HOOGMOEDIGE SCHAPEN, DE WOLF IS REEDS LOSGELATEN EN IS OP ZOEK NAAR JULLIE; LUISTER NAAR MIJN LAATSTE OPROEPEN EN BLIJF NIET IN JULLIE OPSTANDIGHEID, OMDAT DEZE JULLIE VERDOEMENIS IS! 8/1/2019

DRINGENDE OPROEP VAN JEZUS, DE GOEDE HERDER AAN DE MENSHEID, BOODSCHAP AAN ENOCH

Schapen van Mijn Kudde, Mijn vrede is met jullie.

De nacht van Mijn Gerechtigheid komt eraan en vele zielen keren Mij nog steeds de rug toe. Arme zielen die dit blijven doen, zij zullen het licht van een Nieuwe Dageraad niet aanschouwen! Alles staat op het punt te vergaan in zijn totaliteit en het overgrote deel van de mensheid is nog altijd verdoofd door zonde. Miljoenen zielen zullen verloren gaan, sommigen uit gebrek aan kennis, anderen door lauwheid en het overgrote deel omdat ze in zonde leven.

Als de tijd van Barmhartigheid ten einde loopt, zullen het lijden en de problemen voor de mensheid ook toenemen. Nooit tevoren was de mensheid zo koppig, zoals de mensheid van deze eindtijd. Ze beseffen niet dat door van Mij, die de Weg, de Waarheid en het Leven ben, verwijderd te leven, ze het risico lopen eeuwig verloren te gaan. O mensheid, Ik roep jullie op door Mijn Profeten en jullie willen niet naar Mij luisteren! Let op Mijn oproepen, omdat het daarvan afhangt of jullie morgen kunnen blijven leven! Als een Goede Herder roep Ik jullie op tot bekering door Mijn boodschappers. Luister naar hen en twijfel niet aan Mijn oproepen. Zien in dat de dagen van lijden, troosteloosheid en chaos eraan komen en als jullie blijven leven in jullie zonde en kwaad jullie de eeuwige dood wacht.

Opstandige schapen, de wolf is reeds losgelaten en is op zoek naar jullie. Luister naar Mijn laatste oproepen en blijf niet in jullie opstandigheid leven, omdat deze jullie verdoemenis zal betekenen. De deur van Mijn schaapskooi staat op het punt gesloten te worden en als jullie je niet haasten, zullen jullie buiten blijven aan de genade van de wolf en zijn trawanten overgelaten. Ik ben de Goede Herder die tot jullie spreekt, stel Mijn Woorden niet in vraag, want ze zijn Woorden van Eeuwig Leven. Opnieuw zeg Ik jullie, haast jullie opstandige schapen omdat de nacht is begonnen en de wereld staat op het punt de duisternis in te gaan! Ik zoek naar jullie en roep jullie. Ik heb de 99 schapen verlaten om te zoeken naar jou, Mijn verloren schaap. Ik ben de Eeuwige Herder die nooit slaapt, omdat Hij de terugkeer van Zijn schapen verwacht. Ik wijd Mij daaraan toe uit liefde voor hen allen en vooral voor degenen die ondankbaar, opstandig en zondig zijn.

Kom naar Mij, mijn opstandige schapen, wees niet bang. Ik zal jullie niet straffen of jullie verwijten maken, en nog veel minder jullie herinneren aan jullie zonden. Ik hoop enkel op jullie berouw, dat is genoeg voor Mij om op jullie allen Mijn Barmhartigheid te storten. Ren mijn opstandige schapen, Mijn schaapskooi wacht op jullie. Stel het niet uit. De deur is aangepast, raak ze aan en ze zal open gaan. Mijn Vader wacht op jullie en voor de terugkeer van elk van jullie, we zullen een feest bouwen. De Hemel zal jullie komst vieren. Ik houd van jullie en Ik wacht op jullie, mijn opstandige schapen.

Jullie Eeuwige Priesterherder, Jezus de Goede Herder van alle tijden.

Maak Mijn boodschappen kenbaar aan de hele mensheid, schapen van Mijn kudde.

10-01-2019 om 21:59 geschreven door claudia  

De eindeloze liefde van Jezus

Published on Apr 1, 2016

Een Iranese Moslima ziet Jezus in een droom. Zij en haar gezin zijn nu fervente Christenen. Fatima Devanbeigi was nieuwsgiering over God. Ze stelde zich vragen. Maar ze kon ze niet openlijk stellen. De Iranese voelde zich verscheurd. “In mijn binnenste voelde ik dat er een grote rotsblok in mijn hart aanwezig was. Het was echt en het was pijnlijk. Het was alsof iets mij naar beneden haalde en mij niet liet leven. Er was geen hoop. En er was geen hoop voor de toekomst.” Maar Fatima wilde niet eenvoudig een Moslima zijn omdat haar ouders nu eenmaal moslims waren. “Op zeer jonge leeftijd begon ik vragen te stellen of er een God was of niet. Ik bracht uren en uren door in overwegen ‘Hoe zou God zijn? Waar zou Hij zich bevinden?’ Maar traditioneel in de Islam cultuur stel je deze vragen niet. Ze zijn een taboe. Als je jezelf dergelijke vragen begint te stellen, noemen ze je ongelovig.

Fatima wilde God zelf kennen. “Ik herinner mij dat ik elke dag weende, en vroeg of God zich aan mij zou tonen. Ik kon naar de zon kijken. Ben jij de zon? Waar moet Ik zoeken?” vroeg ze zich af. Fatima’s interesse om de ene ware God te kennen leidde haar naar Hem. Op een dag zag ze Jezus in een droom wandelen met haar. “En Hij zei ‘Volg Mij dan’. Ik vroeg ‘Hmm. Hoe kan ik een persoon volgen die een profeet was lange tijd geleden? Hoe zou je een persoon volgen en niet zijn instructies?’ Daarom was het verwarrend. Waarom vroeg Hij me dat?

Fatima zag kerken in haar dromen en ook haar gezin die samen met haar naar de kerk ging. Dat was later in vervulling gegaan. Op haar 20^ste verhuisde ze naar de VS waar een vriend haar over Jezus vertelde. Ze wilde dezelfde vreugde en vrede ervaren zoals hem. Ze werd uitgenodigd naar een Kerk als ze Jezus als haar redder aanvaardde. ‘Die nacht, stak de Heer zijn hand in mijn hart en nam die rots er voorgoed uit. Het belangrijkste dat Jezus voor mij deed was hoop in mijn hart plaatsen. Een permanente hoop.’ Fatima’s moeder, broer en twee zusters hebben ook Jezus aanvaard.

Aan de moslims die geinteresseerd zijn om de ene ware God te vinden, raad ze aan: ‘Al wat je nodig hebt is een open hart om Jezus toe te laten binnen te komen, en dan zul je zelf ervaren dat Hij God is.’ Jezus Christus is de Mensgeworden God – Jezus zegt ‘Je noemt Mij Leraar en Heer en dit is correct, want dat ben Ik (Joh 13:13). ‘Ieder die Mij heeft gezien heeft God de Vader gezien’ (Joh 14:9). ‘Ik en de Vader zijn één’ (Joh 10:30). ‘Jezus is veel veel meer dan enkel Gods boodschapper. Jezus Christus is Gods ene en enige Zoon. (Joh 3:16-18). Verder is Hij de Tweede Persoon van de Drie-eenheid, de Mensgeworden God – God zelf (Joh 1:1,14;5:18).

Jezus beweerde zowel de Heer te zijn als God. Niemand kan ontkennen dat moslims de bijbelse Jezus ontkennen. Toch was het Jezus Zelf die alle mensen waarschuwde ‘als jullie niet geloven dat Ik de ene ben dat Ik beweer te zijn, zullen jullie sterven in jullie zonden’ (Joh 8:24). Christenen en Joden aanbidden Yahweh, de God van Israel – de God van Abraham, Jacob en Isaac. Yahweh in het Hebreeuws betekent ‘Hij bestaat’. Yahweh is bestaand in Zichzelf. De enige Ware Schoonheid komt van een leven dat volledig in overgave is aan Jezus Christus.

De naam Allah werd gebruikt als de persoonlijke naam van de Maangod, in toevoeging aan de andere titels die aan hem werden gegeven. De god van de Koran en de God van de Bijbel zijn niet dezelfde. De Jezus van de Islam en de Jezus Christus van de Christenheid zijn niet dezelfde. De Bijbel is niet een boek dat God oplegt, zoals de Koran. De Bijbel is een boek over geschiedenis, aardrijkskunde en gebeurtenissen die kunnen getest worden van buiten de Bijbel in tegenstelling tot de Koran, die een boek is dat zichzelf oplegt, wat betekent dat? Hoe kan je weten dat de Koran het woord van God is?

Mohammed zegt het, maar hoe weet je dat Mohammed correct is? Omdat de Koran het zo zegt, noem je zoiets dat zichzelf oplegt. – Dr Ravi Zacharias. Onze Jezus Christus is hun antichrist, onze antichrist is hun verlosser. Het is een satanisch bedrog dat compleet is omgekeerd. Zelfs in het licht van onze zondige natuur, houdt God nog altijd zoveel van ons dat Hij ons een Verlosser heeft gegeven – Zijn Enige Perfecte Zoon – Jezus Christus.

Degenen die Jezus Christus ontkennen zullen sterven met hun zonden en voor Hem komen te staan in het Oordeel. Abraham’s geestelijk zaad zijn al degenen, Joden en heidenen, die hun vertrouwen in Jezus Christus plaatsen als de beloofde Messias, als Gods enige weg van redding.

Fatima

10-01-2019 om 13:22 geschreven door claudia  

De Byzantijnse Synthese

Naast de culturele en theologische veranderingen van de 4^e en 5^de  eeuw had nog een belangrijke gebeurtenis invloed op de ontwikkeling van de Goddelijke Liturgie, namelijk dat het Christelijk geloof ingeburgerd was geraakt in het Oostelijk Romeinse Rijk, dat nu het Byzantijnse Rijk werd. Nadat hij keizer werd vestigde Constantijn in 330 A.D. een nieuwe hoofdstad voor zijn rijk in Byzantium. Deze oude vissersplaats aan de Bosporus die nu Istanbul heet in het huidige Turkije, werd het centrum van het Byzantijnse Rijk en ontwikkelde zich tot een van de toonaangevende centra van kunst en cultuur in de volgende 1000 jaar.

Constantijn concipieerde een theocratie waarin de keizer in naam van God regeerde, de beschermer van het geloof was en zorgde voor het welzijn van de gelovigen. Zijn theocratie deed de Kerk bloeien en leverde de basis voor de vorm van regering die het Byzantijnse Rijk zou worden. Omdat het Byzantijnse Rijk de smeltkroes was waarin de Oosters Orthodoxe Kerk vorm kreeg is het belangrijk om de historische invloeden onder ogen te zien.

Splitsing van het Romeinse Rijk

Het verenigde rijk van keizer Constantijn was geen lang leven beschoren. Het functioneerde als twee helften van een geïntegreerd geheel, die oorspronkelijk hetzelfde wereldbeeld deelden. Voor het einde van de 4e eeuw kwamen nieuwe (barbaarse) volken in de Grote Volksverhuizing naar het Westen en veroverden dat gaandeweg. De meeste nieuwe bewoners werden uiteindelijk gekerstend maar hun veroveringen vertraagden en beperkten liturgische verandering in het Westen. De volgende 400 jaar zag deze strijd plaats maken voor de opkomst van het rijk van Karel de Grote. Het Ostrogothische Koninkrijk werd in 493 in Italië gevestigd, en wat nu Europa heet werd beheerst door 'barbaarse' stammen. Dit was het begin van de periode die wel de Donkere Middeleeuwen genoemd worden in het Westen. In het Oosten ontbrak het niet aan moeilijkheden en oorlogen maar het rijk bleef cultureel intact en functioneerde als een geheel.

Kerk en Staat

In het Westen werd de Kerk vaak ingeschakeld om vroegere taken van de burgerlijke overheid uit te oefenen en om stabiliteit te bevorderen. Deze situatie gaf de Kerk een plaats in de politiek en richtte haar op wereldlijke zaken, in het Westen werd zij een grote speler in deze arena. Het theocratische concept van Constantijn hield stand in het Oosten en bereikte een hoogtepunt in de regering van Justinianus in de 7de eeuw. Zijn politiek-religieuze concept was "symfonie," een symbiotische relatie waarin Kerk en Staat niet door wet of macht verbonden waren maar door het Christelijk geloof. De keizer en zijn rijk waren gebonden door hun geloofsbelijdenis om het geloof in zijn geheel te behouden.

"In het Oostelijke concept, omarmde de Kerk de hele wereld en was er de essentie van, norm en bron van de gave van de Geest die erin verkeerd, maar de Kerk was niet het gezag in wereldlijke politieke zaken, noch de bron van gezag. Dat gezag was gegeven aan keizers en heersers, zij hoorden geleid te worden door de waarheid van de Kerk, maar zij ontvingen geen gezag van de kerk." Het resultaat was dat de Kerk in de Staat was en er deel van uitmaakte, maar er in feite aan onderworpen was. In het Westen, was de Kerk binnen de Staat vaak in conflict ermee en leek er buiten te staan, maar streefde de Kerk ook naar macht over de Staat. Zelfs met Justinianus' concept van symfonie was er altijd de vraag van het arbitraire gezag van de Staat (omdat de keizer alle macht had) en of de Kerk dat altijd accepteerde — vaak ten koste van zichzelf en ten koste van de waarheid van het Koninkrijk van God.

"Zowel Oost als West weken af van het oorspronkelijke Nieuw Testamentische idee van de rol van de Kerk met de Staat. Maar de unieke positie van de Kerk in het Byzantijnse Rijk, gepaard aan de historische omstandigheden van de volgende 1000 jaar, vormden een klimaat dat de cultuur bevorderde, kunsten en wetenschappen bloeiden, maar veranderden niet fundamenteel."

Alexander Schmemann stelt dat de theocratie in Byzantium niet afgeschreven kan worden als de onderwerping van de Kerk aan de Staat. En het was zeker niet de onderwerping van de Staat aan de Kerk, zoals vaak het geval was in het Westen. De relatie van Kerk en Staat was veel complexer. Tijdens de hele Byzantijnse periode was er interne strijd waar de Kerk op reageerde: juiste morele waarden (de Trullische Concilies); de herontdekking van geestelijke werkelijkheden (monasticisme - moniksgeest); het vastleggen van de leer van het geloof (de latere Oecumenische Concilies en het werk van veel grote theologen); de ervaring van de volheid van de Christelijke eredienst (de Goddelijke Liturgie van Johannes Chrisostomos).

De Invloed van Byzantium in het Westen

De ontwikkeling van de Christelijke rite moet gezien worden in deze situatie van relatieve stabiliteit en acculturatie. De invloed van Byzantium verspreidde zich over het hele Romeinse Rijk en groeide en taande afhankelijke van de politieke situatie. Zo zien we koepelkerken in Italië, het gebruik van Grieks in de Roomse Mis tot in de 10de eeuw en Byzantijnse kloosters in Zuid Italië, tot op de dag van vandaag.

Deze cultuur met zijn gevoel voor schoonheid deed geloofsuitdrukking en eredienst bloeien. En deze religieuze ontwikkelingen waren niet beperkt tot vormen van eredienst. De Theologie bleef zich ontwikkelen in de Oostelijke Kerk. En bovenal ontwikkelden het monasticisme en de spiritualiteit zich tot grote hoogten in deze periode. "We hoeven slechts de monastische literatuur van deze tijd op te slaan om een wereld aan spiritualiteit te vinden -- zo'n verbazingwekkende verfijning van de menselijke geest, zo'n inzicht en heiligheid, zo'n allesomvattend, prachtig concept van de uiteindelijke betekenis van het leven."

De Goddelijke Liturgie van Johannes Christosomos

De Oostelijke liturgische vorm die nu aangeduid wordt als de Goddelijke Liturgie van Johannes Chrisostomos was een laat 6de eeuwse vervolmaking die in Constantinopel plaats vond. Er was continuïteit met de liturgische tradities van de vroege Kerk. Voor hij Bisschop van Constantinopel werd was Johannes Bisschop van Antiochië geweest en zijn liturgische bijdragen aan de Oosters Orthodoxe eredienst omvatten de liturgische tradities die hij van Antiochië naar Constantinopel bracht en ook de verfijningen die hij wellicht heeft aangebracht als Patriarch van Constantinopel. De Liturgie van Johannes bereikte waarschijnlijk zijn eindvorm in de zesde eeuw en wordt toegeschreven aan de Patriarch die duidelijk bijdroeg aan de eindvorm en inhoud.

In de 7de eeuw was de Goddelijke Liturgie in feite compleet. De meeste veranderingen die daarna aangebracht werden waren geen essentiële veranderingen maar eerder kleine veranderingen in vorm en stijl. Kleine stilistische veranderingen vonden plaats tot in de 9de eeuw, maar daarna enkel kleine veranderingen in de bewoordingen van de gebeden van de Liturgie.

In de 7de eeuw was het bisdom Constantinopel gerezen tot de het belangrijkste in de hele Oosters Orthodoxe Kerk en de liturgische vormen die tot stand waren gekomen in de hoofdstad begonnen andere tradities te beïnvloeden. Deze invloed vond plaats zowel vanwege de hoog ontwikkelde vorm die de rite van Constantinopel had bereikt als vanwege het feit dat deze rite werd voorgeschreven in het keizerrijk. Binnen honderd jaar werd de vorm die in de hoofdstad gebruikt werd de enige vorm die in de hele Oosters Orthodoxe kerk gebruikt werd, behalve op speciale dagen. Veel van de "standaardisatie" van de rite van de Oosters Orthodoxe Kerk in de Liturgie van Johannes Chrisostomos werd veroorzaakt door de keizer die de liturgische vorm wilde standaardiseren als een manier om de onenigheid van de ketterijen binnen zijn rijk tegen te gaan. Deze dynamiek van externe politieke druk om de liturgie te "standaardiseren" kwam ook voor in de Westerse Kerk onder de regering van Karel de Grote.

Schmemann wijst erop dat "Byzantium, van zijn kant, steeds meer het Westen de rug toekeerde en zijn centrum van aandacht naar het Oosten richtte." Vanaf de 5de eeuw, "zien we duidelijk de voortschrijdende oriëntalistiek van het keizerrijk en zijn cultuur, psychologie, kunst en hofritueel." Hoewel het Oosten vanaf het begin organisch verbonden was met het Westen als deel van het éne Romeinse Rijk, hadden de barbaarse invasies het Westen dieper in de chaos van de Donkere Middeleeuwen gedompeld en deelde het niet in de ontwikkeling van Byzantium.

Tanende Politieke Macht

Aan het begin van de 8ste eeuw was het Byzantijnse Rijk niet langer een wereldrijk Het was een "betrekkelijk kleine staat geworden waarin alles onderworpen was aan de noodzaak om druk te weerstaan, druk van de Islam, druk uit het Oosten, van de Slavische volken in het Noorden, en al gauw van de Noormannen uit het Westen." Vanaf de regering van Justinianus tot in deze periode, was de Kerk steeds meer een onderdeel van de Staat geworden. Zo werd de kerk gevormd en bepaald door de historische en politieke werkelijkheid die het lot van het keizerrijk bepaalde.

Zowel de Kerk als de Staat begonnen een houding van afgezonderd conservatisme bevorderen. Dat wil niet zeggen dat religieuze activiteit ophield: maar vanaf de tiende eeuw was de nadruk op het behoud en de overdracht van de traditie en de cultuur, ten koste van de creativiteit. Er werd van uitgegaan dat de Katholieke waarheid van de Kerk eens en voor altijd geformuleerd en vastgelegd was door de kerkvaders en de Oecumenische Concilies. Deze "terugblikkende" tendens gepaard aan het defensieve culturele en politieke wereldbeeld resulteerde in de ontwikkeling van een religieuze houding die als enige orthodoxie beschouwde wat overgeleverd was.

De onveranderlijkheid van de Orthodoxe Eredienst

Terwijl het vroege Byzantijnse Rijk een milieu leverde waarin de Kerk zich natuurlijk kon ontwikkelen, werd het latere keizerrijk gekenmerkt door conservatisme en de afwezigheid van verandering. Terwijl dit sterk contrasteerde met de culturele ontwikkelingen die zich afspeelden in het westen in de zelfde tijd, werd het toch een bepalend element in de Oosters Orthodoxe Kerk. Dit gebrek aan verandering gedurende meer dan 800 jaar heeft de Oosterse Rite de faam van onveranderlijkheid gegeven. De Kerk streefde ernaar zich te houden aan wat Paulus aan Timotheüs schreef "Timotheüs, waak over hetgeen je is toevertrouwd en mijd het goddeloze gepraat en de tegenstrijdigheden van wat ten onrechte kennis wordt genoemd " (1 Tim. 6:20). Zo poogde men wat in de vroege Kerk gerealiseerd werd vast te houden.

Voor de vroege Kerk kwam de theologie voort uit de ervaring. De ervaring van Jezus Christus en van de Heilige Geest leidden tot de ontwikkeling van de leer van de Drieëenheid. De ervaring van de Joodse eredienst en van de Eucharistie leidde tot nieuwe vormen van eredienst. Ten tijde van het laatste Oecumenische Concilie was al deze ervaring vastgelegd. De Gouden Eeuw van de Christelijke Theologie was voorbij; het werk was compleet. Deze instelling samen met de omstandigheden en het wereldbeeld van Byzantium resulteerden in het gebrek aan veranderingen in de Oostelijke Kerk.

Ondanks dit alles was er toch "een erg hoog niveau van kerkelijke cultuur, van geestelijke en intellectuele interesse, en constant streven naar verlichting, scholen en boeken. Het middeleeuwse Byzantium was het culturele centrum van de wereld." En ondanks deze schijnbare tegenstelling (of misschien wel dankzij deze), was het hier dat de top van de Oostelijke spiritualiteit bereikt werd in de personen van Simeon de Nieuwe Theoloog en Gregorius Palamas. Het probleem was dat de nadruk was op onderhoud en versiering. In tegenstelling tot het Westen ondervond Byzantium in de eerste paar honderd jaar een gestage en constante periode van ontwikkeling en daarna in feite 1000 jaar zonder verandering. Het resultaat was een vrijwel onveranderd reservoir aan eredienst praktijken die dicht bij de oorsprong van het Christelijk geloof staan.

Het Grote Schisma van 1054

De meeste Christenen zijn zich bewust van de historische gebeurtenis die de Oostelijke en de Westelijke Kerk scheidde, het Grote Schisma van 1054. De scheiding gebeurde echter niet spontaan. Het was het gevolg van eeuwen uiteengroeien en de ontwikkeling van verschillende wereldbeelden. Het schisma was het resultaat van theologische, culturele en politieke twisten, gecompliceerd door de extreme verschillen tussen de twee helften van de Christelijke wereld.

Het lot van Byzantium, en van de Oostelijke Kerk, had weinig van doen met het schisma van 1054. De twee waren begonnen als twee helften van een geïntegreerd geheel: '"Het lot van Byzantium werd uiteindelijk beslist in het Oosten en de opkomst van de Islam markeert de grens die het vroege (Oostelijke) rijk scheidde van het latere Byzantium. De eenheid van de Romeinse wereld werd niet vernietigd door een interne scheiding tussen Oost en West, maar door een externe ramp..." Deze externe ramp werd in de eerste plaats gevormd door de barbaarse invasies en veroveringen in het Westen, die de communicatie met het Oosten verbraken. Dit werd verergerd door het historische en culturele proces dat resulteerde in de het Latijn als voertaal van het Westen en het Grieks als voertaal van het Oosten. De opkomst van de Islam kwam daar nog bovenop toen de Patriarchaten van Jerusalem, Alexandrië en Antiochië onder het juk van de Islam kwamen.

Het Grote schisma van 1054 (wikipedia) : Het was het verbreken van eenheid tussen wat nu de Katholieke Kerk is en de Oosters Orthodoxe Kerken, die tot de 11^de eeuw had geduurd. Het Schisma was het hoogtepunt van de theologische en politieke verschillen tussen het Christelijke Oosten en Westen die zich had ontwikkeld over de voorgaande eeuwen.

Een opeenvolging van kerkelijke verschillen en theologische disputen tussen het Griekse Oosten en Latijnse Westen gingen de formele breuk vooraf, die gebeurde in 1054.

Gebieden van de Rooms-katholieke kerk en de Oosters-orthodoxe kerken ten tijde van het Oosters Schisma (1054)

Verschillen tussen westers en oosters christendom

• De Kerk van het Westen beschouwde de patriarch van Rome (de paus) als de hoogste van de vijf patriarchen. De Kerk van het Oosten beschouwde de vijf als gelijkwaardig en zag Constantinopel als het "nieuwe Rome".
• Vanaf een bepaalde periode claimde de paus autoriteit over de vier oosterse patriarchen terwijl de patriarch van Constantinopel stelde dat hij als de spirituele leider van het "nieuwe Rome" het hoofd was van de christelijke Kerk. Het aanwijzen van de patriarch van Constantinopel als oecumenisch patriarch werd door Rome verkeerd begrepen als aanwijzing tot universeel patriarch en derhalve bestreden.
• De "filioque"-doctrine werd een strijdpunt. Volgens de Latijnse Kerk ging de H. Geest uit van God de Vader en Jezus Christus, Gods Zoon, volgens de oosterse Kerken slechts van de Vader, via de Zoon. De oosterse Kerken konden de aanvulling "en de Zoon" bij de tekst over de oorsprong van de Heilige Geest in de Geloofsbelijdenis van Nicea-Constantinopel (325 en 381) niet accepteren omdat deze toevoeging niet was goedgekeurd door een oecumenisch concilie.
• De Latijnse Kerk bestreed priesterhuwelijken. De oosterse Kerk stond deze evenwel toe en kende het celibaat alleen voor bisschoppen.
• Er was onenigheid betreffende de zeggenschap over de kerken in bepaalde delen van de Balkan.
• Het gebruik van gegist of ongegist brood in de Eucharistie

09-01-2019 om 20:32 geschreven door claudia  

K. Alleluia, alleluia, alleluia.

P. + God red Uw volk en zegen Uw erfdeel.

(K. op normale zondagen, wanneer geen andere tekst is voorzien)

Wij hebben het ware Licht aanschouwd. Wij hebben de Hemelse Geest ontvangen. Wij hebben het ware geloof gevonden. Wij aanbidden de ondeelbare drie-eenheid, want ’t is zij die ons heeft gered.

P. (doet de gedachtenissen van de Disk in de Kelk en dekt deze af, terwijl hij bidt : )

Heer, wis door Uw kostbaar Bloed de zonden uit van hen die wij op deze Disc hebben herdacht.

(hij dekt ook de Disk af, en bidt : )

P. Wij danken U, menslievende Meester, weldoener van onze zielen, dat Gij ons ook heden hebt laten deelnemen aan Uw hemelse, onsterfelijke Mysteriën. Maak onze weg recht; bevestig ons in Uw vreze. Bewaak ons leven; maak onze wegen veilig.

Door de gebeden van de roemrijke Moeder Gods en altijd Maagd Maria, en van alle Heiligen.

