Gepeperd, zalvend of komisch autogezever. Deze blog leest van onder naar boven.
Vriend worden op Facebook? https://www.facebook.com/vroum.vrouumm?ref=tn_tnmn
28-12-2010
Geile teef.
Gisteren al vroeg uit mijn bed gebeld door 't bazinneke. Ze begint er een gewoonte van te maken. De baas doodziek en er moesten twee auto's afgehaald worden in de hoofdstad van ons kloteland. 'Of ik het zag zitten?' Natuurlijk, ik weet uit ervaring dat het een leuke dag kan worden. Met de rondborstige in het camionneke. Moet eerlijk zijn. Het is geen lelijke en ze heeft altijd veel te warm. Ze kan ook niet recht naar huis. Daarin zijn we gelijk. Dus, vroeg vertrekken, potje koffie langs de baan, autootjes ophalen en goe restaurantje zoeken. Zoeken moeten we niet veel doen. De overspelige weet ze allemaal zijn. Om een lang verhaal kort te maken; 'k heb goe gegeten, mooi verdiend en ben weer wat slimmer geworden. Ze mag me nog bellen.
Vanmorgen weer eens naar Pitstop gekeken. Van moeten. Mijne copain mocht weer niet binnen. Is gisteren met zijn nieuwe rammelkar tegen de pilaster gereden. Bloednuchter! Volgens hem. Volgens zijn adem, niet. Stond om acht uur al aan mijn deur. Gelukkig was 't café gisteren gesloten anders had èm wel eens onderkoeld kunnen geweest zijn. Klotedag gisteren. En Pitstop ook klote. Je bent dat toch beu gezien na enkele minuten? Geef mij maar die oude bakken op You Tube.
We hebben afgesproken om vandenamiddag den uil te gaan uithangen in de sneeuw op het industriepark. Als hij weg mag. Ik zou dat kreng al lang vermoord hebben. En vrijgesproken geweest zijn.
Prettig Kerstfeest. Tegen wie zeg je het. Ben ik gisteren al een kwartier in Kortrijk aan't wachten toen ik berichtje kreeg. ' Mijne vent voert mij. Sorry. Ik bel je als ik kan'.
Snok, de prize dr uut. Mijn dag voor de kloten. 'Patron! Geef mor een pintje'
En vandaag met heel de familie een dagje verveeltherapie bij ons moe. Mijn sixpack zit al gekoeld in mijn tuut. Want daar is bier den duivel. 't Is nie moeilijk dat ons pa vroeg naar de eeuwige jachtvelden vertrokken is. Hopelijk is het voor hem een plek waar ze Jups hebben want van rijstpap was hij ook nie zot.
Tis zover!! Mijn rallywagen is bijna een feit. De mens van gisteren heeft gebeld dat het goed is. Als hij er nieks heeft afgevezen is het ook voor mij goed. Want ik kan er vandaag helaas niet meer om. Heb een afspraakje met July. Ja, weer. Ik begin te denken dat ik sjans aan't krijgen ben. Alhoewel. Alleen wonen heeft ook zijn voordelen. Ik denk niet dat ik met mijn kleren in bed mag van haar. Niet dat het veel gebeurt, maar toch. Na een half tonneke of zo....
Het is stil op de rallysites en fora. Heb enkele te koopstaande bakjes op het net gevonden en ben gisteren op pad geweest. Ben ergens binnengeweest waar ze bezig waren aan een mooi machien. Ik mocht er eens inzitten. Moet toegeven dat ik stikjaloers was. Niet in mijn mogelijkheden, dus gauw vergeten. Wat verder in hun garage stond het tuutje dat te koop was. De baas maakte tijd voor me en startte de auto. Gaf wat te veel gas om indruk te maken. De clowns peinzen allemaal dat ze met een idioot te maken hebben. De versnellingsbak kraakte toen hij het ding wilde buiten rijden. ' 't is de olie die te koud is, aan d'ambrèyage is er niets, ze is zo goed als nieuw' Loog de geldruikende garagist. Het ding stond me wel aan. Toen ik vroeg of ik het op de brug van dichter mocht bekijken stemde hij meteen in. Dat was goed. Toen ik mijn overall aantrok kwam hij benieuwd bij me staan. ' Ga je hem demonteren of zo?' Grapte hij. 'En weer monteren ook? Ik vertelde hem wat ik voor de kost doe en dat ik enkele zaken wou controleren vooraleer ik verder praatte. Hij liet me begaan en deed verder aan zijn juweel. Een half uurtje later wist ik wat ik moest weten. Nu nog afdingen en het is koekenbak. Beloofde ik mezelf.
