Ik ben Wieteke
Ik ben een vrouw en woon in Lommel (België) en mijn beroep is ..
Ik ben geboren op 11/04/1981 en ben nu dus 44 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: voetbal, hardlopen, fitness, muziek, internet....
Het belangrijkste is te luisteren naar je eigen lichaam. Dit is zo als je niet in evenwicht bent en niet hersteld bent van vorige inspanningen. Maar dit is niet altijd het geval. Als je volkomen fit een zware training gaat doen, moet het lichaam naar jou luisteren. Je moet net over je grens heen gaan. Soms heb je dat nodig om tot een zekere prestatie te komen. Vanmorgen ben ik weer naar de kine geweest, nadien mijn oefeningen gedaan zowel rekoefeningen als lichte krachtoefeningen voor de benen. Na de oefeningen ben ik op de loopband gegaan, om daar vervolgens 10 minuutjes te lopen aan een tempo van 9km/u. Gisteren heb ik wat gesport in de sporthal, helemaal niet intensief. Ik heb gezien dat er op 11 februari een stratenloop is in St.Huibrechts Lille. Als ik weinig last ondervind van mijn lichaam, neem ik hier aan deel.
Ik ben nog maar eens gaan lopen vandaag. Tot gisteren heb ik nog last gehad van mijn benen van de loop van donderdag. Eigenlijk niet normaal dat ik zolang moet herstellen van een rustige training. Gelukkig dat ik gisteren nog niet moest voetballen. Vandaag heb ik hetzelfde gelopen als vorige week, een duurloop van 10 km in het bos aan een hartslag van gemiddeld 165. Geen wind deze keer, alleen een beetje regen. Ideaal loopweer dus. Toen ik terug kwam, heb ik nog even naar de crosscup in Hannuit gekeken op 'La Deux'. Voor de Belgen was de tegenstand te groot, maar dat was op voorhand al geweten. Bij de mannen was de Keniaan Mike Kigen de beste, voor twee Ethiopiërs Gebo Burka (2e) en Tola Tadesse (3e). Pieter Desmet eindigde op een 7 de plaats, Tom Van Hooste werd 8 ste, vlak voor Bart Evens. Desmet deed een geslaagd heroptreden. Na maanden afwezigheid wegens knieletsel kwam hij bij z'n eerste crosscup van het seizoen meteen als beste Belg uit de bus. Van Hooste liep terug mee na een lange blessure. Voor hem ging het allemaal nog wat te snel. Geen Belgen op het podium dus. Bij de vrouwen een identiek scenario. Van bij de start maakten zich 3 Afrikaanse meisjes bij de rest los. Ghirma Chaltu haalde het in de sprint voor de winnares van de crosscup van Brussel, Teyba Erkesso. De 3 de plaats ging naar de Franse Bouchra Ghezielle. Nathalie De Vos eindigde op een vierde plaats. Mieke Geens werd 7 de. Voor Veerle Dejaeghere ontstond er een klein drama. De leidster in de tussenstand sloeg geleidelijk aan een kloof op De Vos, maar toen De Vos terug aansluiting vond gaf Dejaeghere plots op.
Jawadde...wat ik gisteren verwacht had, is ook uitgekomen. De zachte ondergrond gecombineerd met een rustige training en de rekoefeningen nadien helpen blijkbaar niet. Ik heb weer beenpijn, een drukkende, zeurende, soms hevige pijn in beide onderbenen. De kuiten voelen heel strak aan. Blijkbaar ben ik snel overbelast. Die beenpijn treed niet tijdens belasting op, maar altijd nadien, gedurende lange tijd. Dit gaat gepaard met veel stijfheid en spierpijn. Ik heb daar van mijn kinderjaren al last van. Het blijft maar aanslepen. Dit lijkt mij het 'compartimentsyndroom'. Misschien toch maar eens wat informatie hierover inwinnen.
Vandaag heb ik goed getraind. Deze morgen eerst naar de kine, daar ook weer wat fitnessoefeningen gedaan voor de benen. De oefeningen gingen iets beter dan de vorige keer. Tussendoor nog wat rekoefeningen gedaan. In de late namiddag ben ik gaan lopen op de Finse piste in Neerpelt. Ik had er 15 ronden gedaan van 800 m, dus 12 km aan een rustig tot gemiddeld tempo. Vanaf ronde 8 ging het even vanzelf, ik liep snellere ronden, ik had mijn ritme gevonden. De laatste ronden kreeg ik wel last van vermoeide benen. Nadien heb ik weer de tijd genomen voor wat rekoefeningen, dat is iets wat ik niet mag vergeten. Ik hoop dat ik morgen niet met al te zware benen zit, toch heb ik nu het gevoel dat dit wel weer het geval gaat zijn. In ieder geval, morgen rustdag.
Vanmorgen bij de kine geweest. Daar ook wat fitnessoefeningen en rekoefeningen gedaan. Bij sommige oefeningen heb ik nog last van de q-ceps. Ik heb ook 10 minuten op de loopband gestaan, een traag tempo aan 8km/u. Gisteren heb ik gebadmintond, 2 tegen 2 in de sporthal. Dat was ook nodig om de armen eens goed los te maken.
