verslag van (o.m.) onze pogingen tot een, na vele jaren onderbreking, "comeback"; verslag van een gedeelde passie, naast onze allergrootste passie, onze mannen Aron en Tomas! verslag van pijn, ontgoocheling, slaaptekort, ongeduld maar ook (af en toe) kleine succesjes, plezier, gezelligheid, spanning, nieuwe ervaringen, grenzen verleggen, enz. (een soap...)
vroegere berichten op http://www.blogweb.be/kurtheidi
Ben al een tijdje aan het sukkelen met de gezondheid. Dacht er vanaf te zijn, ook het hoesten was beter, tot ik van zondag op maandag weer werd geveld: hoesten voor kapot en alles zat dicht. Niks geslapen. Wat hoestsiroop en neusverstuiver gehaald, en dinsdag toch weer beter. En dan dé fout gemaakt: zware training dinsdagavond, met de groep de heuvel in de wijk 10x snel op gaan doen (en 3x naar onder snel), én met de nodige jeneverkes voor/tijdens/na... M.a.w. al zwetend in de vrieskou nogal veel stilgestaan, enzovoorts. Woensdagnamiddag begon dan de miserie. Hoesten voor kapot, hoofdpijn, spierpijn, en vooral veel koorts. Donderdagmorgen dan maar naar de dokter gegaan, die sprak van een infectie van de luchtwegen. Lig nu dus plat (nu effe niet neen) en ben aan de antibiotica en andere rotzooi. Op kerstavond, gisteren, lag ik hier zielig alleen thuis terwijl de rest aan het smullen was bij mijn broertje. Ook vandaag ben ik niet in staat om mee te gaan vieren. Wordt weer een eenzaam dagje in de zetel ... En wat de conditie betreft, tja, die is nu definitief op een lager pitje gezet hé. Heerlen of Meeuwen zijn sowieso onmogelijk geworden, Weert wordt ook geschrapt, heeft geen zin. Hoop tegen de cross van Rekem, in onze achtertuin, terug in orde te zijn, maar dat wordt moeilijk. Alweer een pak inspanningen voor niets. Ga nu maar weer terug in de zetel liggen .
De laatste weken goed kunnen trainen, ondanks ademhalingsproblemen, vooral 's nachts moet ik maar hoesten, al een week aan een stuk. Ben eens benieuwd hoe het in As zal zijn. Volgens mijn collega van As is het parcours wat veranderd, al blijft de helling in het centrum sowieso deel uitmaken van de leuke omloop. Hopelijk zal de sneeuw geen roet in het eten gooien, en zal het zondag ook niet te koud zijn. Ik heb terug wat structuur gevonden in de trainingen, gisteren nog redelijk vlot Willy en Jonas kunnen volgen, al namen die het wat extensiever op, op een glibberige piste. Voor mij was het heel wat minder extensief maar heb toch niet het gevoel dat ik te diep in de energievoorraad heb moeten tasten, want voor de 15 km in As zal ik die meer dan nodig hebben. Vandaag geen feest van Annemie en Gert jammer genoeg, de babysits lijken allemaal in staking of zijn zelf aan het feesten. En Heidi gaat zelf naar haar personeelsfeest.
Heidi is ondertussen aan haar blokperiode begonnen. Heeft ze terug wat meer tijd ... om vooral te studeren maar zal ze ook terug wat meer kunnen gaan lopen want het studentenleven is niet zo gezond . En wat meer tijd en aandacht aan haar drie jongens kunnen geven haha . Genoeg van dat -gedoe, het begint hier al te lijken op sommige andere blogs waar je hoorndol wordt van al die mannekes...
