verslag van (o.m.) onze pogingen tot een, na vele jaren onderbreking, "comeback"; verslag van een gedeelde passie, naast onze allergrootste passie, onze mannen Aron en Tomas! verslag van pijn, ontgoocheling, slaaptekort, ongeduld maar ook (af en toe) kleine succesjes, plezier, gezelligheid, spanning, nieuwe ervaringen, grenzen verleggen, enz. (een soap...)
vroegere berichten op http://www.blogweb.be/kurtheidi
Afgelopen week er een rustige week van gemaakt. Met vrouwtje en kids naar de kust, en daar een viertal dagen rondgehangen. Maandag en dinsdag was het daar flink aan het stormen, keiharde koude noordoostenwind. Dinsdag een duurloop gedaan, met daarin volle bak beuken tegen de wind in. Weinig toeristen te zien buiten, maandag en dinsdag. Vanaf woensdag woei de wind iétske minder hard, dus hebben we ook buiten wat meer kunnen genieten. De jongens hebben zich uiteraard geamuseerd, Heidi heeft van de gelegenheid gebruik gemaakt om terug de eerste loopstapjes te zetten, dat gebeurde dan nog dinsdagmorgen in volle storm, kwestie om een uitdaging te hebben . Donderdag nog een stevige fartlek tussen de golfbrekers door en in de duinen, maar voor de rest was het een zeer rustige week op loopgebied. Op culinair vlak daarentegen... neen neen toch niet, we hebben onze manieren een beetje gehouden... De rechterkuit was sinds Blegny aan het opspelen. Alle, ik dacht toch dat het de kuit was, maar het blijkt nu toch ietske lager te zitten, ter hoogte van de enkel. Oorzaak is waarschijnlijk een loper met enorme x-benen die tijdens de wedstrijd een zeer raar manoeuvre deed waardoor ik ook, in volle inspanning, op een rare manier moest reageren om hem niet overhoop te lopen. Nu, het is geen groot ongemak, meer zoiets op de achtergrond. Toch oppassen, en zorgen dat ik morgen in Weert goed geleidelijk raak opgewarmd. De benen voelden daarstraks bij het loslopen alleszins goed, ik hoop op een tijd rond 1u20', de basis is goed maar de snelheid is nog lang niet wat het ooit is geweest . Verslag Om het in wielertermen te zeggen (wat schudde Philippe Gilbert vandaag trouwens uit zijn kuiten ): ik ben maar tweemaal volledig maar dan ook volledig "plat" gevallen. Vorig jaar tijdens mijn eerste (en misschien laatste) marathon, en vandaag... En ik weet verdomme niet hoe het komt.
Kwam het door de plotse warmte? Ik was nochtans op voorhand goed gehydrateerd, heb onderweg bij elke drankpost drank aangenomen. Maar feit is dat we vandaag enorm hebben gezweet. Het was weer allemaal te plots.
Kwam het door "te veel willen"? Ik zat in een leuk groepje van vijf met o.m. vroegere jeugdtopper Steven Opsteijn. Steven was voortdurend iedereen aan het oppeppen en aan het vragen om een deel van het werk te doen. Heb me laten verleiden om misschien iets te veel te willen doen, en te lang aan te klampen. Tot km 7 ging alles voorspoedig, we hadden afgesproken te mikken op 1u20', en de km.-tijden, tussen 3'45" en 3'50", lieten het beste verhopen. Na km 7 ging het ietske minder, maar ik kon in de groep blijven en tot km 14 mijn deel van het werk blijven doen. Toen ging meer en meer het licht uit. De laatste km's waren onmenselijk, zelfs een tempo van 4'20" kon ik niet blijven aanhouden, de laatste km was ik bijna aan het wandelen . Nog slechts één keer meegemaakt, inderdaad, vorig jaar tijdens de marathon.
Kwam het door het parcours? Nu, volledig vlak was het niet, er waren wat langere stukken vals plat in, maar dat viel best mee. De wind langs het kanaal was af en toe ook een beetje ambetant, maar niets in vergelijking tot de vorige wedstrijden. De wedstrijd was wél 300m te lang, en dan moest den deze 2 km voor het einde nog verkeerd lopen... terwijl vele mensen me de juiste weg aan het wijzen waren, en een heleboel toeschouwers begonnen te schreeuwen toen ik verkeerd liep... tja, je bent gek of je bent het niet, maar ik was toen eigenlijk zo goed als van de wereld.
Kwam het dan door een gebrek aan voorbereiding? Gedeeltelijk wel, denk ik. Tot wedstrijden van een uur ben ik redelijk voorbereid, een halve marathon is momenteel iets te lang. Jammer maar helaas.
Kwam het door te weinig rust? Net een vakantieweek achter de rug, maar aan de kust heb ik niet goed geslapen door de verschrikkelijke bedden. Thuis wel twee goede nachten gehad, maar voelde me vandaag toch niet echt fris. Vrijdagavond thuis ook nog enkele zware taakjes verricht, omdat ze vanaf morgen thuis bouwwerken aanvatten. Heb vandaag ook totaal niet soepel gelopen, het was zwoegen vanaf het begin.
Resultaat is een frustrerende tijd van 1u24'20". Okay, het was 300m verder, maar zonder totale inzinking had een tijd van 1u20" er misschien toch ingezeten. Dit is balen, maar daar is maar een goede remedie tegen: terugkeren naar de kortere wedstrijdjes, om te beginnen zondagmorgen in Voorshoven waar ik de korte, 5,5 km, ga doen. Kwestie om nog eens wat snelheid (zeer relatief als ik vandaag bv. Rudi Smeets bezig zie op de 10 km) op te doen (op training is het nu tijd voor een mooie brok souplesse/snelheid), en terug wat zelfvertrouwen te krijgen .
