Gepeperd, zalvend of komisch autogezever. Deze blog leest van onder naar boven.
Vriend worden op Facebook? https://www.facebook.com/vroum.vrouumm?ref=tn_tnmn
10-04-2011
Ambetantenaren.
Rare week achter de rug. Niet veel aan de Jap kunnen werken. Maandag mee met den aannemer naar Mofrika om de reserve-Jap. Leuke dag. André is nog de slechtste rijkaard niet. Ziet het wel zitten om volgend jaar aan enkele mooie koersen mee te doen.
Dinsdagmorgen een telefoontje van de bazin gekregen dat ik niet naar de oude garage mocht gaan. Dan maar enkele kroegen met mijn bezoek vereerd. 't Was op 't nippertje toen ik thuis kwam. 't Nippertje erover vaneigenst.
Woensdag met zere kop naar 't werk. Baas en bazin strontevies. Controle van Economische zaken. De luls. Hadden opmerkingen over van alles en nog wat. Dat de prijzen niet op de occasies waren genoteerd. En dat de pullen Symonis ook moesten geprijsd zijn als ze in de toonzaal stonden en nog een hoop gezever. Ze hebben daar twee dagen rondgetjoold.
Die mannen van Economische zaken waren beter zaterdag in de hallen van Tielt geweest. De pinten waren wel geprijsd maar halfvol. Die mannen van de Giro hadden enkele kajotsters voor de bediening gecharterd, waarschijnlijk om te voorkomen dat de mensen zouden reclameren tegen vriendelijke giecheltrutten. Maar zo'n truuken helpen niet bij mij. Bij mijn eerste plastieken bekertje hadden ze al prijs. Ben wel vriendelijk gebleven maar heb ervoor gezorgd dat ze me kenden. Geen halve potjes meer gehad maar als copain ze ging halen was het weer van dat.
Een beetje gaan kijken ook. Die mannen kunnen toch wel rijden. Ben blij dat ik er niet aan begonnen ben. Ging me massaal belachelijk gemaakt hebben.
De dienen waar we zo'n beetje voor supporteren, heeft het weer heel goed gedaan. In tegenstelling tot de Patrick. Ben lang fan van hem geweest maar hij is een beetje aan het prutsen volgens ons. En hij rijdt met het verkeerde allaam.
Benny moest gisteren in Roeselare zijn en had me vrijdagavond gevraagd of ik kon rijden. ' Ik ga vijftig Euro in je bak kappen maar dan moet je een ommetje maken over Tielt.' Had hij gezegd. Ik had toch niets te doen en stemde toe.
Toen we Tielt binnenkwamen haalde de Ben een boek uit zijn laptopzak en zei; 'Aan de lichten naar links en direct rechts.' Ik vroeg waar we naartoe reden maar hij antwoordde dat hij het zelf niet wist. ' Een kleine km verder, juist voorbij een vluchtheuveltje, stoppen Vroum'. Toen we gestopt waren deed hij zijn gordels aan en zei me hetzelfde te doen. Ik begreep er de botten van.
' Zet maar aan Vroum, en honderd meter verder linksaf.' Ik verstond er nog altijd niets van.' Honderdvijftig meter verder naar rechts. Tweehonderd meter verder de grote baan oversteken.' Toen ik daar was zag ik dat we driehonderd meter verder waren dan toen we vertrokken. ' Wat is dat hier allemaal, Benneke?' ' Steek de baan over en doe wat ik zeg' zei hij' ik ga het straks uitleggen. ' Over de baan en honderdvijftig meter verder scherpe bocht naar rechts en direct scherpe bocht naar links....... tweehonderd meter verder scherpe bocht naar links met diepe put........ honderd meter verder lichte bocht naar rechts en een eindje verder de grote baan rechtsaf.' We waren terug op die hoofdweg. Ik wilde weten wat hij aan het uitspoken was en stopte. Toen hij me aankeek kwam er brede grijns op zijn kop en een rare blik in zijn ogen. ' Vroumke, we zijn bezig met de rally van Tielt te trainen.' Er moet een vraagteken op mijn smoel gestaan hebben want hij gaf meer uitleg. ' We zijn gestart in Schuiverskapelle en doen dezelfde weg als de piloten volgende week.' Ik moest de auto verplaatsen want er stonden twee ongeduldigaards achter me. En ze waren, aan hun rijstijl te zien, redelijk haastig.