Ik haalde de poen uit mijn zak en maakte dat hij het kon zien. Dat is een truc dat ik van mijn oude baas heb geleerd. Dat doet ze kwijlen. Mijn eerste bod, de helft van de vraagprijs, viel niet in goede aarde. Maar hij liep niet weg. Ik deed er iets bij en zei dat het mijn finaal bod was. Kas, contant en direct geld. Schreef mijn gsm nummer op een papiertje, trok een paar fotokes en vertok. Ik ben zeker dat em belt vandaag. Wat hij niet weet is dat ik alles gemerkt heb. Met mijn speciaal markertje. Motor, boitje, pootjes en nog enkele dingetjes. Met al de Chinezen maar niet met den dezen.
Kga morgen vor konsjuis toch eens naar de garage. In de namiddag. Mijn kastje opruimen en mijn spullen eens meebrengen naar huis. En ook eens neuzen hoe ze het hebben opgelost met de rat zijn buil. En wat het hem gekost heeft. Ze zullen het er wel uitgelepeld hebben en zeggen dat een nieuwe deur is. Tis te hopen dat den Omer die bij de baas zijn broer werkt er veel kak aan gehangen heeft. 'Kak' betekend hier; er veel en lang naar gekeken heeft en dan met veel gebaren de buil er toch uitgelepeld gekregen. Met moeite! Dat kent hij wel, de lamme trekhond. Niet dat het een slechte kerel is, dat niet. Maar een showverkoper. Dat wel. En hoe meer show, hoe meer het de topverkoper gaat kosten.
Weinig werk in de garage, gisteren. Ambiance anders wel. Een klant kwam zijn splinternieuw autootje van meer dan vijfendertigduizend eurokes afhalen. Zoals gewoonlijk stond de auto klaar in de showroom en werd er door baas en bazin wat paté aangesmeerd. Figuurlijk. Ik was juist de plaks aan het aanvijzen toen de kopers wijf, een bekakt geval, met haar glaasje bubbels rond de tuut kuierde. Ze stootte opeens een gilletje uit. 'Een buil!' 'In de achterdeur!' Ik maakte me uit de voeten, maar niet te ver. Dit kon genieten worden.
Opeens was het builtje het middelpunt van de belangstelling. Ze stonden er met vier met hun gezicht opgeplakt alsof ze er het wilden uitkijken. Vier? Waar was de rattesmoel? 't Verkopertje van n'm kloten stond er een eindje vandaan en zag er uit alsof hij zich met Dash gewassen had. Spierwit. ' Patron' probeerde hij 'Dat ziet eruit alsof het poetskarretje er tegen gereden is.' De gore stinkbek. Hij wilde het leercontractje er in luizen. De gedroogden haring. Ik deed teken naar 't bazinneke en vertelde dat Pindaar, want zo noemen we ons leercontractje, eergisteren gans de dag bij mij geholpen had en dat de vuilgebekten zelf de strontbak had opgekuist. In plaats van strontbak zei ik iets anders. De rattesmoel van het lulletje vertrok in alle mogelijke kleuren toen zij hem op de feiten wees. Toen hij mij op de meest boosaardige manier ooit, bekeek, schonk ik hem mijn breedste grijns. Mijn dag was goed. Wat zeg ik? Mijn week. Want ik moet vandejaar niet meer aantreden. Mijn verlofdagen moeten worden opgepakt zo blijkt.
Mijne pc heeft weer in panne gelegen. Ik verdenk die kerel die hem aan mij verkocht heeft om hem express te saboteren om aan drinkgeld te geraken. De rotten hond. Maar 'k heb hem bij zijn kloten! Mijn dochters liefs's beste vriend heeft een maat die iemand kent die er kan aan werken. Maar die puistenkerel kon hier maar gisteravond zijn. Kwam toe met een soort pennenzakje, dronk een Red Bull en een Duvel en klaarde de klus in een kwartiertje. Drank incluis. Onze kleine was content dat ik content was en voerde het snottertje weer naar huis. Hij is vijftien of zo, zei ze.