Morgen naar Blegny (net achter Visé) voor een wedstrijd in het kader van de Challenge du Province de Liège. Omdat we zondag stripfestival hebben (jaja, met strippers en zo he, zie http://www.maasland-strip.be) kan ik niet naar Borgloon, wat de bedoeling was, dus hebben we maar een andere uitdaging gezocht en gevonden. De wedstrijden van deze challenge zijn meestal zowel kwantitatief als kwalitatief goed bezet, maar zijn vooral nogal zwaar qua parcours. Deze zou echter moeten meevallen, de beschrijving schetst "relativement plat", maar naar Luikse normen is dat inderdaad nogal relatief. We zullen morgen zien. Deze week goed bezig geweest, enkel vandaag rustdag om met het vrouwtje eens naar Maastricht te trekken en heerlijk te lunchen bij de Italiaan bij ons in de straat. Nooit geweest, maar het zal zeker niet de laatste keer zijn geweest. En neen, de vino stroomde niet rijkelijk deze keer, het is (de ganse week al) bij een watertje gebleven! Verslag Manmanman, de relativiteitstheorie in de praktijk... Blegny blijkt over een mijnterril te beschikken (trouwens nogal "ouderwets" toeristisch uitgebaat, maar dit terzijde). Vertrek onderaan de terril, aankomst ergens op de terril, met tussenin de ene helling na de andere. En die andere beschrijving "routes asphaltées" bleek ook niet volledig te kloppen . O.a. Frederic Collignon en Guy Fays aan het vertrek, dan weet je dat een podiumplaats in mijn categorie er al niet inzit. Zeer zenuwachtig vertrek, er werden direct drie groepen gecreëerd, ik zat in de derde. Zat daar eigenlijk niet op mijn plaats, maar door de grootte van de groep, de voortdurende tempowisselingen en de wind die weer vrij spel had vandaag, heeft het even geduurd eer ik naar voren kon opschuiven. Op en af, op en af, met een héél lang stuk vals plat naar boven door het veld. Kilometers die hopeloos verkeerd stonden aangeduid. Terwijl het voor de rest toch wel een leuke en goede organisatie was. Nu, op het laatst bij een categoriegenoot beland die echter geen constant tempo kon aanhouden en voortdurend demarreerde. Heb me daar een beetje aan laten vangen, en zowat 2 km voor het eind was de pijp ver uit. Toch nog aangeklampt in de mate van het mogelijke, en het eind bleek nog ferm naar boven te gaan. Zo erg dat een andere atleet die bij me in de buurt zat nog zo'n 20" op me verloor in de laatste ... 200 m. Opnieuw kapot maar voldaan, 37'25" op volgens de uitslag 10,4 km (10 km en een beetje volgens garmin, maar daar kan een kleine afwijking in zitten door stukken overhangende takken). 19de in totaal (7de M35) van ik denk zo'n 400 deelnemers (nog geen volledige uitslag). Ben content over de tijd, op weer een parcours dat me niet zo ligt en onbekend was, en ook door de wind extra zwaar werd gemaakt. Volgende week eens een rustige week inbouwen, om fris te raken voor de halve van Weert volgende zondag. Daar zal het sowieso vlak zijn, al kan de wind daar langs het kanaal flink tekeer gaan. Wilde eigenlijk geen halve marathon lopen, maar de andere wedstrijden zijn véél te vroeg geprogrammeerd . Misschien een gelegenheid om wat secondjes af te pitsen van mijn (master)tijd...
Na een geweldige wedstrijdvoorbereiding (zie hiervoor) ook een geweldige wedstrijd? Nee, ik zag het op voorhand niet echt zitten. De alcohol leek nog niet echt uit mijn lijf, en een verkoudheid leek op te komen. Met Willy op een onooglijk vroeg uur naar Oirsbeek vertrokken, waar een hele hoop lopers zich al had verzameld. Na te hebben ingelopen, en een heleboel bekenden weer tegen het lijf te zijn gelopen, soms letterlijk, kwam de wedstrijd (10 EM) op gang. Bleek er zich toch niet een supercol net na de start te bevinden zeker . Manman, verstand gebruiken en niet te gek naar boven. Zou dat het ergste zijn? Nee dus, er bleken nog heel wat colletjes te volgen, het was constant op en af, en niet te vergeten: een vervelende snijdende wind. Het wedstrijdtempo varieerde voortdurend: er waren afdalingen bij van onder de 3'/km, er waren stukken bij van boven de 4'30"/km. Verschrikkelijk, er kwam gewoon geen einde aan. Een beetje parcourskennis op voorhand was eigenlijk wel van pas gekomen. Ook moeilijk was het soms om de keuze te maken tussen op de straat lopen of op het trottoir. Een hele tijd in het gezelschap gelopen van ondermeer Marc Quadflieg (ietsje achter Yves Wijnen) en Inge Van Bergen. Tot Inge er na zo'n 10 km als een pijl uit een boog vandoor ging. Moet daar toch eens iets aan gaan doen (wat minder zuipen misschien...). Op het laatst gewoontegetrouw nog wat lijken kunnen oprapen om kapot maar voldaan te eindigen in 1u00'46" (uitslagen: http://uitslagen.nl/uitslag?id=2010040517341). Gezien de extreme omstandigheden en de dagen op voorhand, toch wel tevreden, nu hoop ik terug beetje bij beetje wat te verbeteren, en vooral mijn leven terug wat te beteren .