D. Verhef, Vader

P. (wierookt kelk 3x)

Verhef U boven de hemelen, God; over de gehele aarde zij Uw heerlijkheid.

(geeft disk aan de diaken, die deze voor Altaar naar Proskomedie brengt; en zegt stil : )

P. Gezegend zij onze God, immer nu en altijd en in de eeuwen der eeuwen.

(terwijl hij de kelk naar het volk toont)

P (brengt de Kelk naar de Proskomedie, voorafgegaan door de wierokende diaken. P. wierookt de kelk; reinigt en vouwt antimension.)

K. Amen. Moge Heer onze mond, zich nu vervullen met U lof, opdat w’uw glorie zouden bezingen, want Gij liet ons thans deelnemen, aan Uw heilige, goddelijke, onsterfelijke en levendmakende Mysteries. Behoud ons in Uwe heiligheid, opdat wij de ganse dag, uw gerechtigheid zouden beleven.

Alleluia, alleluia, alleluia.

D. (orarion los; naar gewone plaats voor : ) 

SLOTLITANIE

D. Staat op. Nu wij deelgenomen hebben aan de goddelijke, heilige, vlekkeloze Mysterieën van Christus, laat ons de Heer op waardige wijze danken.

(koor zingt zacht door : )

K. Kyrie eleison. Kyrie eleison. Aan U o Heer. Aan U o Heer. Amen. Amen.

D. Help en red ons, wees barmhartig en bescherm ons, God, door Uw genade.

Smekend dat heel deze dag heilig, vredig en zonder zonde moge zijn, bevelen wij aan Christus God onszelf, elkaar en geheel ons leven aan.

P. Wij danken U menslievende meester, Weldoener van onze zielen, dat Gij ons ook heden hebt laten deelnemen aan Uw hemelse, onsterfelijke Mysteriën. Maak onze weg recht, bevestig ons in Uw vreze. Bewaak ons leven, maak onze wegen veilig.

Want Gij zijt onze heiliging, en tot U zenden wij onze lof : Vader, Zoon en Heilige Geest; nu en altijd en in de eeuwen der eeuwen.

P. Laat ons in vrede heengaan.      (naar Ambon)

K. In de Naam des Heren.

D. Laat ons de Heer bidden.

K. Kyrie eleison 

Ambon (ook Ambo of Amvon) : een verhoogd platform in het midden van het kerkschip, van waar de H. Schrift werd gelezen gedurende de Goddelijke Liturgie en waar de bisschop zich eerst aankleed voor de Goddelijke Liturgie. Het is ook de plaats waar hij blijft tot de Kleine Intrede met het Evangelie. Het laatste openbaar gebed van de Goddelijke Liturgie is het “Gebed voor het Ambo”. Oorspronkelijk was he teen gebed van dankzegging dat gezegd werd als de geestelijken van het ambo kwamen bij het einde van de dienst. 

Tegenwoordig maakt het verhoogde platform dat zich onmiddellijk voor de Heilige Deuren bevindt deel uit van de bema en vormt een platform vanwaar de diaken de litanieën bidt, vanwaar het Evangelie gelezen wordt en de preek en de wegzending wordt gegeven door de priester gedurende de Goddelijke Diensten.

De ambon kan een of meer gebogen trappen hebben tot de vloer van het kerkschip. De hele bema voor de Iconostasis wordt de solea genoemd. Enkel de geestelijken en dienaren lopen op het ambo behalve wanner de gelovigen de Heilige Mysteries ontvangen. Als de ambo in het midden van de kerk niet nodig is, wordt een icoon daar op een standaard geplaatst voor verering. 

Bema : een verhoogd platform in Orthodoxe kerken waar het altaar met de altaartafel is gesitueerd. Bema is het Grieks voor platform, trap, tribunaal of troon van het oordeel.

Over het algemeen loopt het platform tot het kerkschip vanuit het heiligdom en is het gescheiden door een iconostasis. De plaats in het kerkschip wordt de solea genoemd met de ambon. De Bema werd ook gebruikt als verwijzing naar het verhoogde platform in de synagogen, waarop de Ark rustte met de Boekrollen van de Tora, en is een prototype voor Christelijke Kerken waar het platform dient om het altaar op te plaatsen en waarop het Heilig Evangelie zich bevind. 

GEBED ACHTER DE AMBON

Heer, Die zegent wie U zegenen, en heiligt wie op U vertrouwen; red Uw volk en zegen Uw erfdeel. Behoed de volheid van Uw Kerk. Heilig hen die de luister van Uw huis liefhebben, en verheerlijk hen door Uw goddelijke kracht. Verlaat ons niet die op U hopen. Schenk vrede aan Uw wereld, aan Uw Kerken, aan Uw priesters, aan onze regeerders, en aan geheel Uw volk.

Want elke goede gave, en iedere volmaakte gift komt van boven, en daalt tot ons neer van U, Vader van het licht. Daarom zenden wij eer, dankzegging en aanbidding op tot U : Vader, Zoon en Heilige Geest; nu en altijd en in de eeuwen der eeuwen.

K. Amen. De Naam des heren weze gezegend van nu af tot in de eeuwigheid. De Naam des Heren weze geprezen van nu af tot in de eeuwigheid. De Naam des Heren weze geprezen van nu af tot in de eeuwigheid.

P/D  DANKGEBED   (Diaken nuttigt eerbiedig de kelk)

Christus onze God, Gij zijt de vervulling van de Wet en de Profeten. Gij hebt heel de heilseconomie van de Vader volbracht. Vervul nu ook onze harten met vreugde en geluk; immer, nu en altijd en in de eeuwen der eeuwen .

K. Amen.

P. (zegent het volk : )

+ De zegen des Heren en Zijn barmhartigheid kome over U, door Zijn goddelijke genade en menslievende; immer nu en altijd en in de eeuwen der eeuwen.

K. Amen

P. (wendt zich weer naar het Altaar en zegt : )

Ere zij U, Christus God, onze Hoop, ere zij U.

K. Eer aan de Vader en de Zoon en de Heilige Geest, nu en altijd en in de eeuwen der eeuwen. Amen !

Kyrie eleison, Kyrie eleison, Kyrie eleison.

VADER ZEGEN ONS

SLOTZEGEN

P. + Dat Christus, onze ware God (die opgestaan is uit de doden) door de kracht van het kostbare en levendmakend Kruis; door de gebeden van Zijn al- onbevlekte Moeder; door de bijstand van de roemrijke, hemelse krachten der Engelen; door de smeekbeden van de eerbiedwaardige, roemrijke Profeet, Voorloper en Doper Johannes; van de heilige, roemrijke, alom geëerde Apostelen, van de heilige, roemrijke overwinningdragende Martelaren; van de eerbiedwaardige, Christusdragende Vaderen; van onze vader onder de Heiligen Johannes Chrysostomos, wiens Liturgie wij gevierd hebben, van de heilige Andreas, patroon van deze parochie en van de Heiligen Georgios en Serafim van Sarov en van alle heiligen, zich over ons mogen ontfermen en redden, want Hij is goed en menslievend.

K. Amen

P. Door de gebeden van onze Heilige Vaderen, Heer Jezus Christus, ontferm U over ons. 

NOG VELE JAREN

Schenk, o Heer, aan Uw dienaar N. een welvarend en vredig leven, gezondheid,, heil en voorspoed in al wat hij (zij) onderneemt, en schenk hem (haar) nog vele jaren. 

K. Nog vele jaren, nog vele jaren, nog vele jaren. 

De Goddelijke Liturgie van Basilius

De Liturgie van Basilius volgt dezelfde structurele vorm als die van Johannes Chrysostomos en de andere West Syrische liturgische riten. Alleen de gebeden van de priester verschillen en kenmerkend is een uitgebreider gebruik van bijbelse beelden.

Veel van de liturgische veranderingen van de vierde en de 5de eeuw werden in het Oosten ingevoerd en werden later in het Westen aangenomen. De strijd tegen de belangrijkste ketterijen werd vooral in het Oosten gestreden, daarom wekt het geen verbazing dat resultaten ervan opduiken in Oostelijke riten. Het is echter opvallend dat zo veel ervan (de Monogenes hymne, de trinitarische structuur van de gebeden, etc.) niet in gebruik kwamen in het Westen.

"We zulllen niet ontkennen dat de West Syrische eucharistie als ideaal gezien kan worden, ten minste in zoverre dat nergens anders de hele traditionele inhoud van de Christelijke Eucharistie zo volledig en in zo'n bevredigend raamwerk uitgedrukt is…Er valt niet te twijfelen aan de wettigheid of zelfs de uitmuntendheid van de theologie van de Griekse Vaders van de 4de eeuw."

De Continuïteit van het Eucharistisch Gebed

De meeste liturgische ontwikkeling in de 4^de en 5^de eeuw valt in twee hoofdcategorieën: rond het begin van de dienst (dat is de meerderheid van de toevoegingen zowel in het Oosten als in het Westen), en rond de afsluiting van de dienst. De meeste verandering kwam tot stand als antwoord op de veranderde omstandigheden en behoeften van de Kerk en leidde tot een nieuw en dieper begrip va de eredienst. De Eucharistische kern bleef onveranderd:

"...Het is belangrijk te benadrukken dat wat werd veranderd niet de eredienst zelf was in zijn objectieve inhoud en volgorde, maar de receptie, de ervaring, het begrip van de eredienst. Zo kan de historicus eenvoudig de continuïteit vaststellen in de ontwikkeling van Eucharistische gebeden en de identiteit van de structuur. De samenkomst van de gemeente, het lezen van de Schriften, de prediking, het aanbieden van de gaven, het dankgebed (Anafora) en de Communie— deze structuur van de Eucharistie blijft dezelfde."

Byzantijnse liturgie (volgens wikipedia)

In de oosters-orthodoxe kerken en een aantal oosters-katholieke kerken is Goddelijke Liturgie de term die gebruikt wordt voor de heilige eucharistiedienst volgens het oosters gebruik.

De byzantijnse kerkdiensten zijn gebaseerd op het geloof in de realiteit van de liturgische symboliek. Hierin wordt een geestelijke realiteit tot een zichtbare vorm gebracht, zodat het hemelse en het aardse, het geestelijke en het stoffelijke daarin zijn verenigd. De heilige Liturgie is het grootste mysterie. En zoals de mysteriën altijd in het verborgene voltrokken werden, zo is ook het altaar in de Oosterse kerk verborgen en voor de ogen van niet-ingewijden door de iconostasis afgescheiden van het overige deel van de kerk. Alleen op bijzondere momenten gaan de deuren van de altaarruimte open en wordt het visioen van de hemelse heerlijkheid zichtbaar. Voor het overige blijft het altaar en ook de priester voor het grootste deel nagenoeg onzichtbaar. Men komt niet in de kerk om te kijken, maar om te aanschouwen, om in zichzelf te keren, en in de geest samen met de kerk te bidden. Daarom kent men in de Oosterse kerk het individuele gebed niet. De kerkdienst is volkomen gemeenschappelijk. Alles wordt gelezen en gezongen op een bijzonder kerkelijke manier, als een waterstroom die de ziel doorvloeit. Wie in de kerk komt, moet zijn bewuste gedachteleven uitschakelen en zich aan de stroom overgeven: die stroom zal zijn ziel opnemen en voeren naar een ander soort oever die niet van deze wereld, maar hemels is. De kerkdienst is daarom een dienst van het innerlijk zwijgen, in het zwijgen openbaart zich de adem van de eeuwigheid. Waar het zwijgen begint, daar wordt de stem van de Geest hoorbaar. Het wezen van de kerkdienst ligt in de innerlijke belevenis van de verborgen openbaring van God, die door de mysteriën aan de mensen gegeven is.

Oorsprong

De geschiedenis van de Goddelijke Liturgie gaat terug tot het Laatste Avondmaal. De Byzantijnse Liturgieën in de huidige vorm kan men terugvinden tot in de 9^e eeuw, d.w.z. zoals we ze nú kennen: met de proskomedie vooraf en met de Liturgie van de Catechumenen. De grondvorm, de Liturgie van de Gelovigen stamt al uit de 4^e eeuw.

Johannes Chrysostomus, Basilius de Grote en Gregorius de Grote zijn niet de tekstschrijvers van de verschillende Liturgieën zijn. Zij beschreven wat zij in de Kerk als praktijk tegenkwamen.

Soorten

Er zijn vier soorten Goddelijke Liturgie in gebruik:

• De goddelijke Liturgie van de H. Johannes Chrysostomus, gebruikt op de meeste zon- en feestdagen en op de zaterdagen van de grote vasten.
• De goddelijke Liturgie van de H. Basilius de Grote, deze liturgie wordt 10 maal per jaar gevierd. Op 1 januari, de feestdag van de H. Basilius, op de vooravond van Kerstmis en van Theofanie: 24 december en 5 januari, op de 5 zondagen van de grote vasten, op Witte Donderdag en zaterdag voor Pasen.
• De Liturgie van de "voorafgewijde gaven" van Gregorius de Grote. Deze communiedienst vindt plaats op de woensdagen en vrijdagen van de grote vasten. In de 5e week ook op donderdag en in de Goede Week op de eerste drie dagen van deze week.
• De goddelijke liturgie van de H. Jakobus de Mindere, één keer per jaar gevierd op 23 oktober en dan vooral in Jeruzalem.

De goddelijke Liturgie van de H. Johannes Chrysostomos is korter dan die van de H. Basilius de Grote. De Liturgie van de “voorafgewijde gaven” is een vesperofficie (avonddienst) met een communiedienst eraan toegevoegd. Het brood en de wijn werden geconsacreerd in de dienst van de voorafgaande zondag.

Overzicht van de Goddelijke Liturgie (in het kort)

Eerste deel

Slavische traditie: Deuren en gordijn dicht - Griekse traditie: Deuren en gordijn open

I. De voorbereiding op de Liturgie

(Is in feite vóór de liturgie, in de kerken van de Griekse traditie vindt hier de viering van de Metten plaats. In de kerken van de Slavische traditie leest men het 3^e en 6^e uur.)

a. Voorbereiding van priester en diaken

Voorbereidingsgebeden van priester en diaken voor de iconostasis - Gebed bij het binnentreden in het altaar - Gebeden bij het aankleden -  Handwassing.

b. Voorbereiding van de offergaven (Proskomedie): ("Offerande 1e deel")

Vóór de dienst maakt de priester op een snijtafel de gaven klaar van brood en wijn. Uit een gedesemd broodje (prosfora) snijdt de priester een vierkant stuk, het Lam. Uit andere prosfora's snijdt hij kleinere stukjes die hij groepeert rond het Lam, ter gedachtenis van de Theotokos, de heiligen, de levenden en de overledenen: de gehele kerk rond Christus verzameld. Hij bewierookt de gaven met sluiers (velums) en bewierookt ze.

Voorbereiding van brood - Voorbereiding van de wijn - Gedachtenissen van de Moeder Gods, de heiligen, de levenden en overledenen bij de bereiding van de "gedachtenisstukjes". De offergaven worden bedekt en bewierookt met gebed. - Offerandegebed van de Proskomedie over de Offergaven - Bewieroking en afdekken van de H. Gaven - Slotgebed van de proskomedie

Tweede deel

II. Begin van de Liturgie

a. Liturgie van de catechumenen of woorddienst. (zo genoemd omdat in de eerste eeuwen van het christendom catechumenen alleen dit deel mochten bijwonen; dit deel wordt ook de liturgie van het Woord genoemd)

Voorbereidingsriten:

Slavische traditie: Gordijn open

1. Aanhef - 1e Grote bewieroking van het altaar, de iconen, de kerk en alle aanwezige gelovigen - gebeden voor het altaar - zegening van de diaken.

2. Gebeden voor het altaar.

Deuren open

Begin van de Goddelijke Liturgie (Enarxis):

A Meerdere litanieën

1. Openingsgebeden.

2. Plechtige Openingslofzang. (Inleiding - Doxologie)- Beginzegen.

Deuren dicht

3. Grote Vredeslitanie: “Laat ons in vrede bidden tot de Heer” en stil gebed.

4. Gebed van de eerste Antifonen (Ps. 102 of Ps. 91 op weekdagen) (psalmverzen met refrein of hele psalmen, met daartussenin telkens een kleine litanie).

5. Eerste kleine litanie (facultatief) en stil gebed.

6. Gebed van de tweede antifoon en Christus-hymne (Ps. 116 of 145 met Hymne Eniggeboren Zoon van God, of Ps. 92 op weekdagen).

7. Tweede kleine litanie (facultatief) en stil gebed

8. Gebed van de derde antifoon; de Zaligsprekingen (Math. 5:3-12 Makarismen (zaligheden) uit de Bergrede of Ps. 94 op weekdagen).

Liturgie van het Woord.

B. gebeden en psalmen door het koor, afgewisseld met diaken- en priestergebeden, waarbij het koor telkens antwoordt: Heer, ontferm U.

Deuren open

Kleine intocht (Isodos)

Processie met het Evangelieboek

2. Intochtslied (Isodikon).

3. Hymnen van de dag.

4. Gebeden en gezangen.

• 1. Troparion
• 2. Kondakion

Hymnen (herdenkingen van heiligen of gebeurtenissen uit de bijbel aangepast aan de liturgische kalender).

• 3. Gebed van het Trisagion.
• 4. Zegening van de troon.

Trisagion hymne (driemaal heilig).

Op Kerstmis, Theophanie, zaterdag voor Palmzondag, Paaszaterdag, Pasen, de Paasweek, Pinksteren, het feest van Kruisverheffing en de derde zondag van de Grote vasten wordt in plaats van het Trisagion een ander gezang gezongen.

5. Psalmlezingen Lezingen uit de H. Schrift De lezingen apostel en evangelie; vóór elke lezing is er een korte wisselzang van lector en koor.

1. Prokimen (psalmverzen).

2. Lezing uit de Apostel

3. 2e Grote bewieroking van het altaar en de gelovigen, diaken ontvangt de zegen van de priester.

4. Alleluia.

5. Gebed voor het Evangelie.

6. Lezing uit het Evangelie.

6. Acclamatie- verkondiging.

Homilie (preek en mededelingen, in de Grieks-orthodoxe Kerk) (In de Russisch-Orthodoxe Kerk aan het einde van de dienst).

Deuren dicht

7. Gebeden voor de gehele kerk

• 1. Gebed van de "Dringende" of “vurige smeekbede” Grote Litanie voor alle gelovigen. - gebed.

(In de Grieks-Orthodoxe Kerk stopt men voor het gebed van de "dringende smeekbede" en gaat verder in de Tweede litanie voor de gelovigen bij het Tweede gebed voor de gelovigen).

• 2. Litanie voor de overledenen. (facultatief) * Deuren open
• 3. Gebed voor de overledenen. (facultatief)
• 4. Gebed voor Rusland. (facultatief) * Deuren dicht
• 5. Litanie van de catechumenen (doopleerlingen)
• 6. Gebed voor de catechumenen.
• 7. Wegzending van de catechumenen.

Derde deel

b. Voorbereiding op de Offerande - Dienst van de Tafel-Liturgie van de gaven en van de gelovigen (de liturgie van de gelovigen, zo genoemd omdat in de eerste eeuwen alleen diegenen die gedoopt waren, werden toegelaten) - de voorbeden: voor alle mogelijke noden in de kerk en de wereld, voor de overledenen, voor de doopleerlingen, voor de gelovigen in de kerk.

• 1. Gebed voor de gelovigen.
• 2. Eerste litanie voor de gelovigen. - gebed -
• 3. Tweede (Vredes)litanie voor de gelovigen en de wereld. - gebed - (Hier gaat men verder na de Dringende litanie in de Grieks-Orthodoxe Kerk).
• 4. Tweede gebed voor de gelovigen.
• 3. Overbrenging van de offergaven - met het eerste deel van het Cherubijnenlied - voorbereidingsgebed - 3e Grote bewieroking van altaar, iconostase, kerk en gelovigen.

Deuren open

Grote intocht met de gaven en de Gedachtenissen: processie van brood en wijn naar het altaar en gedachtenissen, tweede gedeelte van het Cherubijnenlied; een offerande-processie met de reeds klaargemaakte gaven van brood en wijn.

3e Grote bewieroking (van de offergaven) - gedachtenis van priester en diaken.

a.Rite van de offerande:

• 5. Kleine vragende litanie van de offerande. - offerandegebed -
• 6. Vredeskus (als er meerdere celebranten zijn).
• 7. Geloofsbelijdenis van Nicea-Constantinopel)
• Collecte.

b. Het eucharistisch offergebed. (Anafora of Canon) Na de zang van het driemaal Heilig door het koor, zingt de priester aansluitend luid de woorden van de consecratie: Aanroeping van de Heilige Geest over het brood en de wijn.

• 1. Inleidingsdialoog op de Anafora.
• 2. Dankzegging (Eucharistisch Hooggebed) ("Het is waardig en recht")
• 3. Anafora. (praefatie)

Oproep om met Godsvrucht het Vredesoffer te vieren.

Sursum corda.

• 4. Lofzang van de engelen (Sanctus/Benedictus, Hymne van het driemaal heilig.)
• 5. Anamnese (Avondmaalsbericht met instellingswoorden.) Verdere gedachtenis van Christus' verlossingswerk.
• 6. Aanbieding van de Offergaven aan God (Offergebed) - 1e opheffing van de Offergaven.
• 7. Aanroeping van de H. Geest (Consecratie en Epiklese, gebed om nederdaling van de H. Geest op de gaven van brood en wijn).
• 8. Gedachtenissen (Voorbeden/diptieken) van de overledenen. - Gedachtenissen - Doxologie - Herdenking/Lofprijzing van de Theotokos (Moeder Gods) en gelijktijdige bewieroking van het altaar, herdenking van de heiligen. Levenden en de gehele kerk (Memento): - Voor bisschoppen, priesters..., de gehele kerk..., koning(in), regering en (het leger)..., de patriarch, aartsbisschop..., bewoners van dorp/stad..., noodlijdenden, zieken..., weldoeners van deze kerk/klooster...voor allen en alles.
• 9. Afsluiting van de Anafora. - Slot van de canon en slotzegen -

c. Deelname van de gelovigen aan de liturgie en de communie Na het hooggebed volgt een communie-litaniegebed, besloten met het Onze Vader, en een gebed.

• 1. Voorbereidingslitanie: zegenspreuk - litanie - gebed -
• 2. Onze Vader

Doxologie op God.

• 3. Zegen en Gebed van de hoofdbuiging.

Voorbereidingshandelingen:

• 4. Inleidingsgebed en 2e opheffing van het Lam. ("Het Heilige voor de Heiligen!")
• 5. Het breken van het H. Brood, en de vermenging van het H. Bloed met het hete water (Zeon, dit verbeeldt de H. Geest).

Men aanroept de Heilige Geest over brood en wijn in de epiklese. Opdat de Heilige Geest de gaven vult met de tegenwoordigheid van Christus. De komst van de heilige Geest wordt ook afgeroepen als de priester tijdens de geloofsbelijdenis met het velum over de gaven “wappert” , en door het toevoegen van heet water aan de kelk met wijn. 

• 5. Communie van priester en diaken - gebeden.

Doping brood in de kelk : Men ontvangt de communie met grote eerbied terwijl de priester het gewijde brood in de kelk indoopt en in de mond van de gelovige legt. Intussen wordt gezongen: “ontvangt het lichaam van Christus, drinkt uit de bron der onsterfelijkheid.”

• 6. De communie van de gelovigen met communielied (Kinonikon). - gebeden

Gezang na de communie.

• 7. Sacramentale zegen - gebeden.

Bewieroking van de Offergaven, teruggebracht naar de Prothesis, nogmaals bewierookt

• 8. Overbrenging van de kelk en nogmaals bewieroking van de H. Spijzen.
• 9. Dankzegging: litanie - gebed.

d. Slot van de liturgie - Slotgebeden - Dankzegging, een kort homilie, mededelingen (in de Russisch-Orthodoxe Kerk), slotgebed, zegen en wegzending

• 1. Zegengebed "gebed achter de ambon" - Homilie.
• 2. Zegen en wegzending.
• 3. Kruisverering en Uitdeling van het Antidoron (Niet-geconsacreerde stukjes brood).

Na de slotzegen kussen de gelovigen het zegenkruis dat de priester hen voorhoudt en wordt brood uitgedeeld dat niet het eucharistische brood zelf is, maar dat wel gezegend is ( het antidoron ).

• 4. Consumptie (nacommunie) van de H. spijzen door de diaken (priester) aan de prothesis (ablutie).

e. Dankzegging (Valt eigenlijk buiten de liturgie)

• 1. Stille dankzegging van de priester bij het uitkleden van zijn gewaden.
• 2. Communiedankgebeden door de lector.

In de praktijk is de viering van de liturgie dikwijls zonder diaken. Alles wat de diaken zingt en doet, neemt de priester dan over en een aantal gebeden worden dan weggelaten.

09-01-2019 om 19:48 geschreven door claudia  

Luz de Maria :

Remedie tegen aandoeningen op de luchtwegen : Christus vertelde mij dat de Pijnboom een boom is dat bijna in de heel de wereld voorkomt. Het behoort tot de Pinaceae familie, Pinus sylvestris. Kook drie eetlepels van gedroogde pijnboomblaren in ¼ liter water, neem een kopje 2 x per dag. Gebruik het niet voor zeer kleine kinderen of voor zwangere vrouwen. De wetenschappelijk naam is Pinus sylvestris, van de familie pinaceas (pinaceae).

De grove den (Pinus sylvestris) is een soort van het geslacht Den uit de dennefamilie (Pinaceae). De grove den wordt ook wel 'pijnboom' genoemd. Een vliegden is een door natuurlijke uitzaaiing verspreide grove den. Vroeger werden deze bomen mastbomen genoemd.

De bladen van de grove den zijn naaldvormig en staan met twee tegelijk op korte loten. De den heeft ook lange loten met verspreid staande naalden. De lange loten zorgen voor de lengtegroei. De grijsgroene naalden zijn gedraaid en kunnen tot 8 cm lang worden.

De den is van een spar en de zilverspar te onderscheiden onder andere omdat de den korte loten heeft met de naalden bij elkaar staand en bij de sparren verspreid op de lange loten. Ook heeft de den ronde naalden en de spar platte, driehoekige of vierhoekige.

De grove den kan 25-35 m hoog worden en heeft een penwortel, waarmee ook uit grotere diepte water opgenomen kan worden. Bij de bosbouw wordt de grove den na 80 tot 120 jaar gekapt. De bomen kunnen echter veel ouder worden. In Zweden staat een zevenhonderdjarige boom.

Jonge bomen hebben een kegelvormige kroon. Oudere bomen hebben een meer schermvormige kroon en een hoge stam. De onderste takken zijn afgestorven en zitten deels nog aan de stam vast. De jonge schors aan de top van de boom is glad en grijsgeel van kleur. Op oudere leeftijd wordt er een ruwe plaatvormige schors gevormd. De plaatjes van de schors zijn vrij klein.

De jonge kegels zijn groen en kleuren later donkergrijsbruin. De kegels kunnen tot 7 cm lang worden en zitten twee aan twee of in groepjes aan kromme steeltjes. Bij beschadiging van de boombast komt er kleverig hars met een karakteristieke geur uit, wat de wond beschermt tegen infecties.

