Ik ben Wieteke
Ik ben een vrouw en woon in Lommel (België) en mijn beroep is ..
Ik ben geboren op 11/04/1981 en ben nu dus 44 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: voetbal, hardlopen, fitness, muziek, internet....
Vandaag een stratenloop meegedaan in St. Huibrechts-Lille van 5 km. Ik had een tijd geen snelheidstrainingen meer gedaan en dat was duidelijk merkbaar. Voor de 5 km waren er slechts 15 deelnemers, waaronder 3 vrouwen. Er moesten 3 ronden worden gelopen. Op het einde van ronde 1 kreeg ik het al moeilijk. Het tempo verzwakte. Mijn hartslag was maar liefst 188! Bij tempo terugnemen ging deze nog niet veel lager. De benen gingen deze keer wel, maar ik kon het tempo er niet in houden. Ik eindigde als eerste dame (niet moeilijk als je maar met z'n drieën bent), met een tijd van 21 min. Zwak. Ik ben niet echt tevreden hierover. Ik mocht nadien een prijs uitkiezen en dat werd een wafelbak, iets wat eigelijk wel op mijn verlanglijstje stond. Leuke stratenloop, alleen jammer dat er zo weinig volk was.
In de voormiddag bij de kine geweest. Kon maar net op tijd daar zijn, de wegen lagen hier dicht door de sneeuw. Er was ook nergens gestrooid. Bij de minste helling kwam je al in de problemen. Deze namiddag is het gaan dooien met als resultaat één grote dras op de wegen. Vandaag weer geoefend (bovenbenen-kuiten). Bepaalde oefeningen zijn pijnlijk voor de knie o.a. de leg press. Ook bij het lopen (10 min.à 11km/u) vanaf de eerste stap een pijngevoel. Weet niet goed hoe ik het moet aanpakken naar de marathon toe. Ben vandaag bij de bibliotheek wat boeken gaan halen over hardlopen. Heb een boek van Paul Van Den Bosch 'Beter trainen met de hartslagmeter' en 'Hardlopen' van Franz Wöllzenmüller. Er staan goede schema's in om rustig maar goed op te bouwen, met daarbij veel fysiologische en praktische informatie.
Vanavond een duurloop afgewerkt van 9 km op de fitometer in Lommel, HS 165-170. Ik heb 6 ronden gelopen. Het parcour is daar slecht verlicht. Er zijn heel donkere stukken bij. Ze waren daar ook aan het trainen op de voetbalvelden, dus dat gaf wat meer licht en meer volk in de buurt. Toen ze stopten met trainen gingen de lichten uit, dus was ik ook maar gestopt, want het werd me een beetje té donker. Vanaf ronde 5 kreeg ik weer dezelfde pijn aan de knie. Het is een draaglijke pijn die optreedt tijdens de landing, waardoor ik niet voluit kan gaan.
Ik heb me vanavond 40 minuten beziggehouden op de hometrainer. Het was nog vermoeiender dan een looptraining. Nadien een verfrissend bad genomen met badkristallen voor de spieren te ontspannen. De beenpijn is pas deze avond weggetrokken.
Vanmiddag volleybal gedaan. Dat was pas lang geleden! Sinds de sportschool niet meer gedaan. Het ging toch nog, alleen de eerste opslag liep mis, maar toen moest ik er effe terug inkomen. Vanavond bij de kine geweest. Veel oefeningen gedaan. Ook weer 10 minuten op de loopband aan 11 km/u. Gisteren had ik last gekregen van mijn knie, er was ook lichte zwelling merkbaar. De pijn zit aan de onderkant van de knieschijf. Ik had daarstraks ook last op de loopband. Nu voel ik weer de (chronische) pijn aan mijn onderbeen. Dat betekent dat het been omhoog moet en/of een warm kussen erop. Het zal allemaal wel weer over gaan zeker.