Ik heb het niet zo voor nutteloos mazout verklooien maar om Ben zijn plezier niet te verknallen heb ik de volledige kp met hem afgereden. Hij was bijna in een soort tranche bij het lezen van de honderd meters en scherpe draaien. Toen we aan het eind waren stopte ik om te pissen en stonden de twee haastigaards weer achter me. Verkeerd gereden zeker?
Vrijdagmorgen negen uur. Den atelierchef komt naar mij en Pindar en zegt ' Jason, de baas vraagt of ge wilt naar de stock rijden om een kleine glazen hamer om caoutchouc tapjes mee in te kloppen.' Hij stopte Pindar vijftig Euro in zijn handen en zei 'Het bonnetje meebrengen hé.' De chef trok een oogje naar mij en vertrok met een lach op zijn smoel. Pindar ging naar de kleedkamer en vertrok op zijn brommertje.
Vrijdagmorgen tien uur dertig. De chef. ' Hé Vroum, is Pindar nog niet terug?' ' Nee chef, hij is toch nieks tegengekomen zeker?' De chef een beetje jennen doe ik wel graag. 't Is wel gene slechten maar hij denkt altijd dat èm de slimsten is. 'Heb jij zijn GSM nummer?' ' Nee chef' Loog ik. En weg was hij, zonder lach op zijn smoel.
Twaalf uur. Nog geen Pindar te zien. De chef had geen honger en deed een ritje met zijn auto. 'Sigaretten vergeten' Was het excuus.
Eén uur. De rondborstige. ' Vroumke, waar is den Jason? ' Euch, een commissie gaan doen voor de chef.' ' Of voor de baas, volgens de chef.' Mijn smoel uitstrijken, dat kan ik wel. De bazin keek me fronsend aan en tippelde weg. Een eindje verder ging ze uitleg vragen aan onze atelierchef. Die wrong zich in alle bochten. Ik ging voor consjuus een gardebou halen en hoorde hem zeggen 'Kweetet, tis mijn schuld maar ik dacht, het is één April en we deden dat vroeger toch ook' ''t Is te hopen dat hij niets tegengekomen is. Ik bel direct naar de kliniek of hij niet binnengevoerd is.' Zichtbaar ongerust snelde ze naar het bureau. Die kan er ook wat van. Van uitstrijken van haar gezicht.
Kwart voor drie. Pindar komt binnen. De chef bijna te lope naar hem toe, ' Ewel Jason van waar komde gij?' ' Van 't stad chef. Ze hadden geen zo'n hamers meer in de stock aan de brug maar ze zeiden dat ze in hun filiaal twintig km verder er wel nog zouden hebben. Toen ik daar kwam was het vant zelfde. Er was vandaag veel vraag geweest naar zo'n hamers zeiden ze. Ik ben dan maar naar de grote stock in 't stad gereden. En daar hadden ze ook gene meer.' ' A ja, hier vijfentwintig Euro. Ik heb tien Euro nafte in mijn brommer moeten doen en ben frieten gaan eten. Als we op commissie zijn voor de baas krijgen we toch vijftien euro om te gaan eten hé? De bakkes van 't chefke viel open, hij was sprakeloos. Nam zijn euro's aan en ging voort. Schaakmat.
Ik kon mijn bewondering voor Pindar niet verbergen. Hij had me een mooie dag bezorgd. ' En, waar hebt ge gezeten? vroeg ik ' Gaan snookeren met de Jimmi' ' Op kosten van de chef. En betaald' Hij zette zijn hand aan zijn mond en riep, ' Bedankt chef!' De aangesprokene draaide zich niet om.
