verslag van (o.m.) onze pogingen tot een, na vele jaren onderbreking, "comeback"; verslag van een gedeelde passie, naast onze allergrootste passie, onze mannen Aron en Tomas! verslag van pijn, ontgoocheling, slaaptekort, ongeduld maar ook (af en toe) kleine succesjes, plezier, gezelligheid, spanning, nieuwe ervaringen, grenzen verleggen, enz. (een soap...)
vroegere berichten op http://www.blogweb.be/kurtheidi
25-06-2010
Bilzenrun
Zondag staat de Bilzenrun op het programma. Dit jaar geen halve marathon, maar de 10 km. Gelukkig maar, want er zijn tropische toestanden voorspeld, zoals altijd het laatste weekend van juni in Bilzen. Deze week een betere week gehad, geen rugproblemen meer, wat beter geslapen (totdat onze kleinste aan ons bedje staat om 6 uur 's morgens ) en goed getraind, met o.m. dinsdag een pittige bosloop en donderdag 6x1000 m op de piste (vlot maar niet voluit). Vooral de donderdagtraining was een goede temperatuursvoorbereiding op zondag, al zal het dan natuurlijk véél en véél erger zijn. Zal me verder zo goed mogelijk proberen voor te bereiden, en proberen om eens fris aan de start te staan . Verslag Pure waanzin gewoon, anders kun je dit niet omschrijven. Op voorhand gezopen en gezopen, met Heidi en de kids ruim op voorhand naar Bilzen getrokken (waar het voor de kinderen gewoon te warm was om veel op de speeltuigen op de markt te spelen, stel je voor), weinig opgewarmd, en dan vertrokken voor een helse tocht. Direct na de start een kopgroepje van zo'n 15 atleten, ik mooi vanachter, het was duidelijk dat men tot minstens bovenaan de Brugstraat zou wachten om door te lopen, en zo gebeurde ook. Iets verder spatte het groepje uit elkaar en was het zaak om zo goed mogelijk te doseren. Maar dat was moeilijk , gewoon door de hitte. Na 5 km lagen de posities zowat vast. Ik was daarvoor o.m. Kevin Vanbrabant gepasseerd, en zowel voor als achter me was niet veel meer te winnen of te verliezen. Daarom gewoon eigen tempo gelopen, maar dat was al extreem moeilijk en zwaar. Temeer daar er maar 1 (één!) bevoorradingspost was voorzien, waar ik dan ook nog eens zowat de volledige inhoud van mijn bekertje verspilde. Zo'n organisatie, tot in de puntjes alles in orde, en dan in zo'n extreme omstandigheden slechts één bevoorrading voorzien Sorry hoor, maar dat vond ik een serieus minpunt. Maar soit, we hebben het alweer overleefd, de laatste kilometers was gewoon pitsen om nog een beetje deftig vooruit te geraken, en dat was het dan. Ben content over de wedstrijd, natuurlijk niet over de tijd want die was schandalig, maar in zulke omstandigheden ook geen referentie. Dit was gewoon 15 kg extra moeten meesleuren, en dat is gelukt. Op naar de Oversteekrun voor de korte run.
Geen Buffelrun dit jaar. Jammer, werkelijk prachtig parcours, en vorig jaar 2de en 1ste master op de 6 km geworden. Is nogal moeilijk door vanalles: verbouwingswerken thuis, en ook maandag "door mijn rug gegaan", met de nodige nachten pijn en weinig slaap. Wat wil je, maandagnamiddag om een onbekende reden pijn gekregen, en 's avonds toch keihard op de piste gaan trainen, op spikes, iets wat ik al jaren niet meer op de (harde) piste heb aangehad... Erom vragen hé. Nu is het al heel wat beter, heb ook terug wat kunnen trainen, maar de Buffelrun vanavond zie ik niet zitten. Morgen voor de eerste keer naar Aterstoase ("achter het station") Tongeren, waar blijkbaar een mooie wedstrijd wordt georganiseerd door de plaatselijke KWB en chiro, en waar ze dit jaar massaal promotie voor hebben gemaakt. Hoop tegen morgen terug wat frisser te zitten, en dan zien we wel. Heb gekozen voor de wedstrijd van 5,4 km. Volgende week in Bilzen wordt het trouwens geen halve marathon, maar ga ik braafjes aan de 10 km meedoen. Vanaf nu geen lange wedstrijden meer in de zomer, het risico op hoge temperaturen en/of hoge luchtvochtigheid is te groot, en als "zweetvarken" (à la Sven Nys) heb ik het daar veel te moeilijk mee.