As werd dus afgelast. Na contactname met collega Veerle, en nadat de sportdienst nog eens had opgebeld, besloot ik dan maar richting Dilsen te trekken. De trailschoenen zouden er wel voor zorgen dat ik de nodige grip in de sneeuw zou hebben. Na de kids naar mijn ouders te hebben gebracht, naar Dilsen vertrokken. Er liefst 40' over gedaan om van Zutendaal in Dilsen te geraken. Bijna de ganse dag woei een serieuze sneeuwstorm. Veel witte rotzooi, en een striemende wind. Na met Jef te hebben ingelopen, deed ik de trails aan. Ze leken wat meer grip te hebben dan de trainingsschoenen, maar bij de versnellingen aan de start bleek daar niets meer van. Integendeel. In de sneeuw zelf viel het mee, maar op de rest van het parcours, 95% was eigenlijk een ijslaag, was het gewoon niet te doen. Bij de start viel ik al helemaal terug, ik dacht nog terug te keren, maar bij iedere stap was het moeilijk om recht te blijven, en begonnen de schoenen te schuiven. Lopen was gewoon niet mogelijk. En spikes voor de crossen heb ik niet meer... dacht dat niet meer nodig te hebben... Zodat ik dan ook moedeloos na anderhalve ronde heb opgegeven. Jammer, want de bezetting was niet je dat. Ik denk dat Juan gewonnen heeft voor Kurt S en Leo. Toen ik vertrok, was Lode in strijd voor de vierde plaats, ik ben benieuwd wat hij er vanaf heeft gebracht. Een top8-plaats was vandaag zeker mogelijk geweest, maar ja. Hopelijk kan een van de volgende wedstrijden het moreel terug wat opschroeven .
...door goed te trainen. Door al die toestanden vorige week, vooral darmen die maar raar bleven doen voelde ik me ook tijdens de tweede helft van de week als een uitgewrongen dweil. Toch ben ik vanaf donderdag terug kunnen gaan trainen. Donderdagavond met 8x600m was verschrikkelijk, leek alsof ik niet vooruitkwam. Zondag met een tempoloop voelde al beter/minder slecht, al was ik blij dat ik niet in Bree heb meegedaan, want dan had ik me vreselijk belachelijk gemaakt. Dinsdag 4x1200m voelde al redelijk goed, en gisteren met 3x(200-300-400-600m) was keihard maar de tijden waren terug goed.Vandaag een rustdagje, zondag terug een stevige tempoloop, en dinsdag en donderdag nog wat intervallen, en ik moet klaar zijn voor de 15 km in As. Ben daar voor het werk daarstraks nog geweest, heb het parcours nog eens kunnen zien, en is inderdaad geen snel parcours, maar ligt me wel, omdat het geleidelijk aan naar boven gaat.
Wat die trainingen betreft: ik ben meer en meer naar de manier van trainen van vroeger (1993-1995 ) aan het teruggrijpen. De tijd van Jos Stegen. Aangevuld met een aantal zaken die ik de laatste jaren heb opgepikt, en zeer waardevol zijn. Schema's dienen altijd op een persoonlijke manier te worden aangevuld, en ik ga proberen om er alleszins meer structuur in te krijgen. En hopen dat het nu nog rendeert...
Géén LCC Bree dus, mijn lievelingscross. Als je al van "lievelings"cross kunt spreken, ik vind het misschien wel de "minst erge". Geef me maar een leuke stratenloop of zelfs een pistewedstrijd. Wie dat heeft bedacht, dat lopen in de modder als een kieken zonder kop, die moesten ze ongenadig straffen. Nee, ik vind het toch erg om niet mee te doen, maar ik heb vier dagen niet kunnen lopen, zondag en maandag volledig plat gelegen, dinsdag en woensdag voelde ik me als een uitgewrongen vaatdoek, donderdagvoormiddag een kort duurloopje gaan doen, in het begin vloog mijn hartslag bij de minste inspanning naar boven, effe later stabiliseerde zich dat gelukkig terug. 's Avonds meegedaan aan een zogenaamde "oversteekloop" oftewel 8x600m in duo's, gelinkt aan Jos Surinx was het zéér zwaar, de jus was direct uit de benen, ik leek totaal niet vooruit te gaan, zeker niet in vergelijking met raket Willy, maar dat is nu ook geen goede vergelijking . Vandaag zaterdag een duurloopje gedaan, en nee, het zou dom zijn om morgen naar Bree te trekken. Ga proberen om er morgen een flinke tempoloop van te maken.