Gisteren lagen de struikrovers weer in een hinderlaag. De lokale, legale bandieten, hadden zich verschanst achter het bos na de spoorwegbrug. Bijna iedereen rijdt daar te snel. Ze dwongen hun slachtoffers op de parking van de leegstaande dancing. Toen ik in tegenovergestelde richting passeerde zag ik Brigit staan. Ze was met grote gebaren iets aan het uitleggen aan een flikin. Ik stopte, stak de straat over en ging naar haar toe.
' Hela mijnheer, wat doet ge hier?' De samengedrukte versie van een soort Lara Croft had het tegen mij. Ik negeerde haar straal. Dat moet ge ook eens doen, een flik straal negeren. Ze kunnen daar niet tegen. 'Wat is er aan de hand Brigitje?' ' Ewel, mijn keuringskaart is verlopen van verleden week en die téve zegt dat ik mijn auto zal moeten laten staan' Dat moet je dus niet doen, "Teef" zeggen tegen een flikin. Het zwaar bewapende vrouwmens kwam zo dreigend mogelijk dichter. ' Zeg tegen haar dat ik direct naar de keuring ga, ze kunnen je dat niet weigeren, en het bewijs zal komen tonen.' 'Of moet ik het vrijdagavond meebrengen commissaris?' De Louis, we kennen hem van café, was bij ons komen staan en suste de boel. Alles was ok en ik mocht naar de keuring. De gendarmette speelde haar laatste troef uit. 'Madammeke moet nog blazen hoor, chef.' Brigit antwoordde. 'Blazen? OK, maar ik ben beter in zuigen. Hé Vroum?' De Louis grijnsde van oor tot oor. Verdomme. Ik ben al meer beschaamd geweest met dat wijf of wat anders.
Later naar de keuring geweest. Bijna afgekeurd voor een licht dat iets te hoog stond. Na een beetje gezever en een goeie klop, op het koplicht natuurlijk, nog goed gekregen. Bij afhalen van de kaart stond er toch wel de nummerplaat op zeker. Een nieuwe aan te vragen. De mannen van de keuring. 't Zijn net flikken, ze missen enkel nog een kepie. En gezond verstand.
Verleden week een paar uur aan de Jap gewerkt. Alles netjes beginnen demonteren en kuisen. Dan een nummer opplakken en in de rekken leggen. 't Is gelijk ik een klein kind ben. Maar ja, den aannemer heeft me alles uitgelegd en ik begrijp het. We moeten hem weer kunnen opbouwen zonder moeren en bouten te veel te hebben. En we gaan er niets van weervinden op het locale autokerkhof.
Toen ik woensdagnamiddag net begonnen was kwam de zoetgevooisde me halen om een depanageke te doen. De baas van de supermarkt op de hoek was in panne gevallen. Niet ver van de afrit van Erpe Mere. Toen ik aan de garage kwam stond onze mooiste vervangwagen al op de camion en had 't bazinneke al het adres op de Gps gezet. Toen ik er bijna was zag ik zijn tuut al staan. In panne, mijn kloten. Rechts met zijn tote tegen iets geknald, ja! Een paar honderd meter verder was het in een café dat hij aan't wachten was. Toen ik binnenstapte moest ik toch even slikken. Zat mijnheer niet aan de serveuse van het stamcafé van den aannemer en al de andere dikke nekken te frunniken zeker. Beiden verschoten volgens mij nog meer dan ik. Ik kan me al inbeelden hoe hij afgeleid zal geweest zijn. Hare kop zal wat laag gezeten hebben. Toen we van auto gewisseld hadden stopte de suppermarktbaas 100 euro in mijn pollekes en drukte zijn wijsvinger tegen zijn lippen. ' Weet je wat Vroem, kom vrijdagavond maar eens naar't café. We gaan iets drinken en ik ga iets meebrengen. Ge moogt toch ne goeie steak hé? De week was nog maar halverwege en ik was al binnen.