Je bent weer bijgekomen. Doe je aan sport? Rook je? Is je zicht verslechterd? Copuleer je regelmatig? Nee dat laatste vroeg hij niet. Ik heb een hekel aan mansvolk dat aan mijn lijf komt. Yekkes. Ik heb mijn bek niet opengedaan. Zij zijn toch den doktoor? Als ik op de weegschaal sta zie ik ook dat ik verdikt ben. Zonder weegschaal ook. Sport? Het zijn hun zaken niet wat ik in mijn vrije tijd doe! Roken? Dat hij aan mijn asem riekt, de makreel. Zicht verslechtert? 'Nee, die bril is voor de show. Ik voel me Elton John. Gebuisd doktoortje. En dan dat 'niet bewegen, niet ademen gedoe'. Met mijn blote buik tegen een spel waar al vijfendertigduizend andere blote buiken tegen gestaan hebben. Yekkes. 'k Was blij dat over was.
Ze keken raar toen ik voor ik me aankleedde mijn buik afkuiste met een citroenpapiertje of twee van 't kiekenkot.
Straks met de helft van het personeel naar de medische controle. De goeie helft. Niet bewegen, niet ademen. Die kerel zegt dat in zijn slaap zeker. Zijn wijf is er wel mee. Alst èm een wijf heeft. Of wil hebben. 'k Heb zo mijn twijfels. De baas was weer niet tevreden. 'Waarom moet dat weer midden in de voormiddag zijn? Omdat zijn roodgelipte dat wil zeker? Verleden jaar heeft ze ons gevoerd en nu mag ze niet mee. En ze is pissed.
Verleden jaar. Hij wilde zeker zijn dat we, in tegenstelling tot het jaar ervoor, terugkeerden naar de garage. Was dat een misse! Na de control met z'n allen gaan aperitieven. Ten éénen een piza op de kosten van de zotte doze en s'namiddags in de dans in een gekend spel. De bazinne amuseerde zich blijkbaar en rond vijven een taxi moeten bellen. 't Ging luide, zoals we hier zeggen, toen we op 't werk kwamen.
Opzij, opzij,opzij, we hebben ongelooflijke haast.
Moet maar om negen beginnen. Gisteren tot vanmorgen gewerkt. Eén van de gasten van den aannemer, bazin's beste vriend, heeft de oprit van d'autostrade gemist. Camionet schoon gepatteeld. Moest vandaag weer kunnen rijden. Toen de kortgerokte vroeg of ik het zag zitten was mijn enige vraag 'Moet het keurbaar zijn?'. Antwoord van de aannemer die met zijn ogen uit haar décolté niet kon blijven, 'De Pool die hem zal kopen moet er zijn plang maar mee trekken' Ik had carte blanche. Mijn bazin weet dat ik mij niet ging leren kennen.
Samen met ons leercontractje en de piloot van de camionet er een patat op gegeven. Chassisbalk afgescheven van wrak dat hier buiten ligt en samen met heel de kop vervangen. Hamer en beitelwerk. Trekken en kloppen zoals in de voorhistorie. Om acht frieten met stovers van de bazin en een sixpac Jupels. En Fanta voor de kleine. Nadien ophanging gewarmd en weer toegesoudeerd. Polyester en pàte. Een lik verf en een streep routex. Tegen één uur vanmorgen kon je het niet meer zien. Dat doe ik nu eens gèren zè. 'k Heb bijna compassie met die Pool. Bijna.
Gistermiddag met de grootste tegenzin toch ééntje gaan drinken geweest. Mijn copain zit thuis van zijn werk wegens te koud en moest buiten van zijn triene. Maandag is kuisdag en hij wordt daarbij niet getolereerd. Gelukkig voor hem zou'k zo zeggen. Probleem is dat ik hem niet wil betrekken bij de aankoop van onze machine. Hij is nogal zot van het kutmerk van mijn baas en als er iets is dat niet binnenkomt is't zo'n karjot. Dus, om een lang verhaal kort te maken: vannacht om drie uur door de koude wakker geworden in mijn zetel. Scheel van de honger. Koude spaghetti naar binnen gespeeld en met kleren en al in de koffer gedoken. Zojuist opgestaan met een kater om U tegen te zeggen. Vandaag platte rust. Part time, m'n kloten.
Mijn Italiaans droom zal niet doorgaan. Niks te maken met zaterdag. Ofwel te duur ofwel te vort. Ik ben er nog niet uit. Ik ga geen spel kopen dat reeds rally's gereden heeft en thentgetjoold is. Ik ben in de laatste weken veel te weten gekomen over te koop staande rallykoten. De verkopers zijn over het algemeen zo betrouwbaar als sommige bisschoppen bij dreumesen. Van sommigen zie je letterlijk de Eurotekens in hun ogen. Nee ik ga er zelf één maken. Maar wuk vor één? Alleszins een kot waarvan er niet te veel van rondlopen. Ik wil niet met het honderste Kadettje rond rijden. Skoon autootje, maar ben ze een beetje beugezien. Deze namiddag ga ik nog eens een poginkje doen. Een Japannertje.