Ik wou vandaag nog meedoen aan de Wedertcross in Valkenswaard. Ik wilde daar aan de wedstrijd voor senioren deelnemen. Er was ook een aparte loop voorzien voor de trimmers. Als recreant ben je verplicht om daaraan mee te doen. Je moet blijkbaar een licentie hebben of bij een club aangesloten zijn, als je wilt deelnemen aan een officiële KNAU-wedstrijd. Dan maar niet. Ik kon beter zelf wat gaan lopen, daar had ik meer aan. Vandaag dus een duurloop afgewerkt van ongeveer 10 km aan een HS van gemiddeld 170-175. Deze keer heb ik meestal op asfaltweg gelopen, harde ondergrond dus. Het stuk langs het kanaal heb ik nu aan de andere kant gelopen, daar is het niet verhard. Onderweg veel fietsers en wandelaars tegengekomen langs het kanaal. En wat zag ik daar...ook veel eendjes. Ik heb ze nog een goeiedag gezegd. Halverwege, op het verharde gedeelte, begon ik het te voelen aan mijn knie. Ik zal zoveel mogelijk op zachte ondergrond moeten trainen. Het lopen ging vrij goed vandaag.
Tegenwoordig heb ik altijd wel ergens last en dat begint me serieus te irriteren, omdat dit het functioneren beperkt. Ik kan wel sporten, maar niet voluit. Nadien begint de ellende. Deze morgen bij de kine weer wat oefeningen gedaan. Ook weer 10 minuutjes op de loopband aan 10 km/u. Vanavond ben ik gaan lopen op de Finse piste. Ik heb 12 km gelopen in een heel traag tempo (HS 155/160). Tussendoor heb ik nog wat korte tempoloopjes gedaan. Daarnet begon opeens een spier boven mijn knie onwillekeurig samen te trekken, een raar gezicht. Of ik nu ga lopen of niet, het maakt niet uit, ik krijg altijd last van mijn benen. Voetballen zie ik voorlopig echt niet zitten. Dit is veel te explosief en aangezien ik me voor de volle 100 % wil geven, is dit nog niet mogelijk.
Het belangrijkste is te luisteren naar je eigen lichaam. Dit is zo als je niet in evenwicht bent en niet hersteld bent van vorige inspanningen. Maar dit is niet altijd het geval. Als je volkomen fit een zware training gaat doen, moet het lichaam naar jou luisteren. Je moet net over je grens heen gaan. Soms heb je dat nodig om tot een zekere prestatie te komen. Vanmorgen ben ik weer naar de kine geweest, nadien mijn oefeningen gedaan zowel rekoefeningen als lichte krachtoefeningen voor de benen. Na de oefeningen ben ik op de loopband gegaan, om daar vervolgens 10 minuutjes te lopen aan een tempo van 9km/u. Gisteren heb ik wat gesport in de sporthal, helemaal niet intensief. Ik heb gezien dat er op 11 februari een stratenloop is in St.Huibrechts Lille. Als ik weinig last ondervind van mijn lichaam, neem ik hier aan deel.
Ik ben nog maar eens gaan lopen vandaag. Tot gisteren heb ik nog last gehad van mijn benen van de loop van donderdag. Eigenlijk niet normaal dat ik zolang moet herstellen van een rustige training. Gelukkig dat ik gisteren nog niet moest voetballen. Vandaag heb ik hetzelfde gelopen als vorige week, een duurloop van 10 km in het bos aan een hartslag van gemiddeld 165. Geen wind deze keer, alleen een beetje regen. Ideaal loopweer dus. Toen ik terug kwam, heb ik nog even naar de crosscup in Hannuit gekeken op 'La Deux'. Voor de Belgen was de tegenstand te groot, maar dat was op voorhand al geweten. Bij de mannen was de Keniaan Mike Kigen de beste, voor twee Ethiopiërs Gebo Burka (2e) en Tola Tadesse (3e). Pieter Desmet eindigde op een 7 de plaats, Tom Van Hooste werd 8 ste, vlak voor Bart Evens. Desmet deed een geslaagd heroptreden. Na maanden afwezigheid wegens knieletsel kwam hij bij z'n eerste crosscup van het seizoen meteen als beste Belg uit de bus. Van Hooste liep terug mee na een lange blessure. Voor hem ging het allemaal nog wat te snel. Geen Belgen op het podium dus. Bij de vrouwen een identiek scenario. Van bij de start maakten zich 3 Afrikaanse meisjes bij de rest los. Ghirma Chaltu haalde het in de sprint voor de winnares van de crosscup van Brussel, Teyba Erkesso. De 3 de plaats ging naar de Franse Bouchra Ghezielle. Nathalie De Vos eindigde op een vierde plaats. Mieke Geens werd 7 de. Voor Veerle Dejaeghere ontstond er een klein drama. De leidster in de tussenstand sloeg geleidelijk aan een kloof op De Vos, maar toen De Vos terug aansluiting vond gaf Dejaeghere plots op.