Na een uitgebreid ontbijtje, klaargemaakt door de stoeipoes, vertrokken we naar de eerste ronde. We kwamen laat aan en één of andere brokkenpiloot had zich van traject vergist. 'Het lag stil' zoals ze in het jargon zeggen. Ik wilde naar de start gaan toen er enkele rallywagens in tegenovergestelde richting terug naar de grote baan reden. Ze maakten gebruik van het oponthoud om hun banden en remmen extra op te warmen. Is dat niet tegen de reglementen? Zo ja, dan hadden er een paar buiten koers moeten gezet worden. En niet de minsten. Van de koers zelf ga ik hier niet veel vertellen, jullie weten daar meer van dan ik. De zachtgevleesde en ik hebben er in elk geval van genoten. Het was schitterend.
Na de middag een toertje gedaan in het servicepark. Er wordt blijkbaar nog duchtig aan de auto's gewerkt tijdens de koers. De mecaniciens van sommige teams sleutelden er vrolijk op los terwijl bij anderen, na de banden gecontroleerd te hebben, van een lekkere Jup genoten. Ik heb ook geprobeerd goeie dag te zeggen tegen verschillende piloten. Niettegenstaande de grote helft meer keek naar de 'cornet met twee bollen' die naast me liep, knikten of zeiden de meesten goeie dag terug. Sympathieke mensen, die piloten.
Na de derde ronde enkele pinten soldaat gemaakt in de Pompeschieter en moe maar tevreden met de mobilhome naar huis. Ik mocht rijden.
'Hela word è kè wakkere' Een Westvlaming stond aan de deur van onze camper te rammelen. Het was nog niet volop licht. Wat mankeerde die kerel? Brand het ergens? Moet hij pissen? Op mijn gemak mijn jeans en T-shirt aangetrokken terwijl het manneke alsmaar luider te keer ging. Ik hoorde hem ' Me gon èm zelve verzettn' zeggen toen ik de deur opende. Hij stapte kordaat op me toe, slikte, ging een stap achteruit en vroeg beleeft. ' Mijnheer, wil je de mobilhome verzetten aub want ge staat eigenlijk op onze serviceplaats en de auto zal hier binnen een half uur zijn.' Beleefde mensen die, West Vlamingen. Of is het mijn postuur? Ik heb het al gezegd, een beetje groot en niet al te mager zijn, zeg nooit dik tegen me, heeft nu en dan z'n voordelen. Na een minuut of zo, ik kwam uit een andere wereld, had ik de situatie door. De volborstige eerst wakker gemaakt en dan met een halfnaakt wijf naast me de biezen gepakt. Gelukkig was't half donker en nog weinig beweging. Moorslede begon goed.
Toen we zaterdag in de vooravond in Dadisele arriveerden waren ze onder een tent nog bezig met auto's te controleren. Ik moet zeggen, er zaten juweeltjes tussen. Sommige Fordjes kwamen zo uit de toonzaal. We zullen onze best moeten doen om onze Jap ook zo mooi te maken. Den aannemer zal zeker geen slecht figuur willen slaan. Ik had de indruk dat Brigit meer geïnteresseerd was in de mannekes die de karretjes voortduwden maar dat zal mijn verbeelding geweest zijn zeker. Eén voor één verlieten ze via het podium de tent. Van sommige machientjes maakte het molentje zo'n mooi lawaai dat ik kippevel kreeg. Het was de eerste keer dat ik naar zo een controle kwam maar het zal de laatste niet zijn. Je kunt de auto's van dicht en in alle rust bekijken. Hier kunnen we veel leren.
Een pluspunt was dat net naast de controle een versnaperingsstand stond. In de vorm van een biertap. Ik weet niet of dat overal zo is maar dat was goed bekeken van die gasten. Na achten zijn we iets gaan eten en nadien zijn we in een café beland waar het krioelde van de piloten. De Brigit was in haar nopjes en ik kon op mijn gemak enkele porties tot mij nemen. Niet te veel want ik moest nog optreden. Vermoedde ik.
