Vandaag ben ik naar de eerste officiele "start to run" sessie geweest in Maarkedal. Bij de infosessie van vorige week waren er al heel wat kandidaten aanwezig maar deze week was de opkomst nog veel talrijker.
De maandagsessie wordt gegeven door Evy, een licenciate lichamelijke opvoeding. We begonnen de lessen met stretching en opwarmen en dan begon het eigenlijke programma.
We moesten onszelf beoordelen en indelen in 4 groepjes naargelang ons kunnen, ik heb niet de gewoonte om mezelf te overschatten en situeerde me in groep 3 (wetend dat 1 de sterkste en 4 de zwakste was).
Goed geschat klaarblijkelijk want zonder veel problemen heb ik de vooropgestelde tijden kunnen lopen zonder zelfs maar buiten adem te geraken.
De groep bleek achteraf gezien vrij homogeen, want er was niemand die moest afhaken of die ogenschijnlijk afzag. Afsluitend deden we nog enkele stretching oefeningen en er werd flink wat afgelachen, wellicht was dit de ontlading van onze eerste serieuze inspanning.
voetbal 1
FCV Dender - KSV Roeselare 3-1
t'was eerlijk gezegd de moeite. We waren vrij vroeg naar het Florent Beeckmanstadion vertrokken. Noch Dimitri , noch ik waren immers al op het terrein van Dender geweest en we wisten dus absoluut niet of we daar makkelijk parkeerplaats zouden vinden en hoe ver die van het stadion zou zijn. Meer dan een uur te vroeg kwamen we dus al in het stadion aan. Toch zat de ambiance er op dat moment al heel goed in. Bij het binnenkomen werden er klappertjes en ballons uitgedeeld in de kleuren van FCV Dender en de kandidates voor Miss Dender zetten hun beste beentje voor om steunkaarten aan de man te brengen.
Ik deed alsof mijn neus bloedde en liep rechtdoor maar ze hadden Dimitri te pakken. Stilletjes positioneerde ik mij op een afstand om te zien of hij zich zou laten vermurwen. Neen dus, hij hield het hoofd koel zelfs in de aanwezigheid van de mooiste blondines.
Tenslotte bestelden we iets om te drinken en gingen plaats nemen op de tribune om een paar fotootjes te nemen van het stadion, de supporters, de spelers,.... Met mondjesmaat kwamen de supporters toe. Naast ons de spionkop.
De match begon precies op tijd en reeds na 4 minuten viel de eerste goal. De ambiance zat er toen pas echt goed in. Ik had weliswaar medelijden met de supporters van Roeselare die zo braaf en rustig in hun vakje hun lot ondergingen. De rest van de eerste helft was niet echt spannend, meerdere malen werd er een aanval opgezet maar telkens viel die in het water.
De tweede helft daarentegen was van een ander niveau. Met enkele minuten verschil maakte FCV Dender twee schitterende goals en op het moment dat verschillende supporters van Roeselare het niet meer zagen zitten en het stadion verlieten, viel er ook langs die kant nog een goal, wat de stand op 3-1 bracht.
Dender stond op zijn kop. Spijtig genoeg voor RAEC Mons betekent dit het einde van eerste klasse. Maar w'hebben ons super goed geamuseerd en Dimitri kreeg ook wat hij wou: "VEEL GOALS"
Ook vandaag op de trein was de zege van Denderleeuw "talk of the day" en voor de eerste keer hebben die vertelsels ook voor mij een betekenis want ik had het ook beleefd gisterenavond, ik was erbij en wist wat een emotie die overwinning had teweeggebracht.
Hartelijk dank dus aan mijn schoonbroer die ons deze tickets had bezorgd en ons zo een onvergetelijke avond liet meemaken.
19-04-2009
fc dender- ksv roeselare
Voetbal
Via mijn schoonbroer,die werkt voor de hoofdsponsor van FC Dender, hebben we vrijkaarten gekregen om naar de match FC Dender- KSVRoeselare te gaan kijken dezen avond. Een belangrijke match vooral voor RAEC Mons . Als FC Dender wint dan is RAEC Mons immers zeker van zijn degradatie en Denderleeuw kan zich door winst redden van de barrageplaats.