De grove den is algemeen in Europa. Met name in de koudere regionen, zoals Scandinavië, gedijt de grove den goed. In het hooggebergte groeit hij tot op een hoogte van ongeveer 2000 meter. De boom komt voor in vrijwel geheel Europa; Engeland/Ierland en de westkust van Frankrijk uitgezonderd, evenals Zuid-Spanje en ten zuiden van de Alpen. Vervolgens algemeen in Centraal-Azië beneden de boomgrens tot aan het voorgebergte van de Himalaya en Noord-China.

Orde van coniferen – Dennenfamilie – Geslacht : Pinus of den

08-01-2019 om 23:24 geschreven door claudia  

Boodschap van zaterdag 5 januari 2019

De Allerheiligste Maagd Maria verscheen helemaal gekleed in het wit, stralend, glorieus, vol van liefde, vol van hemelse schoonheid. Na het teken van het kruis te hebben gemaakt, heeft Zij gezegd:

Geloofd zij Jezus Christus.

Lieve kinderen, Ik hou enorm van jullie en Ik geef jullie Mijn Zegen en Mijn Vrede.

Roep onophoudelijk de naam van Jezus Goddelijke Redder aan en jullie zullen behoed worden voor talrijke bekoringen. Overweeg de Boodschappen van het Leven en vertrouw alleen op de goddelijke genade. Ik spoor jullie allen aan om alleen van Mij en Jezus te zijn, blijf in de geopenbaarde waarheid en bemin altijd."

De Heilige Moeder zegende ons allemaal, maakte een buiging en verdween toen in het oneindige licht.

08-01-2019 om 23:11 geschreven door claudia  

3/1/2019 Jezus :  

Mijn geliefde Volk:

IK HOUD JULLIE IN DE PALM VAN MIJN HANDEN, ONDER DE SCHUILPLAATS VAN MIJN LIEFDE KUNNEN JULLIE JE TOEVLUCHT NEMEN.

Jullie wegen zijn niet Mijn wegen, jullie begrijpen de essentie van Mijn Oproep niet omdat jullie het bewustzijn van de werkelijkheid niet bezitten waarin de mensheid leeft.

Zelfzucht kan de mens in zijn greep hebben en bij hem het onderscheidingsvermogen, de gedachte en het hart doen wegkwijnen, zodat hij niet verder kijkt dan zijn eigen belangen.

Mijn geliefde Volk:

Mijn kerk lijdt tot het punt dat zij de effecten van zonde op de mens minimaliseert. De verdeeldheid wordt geaccentueerd, de modernismen, de gevolgen van het door de vingers zien van zonde, de verheerlijking van losbandigheid, wat ver van Mijn wil is en mijn kinderen naar de verdoemenis leidt. De heiligschennissen die worden gepleegd in sommige Tempels (kerken) waar resten van Heiligen en Martelaren bewaard worden die hun leven voor dezelfde Kerk gaven, veroorzaken grote pijn en Ik wordt opnieuw gegeseld en met doornen gekroond. Ik zie rockgroepen en de jeugd die Mijn Tempels transformeert in plaatsen van verdoemenis, en Ik voel een groot verdriet en angst bij de toelating van deze daden van mijn geconsacreerde kinderen (priesters).

Mijn Kerk zal gezuiverd worden door dezelfde mens die in zijn verlangen menselijke macht wil uitoefenen over Mijn Goddelijkheid.

De verdeeldheid in Mijn Kerk wordt verder geaccentueerd, tot het gewicht van dwalingen het kwaad zal stoppen dat zich in Haar ontwikkeld, en waarvan de mensheid getuige zal zijn, en met verbazing zal kijken naar wat Mijn Volk negeert.

Mijn werkelijke aanwezigheid in de Eucharistie wordt ontkend door degenen die niet geloven in het mirakel van de transsubstantiatie (Mt 26,26-27; I Cor 11,24) en Mijn kinderen zullen ertoe komen te ontkennen dat ze Mij ontvangen. Het zal zijn wanneer de Mijnen zich verzamelen in Mijn Naam, verzameld door degenen die de priesterlijke beloften vervullen, hen oproepen om Mij te ontvangen (dat dit zal veranderen).

Het wachten heeft lang geduurd omwille van de verzoeken van Mijn Moeder en Mijn kinderen die bidden voor de hele mensheid.

Het firmament zal spoedig verduisterd zijn, vrees niet Mijn kinderen, vrees niet.

Mijn Volk, Satan treft jullie om jullie vrede te doen verliezen, jullie moeten bidden om de standvastigheid te bewaren in wat Ik jullie heb gevraagd te doen en dat is: Mijn Wil dienen, niet de bekrompen belangen van degenen die soms door geld gewetens sussen.

Op dit moment heerst arrogantie en trots in de mens, die ontkent een schepsel van God te zijn. De mens draagt het “ego” op zijn schouders die hem verheft en zorgt dat hij zijn broeder vertrapt, vooral de nederigen en degenen de Mijn trouwe en gelovige instrumenten zijn. De duivel is verheugd hen tot versterving te brengen door (het gedrag van) de mens. Daarom, zouden jullie, kinderen, degenen die Mij dienen, rechtvaardig en respectvol moeten behandelen zodat met gebed en broederlijkheid degenen die een grote verantwoordelijkheid hebben voor onze Drie-eenheid overbrengers van onze Wil zouden zijn.

Onthoud dat een instrument een instrument is voor zover deze trouw is aan Mij, anders zal dit niet het geval zijn, het is een menselijk wezen zoals iedereen. Ik ben de Beheerder van alles wat ze overbrengen, zij zijn niet de beheerders van de Waarheid, maar “Ik ben die is” (Ex 3:14).

Mijn geliefde Volk, de wateren van sommige oceanen maken kenbaar wat in de diepten van de zee is onder gegaan. Wanneer de aarde beeft, zullen nieuwe scheuren zich openen en zich bij andere tektonische breuken voegen, wat zal bewegingen ontketenen van grote omvang die een ernstig gevaar zullen vormen en de mens zwaar zullen doen lijden.

Bid, Mijn kinderen, voedsel is schaars wegens de drastische veranderingen in het klimaat.

Bid Mijn kinderen, bid, want de koude bereikt de tropische gebieden.

Mijn Volk, ga niet door het leven zonder vrucht te dragen, wees niet zoals de vijgenboom, bekering is dringend wanneer de duivel zich toe-eigent wat van Mij is. 

Blijf waakzaam, serieuze epidemieën zullen te voorschijn komen voor de mensheid en de luchtwegen aanvallen, en daarom roep Ik jullie op de blaren van de dennenboom te gebruiken, maar met extreme voorzichtigheid, in dosissen maximaal 2 keer per dag in een aftreksel.

Mijn geliefde Volk, houd jullie ogen open, de economie is fragiel en de mens zonder geldgod vergeet dat hij een mens is en hij wordt een beest . Wees niet degenen die zich openbaren als een beest en wees niet degenen wiens hebzucht ertoe leidt dat ze dwaas doen en in wanhoop vervallen als de wereld aankondigingen doet over de economie. Alles kan vallen, maar niet het geloof van Mijn Volk.

Verlies de wereldmachten niet uit het oog, een kleine vonk kan het begin van oorlog voortbrengen. Voor de wereld is geen macht getoond zoals ze is, met waarheid.

Bereid jullie geestelijk voor, wees toegewijd, bid en handel zodat jullie broeders in overeenstemming zijn met de goddelijke wet, wees zendelingen van Mijn Liefde.

Ik zegen jullie en Ik bedek jullie met Mijn Kostbaarste Bloed.

08-01-2019 om 00:00 geschreven door claudia  

CHERUBIJNENZANG  (Tweede deel)

Om te ontvangen de Koning van het heelal, onzichtbaar begeleid door de Engelenkoren. Alleluia, alleluia, alleluia.

Of : Om de Koning te ontvangen van het heelal, onzichtbaar begeleid door de Engelenkoren, Alleluia, alleluia, alleluia.

(ondertussen : D. komt rechts naast de priester staan : )

God de Heer gedenke uw priesterschap in Zijn Koninkrijk.

P. God de Heer gedenke uw diaconaat in Zijn Koninkrijk, nu en altijd en in de eeuwen der eeuwen.

(zet de kelk rechts op het antimension)

D. knielt op één knie.

P. neemt de disk, zet die links op het antimension :

DE RECHTVAARDIGE JOZEF NAM UW ALZUIVERST LICHAAM VAN HET KRUIS.  HIJ WIKKELDE HET IN EEN ZUIVER LINNEN DOEK MET REUKWERK EN LEGDE HET IN EEN NIEUW GRAF.

P. neemt velums weg van disk en kelk :

IN HET GRAF WAART GIJ IN UW VLEES, IN DE ONDERWERELD MET UW ZIEL, MAAR ALS GOD IN HET PARADIJS MET DE ROVER. EN OP DE TROON, O CHRISTUS, MET DE VADER EN DE GEEST, VERVULT GIJ ALLES, O ONBESCHRIJFLIJKE.

Bewierookt de aër en legt deze over de gaven :

LEVENBRENGEND EN SCHONER DAN HET PARADIJS EN WAARLIJK STRALENDER DAN HET SCHOONSTE KONINGSPALEIS : ZO IS VOOR ONS, CHRISTUS,UW GRAF, DE BRON ONZER OPSTANDING.

D. Doe goed….., Vader.

P. (wierookt driemaal de Gaven :

Doe goed Heer in Uw welwillendheid aan Sion, laat de muren van Jeruzalem weer opgebouwd worden. Dan hebt Gij behagen in offers van gerechtigheid, gaven en brandoffers : dan zal men kalveren op Uw Altaar leggen.

P. (tot D.) : GEDENK MIJNER, BROEDER EN MEDELITURG.

D. God de Heer gedenke uw priesterschap in Zijn Koninkrijk.

Bid voor mij, heilige Vader.

P.  Heilige Geest moge over U komen, Kracht des Allerhoogsten moge u overschaduwen.

D. De H. Geest moge bij ons dienen alle dagen van ons leven.) 

VRAGENDE LITANIE

D. Laten wij ons smeekgebed voor de Heer voleindigen.

K. Kyrie eleison.

D. Voor de hier neergelegde, kostbare Gaven, bidden wij de Heer.

Voor dit Heilig Godshuis, en voor hen die er met geloof, eerbied en vreze Gods binnentreden, bidden wij de Heer.

Om bevrijding uit alle verdrukking, toorn, gevaar en nood, bidden wij de Heer.

Help en red ons, wees barmhartig, en bescherm ons, God, door Uw genade.

Dat de gehele dag volmaakt, heilig, vredig en zonder zonde moge zijn, vragen wij de Heer.

K. O geef het Heer

Om een Engel van vrede, een getrouwe gids en behoeder van onze zielen en lichamen, vragen wij de Heer.

Om vergeving en kwijtschelding van onze zonden en fouten, vragen wij de Heer.

Om al wat goed en nuttig is voor onze zielen, en om vrede voor de gehele wereld, vragen wij de Heer.

Dat wij de tijd van het leven die ons nog overblijft in vrede en boetvaardigheid mogen voleindigen, vragen wij de Heer.

Dat het einde van ons leven christelijk, smarteloos, zonder reden tot schaamte, en vredig moge zijn; en om een goede verdediging voor de ontzagwekkende rechterstoel van Christus, vragen wij (de Heer).

Onze alheilige, ongeschonden, hooggezegende, roemrijke Koningin, Gods Moeder en altijdmaagd Maria met alle Heiligen gedenkend, bevelen wij aan Christus onszelf, elkaar en geheel ons leven aan.

K. Aan U, o Heer

P. Heer, God, Albeheerser, alleen Heilige; Gij aanvaardt het lofoffer van hen die U aanroepen met geheel hun hart. Aanvaard ook het gebed van ons, zondaars, en breng het op Uw heilig Altaar.

Stel ons in staat om U Gaven en geestelijke Offeranden op te dragen : voor onze zonden en voor de dwalingen van het volk. Doe ons genade vinden voor Uw aangezicht opdat ons Offer U behage en de Geest Uwer genade moge rusten op ons en op deze voor U neergelegde Gaven en op geheel Uw volk.

Door de barmhartigheid van Uw eengeboren Zoon met Wie Gij gezegend zijt, tezamen met al Uw alheilige, goede en lenendmakende Geest, nu en altijd en in de eeuwen der eeuwen.

K. Amen . 

ZEGEN

P. + Vrede aan allen.

K. En met Uw Geest.

D. Laat ons elkander beminnen, om in éénheid te belijden :

K. De Vader, de Zoon en de heilige Geest; Drie-eenheid, die éénwezenlijk en ondeelbaar is.

(ondertussen maakt de P. drie buigingen en zegt zacht :

Ik wil U liefhebben, Heer mijn Kracht. De Heer is mijn steun, mijn Toevlucht en mijn Bevrijder.

En hij kust disk, kelk en Altaar.) 

VREDESKUS

De priesters kussen elkaar op de schouders :

P. Christus is in ons midden.

P. Hij is, en zal zijn.

D. (staat voor de icoon, kust orarion, buigt en roept : )

De deuren, de deuren : laat ons in wijsheid aandachtig zijn.

(De Priester beweegt de uitgespreide aër boven de Gaven, en zingt met heel het volk de Geloofsbelijdenis.) 

GELOOFSBELIJDENIS

« ik geloof in één God, de almachtige Vader, Schepper van hemel en aarde, van al wat zichtbaar en onzichtbaar is. En in één Heer, Jezus Christus, eniggeboren Zoon van God, voor alle tijden geboren uit de Vader. Licht uit Licht – ware God uit de ware God – . Geboren, niet geschapen, één in wezen met de Vader, en door wie alles geschapen is. Hij is voor ons, mensen, en omwille van ons heil, uit de hemel neergedaald. Hij heeft het Vlees aangenomen, door de heilige Geest uit de Maagd Maria, en is mens geworden. Hij werd voor ons gekruisigd. Hij heeft geleden onder Pontius Pilatus en is begraven. Hij is verrezen op de derde dag, volgens de schriften. Hij is opgevaren ten Hemel : zit aan de rechterhand van de Vader. Hij zal wederkomen in heerlijkheid – om te oordelen levenden en doden – en aan Zijn Rijk komt geen einde.

Ik geloof in de Heilige Geest – die Heer is en het leven geeft – die voortkomt uit de Vader. Die met de Vader en de Zoon tezamen wordt aanbeden en verheerlijkt. Die gesproken heeft door de profeten. Ik geloof in de Ene, heilige, Katholieke en Apostolische Kerk. Ik belijd één doopsel tot vergeving van de zonden. Ik verwacht de opstanding van de doden – en het leven van het komend Rijk. 

ANAFORA – INLEIDING TOT DE CANON

D. Laat ons eerbiedig staan, laat ons met vreze staan, laat ons aandachtig zijn, om het heilig Offer in vrede op te dragen.

K. Gift van vrede, een Offer van lof, van lof.

P. + De genade van onze Heer Jezus Christus, de liefde van God de Vader, en de gemeenschap van de Heilige Geest, zij met U allen.

K. En met uw Geest.

P. Heft uw harten tot de Heer.

K. Wij heffen z’omhoog tot onze Heer.

P. Laat ons de Heer de Eucharistie opdragen.

K. Het is recht en waardig, recht en waardig, te aanbidden, de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Drie-eenheid, éénwezenlijk en ondeelbaar, Drie-eenheid, éénwezenlijk en ondeelbaar, en ondeelbaar ! 

DE EUCHARISTISCHE CANON

P. Waardig is het en recht, U de hymne te zingen, U te zegenen, U te loven, U de Eucharistie op te dragen, en U te aanbidden op elke plaats van Uw heerschappij. Want Gij zijt de onzegbare, onbegrijpelijke, onzichtbare, ondoorgrondelijke God; de onveranderlijke Zijnde : Gij, en Uw eengeboren Zoon, en Uw Heilige Geest.

Gij hebt ons uit het niets tot het zijn gebracht, en nadat wij gevallen waren, hebt Gij ons weer doen opstaan. Gij hebt onophoudelijk alles gedaan om ons in de Hemel te leiden en ons Uw komend Koninkrijk te schenken.

Voor dit alles danken wij U en Uw ééngeboren Zoon en Uw Heilige Geest : voor alle aan ons bewezen weldaden, die wij kennen en die wij niet kennen, de zichtbare en de onzichtbare.

Wij danken U ook voor deze Eucharistie, die Gij uit onze handen wilt aanvaarden, terwijl Gij toch beschikt over duizenden Aartsengelen en tienduizenden Engelen, over Cherubijnen en Serafijnen met zes vleugels en vele ogen, hoog opwiekend, het triomflied zinden, roepend, luid jubelend en zeggend :

K. Heilig, Heilig, Heilig is de heer Sabaoth. De hemel en de aarde zijn vol van Uw heerlijkheid. Hosanna, Hosanna in de Hoge. Gezegend Hij die komt in de naam van de Heer.

Hosanna, Hosanna in de Hoge. 

Sabaoth (Latijn) : heer der heirscharen; van daar: Heer God zebaoth, Heer aller heirscharen, God aller werelden. 

P. Met deze zalige krachten, menslievende Meester, roepen ook wij en zeggen : Heilig zijt Gij, Alheilig : Gij en Uw eengeboren Zoon, en Uw Heilige Geest. Heilig zijt Gij, Alheilig; en hoogverheven is Uw heerlijkheid.

Zozeer hebt Gij Uw wereld liefgehad, dat Gij Uw ééngeboren Zoon gegeven hebt, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren ga maar eeuwig leven hebben. Hij is gekomen en heeft heel die Heilseconomie voor ons voltooid.

In die nacht, waarin Hij voor ons werd overgeleverd, of veeleer, waarin Hij zich zelf overleverde voor het leven der wereld, nam Hij brood in Zijn heilige en vlekkeloos reine handen, zegende , heiligde, brak het, en gaf het aan Zijn heilige Leerlingen en Apostelen, zeggend :

(wijst naar de gaven, D ook met orarion  

NEEMT EN EET, DIT IS MIJN LICHAAM

DAT VOOR U GEBROKEN WORDT,

TOT VERGEVING DER ZONDEN. 

Koor zingt  zacht : Amen

P. Evenzo de Kelk na het Avondmaal, zeggende : 

DRINKT ALLEN HIERUIT : DIT IS MIJN BLOED VAN HET NIEUW VERBOND, DAT VOOR U EN VOOR VELEN VERGOTEN WORDT TOT VERGEVING DER ZONDEN. 

k. Amen

P. Dit verlossend gebod indachtig, stellen wij nu tegenwoordig alles wat voor ons geschied is : het Kruis, het Graf, de Opstanding op de derde dag, de Hemelvaart, de Troon ter rechterzijde, en de Wederkomst in heerlijkheid en

(D. heft met kruisgewijs over elkaar gelegde handen Kelk en disk op, zet ze voorzichtig neer en buigt eerbiedig.)

P. OFFEREN WIJ HET UWE, GENOMEN UIT HET UWE, NAMENS ALLES EN VOOR ALLES.

K. Wij prijzen U, wij loven U, wij zeggen U dank, o Heer, en wij bidden U en wij bidden U, o onze God, o onze God, o onze God.

D.  Heer, wees mij, zondaar, genadig en ontferm U mijner.

P. Heer, die op het Derde Uur Uw Heilige Geest over Uw Apostelen gezonden hebt, neem Hem niet van ons weg, Algoede, maar hernieuw Hem in ons die er U om smeken. (3 X). 

Epiklese : In de Orthodoxe traditie is de epiklese het hoogtepunt en heiligste moment van de liturgie. In de Rooms-Katholieke traditie is dat de consecratie (het verheffen van het brood en de wijn). Ook in andere Orthodoxe tradities is de Epiklese het heiligste moment. Zo wordt in sommige Orthodoxe liturgieën tijdens de Epiklese met grote waaiers (ripidia) gezwaaid door de diaken om het zweven van de Heilige Geest zichtbaar te maken. In de Orthodoxe liturgie wordt gewaaid met een velum door de priester tijdens de geloofsbelijdenis om het waaien van de Heilige Geest uit te beelden. 

De epiklese is het gebed in de katholieke eucharistieviering waarin de priester de Vader smeekt de Heilige Geest te zenden, opdat de offergaven het lichaam en bloed van Christus worden en de gelovigen, door ze te ontvangen, zelf een levende offerande aan God worden.

De epiklese vormt de opmaat naar de consecratie en samen vormen ze het hoogtepunt van het eucharistisch gebed waarin het kruisoffer van Christus opnieuw tegenwoordig wordt gesteld en Hijzelf werkelijk aanwezig komt in de gaven (de hostie en de wijn). 

EPIKLESE

P. Wij offeren U deze onbloedige Logosdienst, wij roepen Uw hulp in, wij bidden en smeken U :

ZEND UW HEILIGE GEEST NEER OVER ONS EN OVER DEZE VOOR U NEERGELEGDE GAVEN.

D.( buigt het hoofd, wijst met orarion naar de Disk, en zegt STIL : )

Zegen , Vader, het heilig Brood.

P. + EN MAAK DIT BROOD HET KOSTBAAR LICHAAM VAN UW CHRISTUS.

D. Amen. Zegen, Vader, de heilige Kelk.

P + EN WAT IN DEZE KELK IS, HET KOSTBAAR BLOED VAN UW CHRISTUS.

D. : Amen, Zegen vader beide.

P. + ZE HERSCHEPPEND DOOR UW HEILIGE GEEST.

D. Amen, Amen, Amen.

P. Opdat zij voor hen die ze ontvangen, worden tot reiniging van hun Ziel, tot vergeving der zonden, tot gemeenschap met Uw Heilige Geest, tot volheid van het Koninkrijk der Hemelen, tot vrijmoedigheid tegenover U, maar niet tot vonnis of veroordeling.

Ook offeren wij U deze Logosdienst voor hen die in het geloof ontslapen zijn : Voorvaderen, Vaderen, Patriarchen, Profeten, Apostelen, Predikers, Evangelisten, Martelaren, Belijders, Asketen, en voor elke gerechte geest, die in het geloof tot volkomenheid gekomen is.

(hij zegent het antidoron en zegt wierokend : )

 VOORAL, VOOR ONZE ALHEILIGE, ONGESCHONDEN, HOOGGEZEGENDE, ROEMRIJKE KONINGIN, GODSMOEDER EN ALTIJD – MAAGD MARIA

D. (wierookt rond Altaar en leest de diptieken.)

K. O waarlijk passend is het U zalig te prijzen o Moeder Gods.

Zaliggeprezen en ongeschonden Moeder van God.

Gij die eerbiedwaardiger zijt dan de Cherubijnen.

En onvergelijkelijk glorierijker dan de Serafijnen.

Die zonder smet, God, het woord hebt gebaard.

Gij waarlijk Moeder van God. U roemen wij.

(Op grote feesten wordt in plaats van voorgaande hymne het PRIJSLIED gezongen). 

PRIJSLIED

De Engel riep tot de gezegende : Reine Maagd verheug U.

En nog eens zeg ik verheug U. Uw Zoon is opgestaan ten derde dag uit het graf.

Word verlicht, word verlicht nieuw Jeruzalem. Want de heerlijkheid des Heren is over U opgestaan. Dans nu, en juicht Sion. En gij, heilige Moeder Gods, verheug U in de opstanding van Uw Kind.

P. Ook voor de heilige Johannes, de Profeet, Voorloper en Doper; de heilige, roemrijke, alomgeprezen Apostelen; de heilige… van wie wij de gedachtenis vieren; en al Uw Heiligen. Zie op ons neer, o God, omwille van hun gebeden.

D. leest de diptieken van de overledenen.

P Gedenk allen die ontslapen zijn, in de hoop op de Opstanding tot het eeuwig Leven….. Schenk hun de rust, onze God, daar waar het licht van Uw aanschijn straalt.

Verder roepen wij tot U : gedenk Heer, alle Orthodoxe bisschoppen die het woord van Uw Waarheid recht verkondigen; alle priesters en diakens in Christus; en allen die tot Uw dienst gewijd zijn.

Deze Logosdienst offeren wij U ook voor de gehele wereld; voor de heilige, Katholieke en Apostolische Kerk ; voor hen die in een rein en heilig leven volharden; en voor de regering van ons land.

Heer, schenk ons een tijd van vrede, opdat wij in die vrede stil en rustig een godsvruchtig en waardig leven mogen leiden.

Gedenk, Heer, allereerst onze Oecumenische Patriarch N., Aartsbisschop van Constantinopel, Metropoliet N. en onze Aartsbisschop N. van….. Geef dat zij voor het welzijn van Uw heilige Kerken nog lang in vrede, gezond, geëerd, ongedeerd mogen leven, en het woord van Uw Waarheid recht mogen verkondigen.

D. En hen die ieder in zijn gedachten heeft.

K. En allen, en allen

P. Gedenk, Heer, de stad waar wij wonen, de steden en dorpen van ons land, en alle gelovige bewoners.

Gedenk, Heer, de reizigers op zee, te land en in de lucht; de zieken en lijdenden; de gevangenen en hun redding.

Gedenk, Heer, hen die aan de armen denken; en schenk ons allen Uw genade.

En geef ons met één mond en één hart Uw alroerlijke en hooggeprezen haar te bezingen en te loven, van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest; nu en altijd en in de eeuwen der eeuwen.

K. Amen 

ZEGEN       (diaken krijgt zegen en gaat uit het altaar)

P. + De barmhartigheid van onze grote God en zaligmaker Jezus Christus, zal altijd met u zijn.

K. En met Uw geest. 

VRAGENDE LITANIE

D. Laat ons, na de gedachtenis van alle Heiligen, de Heer nogmaals en nogmaals in vrede bidden.

Voor de hier neergelegde en geheiligde, kostbare Gaven, bidden we de Heer.

Opdat onze menslievende God deze Gaven moge aanvaarden op Zijn heilig, hemels, onstoffelijk Altaar tot een welriekende geestelijke geur; en ons daarvoor Zijn goddelijke genade, en de gave van Zijn Heilige Geest moge schenken; bidden we de Heer.

Om eenheid van geloof, en gemeenschap met de Heilige Geest smekend, bevelen wij aan Christus God onszelf, elkaar, en geheel ons leven aan.

K. Aan U o Heer

P. Menslievende Meester, aan U vertrouwen wij heel ons leven toe en onze hoop. Wij roepen U aan, wij aanbidden en smeken U : maak ons waardig om met een zuiver geweten deel te hebben aan de hemelse, ontzagwekkende Mysteriën van dit gewijd en geestelijk Altaar; tot vergeving van onze zonden, en kwijtschelding van onze fouten; tot gemeenschap met de Heilige Geest; tot erfdeel van het Koninkrijk der Hemelen; tot vrijmoedigheid tegenover U; maar niet tot vonnis of veroordeling.

En maak ons waardig, Meester, dat wij vrijmoedig, zonder vrees voor het oordeel, het wagen U hemelse God en Vader aan te roepen en te zeggen :

(en de gehele gemeente zingt : ) 

ONZE VADER

Onze Vader die in de hemelen zijt,

geheiligd zij Uw Naam, Uw Rijk kome.

Uw wil geschiede op aarde als in de Hemel.

Geef ons heden ons dagelijks brood,

en vergeef ons onze schulden

zoals ook wij vergeven aan onze schuldenaren.