We hadden onze camper in een zijstraatje gezet tussen enkele camionetten. Niet te ver, kwestie van hem vanavond nog terug te vinden. Toen we daar waren stelden we vast dat de één of andere grapjas er van die gestreepte linten rond gespannen had. Geen schade, dus we lieten ze hangen. Het was lekker warm in de mobilhome en Brigit haalde een fles bubbels uit de frigo. De nacht kon beginnen. De rest van het verhaal zijn jullie zaken niet.
'Vroumke'. 'Hebt ge geen zin om vandaag al naar Moorslede te gaan?' Zaterdagmiddag iets na acht pinten kwam Brigit tegen me leunen. Ze had juist gedaan met het poetswerk in de privé vant café en kwam me storen. Copain en ik, waren juist bezig met de plannen voor de uitbreiding van de manége. Want de paarden die we in onze Jap gaan steken zullen nogal wat plaats in nemen. Met minder dan tweehonderd nemen we geen genoegen. 't Mogen er twee-vijftig zijn ook maar we zullen haver te kort komen.
Ik werd echter afgeleid door twee mooie rondingen die tegen mijn lijf werden geduwt. ' Wa wilde zeggen Brigitje?' Copain probeerde de stoommachine af te leiden en ik vond dat niet leuk. Vreemd. 'Ewel, ik wil ook eens naar een rally gaan kijken en zou de mobilhome gebruiken en daar blijven vanavond.' Mobilhome, Brigit, overnachten. Ik voelde de tandwieltjes in mijn bovenkamer over hun toeren gaan. 'Euh, Brigit, meiske, waarom vraagt ge dat aan ik?' Ik haalde mijn best uitgestreken smoel tevoorschijn maar de tegenstoot, letterlijk en figuurlijk, was gevat.' Onnozele tuit, ge kunt het niet wegsteken dat ge me ziet zitten en moet ik hier vertellen wat ge veertien dagen geleden hebt uitgestoken met mij?' Brigit is inderdaad niet op haar tong gevallen. Ik voelde de kleur van mijn kop veranderen. ' Patron! Brengt er nog eens twee. En wat moet gij hebben Brigitje?' Copain moest opeens dringend weg.
Zondag naar de dochter in Nieuwpoort geweest. In het terugkeren de snelweg verlaten en een kijkje gaan nemen naar de trainingen van Moorslede. Er waren er maar twee bezig. En toen ik hen wou tegenhouden om te vragen waar het mooiste punt is om te gaan kijken Zondag, stopten ze niet eens. Ze deden of ze me niet gezien hadden en ze zijn niet meer teruggepasseerd. 't Gaan dikke nekken geweest zijn.
Gisteravond nog bezoek gehad van den André. Is me komen zeggen dat ik mij van de Kevin niets moet aantrekken. Dat hij, en hij alleen, de baas is en dat het leuk moet blijven. Gewoon een mooie auto met een goei moteurke in. En dat mijn bazin gezegd heeft dat ik dat ook kan. Geen dure tuners en professionele autobouwers. Zijn zoon moet enkel hetgeen zoeken dat wij hem vragen.
Dat heeft me gerustgesteld. Ik ga straks de copain ophalen en we gaan de Jap goeie dag gaan zeggen. Nadien, santé.
Vanmorgen grote bespreking gehad met de baas en den André. Maandag beginnen we er aan. We, wil zeggen ; ik. Zeggen ze. De Ben zijn lief was er ook en hij gaat deze namiddag naar de stock om bakken met schuifkes. Voor ieder onderdeel een bakske. Ik mag niets kwijtraken. Ze doen maar, zo denken ze dat ze ook iets te zeggen hebben.
Kevin, want zo heet het manneke, heeft een homologatiefiche bestelt. Via tinternet. Hij gaat voor de administratie zorgen. Daar is èm goed in, toegegeven. Hij had alle adressen van de eventuele medewerkers. Kooi, motor, boite, ellentriek, voor ieder deel had èm iemand die beter zou zijn of ik. Hola! 't Jeukt hier ergens. Maandag ga ik terug naar de nieuwe garage. Dat ze hem zelf maken. Santé.
