders. Knap is dat, als je weet hoe zwaar zon ding is! En dan nog zon scherpe tijd lopen! Het publiek werd dolenthousiast toen ze langs kwamen. Bij de finishlijn was het aanschuiven om de meet te kunnen passeren waar de chipregistratie werd gedaan. Dat is wel een minpuntje van de organisatie. Voor de rest vond ik het heel goed georganiseerd. Bij de aankomst was het happen naar lucht, doordat iedereen tegen mekaar aan stond. Ik werd even heel misselijk. De koude rillingen liepen over mijn lijf. Na wat gedronken te hebben ging het beter. Nu was het nog wachten op de rest van de groep op de afgesproken plaats. Al strompelend zijn we naar de auto gewandeld, die ver genoeg geparkeerd stond. Sindy was ook heel diep moeten gaan. Kevin had het record van de groep verbroken met 1.35. Mijn chrono gaf 1.4743 aan, maar door het wachten aan de finish werd de officiële tijd 1.4815. Mijn kaars was uit. Ik was doodop, wat toch ook een prettig gevoel geeft. De douche nadien was heerlijk. Achteraf hebben we nog heerlijk genoten. We waren met de groep nog wat gaan eten in de gezellige taverne De Wieling in Lubbeek.
Al bij al een minder geslaagde 20 km voor mij dit jaar. Het gevoel in de benen was niet goed en ik ben diep moeten gaan, dus conditioneel is er nog veel werk. Volgende keer beter dan maar!
Mijn bovenbeenspieren zijn nog steeds vermoeid van de training van dinsdag. Gisteren ben ik nog even gaan fitnessen. Ik had heel lichte gewichten genomen. De squats waren pijnlijk voor de q-ceps, dus daar was ik dan ook snel mee gestopt. Dan maar de andere spiertjes wat getraind. Met de achilles gaat het weer goed. Ik ben volop aan het bijtanken voor zondag. Drinken drinken drinken, al is dat met deze temperaturen niet echt moeilijk. Geen vetten, veel koolhydraten. Ben in de winkel mijn hoeveelheid glucose gaan halen. Daarstraks nog 45 minuten gewandeld. Morgen niks meer, tenzij nog wat losfietsen. De zenuwen beginnen al aardig te komen!
Van dat sporten van gisteren heb ik zwaar vermoeide bovenbenen gekregen. Ik ben het duidelijk niet meer gewoon! Vanavond heb ik dan ook een half uurtje losgefietst op de hometrainer. Gelukkig dat ik die duurloop het begin van de week had gepland. Ik heb nog tot zondag de tijd om te herstellen, dus dat zal wel lukken. Morgen terug wat lichtjes fitnessen.
Vandaag heb ik nog eens goed gesport. Deze namiddag ben ik gaan fitnessen. Ik heb het op lichte gewichten gehouden. Thuisgekomen even wat gedronken, mijn loopkledij aangetrokken en begonnen aan een duurloop van een goede 10 km. Deze keer ben ik geen honden tegengekomen, wel vreemde mannen langs het kanaal. Ik heb vandaag sinds lange tijd enkel op harde ondergrond gelopen met in het parcour enkele steile heuvels. De achillespees heeft het goed gehouden, al merkte ik de laatste km's wel weer een lichte rek. Ik ben tevreden over vandaag. Voor de rest van de week ga ik niet veel meer doen. Ik hoop zondag fit en wel aan de start te verschijnen in Brussel. Hopelijk wordt het dan ook een goed loopweertje. Als het maar geen hoge temperaturen zijn.
Eindelijk vandaag nog eens gelopen! Ik heb een korte duurloop gedaan van 45 min. Ik heb twee toertjes gedaan door het bos rond de grote waterplas. Het ging vrij goed. De hartslag was wel wat hoog, wat niet abnormaal is doordat ik de laatste weken niet meer gelopen heb. Ik had 1 ronde gelopen toen ik plots twee loslopende honden (ik denk 2 Mechelse herders) een honderdtal meters voor me het bos uit zag komen. Geen baasje te zien op dat moment. De honden waren heftig met elkaar aan het spelen. Ik hoopte maar dat er ergens iemand zou zijn die bij de honden hoorde. Ze kwamen al spelende dichter. Eentje liep langs mijn benen af. Lekker nat was ik meteen. De andere sprong wat omhoog en deed toch een poging om te bijten. Of het nu om te spelen was of niet, ik heb in ieder geval een wondje op mijn elleboog eraan overgehouden. Het baasje was er uiteindelijk en riep de hond terug. Ik denk als hij dat niet gedaan had, dat ik toch wel een serieuze hap had gekregen. Er zullen er onder jullie vast wel zijn die zoiets ook al hebben meegemaakt (of die misschien wel ooit echt serieus gebeten zijn). Ik snap die mensen niet die zomaar hun hond laten loslopen. Vanaf de tweede ronde voelde ik wel een lichte rek in de achillespees. Thuisgekomen begon de pees na een tijdje toch weer wat dikker te worden en rood te zien, dus maar direct ijs gelegd. Morgen zien we wel weer. Het was in ieder geval een sensationeel duurloopje door de stille natuur.