Je vraagt je af wat de ultieme wedstrijdvoorbereiding is? Stel, je hebt op paasmaandag de Peter Rusmanloop op het programma staan, een wedstrijd over 10 engelse mijl. Wat doe je dan? 1. Je traint op donderdagavond op de piste, 7x800m. Maar je zorgt ervoor dat je kort daarvoor vis hebt gegeten, gebakken in kilo's boter... Pret verzekerd! 2. Je gaat op vrijdagavond (Goede Vrijdag) naar een Griekse avond/nacht, waar je het zo bont maakt dat je daar tussen de hopen (oudere) schaarsgeklede dames voortdurend ligt te dansen (of iets wat daarop zou moeten lijken), alles en allen doordrenkt met liters alcohol, zodat je je bijna niets meer herinnert vanaf het naar buiten gaan, je 's nachts nog ten val komt over de salontafel, en je je de ganse zaterdag ongelooflijk ziek voelt en pas vanaf 18 uur in staat om een beetje rond te wandelen. 3. Je op zondagmorgen gaat loslopen tijdens dewelke blijkt dat je door die val toch wel een ferme kneuzing aan het bekken hebt opgelopen.
Ik vrees dus dat een topprestatie er maandag niet zal inzitten. Afzien als een hond zal er wél zeker bijzijn, maar dat was gisteren ook het geval. Ik neem Willy mee naar Oirsbeek, hij zal de 5,5 km lopen. Nu hij gesponsord wordt door Ron for run (of is het nu Run for Ron?) zal hij wat meer wedstrijden in Nederland afhaspelen, om binnenkort te vlammen op de 5000m van het LK. Een voorbeeld voor sommigen onder ons .
Woensdag met Bert naar een lezing van Paul Van Den Bosch geweest, de succescoach achter ondermeer Sven Nys. En we waren niet alleen, de schouwburg van cc De Kimpel in Bilzen zat afgeladen vol. Leuke avond gehad, achteraf met een aantal leuke tips terug huiswaarts gekeerd. Toch bleef ik ook met een aantal vraagtekens zitten. Een groot aantal dingen wist ik al, en ik stel me ook vragen over de reacties op bepaalde verzuchtingen uit de zaal. Ook had ik meer info verwacht omtrent sportvoeding, vitaminen, supplementen, terwijl het nu vooral beperkt bleef tot sportdranken. Nu, toch een aantal nieuwe inzichten verkregen, die ik zeker ga toepassen.
De trainingen gaan momenteel super. Voel dat de conditie heel wat gestegen is. Ben benieuwd of dit zich ook in de wedstrijden zal vertalen. Heb eens een overzicht van interessante wedstrijden gemaakt. Zijn vooral wegwedstrijden. De piste/baanwedstrijden, tja, dat is eigenlijk een zielige zaak hé. De Nederlandse clubs besteden daar bijna geen aandacht meer aan. De Vlaamse vinden de jeugdwedstrijden, een beetje begrijpelijk, (commercieel) interessanter. Voor de volwassenen blijft weinig keuze over. En de wedstrijden, vooral in Limburg, die er al zijn, zijn dan nog geconcentreerd in bepaalde periodes/weekends (een keertje zelfs op zowel vrijdag/zaterdag/zondag een pistewedstrijd voor volwassenen in Limburg). Begrijpe wie kan. En nu ga ik daar over zwijgen, eer ik weer lastige reacties krijg .
Nog een woordje over onze toch wel grote en zéér diverse trainingsgroep. Jos weet ze als geen ander bijeen te houden. Iedereen heeft een ander niveau en andere doelstellingen, maar dat lijkt geen probleem. Geen enkele verplichting. Je hebt er zowel recreanten die nog geen 10 km/u halen, als een Willy die 10 trainingen per week afhaspelt. Geen probleem. En houden zo!
Kan het niet laten om toe te voegen: wel worden voor een aantal clubgenoten de extra-sportieve activiteiten belangrijker dan de sportieve. Minder en minder deelnames aan wedstrijden. Het opslurpen van het aantal Leffe's lijkt belangrijker dan het aantal afgemaalde km's . Jammer, want de combinatie van beide is eigenlijk nog véééééél leuker .
De zomer zou ik anders gaan aanpakken. Iets minder trainingen, maar effectiever dus. Blijkt nu dat ik op twee weken slechts één dag loopvrij ben geweest, en dan die ene dag nog stabilisatieoefeningen heb gedaan... Probleem? Neen, eigenlijk niet, want ik vind het geweldig dat de winter blijkbaar en eindelijk voorbij is, en het zonnetje dat af en toe komt piepen stuurt me gewoon naar buiten. Kan dan gewoon niet binnen blijven. Ik zou ook in de tuin kunnen gaan werken, maar ja... Heb al een viertal keren met de korte broek kunnen lopen, en dat werd tijd, want de benen zijn nu wel héél wit geworden. Nu, bruin zullen ze nooit worden, maar het is geweldig om terug in het zonnetje te kunnen lopen, de occasionele regenbui nemen we er met plezier bij.
De voorbereiding voor de zomer verloopt dus voorspoedig. Alle zever en onzin van de vorige weken en maanden van me afgeschud. Alleen proberen om niet te gek te doen, maar dat lukt me nog nét . Vooral aandacht dus voor uithouding en uithoudingsweerstand, in mijn geval vooral de D2, dat is voor mij zowat hartslag 135-145, met een tempo rond 13 à 14 km/u, tenminste op een vlak verhard stuk. Een groot gedeelte van mijn trainingen gaan echter in natuurpark Hoge Kempen door (enkele kilometertjes van thuis) en daar vind je weinig stukken die niet hellend zijn. Dus daar gaat het iets minder snel. Vorige week ook een 3000m op training gedaan, en alhoewel ik me niet goed voelde, ging het toch vlot (beste trainingstijd). Deze en volgende week terug wat met het snelheidswerk aanknopen, en dan vanaf de Peter Rusmanloop terug naar waar we het eigenlijk voor doen: de wedstrijden! De Peter Rusmanloop wil ik eigenlijk nog als veredelde training opvatten, want het is de eerste wedstrijd sinds lange tijd, maar ik vrees ook dat onze uitspattingen van de vrijdag ervoor (een Griekse avond/nacht, op Goede Vrijdag...) daarmee te maken zullen hebben .
