verslag van (o.m.) onze pogingen tot een, na vele jaren onderbreking, "comeback"; verslag van een gedeelde passie, naast onze allergrootste passie, onze mannen Aron en Tomas! verslag van pijn, ontgoocheling, slaaptekort, ongeduld maar ook (af en toe) kleine succesjes, plezier, gezelligheid, spanning, nieuwe ervaringen, grenzen verleggen, enz. (een soap...)
vroegere berichten op http://www.blogweb.be/kurtheidi
27-02-2010
LCC Lanaken - Rekem
Morgen cross in onze achtertuin. Op de werkplaats van Heidi. Maar de motivatie is 0,0. Woensdag bijkomende onderzoeken gehad in Hasselt, na vier dagen met een Holter-ECG te hebben rondgelopen. De resultaten waren goed tot zeer goed, alleen lijkt de behandelende cardioloog van oordeel dat het wegens de familiale voorgeschiedenis misschien beter zou zijn om een defibrillator te laten plaatsen... Ik dacht dat ik door de grond zakte, en ben daar dus nu de ganse tijd mee bezig. Op zich geen drastische ingreep, maar de levenskwaliteit gaat er meteen wel enorm op achteruit: om de 6 à 7 jaren een operatie, geen hevige armbewegingen, en een heel aantal dingen vermijden. Om maar te zwijgen over de consequenties voor het lopen. Voor uiteindelijk een oordeel dat er momenteel niet echt een is, wegens onvolledige resultaten en vooral heel veel "misschiens" en "mogelijks". Ik weet echt niet wat ervan te denken, maar ik zal morgen wel aan de start staan, al is het maar omdat het een wedstrijd van onze club is en om effe mijn gedachten te verzetten.
De wedstrijd zelf was een ongelooflijke apocalyps. Vele atleten werden na de wedstrijd weggevoerd, hier zal nog heel lang over worden nagepraat. De storm was ongelooflijk, alle lucht werd regelmatig afgesneden, vele keren waaide ik bijna weg, het was echt niet te beschrijven. En ijskoud na een tijdje, was er echt niet op gekleed, had me volledig verlaten op de temperatuur, en die was op zich hoog genoeg om met een kort broekje en singlet te lopen. Gelukkig had ik nog ergens een muts in mijn tas zitten, anders was ik helemaal afgekoeld. Niet alleen door de regen en wind, maar ook door een aantal hagelbuitjes (tijdens de wedstrijd van scholieren mannen en begin van seniors/masters vrouwen). Want dat was het grote probleem bij velen, niet alleen de wind en het gebrek aan lucht, maar ook de afkoeling. De slimmeriken hadden wat meer kledij aangetrokken...
Over het resultaat zullen we maar zwijgen, want dat was bedroevend. Niet alleen door de omstandigheden, maar vooral door het gebrek aan motivatie. Heb deze week wel getraind, maar de gedrevenheid is er momenteel helemaal niet. Ben achteraf wel blij dat ik tenminste heb meegedaan. Ook de vele Grimbergen-tjes achteraf hebben meer dan gesmaakt. Gelukkig was de Duvel al op tegen de tijd dat ik me naar de toog begaf . Nu is het vooral een kwestie van afwachten, afwachten, en waarschijnlijk op zoek gaan naar een tweede opinie, en dan zijn we misschien alweer enkele maanden verder. We zullen wel zien. Ondertussen probeer ik vooral bezig te blijven, zo goed en kwaad als het kan.