Het belooft dus een geladen match te worden. De ploeg van Boskamp heeft er alle baat bij om te winnen en ook voor Boskamp zelf zal dit een belangrijke match worden. De trainer heeft immers aan de voorzitter, Patrick de Doncker , laten weten dat hij niet langer kan en wil samenwerken met zijn assistent trainer Patrick Asselman. Na de degradatietopper van vandaag zal naar het schijnt worden beslist wie volgend seizoen aan zal blijven en de touwtjes in handen nemen.
Ambiance zal er deze avond dus gegarandeerd zijn en dat is het plezante eraan. Het clublied " Kadavers" zal wellicht nog iets vuriger dan anders door het stadion weerklinken. Al moet ik toegeven dat ik stiekem eigenlijk wel een beetje meer supporter voor KSV Roeselare, al lijkt het mij niet opportuun om dat deze avond luidkeels te staan roepen in het supportersvak van de concurrentie.
18-04-2009
loopdag 9
Jogging
Dezen avond zijn we vrij laat gaan lopen, het was al voorbij 19.00 uur, en ik had er last mee, k'heb me de laatste 5 minuten moeten voortslepen. Ik heb gewoon de indruk dat het s'morgens makkelijker gaat, dus morgen ga ik gewoon vroeg op de dag. Dimitri daarentegen was in topvorm, dixit himself, of misschien was hij onder invloed van de barbecuegeur die op de finse piste rondhing. De Oudenaardse rugbyclub gaf daar immers een feestje .
We liepen in totaal 25 minuten volgens schema:
+O ++OO ++++OOO ++++OOO +++++O
Het loopschema van volgende week is echter krak hetzelfde als dat van deze week dus ik denk dat dit in principe zou moeten lukken. Daarbij komt dat volgende week de start to run sessie in maarkedal effectief start en ik dus 2 dagen meer zal lopen dan nu.
17-04-2009
Broodje Brussel
Het wijnpaleis
In het kader van Broodje Brussel zijn we deze middag het "Wijnpaleis" in de Onze-lieve-vrouw Van Vaakstraat gaan bezoeken. Het klonk alvast veelbelovend en mijn vriendin A. dacht zelfs dat we een glaasje van het goedje zouden kunnen degusteren. De rondleiding was echter louter theoretisch.
Plaats van afspraak en start van de wandeling:" Het Bloemenhofplein". Vroeger de tuin van het Kartuizersklooster maar nu een trendy pleintje met hippe zaken in hartje Brussel. Via de Onze lieve vrouw van Vaakstraat bereikten we de Zennestraat waar al een fragment van het vroegere wijnpaleis te zien was.
De vrij karakterloze gevel gaf eigenlijk niet veel prijs over het rijke verleden van de wijnhandelaarsdynastie "de Prins" en was zeker niet van die kwaliteit als het niet zo lang gerestaureerde wijnpaleis in de Marollen, dat nochtans aan dezelfde familie toebehoorde.
We keerden op onze passen terug en kwamen terug uit in de OLv Vaakstraat waar we de grote gevel zouden bekijken waar volgens de site van Uit in Brussel, al een paar gaten waren in geslagen. Ik had al zo'n voorgevoel het bleek dan nog waar ook; de gevel was compleet weg, en niet enkel de gevel ook een groot deel van de draagstructuur was al afgebroken.
Daar bovenop had de gids nog een bijkomend probleem, als auteur van een studie van het gebouw in opdracht van de bouwheer en tengevolge een ruzie had hij de sleutels niet willen vragen van het resterende deel van het gebouw en dus was ook dat niet te bezichtigen.
In de gietende regen hebben we onze rondleiding dan maar verder gezet en we hebben andere zaken bekeken dan diegene waarvoor we aanvankelijk waren gekomen, maar t'was zeker een aangename wandeling. Jammer alleen van dat glas wijn dat we niet hebben gekregen
uit de site van Broodje Brussel
Wijn voor appartementen - Broodje Brussel
Het Wijnpaleis in de O.L.V. van Vaakstraat zal weldra niet meer zijn. De eerste gaten zijn geslagen. Op korte termijn komt er een megalomaan immoproject van 124 appartementen en een handvol handelszaken. We werpen een laatste blik op de stapsgewijze groei van een paleis in een snel veranderende buurt.