De lentekriebels uiten zich ook op andere manieren, maar daar gaan we hier niet over uitwijden haha... En neen, dààr heeft het niets mee te maken .
De keren dat ik vooraan kan/mag lopen, probeer ik zo goed mogelijk te koesteren . Zo ook in de Passerel-jogging in Vucht afgelopen oktober. De tegenstand was miniem, maar dat mag ook af en toe... De wedstrijd werd trouwens gefilmd door TV Publiek, het verslag werd vele malen vertoond op TV Limburg... (zonder dat ik het ooit zelf heb gezien ) De foto's werden trouwens doorgestuurd door ex-collega Luc Dewitte. Merci Luc!
De afgelopen dagen niet getraind door dikke miserie/onzin op het werk en enkele voorstellingen (Jan Desmet en zijn kornuiten van de Nieuwe Snaar, gisteren Axelle Red), zo kon mijn vrouwtje ook nog eens effe ontspannen tussen al dat lettervreten door. Dus heb ik dan ook maar beslist om vandaag zaterdag niet naar Titz te gaan, een wedstrijd in het kader van de Rur-Eifelcup. Ik moest sowieso alleen gaan, en had daar geen zin in, dus heb ik ook maar van de nood een deugd gemaakt, of misschien net andersom, en me ook enkele dagen op andere vlakken laten gaan. Rarara... het gevolg is dat mijn darmen vandaag nog niet in orde zijn .
Nu, soit, dat verhaal van die nood en deugd kende vandaag een vervolg. Omdat de winter niet bood wat ik ervan had verwacht, er totaal geen lijn in zat, ook al door de weersomstandigheden, door ziekte en door een aantal geplande wedstrijden die werden afgelast, en last but not least door dat gedoe met mijn hartje de laatste weken, ben ik vandaag ook (al) met de voorbereiding van de zomer begonnen. Vandaag een lange duurloop afgehaspeld. En ik ga het anders aanpakken. Terug naar een gestructureerde aanpak die op termijn het best rendeert. En wat meer nadruk op uithouding en uithoudingsweerstand, zonder natuurlijk andere soorten trainingen te verwaarlozen. Ben benieuwd waar dat toe zal leiden. Hopelijk gaan we dan wel weer een beetje vooruit. Heb natuurlijk een aantal doelen qua tijd vooropgesteld, maar ben een beetje beschaamd of verlegen om die hier te plaatsen . Kijk echt uit naar de zomer, eindelijk licht, zon, warmte, enz. !!!
Goed nieuws, geweldig nieuws vandaag. De behandelende cardiologe aan de lijn gehad, en de verdere resultaten bleken heel goed te zijn. Ze had contact gehad met prof Heidbüchel, een autoriteit op het vlak van sportcardiologie, en die zei dat de minieme afwijking op het ECG te wijten kan zijn aan de sportbeleving. Ze zei van misschien een beetje voorbarig te zijn geweest, vraagt me alleen om volgend jaar of bij de geringste tekenen opnieuw op consultatie te gaan. Letterlijk dus een pak van mijn hart! Blijf wel met wat gemengde gevoelens achter, maar ben vooral héél erg opgelucht! De loopmotivatie mag nu stillekes aan terugkomen .
Mooie wedstrijd, goed georganiseerd. Alleen het weer wilde niet mee: enorme koude windvlagen, op een licht golvend en gevarieerd parcours. Carin merkte achteraf terecht op dat het leek alsof we voortdurend de wind tegen hadden, of toch tenminste zo'n 70%. Zouden gezien het parcours ook af en toe de wind moeten mee hebben gehad, maar daar heb ik niets van gemerkt. Kleppers aan de start zoals Patrick Delait, Raymond Billen en Rudi Smeets. Ze leken niet zo snel te starten, want ik ben toch een tijdje kunnen meegaan. Een heel kort tijdje... Van dan af was het vooral oppassen met de wind. Ik had schrik om te veel alleen te moeten lopen, en ben daarom misschien een beetje te lang in een groepje blijven hangen, tot zowat 5 km, toen vond ik het welletjes, ik dacht dat ik effe later de wind in de rug zou krijgen, nee dus . De laatste kilometertjes nog heel kort bij een voorgaand groepje van drie geraakt, maar ook omdat ik op het eind effe verkeerd ben gelopen (er liep een agent te slapen) ben ik er net niet bij geraakt, om aldus te sneuvelen op een 11de plaats. In een schandalige tijd, 38'10" (10,07 km), maar gezien de omstandigheden vergeef ik me dat zelf wel . Ongelooflijke tijden gezien dezelfde omstandigheden voor Raymond en Patrick. Tenslotte was de familie Brouwers aan het feest: Chantal tweede op de 2,5 km, Carin derde op de 10 km en eerste V40. Proficiat!