Jawadde...wat ik gisteren verwacht had, is ook uitgekomen. De zachte ondergrond gecombineerd met een rustige training en de rekoefeningen nadien helpen blijkbaar niet. Ik heb weer beenpijn, een drukkende, zeurende, soms hevige pijn in beide onderbenen. De kuiten voelen heel strak aan. Blijkbaar ben ik snel overbelast. Die beenpijn treed niet tijdens belasting op, maar altijd nadien, gedurende lange tijd. Dit gaat gepaard met veel stijfheid en spierpijn. Ik heb daar van mijn kinderjaren al last van. Het blijft maar aanslepen. Dit lijkt mij het 'compartimentsyndroom'. Misschien toch maar eens wat informatie hierover inwinnen.
Vandaag heb ik goed getraind. Deze morgen eerst naar de kine, daar ook weer wat fitnessoefeningen gedaan voor de benen. De oefeningen gingen iets beter dan de vorige keer. Tussendoor nog wat rekoefeningen gedaan. In de late namiddag ben ik gaan lopen op de Finse piste in Neerpelt. Ik had er 15 ronden gedaan van 800 m, dus 12 km aan een rustig tot gemiddeld tempo. Vanaf ronde 8 ging het even vanzelf, ik liep snellere ronden, ik had mijn ritme gevonden. De laatste ronden kreeg ik wel last van vermoeide benen. Nadien heb ik weer de tijd genomen voor wat rekoefeningen, dat is iets wat ik niet mag vergeten. Ik hoop dat ik morgen niet met al te zware benen zit, toch heb ik nu het gevoel dat dit wel weer het geval gaat zijn. In ieder geval, morgen rustdag.
Vanmorgen bij de kine geweest. Daar ook wat fitnessoefeningen en rekoefeningen gedaan. Bij sommige oefeningen heb ik nog last van de q-ceps. Ik heb ook 10 minuten op de loopband gestaan, een traag tempo aan 8km/u. Gisteren heb ik gebadmintond, 2 tegen 2 in de sporthal. Dat was ook nodig om de armen eens goed los te maken.
Vandaag heb ik een rustige duurloop in het bos gedaan van meer dan een uur. Ik heb daar 5 ronden gelopen van telkens 10 minuten aan een gemiddelde hartslag van 165. Ik moet leren om langer te lopen aan een rustiger tempo, zeker naar die marathon toe. Het ging vrij goed, ik heb geen last gehad van mijn q-ceps, alleen bij een helling voelde ik dat er nog iets niet goed zat. Ik was nog maar net vertrokken en het begon heel hard te regenen en te waaien. Ik heb er echt van genoten. In het bos viel de stormschade nogal mee zo te zien. Er lag één omgewaaide boom over het bospad, voor de rest veel losse takken. Ik had voor de eerste keer mijn mp3-speler opgezet, dat stimuleert wel tijdens het lopen. Onderweg was ik een paar wandelaars tegengekomen. Toen ik thuiskwam was ik druipnat, maar moe en voldaan.
Gisteren heb ik een echo laten maken van mijn quadriceps. Daar was niks (meer) op te zien. Als er een spierscheur(tje) heeft gezeten is die ondertussen al bijgevuld met littekenweefsel. Volgens de dokter geneest een spierscheur 1 cm per week. Ik start vanaf volgende week weer terug met kine en dan maar hopen dat het eindelijk wel zal genezen. De dokter heeft me een verwijsbrief meegegeven voor een podoloog. Dit om mijn looppatroon te laten vaststellen en er wordt gekeken hoe de voetafwikkeling plaatsvindt. Hier worden dan geschikte steunzolen op gemaakt.