Zo typisch he. Van heel de winter ben ik eigenlijk geen dag ziek geweest, hoogstens een beetje keelpijn maar dan meestal nog ten gevolge een combinatie van oververmoeidheid en vitaminetekort door te eenzijdige voeding.
Nu probeer ik eindelijk een beetje gezonder te leven, gaan lopen en een evenwichtige voeding en lap, ik ben nog geen maand bezig en ik zit al met een kanjer van een verkoudheid. Eigenlijk moet ik er niet over zeuren want ik heb ze enkel en alleen aan mezelf te danken. Na het lopen, duizend man sterk, keer ik op mijn uiterste gemak naar huis terug , zonder een bijkomende trui of sweater aan te trekken. Vandaar dus deze gigantische valling.
Op het werk heb ik vandaag dus heel de tijd lopen sniffelen en snutten tot grote ergernis van mijn collega's. Ik vrees dat ik ondertussen heel de boel al heb geïnfecteerd.
Het genantste moment was echter dezen avond op de trein, met AIRCO. Natuurlijk had ik er niet aan gedacht om zakdoeken mee te nemen. In Brussel was alles nog OK, in Denderleeuw zat ik al met een serieus nat neuzeke en bijna in Zottegem was het ronduit boertig, ik waande mij bijna terug in het lager onderwijs. Ik moest trouwens plotsklaps denken aan een antwoord van Wesley Sonck op de vraag wat hij deed ingeval hij een snotneus had tijdens een voetbalmatch, " gewoon laten vliegen". Dit was dus voor mij niet echt een optie.
Daarbij kwam nog dat er twee mannen naast mij zaten die nogal vrij racistische en eerder domme opmerkingen zaten te maken. Ik veronderstel dat ze het gesnuif uit mijn richting als blijk van verontwaardiging van mijn kant interpreteerden.
kvs
Lunch
Ik had met een vriendin afgesproken om een broodje te gaan eten in de foyer van de KVS. We zien elkaar morgen ook wel in het kader van "broodje brussel" voor een rondleiding in het in het wijnpaleis, maar tijdens die rondleidingen is het nu niet echt de bedoeling om je leven te vertellen. Dus hadden we deze middag een lichte maaltijd samen voorzien om het een en het ander eens te bespreken.
Het sober ingerichte kvscafe is dus de ideale plaats om efkens bij te praten, het is er wel druk maar nooit rumoerig en het is voor ons beiden ongeveer even ver stappen om er te geraken vanuit onze respectievelijke werkplaats.
De vlugge snack was voor mij een soepje geworden. Slechte keuze bleek achteraf want de dagsoep was "groene paprikasoep" en ik kan je verzekeren, dit is geen aanrader, enorm slecht gewoon, bitter en er drijven allerlei groen substanties in rond.
Op een uurtje waren we up to date met ons geroddel en morgen zullen we dus zonder onderbreking de rondleiding kunnen volgen.
15-04-2009
lopen, Dag 8
Loopdag 8
De kinderen komen voor de rest van de week niet naar huis, ze zijn immers op vakantie bij Mémé en Pépé Ronse. Dimitri en ik kunnen deze avond dus op ons gemak het vooropgestelde deel van het loopschema afwerken.
We zitten nu halverwege de derde week en hoewel het loopschema van vandaag op het eerste zicht goed leek mee te vallen, viel dit in de realiteit toch een beetje tegen.
++OO ++O ++O ++O ++O ++O ++O ++O wat overeenkomt met 25 minuten.
De recuperatietijden zijn gehalveerd en dit was zwaarder dan verwacht, op het einde van de rit is het uiteindelijk wel gelukt. We hebben vandaag op 25 minuten 3.7 km afgelegd, de 5 km komt al langs om meer in zicht. Kortrijk Here I come.
Toyota
My toyota zal terug fantastic zijn
Eindelijk nieuws gekregen van de verzekeringen voor wat de reparatie van mijn wagen betreft. De expertise zou de reparatie hebben geschat op 2800 ( niet mis als men nagaat dat de garage nog 1000 wou geven voor de overname).