Heb me voorgenomen me nu voor te bereiden op As dd. 20/12, voor de 15 km. Leuk en toch wel zwaar parcours. Ook geen LCC Dilsen dus. Of ik nu in dat criterium 7de, 8ste of 9de eindig, who cares. Het belangrijkste is nog altijd lopen wat je graag loopt, en je daar in de mate van het mogelijke, zo goed mogelijk op voorbereiden. In dat opzicht ben ik eigenlijk ook nog altijd aan het twijfelen over een eventuele tweede marathon. Gilze wordt op 14 maart georganiseerd... En het was daar, afgezien van het enorme afzien (wat een geweldige woordspeling ), zeer leuk. Geweldig initiatief. En ik schaam me eigenlijk wel voor mijn vorige eindtijd, wil dat in de vergetelheid lopen... Maar dan moet ik weer andere plannen laten vallen. En die lange duurlopen... 't Is niet gemakkelijk
Ben wel benieuwd naar de resultaten van Bree. Lode, zet hem op. Ik denk ook dat Johan Govaers terug zal meedoen, zag hem donderdag nog op training vliegen. Hopelijk is Juan terug vertrokken, en kan Leo terug wat meer in de buurt van Kurt S eindigen. En de verrijzenis van Jos S is volgens mij ook niet veraf!
Ondertussen is ook Heidi terug wat meer goesting aan het krijgen om te trainen. In de mate van het mogelijke zal ze in haar blok en misschien ook tijdens de examens hier wat meer tijd aan kunnen besteden. Het blijft natuurlijk ook een ideale manier om efkes uit te waaien en vanalles te verwerken. Ik vind het zelfs af en toe een goede manier om bv. vergaderingen voor te bereiden. En er ontspannen aan te beginnen, toch ook wel belangrijk. En, niet te vergeten, de Heilige Man is dit weekend de allerallerbelangrijkste persoon in het land. Sinds gisterenavond verkeren onze kinderen in opperste staat van opwinding, de Sint is gisterenavond al bij mijn broertje langs geweest, vandaag bij ons thuis, en morgen zal ie waarschijnlijk ook het een en ander hebben gebracht bij de grootouders. Waar is die tijd? Het zou fijn zijn om ook eens cadeautjes tijdens de crossen te krijgen, maar jammer genoeg gebeurt dat niet. Alleen maar meppen
... En wat de conditie betreft, tja, die is nu definitief op een lager pitje gezet hé. Heerlen of Meeuwen zijn sowieso onmogelijk geworden, Weert wordt ook geschrapt, heeft geen zin. Hoop tegen de cross van Rekem, in onze achtertuin, terug in orde te zijn, maar dat wordt moeilijk. Alweer een pak inspanningen voor niets. Ga nu maar weer terug in de zetel liggen 
maar heb toch niet het gevoel dat ik te diep in de energievoorraad heb moeten tasten, want voor de 15 km in As zal ik die meer dan nodig hebben. Vandaag geen feest van Annemie en Gert jammer genoeg, de babysits lijken allemaal in staking of zijn zelf aan het feesten. En Heidi gaat zelf naar haar personeelsfeest. 
maar zal ze ook terug wat meer kunnen gaan lopen want het studentenleven is niet zo gezond 
. En wat meer tijd en aandacht aan haar drie jongens kunnen geven haha 
.
), zeer leuk. Geweldig initiatief. En ik schaam me eigenlijk wel voor mijn vorige eindtijd, wil dat in de vergetelheid lopen... Maar dan moet ik weer andere plannen laten vallen. En die lange duurlopen... 
't Is niet gemakkelijk 