Deze voormiddag had ik een afspraak bij een fysisch geneesheer in Leopoldsburg. Blijkt dat die vroeger de Belgische nationale vrouwenvoetbalploeg begeleidde. Interessant natuurlijk. De specialist denkt aan een dieper gelegen spierscheur(tje), daarom moet ik nu een echo van mijn bovenbeen laten maken. Ik heb ook een asafwijking aan mijn rechterbeen. Een combinatie van voetbal en hardlopen is op redelijk niveau praktisch onmogelijk. Er moet bekeken worden hoe we dit kunnen aanpakken. Verder moet ik begeleiding krijgen in het lopen, omdat ik waarschijnlijk mijn spieren verkeerd gebruik door die asafwijking en hierdoor meer kans heb op blessures. Dit moet besproken worden bij de kine, waar ik dan ook wat looptesten moet doen. Voorlopig dus nog geen wedstrijden.
Het was vandaag een heerlijk weertje om te gaan lopen. Daarom toch nog maar eens aan een duurloopje gewaagd met een afwisselend tempo. Het was al anderhalve week geleden dat ik nog gelopen had. Duidelijk merkbaar. Ik moest me voortslepen en was al vrij snel buiten adem. Mijn hartslag was gedurende de hele training vrij hoog. Bij de tempoversnelling zat ik zelfs aan een hartslag van 186. Tijdens de rustige stukken liep ik nog aan een gemiddelde van 165. Daarbij kreeg ik nog een steek in mijn rechteronderbuik. Ik merk duidelijk dat het helemaal nog niet goed zit. De hartslag is de laatste tijd heel hoog en die blijft hoog, ook bij een traag tempo. Het gaf me in ieder geval voldoening na het lopen. De zware benen pak ik er dan maar weer bij.
Deze namiddag heb ik naar de Crosscup in Mol gekeken op Sporza. De Ethiopiërs waren allesoverheersend. Zowel bij de vrouwen als bij de mannen liepen ze ver voor de Belgische concurrentie uit. De overwinning bij de vrouwen ging naar de Ethiopische Kidane, Veerle Dejaeghere werd knap tweede. Voor haar is de eindoverwinning zo goed als binnen. Nathalie De Vos was oververmoeid na een eerste zware week bij het leger. Ondanks de beperkte trainingsmogelijkheden heeft ze een prima wedstrijd gelopen. Bij de mannen ging de overwinning naar de Ethiopiër Guta. Pieter Desmet werd knap derde na een slechte start. Jesse Stroobants werd tweede Belg achter Desmet. Hans Janssens liep een tijd op kop maar moest snel afhaken. Willem Van Hoof, de winnaar van vorig jaar, kwam als een van de laatsten door in de eerste ronde, nadat hem kort na de start een spike was uitgetrapt. De achtervolging was een hopeloze zaak, maar hij werd toch nog dertiende. Desmet is nu zo goed als zeker voor de eindoverwinning.
Geen trainingen meer de laatste tijd. Het voelt allemaal zo gespannen aan, dat ik maar beter rust kan nemen.
Voor de eerste keer krijg ik het stokje doorgestuurd van Dirk. Het stokje...ik moest toch even nakijken wat dit inhoudt. Vertel 5 dingen over jezelf die niemand weet. Geen gemakkelijke opgave. Wisten jullie dat ik... 1. er vroeger van droomde om profvoetbalster te worden. Die droom wilde ik kost wat kost werkelijkheid maken, daarom wou ik na het lager onderwijs naar de voetbalschool in Eindhoven, bij PSV. Natuurlijk was dit niet voor mij weggelegd, maar het heeft lang geduurd om me dat duidelijk te maken. 2. ik deze droom toch voor een heel klein beetje heb kunnen waarmaken door geselecteerd te worden voor het Nederlands vrouwenteam district Zuid. Ik speelde toen bij een club in Nederland. Wel raar dat je als Belgische in een Nederlandse outfit mag spelen. Ik ben ook meegeweest op stage in Kerkrade. Dit was een erg leuke ervaring. Allemaal heel professioneel, dus ook heel zwaar. Veel trainen, veel besprekingen, veel kritiek. 3. ik altijd graag gelopen heb. Als ik vroeger de bus miste, begon ik aan een 8 km lange looptocht naar huis met een rugzak als extra gewicht. 4. ik vroeger muziekschool heb gevolgd. Eerst verschillende jaren notenleer, nadien een instrument. We hadden thuis een oude piano staan, dus was ik pianoles gaan volgen. Dit heb ik 6 jaar gedaan. Door de studies heb ik dit moeten opgeven, maar tussendoor speel ik nog wel. 5. ik een grote dierenliefhebber ben en al vele jaren organisaties steun als GAIA en Greenpeace.