Wijven. De dag dat ik ze versta, valt Pasen op een maandag. En hebben we een regering. Vrijdagavond nog naar de coiffeur geweest. Coiffeuse eigenlijk. Zoals doktores en tantiste. Geen venten aan mijn lichaam. Coiffeuse dus. Kwestie van mooi te blinken voor mijn aanstaande. Want dat dacht ik toch. Ik liep op wolkjes. Ze had me 's middags opgebeld. Of ik zaterdag tegen drie uur in het Mamoetcenter van Roeselare kon zijn. Aan die winkel.Een date. Een echte. Ik had over enkele weken een slechte ervaring in dat groot olifantgedoe en vertrok vroeg. Om halftwee stond ik al aan te schuiven. Om kwart voor drie was ik ter plaatse. Rotplek. Ik zat in de spiegel de binnenkant van mijn neus te controleren op eventuele puiten toen ze op mijn ruit klopte. Dat begon al goed. 'Groooote klasse' moet ze gedacht hebben. Of had ze het niet gezien? Ze gebaarde in elk geval van piekenaas. 'Ik herkende eerst je auto niet met die rode bumper. Een ongevalletje gehad? ' Nee, onnozele trut, ik heb er een rooie opgezet voor de leute.' Ik was nogal opgefokt door dat neusincident. Gelukkig dacht ik het maar en antwoordde normaal. 'Ja, moeten uitwijken in de sneeuw voor een kat.' Ik had evengoed 'Plectosaurius' kunnen zeggen. Want zeg nu zelf, hoeveel katten zie je in de sneeuw de straat oversteken? Die beesten zijn slimmer dan dat. Ze lachte lief en deed alsof ze het geloofde. Zo'n schoon wijf en mij mee uit vragen. In de tearoom kwam ze naast me zitten. 'Om naar buiten te kunnen kijken'. Loog ze. In tegenstelling tot de vorige keer vlotte het gesprek, dat ik aan jullie neus niet zal hangen, dit maal wel. Alles ging goed tot ik begon over mijn rallyproject. De gelukzalige schijn die ik al gans de namiddag op haar wondermooi gezicht had gezien, verdween. Toen ik voorzichtjes peilde naar het waarom, antwoordde ze ' Wil je de rekening vragen? Ik ben al laat.' We betaalden, ik kreeg een kus op mijn wang en ze verdween. Were van dadde! Tien seconden later was ze daar terug. ' Ik bel je woensdagnamiddag, goed?' Ze lachte weer. Nog een kus. En weg was ze. Een kwartier later zat ik, nog steeds aan mijn stoel genageld, naar de garson te staren. 'Mag ik afruimen of drinkt mijnheer nog iets?' ' Euuch.....welk merk van pils hebt ge hier?'
Gisteren ten achten had de baas me de sleutels van twee bakken gegeven met de woorden 'Freins en schijven rondom vor den dezen en gewoon onderhoud voor den anderen. Ik was er direct aan begonnen en tegen tienen waren de snertbakken weer buiten. Weer een goeie prestatie niettegenstaande ik aan niets anders dacht dan July, mijn aanstaand lief.
'Rond elven mocht ik naar de bureau komen. ' Euch, Vroem, wat hebt ge gedaan aan de auto van Gaston?' ' Ewel baas, zoals je gezegd hebt, Onderhoud. Is er iets?' De mierenneuker had een kwartiertje geleden een gigantische rekening mogen betalen, denk ik toch want de bazin schrijft met een dubbele stilo, en toen hij vertrok schraapten zijn freins nog evenveel als toen hij hem binnenbracht. Gaston, een gepensioneerde leraar stond erbij alsof hij mij voor het vuurpeloton ging zetten. ' Er moesten freins op, gie stommen uil. Ik wil niet meer hebben dat die knoeier nog aan mijn auto werkt' zei hij. Ola! Stommen uil tegen ik? Ik had de lul bijna bij zijn nek toen de bazin tussen ons kwam, haar joekels mogen er zijn, en het brandje bluste. Ze troonde hem mee naar minder gevaarlijke oorden.. Dat is haar werk. De potschijters doen geloven dat alles goed komt.
