Toen we zaterdag in de vooravond in Dadisele arriveerden waren ze onder een tent nog bezig met auto's te controleren. Ik moet zeggen, er zaten juweeltjes tussen. Sommige Fordjes kwamen zo uit de toonzaal. We zullen onze best moeten doen om onze Jap ook zo mooi te maken. Den aannemer zal zeker geen slecht figuur willen slaan. Ik had de indruk dat Brigit meer geïnteresseerd was in de mannekes die de karretjes voortduwden maar dat zal mijn verbeelding geweest zijn zeker. Eén voor één verlieten ze via het podium de tent. Van sommige machientjes maakte het molentje zo'n mooi lawaai dat ik kippevel kreeg. Het was de eerste keer dat ik naar zo een controle kwam maar het zal de laatste niet zijn. Je kunt de auto's van dicht en in alle rust bekijken. Hier kunnen we veel leren.

Een pluspunt was dat net naast de controle een versnaperingsstand stond. In de vorm van een biertap. Ik weet niet of dat overal zo is maar dat was goed bekeken van die gasten. Na achten zijn we iets gaan eten en nadien zijn we in een café beland waar het krioelde van de piloten. De Brigit was in haar nopjes en ik kon op mijn gemak enkele porties tot mij nemen. Niet te veel want ik moest nog optreden. Vermoedde ik.

We hadden onze camper in een zijstraatje gezet tussen enkele camionetten. Niet te ver, kwestie van hem vanavond nog terug te vinden. Toen we daar waren stelden we vast dat de één of andere grapjas er van die gestreepte linten rond gespannen had. Geen schade, dus we lieten ze hangen. Het was lekker warm in de mobilhome en Brigit haalde een fles bubbels uit de frigo. De nacht kon beginnen. De rest van het verhaal zijn jullie zaken niet.