Tenslotte nog een woordje over mijn andere "geval". Tegen mijn tante (enkele malen geopereerd en ook een defibrillator geplaatst) zou dezelfde cardioloog hebben gezegd dat ik perfect in orde ben... Nu, dat is goed nieuws, maar ik wil deze week graag bevestiging krijgen van haarzelf, voor ik me écht goed ga voelen . Als alles inderdaad toch in orde blijkt, ga ik daar uiteindelijk blij om zijn, maar blijf dan toch ook een beetje met gemengde gevoelens achter.
Voorlopig geen nieuws over mijn hartje. Of beter gezegd: over de electriciteitstoevoer van mijn hartje. Waarschijnlijk weten we over enkele dagen meer. Heidi is volle bak bezig met allerlei werkjes die ze aan de univ moet maken. Ook de literatuurstudie voor haar thesis is nu al aan de orde. Maar ze ziet het wel zitten, en gaat er volle bak voor.
Morgen ga ik naar Tüddern voor de Westzipfellauf, eigenlijk een stukje Duitsland vlakbij, het meest westelijk gelegen deel. Heb die nog nooit gelopen, maar volgens Jos B is het daar toch dik in orde. Al moet je niet altijd geloven wat Jos zegt . We zullen zien. Ik neem deel aan de 10 km, voor een halve marathon ben ik momenteel nog helemaal niet klaar. Het trainen deze week was redelijk, al heb ik me op andere vlakken weer laten gaan . De motivatie is toch al ietske beter dan vorige week, hopelijk is ze dat volgende week nog.
Morgen cross in onze achtertuin. Op de werkplaats van Heidi. Maar de motivatie is 0,0. Woensdag bijkomende onderzoeken gehad in Hasselt, na vier dagen met een Holter-ECG te hebben rondgelopen. De resultaten waren goed tot zeer goed, alleen lijkt de behandelende cardioloog van oordeel dat het wegens de familiale voorgeschiedenis misschien beter zou zijn om een defibrillator te laten plaatsen... Ik dacht dat ik door de grond zakte, en ben daar dus nu de ganse tijd mee bezig. Op zich geen drastische ingreep, maar de levenskwaliteit gaat er meteen wel enorm op achteruit: om de 6 à 7 jaren een operatie, geen hevige armbewegingen, en een heel aantal dingen vermijden. Om maar te zwijgen over de consequenties voor het lopen. Voor uiteindelijk een oordeel dat er momenteel niet echt een is, wegens onvolledige resultaten en vooral heel veel "misschiens" en "mogelijks". Ik weet echt niet wat ervan te denken, maar ik zal morgen wel aan de start staan, al is het maar omdat het een wedstrijd van onze club is en om effe mijn gedachten te verzetten.
De wedstrijd zelf was een ongelooflijke apocalyps. Vele atleten werden na de wedstrijd weggevoerd, hier zal nog heel lang over worden nagepraat. De storm was ongelooflijk, alle lucht werd regelmatig afgesneden, vele keren waaide ik bijna weg, het was echt niet te beschrijven. En ijskoud na een tijdje, was er echt niet op gekleed, had me volledig verlaten op de temperatuur, en die was op zich hoog genoeg om met een kort broekje en singlet te lopen. Gelukkig had ik nog ergens een muts in mijn tas zitten, anders was ik helemaal afgekoeld. Niet alleen door de regen en wind, maar ook door een aantal hagelbuitjes (tijdens de wedstrijd van scholieren mannen en begin van seniors/masters vrouwen). Want dat was het grote probleem bij velen, niet alleen de wind en het gebrek aan lucht, maar ook de afkoeling. De slimmeriken hadden wat meer kledij aangetrokken...
Over het resultaat zullen we maar zwijgen, want dat was bedroevend. Niet alleen door de omstandigheden, maar vooral door het gebrek aan motivatie. Heb deze week wel getraind, maar de gedrevenheid is er momenteel helemaal niet. Ben achteraf wel blij dat ik tenminste heb meegedaan. Ook de vele Grimbergen-tjes achteraf hebben meer dan gesmaakt. Gelukkig was de Duvel al op tegen de tijd dat ik me naar de toog begaf . Nu is het vooral een kwestie van afwachten, afwachten, en waarschijnlijk op zoek gaan naar een tweede opinie, en dan zijn we misschien alweer enkele maanden verder. We zullen wel zien. Ondertussen probeer ik vooral bezig te blijven, zo goed en kwaad als het kan.