Gisternamiddag niet kunnen laten. Naar d'oude garage geweest om het Jappannerke te strelen. En ik moet zeggen, ik stond versteld toen ik de garage binnenkwam. Ze hadden Pindaar, ons leercontractje, de ganse week laten opruimen en schilderen. En er stond een mooie cadeau voor mij. Een splinternieuwe, gevulde Beta gereedschappenkar! Ze leggen me in de watten. Moet oppassen dak geen dikke nek krijg.
Later, in't café, kwam den aannemer me één trakteren en vragen of ik vandemorgen eens kon binnenspringen bij de Jap om enkele dingen te bespreken. Hij meent het blijkbaar. Let op! Ik ook.
Exspress nie veel gezopen gisteren. Ook omdat copain niet van de partij was. Ik begin hem te missen. 'k Ga morgen eens langs gaan. Als ik binnen mag van zijn kalle.
Aan hen die me kennen: Mien kienderfotteure is nog heel. Aan hen die me gemist hebben: Niettegenstaande ik een ingevoerden uit W Vl ben is het carnaval in Aalst één van de hoogtepunten van het jaar.
Van Zondagmorgen tot woensdagmorgen: Oilst, ajooin en bier met schoim. Van woensdagmiddag tot over een uurtje of twee: Dodo. Vandaag: Recup. Morgen: Jappanerke klaarzetten. Denk ik.
Vandenmorgen nog eens op tinternet zitten kijken. Ik lees hier en daar weer "Previeuws" van piloten die de anderen eens een poepje gaan laten ruiken. Schitterende lectuur. Ik mis hier en daar wel de "Aftervieuws" van sommigen.
Op een Facebookprofiel van de één of de anderen gelezen dat, tijdens de Haspengouwrally de vriendelijkste en dankbaarste piloten, die van het criterium zijn. De oude divisie twee, dus. 't Is nie moeilijk, die mannen weten wat ze ervoor moeten doen en vooral laten om hen sport te beleven. En zien de stewards en kp-medewerkers als gelijkwaardigen. En geen " Cantité neglisable" zoals veel "Wouldbe vedetten" van het BK. Want er zitten er nogal wat tussen bij die gasten. En niet noodzakelijk bij de echte toppers.
Proficiat trouwens aan den dezen die ze daar allemaal leren rijden heeft.
Gisteravond te laat terug uit Mofrika om nog dronken te worden. De twee bazen hebben me afgezet aan het stamcafé maar de patron zag het niet meer zitten en ik kreeg er maar twee. Acht seconden dus.
Den André en mijn baas zijn hun nieuwe aanwinst nog in de garage gaan zetten. 'k Moet zeggen, 't zou wel eens een heel mooi ding kunnen worden. Zuivere kas, motor met weinig kilometer, dus goeie basis om een kannonneke te maken. Er stond in die garage nog een exemplaar of vier in mindere staat en de mestserbaas heeft nog een tweede bijgekocht voor onderdelen. Als je geld hebt gaat dat. Een beetje jaloers? Ik? Vanzeneigens.
Om tienenhalf eerste bespreking in d' oude garage. Ik heb ze wel verwittigd, om elf is het apero voor de Vroum.
Ik heb wel volledige geheimhouding moeten zweren. Anders zette ik hier een foto. Maar ik heb geen zin om een C4 te krijgen. En ik spreek niet over de machine van Loeb.
Serieus mijn botten afgedraaid deze week. En niet aan het klotebrol van auto's die mijn baas verkoopt. Gans de week bezig geweest met het opruimen van de oude garage waar we tien jaar geleden nog werkten. Want! Ik mag aan de rallyauto van de metsersbaas werken!