En leid ons niet in bekoring,

Maar verlos ons van de kwade.

P. Want van U is het Koninkrijk, de Kracht en de Heerlijkheid : Vader, Zoon en Heilige Geest; nu en altijd en in de eeuwen der eeuwen.

K. Amen.

P. +vrede aan allen.

K. En met Uw Geest.

D. Buigt uw hoofd voor de Heer.

K. Voor U, o Heer.

P. U danken wij, onzichtbare Koning, die door Uw onmetelijke kracht het heelal geformeerd, en in de volheid van Uw barmhartigheid alles vanuit het niets tot het zijn hebt gebracht.

Meester, zie uit de hemel neer op hen die het hoofd buigen voor U. Want zij buigen zich niet voor vlees en bloed, maar voor U de ontzagwekkende God.

Meester, wend ten goede alles wat ons overkomt; vaar uit met de varenden, reis mee met de reizigers; genees de zieken, Geneesheer van onze zielen en lichamen;

Door de genade, de barmhartigheid en de menslievendheid van Uw eengeboren Zoon, met wie Gij gezegend zijt, evenals Uw alheilige, goede en levendmakende Geest; nu en altijd en in de eeuwen der eeuwen.

K. Amen.

P. Verhoor ons, Heer Jezus Christus onze God, uit Uw heilige woning, vanaf de glorietroon van Uw Koninkrijk; en kom ons heiligen. In de hoge zetelt Gij met de Vader op de Troon, en hier beneden zijt Gij onzichtbaar bij ons aanwezig.

Gewaardig U om met Uw machtige hand ons Uw smetteloos Lichaam te geven, evenals Uw kostbaar Bloed; en door ons aan heel het volk.

D. (komt in heiligdom, maakt met P. 3 buigingen : )

God, wees mij zondaar, genadig.

Laat ons aandachtig zijn ! 

OPHEFFING

P. (heft het heilig Brood op en roept : )

HET HEILIGE VOOR DE HEILIGE.

K. Eén is heilig, één is Heer? Jezus Christus in de glorie van God de Vader. Amen. 

BROODBREKING

D. Breek, Vader, het heilig brood.

P. (Breekt het Lam met eerbiedige aandacht en legt de vier delen kruisgewijs op de disk : )

P. Ontleed en gedeeld wordt het Lam Gods :

Het wordt gedeeld, maar niet gescheiden;

Het wordt altijd gegeten, maar nooit verteerd;

Het heiligt allen die er aan deel hebben.

D.  Vul, Vader, de heilige Kelk.

P. (doet het IC-deeltje in de Kelk : )

Volheid van de heilige Geest.

D. Amen.      (en biedt warm water aan : )

Zegen Vader, dit warme water.

P. + Gezegend zij de gloed van Uw Heiligen;

Nu en altijd en in de eeuwen der eeuwen.

D. (giet het hete water kruisgewijs in de kelk : )

Gloed van geloof : vol van de Heilige Geest.

P/D (buigen naar elkaar en naar de kerk : )

Vaders, moeders, broeders en zusters,

Vergeef mij mijn zonden en fouten.

ALLEN : Dat God U vergeve, en vergeef ons ook.

P. En dat de goede en menslievende God u ook alle fouten moge vergeven. 

COMMUNIE

P. (snijdt XC- deeltje volgens aantal celebranten en zegt zacht :

Nader Diaken !

D. (loopt om Altaar heen naar de linkerzijde van de priester, buigt eerbiedig, maakt van de linkerhand een troon voor de geopende rechterhand, en zegt : )

D. Vader, geef mij het kostbaar Lichaam van onze Heer en God en Verlosser Jezus Christus.

P.  Het kostbaar en heilig en vlekkeloos Lichaam van onze Heer en God en Verlosser Jezus Christus, wordt gegeven aan u diaken N., tot vergeving van uw zonden en tot eeuwig leven.

P. Het kostbaar en alheilig Lichaam van onze Heer en god en Verlosser Jezus Christus, wordt gegeven aan mij N. tot vergeving van mijn zonden, en tot eeuwig leven.

(de concelebranten kussen elkaar op de schouder en bidden gebogen : ) 

Alleen de orthodoxe gelovigen, die zich

Door gebed, onthouding en verzoek om vergeving

Voorbereid hebben, naderen tot de heilige Mysteriën  

Gebed van de HEILIGE JOHANNES CHRYSOSTOMOS vóór de communie

Ik geloof, Heer, en belijd, dat Gij waarlijk zijt de Christus , de Zoon van de levende God, die op de wereld gekomen zijt om de zondaars te redden, wan wie ik de eerste ben.

Ook geloof ik dat dit uw Onbevlekt Lichaam is en dit Uw kostbaar Bloed.

Ik vraag U nu : ontferm U over mij en vergeef mij al mijn fouten, vrijwillige en onvrijwillige, die ik begaan heb door woord of daad, bewust of onbewust. En maak mij waardig zonder veroordeling deel te nemen aan Uw Onbevlekte Geheimen; tot vergeving van mijn zonden en tot eeuwig leven. Amen.

Maak mij heden, Zoon van God, deelgenoot van Uw mystiek Avondmaal.

Want ik zal het geheim niet zeggen aan uw vijanden, en ik zal U geen kus geven zoals Judas, maar zoals de moordenaar belijd ik U en zeg : Gedenk mij, Heer, in Uw Koninkrijk.

Menslievende Meester, Heer Jezus Christus, mijn God, maak dat deze heilige Geheimen mij niet tot veroordeling strekken door mijn onwaardigheid, maar tot genezing van ziel en lichaam. 

(P. neemt intussen met communiedoek de kelk op, drinkt 3x en zegt in zichzelf : )

P. Het kostbaar en heilig Bloed van onze Heer en God en Verlosser Jezus Christus wordt gegeven aan mij onwaardige N. tot vergeving van mijn zonden en tot eeuwig leven.

(wist kelk en lippen af; kust kelk en zegt : )

Dit heeft mijn lippen aangeraakt, mijn ongerechtigheden weggenomen, en mij van mijn zonden gereinigd.

P. Nader diaken !

D. (komt rechts van de Priester, buigt het hoofd : )

Zie, ik nader tot de onsterfelijke Koning.

(P. Laat diaken 3x drinken : )

De zeer vrome diaken N. neemt deel aan het kostbaar en heilig bloed van onze Heer en God en Verlosser Jezus Christus, tot vergeving van zijn zonden en tot eeuwig leven.

P. Dit heeft uw lippen aangeraakt, uw ongerechtigheden weggenomen, en u van zonden gereinigd. 

K. AAN DE HEILIGE GEEST

Koning van de Hemel, Trooster, Geest der waarheid, die overal tegenwoordig zijt.

En met wie alles vervuld is, schatkamer van alle goed,

Gever van het leven.

Kom en verblijf in ons, zuiver ons van alle smet en red onze zielen o Algoede. 

COMMUNIE DER GELOVIGEN

D. Nader in vreze Gods, in geloof en met liefde.

K. Gezegend hij die komt in de Naam des Heren.

De Heer is God en Hij is ons verschenen.

(in Paastijd : )

Christus verrezen uit de doden, door zijn dood overwon Hij de dood. Aan hen die in het graf zijn heeft Hij het leven geschonken. 

COMMUNIEZANG

Kom en neem het Lichaam van Christus.

Kom en drink aan d’onsterflijke bron.

(in Paastijd : )

Ontvang het Lichaam van Christus.

Drinkt aan d’onsterflijke bron.

P. De dienaar Gods N. ontvangt het kostbaar en heilig Lichaam en Bloed van onze Heer en Verlosser Jezus Christus, tot vergeving van zijn zonden en tot eeuwig leven.

P. Dit heeft uw lippen aangeraakt, uw ongerechtigheden weggenomen en u van uw zonden gereinigd.

07-01-2019 om 14:29 geschreven door claudia  

De Troparion was een refrein gedurende de lezing van de cantica (bijbelse odes) en de psalmen, en de term was gebruikt al seen synonym van hypakoe. De vroege betekenis van troparion was verbonden met het monastieke hymneboek Tropologion (of Troparologion). Vandaar date r vele vormen waren, het konden eenvoudige strofen zijn zoals apolytikia, theotokia, maar ook meer uitvoerige preekgedichten zoals stichera die gecomponeerd waren in psalmodische hexa-versmaten, of in meer complexe versmaten zoals de odes die gecomponeerd werden zoals de odes in cyclussen, canon genoemd. De monodie van Orthodoxe gezangen kent drie soorten : de troparia (apolytikia, theotokia, kontakia enz.), de heirmologische (verbonden met de hymnen van het Heirmologion) en de sticherarische melos (verbonden met de hymnen van het Sticherarion. 

De verschillende vormen van troparia en hun rituele functie :

Gewoonlijk wordt troparion gebruikt om te verwijzen naar de apolytikion of hymne van wegzending dat gezongen wordt tegen het einde van de vespers en geeft het thema van de liturgische dag weer. Het wordt ook gezonden bij het begin van de Metten, gelezen bij elk van de Kleine Uren, eng gezongen in de Goddelijke Liturgie na de Kleine Intocht.

Een troparion ter ere van de Drie-eenheid wordt een Triadicon genoemd. Een troparion voor de Theotokos (Moeder van God) wordt een Theotokion (meervoud Theotokia) genoemd. Als een Theotokion verwijst naar de Kruisiging van Jezus, wordt het een stavrotheotokion genoemd.

De strofen van een Canon zijn troparia, evenals de verzen afgewisseld tussen de Zaligsprekingen bij de Goddelijke Liturgie. 

De Troparia komen voor bij de volgende Goddelijke Diensten : de vespers, metten, kleine uren en de Goddelijke Liturgie (zaligsprekingen en apolytikion). 

Apolytikion of Hymne van Wegzending : maakt deel uit van een troparion (hymne) dat gelezen of gezongen wordt in Orthodoxe Christelijke vereringsdiensten. Het apolytikion vat het feest samen dat die dag wordt gevierd. Het wordt gezonden in de Vespers, Metten en de Goddelijke Liturgie, en wordt gelezen in elk van de Kleine Uren. Het wordt voor de eerste keer gezonden voor de wegzending van de Vespers. In de Orthodoxe Kerk begint de liturgische dag bij zonsondergang, en daarom is de Vespers de eerste dienst van de dag.   

Apolytikion van Kerstmis (25 december) – Feest van de Geboorte :

Uw geboorte, O Christus onze God, heeft het licht van kennis op de aarde gebracht. Want door Uw geboorte werden degenen die sterren aanbaden geleid door een ster om U te aanbidden, de Zon van Gerechtigheid, en U te kennen, Morgengloren van uit den Hoge. O Heer, glorie aan U. 

Apolytikion van het Feest van de Aankondiging (25 maart) :

Vandaag is de kroning van onze redding en de manifestatie van het Mysterie dat van de eeuwigheid is; de Zoon van God wordt de Zoon van de Maagd en Gabriel kondigt de blijde boodschap van genade aan: laat ons daarom met hem de Moeder van God aanroepen; Heil, vol van genade, de Heer is met U! 

Apolytikion van Pasen :

Christus is verrezen uit de doden,

heeft de dood neergeslagen met de dood,

en degenen in de tomben leven geschonken. 

Er zijn ook Apolytikia van de Verrijzenis. 

Kontakion (meervoud Kontakia) : is een soort hymne dat in de liturgische tradities van de Oosters Orthodoxe Kerken wordt uitgevoerd. Het kontakion is verdeeld in strofen (oikoi) en begint met een prolog (prooimoion of kouloukion). Het heeft gewoonlijk een bijbels thema, en dikwijls is het een dialoog tussen bijbelse personen. De belangrijkste schrijver van kontakia is Romanos de Melodist. Het enige kontakion dat regelmatig volledig wordt uitgevoerd is de Akathist aan de Theotokos. Het woord kontakion betekent stok en verwijst specifiek naar de stok waarrond een boekrol is opgerold.

Het kontakarion is de verzameling van kontakia en werd de naam van het boek van de voorzanger of lampadarios, ook gekend als het psaltikon.

Kontakion van Pasen :

Hoewel U neerdaalde in het graf, O Onsterfelijke, vernietigde U de kracht van Hades, en verrees U overwinnend, O Christus God, en riep tot de mirredragende vrouwen: Verheug jullie! En geef vrede aan Uw apostelen. U die de verrijzenis verleent aan de gevallenen. 

Kontakion van de Aankondiging tot de Allerheiligste Theotokos :

Aan U, Kampioen leidster, wijden wij, uw dienaren, een overwinningsfeest en dankzegging toe, want wij zijn degenen die gered zijn uit het lijden, O Theotokos; U die de onoverwinnelijke macht heeft, kunt ons bevrijden van alle gevaren die kunnen voorvallen en we aanroepen u: Verheug U, U die de ongehuwde Bruid bent. 

Kontakion van de Gedaanteverandering van de Heer :

Op de berg veranderde U van gedaante, en uw discipelen, zagen U glorie, zoveel als ze konden verdragen, O Christus God; zodat wanneer ze U gekruisigd zouden zien, ze zouden weten dat Uw lijden vrijwillig was en ze aan de wereld konden verkondigen dat U, in waarheid, de Glans van de Vader bent. 

Kontakion van de zondag van de Verloren Zoon :

Dwaas heb ik Uw vaderlijke glorie in de steek gelaten, ik heb de rijkdom die U mij gegeven hebt verspeeld in ondeugd. Daarom aanroep ik U met de stem van de Verloren Zoon: Ik heb gezondigd voor U, O meedogende Vader. Ontvang mij als een berouwvolle, en maak mij als een van Uw gehuurde dienaren. 

Canon : is een gestructureerde hymne die gebruikt wordt in Oosters Orthodoxe diensten. Het bestaat uit negen odes, gebaseerd op de Bijbelse kantieken (lofzangen). De meeste ervan worden in het Oude Testament gevonden, maar de laatste ode wordt genomen uit het Magnificat en het Lied van Zacharias uit het Nieuwe Testament. 

Bijbelse Odes (ook kantieken of lofzangen genoemd) : zijn negen hymnen die direct van de H. Schrift zijn genomen. Ze worden gezonden in de Metten en vormen de basis van de canon, een hoofddeel van de Metten.

De negen Odes zijn de volgende:

1.   Het eerste lied van Mozes (Exodus 15:1-19)

2.   Het tweede lied van Mozes (Deuteronomium 32:1-43)

3.   Het gebed van Hannah (1 Samuel 2:1-10)

4.   Het gebed van Habakkuk (Habakkuk 3:1-19)

5.   Het gebed van Jesaja (Jesaja 26:9-20)

6.   Het gebed van Jonah (Jonah 2:2-9)

7.   Het gebed van de Drie Heilige Jongelingen (Daniel 3:26-56)

8.   Het lied van de Drie Heilige Jongelingen (het Benedicite, Daniel 3:57-88)

9.   Het lied van de Theotokos (het Magnificat, Lucas 1:46-55); het lied van Zacharias (het Benedictus, Lucas 1:68-79)

Oorspronkelijk werden deze odes elke dag volledig gezongen met een kort refrein tussen elk vers. Daarna werden korte verzen (troparia) gecomponeerd om deze refreinen te vervangen, een proces dat traditioneel werd ingehuldigd door de H. Andreas van Kreta.

Over de eeuwen zijn de verzen van de Bijbelse Kantieken weggelaten (behalve het Magnificat) en worden enkel de gecomponeerde troparia gelezen, verbonden met de originele kantieken door een irmos. Gedurende de Grote vasten worden de originele Bijbelse kantieken nog steeds gelezen. 

TRISAGIONGEBED

P. Heilige God, die temidden der Heiligen rust : de Serafijnen zingen U het driemaal heilig toe; de Cherubijnen verheerlijken U en alle Hemelse Krachten aanbidden U.

Gij hebt het heelal vanuit het niets tot het zijn gebracht.

Gij hebt de mens geschapen naar Uw icoon en gelijkenis, en hem met Uw veelzijdige gaven gesierd.

Gij schenkt wijsheid en begrip aan allen die erom vragen. Zelfs de zondaars verstoot Gij niet, maar Gij hebt de boete ingesteld voor hun zaligheid.

Gij hebt ons, Uw onwaardige en geringe dienaren, waardig geacht om op dit ogenblik voor de heerlijkheid van Uw heilig Altaar te staan, en de U verschuldigde aanbidding en lofprijzing op te dragen.

Meester, aanvaard ook uit de mond van ons, zondaars, de hymne van het Trisagion en bezoek ons in Uw goedheid.

Vergeef ons alle bewuste en onbewuste zonden.

Heilig onze zielen en lichamen, en geef ons om U te dienen in heiligheid en rechtvaardigheid voor Uw aanschijn, alle dagen van ons leven.

(P. zegent D. en roept :  )

Want heilig zijt Gij, onze God, en tot U zenden wij onze lof : Vader, Zoon en Heilige Geest; nu en altijd….

D. En in de eeuwen der eeuwen.

K. Amen 

TRISAGION

K. Heilige God, Heilige sterk, Heilig Onsterfelijk, ontferm U over ons (3X).

Eer aan de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.

Nu en altijd en in de eeuwen der eeuwen. Amen.

Heilig onsterfelijk, ontferm U over ons.

Heilige God, Heilige sterk, Heilige Onsterfelijke, ontferm U over ons.

(In de Paasweek, op de Theofanie en op Doopfeesten : )

Gij allen die in Christus zijt gedoopt, gij hebt Christus aangedaan. Alleluia

(Op de feesten van het Heilig Kruis 

 Uw heilig Kruis, vereren wij, o Meester; en Uw heilige Verrijzenis loven wij.

P/D maken intussen drie buigingen voor het Altaar.

D. Beveel, Vader.

P. Gezegend Hij die komt in de Naam des Heren.

P/D gaan naar de troon achter het Altaar :

D. Zegen, Vader, de verheven Troon.

P. Zegent de Troon :

+ Gezegend Gij die zijt op de Troon der heerlijkheid van Uw koninkrijk, en Die zetelt op de Cherubijnen; immer, nu en altijd en in de eeuwen der eeuwen. Amen.

D. Gaat weer voor de deuren en roept :

LAAT ONS AANDACHTIG ZIJN.

P. + VREDE AAN ALLEN.

L./K. en met Uw geest.

D. WIJSHEID

L. PROKIMEN, toon…. 

Prokeimenon (prokimen) : in de liturgische praktijk van de Orthodoxe Kerk. Het is een psalm- of lofzangrefrein dat als antwoord gezonden worden op specifieke punten in de Goddelijke Liturgie, gewoonlijk om een bijbellezing te introduceren. Het is zoals de graduale van de Roomse Mis. 

Voorbeeld :

Lezer : Bid en doe jullie geloften voor de Heer onze God!

Koor : Bid en doe jullie geloften voor de Heer onze God!

Lezer : In Juda, is God gekend, Zijn naam is groot is Israël!

Koor : Bid en doe jullie geloften voor de Heer onze God!

Lezer : Bid en doe jullie geloften!

Koor : Voor de Heer onze God!

APOSTELLEZING

D WIJSHEID

L. Lezing uit de Brief van de heilige Apostel….. (aan de…)

D. Laat ons aandachtig zijn.

L Broeders…..

P. Vrede zij u, die gelezen hebt.

L. En met uw geest.

D. «zegt zacht» : wijsheid.

K. Alleluia, alleluia, alleluia.

L. Alleluia-verzen van de dag…. 

EVANGELIEGEBED (wordt intussen stil gezegd).

P. Laat stralen in onze harten, menslievende Meester, het onvergankelijk Licht van Uw goddelijke kennis. Plant in ons de vreze Uwer Zaligmakende geboden, zodat wij de begeerten van het vlees overwinnen, en een geestelijke levenswijze leiden, met gedachten en daden volgens Uw welbehagen.

Want Gij zijt de Verlichter van onze zielen en lichamen, Christus God, en tot U zenden wij onze lof, evenals tot Uw beginloze Vader, en Uw alheilige, goed en levendmakende Geest; nu en altijd en in de eeuwen der eeuwen. Amen.

D. houdt het Evangelie vast, buigt naar de P :

Zegen Vader, de verkondiger van het Heilig Evangelie volgens de H. Apostel en Evangelist….

P. + Door de gebeden van de heilige, roemrijke Apostel en Evangelist…geve God u, om met heilige kracht het Evangeliewoord te verkondigen van Zijn welbeminde Zoon, onze Heer Jezus Christus.

D. Amen.

D. Wijsheid. Staat op. Laat ons luisteren naar het heilig Evangelie….

K. Ere zij U, o Heer, Ere zij U

D. (geeft in de Poort het Evangelie aan de priester – blijft voor de deuren voor de litanie.) 

DRINGENDE LITANIE

D. Zeggen wij allen met geheel onze ziel, zeggen wij uit geheel ons hart :

K. Kyrie eleison

D. Almachtige Heer, God onzer Vaderen, wij smeken U : luister en wees barmhartig.

K. Kyrie eleison

D. God, wees ons barmhartig volgens Uw grote barmhartigheid; wij smeken U : luister en wees barmhartig.

K. Kyrie eleison, Kyrie eleison, Kyrie eleison ( zo ook na de volgende)

D. Ook bidden wij voor de vrome Orthodoxe Christenen.

Ook bidden wij voor onze Oecumenische Patriarch N., voor Metropoliet., en voor onze Aartsbisschop N.

Ook bidden wij voor onze Koning N., en onze Koningin N., voor de regering van dit land, en voor allen die er wonen.

Ook bidden wij voor alle Orthodoxe Patriarchen, Metropolieten en bisschoppen; voor de priesters en diakens; voor de monniken en monialen; en voor het gehele volk.

Ook bidden wij om bermhartigheid, leven, vrede, gezondheid, heil, bescherming, vergeving en kwijtschelding van hun zonden voor de dienaren en dienaressen Gods, leden van deze Parochie.

Ook bidden wij voor onze overledenen….en voor alle overleden broeders en zusters die ons zijn voorgegaan.

Ook bidden wij voor de weldoeners van deze heilige en eerbiedwaardige kerk; voor hen die er werken; voor hen die er zingen en voor heel het rondomstaande volk, dat van U grote en rijke barmhartigheid verwacht.

Ook bidden wij voor hen die U zoeken, voor hen die U niet zoeken, voor hen die U aanroepen zonder U te kennen en voor hen die weerstaan aan Uw genade.

P. Heer onze God, aanvaard deze dringende smeking van Uw dienaren en dienaressen. Wees ons barmhartig naar de volheid van Uw barmhartigheid. Zend uw genade neer over ons en over heel Uw volk, dat van U grote en overvloedige barmhartigheid verwacht.

Want Gij zijt een barmhartige en menslievende God, en tot U zenden wij onze lof : Vader, Zoon en Heilige Geest; nu en altijd en in de eeuwen der eeuwen.

K. Amen. 

LITANIE DER OVERLEDENEN   (Facultatief) (D. neemt wierook 

D. Gelovigen, laat ons nogmaals en nogmaals de Heer in vrede bidden.

K Kyrie eleison

Help en red ons, wees barmhartig en bescherm ons, God door Uw genade.

K. Kyrie eleison

D. wijsheid.

P. Wij danken U, Heer God der krachten, dat Gij ons ook nu waardig hebt geacht om te staan voor Uw heilig Altaar, en neder te vallen voor Uw barmhartigheid : wegens onze zonden en dwalingen van het volk. God, neem ons smeken aan. Maak ons waardig om U deze smeekbeden en dit onbloedig Offer op te dragen voor geheel Uw volk.

Stel ons, die Gij voor deze Dienst hebt aangesteld, in de kracht van Uw Heilige Geest, in staat om altijd en overal U aan te roepen, zonder verworpen te worden

Of aanstoot te geven, maar met een zuiver geweten. Verhoor ons en wees ons genadig in de overvloed van Uw goedheid.

Want U komt toe alle heerlijkheid, eer en aanbidding : Vader, Zoon en Heilige Geest; nu en altijd en in de eeuwen der eeuwen.

 K. Amen. 

TWEEDE LITANIE DER GELOVIGEN

D. Nogmaals en nogmaals, laat ons de Heer in vrede bidden.

K. Kyrie eleison.

D. Help en red ons, wees barmhartig, en bescherm ons, God door Uw genade.

K. Kyrie eleison

D. Wijsheid.

P. Steeds opnieuw vallen wij voor U neer, en bidden U, goede en menslievende God, om neer te zien op onze smeking, en onze zielen en lichamen te reinigen van alle vleselijke en geestelijke smet.

Geef ons om zonder blaam of veroordeling voor Uw heilig Altaar te staan. God schenk ook aan hen die met ons meebidden, vooruitgang in leven, geloof en geestelijk inzicht.

Geef hun, om U altijd met ontzag en liefde te dienen, om zonder blaam of veroordeling aan Uw heilige Mysteriën deel te nemen, en om Uw hemels Koninkrijk waardig te worden.

Opdat wij, door Uw macht altijd beschermd, tot U onze lof opzenden : Vader, Zoon en Heilige Geest; nu en altijd en in de eeuwen der eeuwen.

K. Amen. 

Kyrie eleison : Het gebed Kyrie eleison of Heer, heb medelijden met ons of wees ons barmhartig, komt van een Bijbelse zin. Deze zin is terug te vinden in de volgende teksten :

·         In de psalmen (4:1, 6:2, 9:13, 25:16, 27:7, 30:10, 31:9, 51:1, 86:16, 123:3)

·         In het Nieuwe Testament komt ze drie keer voor in Mattheus :

15:22 : de Kananese vrouw roept uit tot Jezus : Heb medelijden met mij, O Heer, Zoon van David.

17:15 : Heer, heb medelijden met mijn zoon.

20:30f waar twee blinden roepen tot Jezus : Heer, heb medelijden met ons, Zoon van David.

·         In de parabel van de tollenaar en de farizeeër (Lucas 18:9-14) waar de verachte tollenaar het uitroept “Heer, heb medelijden met mij, een zondaar” in contrast met de zelfvoldane farizeeër die gelooft dat hij geen vergeving nodig heeft. 

CHERUBIJNENZANG (1^e deel)

 Wij, die in dit mysterie verzinnebeelden de Cherubijnen, verzinnebeelden de Cherubijnen. En die zingen d’hymne driemaal heilig aan de levenschenkende Drie-eenheid, aan de Levenschenkende Drie-eenheid. Stellen wij, stellen wij terzijde alle zorgen van deze wereld, alle zorgen van deze wereld.

Of…Wij die in het Mysterie verzinnebeelden de Cherubijnen en die de hymne zingen, d’hymne driemaal heilig, aan de Levenschenkende Drie-eenheid. Laat ons ter zijde stellen, alle zorgen van deze wereld.

(D. gaat in het heiligdom, bewierookt het Altaar, het Heiligdom, de Iconostase en het volk.) 

GEBED VOOR DE GROTE INTREDE (gebogen)

P. Niemand die gebonden is door  vleselijke begeerte en genot, is waardig om zo dicht tot U te naderen en voor U de heilige Liturgie te vieren, Koning der heerlijkheid. Want dienst doen voor U is groot en vreeswekkend, zelfs voor de Hemelse Krachten.