Heb deze week trouwens een second opinion gevraagd aan Jos Bijnens, mijn trainingsschema's eens aan hem voorgelegd. Ik probeer in de mate van het mogelijke de schema's van de groep te volgen, maar ik vul die momenteel zelf aan. Ik dacht dat ik verstandig aan het trainen was, maar het is altijd eens nuttig om iemand anders opinie daar over te vragen, omdat je het zelf altijd eenzijdig bekijkt. En blijken er toch wel een aantal zaken niet volledig in orde te zijn, dat heeft Jos heel goed opgemerkt, nl. de recuperatie na een wedstrijd (dag na wedstrijd vaak een veel te lange duurloop), en de intensiteit van bepaalde duurlopen die waarschijnlijk te hoog is. Mijzelf is ook opgevallen dat ik veel te weinig afbouw voor wedstrijden, maar ja, als je bijna iedere week (momenteel toch) een wedstrijdje meepikt... In elk geval: merci Jos, ik pas het nodige aan, of beter gezegd, ik heb dat zelfs nu al gedaan Verslag Na een miserabele week, en wat ziekjes, toch naar Tongeren vertrokken. Nog even getwijfeld, want hier viel een fikse stormbui. In Tongeren was er echter geen druppel gevallen, er stond wel een felle wind, parcours grotendeels onverhard met enkele heuveltjes, de vele promotie had voor heel wat opkomst gezorgd, en ik zag Koen Neven de 10,8 km winnen voor Bruno Stulens en Luc Nassen. Zeer mooi podium. Omdat we moesten wachten tot de allerlaatste van deze afstand was binnengekomen, werd de start zowat een kwartiertje uitgesteld. Trekken en duwen, het was weer van dat. Ben redelijk voorzichtig gestart, net als Patrick Nys, en we liepen al snel in elkaars buurt. Bruno Stulens (alweer hij), Kris Jacobs en Christophe Roosen waren ribbedebie, alhoewel het verschil nooit echt groot werd, en op gegeven moment zelfs stabiel leek. Ondertussen haalden wij de ene na de andere bij, om ze direct ter plaatse te laten. Patrick plaatste regelmatig een tussenversnelling, waarna ik in mijn eigen tempo steeds kon terugkomen. De laatste km's kwam Luc Nassen clubgenoot Patrick bijstaan, zonder daarbij de onsportieve uit te hangen. Omdat ik mijn garmin niet op tijd had ingedrukt, en enkele km-bordjes had gemist, wist ik niet hoe ver het nog was, en besloot ik te wachten tot Patrick opnieuw zou demarreren. Dit gebeurde echter niet, en toen we nummer 4 inhaalden heb ik zelf maar het commando genomen. Patrick bleef achter me, zonder verder door te versnellen. Toen ik de speaker en de muziek van ver hoorde, besloot ik zelf te demarreren, daarbij botste Luc Nassen tegen me aan (ik denk dat dit niet zijn bedoeling was) maar na het nodige oponthoud bleek Patrick toch niet te kunnen volgen, en kon ik zonder nog verder volledig voluit te gaan afgescheiden aankomen als vierde, niet zover achter Roosen en Jacobs. Ben daar wel content mee, wel jammer dat bij zo'n wedstrijd enkel de 3 eersten algemeen een prijs(je) krijgen maar is op zich wel een leuke wedstrijd. Achteraf opnieuw een klop, en voel me weer niet al te fantastisch, alweer op het randje, rustig aan morgen en alles nu in het teken van recuperatie op weg naar Bilzen. Zéér opvallend: behalve mezelf gewoon NIEMAND van Atla, heb de eer in een toch wel bekendere wedstrijd in de buurt alweer helemaal alleen moeten verdedigen. Waar waren jullie allemaal??? Recupereren van de zware trainingsinspanningen op weg naar Bilzen zeker
Enkele fotootjes van de Kristoffelloop, eentje van ik denk Bult, de andere van de organisatie zelf, net na de wedstrijd met Lode en Pascal, blijkbaar was het een heel plezante wedstrijd :