Blijkt dat de favoriete aannemer van ons bazinneke in een vorig leven nog rally gereden heeft. Als jonk gastje is hij zelfs nog gaan kijken geweest naar de 6 uren van Ieper. Ik wist niet dat het ooit bestaan heeft. Iemand van jullie?
Sinds zijn zoon zich een beetje in rally begon te interesseren is het bij hem terug beginnen kriebelen. Hij speelde al met een aantal ideeën voordat hij naar Spa is gaan kijken en eens terug was het hek helemaal van de dam. Volgend jaar starten ze, want onze baas ziet het helemaal zitten, in de Legends. Eerst ging hij huren maar bij navraag in de Ardennen verschoot hij toch van bepaalde bedragen. Hij heeft niet over precieze prijzen gepraat maar eer dat den dezen verschiet....
Ze schuimen al een aantal maanden het net af en hebben een keuze gemaakt. We vertrekken om negen uur naar Mofrika. Hij vertrouwd mij, den André. Hij heeft in een Duitse merkgarage een exemplaar gevonden dat hem aanstaat. Volgens hem deed er geen enkele wagen van dat model mee in Spa. Als ik de foto's bekijk en de beloften, vertaald door de rondborstige, van de verkoper geloof, is het een proper ding. Maar daar hebben we al een paar keer raar mee gevaren. Meer morgen.
Een kwartier na het vorige blogje belt de Benny aan mijn deur. Copain heeft het voor de zoveelste keer aan de stok met zijn azijnpissend vrouwmens en mag niet mee. Godmiljaar, nu ben ik van mijn kwijlebabbe af en worden mijn weekends naar de kloten gebracht door een anders miserie.
Ik mocht wel mee met de twee smoorverliefde ventjes maar wou niet in de weg lopen of getuige zijn van hun eerste kus. Dus, geen Haspengouw voor mij.
Gisterenavond nog een pils gaan pakken geweest en rond acht uur waren de galiaars al terug. Ze zagen er uit als twee verzopen ratten. Hadden een mooie koers gezien maar ze zijn niet gebleven tot het eind wegens te nat. Degene waar we voor supporteren deed het heel goed. Ben wel spijtig dat ik hem niet kon proficiateren.
De Ben had het niew parcours van Moorslede al op zijn laptop staan en we hebben het een paar keer met Google afgetjoold.
Rond twaalven stond het voor copain vast. Hij gaat zijn wijf buitensmijten. Of zelf vertrekken. Ander ziet hij van gans het jaar geen enkele rally. Ik deed alsof ik het geloofde.
Heel de week overuren moeten doen. Niet bepaald mijn hobby maar de kortgerokte zorgt 's avonds nogal goed voor ons. Ze weet hoe ze het aan boord moet leggen, de lepe téve. En, ze betaald goed.
Den aannemer en de baas zijn op een avond komen polsen of ik geen zin zou hebben om in d'oude garage aan één of ander project'je van hen te werken. Alleen, mijn eigen baas en betaald zoals nu. Ze hebben snode plannen, die twee. Alleen laten ze nog niets los. En ze blijken goed overeen te komen, de laatste tijd. Ik weet niet of het 100% naar de zin van ons rondborstig bazinneke is.
Ik zit te wachten op copain om naar Landen te vertrekken. Kwart na zes begint mijn leven terug zin te krijgen.
Benneke en zijn maat zijn zwijnenthousiast teruggekeerd van de Ardennen. Ze hebben meer oude bakken gezien dan in heel hun leven. Op de vraag, wie heeft er gewonnen, was het antwoord; euch, kweet nie, stond het niet in de gazet? Jonge gasten, ge zijt er niks mee.
Het Vipgedoe stelde anders niet veel voor volgens Ben's lief. Zoals ik al zei, ene mè kees of ene mè hesp. En goekope champetter bij 5°. Goe voor één. Bekakt spel.
Ze hebben wel mooie foto's van dito karretjes. Dat moet ik toegeven. Een stielman ziet als het mooi is. En er zat moois tussen. Maar geen Capri.