Mijn autootje zal er dus eindelijk weer goed uitzien. Al kan ik niet ontkennen dat rondrijden met een gedeukte voorkant ook wel zijn voordelen heeft. Je ziet de overig bestuurders zo denken, "wow, opgelet, een vrouw aan het stuur en zeheeft precies al ergens tegen geknotst, beter een beetje voorzichtig zijn terwijl die in de buurt is". Ik moet zeggen dat ze nu wel wijken als ik afkom.Ik kan overal ongegeneerd mijn voorrang nemen.
En dat terwijl ik zelfs niet in fout ben he. Er is gewoon iemand tegen mij gereden.Ik was gewoon het slachtoffer van een onoplettende.......chauffeur.
Toen ik het nieuws had gekregen van de expert dat de reparatie effectief mocht gebeuren heb ik dan maar snel contact opgenomen met de garage en volgende week zal de herstelling gebeuren. (voor de schouwing van 22 april , zal ik in ieder geval te laat zijn en wat niet correct is, ik heb verwittigd en moet de toeslag zelf betalen)
Eén minpuntje, omdat de onderdelen moeten herspoten worden moet mijn wagen een hele week binnen. Moet nu natuurlijk juist lukken dat ik maandag in Maarkedal ga lopen en Dimitri naar Deinze moet met de andere auto, er zit dus niets anders op dan met de fiets de "heuvels van de Vlaamse Ardennen" te trotseren. Ik vrees echter dat mijn conditie nog niet van die aard is dat ik zonder hijgen en puffen mijn bestemming ga bereiken, maar er zit eigenlijk niet veel anders op.
14-04-2009
Chiquita kidsrun
Zalig, zonnig verlofdagje
Er zouden gewoon meer dagen moeten zijn zoals vandaag. Schitterend weer, thuis samen met de kinderen en geen zorgen aan mijn hoofd. Wat niet wil zeggen dat we vandaag hebben gelanterfant, integendeel zelfs, we zijn er met zijn allen tegen aan gevlogen en hebben een heleboel zaken in orde gebracht die al een tijdje aanslepen.
De laatste tijd heb ik trouwens nu en dan al eens een dag verlof genomen en ik ondervind dat de kinderen zich heel anders tegen mij gedragen als ik meer thuis ben. Luna floddert meer en Killian is de laatste tijd ook veel minder gesloten. Ik heb zelfs de indruk dat ze liever thuis zijn tegenwoordig.
Ik heb ze nu trouwens ingeschreven voor de Chiquita run op 21 mei in Gent en ze zijn alletwee razend enthousiast over hun deelname. Vooral dus over het rugnummer dat naar huis zal worden opgestuurd, de banaan achteraf, de medaille en verrassingspakket.
Deze middag hadden ze beiden hun joggingkledij aangetrokken en vroegen om mee te gaan oefenen. Zo gezegd zo gedaan; We hebben ongeveer twee maal de omtrek van de finse piste gedaan wat zo'n 3 km is. Op de chiquitarun moeten ze 2 toeren rond het Sint-Pietersplein lopen, dus lijkt dit wel een haalbare kaart.
Zo lang ze het maar zien zitten en er plezier aan beleven, meer moet dat niet zijn.
13-04-2009
Jogging
Start to run Maarkedal
Deze morgen vroeg opgestaan om te gaan lopen. Ik loop ongeveer al een week met een vervelende verkoudheid rond en heb het dus iets lastiger om mijn ademhaling tijdens het lopen onder controle te houden maar al bij al viel het toch nog redelijk goed mee. Mijn vooropgesteld schema voor de dag was
+O ++OO +++OOO +++OOO +++OO
Wat dus in totaal 23 minuten maakt en overeenkomt met 3.2 km.
Dezen avond ga ik trouwens naar een "Start to run " informatievergadering in Maarkedal. De sessies gebeuren onder deskundige begeleiding en ik denk dat ik wel wat raadgevingen met betrekking tot houding en looptechniek kan gebruiken.
Ondertussen heb ik de mensen waarmee ik de komende weken zal oefenen en ik zie het eigenlijk wel zitten.