Zelf geef ik, te pas en te onpas, voortdurend goede raad aan collega-sporters. Maar zelf hou ik me daar ook niet altijd aan . Daarom heb ik me (opnieuw) voorgenomen om de nodige aandacht te besteden aan een aantal nogal voor de hand liggende zaken, zoals: 1. De nodige rust. Sedert onze jongste 's nachts toch wat beter doorslaapt, is onze nachtrust er ook enorm op vooruit gegaan. Maar het kan nog beter, zeker door die "kist" op tijd af te zetten. Laat het nu net olympische winterspelen zijn aan de andere kant van de wereld... 2. De beste voeding. Hier hebben we zeker niet over te klagen, maar fruit en groenten mogen nog wel wat meer. Af en toe een kleine schranspartij zoals de afgelopen week moet blijven kunnen. 3. Een betere loophouding. Door de nodige stabilisatieoefeningen sedert oktober te doen, is dit volgens mij toch wel wat verbeterd (minder slecht geworden). Is echter moeilijk om daar echt op te letten als je in de verzuringsfase zit. Af en toe de "mantra" SAV tijdens de training oproepen, doet bij mij soms wonderen , SAV staat dan voor Schouders (moeten meer naar achteren, romp moet rechter), Armen (dichter bij het lichaam) en Voeten (afwikkeling van de rechtervoet is niet goed omdat de enkel soms nogal gevoelig is). Sommige/veel oudere en geroutineerde lopers vinden dit flauwekul, loopscholing helpt volgens hen alleen bij het verbeteren van de loophouding bij jongeren, maar hier zijn ze volgens mij volledig verkeerd. Niet alleen ga je gemakkelijker en economischer lopen, ook qua blessurepreventie kan het tellen. 4. Terug meer aandacht voor souplesse. We hebben in het verleden een aantal principes van de souplessemethode (Verheul of interpretatie door Klaas Lok) in onze trainingen ingebouwd. Gevolg daarvan is dat je veel makkelijker en soepeler gaat lopen, en pas op het eind van een wedstrijd echt in de verzuring geraakt. Door meer te werken op weerstand/snelheid/kracht heb ik hiervoor de laatste maanden wat minder aandacht gehad, maar ik merk dat ik daardoor in wedstrijden veel te snel in het rood geraak, ook door veel te snel te vertrekken, en veel verlies in een tweede wedstrijdhelft. Dus: meer aandacht terug voor souplesse. 5. Niet op dezelfde dag looptraining en stabilisatieoefeningen. Frank Bollen had me er al attent op gemaakt, maar de combinatie van een (zwaardere) looptraining en dezelfde dag stabilisatieoefeningen is moordend. Die oefeningen lijken niet zo zwaar, maar je maakt ze na verloop van tijd steeds zwaarder en zwaarder, en voor bepaalde spieren en vooral de aanhechtingsspieren is het toch wel zeer belastend. Dus: niet meer op dezelfde dag. 6. Iets minder maar wat langere looptrainingen. Een tijdje geleden was ik van een frequentie van 5 à 6 looptrainingen per week naar 6 soms 7 trainingen gegaan. De combinatie met de oefeningen en een toch wel druk werk en gezinsleven, 2 jonge kids en vooral een jonger vrouwtje zijn niet ideaal. Daarom ga ik de frequentie, al dan niet tijdelijk, terugschroeven naar 5 soms 6 looptrainingen. Maar laat deze wel ietske langer duren. Op de dagen dat er geen looptraining is gepland, doe ik dan wel een halfuurtje stabilisatie- en krachtoefeningen. 7. Geen dwangmatig denken. Het is me weer gebeurd. Als je weer een tijdje goed aan het trainen bent, en terug wedstrijden meedoet, komen die dwanggedachten weer naar boven: "ik moet ik moet ik moet ..." enz. Terwijl het soms bijna onmogelijk is om in bepaalde situaties te trainen, laat staan hard te trainen, of een goede wedstrijd te lopen, ga je er vanuit dat het wel zal gaan. Met vaak de nodige gevolgen vandien, bv. blessures als je oververmoeid bent en toch een harde training of zelfs wedstrijd wil afwerken. Is ondertussen al enkele malen gebeurd, en het wordt tijd om terug het verstand boven het temperament te laten heersen, en "slim en soepel" mijn ding te proberen doen. Niks moet. Vooral proberen te genieten. Afzien moet ook, maar alleen als het nodig en gepast is, in wedstrijden en weerstandstrainingen.