Zonder verandering of vermenging te ondergaan, zijt Gij in Uw onzegbare en onmetelijke mensenliefde Mens geworden, om onze Hogepriester te zijn. En als Meester van het heelal hebt Gij ons de Dienst van dit liturgisch en onbloedig Offer toevertrouwd.

Heer onze God, Gij alleen zijt Meester over hemel en aarde. Gij wordt gedragen op de Cherubijnentroon. Gij zijt de Heer der Serafijnen en de Koning van Israël. Gij alleen zijt heilig, en Gij woont in het Heilige.

Daarom roep ik tot U, alleen Goede, die bereid zijt om naar ons te luisteren : zie neer op mij, Uw zondige en nutteloze dienaar; reinig mijn ziel en mijn hart van slechte gedachten, en stel mij, die Gij door de kracht van Uw Heilige Geest met de genade van het priesterschap hebt bekleed, in staat hier voor Uw heilig Altaar te staan, om Uw heilig, smetteloos Lichaam en kostbaar Bloed te offeren.

Met gebogen hoofd kom ik tot U, en ik smeek U : wend uw aangezicht niet van mij af, en verstoot mij niet uit het getal van Uw dienaren. Veroorloof mij, zondige en onwaardige dienaar, U deze gaven aan te bieden.

Gij, Christus onze God, zijt het immers Die offert en geofferd wordt, Die ontvangt en ontvangen wordt. Daarom zenden wij onze lof tot U, evenals tot Uw beginloze Vader, en Uw alheilige, goede en levendmakende Geest; nu en altijd en in de eeuwen der eeuwen. Amen.

P (zegt met opgeheven armen : )

Wij die op mystieke wijze de icoon zijn der Cherubijnen, en de levendmakende Drie-eenheid de hymne toezingen van het Trisagion; laat ons alle aardse zorgen terzijde stellen.

(buigt)

D. Om te ontvangen de Koning van het heelal, onzichtbaar begeleid door Zijn lijfwacht en Engelenkoren, Alleluia, alleluia, alleluia.

(en zij herhalen dit driemaal)

(P/D groeten vanuit de Deuren het volk en gaan naar de Proskomedietafel. Alleen de priester wierookt en bidt : )

P. God, wees mij, zondaar, genadig.

D. Hef op, Vader.

(P Bevestigt de aër op de linkerschouder en de D, zeggend : )

Hef uw handen op naar het Heiligdom, en zegen de Heer.

(D. knielt op één knie, wierookvat aan de vinger.)

(P. Plaatst de disk op hoofd van diaken, neemt zelf de kelk, en gaat achter D. door naar de noorddeur naar buiten, lichten vooraf.)

(P/D. blijven in de HH. Deuren staan, naar het volk gekeerd.)

D. De Heer onze God, gedenke in Zijn Koninkrijk, onze Oecumenische Patriarch N., Metropoliet N., en onze Aartsbisschop N., immer, nu en altijd en in de eeuwen der eeuwen.

P. De heer onze God gedenke in Zijn Koninkrijk, onze Koning N., en onze Koningin N., de regering van dit land en allen die er wonen, immer nu en altijd en in de eeuwen der eeuwen.

(en zij doen de verschillende gedachtenissen)

P. De Heer onze God gedenke in Zijn Koninkrijk, U allen Orthodoxe Christenen, immer nu en altijd en in de eeuwen der eeuwen.

K. Amen. 

07-01-2019 om 12:33 geschreven door claudia  

Waaraan gewerkt zal moeten worden op deze wereld :

De mens doet alsof alle natuurlijke hulpbronnen van hem zijn. Hij vraagt bv. geld voor natuurlijke hulpbronnen zoals olie en gas, maar vergeet dat hij er geen eigenaar van is. Hij is toevallig degene die woont boven deze hulpbronnen.

De mens heeft elke keer geld nodig om iets te doen voor een ander, anders doet hij het gewoon niet. Het hele systeem moet veranderen. Als de mens begint vanuit de instelling “ik zorg voor een ander zoals voor mezelf” is geen geld of iets dergelijks meer nodig.

De mens beschouwt elke vierkante millimeter grond als zijn bezit. Maar hij vergeet dat hij geen eigenaar ervan is, enkel degene die er tijdelijk op woont.

De mens gaat ervan uit dat hij alles onder controle heeft, en dat hij met God geen rekening moet houden, laat staan Hem eer betuigen. Maar hij heeft juist niets onder controle. Alles is in handen van God. Als God van het ene moment op het andere beslist om een natuurramp toe te laten dan kan de mens er niets tegen beginnen.

De mens is een luchthapper die uiteindelijk nog geen seconde kan toevoegen aan zijn leven. Een nederige instelling tegenover God en een gevoel van gelijkwaardigheid tegenover zijn naaste zonder superioriteitsgevoel zijn dan ook op hun plaats.

De mens denkt dat hij niet verantwoordelijk zal gesteld worden voor zijn daden, dat er geen God is die al zijn daden en ingesteldheden in het oog houdt. Wat zal dat binnenkort in de Waarschuwing tegenvallen.

De mens denkt dat hij zo nog lange jaren kan blijven aanmodderen (hebzucht, haat, geweld, nijd, jaloezie, hypocrisie, ijdelheid, arrogantie, kwaad, en ga zo maar verder) en dat alles blijft zoals het is. Voor de mensen die dit geloven : ze zullen binnenkort met een smak neerkomen op de beton.

De mens denkt dat er geen hiernamaals bestaat en zeker geen Hel. Maar het zal in de Waarschuwing pijnlijk duidelijk worden dat het even reëel is als rondlopen op aarde. En de Hel is geen vloerverwarming!

De mens moet tot het besef komen dat Jezus' Rijk eraan komt (3,5 jaar na de Waarschuwing) en dat er eerst een rijk van verdrukking komt van de Antichrist. Als je de microchip laat inplanten zal je wel aan je goederen kunnen, maar zal je ineens gekozen hebben voor eeuwig in de Hel te zitten met Satan. Dat betekent dat al de rest van geen tel is. De oplossing is voortdurend te bidden, nooit je geloof in God te verzaken, zelfs niet als je je leven er moet bij inschieten. De mensen van goede wil te helpen in het overleven tot Jezus' Rijk komt. En vooral : te stoppen met in vakjes te denken, zo denkt de Antichrist niet. Het is van geen belang protestant, katholiek, moslim, boeddhist, of wat dan ook te zijn. Elk zal binnenkort zien, in de Waarschuwing, dat enkel Jezus degene is die de poort van het Paradijs opent en dat je enkel door Hem kan gered worden. Daden van liefde stellen is wat telt, en geloven in Jezus.

06-01-2019 om 00:00 geschreven door claudia  

asterisk met diskos

Gedurende de Liturgie van de Voorbereiding, nadat de priester het brood en de wijn heeft voorbereid, zal hij de asterisk bewieroken door het over het open wierookvat te houden. Dan plaatst hij het op de diskos en zegt hij de woorden “En een ster kwam en bleef over de plaats staan waar het jonge kind zich bevond.” (Matheus 2:9) 

Gedurende een Hiërarchische Liturgie (dit is een waarbij een bisschop voorgaat) zal net voor de Grote Intrede, het aër (en onderste doeken) en de asterisk worden verwijderd en de bisschop zal de nagedachtenissen doen voor de levenden en de doden, waarna hij de asterisk en de aër terug zal plaatsen.

Na het Sursum Corda, zal de diaken de asterisk optillen van de diskos en daarmee het kruisteken maken aan de vier zijden, terwijl de priester zijn handen omhoog heft en zegt : “het triomflied zingend, roepend, luid jubelend en zeggend :” waarbij het koor het sanctus zingt. De diaken kust de asterisk, vouwt het samen en legt het opzij op de antimension, terwijl de priester het gebed van de anafora begint.

Na de communie van de gelovigen worden het aër en onderliggende doeken, de speer, de lepel en de asterisk op de diskos geplaatst. De priester overhandigt hen aan de diaken, die ze terugbrengt naar de prothesis. 

Dan houdt hij de kleinere doeken over het wierookvat en plaatst hij ze op de diskos en de kelk, en zegt hij respectievelijk de gebeden voor elk van hen. Het grootste doek, de Aër, wordt rond het wierookvat gewikkeld en wordt dat over de kelk en de diskos samen geplaatst. Als laatste neemt hij het wierookvat van de diaken en bewierookt hij de bedekte Gaven. Hij zegt dan het slotgebed van Offering.

Nadien, bewierookt de diaken de volledige prothesis, de heilige tafel, het heiligdom, de hele kerk en het volk terwijl hij het volgende hymne en Psalm 50 bidt:

In de Tombe met het lichaam, en in Hades met de ziel, in het Paradijs met de dief, en op de Troon met de Vader en de Geest, was U, O Christus, die overal aanwezig bent en alle dingen vervult. 

De Goddelijke Liturgie bestaat uit drie delen:

·         de voorbereidende gebeden;

·         de liturgie van de catechumenen, zo genoemd omdat in de eerste eeuwen van het christendom catechumenen alleen dit deel mochten bijwonen; dit deel wordt ook de liturgie van het Woord genoemd;

·         de liturgie van de gelovigen, zo genoemd omdat in de eerste eeuwen alleen diegenen die gedoopt waren, werden toegelaten. 

BEGIN VAN DE GODDELIJKE LITURGIE

D. Zegen Meester

P. maakt met het Evangelieboek een kruis over het antimension en zingt :

«Gezegend zij het Koninkrijk van de Vader, en van de Zoon, en van de Heilige Geest; nu en altijd, en in de eeuwen der eeuwen.

  antimension 

Antimension : behoort tot de belangrijkste bekleding van het altaar in de Orthodoxe liturgie. Het is een rechthoekig doek, gemaakt uit linnen of zijde, met de afbeelding van de neerlegging van Christus in de tombe, de vier evangelisten, en bijbelteksten die verwijzen naar de Eucharistie. Een klein relikwie van een martelaar is erin genaaid. De Eucharistie kan niet gevierd worden zonder een antimension. Het doek wordt geplaatst in het midden van het altaar en open gevouwen gedurende de Goddelijke Liturgie, voor de Anafora. 

Op het einde van de liturgie wordt de antimension in drie gevouwen en dan opnieuw in drie zodat de vouwen een kruis vormen. Wanneer het gevouwen is, zit de antimension in het midden van een groter kleed, het eiliton wat dan errond gevouwen wordt op dezelfde manier (3 x 3), en het volledig omhult. Er wordt ook een dunne natuurlijke spons in de antimension bewaard die gebruikt wordt om kruimels te verzamelen die op de Heilige Tafel vallen. Wanneer de antimension en eiliton worden gevouwen, wordt het Evangelieboek erbovenop gelegd. 

Het antimension moet geconsacreerd zijn en gezegend door een bisschop. Het antimension en het chrisma zijn de middelen waardoor een bisschop zijn toelating geeft aan de priesters die onder zijn gebied vallen om de Goddelijke Liturgie te vieren en de Heilige Mysteries in zijn afwezigheid en om goddelijke diensten te leiden. 

H. Gregorius de Verlichte van Armenie met het Omoforion 

Aartsbisschop Sviatoslav Shevchuk met het Omoforion waar onderaan rechthoeken zijn op genaaid om zijn hiërarchische functie te tonen 

Omoforion : Dit is het gewaad da teen bisschop onderscheidt en het is het symbool van zijn geestelijke en kerkelijke autoriteit. Oorspronkelijk uit wol, is het een band van brokaat, dat versierd is met vier kruisen en een achtpuntige ster en wordt het rond de nek en schouders gedragen. Het symboliseert het verloren schaap dat gevonden werd en gedragen wordt op de schouders van de Goede Herder. Het verwijst naar de pastorale rol van de bisschop als icoon of toonbeeld van Christus. (In RK-Kerk : pallium) 

Het antimension is een vervanging voor de altaartafel. Een priester mag de Eucharistie op de antimension celebreren zelfs als de altaartafel niet gepast geconsacreerd werd. In noodgevallen, wanneer er geen altaartafel beschikbaar is, dient de antimension als pastoraal middel om om goddelijke diensten buiten de kerk of kapel te houden wanneer geen geconsacreerde tafels voorhanden zijn. De priester gebruikt altijd het antimension, zelfs op een geconsacreerd altaar dat relieken bevat. 

Bij de Goddelijke liturgie, gedurende de litanieën (Ektenias) die de Grote Intrede voorafgaan wordt het eiliton volledig opengevouwen en wordt het antimension drie-vierde opengevouwen en bovenaan gevouwen. Gedurende de Litanie van de Catechumenen (liturgie van de woorddienst), wanneer de diaken zegt “Dat Hij (God) tot hen (de catechumenen) het Evangelie van gerechtigheid moge openbaren”, vouwt de priester het laatste deel van de antimension open, en openbaart het mysterie van Christus’ dood en verrijzenis. Na de Intrede of Intocht worden de kelk en diskos op de antimension geplaatst en worden de Gaven (brood en wijn) geconsacreerd. De antimension blijft ongevouwen tot allen de Heilige Communie hebben ontvangen en de kelk en diskos terug naar de Prothesis (= offertafel) worden gebracht. De diaken (of priester als er geen diaken is) moet zorgvuldig de antimension inspecteren om zeker te zijn dat er geen kruimels op de antimension achterblijven. Dan wordt het gevouwen, gevolgd door het vouwen van het eiliton. Daarna wordt het Evangelieboek erbovenop geplaatst. 

K. Amen. 

VREDESLITANIE

D. Laat ons de Heer in vrede bidden.

K. Kyrie eleison

D. Om de hemelse vrede en de redding van onze zielen, bidden wij de Heer.

K Kyrie eleison (na elk vers)

D. Om vrede voor de gehele wereld, het welzijn van de heilige Kerken Gods, en om de EENHEID van allen; bidden wij de Heer.

Voor dit heilige Godshuis, en voor hen die er met geloof, eerbied en vreze Gods binnentreden; bidden wij de Heer.

Voor onze Patriarch N., voor Metropoliet N., voor onze Aartsbisschop N., voor de eerbiedwaardige priesters, het diaconaat  in Christus, voor geheel de geestelijkheid, en voor gans het volk; bidden wij de Heer.

Voor onze Koning N., voor onze Koningin N., en voor de Regering van dit land; bidden wij de Heer.

Voor deze stad, en voor alle steden en dorpen van ons gehele land, en voor alle gelovigen die er wonen; bidden wij de Heer.

Voor goed weer en overvloed van de vruchten der aarde, en om vredige tijden; bidden wij de Heer.

Voor de reizigers op zee, te land en in de lucht; voor de zieken en lijdenden; voor de gevangenen en hun redding; bidden wij de Heer.

Om bevrijding uit alle verdrukking, toorn, gevaar en nood; bidden wij de Heer.

Help en red ons, wees barmhartig en bescherm ons, o God, door Uw genade.

Onze alheilige, ongeschonden, hooggezegende, roemrijke Koningin, Gods Moeder en altijd Maagd Maria, met alle Heiligen gedenkend, bevelen wij aan Christus God onszelf, elkaar en geheel ons leven aan.

K. Aan U o Heer

P. Bidt intussen zacht :

Heer onze God, Wiens macht niet te vergelijken is, en Wiens heerlijkheid onbegrijpelijk is; Wiens barmhartigheid geen grenzen kent, en Wiens liefde tot de mensen onuitsprekelijk is. Gij, Heer, zie goedertierend neer op ons en dit heilig Huis. Schenk ons, en hen die met ons meebidden, Uw rijke barmhartigheid en medelijden.

…en hij roept : Want U komt toe alle heerlijkheid, eer en aanbidding : Vader, Zoon en heilige Geest; nu en altijd en in de eeuwen der eeuwen.

K. Amen.

D. Gaat onder het zingen bij de Christusicoon staan. 

Antifoon : Een antifoon of beurtzang is een vers dat gezongen wordt als inleiding op en ter afsluiting van een psalm tijdens de mis en  het getijdengebed. Het woord antifoon is samengesteld uit de Griekse woorden anti, tegen, en phōnē, stem.

Als de helften van een psalmvers of gehele verzen om en om worden uitgesproken of gezongen, noemt men dit antifonaal. In het Gregoriaans zingt een voorzanger de eerste woorden van de antifoon, waarna de andere zangers inzetten. 

EERSTE ANTIFOON

K. Mijn ziel love de Heer, geloofd zijt Gij o Heer.

Mijn ziel, love de Heer en dat-alles-wat-in-mij-is, love Zijn heilige Naam.

Mijn ziel, zegen de Heer, vergeet-toch-al-zijn weldaden niet.

De Heer, vergeeft en geneest, vol-ontferming-en-barmhartig is de Heer.

Mijn ziel, love de Heer en dat alles-wat-in-mij-is, love Zijn heilige Naam, geloofd zijt Gij, o Heer.

(Op grote feesten zijn er eigen Antifonen, zoals voorgeschreven)

L. Zingt de verzen.

K. DOOR DE GEBEDEN VAN DE HEILIGE MOEDER GODS, HEILAND, O RED ONS. 

1^e KLEINE LITANIE

D. Nogmaals en nogmaals, laat ons de Heer in vrede bidden.

K. Kyrie eleison

D. Help en red ons, wees barmhartig en bescherm ons, o God door Uw genade.

K. Kyrie eleison

D. Onze alheilige, ongeschonden, hooggezegende, roemrijke Koningin, Godsmoeder en altijd-maagd Maria met alle heiligen gedenkend, bevelen wij aan Christus God onszelf, elkaar en geheel ons leven aan.

K. Aan U o Heer.

P. Heer onze God, red uw volk en zegen uw erfdeel. Bewaar de volheid van Uw Kerk. Heilige hen die de schoonheid van Uw Huis liefhebben. Verheerlijk hen daarvoor met Uw goddelijke kracht, en verlaat ons niet die op U hopen.

Want van U is de macht en aan U is het Koninkrijk en de kracht en de heerlijkheid : Vader, Zoon en Heilige Geest, nu en altijd en in de eeuwen der eeuwen.

AMEN. 

2^e ANTIFOON

K. Eer aan de Vader, en aan de Zoon, en aan de Heilige Geest.

Mijn ziel, zegen de Heer, ik wil de Heer loven in heel mijn leven, de psalm zingen voor God, zolang ik besta. Stel uw vertrouwen niet op vorsten, op mensenzonen bij wie geen heil is. Zijn geest zal hem verlaten : hij keert terug tot de aarde waaruit hij genomen was; en op diezelfde dag gaan al zijn plannen ten gronde. Zalig hij, wiens Helper de God is van Jacob, die zijn vertrouwen stelt op de Heer zijn God. Die hemel, aarde en zee heeft gemaakt, met al wat zich daarin bevindt. Hij behoedt de waarheid in eeuwigheid. Hij verschaft recht aan wie onrecht lijden. Aan hongeren geeft Hij voedsel, de Heer verlost de geboeiden. De Heer schenkt het gezicht aan de blinden : de Heer richt de gebrokenen op. De Heer bemint de rechtvaardigen, de Heer behoedt de vreemden. Hij is de steun van wees en weduwe, maar Hij vernietigt de weg van de zondaar. De Heer zal heersen in eeuwigheid : uw God, Sion, van geslacht tot geslacht.

(Hier ook is er eigen Antifoon op grote feesten, zoals voorgeschreven)

L. Zingt de verzen.

K. VERLOS ONS ZOON VAN GOD…..WIJ DIE U BEZINGEN ALLELUIA

K. Nu en altijd en in de eeuwen der eeuwen. Amen.

* ENIGGEBOREN Zoon en Woord van God, die onsterfelijk zijt, en het op U genomen hebt voor onze verlossing vlees te worden uit de Heilige Moeder van God en altijd maagd Maria. En zonder te veranderen mens geworden zijt : die gekruisigd zijt, Christus God, en de dood door Uw dood hebt overwonnen. Gij die als één van de Heilige drie-eenheid samen verheerlijkt wordt met de Vader en de Heilige Geest – VERLOS ONS – 

2^e KLEINE LITANIE

D. Nogmaals en nogmaals, laat ons de Heer in vrede bidden.

K. Kyrie eleison

D. Help en red ons, wees barmhartig en bescherm ons, o God, door Uw genade.

K. Kyrie eleison

D. Onze alheilige, ongeschonden, hooggezegende, roemrijke Koningin, Gods Moeder en altijd maagd Maria met alle heiligen gedenkend, bevelen wij aan Christus God onszelf, elkaar en heel de wereld aan.

K. Aan U o Heer

P. Gij hebt ons deze gemeenschappelijke, eenstemmige smeekbeden geschonken, en beloofd om de gebeden te verhoren van twee of drie, die eenstemmig bidden in Uw Naam. Verhoor nu ook het smeken van Uw dienaren zoals het hun nuttig is. Schenk ons in deze voorbijgaande tijd de kennis der waarheid, en in de toekomstige het eeuwig leven.

Want Gij zijt een goede en menslievende God, en tot U zenden wij onze lof : Vader, Zoon en Heilige Geest; nu en altijd en in de eeuwen der eeuwen.

K. Amen. 

3^e ANTIFOON

ZALIGSPREKINGEN

In Uw Koninkrijk * denk toch aan ons o Heer.

Zalig zij die arm zijn van geest * want hun behoort het Rijk der hemelen.

Zalig zij die treuren * want zij zullen getroost worden.

Zalig zij die zachtmoedig zijn * want zij zullen de aarde bezitten.

Zalig zij die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid * want zij zullen verzadigd worden.

Zalig zij die barmhartig zijn * want hun zal geschieden barmhartigheid.

Zalig zij die zuiver zijn van hart * want zij zullen God zien.

Zalig zij die vrede stichten * want zij zullen kinderen Gods worden genoemd.

Zalig zij die vervolgd worden om de gerechtigheid * want het Rijk der hemelen behoort hun toe.

Zalig zijt gij, wanneer ge zult gesmaad en vervolgd worden en wanneer men valselijk allerlei kwaad van U zal zeggen om mijnentwil.

Verheugt en verblijdt U, want groot is uw beloning in de Hemel.

(Onder de Zaligsprekingen gebeurt de : ) 

KLEINE INTOCHT of INTREDE

P/D. maken drie buigingen voor het altaar. P. geeft Evangelie aan D. Zij gaan om het Altaar heen door de noorderdeur naar buiten, voorafgegaan door het licht. Voor de H. Deuren blijven zij staan en buigen het hoofd. Zij bidden stil :

D. Bidden wij de Heer.

P. Meester, Heer onze God, die in de hemelen legioenen hebt opgesteld van Engelen en Aartsengelen voor de Liturgie van Uw heerlijkheid; geef dat met onze intocht ook de Intocht der heilige Engelen geschiede, die samen met ons dienen en Uw goedheid verheerlijken. Want alle lof, eer en aanbidding komt toe aan U : Vader, Zoon en Heilige Geest; nu en altijd en in de eeuwen der eeuwen.

D. Amen. Zegen, Vader, de heilige intocht.

P. + Gezegend zij de intocht van Uw heiligen; immer, nu en altijd en in de eeuwen der eeuwen.

(D. laat P. het Evangelie kussen; gaat na de zaligsprekingen voor de P.in de Poort staan, heft het H. Evangelie omhoog en roept : )

D. WIJSHEID STAAT OP.

P/D. (buigen en gaan het altaar in. D. legt het H. Evangelie op het altaar-op normale zondagen zingt het koor : ).

K. Kom laten wij Christus aanbidden en buigen voor Hem. Red ons o Zoon van God, Gij die uit de doden verrezen zijt, wij die u bezingen. Alleluia.

K. Troparion en kondakion (variabel).

K. Troparion van de H. Apostel Andreas (of een andere patroonheilige van de Kerk)

Gij zijt de eerstgeroepene der Apostelen en de broeder van Petrus. Bid daarom Heilige Andreas tot de meester van het heelal, om aan de wereld vrede te schenken en aan onze zielen de grote genade.

D. Bidden wij de Heer.

K. Kyrie eleison

Troparion (troparia in het meervoud) : een type van hymne in de Byzantijnse muziek. Het is een kort hymne van een strofe, of een paar strofen; dit kan zorgen voor extra diepgang in de viering tussen de psalmverzen. De term verwijst ook dikwijls naar de apolytikion of hymne van wegzending, het hymne dat de Vespers afsluit.

Troparia worden ook onder de vorm van strofen van canons gebruikt. Dergelijke troparia zijn gebaseerd op de irmoi of de ode.

Troparia worden ook soms gebruikt als refreinen voor gezongen psalmverzen, hoewel stichera (enkelvoud sticheron : bepaalde hymnen in de Vespers of in de Metten) meer gebruikt worden. 

Bekende voorbeelden :

Troparion van het Heilig Kruis :

O Heer, red uw volk en zegen uw erfgenamen!

Verleen de overwinning aan de Orthodoxe Christenen

over hun tegenstanders, en

bewaar door de verdienste van uw kruis

uw woonplaats (onder hen). 

Troparion van Heilige zaterdag (de Nobele Jozef van Arimatea) :

De nobele Jozef, heeft wanneer hij Uw allerzuiverste lichaam van de Kruisboom heeft afgenomen het in fijn linnen gewikkeld en het gezalfd met kruiden en het in een nieuw graf gelegd. 

"Axion Estin", een theotokion :

Het is werkelijk gepast om U te zegenen, O Theotokos, eeuwig gezegend en allerzuiverst, en de Moeder van onze God: eerbaarder dan de cherubijnen, en zonder vergelijk glorierijker dan de serafijnen. Zonder aantasting hebt U God, het Woord gebaard. Ware Theotokos, we verheerlijken U.

Troparion van Kassiani (gezongen gedurende de Heilige week en op de Grote en Heilige Woensdag) :

Uw goddelijkheid voelend, O Heer, heeft een vrouw van vele zonden het op haar genomen om een mirrebrengster te worden en in diepe rouw brengt ze Uw geurende olie in afwachting van Uw begrafenis, en weent : “Wee mij! Welke nacht valt op mij, welke donkere en maanloze krankzinnigheid van wilde verlangens, deze lust naar zonde. Neem mijn bron van tranen, U die water uit de wolken haalt, buig U naar mij, naar het zuchten van mijn hart, U die uit de Hemelen bent neergedaald in Uw geheime Menswording. Ik zal Uw onbevlekte voeten wassen met kussen en ze droogvegen met mijn haarlokken; de voeten die Eva hoorde stappen in het schemering in het Paradijs en haar deden verbergen in verschrikking. Wie zal de massa van mijn zonden tellen of de diepte van Uw oordeel, O Redder van mijn ziel? Negeer uw dienstmaagd niet, O Degene wiens barmhartigheid eindeloos is. 

06-01-2019 om 00:00 geschreven door claudia  

1 januari 2019 NIEUWJAAR

At "The Rock", Shrine of Our Lady of the Island, Eastport, New York

Jezus de Verlosser

Mijn Zoon,

Ik kom naar jou op deze eerste dag van het Nieuwe Jaar om de mensheid voor te bereiden voor de gebeurtenissen van de eindtijd die spoedig zullen gebeuren. Leef niet in angst voor de toekomst want Ik ben bij jullie voor de hele eeuwigheid. Degenen onder jullie die weten dat Ik de IK BEN ben, weten dat ze niets moeten vrezen, want de Vader in de Hemel heeft Mij vervuld met de H. Geest om de mensheid te redden van de wereldse zonden.