Het was dus de bedoeling om vandaag een duurloop te gaan doen. Maar helaas, de benen zijn weer zwaar vermoeid na het fitnessen van gisteren. Uit ervaring weet ik dat het dan geen zin heeft om te gaan lopen. Blijkbaar geeft wat intensiever trainen al klachten achteraf. De achillespees houdt het goed. Het gaat een zware 20 km worden, aangezien ik bijna geen voorbereiding gedaan heb.
Vandaag ben ik weer eens een uurtje gaan fitnessen. Ik heb toch al wat kracht bijgewonnen. Deze keer heb ik intensiever getraind. Gisteren heb ik ook uitgebreide grondoefeningen gedaan. Ik heb bijna alle spiergroepen onderhanden genomen. Ik zag daarstraks op de kalender dat Brussel nu wel erg dichtbij komt. Volgende week zondag is het al zover! Morgen moet ik toch nog eens een duurloopje plannen.
Ik heb me vanavond 30 min. intensief beziggehouden op de hometrainer. Dat mag zeker en vast als een goede training worden meegeteld. Ondertussen is onze laatste competitiewedstrijd in derde nationale achter de rug. Geen voetbal meer dus de komende maanden. Al heb ik de laatste tijd ook niet meer meegedaan. Brussel is over 2 weken. Ik heb van sommigen de vraag gekregen om te hazen, maar ik ga het op mijn eigen tempo houden. Voor mij goed om te zien hoe ver ik sta met mijn conditie. Vorig jaar finishte ik in 1u43', toen stond ik in de laatste box. Het liefst zou ik die tijd nog willen verbeteren. Aangezien ik nu minder voorbereid ben dan vorig jaar en de achillespees nog niet helemaal in orde is, hoop ik onder de 1u50' binnen te komen. Ik denk dat dit niet te hoog gegrepen is. Maar als de vorm er is, zal ik proberen mijn vorige tijd te verbeteren. Deze namiddag heb ik op Sporza gekeken naar de motorcross in Teutchental. Eindelijk werden beide reeksen eens volledig uitgezonden. In de MX1-klasse kregen we een superwedstrijd te zien. Joshua Coppins won overtuigend de eerste reeks. Maar na een val van de 'Kiwi' in de tweede reeks werd het superspannend voor de verdeling van de ereplaatsen. Uiteindelijk werd David Philippaerts de eindoverwinnaar. Voor hem is dit de eerste overwinning in de MX1-klasse. Steve Ramon werd tweede, Joshua Coppins derde. Marc de Reuver kwam jammer genoeg (weer!) ten val in de tweede reeks. Het is hem blijkbaar niet gegund. Jammer voor Calimero, maar zijn tijd komt nog wel.
Vandaag weer gaan fitnessen. Sommige oefeningen doe ik al met iets meer gewicht, ook met relatief veel herhalingen. Ik ga het de komende weken heel rustig houden. Ik ben echt van plan om Brussel mee te lopen. Hetgeen wat ik nu zou doen voor looptraining, daar haal ik toch geen rendement meer uit. Ik ga het dus bij wat fitnessen houden en tussendoor wat fietsen. Misschien doe ik nog wel een heel rustig duurloopje, maar veel zal het niet zijn. Brussel...here i come!
Vandaag ben ik weer gaan fitnessen. Ik heb terug alles met lichte gewichten gedaan. Na de lenteloop heb ik wel last gehad van stijve spieren. Vooral de onderrug was erg stijf. Ik heb dan ook wat rugoefeningen gedaan en wat buikspieroefeningen om het terug wat losser te krijgen. Verder heb ik zoals altijd de benen wat getraind. De Calf raises deed ik eerst met 20 kg, nu is dat nog maar 10 kg. Al is dat op dit moment meer dan genoeg. Na wat herhalingen begint mijn voet al tegen te pruttelen door te gaan trillen. De achillespees is wat minder gevoelig aan het worden. Rustig opbouwen is de boodschap.