Tom Boonen stunt Wilde plannen voor vandaag, we gaan naar de Bossen van Wallers naar de rit Parijs Roubaix kijken.
De Gps is ingesteld en om 11.00 uur staat ieder van ons klaar om te vertrekken. De doortocht van de renners in de bosstrook wordt pas om 14.45u verwacht maar het is toch al gauw een uurtje rijden en we verwachten dat er onwaarschijnlijk veel toeschouwers zullen zijn .
Bij aankomst in zone 18: Wallers Arenberg is alles daar nog vrij rustig. Langs de 2.5 km lange strook in het bos zijn langs weerskanten dranghekken geplaatst en hier en daar staan al een paar mensen maar niet om te zeggen de grote massa.
Het is nog anderhalf uur wachten vooraleer de renners langskomen en in tussentijd spelen de kinderen verstoppertje in het bos.
Ondertussen beginnen de plaatsjes langs de nadarhekken zich vrij aardig te vullen. Zoals gewoonlijk enorm veel vlamingen, logisch natuurlijk want de streek is zowat de achtertuin van West-Vlaanderen. Tussen de mensen bevinden zich ook heel wat curieuze mensen, doorwinterde fans zoals de man met zijn zelf ineen geknutselde paneel voor "Tommeke, tommeke Boonen" maar ook typetjes zoals de in leopard uitgedoste "Carmen" look alike.
Om half drie staat alles barstenvol . Als laatste komen nog een hele horde mensen toe met bussen die op verschillende plaatsen naar de toer gaan kijken. Op deze plaats hebben ze dus brute pech want er is geen plaatsje meer vrij.
Tien voor drie zijn ze er, een eerste klein kopgroepje op enkele seconden gevolgd door een grotere groep met daarin alle protagonisten Boonen, Devolder, Cancellara, Hoste,...
Aan een razend tempo vliegen ze over de kasseistenen, wel indrukwekkend om ze te zien manoeuvreren over die hobbelige strook.
Een goeie 10 minuten later is alles voorbij en zet de massa zich in beweging richting huiswaarts. Toch hebben we geen noemenswaardige problemen gehad om uit onze parkeerplaats te vertrekken.
Boonen die op dat moment al vrij goed in de koers zat,was superieur en heeft de rest van de koers zijn positie alleen maar verstevigd, wel spijtig voor Leif Hoste die alweer eens het ongeluk langs zijn kant had.
Boonen was de hele rit gewoon de betere en twijfelde blijkbaar geen moment aan zijn eigen overwinning. Met ongeveer 40 seconden voorsprong op de navolgers reed hij de velodroom van Roubaix binnen. Een meer dan verdiende overwinning. Er zijn dan blijkbaar toch nog zekerheden.
Morgen , op paaszondag, gaan we naar het " buitenland". Echt ver gaan we niet hoor, eigenlijk juist over de grens naar de bossen van Wallers.
Parijs - Roubaix mag zich wel de klassieker onder de klassiekers noemen. Binnen de serie van klassiekers is deze geliefd en gevreesd om zijn beruchte kasseien. Een franse journalist benoemde deze klassieker ooit eens als de Hel van het Noorden. Dat was nog kort na de Eerste Wereldoorlog toen het parcours tussen de resultaten van de veldslagen liep. Nu verwijst de Hel naar de bijzonder slecht liggende kasseistroken die een aanslag doen op de renner en zijn materiaal. Goed materiaal, concentratie en acrobatiek komen in deze rit goed van pas.
Sinds we vorige zomer enkele etappes van de tour de FRANCE bijwoonden ben ik eigenlijk een beetje een wielerfan geworden en ik spreek er al lang over om een keertje in de bossen van Wallers te gaan staan . Dit jaar gaan we dat dus effectief doen.De kinderen gaan mee, we kleden er ons op en we maken er gewoon een dagje buitenland van.
t' zou zelfs nog plezanter zijn mocht het morgen regenen en de kasseien er op die strook er een beetje glibberiger bijliggen.
k' Ben eigenlijk best wel nieuwsgierig wie er morgen gaat winnen, Devolder? Boonen? of toch mijn eigen topfavoriet Cancellara? of die van Dimitri: Leif Hoste?