Degenen onder jullie die Mij volgen en erkennen dat Ik de ene en enige Verlosser ben die opgedragen werd door de Vader om al Gods kinderen te redden, weten dat de toekomst veilig is en dat jullie voor niets bang moeten zijn in deze wereld of in het hiernamaals. Jullie zijn Gods kinderen en jullie zijn ook Machtige Gebedsstrijders, die Mij, jullie Verlosser, zullen bijstaan in deze eindtijd.

Jullie moeten beseffen dat jullie nu in de eindtijd leven door de gebeurtenissen die op vele manieren plaatsvinden in de wereld. De gebeurtenissen van de eindtijd werden geprofeteerd door zowel de oude als moderne profeten, die hebben geluisterd naar de zachte fluisteringen van de Hemelse Rijken. Zij hebben de woorden van de Vader gedeeld met jullie zoals uitgedrukt door de H. Geest op voorspraak van Mijzelf en jullie Hemelse Moeder, en ook door de vele Engelen en heiligen die met Gods kinderen hebben gecommuniceerd.

Als zijnde een kind van de Vader, is elk op de wereld gekomen en vervuld met de Eeuwige Liefde van de Vader met het vermogen door Zijn Liefde een verschil te maken voor de mensheid op positieve wijze. Dit is jullie missie in het leven om een verschil te maken in deze wereld voor het welzijn van de mensheid.

Met deze wetenschap vraag Ik jullie de schade te overwegen die veroorzaakt is aan de mensheid door het nodeloze doden van zoveel kinderen in hun moederschoot in alle eeuwen, maar nog meer in deze tegenwoordige tijd. Zoveel kinderen werden voorzien om in deze wereld te leven, als hun levenstocht niet werd beëindigd door mensenhanden. Dit is een directe schending van het gebod van de Vader, dat alle leven heilig is en dat elk kind dat gevormd werd in de moederschoot een zeer belangrijke missie en levenstocht heeft dat niet zou mogen beëindigd worden door jullie handen.

Als gevolg hiervan is er zoveel duisternis en wanhoop in jullie wereld dat nu veroorzaakt wordt door de accumulatie van zoveel schuld door de mensheid aan de Vader door de zonde van abortus.

Kijk nu eens rond, mensen, en vertel Mij dat jullie je niet bewust zijn dat kwaad en geweld van de mensheid niet toenemen in de wereld. Als volk worden er verdeeldheid onder jullie gecreëerd door de duistere krachten van de boze die mijn eeuwige vijand is. Het is door de boze dat het doden van de baby’s een geaccepteerde norm is geworden in jullie zogenaamde moderne maatschappij en dit probleem is overal op de wereld aanwezig wegens de acties van degenen die proberen een nieuwe wereld orde op te richten in strijd met het plan van de Vader. Abortus is essentieel in hun goddeloos plan.

Als Machtige gebedsstrijders moeten jullie tegen deze internationale genocide van zoveel kinderen opkomen en inzien dat deze globale nieuwe wereldorde het werk is van de boze, satan, die vastbesloten is om de mensheid te vernietigen door zijn plan voor een nieuwe wereldorde. Zijn volgelingen op aarde doen zijn taak. Abortus is een van hun grootste middelen om de mensheid te vernietigen, en in het gezicht van de Vader te spuwen, en Zijn liefdevol plan voor de mensheid te dwarsbomen.

In deze eindtijd zijn er zoveel smeekbeden om de mensheid ten goede te veranderen, maar geen van deze smeekbeden zijn zo belangrijk als jullie gebed om de genocide van zoveel kinderen te stoppen. Zij zijn voorzien om deel uit te maken van jullie wereld in deze eindtijd om de boze en zijn volgelingen te dwarsbomen en hen in de diepten van de aarde te werpen voor eeuwig en de Grote Transformatie van de mensheid tot stand te brengen. Dan zal dit een Nieuwe Hemel en een Nieuwe Aarde inluiden.

Daarom vraag Ik jullie om mijn werk te helpen verwezenlijken om het tij te doen keren van deze genocide op de mensheid. Bid krachtig en voer de goede werken uit die noodzakelijk zijn om het tij te keren tegen de holocaust van abortus. De Vader heeft in deze eindtijd alle Gods kinderen nodig die voorzien zijn om geboren te worden op aarde om te helpen in de vernietiging van de boze en zijn plannen tegen de Vader.

Wees gerust in de ene gedachte dat op het eind de Vader en Zijn Hemels plan voor de mensheid zullen overwinnen, voor een gedeelte wegens jullie krachtige gebeden en goede werken hier op aarde

Ik laat je nu met deze laatste boodschap – Erken dat de Eeuwige Liefde van de Vader bij jullie is en door de kracht van Gods Liefde zullen jullie het kwaad van de wereld overwinnen.

Doe nu een beroep op Gods Eeuwige Liefde om jullie geest, lichaam, gedachten en ziel te vullen met de kracht van de H. Geest en bereid jullie voor op deze eindtijd. Als jullie dit doen zal Ik bij jullie zijn en jullie leiden door deze eindtijd. In deze wetenschap: waar moeten jullie bang voor zijn? Niets… want Ik ben bij jullie!

Jezus de Verlosser

Gebed om abortus te beëindigen

Heer God, ik dank u vandaag voor de gaven van mijn leven, en voor de levens van al mijn broeders en zusters die er soms niet bij stil staan dat ze hun leven van u gekregen hebben.

Ik weet dat er niets meer levens vernietigd dan abortus en abortieve middelen. Toch verheug ik mij dat u de dood overwonnen hebt door de Verrijzenis van Uw Zoon.

Ik ben klaar om mijn deel te doen in het beëindigen van abortus. Als dit dan niet op een rechtstreekse manier kan, dan op een biddende manier. Vandaag verbind ik mij ertoe nooit te zwijgen, nooit passief deze genocide toe te laten, nooit alle onschuldige ongeborenen te vergeten. Laat het gebrul en de acties van degenen die kinderen doden in de moederschoot verstommen. Laat ze inzien dat bij de conceptie al een mens met ziel aanwezig is, geen hoopje cellen.

Ik verbind mij ertoe nooit te stoppen met het leven te verdedigen tot al mijn broeders en zusters beschermd zijn. Onze natie moet opnieuw een natie worden die instaat voor het leven. Een natie die degenen die leven in zich dragen, niet aan hun lot overlaat. Het moet een natie zijn waar iedereen het goede doet en rechtvaardig is. Een natie waar iedereen recht heeft op leven, op rechtvaardigheid, op liefde, op welzijn, op geluk, op middelen die een goed leven mogelijk maken. Niet alleen voor sommigen, maar voor iedereen.

Door Christus, Onze Heer. Amen!

05-01-2019 om 23:08 geschreven door claudia  

2/1/2019 Jezus en Maria

Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven. Wie in Mij gelooft, zelfs als hij sterft, zal leven.

Mijn kinderen, Ik herhaal jullie wat Ik mijn eerste discipelen vertelde. Geloven jullie dat? Ik verzeker jullie, het eeuwig leven. En niet degene die zegt “Heer, Heer” zal het Koninkrij van de Hemel binnengaan, maar degene die de Wil van Mijn Vader doet.

Mijn lieve kinderen, Ik zend jullie opnieuw mijn Moeder, als jullie maar zouden willen luisteren naar haar! Zij toont jullie de weg dat leidt naar Mijn Vader en dit doet ze zoals enkel een moeder weet hoe dat te doen.

Ik herhaal jullie, ze doet dat tot elk van haar kinderen begrijpt dat enkel met Gods liefde jullie leven – het ware leven- zullen hebben, wat eeuwig is. Mijn Vader staat op het punt zijn gerechtigheid te gebruiken. Jullie kunnen niet zeggen “Maar ik wist het niet, ik ben niet gereed, geef mij nog een kans”, jullie zullen moeten antwoord geven voor jullie daden.

Ik waarschuw jullie, beslis om een diepe bekering vanuit het hart te doen. Ik richt Mij vooral tot de jeugd – stop eens voor een ogenblik, doe een lang onderzoek van het geweten, toon berouw van het kwaad dat jullie hebben gepleegd tot nu en kom naar de Tafel dat jullie het Brood des levens geeft. Enkel dan zullen jullie gevoed worden en zullen jullie het geluk vinden dat jullie altijd naar gehunkerd hebben.

Volg de raadgevingen van Mijn Moeder en jullie Moeder, ga naar Haar, spreek met haar over jullie problemen en dan zullen jullie begrijpen dat enkel met Haar jullie ze kunnen oplossen. We houden zo veel van jullie, jullie zijn ons gekozen ras en we willen dat jullie allen bij ons zijn.

Lieve kinderen, beslis, de tijd dringt. Verwerf het brood aan dat jullie eeuwig zal voeden. Ik zegen jullie. Mijn Moeder legt haar hand op jullie. Wees gehoorzaam. Moge onze liefde altijd bij jullie zijn.

Jezus en Maria

26/12/2018 : Verdrietige Maria

Mijn lieve kinderen, mijn liefde voor jullie is groot maar ik zie van jullie kant niet veel positieve reacties. Het spijt mij te zien dat in jullie leven alles belangrijker is dan gebed.

Wat hebben jullie voor de kribbe beloofd? En wat hebben jullie gevraagd in ruil? Besef dat jullie geestelijke kant steeds armer wordt. Jullie weten goed dat de tijd waarin jullie leven niet de beste zijn, maar jullie doen er niets aan om het beter te maken.

God de Vader wacht nog steeds op Zijn tijd, maar uiteindelijk zal Hij zijn rekening met jullie vereffenen. Dan zullen jullie begrijpen, mijn lieve beminde kinderen, waarom Hij jullie een “kleine rest” noemt.

Jullie zijn vrij te kiezen: God of Satan, maar daarna moeten jullie geen spijt hebben omdat elk van jullie verantwoordelijk is voor zijn eigen keuze.

Voor de meeste van mijn kinderen, is H. Kerstmis er om zich te bezuipen. Ja, lieve kinderen, alcohol is niet alleen een boosdoener, maar ook jullie gedachten, wanneer ze tegengesteld zijn aan de boodschap van God.

Mijn kinderen worden niet langer spiritueel gevoed, en omwille hiervan zullen zovelen onder jullie niet het leven hebben, wat eeuwig is. Mijn Zoon heeft in zijn oneindige goedheid Zichzelf laten kruisigen voor jullie en hoe hebben jullie dit beantwoord?

Lieve kinderen, erken jullie zonden en onttrek jullie uit deze destructieve slaap. Bid en onthecht jullie van alles wat jullie verwijderd van God, anders zullen jullie nergens naartoe kunnen vluchten. Satan zal jullie geven wat jullie gekozen hebben in alle vrijheid.

Toch bid ik voor jullie; ik wil jullie niet verliezen. Open jullie hart voor dat Kind dat jullie niet hebben gevierd.

Verdrietige Maria

03-01-2019 om 18:57 geschreven door claudia  

De Goddelijke Liturgie van Johannes Chrysostomos

Twee liturgische riten, die van Johannes Chrysostomos en die van Basilius de Grote, waren de norm geworden in de Oostelijke Kerk aan het einde van de regering van Justinianus. De Liturgie van Johannes Chrysostomos was waarschijnlijk de liturgie die oorspronkelijk door Johannes gebruikt werd toen hij Bisschop van Antiochië was en die hij meenam naar Constantinopel toen hij Patriarch werd. De rite was dus oorspronkelijk een West Syrische liturgische rite. In Constantinopel werd deze verfijnd en verfraaid onder zijn leiding. Nadat de rite de gebruikte liturgische vorm was geworden van de Kerk van de Heilige Wijsheid (Hagia Sophia), werd deze de normatieve liturgische vorm in de kerken van het Byzantijnse Rijk. De Liturgie van Johannes Chrysostomos weerspiegelt zowel een zeer verfijnde esthetische schoonheid en grootsheid, traditie en mysterie als een hoog ontwikkelde theologie. De rite weerspiegelt het werk van de Cappadocische Vaders in de strijd tegen de ketterij en de vastlegging van de Trinitarische theologie in de Christelijke Kerk.

Basilius de Grote en Johannes Chrysostomos

Dit is de Goddelijke Liturgie van Johannes Chrysostomus - vertaling Archimandriet Adriaan :

 Wat de benodigde heilige instrumenten zijn : 

diskos met asterisk, speer (mes), beker, kelk 

prosphoron (brood) 

Het altaar of prothesis, met erop de diskos (pateen of heilige schaal), kelk en andere zaken voor de liturgie van voorbereiding. Het Lam is aanwezig op de diskos. Aan de linkerkant zijn de prosphora voor de Theotokos (Maagd Maria, de heiligen, de levenden en de overledenen. 

De voorbereiding of prothesis of proskomedie is een naam dat werd gegeven in de Oosters Orthodoxe Kerk om de voorbereiding van brood en wijn voor de Eucharistie aan te duiden. Deze liturgie wordt in stilte gedaan vooraleer het openbaar gedeelte van de Goddelijke Liturgie begint, en symboliseert de “vroege verborgen jaren” van Jezus Christus’ leven. 

Kairon : De priester en diakens die de liturgie vieren staan samen voor de heilige deuren van de iconostasis, vereren de iconen, en zeggen speciale ingangsgebeden vooraleer ze binnengaan in het altaar. Bij het einde van deze gebeden buiten ze voor de troon van de bisschop die aan het hoofd staat van de kerk, of de abt in een klooster. Het is een erkenning van de autoriteit van hun geestelijke oversten, zonder wiens permissie ze de goddelijke diensten niet mogen vieren. 

De voorbereiding op proskomedie 

1. Gebeden van de Priester en Diaken voor de iconostase. Verering van de iconen en van het altaar. 

Iconostase : een muur van iconen en religieuze schilderingen die het heiligdom van het schip van de kerk scheiden. Iconostasis verwijst ook naar een draagbare icoon die overal in de kerk kan geplaatst worden. Deze muur komt zelden tot aan het plafond omdat de gelovigen de ekphoneses (liturgische gebeden) van de priesters duidelijk moeten kunnen horen. De iconostasis heeft gewoonlijk drie openingen of deuren: de Heilige Deuren in het midden, en de noordelijke en zuidelijke deuren aan elke kant. De noordelijke en zuidelijke deuren worden dikwijls de deuren van diakens genoemd omdat ze dikwijls door hen gebruikt worden. Op deze deuren worden dikwijls heilige diakens afgebeeld (H. Stefanus en de H. Efraim de Syriër). Soms worden ze de deuren van de engelen genoemd, dan worden de Aartsengelen Michael en Gabriel afgebeeld. De zuidelijke deur is de ingangsdeur en daarop wordt Michael afgebeeld omdat hij de “Verdediger” is, het noorden is de uitgangsdeur, en daar wordt Gabriel afgebeeld omdat hij de “Boodschapper” van God is.

  iconostasis 

De vijf rangen van iconen op de iconostasis. In zijn slavische ontwikkeling waren er vijf rijen van iconen :

1 De laagste rij wordt soms de Heersende genoemd. Op de rechtse zijde van de Heilige Deuren (zicht vanaf het kerkschip) is een icoon van Christus te zien (dikwijls de Pantokrator). Dit symboliseert de Tweede Komst en aan de linkerzijde is een icoon van de Theotokos (Maagd Maria), die de Menswording van Christus symboliseert, en ingang in deze wereld. Daarom vinden alle dingen plaats tussen Christus’ eerste en tweede komst. Anderen iconen op deze rij naast de Heilige Deuren bevatten gewoonlijk afbeeldingen van de patroonheiligen of feestdagen waar de kerk is aan toegewijd. : H. Johannes de Doper, H. Nicolaas, de Vier Evangelisten… De rij erboven is de Deisis of de 12 grote feesten. 

2 In het midden van de Deisis is een grote icoon van Christus op de Troon. Aan de linkerkant en rechterkant bevinden zich iconen van Johannes de Doper en de Theotokos in smeekbeden. Ze worden dikwijls geflankeerd door iconen van Aartsengelen Michael en Gabriel en dan de HH. Petrus en Paulus, en nog andere belangrijke Kerkvaders voor zover er plaats is. 

3 De rij van feesten bevat iconen van de twaalf grote feesten van het Liturgisch jaar. 

In de Oosters Orthodoxe Kerk is het feest van de Verrijzenis van Jezus of Pasen de grootste van alle feestdagen en daarom het “feest der feesten” genoemd. Daaronder vallen 12 grote feesten. Samen met een het Pasen zijn ze de belangrijkste dagen op de Orthodoxe liturgische kalender.

Dit zijn de feestdagen vanaf het begin van het liturgisch jaar dat in de maand september begint.

1 De geboorte van de Theotokos, 8 september

2 De Kruisverheffing, 14 september

3 De presentatie van de Theotokos, 21 november

4 De geboorte van Christus, 25 december

5 Doopsel van Christus in de Jordaan door Johannes de Doper (manifestatie van God) en Driekoningen (manifestatie), 6 januari

6 Presentatie van Jezus in de Tempel, 2 februari

7 De aankondiging, 25 maart

8 Intocht in Jeruzalem – Palmzondag

9 40 dagen na Pasen – Hemelvaart van Christus

10 50 dagen na Pasen – Pinksteren

11 Gedaanteverandering, 6 augustus

12  Het in slaap vallen van de Theotokos, 15 augustus 

Noot : De Orthodoxe Kerk kent daarnaast nog vijf andere grote feestdagen : Besnijdenis van Christus (1 januari), Geboorte van Johannes de Doper (24 juni), Feest van HH. Petrus en Paulus (29 juni), Onthoofding van Johannes de Doper (29 augustus) en de Beschermende Mantel van de Theotokos of de Voorspraak van de Theotokos (1 oktober). 

4 Het Profeten en Patriarchen uit het Oude Testament – met inbegrip van de 12 zonen van Jacob – dikwijls aan elke kant van een icoon van OLV van het teken. 

Patriarch : Deze term verwijst naar bepaalde aartsvaders uit het Oude Testament van de Joodse natie, zoals Abraham, Isaak, Jacob en Jozef. Het woord Patriarch betekent vader of hoofd van een clan of familie en is in de bijbel een aantal bijbelstukken gebruikt : in de Kronieken van de Septuagint voor het hoofd van de stammen en in Hebreeën en Handelingen van het Nieuwe Testament wanneer de term verwees naar Abraham, David en de 12 zonen van Jacob.

5 De twaalf Apostelen, die dikwijls aan elke kant van een icoon staan die ofwel Christus afbeeldt bij de Tweede Komst of de H. Drie-eenheid.

Het is niet ongewoon om een icon te vinden van het Mystieke Avondmaal, of het Laatste Avondmaal en soms ook de Gemeenschap van de Heiligen in het Koninkrijk van God, dat zich boven de Heilige Deuren bevindt. 

2. Priester en Diaken bekleden zich met de liturgische gewaden – Handwassing.

Aantrekken van de gewaden : Dan vereren ze de heilige tafel en trekken ze hun gewaden aan. Bij het aantrekken van elk gewaad zegt de priester een gebed, gewoonlijk uit de psalmen, zegent de gewaden en kust het kruis dat erin genaaid is. 

Gebed dat wordt gebeden door de priester : Mijn ziel zal zich verheugen in de Heer, want Hij heeft mij gekleed in het gewaad van de verlossing gen met de kleding van blijheid heeft Hij mij bedekt; Hij heeft een kroon geplaatst op mij zoals op een bruidegom en Hij heeft mij versierd met bevalligheid. 

De diaken brengt zijn gewaden naar de priester om ze te zegenen en kust dan de hand van de priester en zegt dan dezelfde gebeden voor de sticharia als de priester en kust het kruis op elk gewaad. Na het aankleden wassen de priester en de diaken hun handen, en zeggen het gebed van het Wassen van de Handen (Psalm 26:6-12). Dan gaan ze naar de Prothesis waar de Gaven moeten voorbereid worden.

sticharion met orarion

Sticharion (of stichaar) : lange wijd gewaad met losse mouwen, vastgemaakt aan de nek en dikwijls open aan de kanten maar vastgeknoopt door touwtjes of knopen. Het is te vergelijken met de dalmatiek en tuniek van de Westerse Kerk. Er is een kruis genaaid op het midden van de rug, tussen de schouderbladen. Het is een symbool van een zuiver en gerust geweten, een smetteloos leven en de geestelijke vreugde in de Heer die hieruit voortvloeit. Het sticharion dat wordt gebruikt door priesters en bisschoppen, wordt als onderste gewaad gedragen. Het is gewoonlijk wit van kleur en uit lichtere stof. Het is gewoonlijk minder versierd dat het sticharion van de diaken. Het sticharion van de priester heeft nauwe mouwen die afsluiten aan de pols. De witte kleur is het symbool dat de genade van de H. Geest de celebrant bedekt met een gewaad van verlossing. Diakens, subdiakens en altaardienaren dragen de sticharion bij elke dienst. 

Orarion : deze bestaat uit een lange strook stof, meestal brokaat, afgezet met goudband. Zoals in de Rooms-katholieke Kerk loopt het orarion van de linkerschouder over de rechterheup. Aan de voor- en achterkant hangt een strook stof vrij.

Wanneer de diaken de voorbeden of litanie doet, neemt hij het uiteinde van deze strook tussen de middelvinger van zijn rechterhand, heft deze in de lucht om de gelovigen uit te nodigen tot gebed en bekruisigt zich ermee. Hij wijst ermee naar de Gaven als hij de priester bijstaat. Zo volvoert hij zijn dubbele functie van dienaar der Mysteriën aan het Altaar. En van aanvoerder van het gebed van de gelovigen. Als een engel, de gezondene Gods, beweegt hij zich dan heen en weer, van altaar-naar kerkruimte, zoals zijn functie het nodig maakt. Dit gebruik is in de Rooms-Katholieke Kerk onbekend. 

epimanikia 

Epimanikia : Dit zijn een soort geborduurde versierde brede manchetten die de priester en diaken in de orthodoxe kerk dragen ob bij de priester de ondermouwen van de sticharion en bij de diaken de ondermouwen van de podrasjnik samen te binden. Bij de priester en de bisschop laten ze de mouwen van het sticharion om de pols aansluiten. De diaken draagt ze echter om de mouwen van zijn podrasjnik. Ze zijn gemeenschappelijk voor alle belangrijke geestelijken. Zij symboliseren het samenbinden van Christus' handen en polsen op het moment dat Hij gegeseld werd en dienen er ook voor om ons eraan te herinneren dat alle dingen die we doen met onze handen, we doen moeten voor de glorie van God. Daardoor krijgt ook het sticharion een afwerking in de liturgische kleur van de dag. Ze hebben ook een praktisch doel, om de wijde mouwen van het sticharion van de priester op hun plaats te houden en het dichtbinden biedt meer bewegingsvrijheid bij alle liturgische handelingen. 

phelonion 

Phelonion : is het priestergewaad dat het equivalent is van de kazuifel. De symbolische betekenis van het phelonion is die van de rode mantel die Jezus droeg bij zijn bespotting en doornenkroning. Verdere betekenis van dit rijk versierde bovengewaad is: het bruiloftskleed bij het feestmaal van het Lam. De stroken goudborduursel of goudband en de contrasterende stof symboliseren de bloedstromen van de kruisiging.

Het is een rijk versierde klokvormige bovengewaad en heeft veel weg van een cape. Dit gewaad rust op de schouders van de Priester. De randen rondom de halsopening, de zoom en het bovenste stuk rondom de borst zijn afgezet met stroken band, hetgeen de priester moet herinneren aan de wonden van Christus en aan het bloed dat daaruit gestroomd is. Op de achterkant is meestal een geborduurd kruis of een icoon aangebracht en aan de zoom in een rechte lijn onder het kruis een achthoekige ster (bij de Grieken is dit overigens gereduceerd tot een driehoekje). Kruis en ster duiden op het begin (de ster van Bethlehem) en het einde (het kruis op Golgotha) van het verlossingswerk van Christus. Het is het symbool voor het naadloze kleed van Christus en het staat voor gerechtigheid. Het is HET bruiloftskleed bij het feestmaal van het Lam. Met het phelonion, is de liturgische kleding van de priester compleet.

epitrachelion 

Epitrachelion : is één van de kledingstukken die in de liturgie het ambt van de betreffende persoon kenbaar maken. Het is het eigenlijke teken van het priesterschap. Het wordt daarom bij elke priesterlijke functie gedragen, ook wanneer andere liturgische kleding ontbreekt. Dit kledingstuk is het equivalent van de westerse priesterstola. Op het eerste gezicht is de overeenkomst al duidelijk, alleen zijn in het Oosten de beide uiteinden van de stola door knoopjes verbonden. Ook zitten er op de epitrachiel zeven kruisjes, op de westerse stola meestal twee (op de uiteinden).

Zoals in de Westerse Kerk wordt dit kledingstuk symbolisch verbonden met het zachte juk en de lichte last waarmee Jezus in het Evangelie zijn verlossende genade aanduidt. Daarmee symboliseert het de genadegaven van de priester als bedienaar van het heil. Door het aankleedgebed wordt het ook in verband gebracht met de zalving van Aaron, de eerste Priester. Het symboliseert de genade van het priesterschap, dat de priester ontvangt op de dag van zijn wijding. Een bisschop draagt het epitrachelion als teken van het bewaren van de bisschoppelijke genadegaven.

Het wordt gedragen rond de nek en hangt naar beneden aan de voorkant. Op een lange reep stof zijn zeven kruisen genaaid, het middelste bovenaan, direct achter de halsopening, de andere zes liggen paarsgewijze tegenover elkaar. Beide helften zijn met knoopjes aan elkaar bevestigd. De zes kruisen duiden op de mysteriën die door de priester voltrokken worden: doop, myronzalving, biecht, eucharistie, huwelijk en ziekenzalving. Het wordt daarom bij elke priesterlijke functie gedragen, ook wanneer andere liturgische kleding ontbreekt, want zonder dit kledingstuk kunnen bisschop of priester niet dienen. In feite is het een doorontwikkeling van het Orarion, eigenlijk is het een Orarion waarbij de beide zijkanten aan de voorkant verdubbeld zijn en het reikt tot de volledige lengte van het sticharion.

Zona : is de gordel die de onderliggende gewaden, het sticharion en het epitrrachelion, op hun plaats houdt. Deze ceremoniële riem wordt aan de achterkant vastgemaakt. De zona wordt gedragen door priesters en bisschoppen van de oosters orthodoxe kerken. Het symboliseert de kracht van de genade van het priesterschap en heeft de praktische functie dat het epitrachilion tegen de onderliggende gewaden op hun plaats houdt. 