Zelf geef ik, te pas en te onpas, voortdurend goede raad aan collega-sporters. Maar zelf hou ik me daar ook niet altijd aan . Daarom heb ik me (opnieuw) voorgenomen om de nodige aandacht te besteden aan een aantal nogal voor de hand liggende zaken, zoals: 1. De nodige rust. Sedert onze jongste 's nachts toch wat beter doorslaapt, is onze nachtrust er ook enorm op vooruit gegaan. Maar het kan nog beter, zeker door die "kist" op tijd af te zetten. Laat het nu net olympische winterspelen zijn aan de andere kant van de wereld... 2. De beste voeding. Hier hebben we zeker niet over te klagen, maar fruit en groenten mogen nog wel wat meer. Af en toe een kleine schranspartij zoals de afgelopen week moet blijven kunnen. 3. Een betere loophouding. Door de nodige stabilisatieoefeningen sedert oktober te doen, is dit volgens mij toch wel wat verbeterd (minder slecht geworden). Is echter moeilijk om daar echt op te letten als je in de verzuringsfase zit. Af en toe de "mantra" SAV tijdens de training oproepen, doet bij mij soms wonderen , SAV staat dan voor Schouders (moeten meer naar achteren, romp moet rechter), Armen (dichter bij het lichaam) en Voeten (afwikkeling van de rechtervoet is niet goed omdat de enkel soms nogal gevoelig is). Sommige/veel oudere en geroutineerde lopers vinden dit flauwekul, loopscholing helpt volgens hen alleen bij het verbeteren van de loophouding bij jongeren, maar hier zijn ze volgens mij volledig verkeerd. Niet alleen ga je gemakkelijker en economischer lopen, ook qua blessurepreventie kan het tellen. 4. Terug meer aandacht voor souplesse. We hebben in het verleden een aantal principes van de souplessemethode (Verheul of interpretatie door Klaas Lok) in onze trainingen ingebouwd. Gevolg daarvan is dat je veel makkelijker en soepeler gaat lopen, en pas op het eind van een wedstrijd echt in de verzuring geraakt. Door meer te werken op weerstand/snelheid/kracht heb ik hiervoor de laatste maanden wat minder aandacht gehad, maar ik merk dat ik daardoor in wedstrijden veel te snel in het rood geraak, ook door veel te snel te vertrekken, en veel verlies in een tweede wedstrijdhelft. Dus: meer aandacht terug voor souplesse. 5. Niet op dezelfde dag looptraining en stabilisatieoefeningen. Frank Bollen had me er al attent op gemaakt, maar de combinatie van een (zwaardere) looptraining en dezelfde dag stabilisatieoefeningen is moordend. Die oefeningen lijken niet zo zwaar, maar je maakt ze na verloop van tijd steeds zwaarder en zwaarder, en voor bepaalde spieren en vooral de aanhechtingsspieren is het toch wel zeer belastend. Dus: niet meer op dezelfde dag. 6. Iets minder maar wat langere looptrainingen. Een tijdje geleden was ik van een frequentie van 5 à 6 looptrainingen per week naar 6 soms 7 trainingen gegaan. De combinatie met de oefeningen en een toch wel druk werk en gezinsleven, 2 jonge kids en vooral een jonger vrouwtje zijn niet ideaal. Daarom ga ik de frequentie, al dan niet tijdelijk, terugschroeven naar 5 soms 6 looptrainingen. Maar laat deze wel ietske langer duren. Op de dagen dat er geen looptraining is gepland, doe ik dan wel een halfuurtje stabilisatie- en krachtoefeningen. 7. Geen dwangmatig denken. Het is me weer gebeurd. Als je weer een tijdje goed aan het trainen bent, en terug wedstrijden meedoet, komen die dwanggedachten weer naar boven: "ik moet ik moet ik moet ..." enz. Terwijl het soms bijna onmogelijk is om in bepaalde situaties te trainen, laat staan hard te trainen, of een goede wedstrijd te lopen, ga je er vanuit dat het wel zal gaan. Met vaak de nodige gevolgen vandien, bv. blessures als je oververmoeid bent en toch een harde training of zelfs wedstrijd wil afwerken. Is ondertussen al enkele malen gebeurd, en het wordt tijd om terug het verstand boven het temperament te laten heersen, en "slim en soepel" mijn ding te proberen doen. Niks moet. Vooral proberen te genieten. Afzien moet ook, maar alleen als het nodig en gepast is, in wedstrijden en weerstandstrainingen.
Deze week opnieuw geen wedstrijd. Geen LCC Sint-Truiden of Danikerbosloop. Loop sinds gisteren rond met een zogenaamde Holter-ECG, is een apparaatje dat mogelijke hartritmestoornissen registreert. Is hoogstwaarschijnlijk vals alarm, maar omdat er aan moederszijde van de familie ongelooflijk veel hartklachten en hartfalen zijn (geweest en nog altijd zijn), wordt een gedeelte van de familie momenteel doorgelicht om mogelijke erfelijke hartklachten op te sporen. Kan geen kwaad natuurlijk, moet vier dagen met dat apparaatje rondlopen (en ook mee sporten maar dat is niet simpel want het is heel onhandig), volgende week nog een halve dag allerlei onderzoeken ondergaan (echografie, inspanningsproef, ECG, e.a.) en hopelijk krijg ik dan naderhand groen licht. Op 11 maart volgt dan het laatste onderzoek en de bespreking van de resultaten. Hopelijk is alles okay, niet alleen voor mezelf, maar anders zijn ook onze jongens aan de beurt voor allerlei onderzoeken, hopelijk ben ik niet degene die ze mogelijks een of andere ziekte ga bezorgen in de toekomst. We zullen zien, en hopen op het beste.
Na enkele dagen twijfelen de knoop doorgehakt. Morgen naar Lier voor de natuurloop van AC Lyra. Vorig jaar zijn we daar ook met een aantal mensen geweest, en dat is geweldig meegevallen, vooral door het prachtige parcours langsheen de mooie watertjes van Lier en de buurt. Els en de Bult gaan mee, en zullen de halve marathon aanvatten, ik hou het bij de 10 km, dat is momenteel al ver genoeg.
Deze week niet zo goed getraind. Zelfs de training van gisteren overgeslagen wegens totaal geen kl... goesting. Het was/is alweer zo koud en er woei/waait opnieuw een ultragure wind. Hopelijk zal dat morgen in Lier meevallen, maar de organisatie meldt dat de wedstrijd in elk geval doorgaat, dus moet het parcours er goed bijliggen. Het verschil tussen Maasland en Midden-België. Hopelijk zullen de omstandigheden ook toelaten om het wat beter te doen dan vorige week in Urmond. Ik zal in elk geval wat voorzichtiger starten, en vooral proberen om zo lang mogelijk soepel te lopen, want dat was vorige week totaal niet het geval. En zo een mooie wedstrijd op te bouwen. Om daarna met drie glimlachende gezichten terug richting oosten te trekken .