Deze week opnieuw geen wedstrijd. Geen LCC Sint-Truiden of Danikerbosloop. Loop sinds gisteren rond met een zogenaamde Holter-ECG, is een apparaatje dat mogelijke hartritmestoornissen registreert. Is hoogstwaarschijnlijk vals alarm, maar omdat er aan moederszijde van de familie ongelooflijk veel hartklachten en hartfalen zijn (geweest en nog altijd zijn), wordt een gedeelte van de familie momenteel doorgelicht om mogelijke erfelijke hartklachten op te sporen. Kan geen kwaad natuurlijk, moet vier dagen met dat apparaatje rondlopen (en ook mee sporten maar dat is niet simpel want het is heel onhandig), volgende week nog een halve dag allerlei onderzoeken ondergaan (echografie, inspanningsproef, ECG, e.a.) en hopelijk krijg ik dan naderhand groen licht. Op 11 maart volgt dan het laatste onderzoek en de bespreking van de resultaten. Hopelijk is alles okay, niet alleen voor mezelf, maar anders zijn ook onze jongens aan de beurt voor allerlei onderzoeken, hopelijk ben ik niet degene die ze mogelijks een of andere ziekte ga bezorgen in de toekomst. We zullen zien, en hopen op het beste.
Na enkele dagen twijfelen de knoop doorgehakt. Morgen naar Lier voor de natuurloop van AC Lyra. Vorig jaar zijn we daar ook met een aantal mensen geweest, en dat is geweldig meegevallen, vooral door het prachtige parcours langsheen de mooie watertjes van Lier en de buurt. Els en de Bult gaan mee, en zullen de halve marathon aanvatten, ik hou het bij de 10 km, dat is momenteel al ver genoeg.
Deze week niet zo goed getraind. Zelfs de training van gisteren overgeslagen wegens totaal geen kl... goesting. Het was/is alweer zo koud en er woei/waait opnieuw een ultragure wind. Hopelijk zal dat morgen in Lier meevallen, maar de organisatie meldt dat de wedstrijd in elk geval doorgaat, dus moet het parcours er goed bijliggen. Het verschil tussen Maasland en Midden-België. Hopelijk zullen de omstandigheden ook toelaten om het wat beter te doen dan vorige week in Urmond. Ik zal in elk geval wat voorzichtiger starten, en vooral proberen om zo lang mogelijk soepel te lopen, want dat was vorige week totaal niet het geval. En zo een mooie wedstrijd op te bouwen. Om daarna met drie glimlachende gezichten terug richting oosten te trekken .
Het is ondertussen zaterdag. Buiten daalt die witte rotzooi opnieuw neder uit de hemel . Op het forum van www.joggings.be spreekt men van een ijspiste in Lier. En toch gaat de wedstrijd blijkbaar toch door. Volledig onverantwoord. In de media raadt men aan om dit weekend zoveel mogelijk de auto op stal te laten, thuis te blijven, er wordt door een gebrek aan strooizout enkel nog gestrooid op de autosnelwegen en een aantal zwarte punten, het parcours kennende in Lier moet dit één grote glibberpartij zijn. We hebben daarom besloten geen 2,5 à 3 uren (veel secundaire wegen) in de auto te kruipen om misschien gekwetst te raken, in een ongeval betrokken te raken, en zeker geen wedstrijd in wedstrijd-tempo te kunnen vervolmaken. Zeer jammer, met spijt in het hartje zeggen we dus: no way! Als alternatief vandaag maar een lange duurloop in de sneeuw gaan maken, om het vanavond weer volledig teniet te doen met tarama moussaka tsatsiki gyros retsina ouzo metaxa raki keftedes kalamares kokinisto bij onze favoriete Griek!