3. VOORBEREIDING VAN DER OFFERGAVEN : PROTHESIS (op de prothesis = klein zijaltaar) 

prosphoron 

Lam/brood : Het brood dat gebruikt wordt voor de liturgie noemt prosphora. De priester neemt de prosphoron en zegent die drie keer, maakt het kruisteken erover met de liturgische speer (mes in de vorm van een speer). Het is een rond brood van zuurdesem dat gebakken wordt in twee lagen om de twee naturen van Christus te vertegenwoordigen. Het brood heeft een vierkant zegel bovenop waar een kruis staan en de Griekse letters IC (Jezus) XC (Christus) en NIKA (overwint). Het vierkant deel van het brood dat uitgesneden wordt rond dit zegel is het Lam (hostie), waarvan allen communiceren, en daarom moet het groot genoeg zijn om het aantal communicanten te bedienen. De priester legt dit op de diskos (pateen).

stukjes rond het Lam 

Hoe het Lam uitgesneden wordt: Wanneer de priester het Lam snijdt uit de proshoron gebruikt hij een liturgisch mes dat een “speer” genoemd wordt en ziet eruit als een mes met een speerpunt om de speer te herdenken die gebruikt werd om Jezus’ zijde te doorboren toen Hij aan het Kruis hing. Als hij de vier zijden van het zegel snijdt zegt de priester de woorden van Jesaja 53:7-8, die de H. Filippus de Evangelist of Diaken(een van de 7 uitverkorenen om zorg te dragen voor de armen uit de Christelijke gemeenschap in Jeruzalem (Hand 6)) interpreteert als verwijzend naar het offer van Christus op het Kruis (Handelingen 8:32-33). De priester herhaalt een bijbelvers uit de profetie als hij langs de vier zijden van het zegel snijdt:

Aan de rechterkant: “Hij werd geleid als een schaap ter slachting.”

Aan de linkerkant: “En als een smetteloos lam dat stom is voor Zijn scheerders, heeft Hij zijn mond niet geopend.”

Aan de bovenkant: “In Zijn vernedering werd Hij door een gewelddadig vonnis weggenomen.”

Aan de onderkant: “Wie denkt nog over Zijn bestemming na?”

Als hij het Lam verwijdert van de prosphoron: “Want Zijn leven werd opgenomen van de aarde.” 

Dan plaatst hij het Lam met de kant van het zegel onderaan, en snijdt het kruisgewijs bijna door, en laat het verbonden als een geheel door het zegel. Dit zal de breking van het brood vergemakkelijken na de anafora. 

Anafora : is het heiligste deel van de Goddelijke Liturgie, of het Heilig Offer van de Mis, gedurende het offer van het brood en de wijn worden geconsacreerd als het Lichaam en Bloed van Christus. In de westerse Christelijke tradities die een vergelijkbare ritus hebben wordt dit de Romeinse Canon genoemd in de Latijnse liturgie of het Eucharistisch Gebed. Toen de Romeinse Ritus nog 1 Eucharistisch Gebed had in de periode tussen het Concilie van Trente en het Tweede Vaticaans Concilie, werd het de Canon van de Mis genoemd.

Anafora is een Grieks woord dat een offering kan betekenen in verwijzing naar het offeren van een offer aan God. In de Griekse versie van het Oude Testament (Septuagint) wordt het gebruikt als degene die het offer naar het altaar brengt, en is het gebruikt in de betekenis dat de priester een uitgekozen deel op het altaar opoffert.  (zie Leviticus 2:14, 2:16, 3:1, 3:5),  

Als hij deze stukken heeft afgesneden zegt hij : “Geofferd is het Lam Gods die de zonden van de wereld wegneemt, voor het leven van de wereld en de redding ervan.”

Dan legt hij het Lam opnieuw rechtop en doorboort het met de top van de speer aan de rechterkant (links van de priester) onder het zegen en zegt: “Een van de soldaten doorboordde Zijn zijde met een speer, en er vloeide onmiddellijk bloed en water uit. En hij zag het en bracht getuigenis, en zijn getuigenis is waar.” Johannes 19:34-35

Er zijn ook andere stukken die van de prosphora worden afgesneden als deel van de Voorbereiding. Deze herdenken de Theotokos (Maagd Maria), negen rangen van heiligen, de levenden en de overledenen. Deze kleinere stukken worden rond het Lam geschikt op de diskos. Een metalen frame, de asterisk wordt over de diskos geplaatst om het kleine doek waarmee het bedekt is te ondersteunen. Dit doek blijft op zijn plaats tot de diskos op het altaar wordt gezet. De priester zal dan de aër bewieroken en het plaatsen boven zowel de diskos als de kelk, waar het zal blijven tot net voor de Grote Intrede, wanneer het brood en de wijn naar de Heilige Tafel worden gedragen voor de consecratie. 

Aer 

Aër : is de grootste en buitenste doek die de Kelk en de Diskos bedekt. Het is rechthoekig van vorm en stemt overeen met het doek dat in de Latijnse ritus wordt gebruikt, het is alleen groter. Het symboliseert de wikkeldoeken waarin Christus was gehuld bij Zijn geboorte en ook de doeken bij zijn begrafenis waarin hij werd gewikkeld. Er is reeds sprake van het Aër in de 6de eeuw in het Concilie van Constantinopel. 

Bij de anafora wordt enkel het Lam geconsacreerd, de andere stukken blijven enkel brood. 

De priester plaatst de kubus (het Lam) dat genomen wordt uit beide lagen van het brood, in het midden van de diskos. Hij snijdt dan de onderkant van het lam, maakt een kruisteken en keert het Lam met juiste kant omhoog en doorboort het met de speer, en zegt daarbij de woorden uit het Evangelie (Johannes 19:34-35: De soldaat doorboorde de zijde van Jezus en er stroomde water en bloed uit.) 

De grote driehoek aan de linkerkant van het Lam is het deel voor de Theotokos, aan de rechterkant van het Lam zijn de delen voor de 9 rangen (heiligen), onder het Lam zijn de delen die de levenden en doden in nagedachtenis brengen. 

De diaken zegt : “Breek, Meester, het Heilig Brood.” En als hij het breekt zegt de priester : “Gebroken en verdeeld is het Lam van God; gebroken, maar niet ontleed; altijd gegeten, maar nooit verteerd; geheiligd zijn allen die ervan delen.” Dan plaatst hij de vier delen van het Lam aan de rand van de diskos in de vorm van een kruis. Ze blijven enkel een poosje in deze positie. 

Het bovenste deel (dat de stempel IC draagt) wordt als geheel in de kelk geplaatst om de eenheid van Christus aan te duiden. De diaken zegt: “Vul, Meester, de Heilige beker.” Als hij het deel in de kelk plaatst, zegt de priester “De volheid van de Heilige Geest.” Het onderste deel (dat de XC van het zegel draagt) wordt in kleine deeltjes gesneden en als communie aan de geestelijken gegeven. De stukken aan de linker- en rechterkant (met NI en KA respectievelijk) worden in kleine deeltjes gesneden. Deze worden in de kelk geplaatst en gebruikt als communie voor de gelovigen. 

De diaken mengt een klein beetje water met de wijn dat uitgegoten wordt in de kelk en geeft het aan de priester zodat hij het zegent. De diaken giet dan de wijn en het water in de kelk, en de priester zegt : “Gezegend is de eenheid van Uw heilige zaken, nu en altijd, tot de eeuwen der eeuwen. Amen.” 

Water bij de wijn doen : Dit gebruik heeft een religieuze herkomst uit het Jodendom. Als er voor de maaltijd kiddush wordt gemaakt dwz de maaltijd wordt geheiligd, dan wordt er een beker met wijn gevuld met tenslotte een paar druppels water. De wijn staat voor gerechtigheid terwijl het water symbool is voor barmhartigheid. Daarover wordt een zegen gesproken waarna men verder gaat met handen wassen en een zegen over het brood. Tijdens de dienst van de eucharistie (bereiding van de gaven) voegt de priester een beetje water bij de wijn. Het water en de wijn verwijzen naar het bloed en het water dat uit Christus' zijde vloeide (Joh 19, 34) (verwijzing naar Joh 7,37-39: 'Uit zijn binnenste zullen stromen levend water vloeien'). Water bij de wijn doen verwijst ook naar de geboorte van de kerken, de sacramenten, naar de eenheid van de goddelijke en menselijke natuur in Christus, en naar onze verbondenheid met Christus.  

De prosphora moet gemaakt worden van het fijnste tarwebloem, water, zout en gist. Het moet vers gebakken zijn en zuiver. De Grieken gebruiken 1 groot brood voor de liturgie met een vierkant zegel (Lam), maar hebben ook aanduidingen die de porties aanduiden voor de Theotokos (Maagd Maria, Heiligen, Levenden en Doden) die ervan afgebroken gesneden worden. De vijf stukken brood vertegenwoordigen de broden waarvan Christus de menigte voedde (Johannes 6:5-14). Normaal gezien worden ze gestempeld met een klein vierkanten zegel, maar soms worden ook speciale zegels voor de Theotokos gebruikt.

In alle tradities wordt enkel het Lam geconsacreerd, andere porties die weggenomen worden van de prosphora zijn nagedachtenissen, maar worden nooit gebruikt voor de Communie. 

Wijn : De wijn die gebruikt wordt moet rode druivenwijn zijn, en het moet gefermenteerde zijn. Deze elementen worden de gaven genoemd, zowel voor en na de consecratie. De diaken of priester giet wijn en water in de kelk. 

Nagedachtenis-brood : De priester snijdt uit het overige brood kleine stukjes die hij rong het Lam op de diskos legt ter nagedachtenis aan de Moeder Maagd Maria of Moeder Gods, de Heiligen, de levenden en de doden. 

De Theotokos of Moeder Maagd Maria : Een deel van de prosphoron wordt gezegend met de speer en in een groot rechthoekig stuk gesneden, die hij op de diskos plaatst naast het Lam ter nagedachtenis aan de Theotokos. Soms is er een stempel op geplaatst met haar monogram : ΜΡ ΘΥ. 

De 9 rangen van de heiligen : Van de prosphoron worden kleinere rechthoekige deeltjes gesneden ter nagedachtenis aan de verschillende rangen van heiligen. De H. Johannes de Doper en de Patroonheilige van de kerk worden altijd vernoemd. Het nummer 9 werd gekozen omdat dit het traditionele aantal rangen van engelen is. De 9 deeltjes worden links van het Lam geplaatst (aan de rechterkant van de priester als hij naar de diskos kijkt) 

Levenden : De subdiaken leest de namen van de levenden en de overledenen gedurende de Voorbereiding. Dan neemt de priester de proshoron voor de levenden. Hij neemt een groter stuk ter nagedachtenis van de Patriarch (of Synode van Bisschoppen) en de Kerkleiding van de natie waar de kerk is gesitueerd). Dan snijdt hij kleinere deeltjes ter nagedachtenis van anderen onder de levenden. Hij moet altijd een stuk voor de Bisschop die hem heeft gewijd voorzien (als hij nog leeft, anders is het bij de overledenen), de geestelijken die met hem celebreren, en levende Orthodoxe Christenen die hij wenst. Kerken en kloosters hebben dikwijls diptychs (herinneringsboeken) van de levenden en overledenen die in elke Liturgie moeten nagedacht worden. Het is gebruikelijk voor de leken om een kleine prosphora te offeren ter nagedachtenis van degenen die leven en deze die overleden zijn en waarvoor ze zouden willen dat gebeden wordt gedurende de Liturgie. Deze zijn dikwijls kleiner dan de vijf prosphora die gebruikt worden door de priester. Ze geven deze aan de priester, samen met hun lijst van namen, en hij snijdt er stukken uit. Hij plaatst deze op de diskos en de rest wordt teruggegeven aan de gelovigen. Al deze stukken voor de levenden worden in een rij onder het Lam en stukken voor de Theotokos en heiligen geplaatst. Enkel Orthodoxe Christenen mogen herdacht worden op de diskos in de Proskomedia. 

Overledenen : Een grote deel wordt uitgesneden als algemene herdenking van de overleden hiërarchen, heersers en stichters van de lokale kerk of klooster. Dan snijdt hij kleinere deeltjes in nagedachtenis van de overleden Orthodoxe Christenen. Al de stukjes voor de overledenen worden in een rij onder de stukjes voor de levenden geplaatst. 

De celebrant zelf : De priester snijdt een deeltje uit voor zichzelf en zegt: “Herdenk, O Heer, mijn onwaardige zelf, en vergeef mij elke overtreding, of ze vrijwillig of onvrijwillig was.” 

De offergaven worden bedekt en bewierookt.

De priester zegt het gebed van de prothesis.

4. Bewieroking van altaar, kerk en volk (psalm 50).

5. Laatste voorbereidingsgebeden van de celebranten. 

Het Altaarboek van de priester vermeldt dat vooraleer de Goddelijke Liturgie wordt gevierd, de priester zich moet verzoenen met alle mensen, zijn hart moet vrijwaren van slechte gedachten, en moet vasten sinds middernacht. Dezelfde regels zijn van toepassing voor de diaken. Het begin van de Voorbereiding moet getimed zijn zodat het beëindigd is vooraleer de Lezer het derde uur en het zesde uur heeft gelezen. 

Het bedekken van de diskos en de kelk door de Aër is het einde van de Proskomedie. De diaken plaatst de wierook in het wierookvat en houdt het voor de priester om te zegenen. De priester zegent de wierook en zegt het Gebed van het Wierookvat. Dan neemt de priester de Asterisk. Het is een ster-bedekking. Het symboliseert de Ster van Bethlehem.

Het is een metalen bedekking op de diskos, die het doek en Aër (buitenste doek) ondersteunt. De Asterisk behoort tot het heilig vaatwerk en wordt gewoonlijk op de Prothesis geplaatst samen met de kelk, diskos, liturgische lepel en speer.

03-01-2019 om 05:12 geschreven door claudia  

Kom H. Geest met de woorden van Onze Lieve Vrouw van Guadalupe met de bescherming van de H. Aartsengel Michael​ 23/12/2018

​Mijn lieve, Mijn prachtige en al Mijn geliefde kinderen, ik ben bij al Onze kinderen en Wij, uit de Hemel willen dat jullie allen dicht bij ons zijn. We verlangen naar de dag wanneer we allen samen kunnen zijn in de Hemel. Mijn Zoon en ik hebben vele sterke boodschappen gegeven omdat zoveel van Onze kinderen zover van Ons zijn verwijderd. De hele Hemel bidt om al onze verloren schapen terug tot de Heer te brengen zodat ze kunnen gered worden. Zoals we reeds hebben verteld is de tijd op deze aarde zeer, zeer kort voor vele van Onze kinderen omwille van de tijd waarin jullie nu leven. Jullie tijd van barmhartigheid en gerechtigheid worden nu beide tegelijk beleefd. Barmhartigheid zal altijd gegeven worden zolang jullie erom vragen, maar gerechtigheid zal dagelijks blijven gebeuren door natuurrampen over de hele wereld. De Hemel heeft jullie ‘ja’ aan God NU nodig en jullie moeten om vergeving vragen voor alle zonden waarvan jullie je bewust zijn in jullie leven. Mijn kinderen, jullie moeten om vergeving vragen op de beste manier dat jullie kunnen om vergeven te worden. Dat is jullie taak omdat God jullie allen een vrije wil gegeven heeft om te doen wat jullie verkiezen. Jullie worden verantwoordelijk gehouden voor de zonden waarvan jullie je bewust zijn. Alsjeblieft, kniel neer en vraag vergeving zodat de Hemel JULLIE kan helpen om naar de Hemel te gaan. Dit is Maria van de Hemel die jullie vraag om vergeving te vragen voor jullie zonden zodat we jullie kunnen helpen.

Liefs, de Moeder van God.

02-01-2019 om 08:18 geschreven door claudia  

Kom H. Aartsengel Michael om al Gods en Maria’s woorden te beschermen 21/12/2018 1^e dag van de winter

Dit is GOD DE VADER die je vraagt om een boodschap te schrijven van Moeder Maria aan de hele wereld voor Kerstmis.

Moeder Maria vraagt : Mijn lieve, Mijn prachtige en al Onze geliefde kinderen in de wereld, We wensen jullie een Zalig en Gezegende Kerstmis. Mijn Vader, Zoon en H. Geest wensen elk van Onze kinderen een Zalig en Heilige Kerstmis. Dit komend jaar zal een van de moeilijkste en gezegendste jaren zijn die velen onder jullie moeten doormaken sedert enige tijd. Het zal zeer moeilijk lijken op dat tijdstip maar het zal een van de meest gezegende jaren zijn ooit.

God de Vader spreekt : De genaden van Maria en van de Allerheiligste Drie-eenheid zullen zegeningen geven het hele jaar. Wij, de Drie-eenheid, zal zegeningen geven door Maria zoals we nooit eerder hebben gegeven. Wij willen allen Onze verloren kinderen redden. We geven al onze zegeningen door de Moeder van God en de Moeder van het Universum. Alle genaden worden van de Drie-eenheid doorgegeven aan onze Moeder Maria omdat alle gebeden door het Hart van Onze Moeder vanuit het Hart van de Drie-eenheid komen naar al Onze kinderen op aarde.

Gebeden van alle kinderen op aarde vloeien in Maria’s Hart om gezuiverd te worden vooraleer ze gezonden worden aan de Vader, de Zoon en de H. Geest. Dan worden alle gebeden bekeken en beantwoord volgens de Goddelijke Wil van de Vader. De genade wordt dan teruggezonden naar al degenen die bidden door het Hart van Mijn Moeder. Al de gebeden van onze kinderen worden beantwoord volgens de liefde in hun hart. Ze worden ook beantwoord volgens de gaven dat ze hebben gegeven. Sommigen hebben veel gegeven en sommigen hebben weinig gegeven. We houden heel veel van al onze kinderen en We houden van al onze kinderen evenveel. Maar hoe meer liefde ze in hun hart hebben, hoe meer liefde We kunnen terug geven om al Onze andere kinderen te helpen die niet zoveel liefde in hun hart werden gegeven.

Liefs van de Allerheiligste Drie-eenheid en Moeder Maria van de Hemel. Nog een Zalige en Gezegende Kerstmis.

02-01-2019 om 08:01 geschreven door claudia  

IK BEN GEEN ROUTINE GOD, IK WIL DAT MIJN KINDEREN ZICH VERBINDEN OM DISCIPELEN TE ZIJN OM MIJN WOORD AAN HUN BROEDERS EN ZUSTERS TE BRENGEN ZODAT ZE ONTWAKEN. Laat niet toe dat hindernissen jullie weerhouden, wees jullie bewust dat jullie Mijn Liefde hebben, en Mijn Liefde zorgt ervoor dat jullie onvermoeibare werkers zijn in Mijn Wijngaard. Jezus 29/1/2018

Boodschap van de H. Aartsengel Michael 27/12/2018

Geliefde kinderen van God : ELKE MENS ZOU ZICH MOETEN VERHEUGEN DAT HIJ EEN KIND VAN GOD IS EN HEM VEREREN ZOALS HIJ VERDIENT, HEM DIENEN EN HEM AANBIDDEN, IN DE WETENSCHAP DE GOD DE MENS NIET NODIG HEEFT, MAAR HIJ DE MENS BEMINT.

WIJ ZIJN DE DIENAREN VAN GOD EN IN ONEINDIGE AANBIDDING BEREIKT ONZE VREUGDE ZIJN HOOGTEPUNT IN HET LEVEN IN DE WIL VAN GOD EN ZIJN WIL BEVEELT ONS OM DE MENS TE DIENEN, maar in deze dienst worden we niet toegestaan te handelen tegen de vrije wil van de mens, omdat de mens vrij is en binnen zijn vrijheid moet hij kiezen voor redding door zijn eigen verdienste. Deze redding dat de mensheid grotendeels verwerpt zorgt voor zijn ontmenselijking, voor de minachting van zijn essentie zoals zonen van God te zijn en de collectieve geest, gedachten en verlangens van anderen als de zijne te nemen. De mens van deze generatie is ondergedompeld in een modernistisch gedachtengoed waar er geen ruimte is voor God.

Daarom roepen Onze Koning en Onze Koningin voortdurend jullie op om in zichzelf te kijken, maar jullie doen het maar oppervlakkig omdat jullie niet tot het begrip komen dat om in jezelf te kijken, jullie niet naar je broeder moeten kijken.

Jullie mogen je niet met elkaar vergelijken, maar kijken naar jezelf…

Jullie mogen de werken of daden van een ander niet naar waarde schatten, omdat in elk de persoonlijke waarheid aanwezig is, niet deze van een ander…

VANDAAR DAT DEGENEN DIE WENSEN TE GROEIEN IN GEEST FALEN, DOOR TE KIJKEN NAAR HUN BROEDERS, EN ZICH AFSCHERMEN OM HUN BROEDER TE ZIJN OM HUN FOUTEN TE VERBERGEN.
Daarom groeit de mens niet, verlangt hij niet naar het bovenaardse, hunkert hij niet naar grotere nabijheid met het Goddelijke, maar enkel door geconfronteerd te worden met de vijanden van de innerlijke waarheid zal de mens in staat zijn te kijken naar zijn eigen werkelijkheid.

WANNEER DE MENS AANVAART DAT ALLE KRACHT VAN GOD KOMT, DAN ZAL HIJ DE PERSOONLIJKE VERANDERING BEGINNEN. 

Volk van God, kijk, overweeg en wees jullie bewust van hetgeen jullie omgeeft: het Universum met de elementen die ten dienste staan van de mens en WAT HEBBEN JULLIE ERMEE GEDAAN? VERNIETIGD, BEZOEDELD, VERANDERD VOOR KWAADWILLIGE DOELEINDEN, ONGEHOORZAAM NAGEJAAGD VOOR WAT JULLIE ALS GELUK BESCHOUWEN.

De mens heeft de grenzen van het denken geschapen naar zijn beperkingen, door de kennis te over te nemen wat niet zijn eigendom is.

Kinderen van God, in dit moment moeten jullie de liefde delen die komt van de Goddelijke Wil om de kracht te scheppen die de demonische golf tegengaat die leeft in de mensheid. Dit kan de pijn waaraan de Kerk zal aan onderworpen worden tegengaan.

1 Korintiërs 13:4-8 De liefde is lankmoedig en goedertieren; de liefde is niet afgunstig, zij praalt niet, zij beeldt zich niets in. Zij geeft niet om de schone schijn, zij zoekt zichzelf niet, zij laat zich niet kwaad maken en rekent het kwade niet aan. Zij verheugt zich niet over onrecht, maar vindt haar vreugde in de waarheid. Alles verdraagt zij, alles gelooft zij, alles hoopt zij, alles duldt zij. De liefde vergaat nimmer. De gave der profetie zal verdwijnen, tongen zullen verstommen, de kennis zal een einde nemen. 

Jullie weten dat liefde het kwaad voorkomt, het is een muur dat het kwaad stopt, liefde wordt weerspiegeld in de daden van de mensen, omdat ze geen naaste schade toebrengt en het algemeen welzijn voor ogen heeft.

Jullie moeten liefde smeden zoals Onze Koningin…

Jullie moeten tegelijk discipelen en zendelingen zijn, zoals Onze Koningin, die van de Aankondiging tot de Tenhemelopneming door Haar Trouw en Haar Moederschap de Eeuwigheid heeft bereikt.

GODS VOLK LEEFT NAAR HET FEEST VAN ONZE KONINGIN EN MOEDER VAN DE MENSHEID EN VOOR DEZE PLECHTIGHEID ZULLEN ALLE HEERLIJKHEDEN IN DE HEMEL GEZONDEN WORDEN. DAAROM MOETEN DE MENSEN VAN GOEDE WIL ZICH VERENIGEN OP DE 29^STE, 30^STE EN 31^STE DECEMBER OM 18U IN ELK LAND, MET HET GEBED VAN HET ANGELUS, DAT GEOFFERD MOET WORDEN VOOR DE NODEN VAN DE MENSHEID.

De Engel des Heren heeft aan Maria geboodschapt,

En ze heeft ontvangen van de Heilige Geest.

Wees gegroet, Maria, vol van genade. De Heer is met U. Gezegend zijt Gij boven alle vrouwen en gezegend is de vrucht van Uw Lichaam, Jezus. Heilige Maria, Moeder Gods, bid voor ons, arme zondaars, nu en in het uur van onze dood. Amen.

Zie de Dienstmaagd des Heren,

Mij geschiede naar Uw woord.

Wees gegroet, Maria, vol van genade. De Heer is met U. Gezegend zijt Gij boven alle vrouwen en gezegend is de vrucht van Uw Lichaam, Jezus. Heilige Maria, Moeder Gods, bid voor ons, arme zondaars, nu en in het uur van onze dood. Amen.

En het Woord is vlees geworden;

En Het heeft onder ons gewoond.

Wees gegroet, Maria, vol van genade. De Heer is met U. Gezegend zijt Gij boven alle vrouwen en gezegend is de vrucht van Uw Lichaam, Jezus. Heilige Maria, Moeder Gods, bid voor ons, arme zondaars, nu en in het uur van onze dood. Amen.

Bid voor ons, Heilige Moeder van God,

Opdat wij de beloften van Christus waardig worden.

Laat ons bidden.

Heer, wij hebben door de boodschap van de Engel

de menswording van Christus uw Zoon leren kennen;

Wij bidden U, stort Uw genade in onze harten,

Opdat wij door Zijn lijden en kruis gebracht worden

tot de heerlijkheid van de verrijzenis.

Door Christus, onze Heer.

Amen.

Wanneer jullie het Kruis verachten, zullen jullie het meer liefhebben… Satan lijdt grote kwellingen wanneer hij kijkt naar het Kruis, zodanig dat hij het uit elke plaats heeft verdreven. Wat de duivel vergeet is dat de Christenen het Kruis dragen in hun hart, in hun ziel, waar het kwaad en zijn volgelingen het niet kunnen doen verdwijnen.

Kinderen van de H. Drie-eenheid, de toekomst van de Mensheid moet met liefde gestreden worden. Onze Hemelse Legers blijven waakzaam voor de handelingen van de mensheid, en daarom ook voor de gebeurtenissen van een natuurlijke orde dat de mensheid zullen treffen. 

Bid kinderen van God, in het Mediterraanse gebied zal gebied zinken in zee.

Bid kinderen van God, de Zuidelijke Pacifiek beeft.

Bid kinderen van God, de Etna vulkaan is actief en grillig.

Bid kinderen van God, in Turkije zullen vele onschuldigen vervolging lijden omdat ze trouw zijn aan Onze Koning.

Bid kinderen van God, bid voor de Nevada in de VS, want het zal overstroomd worden door water.

Het zijn geen menselijke voorspellingen die de kinderen van God lezen, maar Goddelijke. Ik werd gezonden om jullie te waarschuwen uit Barmhartigheid, omdat degene die God liefheeft weet dat uit Zijn Liefde kennis voortvloeit voor de mens en kennis van feiten zodat de mens begrijpt dat degene die liefheeft niet bang moet zijn.

Kinderen van de Allerhoogste, ik bescherm jullie, jullie worden bewaakt door jullie Engelbewaarders, die jullie niet mogen vergeten.

WAT BESTAAN ER VELE HERODUSSEN! KIJK NAAR MIJ, ONDERZOEK, DOOD NIEMAND, ENKEL DEGENE DIE EEN WAPENS GEBRUIKT.

De mensheid kookt door een totaal gebrek aan liefde en de kinderen van God zouden niet mogen slapen, maar reageren in liefde waartoe de H. Drie-eenheid hen heeft geroepen.

Het kwaad heeft wortel geschoten in de mensheid en eist zielen op. Blijf trouw aan God en laat niet toe dat jullie verward worden. De Engel van Vrede, Zendeling van God zal komen om de mens te beschermen, de kinderen van God worden nooit in de steek gelaten door God.

Ik zegen jullie daden en werken.