Ik heb gisteren deelgenomen aan de Lenteloop in Lommel. Net als vorig jaar, had ik ook dit jaar gekozen voor de 5 km. De lucht was erg droog door de warme temperaturen overdag. Er moesten 2 rondes worden gelopen door het centrum van Lommel. Ik wist dat ik een niet al te beste prestatie mocht verwachten, maar toch had ik als doel gesteld om onder de 21'30" binnen te komen. Met een ingetapete achillespees zou het wel moeten gaan. Ik nam een vrij snelle start, maar al gauw voelde ik dat het niet goed zat. Ik was nog niet op 1/2 wedstrijd en ik was al aan het verzuren. De tweede ronde was dan ook een uitputtingsslag. Het lichaam wou niet meer. Ik kon geen tempo aanhouden en verloor zo heel wat plaatsen. Uiteindelijk finishte ik op 21'59", als 2de in mijn categorie. Ik was te diep moeten gaan en was dan ook misselijk bij aankomst. Ondanks de tot nu toe slechtste tijd ooit op de 5 km, ben ik toch tevreden dat ik heb deelgenomen. Volgend jaar hoop ik terug fit en wel aan de start te verschijnen. Nadien heb ik een frisse douche genomen en zijn we wat gaan drinken in het centrum. Zo werd het nog een hele gezellige avond.
Vanmiddag ben ik nog eens een uurtje gaan fitnessen. Dat was al heel lang geleden. Ik ben dan ook terug begonnen met wat lagere gewichten. Ik heb vooral de benen getraind. Vnl. de Squats, de Calf raises en de Leg press, verliepen niet echt gemakkelijk. Bij deze oefeningen had ik toch wat pijn aan de achillespees. Dan heb ik nog aan de bovenbenen gewerkt met de Leg extension. Ik heb ook wat lichte rekoefeningen gedaan voor de kuiten en achillespees. Ook heb ik de rug nog wat onderhanden genomen met de Lateral pulldown. Je merkt het wel als je een hele tijd niet meer hebt gefitnessd. Ik ga het toch weer wat meer proberen te doen.
We zijn nog eens gaan lopen vanavond. Ik had m'n achillespees toch maar weer ingetaped, want ik merk dat dit toch wel helpt. Ik heb vooral in het begin last gehad, maar na een tijdje ging het beter. Ik heb 10 km gelopen in het bos, aan ongeveer 11 km/u. Het lopen op zich ging goed. Het verliep minder moeizaam dan de vorige keren. Mijn zooltjes heb ik vandaag 4 uur aangehad. Vooral in het begin is het vervelend, maar als ik ze een tijdje aan heb, gaat het wel. Ik raak er wel aan gewend.
Ik ben vanmiddag mijn zooltjes gaan afhalen bij de podoloog. Ik heb een schema meegekregen waarbij ik ze iedere dag telkens wat langer moet dragen, zodat de voeten er geleidelijk aan kunnen wennen. Ik moet beginnen met 1u in de voormiddag en 1u in de namiddag. Het is echt heel anders met die zooltjes. Het is net of ik terug normaal moet leren lopen. Ik mag ze pas na 6 weken gebruiken voor het sporten. De achillespees is nu veel minder gevoelig. De pijn is weg en er zit geen verdikking meer. Ik heb de laatste week dan ook niet meer gesport. Alleen gisteren even wat 'getaffeld' in de sporthal, ook daar niks gevoeld. De Grensloop heb ik dus niet meegedaan, tot mijn grote spijt.
Vanmiddag ben ik bij de 'podoloog/niet praktiserend kinesitherapeut' geweest. Zo stond het op het bordje aan de deur vermeld. Dat was de eerste keer dat ik er naartoe ging. Er werd eerst een korte anamnese afgenomen en toen volgde een onderzoek van bijna een uur. Er werden diverse metingen gedaan. Met een camera werd mijn ganganalyse gefilmd. Daarna moest ik heel even op de loopband. Daaruit blijkt dat ik enorm hard neerkom tijdens de landing, waardoor mijn gewicht op de hiel komt te liggen en mijn achillespees zwaar belast wordt. Dat was ook te zien op de footscan die aangaf dat de drukpunten bijna alleen vanachter op de hiel te zien waren. Mijn hiel kantelt naar binnen bij het lopen en mijn dikke teen komt naar boven (inversie). Ik heb ook lichte o-benen. Wat je al niet te weten komt bij zo'n onderzoek! Er werd gips rond mijn voeten gedaan om een juiste voetafdruk te maken. De zooltjes kan ik volgende week gaan halen. Dan moet ik ook mijn gewone schoenen, loopschoenen en voetbalschoenen meenemen. De podoloog zei dat het dus weer een achillespeesontsteking is, waar ik nu mee zit. Harde ondergrond is helemaal niet goed voor mij. Wat nu met de 20 km en in oktober de marathon?
