Vrijdagmorgen negen uur. Den atelierchef komt naar mij en Pindar en zegt ' Jason, de baas vraagt of ge wilt naar de stock rijden om een kleine glazen hamer om caoutchouc tapjes mee in te kloppen.' Hij stopte Pindar vijftig Euro in zijn handen en zei 'Het bonnetje meebrengen hé.' De chef trok een oogje naar mij en vertrok met een lach op zijn smoel. Pindar ging naar de kleedkamer en vertrok op zijn brommertje.
Vrijdagmorgen tien uur dertig. De chef. ' Hé Vroum, is Pindar nog niet terug?' ' Nee chef, hij is toch nieks tegengekomen zeker?' De chef een beetje jennen doe ik wel graag. 't Is wel gene slechten maar hij denkt altijd dat èm de slimsten is. 'Heb jij zijn GSM nummer?' ' Nee chef' Loog ik. En weg was hij, zonder lach op zijn smoel.
Twaalf uur. Nog geen Pindar te zien. De chef had geen honger en deed een ritje met zijn auto. 'Sigaretten vergeten' Was het excuus.
Eén uur. De rondborstige. ' Vroumke, waar is den Jason? ' Euch, een commissie gaan doen voor de chef.' ' Of voor de baas, volgens de chef.' Mijn smoel uitstrijken, dat kan ik wel. De bazin keek me fronsend aan en tippelde weg. Een eindje verder ging ze uitleg vragen aan onze atelierchef. Die wrong zich in alle bochten. Ik ging voor consjuus een gardebou halen en hoorde hem zeggen 'Kweetet, tis mijn schuld maar ik dacht, het is één April en we deden dat vroeger toch ook' ''t Is te hopen dat hij niets tegengekomen is. Ik bel direct naar de kliniek of hij niet binnengevoerd is.' Zichtbaar ongerust snelde ze naar het bureau. Die kan er ook wat van. Van uitstrijken van haar gezicht.
Kwart voor drie. Pindar komt binnen. De chef bijna te lope naar hem toe, ' Ewel Jason van waar komde gij?' ' Van 't stad chef. Ze hadden geen zo'n hamers meer in de stock aan de brug maar ze zeiden dat ze in hun filiaal twintig km verder er wel nog zouden hebben. Toen ik daar kwam was het vant zelfde. Er was vandaag veel vraag geweest naar zo'n hamers zeiden ze. Ik ben dan maar naar de grote stock in 't stad gereden. En daar hadden ze ook gene meer.' ' A ja, hier vijfentwintig Euro. Ik heb tien Euro nafte in mijn brommer moeten doen en ben frieten gaan eten. Als we op commissie zijn voor de baas krijgen we toch vijftien euro om te gaan eten hé? De bakkes van 't chefke viel open, hij was sprakeloos. Nam zijn euro's aan en ging voort. Schaakmat.
Ik kon mijn bewondering voor Pindar niet verbergen. Hij had me een mooie dag bezorgd. ' En, waar hebt ge gezeten? vroeg ik ' Gaan snookeren met de Jimmi' ' Op kosten van de chef. En betaald' Hij zette zijn hand aan zijn mond en riep, ' Bedankt chef!' De aangesprokene draaide zich niet om.
|