Deze middag tijdens schafttijd. Dingdong. Berichtje: 'Hallo Vroum, heb je al een rallyauto?' Iemand die weet dak een rallykar zoekt? Dat zijn er niet veel. Gasten vant café die me aan't treiteren zijn, zeker. Nie op antwoorden, Vroem.
Dingdong. Nog een berichtje: 'Waarom heb je me niet meer gebeld?' Niet met mijn kloten spelen hé, mannen. Want als ik zenuwen krijg smijten mijn stuuten met paté op en word ik helemaal krekelorig. En, ik vergeet niet gauw. Rustig Vroum.
Dingdong. 'Kan ik je bellen? Geef een seintje. July.'
Baf. Mijn tasse op de grond. July...........What the fuck hebben we hier aan mijn frak. Dat wijf heeft me verleden maand zo zot als een achterdeur gemaakt en me achtergelaten als een leeg blikje Jupiler. Gekreukt. Dat ze mijn kloten kust.
'Sorry July, nieuwe gsm en je nummer kwijt' 'Hoe ist?' Domme lul dak ben. Maar kon het niet laten. July..... Zou haar vent pleite zijn? Is ze toppezot van mij? Ligt mijn haar goed? Heeft ze mij nodig? Heb ik nog verse sokken? De roze brij onder mijn hersenpan kon even niet volgen.
Dingdong. ' Bel me morgen om kwart na twaalf op als je wilt. Salluuu.' Morgen. Waarom bestaat vandaag nog?
Rond tweeën dacht ik opeens dat ik vergeten had 'Oké' terug te sturen. Tedjuu, ik ga het nooit leren. En mijn paté smeet op. Geen Jupiler vanavond. Of misschien ééntje. Tegen de zenuwen.
|