Zaterdag gaan we, na Zutendaal, nog verder terug naar mijn roots. Mijn eerste tien levensjaren heb ik in Munsterbilzen doorgebracht, waar dit jaar weer de Kristoffelloop wordt georganiseerd. Kleinschalige maar gezellige organisatie van de plaatselijke schutterij, op een volledig vlak parcours. Vorig jaar al babbelend met Marc Heymans afgelegd, dit jaar wil ik het (10,7 km) toch een minuutje sneller doen. De trainingen tot vandaag (donderdag) zijn goed en vlot verlopen, alleen zondagmorgen kwam ik niet vooruit door de hevige benauwdheid. Zondagnamiddag was interclub van de masters, jammer dat het zo moeilijk is om in de ploeg te geraken, volgend jaar zal dat nog moeilijker worden als bepaalde kleppers (rarara ) een (officiële) overstap zullen doen. Heb vrijdagmiddag nog een telefoontje gekregen om desnoods ipv een clubgenoot te gaan, maar ondertussen had ik andere verplichtingen op zondagnamiddag waar ik niet meer onderuit kon. Misschien wel de laatste kans, zeer jammer, maar helaas, temeer daar de ploeg ook nog eens uit 1ste afdeling is gedegradeerd. Maar dat moet volgend jaar terug goed te maken zijn, kan niet anders. En krijgen we weer van die fantastische foto's te zien zoals vorig jaar! Voor de rest is het hier examenperiode. Heidi heeft haar eerste examen afgelegd, ze heeft er nog twee te gaan. Het tweede is zaterdag heel vroeg in de morgen, waardoor de huisgenoten ook zéér vroeg wakker zullen worden. En we alweer een geldig excuus hebben bij een mindere prestatie in Munster . Aron is ook met zijn eindejaarstoetsen bezig, niet te geloven dat ons manneke al bijna in het vierde studiejaar zit. De jongste gaat dan naar de laatste kleuterklas, en is momenteel vooral gepassioneerd/gebiologeerd door zijn vrouwelijke klasgenootjes, in het bijzonder zijn vriendinnetje Indira . Verslag Vandaag met vrouwtje en kids naar Minstere, nadat Heidi om 8 uur al een examen had afgelegd in Leuven. Fijn om nog eens samen naar een wedstrijdje te trekken, morgen vaderdag zeker ? Ter plaatse al heel wat volk, en we zagen net de 5 km vertrekken, gewonnen door een autoritaire Lode, gevolgd door o.m. alweer een goede Tom. Bij het inlopen bleek het beter loopweer dan in Zutendaal, veel lagere t°, maar toch wel redelijk hoge luchtvochtigheid. En het parcours was eigenlijk niet zo vlak als mijn geheugen me alweer verkeerdelijk deed geloven, een redelijk stuk vals plat en zowat 30% onverhard lagen op ons te wachten. Bij de start een ongezien deelnemersveld voor Minstere, we zagen Pascal Van Marcke, Ronald Janssen, Jeroen Hendrickx, Lode opnieuw (straffe boel!), e.a.
De start was snel, misschien dat ik mijn jongens wat wilde imponeren . Maar ook daar bleek de enorm sterke bezetting van dit wedstrijdje. Na iets meer dan een km passeerde Lode me, gelukkig probeerde ik niet te lang aan te pikken. Na 3 à 4 km kreeg ik het al redelijk lastig, had het benauwd, maar probeerde er het beste van te maken met vooral Marc Maurissen en Rudi Neven in de buurt. Van Rudi werd ik trouwens hoorndol, dan liep hij weer voor me, dan achter me, dan langs me, dan spurtte hij weer naar voren om dan weer af te zakken, miljaar. De laatste km kon ik gewoontegetrouw nog wat versnellen, en kwamen we bijna terug tot bij Marc en een andere loper, maar toen Rudi opnieuw versnelde brak bij mij, zowel fysiek als mentaal, de veer. En kwam ik als zowat 11de over de streep (tijd was vorig jaar goed voor een 3de plaats algemeen, dat zegt genoeg).
Nu, het goede nieuws is dat ik bijna 2' (twee minuten!) sneller ben dan vorig jaar. Waaruit toch alweer de nodige progressie blijkt. Minder content was ik over de plaats, temeer daar de jongens waren meegekomen... Heidi kan het wel plaatsen, hoop ik toch... Toen ik bijna over de aankomst liep hoorde ik onze jongste ontgoocheld zeggen "papa is toch niet eerste vandaag he", en dan breekt mijn hartje .