Toen ze buiten waren moest ik nog iets bekennen. Toen ik hem zei dat ik de remmen op de verkeerde gestoken had begon de normaal altijd rode kop van mijn baas verschillende kleuren te krijgen. Paars, purper, lila en mauve........ Toen hij een beetje bedaard was vroeg hij hoe zoiets kon gebeuren. En ik vroeg hoe het kwam dat de anderen een werkfiche met nummerplaat en opdracht kregen en ik niet. Ik mocht beschikken.
De Willy gaat content zijn. Remmen en schijven rondom voor een prikje. Want de Willy kennende zien we hem niet meer terug.
Deze middag tijdens schafttijd. Dingdong. Berichtje: 'Hallo Vroum, heb je al een rallyauto?' Iemand die weet dak een rallykar zoekt? Dat zijn er niet veel. Gasten vant café die me aan't treiteren zijn, zeker. Nie op antwoorden, Vroem.
Dingdong. Nog een berichtje: 'Waarom heb je me niet meer gebeld?' Niet met mijn kloten spelen hé, mannen. Want als ik zenuwen krijg smijten mijn stuuten met paté op en word ik helemaal krekelorig. En, ik vergeet niet gauw. Rustig Vroum.
Dingdong. 'Kan ik je bellen? Geef een seintje. July.'
Baf. Mijn tasse op de grond. July...........What the fuck hebben we hier aan mijn frak. Dat wijf heeft me verleden maand zo zot als een achterdeur gemaakt en me achtergelaten als een leeg blikje Jupiler. Gekreukt. Dat ze mijn kloten kust.
'Sorry July, nieuwe gsm en je nummer kwijt' 'Hoe ist?' Domme lul dak ben. Maar kon het niet laten. July..... Zou haar vent pleite zijn? Is ze toppezot van mij? Ligt mijn haar goed? Heeft ze mij nodig? Heb ik nog verse sokken? De roze brij onder mijn hersenpan kon even niet volgen.
Dingdong. ' Bel me morgen om kwart na twaalf op als je wilt. Salluuu.' Morgen. Waarom bestaat vandaag nog?
Rond tweeën dacht ik opeens dat ik vergeten had 'Oké' terug te sturen. Tedjuu, ik ga het nooit leren. En mijn paté smeet op. Geen Jupiler vanavond. Of misschien ééntje. Tegen de zenuwen.
Tataataratataaaaa!!!! Belgisch rallykampioenschap heeft een nieuwe naam! En, een nieuwe baas! Ze gaan dit, Ze gaan dat. Ze gaan het NOG beter promoten! Vooral de groep R. Heuh? Zijn dat niet die oude bakken waarvan ze eerst niets van wilden weten? 'Maar alléé, omdat je het zo mooi vraagt mogen jullie erbij. Samen met die andere, hoe heten die ook weer? Groep S en M en die van voor den oorlog.' Dat moet destijds zo ongeveer de motivatie van de RACB bonzen geweest zijn. Met lede ogen zagen ze een jaar later het criterium erbij komen. Wat een schande! Wisten die mannen in hun ivoren torentje ( Francochamps?) veel. Dat er in ons landje maar drie mensen en een spinnenkop meededen aan dat kampioenschap kon hun worst wezen. Ze hebben er in ieder geval alles aan gedaan om die groepen buiten te sluiten. En nu gaan ze de groep R extra promoten! Aan me hoela.
Ik weet ook niet of onze Nationale Freddy erg blij is met de nieuwe naam van het kampioenschap. Ik kan me voorstellen dat hij liever een koerske of twee meer had gereden met de stongs die ze nu tegen allerhande onnozelheden gaan smijten. Zoals dure hotels en kratten champagne voor de 'skoone gekamden' van den RACB.
Niet dat ik tegen een nieuwe sponsor ben. Ver van dat. Alle steun aan de rallysport moet toegejuicht worden. En daar wringt het schoentje volgens mij. Het zullen enkel de happy few zijn die er van zullen profiteren. En het zal voor miserie zorgen. Als deze hoofdsponsor met zijn 'Village' neerstrijkt in, pakweg Bocholt, zullen de Nederlanders met hun caravans en veertigtonners de rest van dat stadje innemen. Dan mogen de Belgische rallymensen zich in Bree gaan servicen en de deelnemers aan het Criterium in Poepeloerekapelle. Tiens, in gans het persbericht en kalendervoorstelling niets van dat criterium gezien of gehoord. 't Zal door al dat klaroengeschal geweest zijn zeker?