Het is ondertussen zaterdag. Buiten daalt die witte rotzooi opnieuw neder uit de hemel . Op het forum van www.joggings.be spreekt men van een ijspiste in Lier. En toch gaat de wedstrijd blijkbaar toch door. Volledig onverantwoord. In de media raadt men aan om dit weekend zoveel mogelijk de auto op stal te laten, thuis te blijven, er wordt door een gebrek aan strooizout enkel nog gestrooid op de autosnelwegen en een aantal zwarte punten, het parcours kennende in Lier moet dit één grote glibberpartij zijn. We hebben daarom besloten geen 2,5 à 3 uren (veel secundaire wegen) in de auto te kruipen om misschien gekwetst te raken, in een ongeval betrokken te raken, en zeker geen wedstrijd in wedstrijd-tempo te kunnen vervolmaken. Zeer jammer, met spijt in het hartje zeggen we dus: no way! Als alternatief vandaag maar een lange duurloop in de sneeuw gaan maken, om het vanavond weer volledig teniet te doen met tarama moussaka tsatsiki gyros retsina ouzo metaxa raki keftedes kalamares kokinisto bij onze favoriete Griek!
En gesmaakt heeft het, alleen die laatste metaxa en thuis nog (zelfgestookte) raki waren er teveel aan. Maar het mocht wel eens, het was te lang geleden (al is het woensdag alweer zo ver). Trouwens, ik kan het niet laten, nog een woordje over Heidi. Ik ben zo trots als een pauw want ze heeft het heel goed gedaan met haar examens. Geslaagd in alle vakken, en met punten waar ik vroeger alleen maar van kon dromen. Al was ik misschien gewoon wat sneller content . De eerste hindernis is genomen, nu volgen nog drie examenperiodes en natuurlijk haar thesis waar ze ondertussen haar onderwerp voor heeft gekozen.
Morgen geen PK cross in Tessenderlo. Voor die 15 bonus-puntjes ga ik er niet naartoe, ze mogen die 5 extra hebben... En voor het podium 40-45 (nee, heeft niets met de oorlog te maken) doe ik normaal gezien niet mee. Dan kijken we richting Juan, Leo, misschien wel Lode, en wie weet wie nog allemaal. Trouwens, ik kan sowieso al niet naar Sint-Truiden trekken over enkele weken, Rekem in onze achtertuin zal de laatste cross van het seizoen worden. Neen, morgen eindelijk nog eens een stratenloop. Is volgens mij van de Maasrun geleden. Een eeuwigheid, voor een stratenloper... Morgenvroeg trek ik naar het vlakbijgelegen Urmond, in Maasmechelen net het water over. Voor de Overmuntheloop, waar ik nog nooit heb deelgenomen. Moeten drie rondjes worden afgelegd, voor een totale afstand van precies 10,349 km. De afgelopen week is redelijk goed geweest. Ben terug aan het werk, met de nodige ultrastress-toestanden, maar dat is me toch goed afgegaan. Na alweer ziekte afgelopen weekend (eigenlijk nog een geluk bij een ongeluk want Wegberg werd afgelast), redelijk goed kunnen trainen met ondermeer dinsdag 4x1200m en donderdag 7x200m en 7x400m met een zeer korte rustperiode. Jos B heeft duidelijk toegewerkt naar de kampioenschappen toe, maar dat moet natuurlijk wel met kleppers als Jonas en Willy.
Enorm killig weertje vandaag bij de overburen van Urmond. Heel uitgebreid losgelopen op het parcours waar slechts een enkel bultje in lag. Wel een nogal vervelend stuk veld (komt er geen eind aan die crossen?), maar al bij al een snel parcours. Ook Carel was van de partij, van de rest van Atla (alweer) geen spoor te bekennen. Ze specialiseren zich tegenwoordig enkel nog in het cafetaria-bezoek . De start was killing. Zeer sterk deelnemersveld. Na een km doorgekomen in zowat 3'05, en toen was ik al serieus op de rem gaan staan. Gevolg was dat ik na enkele km's al niet meer al te soepel liep. Komt ervan als je bijna 5 maanden geen langere wedstrijden meer hebt gelopen. Heb er het beste van proberen te maken, een tijdje met Rene van Uum samengelopen, op het eind bijna bijgehaald door Fons Schoonbrood (snellere naamgenoot op de kortere afstand van Jo) maar die kon ik uiteindelijk nog afschudden. Om net achter René te eindigen, die blijkbaar nog doder dan mij was. Geëindigd als (pas) 19de en 5de M35-45, maar dat was in dit deelnemersveld geen schande. De tijd was dat wel. 38'20" over 10,349 km is niet goed, ben na 17'59" doorgekomen na 5 km, 37'15" na 10 km, véél te veel verval dus tijdens het tweede gedeelte, dat zal me leren om te starten als in een cross... Ben van plan om dit volgende week in Lier serieus te gaan verbeteren. En nu eens kijken naar de resultaten van Tessenderlo.
Bedankt aan de Turken die bij Kaufland in Aken allerlei specialiteiten aanprijzen. Die ter plaatse gewoonweg gewéldig smaken. Die thuisgekomen echter niet al te vers blijken te zijn, sommige slaatjes althans niet. Maar toen we dat merkten, was het al te laat . Met als resultaat de ganse zaterdag plàt, en 's zondags nog zo slapjes als een vaatdoek. Alweer, voor de zoveelste maal de laatste weken . Bedankt voor het alweer missen van enkele belangrijke trainingen. En vooral bedankt voor het missen van de wedstrijd in Wegberg (Rur-Eifelcup) waar ik samen met Carel, René (en de Bult?) naartoe wilde trekken, en me enorm op verheugde (eindelijk nog eens een stratenloop). Nogmaals merci!