Fnac mini concert
YEVGUENI
Om 14.00 uur deze middag trad Yevgueni op in het Forum van Fnac Gent. We waren er ongeveer een kwartiertje op voorhand en toen al was duidelijk dat het niet al te grote zaaltje van de Fnac afgeladen vol zou zitten.
Stipt op tijd begon de groep met hun set, voornamelijk nummers uit de nieuwe CD " We zijn hier nu toch" en 1 oudje namelijk Robbie 2.
Luna en Killian waren best onder de indruk toen ze de jongens van Yevgueni in levende lijve zagen en zeker Luna, toen de bassist vriendelijk knikte naar haar was ze er op slag helemaal weg van.
Dat moet je hun trouwens nageven, ze zijn ongelofelijk sympathiek naar hun publiek toe en stralen dat ook uit. De mensen die op het concert waren, waren van hetzelfde slag.
In tegenstelling tot het optreden van vorige maand in de AB was dit concert veel intimistischer en eenvoudiger in zijn opbouw maar daarom zeker niet minder goed. Een aspect was zelfs beter, namelijk ze gaven nu en dan meer uitleg bij het opzet van één van hun nummers en daardoor kregen dit nummer op slag veel meer diepgang en betekenis
Het was een tof concertje en we blijven ze zeker in het oog houden.
Deze morgen in Gent bij Runners service lab om loopschoenen geweest. Ik heb de bedoeling om het deze keer goed aan te pakken en dus wil ik in eerste instantie een paar degelijke loopschoenen hebben, zo'n een paartje waarbij ik na het lopen geen pijn heb in mijn rechter heup, zoals tot nu toe altijd het geval was. .
In tegenstelling met de grotere sportzaken in hartje Gent, waar je een enorm aanbod hebt en kleur,en model primeren maar waar jeweinig begeleiding krijgt bij de aanschaf van je schoenen word je hier heel goed opgevangen en deskundig begeleid bij de aankoop.
Eerst werd mijn voetafdruk genomen, ik moest in een soort bakje gaan staan en op de PC was de afdruk mijn voeten te zien. Deze gegevns werden dan geannaliseerd om te zien welk type van loopschoen ik zou nodig hebben. Van kindsbeen af heb ik serieuze holvoeten en dat bleek nog maar eens uit de afdruk, ik had weinig raakvlak.
De verkoper kon aan de hand van die afdruk een aantal schoenparen selecteren die mijn voeten de bijkomende steun zouden geven die ze nodig hadden. Uiteindelijk kwam hij af met 4 paar die ik kon proberen en bij elke pasbeurt een test doen op een loopvlak. Het paar dat uiteindelijk het beste aan mijn voeten aansloot en de beste steun en minste afrol gaf mocht ik nog eens uitproberen op de loopband en het bleken echt de beste te zijn .
Het waren de Adidas supernova Sequence.
Vanaf nu dus geen enkel excuus meer om dit te laten mislukken
10-04-2009
lopen, gent, zwemmen, rust
Schitterende dag
Deze morgen was ik naar goede, slechte gewoonte voor dag en dauw uit de veren. Daar het niet echt wordt geapprecieerd als ik de rest van de andere huisgenoten ook wakker maak, heb ik dan maar mijn loop outfit aangetrokken en ben op de Finse piste mijn volgens loopschema voorziene minuutjes gaan lopen. Vandaag heb ik trouwens eens gekeken welke afstand ik afleg binnen de vooropgestelde tijdspanne en op 24 minuten heb ik 3.2 km gelopen. De 5 km op the ladies run in op Kortrijk op 1 juni lijken opeens een heel stuk haalbaarder.
Toen ik terug kwam, was de rest van "The wild Bunch" ook wakker en klaar om richting Gent te vertrekken. Ik wou graag een paar geschikte loopschoenen aanschaffen en Dimitri had een toffe fiets zien staan waarvan hij de prijs wel eens wou weten. Tegen de middag keerden we met lege handen naar huis terug, de fiets was duurder dan verwacht en loopschoenen voor supinatie (holvoeten) zijn blijkbaar niet zo makkelijk te vinden.