Te koud om in de hof te werken. Dan maar een beetje de autosportsites afgeschuimd. Veel nieuws valt er anders niet te rapen. Ze zijn een beetje aan het surplassen. Ze worden voorzeker niet persoonlijk op de hoogte gehouden van de grote mannen. En 't klein volk is waarschijnlijk z'n geld aan't tellen. Als mijn spel gereed is ga ik toch die kerels contacteren om foto's op het net proberen te krijgen. Zou ge daarvoor moeten betalen? En hoeveel?
Mijn eerste sponsor is ook binnen. Voor alle eerlijkheid moet ik zeggen dat de copain er voor gezorgd heeft. Ik ben niet zo goed met vragen. Schooien, eigenlijk. Alléé, de baas van ons stamcafé betaald onze eerste bak nafte. Oevele zou dat kosten? Zeventig euro. Of nog nie toe. Als we een weekendje bij hem tanken heeft hij het al were. In't dubbel. De krotzak.
Dat part time werken heeft nog voordelen, heb ik gisteren ondervonden. Niet over uitweiden Vroum.
Toen ik gisteren thuiskwam en de post uithaalde zat er weer één tussen met dat blauw logo. Dat is nu al de vijfde dit jaar. Ze kunnen begot zout kopen voor heel de gemeente op mijn kosten. En toch is hier geen strooiwagen gepasseerd. De klootzakken laten enkel voor hun deur strooien. Wacht tot ik er één tegenkom. Een klootzak, geen strooiwagen want dat is moeilijker.
We dwalen af, we dwalen af. Ik ging het over de boete hebben. Eenenvijftig waar vijftig mag. Voor de vierde maal dezelfde snelheid. Op dezelfde plaats. Ben ik nu dom of zijn die gasten clever? Die brieven zijn voorgedrukt op naam zeker? Vijftig uro. Weer een namiddag voor niets gewerkt. Ow.....
Ik weet dat ik er niet superintelligent uit zie. En het ook niet ben. Maar wat ze me zaterdag probeerden wijs te maken is te zot voor woorden. Ben naar drie oude ketels gaan kijken. In de advertenties stond bij de één: "Koetswerk heeft aandacht nodig. Kleine reparaties aan spatborden uit te voeren." Spatborden? Welke spatborden? Er konden geen gaten meer bij. Het WAS één gat. Eén bol roest, vier halve manen die de wielen moesten voorstellen en enkele aan elkaar gelaste resords, (veren, voor de analfabeten) die doorgingen voor zetels. Toen hij het zeil weghaalde is mijn bakkes open gevallen en ik heb geen woord meer kunnen uitbrengen. Hij wel. Hij ratelde aan één stuk door in een taaltje dat moest doorgaan voor mooi Nederlands. Het laatste wat ik hoorde was 'Uniek stuk'. 'Stuk' klopte. Van in 'kapot'
Toegekomen bij wijsneus nr twee. ' Wat staat er op het net? Vierduizend euro? Nee, nee, maat. Het is veertienduizend. Je moet mislezen hebben'. Ik wilde hem de afgeprinte advertentie laten zien maar ik had de courage niet. Ik had al tweehonderd km gereden voor de buksm'nkloten en begon stilaan goesting te krijgen om op iemands smoel te timmeren. Den éérste de beste zou wel eens prijs kunnen hebben. Ik kruiste mijn vingers dat het de combimannen niet zouden zijn.
'Niet aankomen, hij is nog maar juist gespoten' Was de openingszin van Laurent. Hij heet eigenlijk Joel. ' Op het net heeft toch iederéén een nickname?' Nee dus. Ik niet. Toen ik opmerkte dat er nogal wat stof in de lak zat gaf hij toe dat hij de auto ter plaatse had gespoten. Twee weken geleden. En de verf was nog niet droog. Goe poeier. 'En de motor? Is die in orde?' ' Kweet nie, hij ligt daar.' Hij wees naar een berg metaal onder olie en vet die ooit wel een motor was geweest. Een mens moet veel kunnen verdragen.......
Toen ik rond achten in m'n stamcafé toekwam zat mijne copain, al lichtjes bruin aan de toog. Ik ging bij hem staan en bestelde er twee. Hij trakteerde direkt terug en we hielden een uur of vier een strak tempo aan. Tegen twaalven hadden we een rally of zes gewonnen en werden we in 2011 kampioen. Lichtjes bruin was toen al een veel donkere schakering geworden. Voor beiden.