Ik weet niet wie het stokje allemaal al gehad heeft. Ik geef het stokje door aan Francis (Runforrestrun) en Sportingman.
Deze morgen had ik een afspraak bij de dokter voor controle van mijn q-ceps. Hij vindt het toch een beetje verontrustend dat het allemaal zolang duurt. Normaal zou het binnen 3 weken zo goed als genezen moeten zijn, maar ondertussen zit ik al in de 6de week. Hij heeft me doorverwezen voor verder onderzoek naar een specialist in Leopoldsburg. Volgende week dinsdag heb ik een afspraak. Ik mag heel rustig wat blijven lopen, voetballen mag de komende weken niet.
Op de voetbaltraining vanavond ging het weer niet goed. Ik kon niet voluit gaan tijdens het sprinten en het schieten op goal ging helemaal niet. Ik kon geen kracht zetten en het deed enorm veel pijn. Het is net of mijn spier op springen staat, dat gevoel heb ik. Morgen heb ik een afspraak bij de dokter, eens kijken wat hij ervan zegt. Normaal had het allang genezen moeten zijn. Ik denk niet dat ik zaterdag speel en de zilvermeerloop a.s. zondag kan ik ook wel vergeten.
Ondanks de hele zware benen, ben ik vanavond toch zo'n 12 km gaan loslopen op de Finse piste in Neerpelt. In het begin had ik de neiging om te snel te gaan, maar ik heb het toch rustig gehouden. Ook tijdens het lopen heb ik nu beenpijn gehad, meestal krijg ik dit nadien. De hartslag lag nog wat hoog, tussen de 160-165. Ik heb mijn rekoefeningen vandaag wel goed gedaan, dat vergeet ik nogal eens te doen. Morgen weer een dagje rust.
Eigen quote over hardlopen Ik loop om een evenwicht te vinden tussen lichaam en geest, waarbij ik mijn voeten gebruik om met mijn hoofd een overwinning te behalen
Vandaag een stratenloop meegedaan in St. Huibrechts-Lille van 5 km. Ik had een tijd geen snelheidstrainingen meer gedaan en dat was duidelijk merkbaar. Voor de 5 km waren er slechts 15 deelnemers, waaronder 3 vrouwen. Er moesten 3 ronden worden gelopen. Op het einde van ronde 1 kreeg ik het al moeilijk. Het tempo verzwakte. Mijn hartslag was maar liefst 188! Bij tempo terugnemen ging deze nog niet veel lager. De benen gingen deze keer wel, maar ik kon het tempo er niet in houden. Ik eindigde als eerste dame (niet moeilijk als je maar met z'n drieën bent), met een tijd van 21 min. Zwak. Ik ben niet echt tevreden hierover. Ik mocht nadien een prijs uitkiezen en dat werd een wafelbak, iets wat eigelijk wel op mijn verlanglijstje stond. Leuke stratenloop, alleen jammer dat er zo weinig volk was.
In de voormiddag bij de kine geweest. Kon maar net op tijd daar zijn, de wegen lagen hier dicht door de sneeuw. Er was ook nergens gestrooid. Bij de minste helling kwam je al in de problemen. Deze namiddag is het gaan dooien met als resultaat één grote dras op de wegen.
1. er vroeger van droomde om profvoetbalster te worden. Die droom wilde ik kost wat kost werkelijkheid maken, daarom wou ik na het lager onderwijs naar de voetbalschool in Eindhoven, bij PSV. Natuurlijk was dit niet voor mij weggelegd, maar het heeft lang geduurd om me dat duidelijk te maken.