Noot: eer iemand mij ervan kan beschuldigen anti-wat-dan-ook-gevoelens te hebben, dat klopt dus niet hé... Ik/we hou(den) enorm van de mediterrane keuken en van de enorme variëteiten aan smaken, én het feit dat de échte mediterrane keuken ook overwegend gezond is. Trouwens, what the f... is die "mediterrane" keuken eigenlijk, want je kan het ene vaak niet met het andere vergelijken. Maar eigenlijk zou de kwaliteit van de ingrediënten altijd centraal moeten staan.
Enne, eigenlijk zou het kunnen dat het ook mijn eigen stomme stomme stomme fout is... slik... door enkele dagen ervoor pasta te hebben gemaakt met daarin gehakt van twijfelachtig allooi (...) en dit ook ten tijde van de slaatjes, nog enkele dagen later dus, te hebben verorberd... Dus, Turks-Duitse vrienden, hierbij alvast mijn excuses hé . Al blijft het toch een twijfelgevalletje, en is het alweer een goede les geweest. Les? Nooit iets eten waarvan je niet min of meer zeker bent dat het ok is. Bv. alleen bereid eten in de winkel kopen dat heel veel verkocht wordt.
Morgen zondag staat de cross van Lommel op het programma. Op een redelijk snel parcours moet me dat beter liggen dan Alken. Ook de gezondheid is terug wat minder slecht. Nog altijd problemen met de luchtwegen, maar veel minder, alleen de rust is wat minder omdat onze jongste nog altijd een zéér vroege vogel is. En ik sinds zijn geboorte ook nooit meer 8 uur aan een stuk heb geslapen, word nog altijd ikweetniethoeveelkeren per nacht wakker. Niet goed, ook niet voor het lopen. Probeer het dan af en toe te compenseren door een hazeslaapje overdag, als de kans zich voordoet, maar dat is natuurlijk niet hetzelfde. Lommel dus, snel parcours. Heb daar nog nooit zelf gelopen, ben er wel enkele malen met Heidi geweest, en ben wel vol vertrouwen om het terug wat beter te doen dan vorige week. Wel donderdagavond wat te hard getraind dan voorzien. Als je Willy en Jonas voor je tekeer ziet gaan, wil je toch op een of andere manier een beetje kunnen volgen. Een beetje . 10x200m gevolgd door 10x300m, met slechts 100m rust tussenin. Die overgang van 200m naar 300m was gewoonweg verschrikkelijk, en ben toch wel serieus in het rood gegaan. Gisteren nog eens een rustdagje genomen, seffens wat loslopen, en dan moet dat toch verteerd zijn, en gaan we er morgen een goede "veeg"/"lap" op geven!
De dag zelf was ik alweer niet al te fris, maar we gingen dan toch richting het verre Lommel, waar de massa zich had verzameld. Liefst 692 deelnemers in totaal, bleek achteraf. 98 masters aan de start! Al een eeuwigheid niet meer gezien. Het leek net alsof gans Vabco Mol en Roba en weet ik welke clubs ineens deelnamen, buiten een aantal anderen die we de ganse winter niet hebben gezien, zoals Guido Boghe. Mooi en wisselend parcours. De start was dit keer toch wat beter, heb me op het einde van de startlijn zelfs wat ingehouden, want ik was met de toppers mee. En daarna terug beetje bij beetje opgeschoven, want dat lukt me blijkbaar beter. Wel wat last van de koude gehad, zeker toen ik met mijn broekje achter een ijzeren paal bleef hangen, en de helft van mijn broek afscheurde. Gelukkig had ik daaronder nog iets aan . Was niet prettig, maar Jos Bijnens en company zorgden ervoor dat het niet te demotiverend werd, en ik nog goed kon doorpezen. Op het laatst nog een verschrikkelijk sprintje eruit moeten persen tegen een accordeon spelende Rudi Neven, en een redelijk goede wedstrijd was een feit. Voor het klassement geen goede zaak, want was pas 21ste in totaal en 11de M35, terwijl de naaste concurrentie enorm veel punten heeft verzameld in Dilsen (op de ijspiste) en door alle crossen mee te doen. Maar ja, het verschil tussen 40 en 45 euro is niet zo groot he . Volgende keer toch terug een lange broek aan, is lekker warm en blijft niet zo snel haken... Gisteren nog de broek als een trofee laten zien, de helft was totaal verhakkeld, gelukkig is er geen stuk vlees meegekomen, dat was minder prettig geweest. Nu was het vooral enorm gênant...
. Donderdag nog een stevige fartlek tussen de golfbrekers door en in de duinen, maar voor de rest was het een zeer rustige week op loopgebied. Op culinair vlak daarentegen... neen neen toch niet, we hebben onze manieren een beetje gehouden... 
. 
): ik ben maar tweemaal volledig maar dan ook volledig "plat" gevallen. Vorig jaar tijdens mijn eerste (en misschien laatste) marathon, en vandaag... En ik weet verdomme niet hoe het komt.
. Nog slechts één keer meegemaakt, inderdaad, vorig jaar tijdens de marathon.
.
. Manman, verstand gebruiken en niet te gek naar boven. Zou dat het ergste zijn? Nee dus, er bleken nog heel wat colletjes te volgen, het was constant op en af, en niet te vergeten: een vervelende snijdende wind.
.
. 
.
.
. Ongelooflijke tijden gezien dezelfde omstandigheden voor Raymond en Patrick. Tenslotte was de familie Brouwers aan het feest: Chantal tweede op de 2,5 km, Carin derde op de 10 km en eerste V40. Proficiat!