Vanavond gaan lopen in de bossen achter De Soeverein. Het was er warm aan. Ik heb 8 km gelopen in een zeer rustig tempo. Ik moest het wel heel rustig houden met een gevoelige achillespees. Morgen heb ik een afspraak bij de podoloog om steunzolen te laten maken. Dat voorschrift lag er al enkele maanden. Nu het volgende mankement er weer is, zal ik toch maar eens gaan, want de blessures blijven zich maar opstapelen.
Vandaag de wedstrijd tegen de 2de uit de stand, Tenneville. Zij maken ook nog kans op promotie, aangezien er een ploeg uit de 2de klasse wegvalt volgend seizoen. Promoveren kan alleen als ze meer punten behalen dan Anderlecht B uit de andere reeks. We hopen met z'n allen dat Tenneville niet promoveert, dat zou dan weer een verre verplaatsing minder zijn. Jammer genoeg hebben we er niet tegen kunnen winnen. De wedstrijd is geeïndigd in een 1-1 gelijkspel. We waren niet goed vandaag. Het liep allemaal niet zoals het zou moeten. Dit is ons eerste puntenverlies in een thuismatch. We zijn wel nog steeds ongeslagen. Ik heb zo'n 65 minuten gespeeld. Na de wedstrijd heb ik mijn contract getekend voor volgend seizoen. We gaan toch maar verder met voetballen. Ik heb het spelletje altijd graag gedaan vanaf mijn kinderjaren en de groep die we nu hebben is heel tof. Ik heb ze wel duidelijk gemaakt dat ik nu ook veel energie wil steken in het hardlopen m.n. voor de marathonvoorbereiding. Nu gaan we de achillespees verzorgen, die weer heel stijf aanvoelt.
Gisteren een rustige duurloop gedaan in de bossen van 10 km. Weer niet pijnvrij getraind. Vandaag eigenlijk weinig reactie gevoeld. De grensloop van volgende week zondag komt in de buurt. Ik betwijfel of ik kan deelnemen aan een 14 km-wedstrijd op asfaltweg. Dat belast de achillespees wel zwaar. Voorlopig laat ik komen wat komt en probeer ik rustig verder te trainen op zachte ondergrond. De laatste tijd loop ik veel minder en is de trainingsintensiteit laag. Morgen hebben we weer match met de voetbal. Dan zal ik op tijd moeten aangeven als ik last heb, omdat het dan allemaal wel weer intensiever is.
Vanavond getraind met een ingetapete achillespees. Al vanaf het begin van de training irritatie gevoeld aan de achillespees aan de achterzijde van het hielbeen. Na verloop van tijd ging het echt pijn doen. We hebben wat uithouding gedaan en tempowisselingen. Wat ik nu voel is vooral stijfheid en pijn. Ik gebruik Flexiumgel voor erop te smeren. De vorige keer had de dokter me dat aangeraden. Ik begin een beetje radeloos te worden. Morgenvroeg kan ik weer met moeite de trap af. Ik vraag me af of dat nu telkens kan terugkomen, eens je dit gehad hebt.
Vandaag was het marathondag voor vele lopers. Ik ben blij dat dit voor mij niet het geval was met deze hoge temperaturen. Ik heb het gebeuren wat gevolgd via de tv. Allereerst deze morgen op Eurosport de marathon van Parijs. Die werd gewonnen door Mubarak Hassan Shami. De voormalige Keniaan, die voor Qatar loopt, kwam in een tijd van 2u07'19" over de finish. De Ethiopiër Gashaw Melese, werd in 2:09:53 tweede. Derde werd de Keniaan Daniel Rona (2:10:27). De Ethiopische Tafa Magarsa (2:25:06) won bij vrouwen. De Fortis Marathon Rotterdam werd gewonnen door Joseph Chelanga. Hij passeerde de eindmeet in 2u08'20". De Japanner Matsumiya Chelanga kwam bijna twee minuten later over de streep. William Kipsang uit Kenia eindige als derde. Eerste Nederlander werd Luc Krotwaar in een mooie 2u15'27". Bij de vrouwen was Hiromi Ominam de sterkste. De Japanse eindigde in 2:26:36. De marathon werd uiteindelijk zelfs gestaakt door de hitte, omdat er 19 mensen onwel waren geworden zowel onder de deelnemers als onder de toeschouwers. Het was ook wel extreem heet vandaag. Ik heb niet meer gelopen sinds donderdag. De achillespees is en blijft gevoelig. Morgen weer trainen.
Eigen quote over hardlopen Ik loop om een evenwicht te vinden tussen lichaam en geest, waarbij ik mijn voeten gebruik om met mijn hoofd een overwinning te behalen