Vandaag heb ik een rustige duurloop in het bos gedaan van meer dan een uur. Ik heb daar 5 ronden gelopen van telkens 10 minuten aan een gemiddelde hartslag van 165. Ik moet leren om langer te lopen aan een rustiger tempo, zeker naar die marathon toe. Het ging vrij goed, ik heb geen last gehad van mijn q-ceps, alleen bij een helling voelde ik dat er nog iets niet goed zat. Ik was nog maar net vertrokken en het begon heel hard te regenen en te waaien. Ik heb er echt van genoten. In het bos viel de stormschade nogal mee zo te zien. Er lag één omgewaaide boom over het bospad, voor de rest veel losse takken. Ik had voor de eerste keer mijn mp3-speler opgezet, dat stimuleert wel tijdens het lopen. Onderweg was ik een paar wandelaars tegengekomen. Toen ik thuiskwam was ik druipnat, maar moe en voldaan.
Gisteren heb ik een echo laten maken van mijn quadriceps. Daar was niks (meer) op te zien. Als er een spierscheur(tje) heeft gezeten is die ondertussen al bijgevuld met littekenweefsel. Volgens de dokter geneest een spierscheur 1 cm per week. Ik start vanaf volgende week weer terug met kine en dan maar hopen dat het eindelijk wel zal genezen. De dokter heeft me een verwijsbrief meegegeven voor een podoloog. Dit om mijn looppatroon te laten vaststellen en er wordt gekeken hoe de voetafwikkeling plaatsvindt. Hier worden dan geschikte steunzolen op gemaakt.
Deze voormiddag had ik een afspraak bij een fysisch geneesheer in Leopoldsburg. Blijkt dat die vroeger de Belgische nationale vrouwenvoetbalploeg begeleidde. Interessant natuurlijk. De specialist denkt aan een dieper gelegen spierscheur(tje), daarom moet ik nu een echo van mijn bovenbeen laten maken. Ik heb ook een asafwijking aan mijn rechterbeen. Een combinatie van voetbal en hardlopen is op redelijk niveau praktisch onmogelijk. Er moet bekeken worden hoe we dit kunnen aanpakken. Verder moet ik begeleiding krijgen in het lopen, omdat ik waarschijnlijk mijn spieren verkeerd gebruik door die asafwijking en hierdoor meer kans heb op blessures. Dit moet besproken worden bij de kine, waar ik dan ook wat looptesten moet doen. Voorlopig dus nog geen wedstrijden.
Het was vandaag een heerlijk weertje om te gaan lopen. Daarom toch nog maar eens aan een duurloopje gewaagd met een afwisselend tempo. Het was al anderhalve week geleden dat ik nog gelopen had. Duidelijk merkbaar. Ik moest me voortslepen en was al vrij snel buiten adem. Mijn hartslag was gedurende de hele training vrij hoog. Bij de tempoversnelling zat ik zelfs aan een hartslag van 186. Tijdens de rustige stukken liep ik nog aan een gemiddelde van 165. Daarbij kreeg ik nog een steek in mijn rechteronderbuik. Ik merk duidelijk dat het helemaal nog niet goed zit. De hartslag is de laatste tijd heel hoog en die blijft hoog, ook bij een traag tempo. Het gaf me in ieder geval voldoening na het lopen. De zware benen pak ik er dan maar weer bij.
Deze namiddag heb ik naar de Crosscup in Mol gekeken op Sporza. De Ethiopiërs waren allesoverheersend. Zowel bij de vrouwen als bij de mannen liepen ze ver voor de Belgische concurrentie uit. De overwinning bij de vrouwen ging naar de Ethiopische Kidane, Veerle Dejaeghere werd knap tweede. Voor haar is de eindoverwinning zo goed als binnen. Nathalie De Vos was oververmoeid na een eerste zware week bij het leger. Ondanks de beperkte trainingsmogelijkheden heeft ze een prima wedstrijd gelopen. Bij de mannen ging de overwinning naar de Ethiopiër Guta. Pieter Desmet werd knap derde na een slechte start. Jesse Stroobants werd tweede Belg achter Desmet. Hans Janssens liep een tijd op kop maar moest snel afhaken. Willem Van Hoof, de winnaar van vorig jaar, kwam als een van de laatsten door in de eerste ronde, nadat hem kort na de start een spike was uitgetrapt. De achtervolging was een hopeloze zaak, maar hij werd toch nog dertiende. Desmet is nu zo goed als zeker voor de eindoverwinning.
Geen trainingen meer de laatste tijd. Het voelt allemaal zo gespannen aan, dat ik maar beter rust kan nemen.