%%%FOTO1%%% Tijd voor Zutendaal, de jaarlijkse natuurloop, over een zeer afwisselend parcours. Zal aan de 10,5 km deelnemen, dat is daar zwaar genoeg. Zullen de gelegenheid krijgen om de rode blos op het Mariabeeld van nabij te kunnen bekijken, maar tegen die tijd zullen we zelf ook al heel rood aangelopen zijn . Trainen afgelopen week was okay, heb dinsdag interval gedaan ipv donderdag, maar ben niet fris, alweer slecht geslapen en donderdag met kasseien in de tuin liggen slepen, en de hamstrings zitten momenteel volledig vast. Hoop ze tegen het begin van de wedstrijd terug wat los te krijgen, en dan zien we wel. Zal zeer warm worden, maar in het bos hebben we daar natuurlijk wat minder last van. Verslagje Manmanman, wat was me dat. Na alweer een ongelooflijke nacht, onze Tomas had besloten om ons zowat de ganse nacht wakker te houden, begonnen ze voor half zeven bij de buren de nieuwe klinkers aan te drillen (of hoe zeg je dat). Sjiek. En dan de rechterhamstring die nog serieus vast zat. Temperaturen tot 30°C...Het beloofde wat te gaan worden . In de mate van het mogelijke geprepareerd met vooral grote hoeveelheden vocht op voorhand. Ter plaatse vertrok net de 5 km, met heelwat bekend volk. En wie won er? Een zeer overtuigende Tom Partoens kon een zeer mooie overwinning behalen. Proficiat! Met daarachter een hele Atla-garde met o.m. Nicky, Kris, Jana, Tibeau, ...Bij het inlopen begon de miserie al, het voelde of ik terug 103 kg woog, onvoorstelbaar. En toen moest de wedstrijd nog beginnen. Nu, het moet gezegd, de eerste 3 à 4 km's gingen vlot, 10'40" na 3 km over een zeer selectief parcours, ik zat vlak achter een groepje met o.m. Ruben Max (wat is die vooruitgegaan de laatste tijd zeg, zou het toch iets met de trainer te maken hebben?) en Steven Opsteyn (die ook weer enorm goed bezig is). Maar effe later begonnen de krachten serieus af te nemen, verdween de souplesse als sneeuw voor de zon, en was ook de eerste van de halve marathon, Yves Wijnen, ribbedebie. Harken tot en met, en opnieuw het gevoel alsof je zoveel zwaarder bent geworden. Nu, de tegenstand viel wel mee, zodat ik niet echt tot het uiterste moest gaan tot de meet, ben geëindigd als 4de algemeen en 1ste master, maar de tijd, meer dan 20" langzamer dan 2 jaar geleden toen ik lang niet zo goed zat als nu, zegt genoeg he. Bij de halve marathon bijna-lijken zien binnenkomen, ben blij dat ik geen tweede ronde moest afleggen. En heb ondertussen ook dikke spijt van mijn inschrijving voor Bilzen, voor de ... halve marathon, temeer omdat het in Bilzen altijd, elk jaar opnieuw, stikkeheet is.
Sta me toe om ook even een beetje melig te zijn. Dit staat op de site van de de wedstrijd van Bemelen, zie http://www.bemelsbeste.nl/, en ik vind het gewoonweg prachtig. Merci Daisy voor het doorsturen.
) en goed getraind, met o.m. dinsdag een pittige bosloop en donderdag 6x1000 m op de piste (vlot maar niet voluit). Vooral de donderdagtraining was een goede temperatuursvoorbereiding op zondag, al zal het dan natuurlijk véél en véél erger zijn. Zal me verder zo goed mogelijk proberen voor te bereiden, en proberen om eens fris aan de start te staan 
.