We mochten trouwens niet te veel treuzelen want deze middag heeft Luna afgeslproken om met een vriendinnetje uit haar klas te gaan zwemmen.
Tof trouwens om die twee bezig te zien, hoewel ze twee handen op één buik zijn , zijn ze toch o zo verschillend. Terwijl haar vriendin nogal onverschrokken is, van de hoge wipplank naar beneden springt en op haar buik de glijbaan afglijdt, is Luna eerder van het afwachtende type. Luna redeneert eerder zo van: als ik mij stil hou en nauwelijks beweeg gaan ze nooit merken dat ik aan hun zottigheden niet mee doe.
Na een pannenkoek en een rondleiding door ons huis heb ik haar vriendinnetje terug thuis afgezet en wat tof was, ze hadden zich blijkbaar beiden goed geamuseerd.
Moe maar voldaan heb ik mij dan maar in de zetel geinstalleerd en mijn wedervaren van de dag opgeschreven. Vanavond ben ik trouwens voor één avond vrijgezel. Dimitri gaat namelijk met zijn collega aan teambuilding doen in de plaatselijke bowling en heeft er letterlijk bijgezegd dat ik hem niet te snel terug thuis moest verwachten.
09-04-2009
death ride
Atomium
In het kader van Broodje Brussel zijn we deze middag de Sint Maria Magdalenakerk gan bezoeken in hartje Brussel.
De kleine gotische kerk met een barokportaal, die maakte vroeger deel uit van een 13de-eeuws klooster, dat in 1580 door de protestanten kort en klein werd geslagen. De kerk werd in 1957 en 1958 gerestaureerd naar een 15de-eeuw voorbeeld. De bouw van de kleine Magdalenakapel gaat terug tot de 15de eeuw en werd mogelijk gemaakt dankzij een schenking van de bakkersgilde.
De rondleiding was aanvankelijk vrij boeiend met talrijke verwijzingen naar de typerende architecturale elementen, maar werd al vrij snel eentonig, toen de gids citaten uit de testamenten en bijbel begon te evoceren.
Op dit moment kwam onze Yogacollega Jacques de kerk binnengestapt. Jacques is echt een fenomeen in onze wekelijkse les, niet alleen is hij ons enig mannelijk exemplaar maar voorts is hij niet gauw om een grap verlegen.
Dit was deze keer dus niet anders. Hij had dit week-end immers een death ride gedaan vanop de hoogste bol van het atomium. Mijn vriendin A en ik aanhoorden zijn verhaal aanvankelijk met enige scepsis., maar hij kon zijn wedervaren zelfs stofferen met foto's op zijn GSM.
Dit bewijst natuurlijk nog niet dat hij effectief aan een kabel vanop de bovenste van het atomium naar beneden is geslierd, ik zag daarnet immers op Google dat verschillende kranten foto's hebben gepubliceerd van die death ride. Het was gewoon plezant om hem met zo'n enthousiame over zijn ervaringen te horen vertellen;
08-04-2009
Loopdag 4
Loos alarm
Elke gewone werkdag sta ik om kwart voor vijf op om mij klaar te maken en quasi op automatische piloot voer ik dagelijks dezelfde zaken uit. PC en Senseo aan naar de badkamer om me te wassen, ontbijten, mails checken, make-up aanbrengen, haar kammen, tanden poetsen, eten in mijn tas steken en recht naar de wagen richting station waar ik om 5.30 uur een trein heb.
Elke dag nemen die zaken evenveel tijd in beslag maar deze ochtend was ik toch efkens nerveus toen Dimitri half slapend naar beneden kwam en verbaasd vroeg 'loop jij hier nu nog?t'is al 6.30 uur."
Paniek dus, ik zou meer dan een uur te laat op mijn werk toekomen. Toch efkens het uur checken op de thermostaat voor het zekerste en het was natuurlijk nog maar 5.15 uur , ik zat gewoon perfeckt op schema en mijn wederhelft had zich blijkbaar een beetje miskeken op zijn wekker. OEF
Van schema's gesproken , mijn vierde dag van het loopschema is goed verlopen. De training was eigenlijk dezelfde als maandag namelijk
+O ++OO ++OO +++OOO +++OOO
Ik had het vandaag wel iets lastiger dan maandag omdat het vochtig weer is, en ik dan vlugger last heb met mijn ademhaling , maar al bij al viel het heel goed mee. Vrijdag meer van dat en iets lastiger. We komen er nog.