En gesmaakt heeft het, alleen die laatste metaxa en thuis nog (zelfgestookte) raki waren er teveel aan. Maar het mocht wel eens, het was te lang geleden (al is het woensdag alweer zo ver). Trouwens, ik kan het niet laten, nog een woordje over Heidi. Ik ben zo trots als een pauw want ze heeft het heel goed gedaan met haar examens. Geslaagd in alle vakken, en met punten waar ik vroeger alleen maar van kon dromen. Al was ik misschien gewoon wat sneller content . De eerste hindernis is genomen, nu volgen nog drie examenperiodes en natuurlijk haar thesis waar ze ondertussen haar onderwerp voor heeft gekozen.
Morgen geen PK cross in Tessenderlo. Voor die 15 bonus-puntjes ga ik er niet naartoe, ze mogen die 5 extra hebben... En voor het podium 40-45 (nee, heeft niets met de oorlog te maken) doe ik normaal gezien niet mee. Dan kijken we richting Juan, Leo, misschien wel Lode, en wie weet wie nog allemaal. Trouwens, ik kan sowieso al niet naar Sint-Truiden trekken over enkele weken, Rekem in onze achtertuin zal de laatste cross van het seizoen worden. Neen, morgen eindelijk nog eens een stratenloop. Is volgens mij van de Maasrun geleden. Een eeuwigheid, voor een stratenloper... Morgenvroeg trek ik naar het vlakbijgelegen Urmond, in Maasmechelen net het water over. Voor de Overmuntheloop, waar ik nog nooit heb deelgenomen. Moeten drie rondjes worden afgelegd, voor een totale afstand van precies 10,349 km. De afgelopen week is redelijk goed geweest. Ben terug aan het werk, met de nodige ultrastress-toestanden, maar dat is me toch goed afgegaan. Na alweer ziekte afgelopen weekend (eigenlijk nog een geluk bij een ongeluk want Wegberg werd afgelast), redelijk goed kunnen trainen met ondermeer dinsdag 4x1200m en donderdag 7x200m en 7x400m met een zeer korte rustperiode. Jos B heeft duidelijk toegewerkt naar de kampioenschappen toe, maar dat moet natuurlijk wel met kleppers als Jonas en Willy.
Enorm killig weertje vandaag bij de overburen van Urmond. Heel uitgebreid losgelopen op het parcours waar slechts een enkel bultje in lag. Wel een nogal vervelend stuk veld (komt er geen eind aan die crossen?), maar al bij al een snel parcours. Ook Carel was van de partij, van de rest van Atla (alweer) geen spoor te bekennen. Ze specialiseren zich tegenwoordig enkel nog in het cafetaria-bezoek . De start was killing. Zeer sterk deelnemersveld. Na een km doorgekomen in zowat 3'05, en toen was ik al serieus op de rem gaan staan. Gevolg was dat ik na enkele km's al niet meer al te soepel liep. Komt ervan als je bijna 5 maanden geen langere wedstrijden meer hebt gelopen. Heb er het beste van proberen te maken, een tijdje met Rene van Uum samengelopen, op het eind bijna bijgehaald door Fons Schoonbrood (snellere naamgenoot op de kortere afstand van Jo) maar die kon ik uiteindelijk nog afschudden. Om net achter René te eindigen, die blijkbaar nog doder dan mij was. Geëindigd als (pas) 19de en 5de M35-45, maar dat was in dit deelnemersveld geen schande. De tijd was dat wel. 38'20" over 10,349 km is niet goed, ben na 17'59" doorgekomen na 5 km, 37'15" na 10 km, véél te veel verval dus tijdens het tweede gedeelte, dat zal me leren om te starten als in een cross... Ben van plan om dit volgende week in Lier serieus te gaan verbeteren. En nu eens kijken naar de resultaten van Tessenderlo.
. Nu is het vooral een kwestie van afwachten, afwachten, en waarschijnlijk op zoek gaan naar een tweede opinie, en dan zijn we misschien alweer enkele maanden verder. We zullen wel zien. Ondertussen probeer ik vooral bezig te blijven, zo goed en kwaad als het kan.
. Daarom heb ik me (opnieuw) voorgenomen om de nodige aandacht te besteden aan een aantal nogal voor de hand liggende zaken, zoals:
. 
. 