, gewoon door de hitte. Na 5 km lagen de posities zowat vast. Ik was daarvoor o.m. Kevin Vanbrabant gepasseerd, en zowel voor als achter me was niet veel meer te winnen of te verliezen. Daarom gewoon eigen tempo gelopen, maar dat was al extreem moeilijk en zwaar. Temeer daar er maar 1 (één!) bevoorradingspost was voorzien, waar ik dan ook nog eens zowat de volledige inhoud van mijn bekertje verspilde. Zo'n organisatie, tot in de puntjes alles in orde, en dan in zo'n extreme omstandigheden slechts één bevoorrading voorzien
) een (officiële) overstap zullen doen. Heb vrijdagmiddag nog een telefoontje gekregen om desnoods ipv een clubgenoot te gaan, maar ondertussen had ik andere verplichtingen op zondagnamiddag waar ik niet meer onderuit kon. Misschien wel de laatste kans, zeer jammer, maar helaas, temeer daar de ploeg ook nog eens uit 1ste afdeling is gedegradeerd. Maar dat moet volgend jaar terug goed te maken zijn, kan niet anders. En krijgen we weer van die fantastische foto's te zien zoals vorig jaar!
. Aron is ook met zijn eindejaarstoetsen bezig, niet te geloven dat ons manneke al bijna in het vierde studiejaar zit. De jongste gaat dan naar de laatste kleuterklas, en is momenteel vooral gepassioneerd/gebiologeerd door zijn vrouwelijke klasgenootjes, in het bijzonder zijn vriendinnetje Indira 
. Maar ook daar bleek de enorm sterke bezetting van dit wedstrijdje. Na iets meer dan een km passeerde Lode me, gelukkig probeerde ik niet te lang aan te pikken. Na 3 à 4 km kreeg ik het al redelijk lastig, had het benauwd, maar probeerde er het beste van te maken met vooral Marc Maurissen en Rudi Neven in de buurt. Van Rudi werd ik trouwens hoorndol, dan liep hij weer voor me, dan achter me, dan langs me, dan spurtte hij weer naar voren om dan weer af te zakken, miljaar. De laatste km kon ik gewoontegetrouw nog wat versnellen, en kwamen we bijna terug tot bij Marc en een andere loper, maar toen Rudi opnieuw versnelde brak bij mij, zowel fysiek als mentaal, de veer. En kwam ik als zowat 11de over de streep (tijd was vorig jaar goed voor een 3de plaats algemeen, dat zegt genoeg).
. Trainen afgelopen week was okay, heb dinsdag interval gedaan ipv donderdag, maar ben niet fris, alweer slecht geslapen en donderdag met kasseien in de tuin liggen slepen, en de hamstrings zitten momenteel volledig vast. Hoop ze tegen het begin van de wedstrijd terug wat los te krijgen, en dan zien we wel. Zal zeer warm worden, maar in het bos hebben we daar natuurlijk wat minder last van. 
. In de mate van het mogelijke geprepareerd met vooral grote hoeveelheden vocht op voorhand. Ter plaatse vertrok net de 5 km, met heelwat bekend volk. En wie won er? Een zeer overtuigende Tom Partoens kon een zeer mooie overwinning behalen. Proficiat! Met daarachter een hele Atla-garde met o.m. Nicky, Kris, Jana, Tibeau, ...Bij het inlopen begon de miserie al, het voelde of ik terug 103 kg woog, onvoorstelbaar. En toen moest de wedstrijd nog beginnen. Nu, het moet gezegd, de eerste 3 à 4 km's gingen vlot, 10'40" na 3 km over een zeer selectief parcours, ik zat vlak achter een groepje met o.m. Ruben Max (wat is die vooruitgegaan de laatste tijd zeg, zou het toch iets met de trainer te maken hebben?) en Steven Opsteyn (die ook weer enorm goed bezig is). Maar effe later begonnen de krachten serieus af te nemen, verdween de souplesse als sneeuw voor de zon, en was ook de eerste van de halve marathon, Yves Wijnen, ribbedebie. Harken tot en met, en opnieuw het gevoel alsof je zoveel zwaarder bent geworden. Nu, de tegenstand viel wel mee, zodat ik niet echt tot het uiterste moest gaan tot de meet, ben geëindigd als 4de algemeen en 1ste master, maar de tijd, meer dan 20" langzamer dan 2 jaar geleden toen ik lang niet zo goed zat als nu, zegt genoeg he. Bij de halve marathon bijna-lijken zien binnenkomen, ben blij dat ik geen tweede ronde moest afleggen. En heb ondertussen ook dikke spijt van mijn inschrijving voor Bilzen, voor de ... halve marathon, temeer omdat het in Bilzen altijd, elk jaar opnieuw, stikkeheet is.