07-04-2009
Antwerpen
Openbaar vervoer, snel? en goedkoop?
Ik had vandaag met een vriendin afgesproken om te gaan winkelen in Antwerpen. Mijn auto is vandaag binnen in de garage en ik had dus weinig ander keuze dan met de trein te gaan. Ik heb een maandabonnement naar Brussel en dus leek het mij nogal evident en het meest voordelig om over Brussel naar Antwerpen te rijden. Groot was echter mijn verwondering toen ik in het station de prijs hoorde die ik nog moest bijbetalen. zomaar nog eens 15,00 Euro opleg. Daarenboven kwam nog dat Luna, die 8 jaar is, ook nog eens moest bijbetalen omdat we voor 9.00 uur vertrokken.
Ik kon mijn verontwaardiging niet langer wegsteken, terwijl die mens aan het loket er ook niets kon aan doen. Zulke prijzen zijn gewoon de reinste afzetterij, je zou toch ergens verwachten dat ze voor mensen die jaar in jaar uit de trein nemen eens een effortke zouden doen.
Ik had dus al ruim 20 euro uitgegeven en stond nog altijd in Oudenaarde. Had mijn auto trouwens niet in de garage gestaan dan was ik gewoon zelf naar Antwerpen gereden, het was mij waarschijnlijk nog voordeliger uitgekomen, zeker als je ook rekening houdt met de tijd van de treinreis, een enkele reis Oudenaarde Antwerpen duurt zowat 2uur.
Het station van Antwerpen zelf daarentegen was meer dan de moeite. Nadat het onlangs werd uitgeroepen tot één van de mooiste stations ter wereld wou ik dat ook wel eens met mijn eigen ogen zien.
Onze trein kwam aan op het onderste van de vier verdiepingen. Ideaal want zo moesten we alle etages doorkruisen tot aan de inkomsthall , waar ik had afgesproken met mijn vriendin en haar dochterje.
Door de positionering van de trappen, kruiselings geplaatst, onderging je als het ware een architecturale beleving en kreeg je het gebouw in alle mogelijke perspectieven te zien. Hoe meer je trouwens naar boven kwam des te groter werd het contrast tussen het oude bestaande gedeelte en het nieuw bijgebouwde, onderliggende deel.
Na een kleine wandeling in het station begaven we ons richting Meir, waar ons verschrikkelijk shoppingavontuur zou beginnen. Dit was echter geen onverdeeld succes want behalve een kleedje en een MP3 speler voor Luna haar Pasen heb ik niets gekocht. Je zou weliswaar moeten geloven dat ik genezen ben.
06-04-2009
joggen
Loopschema: Dag 3
Vandaag, één dagje werken en dan terug een dag thuis.
Het was vandaag trouwens schitterend weer en s'middags had ik afgesproken met mijn vriendin om samen een broodje te gaan eten in de Hema. Het was heel aangenaam om terug bij te praten en gezellig eventjes te keuvelen over de kinderen en onze nabije uitstapjes. Zo'n uurtje er tussen uit kan wonderen doen, want er zijn bij ons een paar mensen die zich nogal verschrikkelijk au sérieux nemen en die bij wijlen vrij vermoeiend zijn.
Sinds ik trouwens een fiets ter beschikking heb, zijn de middagse escapades eigenlijk perfect mogelijk en ben ik haast nooit langer dan een uurtje weg. Niets is trouwens zaliger dan onder de middag een stukje uitwaaien op de fiets in het zonnetje.
S' avonds had ik afgesproken met Dimitri om ons loopschema verder te volgen wat er vandaag als volgt uitzag:
+O ++OO ++OO +++OOO +++OOO totaal 22 minuten
Veel problemen had ik er niet mee maar ik heb het dan ook erg op mijn gemak gedaan. Woendag moet ik trouwens gewoon hetzelfde schema als vandaag volgen dus dat lukt zeker.