Voor de eerste keer krijg ik het stokje doorgestuurd van Dirk. Het stokje...ik moest toch even nakijken wat dit inhoudt. Vertel 5 dingen over jezelf die niemand weet. Geen gemakkelijke opgave. Wisten jullie dat ik... 1. er vroeger van droomde om profvoetbalster te worden. Die droom wilde ik kost wat kost werkelijkheid maken, daarom wou ik na het lager onderwijs naar de voetbalschool in Eindhoven, bij PSV. Natuurlijk was dit niet voor mij weggelegd, maar het heeft lang geduurd om me dat duidelijk te maken. 2. ik deze droom toch voor een heel klein beetje heb kunnen waarmaken door geselecteerd te worden voor het Nederlands vrouwenteam district Zuid. Ik speelde toen bij een club in Nederland. Wel raar dat je als Belgische in een Nederlandse outfit mag spelen. Ik ben ook meegeweest op stage in Kerkrade. Dit was een erg leuke ervaring. Allemaal heel professioneel, dus ook heel zwaar. Veel trainen, veel besprekingen, veel kritiek. 3. ik altijd graag gelopen heb. Als ik vroeger de bus miste, begon ik aan een 8 km lange looptocht naar huis met een rugzak als extra gewicht. 4. ik vroeger muziekschool heb gevolgd. Eerst verschillende jaren notenleer, nadien een instrument. We hadden thuis een oude piano staan, dus was ik pianoles gaan volgen. Dit heb ik 6 jaar gedaan. Door de studies heb ik dit moeten opgeven, maar tussendoor speel ik nog wel. 5. ik een grote dierenliefhebber ben en al vele jaren organisaties steun als GAIA en Greenpeace.
Ik weet niet wie het stokje allemaal al gehad heeft. Ik geef het stokje door aan Francis (Runforrestrun) en Sportingman.
Deze morgen had ik een afspraak bij de dokter voor controle van mijn q-ceps. Hij vindt het toch een beetje verontrustend dat het allemaal zolang duurt. Normaal zou het binnen 3 weken zo goed als genezen moeten zijn, maar ondertussen zit ik al in de 6de week. Hij heeft me doorverwezen voor verder onderzoek naar een specialist in Leopoldsburg. Volgende week dinsdag heb ik een afspraak. Ik mag heel rustig wat blijven lopen, voetballen mag de komende weken niet.
Op de voetbaltraining vanavond ging het weer niet goed. Ik kon niet voluit gaan tijdens het sprinten en het schieten op goal ging helemaal niet. Ik kon geen kracht zetten en het deed enorm veel pijn. Het is net of mijn spier op springen staat, dat gevoel heb ik. Morgen heb ik een afspraak bij de dokter, eens kijken wat hij ervan zegt. Normaal had het allang genezen moeten zijn. Ik denk niet dat ik zaterdag speel en de zilvermeerloop a.s. zondag kan ik ook wel vergeten.
Ondanks de hele zware benen, ben ik vanavond toch zo'n 12 km gaan loslopen op de Finse piste in Neerpelt. In het begin had ik de neiging om te snel te gaan, maar ik heb het toch rustig gehouden. Ook tijdens het lopen heb ik nu beenpijn gehad, meestal krijg ik dit nadien. De hartslag lag nog wat hoog, tussen de 160-165. Ik heb mijn rekoefeningen vandaag wel goed gedaan, dat vergeet ik nogal eens te doen. Morgen weer een dagje rust.
Vanavond zijn we terug gestart met de voetbaltraining. We hebben wat loop -en sprintoefeningen gedaan en nog wat rustige oefeningen met de bal. De vele lekkernijen van oud op nieuw zijn er al wat uitgelopen. Mijn q-ceps voel ik nog steeds als ik wat harder tegen een bal moet trappen. Normaal zou ik dit weekend met de B-ploeg kunnen meedoen, maar aangezien mijn genezingsattest nog ingevuld moet worden en de dokter vakantie heeft tot volgende week, stel ik het nog maar een weekje uit. Ik kan toch nog niet voluit gaan met trappen. Het duurt wel lang eer het volledig genezen is. Heb weer veel last van mijn benen, daarom niet van mijn laatste blessure, maar zenuwpijnen, stijfheid, zware benen komen bekend voor. Beenpijn, beenpijn, beenpijn...als kind huilde ik alles bij elkaar van de pijn. Ik ben er nog steeds niet vanaf. Dit is niet alleen zo bij intensief sporten, maar kan ook komen door gewoon niks te doen. Vroeger zeiden de doktoren dat het groeipijnen waren, maar die zouden nu wel weg moeten zijn dacht ik zo. Fel verkorte kuitspieren en continue spierspanning zouden een reden kunnen zijn.
Eigen quote over hardlopen Ik loop om een evenwicht te vinden tussen lichaam en geest, waarbij ik mijn voeten gebruik om met mijn hoofd een overwinning te behalen
1. er vroeger van droomde om profvoetbalster te worden. Die droom wilde ik kost wat kost werkelijkheid maken, daarom wou ik na het lager onderwijs naar de voetbalschool in Eindhoven, bij PSV. Natuurlijk was dit niet voor mij weggelegd, maar het heeft lang geduurd om me dat duidelijk te maken.