H. Aartsengel Michael

3 x WEES GEGROET ONBEVLEKT MARIA, ZONDER ZONDE ONTVANGEN

Luz de Maria

Broeders : Onze geliefde H. Aartsengel Michael werd gezonden door de Hemel in dringende en noodzakelijke momenten voor het Godsvolk en dit is een van deze momenten, waarin we opgeroepen worden tot broederlijkheid, om ons te verenigen in gebed en actie om onze broeders uit te nodigen naar de Ene en Drie-ene God te kijken en Onze H. Moeder, Voorspreekster van de Mensheid, te verwelkomen.

Op 1 januari, de Feestdag van de H. Maria, Moeder van God, een grote feestdag in de Hemel, vertelt de H. Michael dat het de feestdag is van de Moeder van het Woord, Koningin van alle Engelen en tegelijk de Moeder van de Mensheid.

Bij de kribbe waar de Godsmens is geboren, wordt Onze Moeder geëerd door de mensheid, en herkent ze in Haar de “Vol van Genade” die ons ten allen tijde beschermt.

De H. Michael vertelt ons duidelijk dat we uit het wereldse moeten treden en in onszelf kijken en binnengaan om alleen bij God te blijven.

Door in onszelf te kijken zien we dat we hindernissen plaatsen die ons tegenhouden om geestelijk te groeien. We moeten inzien dat we ons niet vasthouden aan het kwaad en dat we als kinderen van God, in de geest groeien in deugd, in de gaven, in de Werken van Barmhartigheid en begrijpen dat de Geboden geen doodlopende straat zijn, maar een deur om de plaats binnen te gaan: LIEFDE. Amen.

01-01-2019 om 08:02 geschreven door claudia  

KINDERTJES, DE FINANCIELE CATASTROFE NADERT, DE ELITE DIE OVER DEZE WERELD HEERST ZAL DE WERELDECONOMIE DESTABILISEREN, OM HET PAPIEREN GELD TE DOEN VALLEN EN ZO IN STAAT TE ZIJN OM HET TIJDPERK VAN DE MICROCHIP, HET TEKEN VAN HET BEEST TE STARTEN! 27/12/2018

DRINGENDE BOODSCHAP VAN MARIA, MYSTIEKE ROOS AAN HET VOLK VAN GOD – BOODSCHAP AAN ENOCH

Kindertjes van mijn Hart, de Vrede van mijn Heer is met jullie allen.

Kleintjes, de mensheid weet niet wat er gaat komen, de mensen blijven hun dagelijks leven leiden en in hun wereldse zorgen zijn ze enkel bezorgd om de dingen van deze wereld. De verdrukking nadert en velen zullen niet in staat zijn ermee om te gaan. Alles in de schepping staat op het punt te veranderen; vrede en rust staan op het punt verloren te gaan, om de weg naar chaos vrij te maken, en naar onheil, schaarste, hongersnood, onrust, onveiligheid, onzekerheid, angst en alle andere menselijke angsten.

De welvaart en de valse zekerheid dat geld en materiële zaken geven, staan op het punt op de grond te vallen; het overgrote deel van de mensheid dat blijft God de rug toekeren, zal gedestabiliseerd zijn en onbeschermd blijven, wanneer hun goden beginnen vallen. De naderende verdrukking, zoals nooit eerder gezien werd op aarde, zal de ergste nachtmerrie veroorzaken voor deze ondankbare en zondige mensheid. Arme zielen, die hun geloof, vertrouwen en hoop niet in God hebben gesteld, maar in de materiële goederen van deze wereld. De verdrukking zal komen en enkel materiële en geestelijke ruïne zal hen overblijven! De ijdelheid van de mens zal op de grond vallen, en hetgeen dat hen zekerheid gaf zal hen ontzegd worden. Ze zullen als dood overblijven in het leven en beseffen dat door hun macht en geld te verliezen, ze enkel zwak en broos overblijven. Dat is de essentie van de menselijke conditie wanneer jullie God niet voor je hebben.

Kudde van mijn Zoon, de dagen van leed naderen, maar wees niet bang, onthoud dat de Hemel jullie niet in de steek zal laten, als jullie geloof en vertrouwen stevig in God gevestigd zijn. Dan komen de dagen van schaarste eraan, kleintjes, wanneer jullie alles moeten delen met jullie broeders, zodat jullie verenigd zijn in geloof en liefde, en jullie de naderende dagen van kwelling kunnen doorstaan. Enkel als jullie samen blijven, kunnen jullie de beproeving van die dagen overwinnen.

Kinderen, de financiële catastrofe nadert, de elite die over deze wereld heerst zullen de wereldeconomie destabiliseren, om het papieren geld te doen vallen en zo in staat te zijn het tijdperk van de microchip, het teken van het beest te starten. Onthoud mijn kinderen dat zonder de microchip jullie niet in staat zullen zijn jullie materiele goederen te gebruiken, omdat zeer spoedig alles in deze wereld zal draaien om het teken van het beest. Volk van God, let op, als jullie toelaten de microchip te laten inplanten in je lichaam, onthoud dan dat dit het teken van het beest is dat we reeds een lange tijd hebben aangekondigd. Het is beter te sterven en alles te verliezen, dan het teken te aanvaarden en te laten inplanten! Het materiële is vergankelijk en God zal jullie morgen belonen, maar het Leven van de Geest verlies je voor altijd als je het teken aanvaard en laat inplanten.

Mijn kinderen, al degenen die toelaten om de microchip te laten inplanten, zullen geniet hebben van hun materiële goederen voor de tijd dat de laatste heerschappij van mijn tegenstander duurt, 1290 dagen. Daarna zullen zij de eeuwige dood kennen dat hen te wachten staat in de diepten van de afgrond, waar zij zullen zijn met hun meester voor eeuwig en altijd. Al degenen die niet opgetekend zijn in het Boek des Levens, zullen lopen om de microchip te laten inplanten; dan zullen jullie weten wie de kudde van mijn Zoon is, en dat deze geen schapen zijn van de kudde van de Goede Herder. Ik kondig jullie aan, mijn kinderen, dat alles klaar is om de inplanting van het teken van het beest, de microchip, wereldwijd te beginnen.

Al wat er nog te doen is, is de economie te doen vallen, en dat is reeds gepland door de elite, zodat het papieren geld verdwijnt en alles in deze wereld begint met punten te werken. De microchip zal alles beheersen en alles controleren en degenen die het niet hebben laten inplanten, zullen beschouwd worden als afvalligen; ze zullen vervolgd worden, gemarteld, gevangen gezet en van al hun eigendom ontzegd. Harde beproevingen wachten, kindertjes, maar wees niet bang, de Hemel zal jullie beschermen, voeden en voor jullie zorgen, als jullie standvastig en trouw blijven aan God. Het zal drie en een half jaar duren, en voorbijvliegen als een droom, als jullie geloof en vertrouwen stevig in mijn Heer is gevestigd. Het doorzettingsvermogen verenigd met de liefde van God en de liefde voor jullie broeders, zullen de kracht zijn dat jullie veilig tot de poorten van de Nieuwe Schepping zullen brengen, waar de Kroon des Levens op jullie zal wachten.

Moge de Vrede van mijn Heer in jullie blijven, mijn geliefde kinderen.

Jullie Moeder die van jullie houdt, Maria, Mystieke Roos.

Maak mijn boodschappen kenbaar aan de hele mensheid, kinderen van mijn Hart.

01-01-2019 om 06:07 geschreven door claudia  

AAN IEDEREEN OP DE HELE WERELD

EEN VREDEVOL 2019 GEWENST,

TIJD OM DICHTER TOT GOD TE KOMEN,

GELUK TE DELEN MET ELKAAR,

ALLE PIJN EN ELLENDE AAN GOD OP TE DRAGEN

OM ZIJN HEILSPLAN VLUGGER TE REALISEREN!!!

01-01-2019 om 05:23 geschreven door claudia  

Andere standpunten

Arianen, aanhangers van de priester Arius, achtten de Zoon van een lager niveau dan de Vader. Men geloofde dat de Zoon vóór de eeuwigheid door de Vader werd geschapen. Men bad wel tot Jezus en Arius en zijn aanhangers noemden Jezus zonder enige reserve "God", waar zij dan wel lagere godheid mee bedoelden dan God de Vader. Of Arius de H. Geest als God zag of beschouwde als een onpersoonlijke kracht valt niet uit zijn geschriften af te leiden.

Socianen, aanhangers van Faustus Socinus verwierpen in navolging van hun stichter de Drie-eenheid en de meeste gangbare dogma’s's die in de meeste Christelijke kerken gangbaar zijn, zoals de erfzonde en de predestinatie maar geloofden wel in de wonderverhalen in de Bijbel, waaronder de Verrijzenis. Volgens Socinus is er maar één God, de Vader. Jezus nam pas zijn aanvang bij zijn geboorte uit de maagd Maria.

Modalisten, ze geloven dat God uit één Persoon bestaat die zich in drie verschillende verschijningsvormen (modi), namelijk Vader, Zoon en Heilige Geest heeft geopenbaard.

Unitariërs, zijn rationalisten die geloven in de eenheid van God. Jezus was een voorbeeldig mens die door God de Vader uit de doden is opgewekt (men speculeert niet over het hoe en wat) en navolging behoeft.

Liturgische tijden of getijdengebed

De vroege Christelijke Kerk ontleende aan het Jodendom het begrip van heilige of liturgische tijd, wekelijks en dagelijks, met bijbehorende liturgische erediensten. Naast de diensten op de Sabbat waren er in het Jodendom dagelijkse gebedsdiensten. Deze kwamen mee naar het Christendom en vormden de basis voor de oorspronkelijke gebedsorde. Er is niet veel tekstueel gbedsmateriaal uit deze tijd overgeleverd, maar toch kan gezegd worden dat minimaal de norm inhield een morgengebed en een avondgebed. Midden in de 3de eeuw hadden deze zich al ontwikkeld tot de metten (Orthros in het Grieks) als morgendienst en Vespers (Esperinos in het Griek) als de avonddienst bij zonsondergang.

De liturgische ontwikkelingen van de 4de eeuw vormden geen breuk met wat voorafging. Hetzelfde geldt voor de esthetische uitbreidingen en verbeteringen. De liturgie nam een vaste vorm aan vanaf ca. 800 A.D, met nadien slechts kleine variaties.

Niet alleen de vorm van de liturgie is betrekkelijk laat in datum, het meeste dat aangenomen wordt als normatief in het Christelijke geloof en leer is ook betrekkelijk laat. De gezaghebbende formulering van de leer van Christus en de Heilige Drieëenheid waren ook producten van de 4de eeuw, het werk van de vroege Oecumenische Synoden in de strijd tegen de ketterij. Ook de vastlegging van de Nieuw Testamentische Canon is uit dezelfde tijd. De hoofdtaken van de vroege Oecumenische Synodes was het formuleren van deze leer, en de belijdenis en de Canon. Deze leer en deze belijdenis werd daarna vanzelf deel van de eredienst. van de vroege Kerk. 

Vroege Oosters Orthodoxe Liturgie

De liturgische riten van alle Oosters Orthodoxe Kerken zijn terug te voeren tot de oorspronkelijke rite die in Jeruzalem gebruikt werd voor de missionaire activiteiten van de Apostelen gericht op de heidenen, en de latere vervolgingen die de Christelijke Kerk zich deed verspreiden vanuit Judea rond de Middellandse Zee en verder. De Apostelen namen hun liturgische gebruiken mee. Dit werd de basis van de Eucharistieviering van de Kerk. De vroege Christelijke Kerk werd niet gekenmerkt door uitgeschreven riten die letterlijk nagevolgd werden, maar volgde een hoog in aanzien zijnde mondelingen traditie van Eucharistische gebeden.

De Joodse Achtergrond

Het vroege Christendom begon met een vorm die waarschijnlijk een aangepaste vorm van de toenmalige Joodse synagogale rite was (ook wel samenkomst of synaxis genoemd) waaraan een Eucharistische viering (die geïnspireerd was op de Tempel rite en/of de huiselijke viering van de (paas)maaltijd). Samen vormden deze twee de kern van de vroege liturgie. De vroegste liturgische riten waren Joods in vorm, want de vroegste Christenen waren Joden die geloofden dat hun Messias gekomen was in de gestalte van Jezus Christus. Uiteindelijk werden deze twee diensten samengevoegd tot één dienst. Door de jaren, mede beïnvloed door de komst van niet-Joodse Christenen, nam de liturgie zijn uniek Christelijke vorm aan.

Vroege Hymnes

Onder de vroegste Oosters Orthodoxe muziek die getuigt van deze overgang, is de hymne "Phoos hilaron." Deze hymne wordt elke avond gezongen of gereciteerd bij het ondergaan van de zon gedurende de Vespers. De tekst van deze hymne werd al aangehaald door Justinus Martelaar rond 150 A.D. in zijn dialoog met Trypho. Hoewel het pre-Byzantijns is, wordt het toch meestal "Byzantijns" genoemd. Het heeft duidelijk een Griekse vorm, terwijl het een tekst heeft die duidelijk Joods is van oorsprong en zich houdt aan de Joodse kalender die de dag rekent vanaf de zonsondergang en niet vanaf de zonsopgang.

De zeer vroege "Hymne aan de Heilige Drieëenheid" werd 1918 in Oxyrrynchus, in Egypte gevonden. Deze hymne is volgens een oude Griekse muzieknotatie opgeschreven die aan het einde van de derde eeuw in onbruik raakte. In de hymne is een ontluikend trinitair theologisch bewustzijn te zien en een duidelijk Griekse vorm.

Naarmate de liturgische vormen zich ontwikkelden werden ze over het algemeen geassocieerd met de plaatsen waar apostelen aan verbonden waren, zoals Jeruzalem, Alexandrië, Antiochië, en Rome. Eerst leken die liturgische riten erg op elkaar, maar later gingen ze uiteenlopen onder invloed van plaatselijke omstandigheden en cultuur.

Oosters orthodoxe Kerk in Europa (hedendaags)

De Griekse Invloed

Na de vervolgingen en de zending onder de heidenen bestond de Kerk vooral uit Grieks sprekende niet-Joden waarvoor de Griekse cultuur en muziek de norm vormden. Zo kreeg de Griekse taal en muzikale stijl een plaats op het fundament van de Joodse eredienststructuur. De vroegste riten in de Oosters Orthodoxe Kerk zijn zulke als de Jeruzalemse liturgie van Jacobus, de Alexandrijnse liturgie van Markus, de Oost Syrische liturgie, de West Syrische liturgie van Antiochië, de Armenische liturgie, en de Koptische liturgie. De meeste liturgische wetenschappers gaan ervan uit dat in de Oosters Orthodoxe Kerk drie hoofdriten zich ontwikkelden: de Oost Syrische, de West Syrische en de Alexandrijnse. Deze liturgieën hadden meer overeenkomsten dan verschillen.

Gedurende de eerste driehonderd jaar van zijn bestaan was de Christelijke Kerk niet erkend door de overheid, dus illegaal, en soms werd de Kerk zelfs vervolgd. Gezien die omstandigheden ligt het voor de hand dat uit die periode niet veel liturgische documenten overgebleven zijn. Pas na Constantijn's edict van Milaan dat in 313 A.D. het Christendom legaliseerde, werd het ook een openbare godsdienst met openbare eredienst. Na 313 kreeg de Kerk een nieuwe rol in de maatschappij en kwamen er liturgische vormen die aangepast waren aan deze publieke functie. De vormen richtten zich op de grote massa die weinig over het geloof wisten.

Bestrijding van ketterijen

Het voorkomen van ketterijen in de 4de eeuw, in het bijzonder in het Oosten, zorgde ook voor de aanpassing van de liturgische rite.

"Het vastleggen in geschreven vorm van de liturgische gebeden is zowel in het Jodendom als in het Christendom een relatief laat fenomeen. In beide gevallen gebeurde het pas toen men het idee had dat de traditie gevaar liep veranderd te worden als men deze niet tot in details vastlegde. Zoals na de grote crisis met het Arianisme.”

Zo kunnen we in de eeuw na de legalisatie van de Kerk verschillende liturgische vormen of riten terugvinden. Ze gingen uit van een uniforme Eucharistische kern die eerder vorm gekregen had en versierden die met muziek en het gebruik van afbeeldingen (iconen), het gebruik van kerkelijke gewaden, indrukwekkende ceremonie, en toevoeging van didactisch materiaal aan de inhoud. De liturgische vorm ontwikkelde zich langzaam door de tijd, en werd mede vormgegeven door de nieuwe rol in de maatschappij en door de bestrijding van de ketterij.

Iconostasis

Als er veel verschillende legitieme liturgische vormen waren in de eerste paar honderd jaar van het Christendom, waarom zijn deze dan in het Oosten en Westen teruggelopen tot een handvol? Uiteindelijk komt dit erop neer dat één vorm van liturgie de norm werd, en dit kwam vooral door niet-liturgische factoren. In de Oosters Orthodoxe Kerk werd vooral de Goddelijke Liturgie van Johannes Chrysostomos de belangrijkste liturgische vorm omdat dat de vorm was die bij voorkeur gebruikt werd in de kathedralen en kerken van de hoofdstad Constantinopel. Zo ging de Roomse rite overheersen in Rome omdat deze deelde in het aanzien van de stad Rome en door andere politieke factoren.

Oosters orthodoxe aanwezigheid in overwegend orthodoxe landen

Oosters orthodoxe aanwezigheid in landen die niet overwegend orthodox zijn

Vroege Liturgische Documenten

Het vroegste bekende liturgische geschrift is in De Apostolische Constituties (ook bekend als de Liturgie van Clemens), een laat 4de eeuws handboek over kerkleer. Het baseert zich op vroegere dergelijke werken en verklaart de leer van de Apostelen door te geven die door Clemens van Rome aan de Kerk gegeven was. "Voor de geschiedenis van de Christelijke eredienst heeft het de waardevolle aard van een voorbeeldrite want in tegenstelling tot riten die in gebruik waren is deze niet aangepast aan de zich ontwikkelende praktijk. In zijn algemene vorm is de rite representatief voor de gebruiken van Antiochië aan het eind van de vierde eeuw, waaraan die van Constantinopel uiteindelijk ontleend zijn." Er is een opvallend grote overeenkomst met de overgeleverde teksten van liturgieën van de 8e eeuw, vier eeuwen later.

De Liturgie van Clemens bevat bijvoorbeeld schriftlezingen, een preek, wegzending van de catechumenen, een uitgebreide litanie, gemeenschappelijke voorbeden, de vredeskus, een processie met de gaven naar het altaar, een anaphora/eucharistisch gebed, voorbeden en communie van de gelovigen.

"De Liturgie van Clemens stelt ons in staat een redelijk nauwkeurige beeld van de laat 4e eeuwse eredienst te krijgen in de provincie Antiochië. Hij getuigt van de consolidatie van de liturgische traditie in het Oosten, parallel aan die rond Ambrosius van Milaan te zien is in het Westen. Het eucharistische gebed, dat ten minste tot de derde eeuw volgens een patroon vrij verwoord werd door de bisschop, werd nu een vastgestelde tekst. Er was natuurlijk niets dat lijkt op de uniformiteit van tekst en praktijk die later karakteristiek werden voor eucharistische vieringen in de hele Kerk. Er konden nog nieuwe eucharistische gebeden gemaakt worden, natuurlijk met inachtneming van de geldig geachte conventies; en een aanzienlijke verscheidenheid bestond in de manier waarop de dienst gevierd werd. Maar de Liturgie van Clemens geeft ons een redelijke richtlijn hoe de basisvorm van de Liturgie van Constantinopel was aan het eind van de 4de eeuw. Hij biedt ons een adequaat beginpunt voor de specifieke ontwikkeling van de Byzantijnse eucharistische eredienst." .

De belangrijkste verschillen in de riten ontwikkelden zich rond het begin van de dienst, het begin van wat oorspronkelijk de Synaxis (samenkomst) geweest was. De vroegste delen waren waarschijnlijk "een bewieroking door de bisschop of de celebrant, gevolgd door het zingen van een groep psalmen, voorafgegaan door de lexicons. Geografisch begint het in het 'verre oosten' van het klassieke Christendom, hoewel de bewieroking later ook aangenomen werd door de centrale groep van Griekse Kerken."

Na de legalisatie van de Kerk konden geestelijken in het openbaar naar de kerk gaan en deze binnengaan en dit gaf de mogelijkheid van ceremonieel. In sommige riten werd de oude traditie om het Evangelie en de andere heilige boeken veilig elders te bewaren tijdens vervolging de aanleiding tot een vormelijke processie waarin zij naar de kerk gebracht werden terwijl de gelovigen psalmen zongen. Dit ontwikkelde zich uiteindelijk tot het vroege deel van de dienst van de Oostelijke Rite, waarin de binnenkomst van de geestelijkheid is opgenomen, de bewieroking van de kerk, het antifonaal zingen van psalmen dat leid tot de Kleine Binnenkomst, en de processie met het Evangelieboek naar het altaar.

De Litanieën

De Litanieën ontwikkelden zich waarschijnlijk uit de psalmzingpraktijk van de gelovigen bij het samenkomen en wachten buiten de kerk. Dit gaat terug tot het Joodse liturgisch gebruik van gecantileerde psalmen en omvatte antifonale zang uit het Jodendom. Nu was er de behoefte en de gelegenheid voor een "gebed van het volk." Waarschijnlijk cantileerde de diaken of de cantor een psalmvers en antwoordde het volk met een standaard refrein. Dan ging de voorganger verder met het tweede vers, waar het volk evenzo op antwoordde, enzovoorts. Dit is duidelijk in de Antifonen waar verzen van de psalm afwisselen met voorbeden.

De eerste Litanie in de Oosterse Rite wordt gewoonlijk de Grote of Uitgebreide Litanie genoemd, want deze omvat elk aspect van menselijke behoefte inclusief gebeden voor de kerk, de wereld, en de hele schepping. De voorganger doet de beden en de hele gemeente bidt samen als het volk antwoordt met "Kyrie Eleison" ("Heer, ontferm U").

De Trisagion Hymne

De toevoeging van de Trisagion Hymne aan de liturgie (de Trinitarische hymne "Heilige God, Heilige Machtige, Heilige Onsterfelijke, ontferm U over ons") kan teruggevoerd worden tot de tijd van Patriarch Proclus (434-446 A.D.), een periode waarin de ketterijen opkwamen. De periode van de belangrijke ketterijen in de Christelijke Kerk was vooral de vierde en de vijfde eeuw. De meest opvallende ketterijen zoals onder andere het arianisme ontwikkelden zich in het Oosten. De Trisagion Hymne wordt gezien als een goddelijke openbaring te Constantinopel in de vorm van een tekst gezongen door de engelen (misschien een Trinitarische verwoording van Openbaring 4:8). De hymne zelf volgt het gebed van het Trisagion dat gezegd werd door de priester, en het is een van de oudste hymnes van de Christelijke Kerk. De hymne is door en door trinitarisch en als zodanig anti-Ariaans van aard; God wordt aangesproken als de Almachtige Vader, Heilige Machtig wordt tegen de eniggeboren Zoon gezegd, en Heilige Onsterfelijke tegen de Heilige Geest.

De Drie-eenheid - Andrei Roeblev

Een parallelle ontwikkeling kan in de Oostelijke liturgie gezien worden in het inlijven van de hymne Monogenes of "Eniggeboren" een antwoord op de Monophysitische ketterij. Deze wordt toegeschreven aan Keizer Justinianus en kreeg een plaats in de Byzantijnse liturgie na de tweede Antifoon rond 535-536 A.D. De hymne werd gelijk deel van de Intocht te Constantinopel en Antiochie, en werd al snel deel van de Griekse riten van de Oostelijke Kerk.

afsplitsingen van het christendom : grote schisma in 1054, de reformatie in 1517 met Luther

De verschillende leerstellingen in verband met de natuur van Jezus

Nestorianisme : De leer dat Jezus Christus zowel een menselijke (de mens Jezus) als een goddelijke natuur (heilige Zoon van God of Logos/Woord) heeft, die zich elk gescheiden uiten. De leer is afkomstig van Nestorius, patriarch van Constantinopel van 428 tot 431. In 431 werd het nestorianisme veroordeeld tijdens het Concilie van Efeze. Het conflict leidde tot het Nestoriaans Schisma, waardoor zij zich afscheidde van de Kerk en bekend is gaan worden als de Kerk van het Oosten.

Monofysitisme : Deze leer ontstond tijdens de christologische controverses van de 5e eeuw. De aanhangers van deze leer waren het niet eens met het nestorianisme en ook niet met de twee-naturenleer van het Concilie van Chalcedon : Christus heeft zowel een menselijke als een goddelijke natuur en deze zijn onafscheidelijk van elkaar in Jezus verbonden. De monofysieten kozen met hun Eutychiaans geïnspireerde christologie voor het benadrukken van de goddelijkheid van Jezus.

Er zijn twee hoofddoctrines die men met het begrip monofysitisch zou kunnen aanduiden:

Eutychianisme houdt in dat de menselijke natuur van Christus feitelijk opgegaan is in de Goddelijkheid, "opgelost als een druppel honing in de zee".

Apollinarisme houdt in dat Christus een menselijk lichaam had en een menselijk "levensprincipe", maar dat de Heilige Logos in plaats is gekomen van het nous of "denkprincipe", analoog maar niet gelijk aan wat we vandaag "geest" of "denkvermogen" zouden noemen.

Miafysitisme : Leer van de oriëntaals-orthodoxe kerken. De leer stelt dat in Christus de goddelijke en de menselijke natuur, zijn samengegaan in één natuur, één godmenselijke natuur, zonder enige scheiding en onveranderlijk. Hiertoe behoren: de Armeens-Apostolische Kerk, de Syrisch-Orthodoxe Kerk van Antiochie, de Koptisch-Orthodoxe kerk, de Ethiopisch-Orthodoxe Kerk, de Eritrees-Orthodoxe kerk en de Malankaarse Syrisch-Orthodoxe Kerk van India. 

Tweenaturenleer (of dyofysitisme) :  De leer houdt in dat Jezus zowel volledig goddelijk als volledig menselijk is en dat deze beide naturen ongescheiden en onvermengd zijn. De tweenaturenleer werd vastgelegd op het Concilie van Chalcedon (451). 

De vraag naar de natuur van Christus ontstond, nadat op het Eerste Concilie van Nicea was vastgelegd dat Jezus gelijk in wezen was aan God de Vader. Dit riep de vraag op hoe het goddelijke en het menselijke in zijn persoon samengekomen waren.

In het westen daarentegen was men van mening dat Jezus twee volledige naturen had, een goddelijke en een menselijke. Deze waren ongescheiden (tegen de Nestorianen) en onvermengd (tegen de monofysieten). In de woorden van de geloofsbelijdenis van Chalcedon was Jezus "volmaakt in zijn Godheid en volmaakt in zijn mensheid". De Tweenaturenleer wordt aanvaard door de Rooms-Katholieke Kerk, de protestantse en de oosters-orthodoxe kerken. 

Bij de tweenaturenleer wordt vaak het voorbeeld gebruikt van water en wijn die het goddelijke en menselijke symboliseren. Ze zijn bij elkaar zonder dat de één de ander opneemt. Ze zijn ongemengd, ongedeeld, ongescheiden en onveranderd.

28-12-2018 om 21:56 geschreven door claudia