Grensloop Lommel - 23/04/2006

Mijn eerste deelname aan de grensloop was een goede meevaller. Aangezien ik de laatste tijd erg veel aan het lopen ben was dit een goede voorbereiding op de 20km door Brussel. Er kon gekozen worden voor 2 verschillende afstanden, 7 of 14km, waarvan wij de verste gingen lopen. De start en aankomst waren aan de brandweerkazerne van Lommel. Sindy wou ergens tussenin gaan staan bij de start. De start was zwak omdat ik bij Sindy wou blijven in het begin, maar we waren zo traag weg dat ze tegen me zei dat ik maar door moest lopen. Mijn start had ik eigenlijk wel gemist. We liepen door het centrum van Lommel. Ik ging op zoek naar groepjes die zowat hetzelfde tempo liepen als ik. De lopers die voor 7 km gekozen hadden draaiden de straat in tegenover het voetbalplein. Er waren er dus een heel pak weggevallen. Het eerste groepje waar ik bij aansloot waren drie mannen. Vanaf de Kerkstraat tot onder aan de brug bij de Vossemeren liep ik met dit groepje mee. Toen ik merkte dat ik harder kon en een volgend groepje in het oog kreeg liep ik daar naartoe. Ook dit waren allemaal mannen. Fietsers volgden ons, soms vond ik dat wel vervelend. Deze groep liep iets vlotter, maar toch had ik het gevoel dat er meer inzat. De eerste bevoorradingspost stond aan het kanaal. Sommige lopers stopten om te drinken, mijn ervaring is dat eens je stopt het des te moeilijker is om je tempo terug aan te vatten. Het was moeilijk drinken uit die plastic bekertjes. Het stuk langs de rivier bij de Grote Fossé had ik even een kleine terugval, nadien kreeg ik vleugels en was het net of ik een tweede adem had gevonden. Op dat moment liep ik met twee mannen mee, waarvan ik merkte dat de oudere dit tempo niet lang meer zou volhouden. Bij de Grote Fossé stonden mijn ouders langs de kant te supporteren. Ik deed hen teken dat het goed ging. De oudere man moest al vrij snel lossen. De andere ging nog wat versnellen. Ik probeerde hem te volgen, maar op de brug van de Heuvel moest ik hem toch een lengte voorsprong geven.
Daar stond de moeder van Sindy te supporteren. Bij de volgende bevoorradingspost was ik weer niet gestopt, maar zelfs het afremmen en terug op tempo komen was wel even happen. Het laatste stuk van de Heuvel naar de brandweerkazerne verliep goed. Dit stuk liep ik wel alleen. Ik voelde nergens verzuring, alleen kreeg ik last van mijn tenen die wat gekneld zaten. Ik had nog enkele bekenden gezien langs de kant van de weg. Ik liep door de Torenstraat. Bij de stoplichten werden de auto’s tegengehouden zodat ik de weg over kon steken. Dat geeft nog altijd een speciaal gevoel, net of de koningin voorbij komt. De finish was in zicht en ik perste er nog een klein spurtje uit. Ik was verwonderd over mijn tijd: 1u02, wat mij een achtste plaats opleverde bij de vrouwen. Ik was nog niet overdreven moe bij de aankomst. Sindy kwam een goede 10 min later binnen. Voor haar was dit een zeer goede prestatie. Ik kreeg erg veel last van mijn tenen. Na het stretchen bekeek ik mijn tenen en die zagen er niet zo floriant uit. Mijn sokken zaten onder de bloedvlekken. Weer wat blauwe nagels erbij, ondertussen dus vijf blauwe tenen. Normaal had ik voor deze wedstrijd nieuwe loopschoenen gehad, maar doordat er iets mis was gelopen bij de bestelling kon ik nog een tijdje langer wachten. Ondertussen heb ik mijn nieuwe Nike Air Perseus al wel goed kunnen inlopen. Ik kijk terug met een tevreden gevoel, al had er nog meer ingezeten als ik een goede start had genomen.
Nu op naar de volgende…

Uitslag: http://www.dalo.be/Uitslagen/grensloop2006.xls

23-04-2006 om 00:00 geschreven door Runnergirl